DE VALLEI
Voor de Jeugd
Burgerlijke Stand
Zondagsdienst Doktore
VEENENDAAL.
Geboren: Jacoba H. d van J. C. van
Manen en D. Vink; Albartha d van P.
Gaasbeek en H. J. Klevant; Hendrika
d van J. van Barneveld en C. Gaas
beek; Alberta d van J. Mater en G. de
Kievid; Leendert A. z van A. Brus-
saard en L. Schipper; Jan A. z van H.
L. Spies en M. C. Robbertsen.
Overleden: Aaltje Diepeveen 79 j
echtgen. van C. Verhoef.
Ondertrouwd: Willem Raterink 21 j
en Janna J. Smits 19 j; Nicolaas Kruize
30 j en Jannie Nieboer 24 j.
Getrouwd: Geen.
Hulpsecretarie Geld. Veenendaal
en Ederveen.
Geboren: Hendrik z van P. G. Gaas
beek en C. H. van Ruiswijk; Gijsbert
z van A. Drost en R. Roest; Cornelis
z van M. G. Snel en G. van Middel
koop; Hendrikus z van R. van Brum-
melen en C. van Schoonhoven; Jan z
van J. W. Oosterbeek en L. Hoejenbos;
Willem z van G. van de Heetkamp en
H. van Donselaar; Gerrit z van H.
Boers en G. Ariesen; Roelof z van E.
C. Veenendaal en J. Stomphorst.
Getrouwd: A. H. van der Meijden en
R. van den Dikkenberg; E. J. de Greei
en H. Bos.
RHENEN.
Geboren: Adolphus, z. van J J. O.
Peters en M. Brouwers; Tonia, d. van
J. Davelaar en A. v. d. Meijden; Hil- FEUILLETON,
legonda Adriana Anthonia, d. van H.
Nagel en W. van Londen; Gerritje, d.
van J. v. d. Brink en U. v. d. Berg;
Cornelis, z. van W. v. Stam en A. C.
Baars; Janna Maria, d. van A. v. Dam
en G. Bos; Cornelis Alex, z. van C. H.
Wisselo en A. van Ingen; Alida Hil-
legonda Gerritje, d. van C. v. d. Berg
en J. J. van Dam; Catharina Johanna
Antje, d. van J. Aartse en J. G. J.
Polko; Dirk, z. van P. H. J. Ott en G.
A. de Koning.
Ondertrouwd: Willem van Dijk, Vee
nendaal en Hendrika van Viegen, Rhe-
nen; Barend Jordaan, Rhenen en Hen-
nie Gerrie Maten.
ter; Hendrika A. Brij der (echtgenote
van D. R. de Kleuver) van Nederstraat'
B 28 naar Amsterdam.
RENSWOUDE.
Geboren: Gerdina Jeanette, d van T.
den Hartog en G. Jongboer.
Getrouwd: Heimen van den Brink,
25 jaar en Cornelia van de Burgt, 21
jaar.
VEENENDAAL. Van Zaterdagmid
dag 2 tot Maandagmorgen 8 uur alleen
voor zeer dringende gevallen Dr Ver
gouwen, Kerkewijk, tel. 409.
EDERVEEN. Van Zaterdagmiddag 6
tot Zondagavond 12 uur Dr v. Ringe-
lenstein, tel. K 8387-201, Ederveen.
ELST-AMERONGEN. Van Zaterdag
middag 2 tot Maandagmorgen 10 uur
alleen voor zeer dringende gevallen
Dr v. Ommeren, Eist.
VerbannenEn hij zou vrij zijn in
het buitenland.... Er kunnen wer
kenHeimelijk terugkeren als het
nodig wasWat maalde hij om dat
banvonnis?Hoeveel jaar liep hij
al vogelvrij verklaard rond met troe
pen spionnen en politiemannen op zijn
hielen?Alles zou zijn zoals het ge-
'Maar dat was anders: jij wou vernie
tigen wat je me eerst geschonken had.
handen stak hij er een op
De zaligheid, te rokenDiep
Ik zou vernietigd hebben, wat mij ge- zoog hij de bittere rook in de longen,
AMERONGEN.
Overleden: Johann Hermann Hein-
rich Görtemöller, 71 jaar.
Ondertrouwd: Geen.
Getrouwd: Geen.
Ingekomen personen: Eelke Krol en
gezin van Amersfoort in Jonkerplein
14; Margaretha van Voorden uit Doorn
in Nederstraat B 28; Hendrik J. Offe
reins en gezin van De Bilt in Drift
C 78 c.
Vertrokken personen: Pieter Meijer
van Achterweg B 213 naar 's-Graven-
hage; Cornelia S. Swanink (echtgenote
van J. Marchal) en kind van Koene
straat C 195 naar Driebergen-Rij sen -
burg; Elisabeth Verhoef (weduwe
Kuiphof) van Achterweg B 109 naar
Amsterdam; Jan Kerkhof van Van
weest was!Hij zou werken aan de
bevrijding van de kameradenNog
keek hij met zijdelingse blik achter
dochtig naar de koning. Veel vertrou
wen in de vijand had de onbarmhar
tige strijd hem niet geleerd. Verkla
rend zei de koning:
„Ik kan deze maal een blijk van ge
nade en vergevingsgezindheid geven:
de aanslag was op mij gemunt.... Ik
wil bewijzen, dat ik geen persoonlijke
wraakzucht koester.... Maar ik wil
ook eerlijk bekennen, ik doe het alleen
om jouEn omdat ik begreep, dat
je je leven nooit van me zou aannemen
als ik de anderen liet sterven, schenk
ik je ze allemaalGetroffen bleef
Peter voor hem staan. Langzaam zei
hij:
Ik kan die edelmoedigheid naar
waarde schatten...." Dan zweeg hij
weer, dacht na, vroeg:
En je voorwaarden?"
.Ik heb geen voorwaardenJij
had ze ook niet, toen je mij nasprong
en uit die moddersloot haalde." Peter
Zanzi slikte een moeilijkheid weg.
We moeten elkaar goed begrijpen,"
zei hij dan, de koning strak aanziend.
„Het leven, dat je me laat zal ik niet
anders gebruiken dan ik vroeger deed
Laat me met rustIk wil niet lan
ger leven„Het tegenbevel is ge
tekend, Peter." „Dat trek je dan maar
weer in." „Onmogelijk, Peterje
in vrijheidsstelling is gelast." „M'n....
m'n invrijheidsstelling?Wou je
dan„Ik heb je verbannen naar
het buitenland. Meer kan ik niet voor
je doenDaar zul je vrij zijn....
Je papieren zijn in ordeZonne-
schichten sloegen door Peters denken
Maar wrevelig wees hij de onweer
staanbaar opflitsende hoop terug en
zei nors: „Ik wil 't nietHet zou
verraad betekenen aan de kameraden
Niemand zou het begrijpen: allen
terechtgesteld, de aanvoerder vrij naar
het buitenlandHet is belachelijk
Ik weiger!Ik heb geen ge
nade gevraagdIk wil niet!"
Hij had zich meer en meer opgewon
den en de laatste woorden met over
slaande stem uitgeschreeuwd. Zacht
antwoordde de koning: „Je kameraden
zullen ook niet stervenIk heb ze
allen begenadigd. Maar ze worden ver
oordeeld tot dwangarbeid in balling-
red hadDat wou ik niet. Niemand
zal van mij getuigen, dat ik. in edel
moedigheid de mindere van Peter Zan
zi ben geblevenJe hoeft me ook
niet te dankenWe zijn quitte
Dat is alles
„Mag ik afscheid nemen van mijn
kameraden?" „Je kameraden zijn in
de voornacht op transport gesteld naar
hun verbanningsoord."
En m'n zuster?" „Je zuster wacht
beneden op je.... Ik moet nu gaan,
PeterKunnen wij elkaar de hand
geven?" „Dat moet jij weten. Ik heb
een edelmoedig vijand nooit de hand
geweigerd."
Voor dat woord dank ik jeHij
stak zijn ongekwetste hand uit en Pe
ter greep die met zijn brede, sterke
werkershand en drukte haar krachtig.
Vaarwel, Peter Zanzi.God geve,
dat onze wegen zich nooit meer krui
sen„Niemand kan zijn weg voor
uit zienVaarwel!" Hij liet de hand
van de koning los. Nog een moment
keek de vorst in het krachtige, bleke
gelaat, dat mild was in de schijn van
een kinderlijke glimlach. Maar de hel
le gloed van de zwarte ogen verschrik
te hem. Hij keerde zich om en liep
snel op de deur toe, die bij de eerste
klop openzwaaide.... Zonder omzien
stapte hij de corridor op. Met een slag
viel de deur weer dicht, de grendels
werden er voor geschoven, de sleutel
omgedraaid in het slot. Snelle voetstap-
blies ze door neus en mond naar bui
ten, keek hoe ze zich verbreidde, een
platte, langgerekte wolk vormde, die
traag heen en weer deinde, in het
schriele licht van het zolderlampje.
Hij lachte luid, het hoofd achterover,
de mond wijd open, de gelukkige lach,
van een onbekommerd kind.... En
Waaraan zou van morgen af dit le
ven gewijd worden?
Doden?Zou hij na deze dui
zelende overstroming door de dolzin
nige heerlijkheid van het naakte le
ven nog ooit kunnen, nog ooit durven
doden?De glans week van zijn
gezichtDe schittering der zwar
te ogen verdofteRimpels door
groefden het voorhoofd en een trek
was hij dan geen kindWas hij niet|van grimmige pijn vervormde de
daareven geborenvoor de tweede lachende mondHoe wreed was
maal geborengeHeel volwassen dit alles!.. ..Kon er iets ter wereld
Na vandaag staan wij weer in de Pen op de gang.... Stilte.... Duize-
oude verhouding tot elkaar als onver- lend steunde Peter Zanzi zich aan de
zoenlijke vijanden...." „Zeggen wetafelrand, zuchtte diep en sloot de
liever: onverzoenlijke beginselen.ogen
door een misverstand gescheiden," ant
woordde de koning treurig. „Wij zul
len nooit eikaars vijand kunnen zijn,
Peter.... Je hebt mij broeder ge
noemd.
Toen was ik een dood man," zei
midden in de bloesemende lente-aarde
gezet?
Leven!De onbegrijpelijke za
ligheid: weerkeren tot het leven
Had hij ooit geweten, dat het leven
iets zo vervoerends was?Dan,
als een scheut van pijn, doorschichtte
hem de gedachte:
Wat ging hij met dit leven doen?
zijn, dat iemand het recht gaf een
leven te doden?De juichende
knaap was eensklaps weer de worste
lende man gewordenZwaar viel
het nieuw verworven leven over hem,
vol onoplosbare raadselen, vol* harde
strijd, vol van alles wat het misvorm
de tot een vreeswekkend, afschuwe
lijk sarrend spotbeeld.
Verschijnt als bijlage van het
streekblad DE VALLEI
}nder Redactie van TANTE
Correspondentie te richten
ian Tante Jos p a Parellal-
weq 8 Veenendaa'
CORRESPONDENTIE.
Korenbloempje, Veenendaal, kan jij
de raadsels niet oplossen. Toch maar
je best doen hoor. Dag Korenbloempje,
't beste.
Zilvervosje, Veenendaal. Als ik jou
was dan ging ik vast naar de huishoud
school. Dat komt 'n meisje altijd van
Leven!
Tot het leven weerkeren!....
Was het een droom?
Peinzend zette hij zich op het bank
je. Vreemd was het
Het was niets verschrikkelijks ge- pas in haar leven, 't Moet er geweldig
Peter 'zacht',, In het "aangezicht van de weest O, de rust van die laatstelgezellig zijn Vraag 't maar eens aan
dood kon ik je enkel zien als mens,^en voor de koning kwam.... Alsof de meisjes. Zeg Z.lvervosje jou raad-
Nu wordt het weer anders.Jij blijft hij al zweefde in het tijdeloze.Al- sel is niet geplaatst,^omdat zoveel
de koning, ik de revolutionnair.j^es was afgedaan, voorbij, volbracht
Wij staan ieder aan een kant van debets kon meer deren, krenken of op-
barricade.Bedenk je goed: je laat!winden.Een laatste terugblik op
niet Peter Zanzi vrij, maar Grandohet zware, afmattende, maar heerlij-
de terrorist, die het op je leven voor
waren. Stuur nog eens wat. Dag meis-
Weintje van Mourik, Eist. Fijn meis
je, dat je mij zo trouw schrijft, 't Valt
doodde laatste daad, het laatste
zien haden die niet beloven wil,
dat hij zijn leven beteren zal.... Nog,
ben ik hier.... Je kunt je bevel her-|o«er voor de heilige zaak de grote ge
roepen.... ik zal niet tegenstreven. .",dachten, die dit stormachtige leven
Met zijn gezonde arm maakte de ko-'ha(Wen geleid.... Een vreemd geluk
ning een vaag gebaar. „Ik heb geen had hem geheel gevuld als zoetgeu-
ke, dadenrijpe levenen dan de'niet mee, vooral omdat je een hekel
rust, de eeuwige vergetelheidDe|aan schrijven hebt. Jammer hè dat 't
voorwaardenDoe met je leven
wat je wilt. Ik hoop, dat je niet
weer in de handen van het gerecht
zult rakenHet zou mij onnoeme-
schap.Je ziet.ik ben verder ge- hjk zwaar vallen, je doodvonnis te
gaan dan ooit, en ik zal er heel wat ondertekenen
over te horen krijgenMaar jou; „Maak niet zoveel omslag," zei Peter
schenk ik het leven èn de vrijheidschokschouderend. „In de oorlog "mag
Ik wil niet langer bij je in de schuld een aanvoerder niet sentimenteel zijn,
staanPeter wandelde heen en hebben ze me op de krijgsschool g;e-
weer, met korte, driftige stappen, de leerdVermoedelijk ben je al te
handen op de rug tot vuisten geknepen, sentimenteel geweest
T~\ - ..--1J1. X I IVf Inn nU i am TG L/\r%4 i
rende balsem een vaas
En tochWat was dit alles bij de
razende vreugde, die als een orkaan
door zijn ziel stormde en hem dreigde
te overweldigen, te voeren tot dolle
dwaasheden
Leven!hoe heerlijk het leven
was!Niemand dan hij, die is
weergekeerd van de oevers des doods,
weet er vanHoe verfrissend de
lucht was in deze benauwde cel!
Daar lag het pakje cigaretten, dat hij
Reede Gink'ellaan B 480 naar Deven- De kameraden zouden niet sterven„Misschien.. Jij bent't niet geweest, geweigerd hadMet bevende
weer zo koud is. Dag Weintje, zeg je
zusje van mij gedag.
Jannie Achterberg, Veenendaal. Een
enig gedichtje, 't Gaat dan ook weer
in de krant. Je voelt 't voorjaar er uit.
Erg hè dat 't weer zo koud is. 'k Ben
altijd zo bang, voor die tere knopjes,
't Zal natuurlijk wel weer meevallen.
We hebben al zoveel lentes meege
maakt en 't kwam toch altijd goed.
Ook 't overgaan hoort bij de lente hè
Jannie. Met al die dingen zijn we vol
verwachting. Dag trouwe medewerk
ster.
NIEUWE RAADSELS.
1) Wat zit er midden in een veter?
(Antje v. d. Weerd uit Eist).
2) Koffie die koud is en drie dagen
oud is, hoe heet men die?
3) Er is een weg met witte paaltjes,
het regent er nooit en toch is h- t
er nat. Ra, ra, wat is dat?
(Arie en Roelie Roelofsen, te V'daal).
Inzenders van goede antwoorden zijn:
Zilvervosje, Weintje van Mourik, Piet
Diepeveen, Jan van Maanen, Kees
Schoeman, Bertus v. d. Weerdhof.
De antwoorden van de vorige keer:
Jonas, Bot, Ruim.
HET DARTELENDE LAMMETJE.
Boven op een dammetje
Liep een piepjong lammetje
Tripte aan moeders zijde
Naar de groene weide.
Sabbelde aan een sprietje gras
Dribbelde om een regenplas
Hief, verschrikt van strootjes
Alle vier zijn pootjes.
Kreeg opeens een dolle kuur
Raakte bij de dans van stuur
Stiet zijn kleine teentje
Aan een kiezelsteentje.
Hupla! Hupsa! Wat een schik
Moeder wat een schik heb ik
Wip. 'k Wou over een slootje
En verstuikte 't pootje.
Kijk, zei Moe, dat komt er van
Spring niet eerder dan je lopen kan
Nu maar zoetjes, zoetjes,
Hinken op die voetjes.
Van Jannie Achterberg, Veenendaal.
