[X]
DE VALLEI
SANAPIRIN jaagt kou en pijn uit Uw body
WITTE liRUIS"
Voor de Jeugd
Hoor de krachtig
DE ENGELSE KAPERS
ik ad patres geweest." makkers terug te vinden?"
Peter haalde de schouders op. „Neen," weerde Peter stug af. „Da's
„Ik wist toch, waar ik sloeg," mom- vergeefse moeite. Wij leven in twee
pelde hij; dan dwaalde zijn blik schuw verschillende werelden en we kunnen
rond door het zaalachtige vertrek met vast niet meer bij mekaar komen. Ik
FEUILLETON.
II.
Ze zaten tegenover elkaar in lage,
leren clubzetels en keken naar eikaars
gezicht, zoekend naar de gelijkenis uit
het verleden, maar er was niet veel
meer terug te vinden, oordeelden zij
beiden. De prins herkende in de ge
sloten, harde trekken tegenover hem
niets van de vrolijke, lustig kwette
rende, brutale straatjongen, die hem
eens uit een moddersloot gehaald had.
En Peter beproefde tevergeefs in het
blanke, cynisch glimlachende gezicht
dat van het bedeesde, wat onhandige
rijkeluisjongetje te herkennen, waar
mee hij één glorieuze middag lang in
luidruchtige kameraadschap samen ge
weest was. Zwijgend rookten zij een
tijdlang en beiden voelden een stil
heimwee, een bitter-zoet terugverlan
gen naar de kinderlijke onbewustheid
van die lang voorbije dagen. Tot ze
de overweelderige meubilering
hij vroeg: „Wat wordt er eigenlijk van
me verlangd?"
De prins lachte zacht.
„Niets bijzonders," antwoordde hij.
Alleen, dat je die neutrale spreek
toon laat varen en wat met me praat
net als op die onvergetelijke middag
van goddelijke vrijheid. Noem me
maar weer Piet, tutoyeer me, scheld
me uit als ik onnozelheden debiteer
of stomme dingen zeg en voed me een
beetje op naar jouw bewonderens
waardig model
Peters mond trok breed in een bit
tere grijns.
De tijden zijn veranderd, prins,
antwoordde hij langzaam. „Ik kan je
nog wel tutoyeren en uitschelden ook,
weet genoeg van jou om dat te kun
nen zeggen."
Even woog er een zwijgen. De prins
keek vragend naar Peter. Daarop zei
hij: „Ik ben benieuwd te horen, wat
je dan allemaal van me weetEn
ik ben eigenlijk een beetje teleurge
steld; je praat haast net zo gecivili
seerd als ik zelf.dat neem ik je
kwalijk, Peter
Ik ben de pupil des konings ge-
weest," antwoordde deze en zijn stemj1
genezende en regenererende werking
van Purol, blijft de huid gezond,
zuiver, zacht, mooi en rimpelvrij.
als er aanleiding toe is.... Maar er
is te veel gebeurd om zo'n zorgeloze
middag nog eens te kunnen overle
ven. We weten nu allebei van me
kaar, wat we zijndat maakt een
langzaam naar het heden ontwaakten'groot verschil.
en glimlachten om het bizarre toeval,! De prins keek hem peinzend aan.
dat hen op deze wijze met elkaar in„Misschien," zei hij, „maar mis-
aanraking bracht. [schien ook nietAls ik je zo aan-
„Je had haast ongedaan gemaakt,'kijk, geloof ik toch niet, dat ik precies
wat je twaalf jaar geleden voor me'weet wie en wat jij bent, en ik geloof
gedaan hebt, Peter," begon de prins.'evenmin dat jij 't weet van mij. Kun-
„Als je wat hoger geslagen had, was'nen we niet proberen mekaar als
laatste stadium van delirium binnen
te kunnen drinkenToen is ie on
der de tram geraakt en in stukken ge
reden. Dat was een van de gelukkig
ste gebeurtenissen in ons gezinsleven,
maar het was toen al veel te laat, weet
je, er was te veel gebeurd, dat niet
meer goed te maken was."
Onthutst zat de prins naar hem te
kijken.
„Het spijt me," zei hij verlegen, „ik
ben niet erg gelukkig in m'n pogin
gen om je weer wat nader te ko
men.
Hij stond op, liep heen en
weer, pijnlijk getroffen. Dan zei hij:
,,'t Is hier veel te lichtWacht
evenHij draaide aan een paar
was
vol bitterheid. „Ik heb middel-'schakelaars. De lichten in de grote
baar onderwijs gehad, ik ben op de
kristallen kronen sloegen
uit. Alleen
van zacht
goud-bruine zijde bleef branden, dicht
bij de lage tafel, waar zij zaten.
Wil je een glas wijn met de drin-
ken?"
Peter haalde de schouders op. Hij
leunde dieper achterover in zijn stoel
strekte de benen uit, keek langs zijn
slobberige fluwelen werkbroek naar
zijn grove schoenen en lachte kort.
krijgsschool geweesthad het bijna £ro*f schemerlamp
tot officier gebrachtVerwonderd
zag de prins hem aan. Hij dacht na,
herinnerde zich dan:
„Da's waardaar was sprake van
op die dag, toen je met je vader en
moeder in het paleis kwamIk heb
er later nooit iets van gehoordZe
hebben me nooit iets gezegd, en ik
heb eerlijk vergeten er naar te vra
gen
„Nou zie je, wat een kameraden we
voor elkaar konden zijn," grijnsde
Peter sarcastisch. De prins ging er
niet op in.
„Maar die grote gouden medaille,
die m'n vader voor je liet slaan...
een van de grootste graveurs is er
twee nachten voor uit zijn bed moeten
blijven, weet je dat welHeb je
die nog?"
Peter lachte schamper.
„Nee," antwoordde hij bruusk. „Die
heeft m'n vader verpatst om zich het
POEDERS* CACHETS-TABt.fc.VcN
Verschijnt als bijlage van het
^streekblad DE VALLEI
Onder Redactie van TANTE JOS
Correspondentie te richten
aan Tante Jos p/a Parallel
weg 8, Veenendaal.
55. Hal hield de lantaarn voor zich uit en liep
door de hoofdgang. „Ik wou, dat Mary bij me
was," zei hij bij zichzelf, toen hij plotseling een
kreet van ontsteltenis hoorde en iemand hard zag
weglopen. ..Een van de Spanjaarden, die ontvlucht
is," dacht Hal. „Ik moet hem pakken."
56. Geleid door het licht van de lantaarn was
Hal in staat, de vluchteling in 't gezicht te houden,
maar naarmate hij verder kwam, werd de duister
nis minder. Hal zette de lantaarn op een houtblok
neer en rende verder. „Ik win op hem," dacht hij.
„Waarom niet?" antwoordde hij. ,,'t
Is feest, nietwaar? We zijn in feeste
lijke stemming door ons hartelijk
weerzien!Laten we dat vieren
met een glas goeie wijn!"
De prins schudde het hoofd.
„Je bent gruwelijk verbitterd, Pe
ter, m'n jongen," zei hij afkeurend.
.Ik geloof, dat je de dingen veel te
zwaar opneemt. Je moet er een beetje
doorheen kijken en er om leren lachen.
Geloof me, 't is de moeite niet waard
Wat een ander overkomt, daar
kun je geen haar aan veranderen
daar moet je je niks aan gelegen laten
liggenals je 't wel doet, heb je
geen leven
„Een pracht van een wijsheid,"
sneerde Peter. „En waarom doe je dan
net of je er iets aan gelegen is wat
mij overkwam."
„Misschien is me daar iets aan ge
legen," antwoordde de prins lachend.
„Je moet niet vergeten, dat jij m'n
grootste jongensenthousiasme geweest
bent! Zoals jou in die paar dagen heb
ik nooit meer iets of iemand bewon
derd of vereerdMan, tragische
scènes zijn er geweest, omdat ik jou
niet bij me mocht vragen om in het
park te spelen en nog veel meer be
wonderenswaardige dingen van je te
leren, dan ik al gedaan had!"
BESTE NEEFJES EN NICHTJES,
Onze kring van nichten en neven
wordt al zo groot, dat het me bijna
onmogelijk wordt alle brieven die ik
ontvang op tijd te beantwoorden.
Maar jullie krijgen allemaal een beurt
hoor. Vinden jullie het ook zo jam
mer dat de afgelopen maand ons zo
weinig mooi weer gegeven heeft?
Gelukkig ben ik weer helemaal be
ter. 't Was niet zo erg hoor. Er zijn
nog nichtjes die me gevraagd hebben
wanneer ik jarig ben. Op 10 October,
dus dat is al gauw hè.
Allemaal de hartelijke groeten van
TANTE JOS.
CORRESPONDENTIE.
Gijs Blankestijn, Eist. Hallo nieuwe
neef. Vond je het niet org om zo lang
in het ziekenhuis te zijn? 't Moest he.
Fijn dat je nu weer zoveel beter bent.
Blijf me op de hoogte houden hoor.
Zoals je ziet is het jouw tekening, die
je in het ziekenhuis gemaakt hebt, uit
verkoren om in de krant te worden
gezet. Dag Gijs, 't aller beste hoor.
Eefje Diepeveen, Veenendaal. Het is
wel jammer dat je geen broertje of
zusje hebt. Maar ja meiske, daar is
niks aan te doen. Zoek maar veel
vriendinnetjes en die mogen dan mis
schien wel op visite komen van je
moeder. Dag Eef.
Marietje van Wakeren, Veenendaal.
Gelukkig dat die nare amandelen er
uit zijn. Die dingen kunnen je zo pla
gen. Je moet ook eens schrijven wan
neer je jarig bent. Dag nieuw nichtje
|van ons.
Cornelis van de Vendel, Eist. Ook
jij bent van harte welkom in onze
kring. Hoe meer hoe liever. Dag joh,
't beste hoor.
Ketelbinkie, Veenendaal. Wat een
leuke naam zeg. 'k Heb er smakelijk
om gelachen. Jamjner dat je pas jarig
geweest bent. Volgend jaar kom je op
de verjaardagskalender hoor. Dag
Bink.
Jan van de Vendel, Eist. Zeg Jan je
tekening was schitterend. Ja er kan
maar een de gelukkige zijn wiens te
kening in de krant komt. 't Was
heel werk om al die tekeningen te
keuren en keus te maken. Dag Jan,
schrijf nog eens wat meer over je zelf.
Vergeet-mij-niet, Eist. Je raadsels
zijn bijna allemaal goed. Je zult het
hieronder wel zien. Dag Vergeetmij-
nietje.
Hennie van Kooten, Veenendaal.
Alweer een nichtje met veel broers en
zusters. Dus jullie zijn met vader en
moeder mee met z'n vijftienen. Wat
zal dat gezellig zijn. Wees maar zuinig
op ze hoor. 't Is toch maar ongelijk
verdeeld hoor. Bij mij thuis zijn we
met ons vieren. Vertel je me nog eens
wat van allemaal. Dag Hennie.
DE BESTE TEKENING.
In het ziekenhuis getekend door
Gijs Blankestijn, Eist. Stelt voor
Kapitein Rob met zijn hond.
NIEUWE RAADSELS.
Welke boer maakt altijd veel la
waai?
Met welke kam kan je nooit een
haar uit je hoofd trekken?
(Van Marietje van Wakeren)
Melk is goed voor elk en voor wie
is het meer goed?
Overdag hebben ze vlees in hun
bek en 's nachts staan ze te slapen.
(Van Jannie Achterberg)
5. Itje witje is mooi rond,
Valt Itje op de grond,
Dan is er geen één timmerman,
Die Itje witje maken kan.
(Van Vergeetmijniet)
De oplossingen en antwoorden van dc
vorige week:
1. Hartedief; 2. Theepartij; 3. Je xxxx:
4. Niet een, je moet ze er zelf in doen;
5. Hij wist 't zelf ook niet.
WIE ZIJN VOLGENDE WEEK
JARIG?
Deze week één jarige:
Maandag: Tonnie de Rooder, Vee
nendaal.
(Ing. Med).
