KLOMPEN Hoor verven en Sinmen naar nnnoEVELD namen. MANTELS JAPONNEN H. VAN SCHUPPEH Hl OE RAAD DER RODER PURO L Geluk Geheim van de Kluizenaar Fa. W. VAN SCHUPPEN G. H. van Leeuwen BEKENDMAKING Opstand der Gauchos De Joro Bazar H00RAPPARATEN LAMMERINK HENNY JANSEN, Parfums, Eau de Colognes, Zepen, Manicures, Haarborstels, Spiegels enz. enz. Fototoestellen vanaf 14.50 Blitzapparaten vanaf 9.95 ECHT LEDEREN TASSEN VANAF 6.50, ENZ. ENZ. Drogisterij en Fotohandel HENNY JANSEN, Apoth. ass. HYPOTHEKEN Handels - Bedrijfs - Bouwcredieten Geldleningen Financieringen Als nieuwe surprise hebben wij een partij Zo juist ontvangen! De prijzen? 0.78, 0.88 en 0.98. N.V. Kon. Veenendaalsche Sajet- en Vijf- schachtfabriek v/h. Wed. D. S. van Schuppen Zn. WERKSTER U KUNT UW RADIO-APPARAAT NERGENS BETER KOPEN, dan bij een adres, waar het ook gerepareerd kan worden. Wij hebben reeds ruim 20 jaar een prima Radio-Techniker en voeren niet voor niets de naam: ERKEND PHILIPS EN ERRES RADIO- SERVICE-STATION Koopt daarom met het volste ver trouwen Uw radio bij Alle toestellen in alle prijzen van 136 gulden tot 658 gulden. GEZELLIG DANSEN AgentschappenAmstelbieren, Hero en Nutricia dranken HEBBEN OVERGEDAAN aan de heer J. OVER DE LINDEN, DOOR MIJ ZIJN OVERGENOMEN de Agentschappen Amstelbieren, Hero- en Nutriciadranken van de heer W. A. Meijer, PATRIMONIUMLAAN 20, ALHIER. J. OVER DE LINDEN, ROUTINE-ARBEIDER BIJ GEMEENTEWERKEN IN VASTE DIENST. DE VORST KOMT WEER TERUG. ZORGT, DAT UW SCHAATSEN KLAAR ZIJN! HUDORA VING SCHAATSEN NOOITGEDAGT SCHAATSEN SLIJPEN DE BUS STAAT VOOR U KLAAR Richting Ede of richting Wageningen DE GROOTSTE KEUZE IN HET BETERE EN VOORDELIGER GENRE tot vaststelling van een partiële herziening van het uitbreidingsplan in onderdelen voor deze ge meente („Veenendaal-Industrieplan"), alsmede de daarbij behorende tekening, bebouwingsvoor schriften en toelichting. THEATER - VEENENDAAL Wie „GELUK" kent, zoekt niet, Wie zoekt kent GELUK niet! St. Nicolaas reclame I I aanbieding Tevens een mooie collectie Koekoekklokjes, Cassettes in vlekvrij metaal en Keltum Pleet Horlogebanden in grote verscheidenheid, en een uitgebreide collectie in Goud, Zilver en Doublé. IK WIL Gedistilleerd en Wijnen 9 ae /ton/zes geA/eea>/ /M CHEWCU GEREtMQP TE 2U/V BIJ. VAN DRUTEN C. de Haas '-jgf f 165.- cftc Upastui-M stcuat! WATERSCHAP GREBBE FEUILLETON Dames! Vooral nu Hamea-Gelei voor Uw handen ALS St. NICOLAAS NIET MEER WEET, WAAR HIJ HET ZOEKEN MOET. GAAT HIJ ALTIJD NAAR WANT DAAR VINDT HIJ DE GROOTSTE COLLECTIE IN DE FOTO-AFDELING: ZANDSTRAAT 7 TELEF. 2.1.5 VEENENDAAL EERSTE EN TWEEDE AANGEBODEN, OP COURANTE ONDERPANDEN Geen z.g. spaarsysteem. COULANT VLUG BILLIJK Door onze bemiddeling werd reeds voor ruim 14.000.000.- aan leningen gesloten. „INTERMEDIAIR'' DAGUERRESTRAAT 103 's-GRAVENHAGE. ZANDSTRAAT 70 TELEFOON 248 Voor ons laboratorium vragen wij per 15 December a.s. een bij voorkeur tussen 25 en 30 jaar. Haar werkzaamheden zullen bestaan uit het schoon houden van de laboratorium-ruimten en het reinigen van het glaswerk. Huishoudelijke opleiding en ervaring is daarom zeer gewenst en voorzichtigheid en grote nauwkeurigheid vereist. Loon volgens de C.A.O. voor de Textielindustrie. Gegadigden worden uitgenodigd om ten spoedigste een sollicitatieformulier in te vullen, verkrijgbaar bij de Portier en in te dienen op de personeelsafdeling. HOOFDSTRAAT 102 TELEF. 319 VEENENDAAL ENIGST BEDRIJF TER PLAATSE. Beatrixstraat 37 Telefoon 264 Veenendaal A.S. ZATERDAG 6 DECEMBER IN CAFé RESTAURANT LA CAMPAGNE. AANVANG 7.30 UUR. O.l.v. de Ambonese Hawaiian Guitarist. HIERMEDE ATTENDEREN WIJ ONZE GEACHTE AFNEMERS. HEREN HOTELIERS, CAFéHOUDERS EN WINKELIERS OP HET FEIT, DAT WIJ ONZE PRINS BERNHARDLAAN 160, TELEF. 453, ALHIER. WIJ DANKEN ONZE CLIëNTEN VOOR HET ONS GEDURENDE ZOVELE JAREN GESCHONKEN VER TROUWEN EN HOPEN, DAT ONZE OPVOLGER HETZELFDE ZAL MOGEN ONVANGEN. Hoogachtend, W. A. MEIJER. Patrimoniumlaan 20. Veenendaal. DOOR U NAAR WENS TE BEDIENEN HOOP IK IN DE TOEKOMST HET VERTROUWEN DAT DE HEER W. A. MEIJER HEEFT GENOTEN. TE MOGEN VER KRIJGEN. Beleefd aanbevelend. Prins Bernhardlaan 160, Telef. 453. Burgemeester en Wethouders van Veenendaal roepen solli citanten op voor de betrekking van: Indiensttreding 1 Januari 1953. Jaarwedde 2050.-, verhoogd met een toelage van ƒ385.65 en eventueel vermeerderd met een kindertoelage van 180.- per kind per jaar. De benoeming geschiedt met een proeftijd van één jaar en behoudens geneeskundige geschiktverklaring. Sollicitanten voor deze betrekking mogen de leeftijd van 30 jaar niet hebben overschreden en moeten solliciteren op speciaal daarvoor bestemde formulieren, welke verkrijgbaar zijn op het Bureau Gemeentewerken, Hoofdstraat 34. Nadere inlichtingen omtrent het netto te ontvangen salaris verstrekt de administrateur van gemeentewerken. Hoofd straat 34. KLEMSCHAATSEN Vernikkeld vanaf 18.40 KUNSTSCHAATSEN vanaf 22.50 ORIGINEEL NOORS FABRIKAAT COMPLEET MET SCHOENEN 49.50 KINDERSCHAATS 5.90 JONGENS NOOR 10.20 KUNSTSCHAATS vanaf 17.70 KUNSTSCHAATSEN 2.00 POLIJSTEN EXTRA 0.50 DOORLOPERS 1.50 IN 1 DAG GEREED! HOOGSTRAAT 7 VEENENDAAL EDE WAGENINGEN Het Hoofd van het Gemeentebestuur van Veenendaal brengt ter openbare kennis, dat van 6 December 1952 tot en met 19 December 1952 ter gemeente-secretarie (afdeling Alge mene Zaken), Hoofdstraat 92, voor een ieder ter inzage ligt een besluit dd. 25 November 1952, 5de afdeling, no. 542/251, van Gedeputeerde Staten der provincie Utrecht, Belanghebbenden, die zich reeds met bezwaren tegen dit plan tot Gedeputeerde Staten dezer provincie hebben gewend, kunnen binnen 6 weken na 19 December 1952 schriftelijk hun bezwaren indienen bij de Kroon. Veenendaal, 2 December 1652. Het hoofd voornoemd, A. BAKKER. Van VRIJDAG 5 DEC. t/m. MAANDAG 8 DECEMBER Elke avond 7.30 uur. Zondag 3 en 7.30 uur. Deze film is gebaseerd op de feiten, welke deels ont leend zijn aan de officiële verslagen van het proces tegen de oorlogsmisdadigers te Neurenberg, deels aan officiële verslagen van Amerikaanse Senaatscommis sies. Toegang 18 jaar Van DINSDAG 9 DEC. t/m. DONDERDAG 11 DEC. Elke avond 7.30 uur „Opstand der Gauchos" is een verrukkelijke avonturen film, waar een ontroerende liefdesgeschiedenis door heen is geweven. Toegang 14 jaar Plaatsbespreken dagelijks van 1-2 uur a. d. cassa a 10 ct., ook Telef. 565. Rijwielstalling naast het Theater VENDELSCHEWEG VEENENDAAL Tel. 565 *®*00#0**00000000° °000©000®°0000° 0OoooOO°° °OooOOOO® #Oo#oOO°° SLA VENBANDEN, 4 jaar garantie 5.5( l HERENPOLSHORLOGES, 15-steens ancer.... 32.5< Echt bloedcoralen KAPITTELSTOKJES5.7.' HERENPOLSHORLOGES v.a. 12.50 DAMESPOLSHORLOGES v.a. 24.50 GOUDEN DAMESPOLSHORLOGES vanaf ƒ107.50 GOUDEN HEREN POLSHOR LOGES v.a. 172.50 ZILVEREN ARM BANDEN v.a. ƒ5.25 ZILVEREN POT LODEN v.a. 5.75 ZILVEREN AANSTE KERS v.a. 5.SCHOORSTEENKLOK- KEN v.a. 39.WEKKERKLOKJES v.a. 16.LUXE WEKKERTJES v.a. 8.25. ZONDER SLAGWERK v.a. 5.45 MET SLAGWERK v.a. 29.70 JACHTSTUK 51.75 MARKT TELEFOON 702 oooo^hm oooöooooo ooo«°*»oo oooooc o®0®000®© o©°000<>oc o®®®000®o IK WIL 'M ZACHTER IK WIL 'M SCHERPER IK WIL 'M PITTIGER IK WIL 'M SLAPPER IK WIL 'M GELER IK WIL 'M WITTER IK WIL 'M DUURDER IK WIL 'M GOEDKOPER IK WIL 'M ZUS IK WIL M ZO Al deze wensen kunnen ver- vuld worden indien U voor de a.s. Feestdagen Uw koopt bq Chem. Stoomwasserij Wageningen Depót voor Veenendaal Manufacturenhandel Nieuweweg 96 Veenendaal SLIJTERIJ E\ WIJN HANDEL 4 Hoofdstraat 31, Telefoon 610 Patrimoniumlaan 12, Telef. 133 üiMCSS' T( Utrechtseweg 82, A'foort, Nieuwste Philips apparaat juijle bri! Het Bestuur van het Water schap Grebbe brengt ter ken nis van de ingelanden, dat de voor het jaar 1953 en de rekening van het jaar 1951 ter inzage ligt op het gemeen tehuis te Rhenen en de Coöp. Boerenleenbank te Veenen daal gedurende het tijdvak van 2 tot en met 16 Dec. a.s. (door Herman van Hattnm) Dan dribbelt Gida naar de keuken om ook voor hem een kop koffie klaar te maken. „Woont U in Amsterdam?" vraagt Os car. „Nee," schrikt Hetty, „ik woon in een dorp: mijn man is daar predikant." „Oh," zegt hij en verschikt wat aan het zwarte vlinderdasje, dat hij op een smetteloos wit overhemd draagt. Hetty kijkt naar zijn handen: blanke, slanke, maar sterke vingers, goed verzorgde nagels. Haar mededeling heeft hem klaarblijkelijk van zijn stuk gebracht. Weet hij, de artist, niet wat hij tegen een domineesvrouw van het platteland moet zeggen, kan zeggen? Als Gida binnenkomt vindt hij zijn spraak terug. „Het lijkt mij wel prettig om op een dorp te wonen", zegt hij, daarbij naar Gida op te zien ook haar in het gesprek betrekkend. „Je bent er zoveel meer mens, zoveel meer per soonlijkheid dan in de grote stad, waar iedereen maar een nummer is „Of zoveel minder," corrigeert Gida. „Alle cultuur ontbreekt, geen schouw burg, geen concerten, geen behoorlijke bioscoop, niets, niets. „Goed, zeker. Maar staat daar niet iets tegenover, dat misschien belang rijker is dan dat alles? Ik bedoel: is le venskunst, wijsheid, schoonheidsgevoel en hoe je dat maar meer wilt noemen, het monopolie van de stadsbewoner? Kan men van al die dingen, die je daar noemt ook niet overvoed raken en dan vanwege de bomen het bos uit het oog verliezen? Op het land komt de zin van het leven meer aan de dag dan hier, waar de haast van de ene dag wordt achterhaald door die van de andere, waar vandaag altijd staat in het teken van morgen en morgen in dat van over morgen, waar men leeft vaak zonder te weten dat men leeft of waarvoor men leeft. Bent U dat niet met mij eens?" wendt hij zich plotseling tot Hetty. Deze, verbouwereerd door de onver wachte vraag ze is onder zijn woor den met haar gedachten helemaal af gedwaald naar de pastorie kleurt tot achter haar oren en zegt haperend en aarzelend: „Ik geloof het wel, ja...." „O, die Hetty!" schertst Gida. „Nog altijd het verlegen meisje van toen. Waarom moet je nou blozen, rare meid?" Nu weet Hetty helemaal niet meer hoe ze zich houden moet. Onrustig draait ze op haar stoel, lacht wat ver legen en plukt aan haar rok. Ze zoekt naar een ander antwoord, tracht zich te herinneren, wat Oscar moet hebben gezegd in de halve minuut dat haar ge dachten ver buiten deze kamer waren. Oscar haalt een boek uit zijn zak. „Kent U dat?" wil hij weten van haar. „Leven is Verlangen", leest ze op de omslag. „Jaques du Prez." „Nee," bekent ze met zachte stem, dankbaar voor de tact en kiesheid, waarmee hij haar in haar verlegenheid te hulp komt, „ik ken het niet. Is het mooi?" „Moet U lezen" beveelt hij aan, met een gloed van hartstocht in zijn stem. „Deze man is ongelooflijk. Het is het beste boek, dat dit jaar bij ons uitgege ven is." „Hij werkt bij een uitgeverij," verdui delijkt Gida. „Oh!" „Weet U, deze man is zo eerlijk, zo door en door eerlijk, zonder pathos, zonder opsmuk, zonder geleerd-doene- rij, ofschoon hij in bijna alle vakken even goed thuis is: philosophic, psy chologie, letterkunde en geschiedenis; hij is musicus, dichter, schrijver en componist tegelijk. Het is een univer seel kunstenaar met een wereldwijde blik en een algemeen menselijk levens gevoel, dat geldt voor iedereen. „Maar kom, jongens, ik schenk nog een kop koffie en dan moet Oscar nog wat voorlezen. Hij heeft nog meer bij zich, heb ik gezien." „Goed," zegt hij en praat, terwijl hij in zijn tas scharrelt, nog verder, door over zijn lievelingsschrijver. „Hij woont al jaren lang in de volstrekte eenzaam heid, ergens in een afgelegen gehucht, ontvangt bijna nooit bezoek, bemoeit zich met niemand en staat ook in geen enkele verbinding met de z.g. litteraire wereld. Het is een unicum voor Neder land en het is alleen maar jammer, dat we niet meer van zulke kerels hebben." „Wacht, ik zal het lampje bij je zet ten," zegt Gida, als ze merkt, dat hij wil beginnen. „Het grote licht is zo hard en hel; dan komt de poëzie niet goed tot zijn recht." Ze zet een klein, met donkere stof overtrokken schemer lampje voor hem op het ronde tafeltje en knipt het grote licht uit. De kamer zelf is nu meer dan half donker, terwijl het boek, waaruit hij gaat voorlezen juist in de lichtcirkel valt. Hetty krijgt gelegenheid te over om haar gastvrouw voor deze vondst dankbaar te zijn. Zacht, eerst nog wat onwennig hij moet zich in het begin altijd eerst in leven in de stof begint Oscar te le zen. Spoedig heeft hij zijn stem geheel in de macht en laat hij zich enkel lei den door de wereld, die in de verzen wordt opgeroepen en die voor dit mo ment hem geheel omringt van binnen. Hij schenkt zich volkomen weg aan zijn werk, vergetende op het laatst, dat er naar hem wordt geluisterd en door die omstandigheid van zijn gevoelige inner lijk nog meer wegschenkend met de woorden van anderen, dan hij straks met zijn eigen woorden deed. Wereld na wereld roept hij voor zijn beide luisteraarsters op. Het ene vers volgt op het andere en Hetty, die zich van de schoolbanken nog slechts vaag enkele gedichten herinnert, ervaart deze declamatie als een weldaad, als een geestelijke verfrissing. „Wat was dat mooi!" zegt Hetty met vreemd-hese stem, zodat ze een paar maal moet kuchen om de zin te kunnen afmaken. Het komt uit de grond van haar hart. Oscar staart verwezen met grote dromende ogen in het niets. Hij is nog niet helemaal zichzelf weer, heeft zich ook meer moeten laten gaan dan zijn luisteraarsters, omdat hij de crea tieve functie vervulde en zij slechts hebben gepoogd zijn scheppingen mee te beleven en te gevoelen. Voor deze volwassen dromer, dit mannelijke kind, zijn gedichten waardevoller dan geld of goed, belangrijker dan alle andere din gen, waarvoor de meeste mensen zich dag aan dag afsloven en elkaar het le ven verbitteren. Hij weet van een we reld, die niet van deze wereld is en slechts in deze wereld, de wereld van de droom en van de schoonheid, kan hij leven en zichzelf zijn. Nadien wil het gesprek niet goed meer vlotten. Hetty en Gida halen nog wat herinneringen op. De eerste infor meert naar andere leerlingen, die tege lijk met haar op les waren. Sommige bezoeken de lessen nog altijd, hoewel ze getrouwd zijn en moeder van meer dan één kind. Maar anderen, de meesten, zijn al lang verdwenen, uit de stad, sommigen zelfs uit het land. „Die ene dikke, weet je wel, die met alle geweld vier keer per week ballet les wilde hebben, hoe ze nog geen be nen had om gewoon te lopen, laat staan om te dansen? Ken je haar nog?" „U bedoelt Gré Haamsté?" „Juist ja. Nou, die zit al weer drie jaar in Australië. Ik heb nog een keer een briefje van haar gehad, maar daar na nooit meer iets gehoord. Ach, je kunt het ook niet allemaal aanhouden. Als je een school hebt is het altijd een komen en gaan van leerlingen en je hebt je handen steeds vol aan degenen, die op een bepaald moment op les zijn." Een uur nadat Oscar is vertrokken neemt ook Hetty afscheid. Ze lacht, als ze haar gastvrouw de hand drukt en deze vraagt of ze nog een keer terug komt voordat ze weer naar „de rimboe" terugkeert. „Ik weet het nog niet. Ik mag niet zoveel op bezoek van moeder. Altijd veel wandelen, veel eten en vroeg naar bed. Maar misschien kan ik haar nog 'n keer vermurwen.Ik bel U dan nog wel even op. Ik heb het in ieder ge val erg prettig gevonden weer eens wat met U te babbelen. Ach „er is een trek van ontdaanheid op haar smalle gezichtje „nu heb ik helemaal ver geten Oscar te bedanken voor zijn declamatie, terwijl ik er nog wel zó van heb genoten". Geeft niets hoor," zegt Gida. „Als hij de volgende keer komt doe ik het wel voor je." Winterhanden Wintervoeten Winteroren Op de avond van het gesprek tussen het jonge predikantsvrouwtje en haar muzieklerares zitten in Schellingen, in het lage huisje op de heuvel, twee mannen tegenover elkaar. Het zijn Ja- pik, de zonderling en Rijpstra, de predi kant. Ernstige dingen moeten zij heb ben besproken, dat is hun aan te zien. Beiden doen nu en dan een afwezige trek aan hun sigaar en de stiltes tussen de over en weer gewisselde volzinnen worden langer naarmate de avond vor dert. Japik heeft om de rook te verdrijven een zijraam open gezet. De bijna geheel achter de kim gezonken zon verlicht met haar laatste gouden bundels flauw de kamer, aan alle dingen daarin een onwerkelijke glans verlenend. „De eerste maanden waren het moei lijkst," vervolgt Japik zijn relaas, ter wijl de predikant zwijgend voor zich uit staart. „Ik heb vergetelheid gezocht in de drank, al wist ik, dat de drank niets oplost. Maar ik moest de tijd doden en de eerste weken zijn in zo'n geval het ergste. Mijn wereld was uiteengeslagen; de weg naar de andere wereld voor lopig versperd. Duizendmaal heb ik mij zelf voorgehouden, dat het dwaasheid was het beeld van een vrouw, even ster felijk en feilbaar als ik zelf was, zó he melhoog uit te heffen boven alle andere dingen en mensen. Duizendmaal tegen mijzelf gezegd, dat er wel een ander zou komen, even lief en mooi, even rein en onbevangen als zij was. Maar ook duizendmaal heb ik mijzelf moeten be kennen, dat het drogredenen waren, zwakke verschansingen, die een listig verstand trachtte op te werpen tegen de vloedgolf van een buiten zijn oevers getreden gemoed. Totdat tenslotte, na jaren van strijd en zwerven, de rust van binnen terugkeerde en het bevrij dende inzicht begon door te breken, dat het wellichtt een vingerwijzing van het leven kon zijn. Dat ik misschien hieruit de inspiratie moest putten voor mijn werk. En pas vanuit die periode date ren de boeken, waarvan ik durf te zeg gen, dat ik er alles in heb gegeven, wat ik bij machte ben te geven, dat ik ex- mij totaal in heb ontledigd en daarom mijn leven niet als onnut hoef te be schouwen, wijl het aan duizenden van mijn medemensen uren en avonden van groot innerlijk genieten heeft gebracht en duizenden anderen heeft stilgezet op hun weg van domme dadendrift of goed koop en slecht plezier. Niet veel brie ven ontvangt een schi-ijver van de le zers van zijn boeken. Men moet al heel wat neerschrijven, wil het een lezer naar de pen doen grijpen. Maar de enkele brieven, die ik kreeg, waren van een ontroerende dankbaarheid en stil- makende bewondering. (Wordt vervolgd) „Hoera, ik ben fijn verkouden." Dat zal men zeker niemand horen zeggen. Daarvoor heeft Uw verkoudheid te veel onaangename zijden. Maar U zou ver koudheid bijna als een aangename ziek te gaan beschouwen, als U daartegen Italiano gebruikt. Want Italiano is niet alleen geneeskrachtig, maar smaakt bovendien zó lekker, dat de onaange name zijde van Uw kwaal geheel op de achtergrond geraakt.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1952 | | pagina 4