DE VALLEI
V oor de Jeugd
^Qijdencl
cTflyóterie
FEUILLETON
Burgerlijke Stand
(door d'Argemy)
„Ja!" riep hij triomfantelijk. „Dat
is het! Een goud masker had hij op
met twee gaten, ik zag z'n ogen glan
zen, dit is het!"
„Hij daast wat!" snerpte het stem
metje van Liang-sjin.
„Ik geloof ook dat hij droomt, me
neer Ossewaarde," sprak In-Yin, de
chauffeur. „Wat u daar laat zien is de
kimono van onze conductrice, juf
frouw Lijnders."
Twee staalblauwe ogen boorden zich
in die van de spreker. „Kimono, zegt
u? Van juffrouw Lijnders? Zó.
Hoe weet jij dat, Wielewaal?!"
Het werd een ogenblik doodstil. De
aanwezigen stonden als versteend te
kijken naar de verbijsterde chauffeur,
die het antwoord schuldig bleef op
die onverwachte vraag.
„Ik zei het tochkermde Flipje
pijnlijk. „Hij heeft haar ontvoerd. Hij
moest haar onschadelijk maken. Liang-
sjin vertelde het aan 't Gouden Mas
ker."
„Hü ijlt!" stootte het meisje achter
hem uit. „Geloof hem niet, hij heeft
een hersenschudding! Hij heeft ge
droomd!"
„Jij bent vannacht niet op je kamer
geweest, Wielewaal!" donderde de in
genieur opeens. „Biecht op, kerel, waar
zat jij vannacht? Wat heb jij uitge
spookt?"
„O, ikIk was, ik hebIk
ben even
„Wij hadden een afspraakje
biechtte Liang-sjin verrassend snel,
haar stem klonk geaffecteerd en ze
struikelde over haar woorden. „Hij
was bij mijWij hebben samen ge
wandeld. Heel onschuldig gewandeld,
buiten, langs de rivier
„Stop!" sprak de man uit de auto
bus naar Groenekan. „Dit komt op
mijn terrein. Dames en heren, u gaat
met mij mee naar beneden voor een
verhoor. In mijn kwaliteit van hoofd
inspecteur bij de C.I.D. eis ik eerr ver
klaring van alle aanwezigen."
„Inspecteur, geen hoofdinspecteur,
verbeterde Ossewaarde.
„Doet er niet toe," antwoordde de
ander. „Wilt u mij maar volgen, astu-
blieft?"
„Ik blijf even hier, ik zal onze pa
tiënt wel uithoren," zei de ingenieur
uit Den Bosch.
De kudde verliet de kamer. Aan het
witte bed bleef een brede, hoekige
gestalte achter, die zijn rustige blauwe
ogen onderzoekend over het bleke ge
zicht van de slap uitgestrekte jonge
man liet glyden, dan de witte hand
greep, die neerhing over de rand.
„FlipjeZo heet je toch, is 't
niet?"
Ja."
,,Goed jongen, ik geloof je. Je hebt
niet gedroomd. Je zag het Gouden
Masker. Vertel mij maar wat je hoor
de. Had hij die kimono aan? Die rode
kimono van onze conductrice?"
Een tevreden glimlach plooide zich
over het bleke gelaat.
„Vertel e'ens, Flipje," drong de stem
aan. „Het is een zij? Je hèbt haar her
kend? Is het werkelijkLola Lijn
ders?"
o
XIX.
KARFLTJE NEEMT DE LEIDING.
„Hsieh-Fu?"
De maatschappijman knikte alleen
maar. Er lag een grimmige trek op
zijn ongeschoren vaal-aandoende ge
laat, waarin de bruingerookte tanden
zich waarlijk thuis schenen te voelen.
Ik geloof niet dat die Chinees zich
als zo'n grote gestalte zou kunnen
voordoen. En danals je tolk bent
bij een diplomaat herken je heus wel
op een gegeven ogenblik z'n stem, al
laat hij z'n woorden anders, onheil
spellender zelfs, klinken."
Ossewaarde, die deze woorden be
dachtzaam uitgesproken had, trok aan
zijn sigaar en keek naar de derde man
aan het wrakke houten hoteltafeltje.
„Wat denk jij er van, Kareltje?"
De man uit de autobus naar Groene
kan fronste zijn voorhoofd. „Ik weet
het niet," bekende hij voorzichtig.
Nóg nietMaar ik zal het te weten
komen. Vandaag nog en anders is m'n
naam geen Kareltje!"
„Die Liang-sjin heb ik van 't begin
af aan niet vertrouwd," vertelde Ra-
vebek. „Ze was me veel te happig op
het baantje. Ze moest en zou conduc
trice worden met deze rit. Natuurlijk
nam ik haar daarom juist niet. Toen
kwam ze de ochtend van ons vertrek
opdagen als secretaresse van Hsieh-
Fu...."
Dat wil dus zeggen," onderbrak
Kareltje, „dat onze geachte diplomaat
met haar onder één hoedje speelt. We
hebben ook gezien dat hij smokkelt:
koffers met cocaïne staan achterin de
bus. Wel, wel, de sporen leiden inder
daad in zijn richting."
Onzin," bromde de ingenieur. „Als
Hsieh-Fu en zijn secretaresse één pot
nat zijn, waarom verschijnt hij dan
voor haar in zo'n krankzinnige ver
momming met een rode kimono en een
goud maskerAls hij haar wat te
vragen of te vertellen had, kon hij het
zó wel doen als haar directe chef. Néé
heren, in het carnavalspakje stak
iemand anders. Iemand, die groter is
dan onze excellentie. Iemand van het
postuur alsDe ogen van de spre
ker gleden over de beide gestalten te
genover hem.
Je bent niet lekker, man!" viel Ra-
vebek fel uit. „Tuurlijk moest dat Gou
den Masker in zijn vermomming ver
schijnen. Wie zegt je dat Liang-sjin
weet wie het hoofd van de bende is?
Natuurlijk moet dat geheim blijven,
geen mens mag weten wie de touwtjes
:n handen houdt. En dan, vergeet niet,
die Wielewaal was in de buurt. Hij
heeft buiten in de gang de wacht ge
houden, denk ik, en onze jonkheer
neergeknuppeld toen die door het sleu
telgat keek. Wielewaal mocht natuur
lijk ook niet weten wie het Gouden
Masker is."
Wielewaal ontkent dat allemaal,
bromde Kareltje. „Hij geeft wel toe die jij voor deze rit op je programma
vannacht niet op z'n kamer geweest had staan. En je gaf hem het baantje,
te zijn, maar dat was omdat hij een Je bent er ingetrapt, vader! Je kreeg
afspraak had metInu niet alleen Liang-sjin aan boord,
„Ach, wie gelooft dat sprookje," vielzij het in andere gedaante namelijk
de maatschappijman uit. „Liang-sjin'als secretaresse van de Chinees, maar
vertelde dat alleen maar om haar ook een veel gevaarlijker individu, 't
vrindje vrij te pleiten. Geloof je heus Is deze Wielewaal geweest, die de
dat zij{bankbiljetten in de geldtas van juf-
„Niet Liang-sjin," sprak de ander frouw Lijnders stopte om haar op die
langzaam. „Die chauffeur van je had'manier aan de grens te lozen. Zijn
een afspraakje met iemand anders, toeleg mislukte, hij moest iets anders
meneer Ravebek. En het slachtofferjverzinnen. Hij trachtte haar vertrou-
van dat nachtelijke rendez-vous is je,wen te winnen, papte aan met haar.
eigen conductrice, juffrouw Lijnders!"j't Onschuldige meisje geloofde z'n
„Lolastamelde de vertegen-jmooie praatjes, liet zich verleiden tot
woordiger. „Wat heeft hij met haar een afspraakje laat op de avond, zo
gedaan? Waar is ze nu?" (genaamd om eens in de koffers te kij-
Ja, die kimono van haar lag in zijn|ken van Hsieh-Fu, die door Lola niet
kamer. Hij verraadde zich zelf toen ikjerg vertrouwd werd. Met behulp van
Flipje het ding liet zien. Wat zei hij .Liang-sjin heeft hij zich van haar ont-
nu? Heeft de smeerlap nu bekend?
vroeg Ossewaarde.
De inspecteur van de C.I.D. glim
lachte fijntjes. „Hij ontkent. Hij be
weert dat hij haar zelfs niet gezien
daan. Vanmorgen kwam hij terug en
liet Liang-sjin netjes rapport uitbren
gen aan de grote meester. Zij mocht
niet de chauffeur herkennen, dus hulde
hij zich in de kimono van zijn slacht-
heeft. Hij geeft wel toe een afspraakje(offer en bond dat gouden masker voor
met haar gemaakt te hebben, maar|Zijn gezicht. Zo kende zij hem immers
toen hij het meisje beneden in de gang als haar leider."
opwachtte kwam er iemand anders op
af, die hem in bedwang hield met een
zaklantaarn. Er klonken toen wel
voetstappen op de trap, dus hij ver-
De inspecteur liet zijn stem nog
meer dalen.
„Juist toen hij Liang-sjin een nieu
we opdracht wilde geven, hoorden zij
onderstelt dat Lola op dat ogenblik op gerucht op de gang. Hij rukte de deur
zoek ging naar haar minnaar. Maar open, zag iemand in gebogen houding
toen hij later achter haar aanging, kon
hij het meisje nergens meer vinden."
„Wat is dat voor een zot verhaal?"
informeerde de ingenieur. „Wie hield
hem in bedwang?"
„Liang-sjin. Met een zaklantaarn,
zoals ik zei."
De vieze mond van Ravebek viel
open van verbazing.
„Hoe komt de kerel dan aan die ki
mono van haar?" viel Ossewaarde uit.
Die lag nu in zijn kamer. Die kamer
waar we Flipje neergelegd hebben.
„In zijn kamer?" peinsde de maat
schappijman hardop. „Maar vanmor
gen vroeg lag er toch géén kimono,
Ossewaarde. Herinner jij je niet dat
we z'n kamer vanmorgen leeg von
den
ü,Dat zegt niks," bromde de man uit
Den Bosch. „Hij kan haar vannacht op
een eenzaam plekje afgemaakt hebben
en later op de ochtend teruggekomen
zijn op zijn kamer. Daar heeft hij per
ongeluk de kimono laten slingeren."
„Niet laten slingeren," verbeterde
de inspecteur, en onwillekeurig demp
te hij zijn stem. „Hij kwam terug op
zijn kamer en hij heeft die kimono
aangetrokken!"
Verbluft over de eenvoud van die
gedachtengang staarden de mensen uit
de bus de politieman aan.
.Wielewaal is helemaal niet de on
schuldige chauffeur voor wie hij zich
uitgeeft," vervolgde Kareltje. ,,'t Zou
mij zelfs niet verbazen als hij nét als
Liang-sjin moeite gedaan heeft om dit
ritje te krijgen. Jij hebt 'm aangeno
men vlak voor de reis, Ravebek. Je
denkt slim geweest te zijn door Liang-
sjin het baantje van conductrice te
weigeren, maar tegen deze In-Yin
koesterde je geen enkele verdenking.
Hij kwam bij je met de boodschap goed
thuis te zijn in West-Europa. Hij som
de natuurlijk precies de plaatsen op
staan luisteren, sloeg hem met een
knuppel op het hoofd, één maal, twee
maal, gooide als een razende de kimo
no van zich af en deed later tegen ons
net alsof hij, de chauffeur, van de an
dere kant gekomen was. Vluchten kon
hij al niet meer, we waren er veel te
gauw bij, hij moest kiezen of delen.
Hij kon alleen maar hopen, dat we
hem niet zouden verdenken van een
dubbelrol en natuurlijk moest Liang-
sjin zonodig ten gunste van hem ge
tuigen."
„Dus," formuleerde Ossewaarde
langzaam, „volgens jou is Wielewaal
het Gouden Masker."
Ja," antwoordde Kareltje, „en dat
kan ik bewijzen ook. Haal die man
hier voor een verhoor!"
Driftig sloeg Ravebek met de vuist
op tafel. „Dat stuk ongeluk, als dat
waar is, dan zal ik 'm! Ik ga hem
halen, wacht maar!"
(Wordt vervolgd.)
VEENENDAAL.
Ondertrouwd: Arnoldus van Nieuw-
amerongen, 21 j en Gerritje Arends,
21 j; Jan H. Schreuder, 20 j en Geer-
truida van Dijk, 21 j; Gijsbertus van
de Flift, 21 j en Elisabeth T. van den
Bos, 20 j; Hendrik B. Gaasbeek, 26 j
en Maatje van de Lustgraaf, 28 j; Jan
Koops, 20 j en Aaltje B. van Capelle,
22 j; Hendrik C. Kuus, 23 j en Agnes
H. Samson, 21 j; Anthonie H. Boers,
25 j en Hermina Budding, 22 j.
Gehuwd: Arie G. van Harten, 29 j
en Roelof je G. Henzen, 25 j; Leendert
C. Nijs, 26 j en Sophia Anbeek, 26 j;
Jan F. van de Haar, 36 j en Cornelia
Veenhof, 32 j; Evert van Asselt, 23 j
en Met je Achterberg, 25 j.
Geboren: Elizabeth, d v A. H. Heu
velman en A. van Wingerden; Wille-
mijntje, d v C. Huibci's en H. M. H. van
Spanje; Jan P., z v J. Bos en N. J.
Versteeg; Geurt, z v C. Bolderman en
P. van Wakeren; Cornelis, z v H. Ach
terberg en D. van de Pol.
Overleden: Gerard Wouters, 5 j; Pie-
ter Oudshoorn, 61 j, echtgen. van G.
van de Scheur.
RHENEN
Geboren: Eduardus F. z v F. J. P.
Simonis en M. J. L. Sassen, Utrechtse
straatweg 3; Theodorus P. A. z v T.
A. van der Heiden en P. H. van Daal,
Nieuwe Veenendaalseweg 148; Hen
drik z v H. Hummel en W. H. Zwane-
pol, Eikenlaan 261; Gerritje C. d v
H. Kort en G. C. Rijksen, Amsterdam.
Ondertrouwd: Alexander van der
Klift en Catharina W. van Druten;
Willem Knuivers, Lienden en Selia C.
van Thuijl, Rhenen.
Gehuwd: Cornelis Hendriksen en
Johanna H. Brouwers; Huig Kruijt-
hoff en Anna Takken.
Overleden: Albert Jan v. d. Scheur,
68 jaar, weduwn. van M. C. Rusten-
hoven, Cuneraweg 169.
RENSWOUDE.
Geboren: Thijmen Cornelis, z v C.
Wolswinkel en H. J. Achterstraat (C.
102).
Verschijnt «la bijlage van het
atreekblad DE VALLEI
Onder Redactie van TANTE JO 8
Correspondentie te richten
aan Tante Joa p/a Parallel
weg 8, Veenendaal.
BIJ 20 KG TEGELIJK KOMT
HET BINNEN.
Konden we vorige week schrijven
dat we al een hele vracht zilverpapier
bij elkaar hebben, afgelopen week is
er weer een grote vracht bij gekomen.
Ja dat moet ik even vertellen van
onze neef Attie van Zetten uit Eist.
Die kwam namelijk met zijn vader uit
Elist gefietst met wel een bizonder
grote partij. Niet minder dan 20 kg
zilverpapier en capsules (van melk-
fklessen) kwamen ze brengen. Attie is
op zijn school aan 't verzamelen en
zijn vader helpt hem trouw op de fa
briek.
Attie's vader werkt op de fabriek
van Goud- en Zilverwerken Gerritsen
en Van Kempen in Zeist. In elke af
deling van deze fabriek heeft zijn va
der een doos neergezet, zodat zijn col
lega's er gemakkelijk hun zilverpapier
en fles-capsules kunnen in doen. In
vrij korte tijd hebben ze die 20 kg bij
elkaar gekregen. Dat helpt even jon
gens, en misschien is dit geval een
voorbeeld voor andere neven en nich
ten en hun vaders.
Niet alleen van neven en nichten
krijg ik nu zilverpapier binnen maar
ook ouderen komen steeds met meer
aandragen en ik wil ze er hier alle
maal hartelijk voor bedanken. Wan
neer ieder een handje helpt zullen we
nog het gestelde doel: een blinden
geleidehond voor de Gelderse Blinden-
vereniging, die in November jubileert,
bereiken.
Ook Beatrix Harmsen, Veenendaal,
nog hartelijk bedankt voor je zending
zilverpapier hoor.
Zojuist ontvang ik nog een brief van
de directeur van de Gelderse Blinden-
vereniging in Arnhem, de heer Koops.
Meneer Koops, die zelf ook blind is,
zoals velen van jullie misschien wel
weten, schrijft me dat hem uit ons
krantje is voorgelezen over onze zil-
vei-papier-actie en dat hij het zeer op
prijs stelt dat we al zoveel zilvex-papier
en capsules bij elkaar hebben. Spaar
vooral ook iapsules, zegt hij, want die
zijn nog meer waard dan zilverpapier.
Meneer Koops heeft ook een brief ge-
riiht aan jullie allemaal, en hij vraagt
of ik die in ons krantje wil laten druk
ken. De ruimte in ons krantje is deze
week al meer dan vol, dus dan zal ik
de brief van meneer Koops volgende
week moeten opnemen.
Ik hoop maar dat jullie zonder uit
zondering druk aan 't sparen zijn en
eindig met de hartelijke groeten en
tot de volgende week.
TANTE JOS.
NIEUWE RAADSELS.
1. Sluiten vissen hun ogen als ze sla
pen net als wij?
(Van Nelly van Dijk)
2. Invulraadsel. Op de kruisjeslijn
komt een bekend spreekwoord te
staan.
X tuingereedschap
X kleine gemeente
X zeedier
X paar
X jong mens
X veel bezocht
X plantsoen
X plaats waar boten aan-
X gebed [leggen
X jonge koe
X voedsel tot zich nemen
Antwoorden van de vorige keer:
1. Een zoen; 2. Van de tafel, want
dan is men eerder beneden.
3. Het gezegde was: Vele handen
maken licht werk. De woorden waren:
haken, wandelen, recht, vlek mi.
JARIGEN VAN DEZE WEEK.
Voor deze week heb ik geen enkele
jarige.
