Slecht verzorgde handen
schaden uw uiterlijk
&8
DE VALLEI
Rhenen
KOLOM VOOR DE VROUW
Voor de Jeugd
van *^Breeck
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 4 DECEMBER 1953
No. 48
ONZE SINT NICOLAAS-
OPSTELWEDSTRIJD
Plannen van IJsclub „Rhenen"
Mooie ogen zijn een kostbaar
bezit
Indrukwekkende lezing over de
hedendaagse jeugd
Hoe denkt U over de politiek?
Antwoord: „rotzooi"
FEUILLETON
Verschijnt als bijlage van het
streekblad DE VALLEI
Onder redactie van TANTE JOS
Correspondentie te richten
aan Tante Jos, p/a Parallel
weg 10. Veenendaal.
BESTE NEVEN EN NICHTEN!
Ja, we hebben al heel wat opstellen
ontvangen hoor. Maar het moet er toch
nog wel wat meer worden. Ik stel me zo 0f) n
voor dat er nog verschillende neven en fyC
nichten van ons zijn die toch ook een ec"
prijs willen winnen. Totnogtoe waren
het meest meisjes die een opstel in
stuurden. Kom jongens, waar blijven
jullie? Laat eens zien dat je het ook
kunt. Zoals je weet heb je nog tot Dins
dag 8 December de tijd om je opstel te
maken, maar op die dag moet het dan
binnen zijn hoor. Doe je best, je hebt
nog alle kans.
In ons krantje van volgende week
worden de prijswinnaars bekend ge
maakt en ook de prijzen die zij gewon
nen hebben. Verder zijn wij nog van
plan om een of twee van de beste op
stellen in ons krantje op te nemen.
Dus niet vergeten, voor of op Dins
dag moet je het Sinterklaas-opstel in
sturen aan Tante Jos, p/a. Parallelweg
10, Veenendaal.
Hebben jullie ook al de klomp of een
schoen gezet? Ik wel, maar ik heb er
nog niets in gevonden. Nu hoop ik op
morgen, 5 December. De goede Sint zal
mij toch niet vergeten? Ik ben erg be
nieuwd, zoals ik ook benieuwd ben naar
wie de prijzen van onze opstelwedstrijd
zullen winnen.
Allemaal de hartelijke groeten en tot
de volgende week.
TANTE JOS.
•uauioq ap
joop lufiqos ueeui ap arz g '(pu 'qns
'jbbs) SBBiqaa^uis 'I :«aSmssoido
7 Dec.:
8 Dec.:
11 Dec.:
12 Dec.:
13 Dec.:
20 Dec.:
ONZE JARIGEN
Marion van Dorland, V'daal;
Nelleke v. d. Kuinder, V'daal;
Hennie Schuilenburg, V'daal;
Petrus van Limbeek, V'daal;
Eefje Diepeveen, V'daal;
Gijsbertus Blankestijn, Elst;
Peter de Ruiter, Veenendaal;
Riekje van Ingen, Elst.
Deze keer kunnen wij het ontvangen
zilverpapier e.a. verantwoorden van:
Ali en Henkie van de Scheur, Elst;
Hennie Schoeman, Veenendaal;
Truusje van Haeften, Veenendaal;
Hennie van Engelenburg, Veenen
daal.
CORRESPONDENTIE
Maartje van Eden, Veenendaal. Van
harte welkom in onze kring van neven
en nichten Maartje. We hebben je in
ons grote familie-boek ingeschreven
hoor. Enig hoor, dat opstel van je. Daar
heb je slag van zeg.
Schrijf je mij nog eens wat over je
zelf en over thuis en zo. Echt doen hoor,
Maartje. Veel plezier met Sinterklaas.
Komt hij bij jullie nog op bezoek? Dag
nieuwe nicht. Hoor ik dan nog eens wat
van je? Hartelijke groeten van je T. J.
NIEUWE RAADSELS
1. Mijn geheel bestaat uit elf letters
en vormt de naam van een graag ge
ziene gast. 1, 10 9, 6 is een meisjes
naam; 11, 8, 2, 7 ander woord voor mod
der; 3, 5, 4 gebruikt een visser.
2. Neem uit de volgende zinnen net
zoveel woorden als tussen de haakjes is
aangegeven en vorm daarmee het begin
van een bekend liedje: Ik zie ik zie, wat
jij niet ziet (1); Loop naar de maan (2);
Hij schijnt een aardige jongen (1); Soms
zie je door de bomen het bos niet meer
(3).
prikkelbaarheid. Ouders moeten zor
gen, dat de kinderen eerbied voor hen
hebben. Kinderen hebben vaak geen
begrip voor de ouderen of voor elkaar
en zijn niet in staat om zich in de ge
voelens van anderen te plaatsen. Het
kind zoekt een houvast, het liefst in de
idealen, die het kan nastreven. Het kind
trekt zich op aan de persoon die het
vereert, waarvan de houding zeer be
langrijk is. De verering heeft een posi
tieve zijde. Veel hangt af van de goede
voorlichting, die er op gericht moet zijn
om het kind de spanningen af te leren,
o.m. het sensatieleed. Veel pubers heb
ben moeite zich te beheersen. Het mo
tief om groot te willen zijn weegt
fwaar. Innerlijk leeft er dan meer als
e omgeving denkt. Achtereenvolgens
behandelde de heer Anema de puber
ten opzichte van het religieuze leven
en het sociale leven. In de puberteits
jaren voelt de jeugd zich aangetrokken
tot jeugdgroepen en zoekt zijn eigen lei
ding. Grote verantwoordelijkheid be
rust dan bij de jeugdleiders. De jeugd-
vorming dient om de jonge mensen op
te kweken. Jeugd en toekomst zijn nauw
verbonden. In dit verband behandelde
spr. het probleem „Grote stadsjeugd
plattelands jeugd" op overtuigende wij
ze. Hierin spreekt de gezinsverhouding,
godsdienstig leven en verhouding tot de
andere sexe een grote rol. Als oorzaak
noemde spr. geen deskundige voorlich
ting, gebrek aan goede jeugdleiders en
leidsters.
Grote sensatie pakt de jeugd, hetgeen
blijkt uit het bezoek aan dancings, ca-
fé's, bioscopen, lunaparken etc. Helaas,
onze volksgemeenschap gaat zich met
de jeugd bezig houden als het te laat
is. Hiervan getuigen de jeugdgevange
nissen. Instellingen zoals jeugdherber
gen, clubhuizen, recreatieoorden en
vrije tijdsbesteding onder deskundige
leiding, moeten er komen, terwijl het
onderwijs krachtig moet medewerken
om de jeugd te wijzen op de goedé in
stellingen. Spr. zeide: de hulp van de
overheid is te gering. Alle landelijke
jeugdraden hebben gebrek aan goede
jeugdleiders.
Het gezin is de instelling waarin het
kind rijp wordt; de school, waarin de
rijpwording zich voltrekt en deze moet
geven de scheppende activiteit en niet
te vergeten: De opgroeiende jeugd
vraagt om spel, arbeidsvreugde en be
grip.
Het Bronnenboek, samengesteld door
experts maakt ons ontstellend. De jeugd
wordt niet begrepen. In Rhenen werd
o.m. de vraag gesteld: Hoe denkt U
over politiek? Het antwoord luidde:
„rotzooi".
Sexuele omgang vóór het huwelijk,
aldus de serieuze rapporten, bestaat
voor 95 °/o. Meisjes zijn bang, dat zij er
op overschieten. De jongens zijn veelal
de schuldigen. Zij hebben geen bewust
gebruik van hun vrije tijd. Spr. wees
op de funeste invloed der gehuwde
mannen en vrouwen in de fabrieken ten
aanzien van de jeugd.
Het Bronnenboek, waarvan ieder
Kamerlid een exemplaar in het bezit
kreeg, is één grote aanklacht! Het geeft
een beeld van geestelijke armoede, on
macht van de leiding van Kerk en
Maatschappij. De huidige slechte sa
menleving kunnen wij de jeugd niet
verwijten. Gelukkig zijn er nog jeugd
groepen, doch de leiders moeten hebi-
ben: ruimte en materialen. Wij volwas
senen moeten door ons leven waarde
geven aan het leven van de jeugd en
een groot offer durven te brengen, op
dat de jeugd weer in ons kan geloven.
Na de pauze werd van de gelegenheid
om vragen te stellen een ruim gebruik
gemaakt, waarop de heer Anema op
overtuigende en begrijpelijke wijze ant
woord gaf. Een avond, die om herha
ling vraagt.
Aan het einde bracht de heer Van den
Brink de dank van de directie over
voor het gebodene en voor het opvoe
dende en culturele werk, dat door de
leden en vooral door de regisseur, voor
de gemeenschap in het algemeen en
voor de NBM-leden in het bijzonder
wordt verricht. Namens de directie
werden bloemen aangeboden.
Daar deze toneelafdeling thans tien
jaar bestaat, bracht de heer Van Dam
hulde aan deze club voor alles wat in
deze periode werd gepresteerd.
De heer Drost en enkele leden, die de
volle tien jaren lid zijn geweest werden
extra gehuldigd. Alle leden kregen een
klein souvenir.
Het was een buitengewoon geslaagde
avond, die door een zeer gezellig bal
werd gesloten.
In hotel „Het Wapen van Rhenen"
kwam de IJsclub „Rhenen" Zaterdag
middag in algemene ledenvergadering
bijeen, voor welke bijeenkomst van de
zijde der leden grote belangstelling be
stond.
Het overzicht van de secretaris was
optimistisch. Er meldden zich vele
nieuwe leden aan. Gedurende een week
werd een baan geëxploiteerd op het
Kleigat aan de Cuneralaan, hetwelk op
contract was gepacht van de eigenaars.
Hoewel het ijs in niet al te beste con
ditie was, doordat er reeds op gereden
was, toen de baan nog niet was open
gesteld, hebben de leden en ook de
niet-aangelotenen bij de vereniging, hun
hart kunnen ophalen. Door het invallen
van de dooi op Zaterdagochtend werden
de verwachte inkomsten uit het week
end gemist, hetgeen tot gevolg had, dat
er een gering exploitatie-tekort ont
stond.
Het financieel verslag toonde aan, dat
de IJsclub financieel nog steeds op een
gezonde bases staat.
Uitvoerig werden daarna de plannen
voor deze winter besproken. Hierbij do
mineerde wel het in principe genomen
besluit tot aanschaffing van een gemo
toriseerde rolbezem, annex sneeuw-
schuif. De firma, die dit mechaniek zal
leveren, zal echter eerst op de baan ko
men demonstreren, waarna pas defini
tief al of niet tot aankoop zal worden
overgegaan, temeer daar het hier een
uitgaaf betreft van bijna tweeduizend
gulden.
Op aandringen van de vergadering
werd besloten de toegangskaarten te
vergroten en het mogelijk te maken,
dat deze zichtbaar worden gedragen.
RIJKSPOSTSPAARBANK
Aan het postkantoor te Rhenen en
het daaronder behorende ambtsgebied
werd gedurende de maand November
1953 ingelegd ƒ22.527,20 en terugbetaald
ƒ24.388,41. Het laatste door het kantooi
uitgegeven boekje draagt het nummer
8976.
TIEN JAAR N.B.M.-TONEEL
Voor een uitverkocht Junushoff in
Wageningen speelde de afdeling Rhe
nen van de NBM-Personeelsvereniging
Maandagavond „Een baby van 1000 we
ken", een klucht in drie bedrijven van
Hans Nesma, onder regie van de heer
Joh. Drost.
De heer G. van Dam sprak het ope
ningswoord en heette daarbij in het
bijzónder welkom de vertegenwoordiger
van de NBM-directie de heer G. v. d.
Brink uit Zeist, de loco-burgemeester
van Wageningen en vertegenwoordigers
van zusterbedrijven.
Het stuk is door de toneelgroep goed
gespeeld. Daverende lachsalvo's waren
niet van de lucht. Extra vermelding van
een der spelers zou niet op z'n plaats
zijn, daar ze allen de zeer sterk uiteen
lopende karakters van de personen uit
deze klucht zeer goed hebben uitge
beeld.
VIER NBM-FUNCTIONARISSEN
KONINKLIJK ONDERSCHEIDEN
Niet minder dan vier NBM-functio-
narissen tegelijk werden Dinsdagoch
tend ten gemeentehuize van Rhenen
namens Hare Majesteit Koningin Ju-
Hana door de Burgemeester Jhr. mr L
H. F. M. Bosch ridder van Rosenthal
gedecoreerd met de Ere-medaille in
brons, verbonden aan de Orde van
Oranje Nassau. Het waren achtereen
volgens S. van de Vliet, Bantuinweg 13.
50 jaar in dienst van de NBM; J. A. de
Rooder, Vogelenzangweg 31, 40 jaar in
dienst; A. Vonk, N. Veenendaalseweg
26, 40 jaar in dienst en A. Meijer N
Veenendaalseweg 28, eveneens 40 jaar
in dienst van genoemde maatschappij.
De plechtigheid vond plaats in de
raadzaal* waarbij tegenwoordig waren
de echtgenoten van de jubilarissen, als
mede wethouder W. Klaassen, de ge
meente-secretaris de heer Th. v. d. Wil-
lik en van de zijde der maatschappij de
directeur de heer E. D. Klinkert en de
heer Schram.
Nadat de Burgemeester in het alge
meen de. betekenis van deze onderschei
ding had uiteengezet, sprak de hee:
Klinkert zijn personeelsleden en wel
tot ieder persoonlijk, in hartelijke be
woordingen toe. Hij prees hun uitmun
tende eigenschappen en wees er op, dat
zij zich hebben doen kennen als trou
we, hoogst eerlijke en fatsoenlijke
werknemers.
BIGGEN MARKT
Op de Veenendaalse biggenmarkt wa
ren Dinsdagmorgen 75 biggen aange
voerd. De handel was traag. Prijzen van
34.- tot 45.- per stuk.
Handen, die de hele dag bezig zijn,
hebben geregeld wat verzorging
nodig, willen ze jong en aantrekke
lijk blijven. Gewoonlijk echter zijn
ze het meest verwaarloosde onder
deel van het uiterlijk.
In beeldhouwwerken en op schilde
rijen kan men vaak getroffen worden
door de prachtige expressie, die er van
de handen uitgaat.
Zo moeten wel een belangrijk onder
deel van ons lichaam zijn, wil er zo'n
ontroering door kunnen worden opge
roepen.
Is dat alleen al niet niet voldoende
om de nodige aandacht aan de handen
te besteden? Maar waarlijk niet alleen
omdat de kunstenaar er zijn ziel en zijn
zaligheid in kan leggen, evenzeer omdat
een paar verzorgde handen altijd pret
tig aandoen, omdat het mooist toilet
te niet wordt gedaan door gebroken na
gels, slordige nagelriemen en een ruwe'
huid.
Massage is een belangrijke zaak voor
de hand. Men stimuleert er de bloeds
omloop door, waardoor men op een
voudige wijze huidirritatie voorkomt.
Dit masseren gebeurt met wat olie, een
vette crème, lanoline-crême of hand
gelei. Als men de vingers heeft ingevet,
masseert men met de duim en de vin
gertoppen van de ene hand de vingers
van de andere van de top tot de hand.
Vervolgens masseert men met de duim
de binnenkant, zowel als de rugkant
van de hand tot aan de pols.
Behalve voor het bevorderen van de
bloedsomloop, is dit wrijven uitstekend
voor de vorm van de hand; uitstekende
knokkels kunnen op die manier voor een
groot gedeelte worden weggewerkt,
maar dan moet men natuurlijk geduld
oefenen. Hoewel men door masseren het
springen van de huid kan voorkomen, is
het fout te gaan wrijven, als de huid
reeds is gesprongen. Dan behoort men
eerst te wachten, tot het oppervlak
volkomen gaaf is.
Een andere manier om de bloedsom
loop weer in goede banen te krijgen en
ook om transpiratie de klamme handen
te voorkomen, is het nemen van wissel
baden; de handen afwisselend, dus in
een kom heet en in een kom koud wa
ter. Als men dit tot drie keer toe heeft
herhaald, wrijft men ze met een ruwe
handdoek volkomen droog en vet ze
daarna in met een vette crème.
Wie last heeft van rode handen (ze
staan zo vreselijk ongezellig, en hebben
zo erg het accent van de arbeid, welke
we dagelijks verrichten) moet ze eens
geregeld inwrijven met kamferspiritus,
of met kamferspiritus en glycerine of
glycerine en rozenwater. Dat zijn een
voudige en goedkope middelen, waar
mee men echter ten zeerste gebaat kan
zijn.
Vergeet voorts bij deze huidverzor
ging de nagels niet. Wie op een be
schaafd uiterlijk is gesteld, laat de ran
den niet te lang groeien en vijlt ze zacht
gebogen bij. De nagelriemen kan men
het beste met een bokkenpootje terug
duwen; wie aan de riemen knipt, krijgt
later spijt, want ze gaan inscheuren en
ze worden pijnlijk.
Overigens behoeft dit alles niet zo
veel tijd te kosten. Eén goede beurt per
week, 's avonds invetten en de haakjes
van de nagels bijvijlen en uw handen
zullen er uitzien om „door een ringetje
te halen".
4)
Nu begreep men zo langzamerhand
dat er wat loos was. Er bestond lief
hebberij voor het huis van Bonnerman.
Manke Marinus, de kellner, die onhoor
baar sluipend de notaris een tweede
kopje koffie bracht, talmde zo lang
mogelijk, want ook hij ving de sfeer in
het zaaltje.
Maar nadat het bod nog tweemaal
verhoogd was en Bergman voor drie en
twintig duizend gulden de hoogste bie
der was geworden, kwam de eigenlijke
veldslag: de afslag.
In de pauze tussen opbod en afslag
werd Bergman van alle kanten ge
plaagd. Tal van adviezen werden gege
ven omtrent de toekomstige bestem
ming van het huis, van snoepwinkel of
tot tehuis voor ouden van dagen toe.
Ieder wilde een borreltje met hem
drinken wanneer hij straks z'n plok
binnen had, en Bergman grinnikte maar
zo'n beetje.
Achter in de zaal zat Korstiaan van
Vueren en praatte met de oud-ontvan
ger over de prijzen. Zijn gezicht was on
bewogen als altijd.
Nadat Manus zich met een kopje kof
fie (als hij met de notaris was, dronk
hij nooit iets sterkers) nieuwe moed
had ingedronken, kwam de afslag.
Nou, daar gaat het huis van Bon
nerman kondigde Gertjan Greep, de
gepensionneerde brievenbesteller die
geen veiling miste, aan.
Zeg maar het huis van Bergman
Ogen zyn, behalve de zo vaak bezon
gen spiegels der ziel, de camera, waar
mee ge zelf de wereld bekijkt. Het is
zaak er zuinig op te zijn, op dat ze lang
mooi blqven en nog langer dienst doen.
„Dat meisje heeft zulke mooie ogen",
wordt vaak gezegd, „ze staan zo helder
en ze hebben zo'n diepe glans' en op
slag wordt iedereen jaloers en wil ook
mooie ogen hebben, maar niemand
weet, hoe hij die krijgen moet. Ten ein
de raad druppelt men er dan een glans
middel in en het resultaat is een paar
koortsachtige kijkers, die bovendien
meestal nog pijnlijk zijn ook.
Willen ogen lang goed en mooi blij
ven, dan hebben ze bescherming nodig.
En daaraan ontbreekt het in de meeste
gevallen. Bijna elkeen laat één keer per
jaar of per half jaar zijn gebit contro
leren, maar er zijn slechts weinig men
sen, die op de gedachte komen om ook
de ogen eens aan een geregelde controle
te onderwerpen.
Een bril dragen behoeft helemaal niet
lelijk te zijn. Dat bewijzen wel de
stands voor de brillenshows, die op
vrijwel elke huishoudbeurs, welke
wordt gehouden, aanwezig zijn. Er zijn
hele theorieën ontwikkeld over het
vraagstuk van de „mooie" bril, waarbij
vorm en kleur van montuur en glazen
niet alleen met het gezicht, het haar en
het type harmoniëren, maar de drager
of draagster zelfs platteren, omdat een
bril aan een uitdrukkingsloos gezicht
vaak een zekere expressie geeft.
Dus: een bril dragen, als het nodig is,
voorkomt rimpels, zenuwtrekken en
houdt de ogen helder. Bovendien is het
helemaal geen stelregel, dat wie een
maal een bril draagt, altijd een bril
moet dragen. Het komt meermalen
voor, dat iemand, die in zijn jeugd ge
brild heeft, bij het volwassen worden
zijn tweede gezicht in de koker kan
laten, omdat de bril genezing heeft ge
bracht.
Soms kunnen de ogen pijnlijk aan
doen, als men uit het donker plotseling
in het felle licht komt Dit een zeer
normaal verschijnsel: de ogen moeten
dan even wennen aan de overgang.
Wanneer die gevoeligheid echter te
lang duurt, bestaat er kans, dat men
een tekort heeft aan vitamine A, welke
zich vooral bevindt in groene groenten,
fruit, ei, lever, melk, boter en marga
rine.
Voldoende slaap en goed licht zijn
eerste vereisten voor een paar goede en
heldere ogen. En ook al beschikt men
over goed licht, dan nog is het aanbe
velenswaardig om niet uren achter el
kaar .ingespannen te zitten werken. Het
boek en het naaiwerk moeten af en toe
eens opzij worden gelegd, om de ogen
een paar minuten rust te geven.
Houdt de ogen goed schoon, even
tueel met wat boorwater,want niets
staat zo onverzorgd dan onzuivere oog
hoeken. Wie echter ongerechtigheden
uit de ogen wil verwijderen met een
ruwe handdoek of met de punt van een
gebruikte zakdoek heeft het bij het
verkeerde eind, want daarvan komen
aleeen maar beschadigingen en tranen
de ogen.
Geen glanswaters in de ogen, maar
wel op de toilettafel een pot vaseline en
twee brandschone borsteltjes, waarvan
de één wordt gebruikt om de wimpers
op te borstelen en de ander voor de
wenkbrauwen.
Het resultaat?
„Wat heeft dat meisje mooie ogen!"
TWEE MILLIOEN AUTO'S
Vorige week Donderdag heeft de
Austin Motor Company te Birmingham
haar twee millioenste een Somerset
saloon 40 afgeleverd. De een mil
lioenste werd in 1946 afgeleverd, veer
tig jaar na de oprichting van de fa
briek. Dit wil zeggen dat in zeven jaar
tijds een millioen auto's zijn gefabri
ceerd. In die tijd heeft Austin meer dan
230 millicen aan buitenlandse devie
zen verdiend. In 1906 had Austin 270
arbeiders in dienst, die per jaar 120
auto's produceerden. Thans heeft de
fabriek 19.000 mensen in dienst en fa
briceert zij 200.000 wagens per jaar.
vond Rijkelijkhuizen en er werd weer
algemeen gelachen.
Bergman knipoogde en zei niets.
Manus rees op.
Het perceel is ingezet op drie en
twintigduizend gulden. Ik zet er vijf
tienduizend boven en pas op je mijnen.
Vijftienduizend guldenveertien
dertientiennu bereikte de
spanning haar hoogtepunt negen,
acht, zeven, zes, vijf, vier en half, vier.
drie en half, drietwee en half
tweeduizendzeventienhonderd vijf.
Ja! klonk het eensklaps duide
lijk door de zaal. Ieder had de stem van
Geerdes herkend. Bergman werd door
z'n buren gefeliciteerd. Hij had toch
maar een fijne neus.
De notaris wenkte de makelaar naar
het tafeltje. Er werd even gefluisterd.
Het perceel is verkocht voor vier
en twintig duizend zeven honderd vijf
tig gulden. De heren worden bedankt!
Een klap met de hamer. De veiling
was afgelopen.
Er bleven nog wat bezoekers plakken
in de gelagkamer. De veiling was het
onderwerp van alle gesprekken. Wat
zou er met het pand gebeuren? Wie zou
er in komen? Wat zouden ze er mee
doen?
Hamerlink, die even gewacht had en
Geerdes had aangeschoten, kwam nu
de gelagkamer binnen.
Heeft ie 't voor zichzelf gekocht?
vroeg Rijkelijkhuizen de aannemer.
Nee, qq antwoordde Hamerlink.
ZOMERNIEUWS 1954
De katoenplantages zullen er wel bij
varen, zoveel katoen als er volgende
zomer zal worden gedragen door vrou
wen en meisjes over heel de wereld.
Terwijl wij onze haarden en kachels
nog eens terdege oppoken, om het bin
nenskamers toch maar zo warm en ge
zellig mogelijk te maken, zijn de fabri
kanten al druk in de weer om zich voor
te bereiden op de zomer van het vol
gende jaar.
Er worden stoffen onderzocht en be
keken, patronen uitgezocht en modellen
ontworpen, maar voorlopig komen die
alleen onder het oog van de wel zeer
ingewijden. Ze laten geen plaatje los,
de groten van de modewereld, en het
enige, dat men met veel moeite te zien
krijgt, is een snippertje stof. En daar
over willen wij u iets vertellen.
De meeste snippertjes zijn van ka
toen en dat betekent dus, dat katoen
het volgend jaar een nog groter plaats
in de garderobe zal innemen, dan het
dit jaar al heeft gedaan. De hoofdkleur
is rose, in schakeringen van uiterst
bleek-rose tot een donker-roserood,
maar slechts heel hélden is het werke
lijk vuurrood.
De katoentjes zijn heel vaak versierd
met een donkerder tint fluwelen band.
Motieven/» die het uitstekend zouden
doen op behangselpapier in rose, ho-
ningkleur en notenbruin, worden hori
zontaal op de stoffen gedrukt. Het staat
niet eens zo gek, evenmin als de grijs
getinte munten en de witte ruiten in
diamantvorm, die op een rose onder
grond de materialen versieren.
Eigenlijk is alles, wat we hebben ge
zien vrij simpel, net goed voor zo'n ka
toenen lapje en het mag pleiten voor de
uitvoering van deze ideeën, dat koning
in Elisabeth II niet geaarzeld heeft zich
van enkele toiletten van dit eenvoudige
materiaal te voorzien, ten behoeve van
de grote reizen naar Zuidelijker oor
den, welke zij is aan het ondernemen.
Het enige, dat we willen hopen, is,
dat er nu geen kilometers van de op de
zelfde wijze bedrukte stof op de markt
komt, zodat we volgend jaar niet om de
twee meter op hetzelfde patroontje
worden vergast, als we eens aan de
wandel geraken.
MARIANNE VAN LOON
Wat betekent kuku? wilde Gert
jan Greep weten, die er in geslaagd was
van Bergman een borreltje los te peute
ren.
Dat betekent: in opdracht van een
ander verduidelijkte de aannemer.
Dan weten we dus nóg niks con
stateerde de oude.
Net zo je zegt bevestigde Rijke
lijkhuizen. We zullen moeten af
wachten, man. Je zult het wel zien als
het zover is.
HOOFDSTUK IV
CONCURRENTIE
Wat er met het huis van Bonnerman
ging gebeuren, bleef niet lang een ge
heim. Want reeds een week later werd
er een schutting voor gezet. En wat er
achter die schutting gebeurde
Tijdens de dagelijkse zitting van „De
Oude Garde" in het hoekje bij de
schouw, werd het geheim onthuld. Me
neer Hij zeiendoorn de wethouder, trok
een vreselijk geheimzinnig gezicht,
alsof hij in 't diepst vertrouwen staats
geheimen wereldkundig maakte, toen
hij 't antwoord gaf op de vraag, die zo
ongeveer geheel Breeck beroerde.
Maar er was nog iets anders in 't ge
zicht van de waardige wethouder, dan
alleen gewichtige geheimzinnigheid. Hij
was niet op zijn gemak. In het huis van
den gehangene spreekt men niet van
de strop, zo wist hij, en het was niet
leuk om in het huis van Korstiaan van
Vueren, de gérant van „Het Wapen van
Breeck" te gaan vertellen dat hij er een
concurrent bij kreeg
Want zo was het inderdaad.
Het zou trouwens niet lang duren of
heel Breeck zou het weten.
Tja zei meneer Hij zeiendoorn
met een schuinse blik naar de tapkast,
waarachter Korstiaan, als immer, stond
te staren, schijnbaar in het oneindige en
zonder iets te horen d'r komt een
ehrestaurant in.
Nou klonk meteen de scherpe
Uitgaande van de Ned. Prot. Bond
werd in hotel Het Wapen van Rhenen
een lezing belegd, alwaar de heer G. U.
Anema, hoofd van de ULO, sprak over
„De hedendaagse jeugd", waarvan de
stof ontleend werd aan het dit jaar bij
de Staatsdrukkerij verschenen Bron
nenboek, betreffende de maatschappe
lijke verwildering van de jeugd. Dat dit
onderwerp zeer actueel is, bleek wel
overduidelijk uit de grote opkomst.
Spreker wees er op, dat de heden
daagse jeugd vol problemen zit. Het is
de taak der psychologie om de jeugd te
leren kennen en tot steun te zijn. De
heer Anema wees op het verschil, tus
sen dat, wat de jeugd doet, en zo als wii
dat wensen. De jeugd is een mens in
zakformaat. Het kind staat in de we
reld geplaatst en wij moeten ons aan
hem kenbaar maken. Met voorbeelden
haalde spreker aan de diverse vormen,
waarin wij tot het kind moeten optre
den. Op wel zeer onderhoudende wijze
besprak spreker de moeilijke tijd der
puberteit, waarin het leven in al zijn
volheid op het kind aanstormt. Dan is
het zaak om het kind te helpen bij het
bepalen van een keus. Sprekende over
de verhouding tussen ouders en kinde
ren zeide spr., dat een verkeerde ver
houding kan leiden tot ontsporing. In de
puberteitsjaren treden zowel biologi
sche als psychiatrische verschijnselen
naar voren, hetgeen in verband staat
met de geslachtelijke rijpwording. Het
opgroeiende kind loopt over van vitali
teit, ontevredenheid, verslaving, ont
spanning etc. In geestelijk opzicht wor
den er hoge eisen gesteld. In de puber
teit heeft het kind het moeilijk, de
ouders hebben de plicht hun kind voor
te bereiden. Het kind wordt prikkel
baar, voelt zich op momenten ongeluk
kig en zoekt de eenzaamheid. Meisjes
worden dan aanstellerig, jongens krij
gen impulsieve vlagen, zoeken het la
waai en getuigen van zintuigelijke
stem van Sartorius heb ik dat van
het begin af niet gezegd? 't Is er
prachtig punt voor en 't wordt trou
wens tijd dat er wat leven in de brou
werij komt.
De anderen keken schichtig naar Van
Vueren, maar Korstiaan vertrok geen
spier, als had hij niets gehoord.
Meneer Geerdes,. de makelaar, hakte
de knoop door.
Wat zeg jij er wel van, Kors?
Voor jou niet zo leuk, hè? Een concur
rent vlak tegenover je! Ja, wat ons be
treft, hoef je je geen zorg te maken. Al
krijgen we daar fluwelen troonzetels en
gouden borden, ze krijgen ons toch uit
het Wapen van Breeck niet weg. Maar
met de touristen en de vergaderingen
en zo
Korstiaan veegde met een doek de
tapkast schoon, die al lang blonk als een
spiegel.
Ja, kijk es heren zei hij op zijn
gewone bedachtzame manier ik heb
al gezegd, als iemand er een boterham
in ziet, waarom zou hij 't dan niet pro
beren? Er zal voor ons allebei nog wel
wat te verdienen zijn hier. En verder
nou ja, we zullen zien, nietwaar?
Concurrentie is de ziel van de negotie,
zeggen ze wel es.
Ze waren allemaal opgelucht toen
Korstiaan gesproken had en het zo kalm
opnam. Nu konden ze tenminste vrijuit
verder spreken over hét onderwerp van
de dag. Er komt een modern restaurant
met een terras, 'n grote zaai voor toneel
en bioscoop
Zo, dus we krijgen hier een bios
coop ook constateerde meneer Gerrit
Akerdom, die niets met die nieuwer-
wetsigheden ophad. Dan hoeven de
jongelui dus niet meer naar Vierhou
ten.
Wie is de nieuwe eigenaar? in
formeerde Sartorius na een slok van z'n
whisky-soda.
Ene Verdonck deelde Hijzelen-
doorn mee. Hij woont in Rotterdam en
schijnt daar ook een etablissement te
hebben.
Ja vulde Geerdes aan hij heeft
een zieke vrouw, of een gebrekkige
vrouw, daar wil ik van af zijn, en die
moet naar de boskant. Daarom heeft hij
dit hier gekocht.
Nou, we zullen zien besloot Sar
torius het gesprek en stond op. Zoals
ik zei: 't wordt tijd dat er hier eens wat
leven in de brouwerij komt. 't Is hier
zo af en toe net een openluchtmuseum.
Wat doe je dan hier? had Geer
des graag willen vragen, die Breecke-
naar was in hart en nieren. Maar hij
zweeg. Want de heer Sartorius was rijk
en Geerdes had nogal eens wat voor
hem te doen. Daarom dronk hij met een
nijdige slok zijn glas leeg en consta
teerde dat die Sartorius, ondanks zijn
spieën, toch niet je dat was. Anders zei
je zoiets niet. En de anderen, hoewel ze
eveneens zwegen, vonden dat ook.
Marian had alles gehoord.
En toen ze met haar vader die avond
in de huiskamer, vlak achter de gelag
kamer zat (Marinus kon 't wel alleen
af, er was toch bijna niemand) vroeg ze
hem op de man af:
Is het waar, dat er aan de over
kant óók een zaak komt?
Korstiaan keek ontstemd. Zijn ge
dachten hadden heel de dag om dat
punt gecirkeld. Hier, in de stilte van de
huiskamer, hoopte hij op rust. En daar
begon dat kind er verdraaid meteen
over.
Dat schijnt wel zo stemde hij
droogjes toe.
Zo.... nou, dat ziet er dan niet
best uit.
Hoe bedoel je?
Moet u dat nog vragen? Een mo
derne zaak hier vlak tegenover op het
mooiste punt van het plein? Dacht u
soms dat we er op vooruitgingen? Ze
zei het scherp, in verweer op haar va
ders schijnbare onverschilligheid. Maar
ze wist ook wel dat die onverschillig
heid niet echt was. Ze keek naar zijn
gezicht, zo rustig en goed, naar de rim
peltjes bij z'n ogen, het gezicht van 'r.
goed mens, die alleen begeerde te le
ven en te laten leven, een filosoof die
weigerde zich te laten opjagen door de
herrie en de drukte van deze moderne
tijd en die wellicht juist daarom aan
deze tijd ten onder zou gaan. Haar har*
deed pijn om haar vader. Ze wist: de
zaak was zijn leven, al zeiden de men
sen dat Korstiaan van Vueren zich var
z'n zaak niets aantrok, omdat hij niet
uitbreidde en moderniseerde. Hij hing
aan het oude en vertrouwde, hij leefde
meer in het verleden dan in de toe
komst.
Marian voelde een pijn in haar hart.
wanneer ze naar haar vader keek en
dacht aan de mogelijkheid dat hij zor
gen en moeilijkheden zou krijgen. Nr
reeds had ze een hekel aan de man die
haars vaders rust kwam verstoren en
zijn bestaan bedreigen.
Wie is het?
Ja, een zekere Verdok of Verdonk
zei Korstiaan vaag hij komt uit
Rotterdam.
Wat komt hij hier zoeken? Kon hij
niet ergens anders heen? Waarom hier
de boel opjutten?
Hij glimlachte om haar onbillijkheid,
hij die van alles altijd het voor en te
gen zag, die nooit fel en eenzijdig partij
kon kiezen, maar altijd begrip had voor
andermans standpunt.
Tja, de man is toch vrij om hier
een zaak te beginnen, als hij dat wil?
Net zo vrij als jij en ik en ieder ander
Maar daarbij, naar ik hoor, heeft hij een
zieke vrouw, die verandering van luch
nodig heeft, en daarom komen ze hier
wonen.
Laat hij met haar naar Zwitser
land gaan nijdigde Marian onbe
heerst.
(Wordt vervolgd)
