BUTAGAS I!
Zelfbeperking
VRIJHEID
Nu wij onze vrijheidskater ge
heel kwijt en tot de werkelijk
heidteruggekeerd zijn,kijken wij
weer met Hollandse nuchter
heid eens kalm om ons heen.
Wij komen dan tot de ontdek
king, dat wij in'n chaos zitten die
in de geschiedenis zijn weerga
niet vindt. Op de nieuwe mor
gen van onze vrijheid zijn wij
door het licht, dat ons tegen-
straalt, verblind en vesuft; wij
moeten dan ook weer leren.
Leren te horen, te zien, te spre
ken, te lezen en te schrijven
Degene, die ernstig denkt, weet,
dat er nog geruime tijd mee
gemoeid zal zijn voordat de
»vrijheid«, zoals wij ons die in
de donkere jaren, die achter ons
liggen, hebben voorgesteld, wer
kelijkheid zal zijn. Tot op heden
leven wij nog in een te losban
dige vrijheid en zullen wij ons
veel moeten beperken, om hier
door de mensen met verant
woordelijkheidsgevoel gelegen
heid te geven, die maatregelen
te vinden en te doen uitvoeren
die leiden kunnen tot een rede
lijke oplossing van de moeilijk
heden, die tot op het ogenblik
voor iedereen voelbaar zijn.
Het gevoel van te leven in het
concentratiekamp, zijn wij inder
daad kwijt. Een ieder, die met
inzet van leven, have en goed
aan onze bevrijding heeft mede
gewerkt, zijn wij, dat spreekt van
zelf, dan ook uitermate dank
baar. Doch met met onze dank
baarheid te betonen zijn wij
niet klaar, daarmee kunnen wij
niet volstaan.
Indertijd wist Churchill het
Engelse volk niets beters aan te
bieden dan vele zorgen, bloed
en tranen. Welnu, ook ons
Nederlandse volk heeft de be
ker van bloed en tranen, honger
en elende tot de laatste druppel
geledigd en zijn offers gebracht.
Dit legt ons dan ook de onaf
wijsbare verplichting op, ons
met volle energie te werpen
op de verwezenlijking van wat
de slachtoffers, ook in de ille
galiteit voor ogen heeft gestaan.
Dat het woord »vrijheid« in de
toekomst niet slechts mag zijn
een ijdelë klank, doch de be
zegeling van maatschappelijke
verhoudingen, waarin het gelijk
der mensheid als hoogste gebod
zal gelden. Om tot een gezonde
re en heldere basis te komen
zullen alle groepen van ons
volk zich moeten vinden en zal
de één meer dan de ander zich
de nodige zelfbeperking moeten
opleggen om tot die samenwer
king te komen die ons bren
gen moet tot meer:
EENHEID.
Wat men ook hoort, wie ook
spreekt, het komt over het al
gemeen hierop neer, dat men
meer eenheid wil, maar om tot
meer eenheid, tot practische sa
menwerking te kunnen geraken,
moet men dan ook niet, hetzij
bewust of onbewust, teruggrij
pen naar oudegebuiken en idee
ën. Het zich afzonderen in
hokjes, de z.g. hokjesgeest moet
onvoorwaardelijk tot het verle
den behoren, dat moet voorbij
zijn. Zij, die zich daaraan weer
vergrijpen, of vèrgrijpen zullen,
geven blijk niets geleerd te
hebben. Wij leven op de grens
van een historische tijd en voe
len ons opgenomen in de vaart
van deze nieuwe tijd, die ons
allen over de streep moet bren
gen. Wij willen uitgaan van de
gedachte, dat de leerschool, die
in achter ons ligg. jaren is door
lopen, ons volk voldoende moed
en geestelijke kracht zal hebben
gegeven om de nieuwe moge
lijkheden die er onafwijsbaar
zijn met vaste hand aan te pak
ken, dat ook bij ons handelen
in alle opzichten voldoende in
zicht en doorzicht zal zijn om
de nood met alle ten dienst
staande middelen tot een mi
nimum te beperken. De naaste
toekomst zal ons dan ook doen
zien, wat samenwerking vermag.
Als wij zover zijn en de vruch
ten kunnen plukken van wat
door eensgezind werken is ont
staan dan zal dat ons volk alle
vertrouwen in de toekomst her
geven en zal men tevens tot de
ontdekking komen, voor zover
men dat nu reeds niet is, dat er
van een terugvallen in oude
vormen en gedachten geen spra
ke meer kan zijn. Dit geldt
vóór alles en vóór allen in onze
samenleving, doch in het bijzon
der en in de eerste plaats bij
de samenstelling van onze rege
ring. Wanneer wij het er dus
unaniem over eens zijn, dat
samenwerking op een brede ba
sis noodzakelijk is om onze
menleving weer zo spoedig
mogelijk een normaal aanzien
te geven en men zijn evenwicht
terug gekregen zal hebben, kan
men beginnen met de weder-
In verband met de mogelijk
heid, dat zeer spoedig Butagas
beschikbaar komt, verzoeke wij
al onze abonné'sten spoedigste
hun ledige flessen in te willen
leveren bij
BUTA6AS-CEIITRALE A. UAfl ERK - UEEüEdDAAL
opbouw van ons land en tevens
alles doen wat mogelijk is om
onze ereschuld aan onze land
genoten in onze overzeese
gebiedsdelen in te lossen. Dit
mogen wij in de gegeven om
standigheden voor ons begrij
pelijk vooral niet onderschatten,
nl. dat wij van onze armoede
nog veel te offeren hebben.
Vele bladen hebben reeds de
noodzakelijkheid van samen
werking omschreven en doen
uitkomen, en dat tot welke kerk
men ook behoort, of welke
wereldbeschouwing men ook
huldigt, we allen het zelfde
doel nastreven en wel de
SOCIALE RECH TVA AR-
DIGHEID
Dit kwam voorheen tot uiting
in ons werken, in ons willen
en kunnen voor de nationale
zaak en we willen en kunnen
dat ook NU. Wij droegen toen
ieder onze persoonlijke verant
woordelijkheid omdat wij in het
Familieberichten 0
DANKBETUIGING
JACOB KOEN
bezit waren van verantwoorde
lijke persoonlijkheid, dus ook
NU. Aan de personen, die aan
stonds geroepen zullen worden
leiding te geven aan ons volk,
zal dit dan ook als minimum
eis gesteld moeten worden. De
samenwerking van onze nieuwe
regering zal bestaan uit Socia
listen. Katholieken, Protestanten,
Kerkelijken of onkerkelijken,
die allen doordrongen moeten
zijn van de nationale geestvoor
ieder geldt persoonlijk sociaal
gevoel. Hiervoor zal het voor
hen noodzakelijk zijn, zich
«zelfbeperking» op te leggen tot
heil van een nuttige en vrucht
dragende samenwerking. Het is
niet nodig hier voor weer een
aparte gemeenschap of een ver
eniging te stichten Hoe zou men
anders tot de gewenste samen
werking kunnen komen.
Nee, een nieuwe politieke partij
is hiervoor niet nodig als wij
het vertrouwen willen hebben,
dat verantwoordelijke per
soonlijkheden, uit de diverse
groepen en partijen van ons volk
voor de regeringstaak geroepen
in principe de beginselen van
het personalistisch socialisme
aanvaarden. Op de term «per
sonalistisch socialisme komen
wij te zijner tijd terug.
N.T.C.
DANKBETUIGING
JOH. REBERGEN
KEES DROST,
straal 14
Gort-
bedankt Fam. !en bekenden
voor de hai telijke ontvangst
bij zijn thuiskomst na ruim
IV2 jaar in het concen
tratiekamp in Amersfoort
en Duitschland te hebben
doorgebracht.
Heden nam de Heere van leven en dood,
geheel onverwacht van onze zijde weg ons
geliefd Dochtertje en Zusje,
JOHANNA MARGARETHA,
in de leeftijd van 4 maanden.
A. de Kleuver
J. C. de Kleuver-Budding
en Kinderen.
Veenendaal, 20 Juni 1945.
(briefje met afzendersadres aan de bus s.v p
Voor de velen blijken van be
langstelling betoond bij het
door een noodlottig ongeval en
zo plotseling overlijden van
onze geliefde Zoon en Broeder
betuigen wij hiermede onze
hartelijke dank.
Uit aller naam
P. Koen
C. H. Koen-van Hardeveld
J. G. Koen en Verloofde
A. J. Koen en Verloofde
G. J. Koen
J. J. Koen
Veenendaal 15 Juni 1945.
Buurtlaan 108.
Langs deze weg betuigen wij
onze welgemeende dank aan
alle vrienden, kennissen en
buren, voor het medeleven en
belangstelling, ondervonden tij
dens de vijfjarige afwezigheid
van onzen Zoon
wtlke verblijf hield in Engeland.
In het bijzonder aan de Firma
D. S. v. Schuppen. Wij ver
heugen ons met zijn behouden
thuiskomst op 8 Mei j.l.
Namens zijn dankbare
Ouders,
F. REBERGEN
Veenendaal, Juni 1945.
Julianastraat 62.
Nieuweweg 110.