De jeugd in de mode
keert weer
ALBERT HEIJN
45
-Burgerlijke Stand-
66
KOLOM VOOR DE VROUW
m
PUROL
TWEEDE BLAD „DE VALLEI'
VRIJDAG 26 FEBRUARI 1954
No. 8
HATSJI
OVER DRANKZUCHT
GESPROKEN
Nu kun je het zelf eens
vergelijken... ALBERT HEIJN is
stukken goedkoper!
m
Officiële Bekendmaking
GELDERSE HAM
FIJNE SNIJWORST OQ
GELD. ROOKWORST
Zelfrijzend Bakmeel per pak 34
Slaoliegrote Hes 149
Krenten .100 gram
A.H. Pudding - 7 smaken per pak
Carabiesjes baarlijk koekja 250 gram
Choc. Croquantjes 100 gram
Zoute Drop zware rol
12
13
17
59
49
15
C{ ke£ twen,
FEUILLETON
<~LÜcipen van *tBreecfe
Ruwe Handen 7
Illustraties zijn er nog weinig van de
Parqse voorjaarsmode, maar aanteke
ningen des te meer. We geven er hier
enkele in zeer kort bestek weer.
Er zitten op het ogenblik dikke ijs
bloemen op mijn ramen, de straten lig
gen grijzig-wit, doorwaaid met een
scherpe Noord-Ooster; het ziet er naar
uit, of het nooit meer zomer zal wor
den. Maar naast me liggen de aanteke
ningen van de voorjaarsshows uit Pa
rijs, gehouden in gloeiend hete zaaltjes,
waar zoete parfums de lucht bezwan
gerden en de klanken van vele talen
door elkaar wirwarden.
Tja, dat Parijs, dat goede, oude Pa
rijs, dat dit keer dan weer eens een
gooi naar de jeugd heeft gedaan. Weg
met de statige draperieën en de lijzige
coupe van het winterseizoen. Het is fon
kelend mooi en fleurig, wat er ten tonele
werd gevoerd, vort met het zwart en
daar komen dan het rood en het blauw,
schitterender en glansrijker dan ooit
tevoren. Is men een kijkje gaan nemen
in „De Porceleyne Fles" in Delft of mis
schien in Sèvres waar ze ook weten,
wat porcelein maken is? Hoe hebben
de wevers deze nuances in hun garens
kunnen brengen, zo teer en ijl, alsof ze
het goud van de voorjaarsmorgen en
het blauwige zilver van de zomernacht
in de zijden en katoenen hebben ver
werkt met onnavolgbare aandacht.
Madeleine de Rauch komt de eer toe,
dat zij, als vrijwel geen ander, profijt
heeft getrokken van deze weverskunst.
Haar modellen zijn streng eenvoudig en
daardoor juist zeer jeugdig. Voor over
dag maakt zij veel gebruik van bijzon
der lichte tweedstoffen. Do mantels
hebben hun klok vorm verloren en zijn
nu, als het ware, op het lichaam gemo-
deleerd.
Wellevendheid is een eigenschap, die
sommige Nederlanders wat moeilijk
valt. Mogen zij zich een en ander uit
het boek der etiquette herinneren, als
ze snip en snip verkouden zijn.
„Gezondheid!", een wens, die in deze
tijd van het jaar ontelbare malen in
Nederland weerklinkt, want tallozen
lopen nu met waterige ogen, pijnlijke
kelen, schrale neuzen en natte zakdoe
ken door het kille land. Wie zich be
roerd gevoelt, kan het in den regel wei
nig meer schelen, hoe hij er bij loopt
en wat anderen daarover denken of
zeggen, en deze levenshouding is op dat
ogenblik volkomen begrijpelijk.
Wat men zich echter wel dient aan te
trekken, is de wellevendheid, die juist
bij verkoudheid zo'n grote rol speelt.
Onze Moeders leerden het al in onze
jeugd: handje voor je mond, als je niest
Van mouwen en kragen maakt men
*.eer veel werk. Ze zijn perfect gesne-
len en vormen eigenlijk het aanzien
ran mantels.
Bijna alle ontwerpers hebben de rok-
:en van de japonnen ingekort, maar tot
ïog toe is dit binnen de perken geble
ven. Vooral voor de zomer staat de hui
dige lengte jonger en pittiger, vooral
omdat de rokken zo wijd zijn.
En bloemen, bloemen dat er zijn! In
kleurige bossen liggen ze over de weef
sels gespreid, er zijn ceintuurs, die van
louter Flora's kinderen zijn gemaakt en
elk hoedje krijgt een bloem mee als na
drukkelijk bewijs, dat het voor de zo
mer is bestemd. Ja, het is feest in Pa
rijs! Een duizelig makend feest van tin
ten, stoffen en modellen, waarin men
zich van harte kan verlustigen, meer in
elk geval dan vorig jaar.
„Wat had je in de keu
kenkast te zoeken ver
dachte
„Het smakelijkste en
voedzaamste, Edelacht
bare, gepasteuriseerde
Remia I"
BIGGENMARKT
Op de wekelijkse biggenmarkt waren
Dinsdag te Veenendaal 70 biggen aan
gevoerd. De handel was kalm. Prijzen
van 38.- tot 52.- per stuk.
of hoest en dat is een stelregel, welke
door de meesten trouw wordt gehand
haafd.
Maar hiermee houdt het dan ook op,
want zelfs dit achter de hand hoesten
en proesten gebeurt nog meestal zonder
dat de mensen maar voor één ogenblik
hun verstand gebruiken. Het niezen be
hoort namelijk te gebeuren in een zak
doek, die door de linkerhand wordt
vastgehouden, omdat niemand het erg
op prijs zal stellen, een hand te druk
ken, waarin men van tevoren heeft ge
niesd.
Is men alleen, dan is er weinig be
zwaar, om eens flink uit te hoesten,
maar niet, als die ruimte straks door
anderen wordt gebruikt, bij voorbeeld
door de huisgenoten, die dan met volle
teugen alle ziektekiemen inademen, die
er eerst zo mild zijn rondgestrooid.
Met die zakdoeken is het overigens
ook maar een vreemde geschiedenis.
Voor het gemak, omdat ze hem toch elk
ogenblik nodig hebben, houden de
meesten het ding, nat en wel, zo lang
in hun hand, andere gaan er een beetje
op zitten en er zijn er zelfs, die hem
naast zich op tafel leggen. Uit den boze
natuurlijk! En op hoeveel kantoren ziet
men niet de nat geworden zakdoeken
op radiatoren van de verwarming te
drogen hangen, ten nadele van de col
lega's, want in bliksemsnelle vaart ver
spreiden zich de bacteriën op de warme
lucht door het vertrek.
Gebruikte zakdoeken in een jas of in
een broekzak zijn evenmin aan te be
velen. Er zijn hoesjes van plastic in de
handel met een klein beetje geduld
kan men ze gemakkelijk zelf vervaar
digen waarin men zo'n gebruikt
exemplaar uitstekend kan opbergen.
Speciaal aan te bevelen voor huis
vrouwen, die haar zakdoek zo lang in
de boodschappentas hebben gelegd!
Niemand doet er een ander een ple
zier mee om snipverkouden op visite te
gaan, zeker niet, als de bezochte kin
deren heeft, waarvan de één de ander
weer aansteekt. En men dient bepaald
de gemeenschap, als men verkouden en
wel, wegblijft uit de schouwburg, het
restaurant en andere publieke gelegen
heden.
Het is heel vervelend om verkouden
te zijn, maar desondanks mag men de
goede manieren niet uit het oog verlie
zen. We wensen u een goede gezond
heid.
Het is jammer, dat de Vereniging tot
bestrijding van Drankmisbruik niet een
paar eeuwen geleden heeft bestaan,
want dan zou er waarschijnlijk nog
meer werk voor haar aan de winkel zijn
geweest, dan thans het geval is. Vooral
onder de vrouwen zou zij nuttige arbeid
hebben kunnen verrichten, want er
mag dan over de hedendaagse vrouw
wel eens worden geroddeld, maar dat
zij zo drankzuchtig is als haar zuster uit
vroeger dagen, kan kwalijk worden be
weerd.
In 1648 werd er in hertogelijke krin
gen in Duitsland afgekondigd, dat de
hertogin per dag zoveel mocht drinken,
als zij wilde. Gravinnen en andere
adellijke dames kwamen er iets bekaai
der af: haar werd slechts zeven maat
jes bier per dag toegekend, terwijl het
meeste dienstpersoneel maar twee
maatjes per dag kreeg. Een mens be
grijpt niet, hoe ze er ooit mee toege
komen zijn.
Philippine Welser, een van de
schoonste vrouwen van die tijd, werd
in 1558 een leidende positie gegeven in
Tirol. Nog gaan daar de verhalen rond,
hoe goed deze vrouw voor het volk was,
als het er maar voor zorgde, dat de Ti-
roler wijn in ruime mate op het kasteel
aanwezig was. Het was een koud kunstje
voor haar een beker wijn, die drie
maatjes bevatten onder pauze leeg te
drinken.
Uit ongeveer dezelfde tijd zijn er nog
aantekeningen bewaard, waarin staat
vermeld, hoe drie adellijke jonkvrou
wen op een Zondagmiddag 32 maatjes
van de beste wijn in een herberg op
dronken om vervolgens rustig naar huis
te gaan, zonder ook maar één pas van
de rechte weg af te wijken.
Deze verhalen mogen even grappig
zijn om te horen, maar het is vanzelf
sprekend, dat ze de toenmalige overheid
grote zorgen baarden. Waar zou het
met het dagelijks leven heengaan, als
de vrouwen zich meer onledig hielden
bij het wijnvat, dan bij de verstelmand,
wat moest er van het nageslacht wor
den, als zelfs zwangere vrouwen zich
niet ontzagen in grote hoeveelheden al
cohol naar binnen te werken?
Wetten en verordeningen konden
echter weinig bereiken: de vrouwen
hadden de smaak te pakken en wilden
van geen ophouden meer weten. In de
tijd der Reformatie werd de drankzucht
aangepakt door de kerk, maar ook dit
mocht slechts in geringe mate baten. In
Oostenrijk kwam men er eindelijk ach
ter, hoe men de zaak moest aanvatten.
Het kwam heel vaak voor, dat de
vrouwen, die geen geld meer bezaten,
met hun kleren de verteringen wilden
betalen. Men vaardigde thans een wet
uit, waarin stond, dat de waard niet
meer dan 12 pfennig mocht geven voor
een mantel, een rok, een sluier en
andere artikelen. Had de vrouw echter
voor meer dan twaalf pfennig gedron
ken en wilde de echtgenoot haar uit de
moeilijkheden verlossen, dan was hij
niet verplicht de waard meer dan deze
twaalf pfennig te geven. Het verlies
kwam voor rekening van de waard. Een
maatregel, die zeker haar doel niet
heeft gemist!
MARIANNE VAN LOON.
VEENENDAAL
Ondertrouwd: Gijsbert Hardeman, 27
jaar en Cornelia Betje van de Weerd,
24 jaar; Adrianus van Ommeren, 22 jaar
en Ottoline Verwoert, 21 jaar.
Getrouwd: Jan de Kievid, 24 jaar en
Jannigje de Kievid, 20 jaar.
Geboren: Jacoba, d. v. W. van Schaik
en J. Sukkel; Jan Hendrik Jacob, z. van
H. E. G. Pilon en E. J. Schuyt; Willem,
z. van J. van de Bovenkamp en A. G.
van de Scheur.
Overleden: Aartje Verschuur, 82 jaar
en 8 maanden, wed. van G. Ploeg; Ger-
rit van der Poel, 78 jaar, echtg. van
G. Diepeveen.
GELD. VEENENDAAL en EDERVEEN
Onlertrouwd: Albertus van Barne-
veld en Grietje Geertruida van der
Meijden; Johannes Marinus Hellegring
en Cornelia van der Poel.
Geboren: Aletta, d. van G. Leppers
en C. van Walsem; Jannigje, d. van G
van Grootheest en W. van den Berg
Margaretha Elisabeth, d. van J. van
Donkelaar en C. Verceijs; Jannigje Jan-
netta, d. van H. Maassen en J. C. van
Engelenburg; Evert Jan, z. van W. C
van Schaik en H. M. van Groenestein.
Overleden: Hendirk van Ruiswijk
35 jaar; Cornelis van Wakeren, 66 jaar
Woutertje van Putten, 86 jaar, wed. van
H. J. Eidner; Cornelis Jansen, 63 jaar
Everijntje Schoonderbeek, 64 jaar.
echtg. van A. Diepeveen; Anton Diepe
veen, 67 jaar.
RHENEN
Geboren: Johan, z. van J. Gèrritsen
en J. M. de Rooi, Middelbuursteweg 35
Jannetje, d. van H. Blankestijn en J.
Buitenhuis, Domineesbergweg 97; Jan
z. van G. Mater en A. Willemse, Eng-
weg 18; Francina Everdina, d. van E
Boelhouwer en N. J. W. de Wit, Eiken
laan 371; Wilhelmina, d. van N. Ta
verne en A. J. Blankespoor, Brinker-
steeg 25a; Willibrordus Petrus Joseph
z. van H. J. van der Schaaf en G. F. J
van Reijsen, Herenstraat 129; Jannigje
d. van J. van Beek en G. C. van Soest,
Rijksstraatweg 40; Jacoba, d. van C
Heikamp en B. Tollenaar, Julianastraat
13; Geurt, z. van J. van Mourik en O
Berends, Franseweg 67b; Evert Jan, z.
van W. C. van Schaik en H. M. van
Groenenstein, Ede; Alberta Christina,
d. van A. C. Ring en J. S. Bos, Linden-
laan 3; Johannes Arend, z. van J. Abra-
hamse en I. W. van den Heuvel, Prins
Bernhardlaan 19; Gijsbertus Cornelis,
z. van G. Henzen en W. G. van Ee,
Eikenlaan 65.
Ondertrouwd: Pieter Bos en Hille-
chien Middel.
Overleden: Everijntje Schoonderbeek,
64 jaar, gehuwd met A. Diepeveen, Ede;
Anton Diepeveen, 67 jaar, weduwn. van
E. Schoonderbeek, Ede.
j SOfftE-i
i *IB£KT I
AMERONGEN
Geboren: Hendrika Jannigje, d. van
A. Veldhuizen en M. H. Lagemaat.
Ondertrouwd: Evert van Ravenswaaij,
24 jaar en Gerritje Hermina Hasselaar,
26 jaar; Jan van Essen, 25 jaar en
Sjoerdje Menger, 28 jaar.
BESTRIJDING AARDAPPEL
MOEHEID
De Burgemeester van Rhenen maakt
bekend, dat de minister van landbouw,
visserij en voedselvoorziening bij be
schikking van 23 Januari 1044 no. L/PA
22, de navolgende gebieden, als bedoeld
in art. 3 eerste lid der wet bestrijding
aardappelmoeheid, heeft aangewezen,
waarbinnen de teelt van aardappelen
en van de krachtens art. 3 van die wet
aangewezen gewassen (t.w. bloembol-
gewassen, boomkwekerijgewassen, kool-
raapplanten, koolplanten, stekbieten en
dergelijk voortplantingsmateriaal, dat
met aanhangende grond wordt gedistri
bueerd, en tomaat) is verboden:
kadastrale gegevens: Gemeente Rhe
nen, Sectie H. nos. 1159. 2935, 2936,
2937.
Omschrijving van het gebied: Het
complex is gelegen aan de N.O.-zijde
van de Rijksstraatweg Rhenen-Ameron-
gen en wel 83 m langs de Rijksstraat
weg, terwijl de diepte van het terrein
172 m is. De N.W. begrenzing van het
complex wordt gevormd door eikenhak
hout gelegen ten N.W. van de woning
Toen ik zeli pas getrouwd was, haalde ik mijn
boodschappen ook dan eens hier, dan eens
daar. Maar al spoedig had ik mijn definitieve
keus bepaald en nu doe ik al 33 jaar trouw
mijn boodschappen bij ALBERT HEIJN. Daar
heb je de zekerheid, de beste kwaliteit te
krijgen tegen de laagste prijzen... en dat die
prijzen lager zijn dan waar ook, is de laatste
weken nog eens extra duidelijk gebleken.
in vleeswaren geeft
Albert tleijn de toon aan.
100 gram
100 gram
met loodje per stuk
Een van de goede
dingen in het leven.
Trein- machinist
Verbrugge xegt:
In de winter-
maanden is ons
beroep veel In
spannender en
is vooral de mist
onze grootste
vgand. Maar na verrichte
dagtaak (soms wel nacht-
taak) weet ik dat thuis een
heerlQk kop Boffie-koffie
voor mi) K'ajir staat.
BOFFIEhet woord voor
lekkerste KOFFIE.
Hier volgl weer een aantal lage prijzen:
RoZIjnen100 gram
Spaari Albert Heijn's Bottie-strips en
Panorama-plaatjes.
Rijksstraatweg 144.
Oppervlakte: 140 are.
Bovenbedoelde aanwijzing wordt van
kracht met ingang van de tweede dag,
volgende op de datum waarop deze be
kendmaking is geschied.
Van het bovenbedoelde gebod wordt
ontheffing verleend ten aanzien van.de
hiervoor genoemde gewassen, die reeds
waren geteeld op het tijdstip van het in
werking treden van de ministriële be
schikking! De uitvoer van deze gewas
sen is verboden.
De directeur van de plantenziekte-
kundige dienst kan op verzoek van be
langhebbenden van het bovenbedoelde
verbod, al dan niet onder voorwaarden,
ontheffing verlenen, indien hij van oor
deel is, dat de teelt geen gevaar ople
vert voor de verspreiding van de aard
appelmoeheid.
Overtreding van het bovenbedoelde
verbod wordt gestraft met hechtenis
van ten hoogste zes maanden of geld
boete van ten hoogste tienduizend gul
den.
Rhenen. 8 Februari 1954.
De burgemeester voornoemd,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL.
STANDPLAATSEN IJS-VERKOOP
Burgemeester en Wethouders van
Rhenen brengen onder de aandacht van
belanghebbenden, dat ieder, die deze
zomer in aanmerking wil komen voor
de verkoop van ijs langs de openbare
wegen in de gemeente, vóór 16 Maart
a.s. een verzoek daartoe bij hun college
dient in te zenden.
Aanvragen, na die datum ontvangen,
zullen niet meer in behandeling worden
genomen.
Rhenen, 15 Februari 1954.
Burgem. en Wethouders voornoemd.
L. BOSCH v. ROSENTHAL.
De secretaris.
Th. v. d. WILLIK.
BELGISCH GEWEER MISSCHIEN
OOK VOOR NIEUW ZEELAND
Volgens berichten uit Wellington zal
het nieuwe Belgische geweer dat tot de
standaardbewapening van de Navo
strijdkrachten zal behoren, wellicht ook
door het leger van Nieuw Zeeland wor
den overgenomen. De regering van
Nieuw Zeeland heeft twee van de ge
weren besteld, die op de proef zullen
worden gesteld. De Minister van Oor
log, de heer T. L. Macdonald heeft ver
klaard, dat het in het verleden ge
woonte is geweest om het voorbeeld
van het Verenigd Koninkrijk wat be
treft de keuze van bewapening te vol
gen.
GROOT BRITTANNIë HEEFT
PLANNEN VOOR NIEUWE INTER
NATIONALE LUCHTRACE
Er bestaan plannen voor een nieuwe
Internationale Handicap Luchtrace met
een speciale prijs voor de beste buiten
landse deelnemer, als een inleidende at
tractie voor de nationale luchtraces die
op 18 en 19 Juni op het vliegveld Ba-
ginton, Coventry, zullen worden gehou
den. De nieuwe wedstrijd staat open
voor ieder type vliegtuig, onverschillig
of dit met zuiger- of straalmotoren is
uitgerust. De baan is 200 mijl lang en de
Royal Aero Club heeft een nieuwe
trophee beschikbaar gesteld voor deze
wedstrijd die op handicap is gebaseerd.
De deelnemende vliegtuigen moeten een
maximum snelheid van minstens 130
mijl per uur kunnen bereiken.
WERELD GEBRUIKT MEER WOL
Het wereldverbruik van wol over
1953 wordt voorlopig geschat op 2600
millioen lbs, hetgeen ongeveer 11 pro
cent meer is dan verleden jaar. Dit is
de op een na grootste afname in de na
oorlogse periode, die slechts drie pro
cent blijft onder het record van 1950.
14)
Hij zweeg na deze onthulling. Marian
keek hem aan en in haar ogen las hij,
dat hij door moest gaan.
Moeder had daar veel verdriet van
en vertelde de jongen op doffe toon
jn telkens weer smeekte ze vader er
nee op te houden. Een keer toen
icwam vader weer zozq raar thuis
m moeder stond boven aan de trap. Ik
A'eet niet precies wat er gebeurd is, of
ze ruzie haddenmoeder maakte
nooit ruzie, maar vader kon soms erg
kort aangebonden zijnmaar moe
deris van de trap gevallen. En
daarom is ze nuzo.
Marian's ogen werden donker. Ze zag
voor zich die grote, sterke, wilskrach
tige man, die lieve, tere, levenslang ge
brekkige vrouw, die ze zo impulsief had
omhelsd en die haar zo wonderlijk had
aangekeken.
Ja ging Harm voort nu zie ik
het al aan je gezicht. Je ziet mijn va
der als een bruut, 'n schoft. Nu, dan zie
je hem net zo als ik hem zag, jaren ge
leden. Natuurlijk hoorde ik wel hoe het
gekomen was dat moeder naar 't zie
kenhuis moest, dat ze, toen ze thuis
moest liggen, dat ze, toen ze thuis
kwam, invalide was. En ik haatte mijn
vaderja ik haatte hem.
Dat kan ik me begrijpen zei
Marian zacht.
Het was moeilijk voor me ging
Harm voort met een verlegen glimlach
het was moeilijk voor me om hem te
haten, te blijven haten. Want hij was
van toen af dezelfde niet meer. Aller
eerst raakte hij geen drank meer aan.
Geen druppel. Hij ging door het huis
of er een dode was. Hij had zijn hele
zelfbewustzijn verloren. Hij comman
deerde niet, hij liet mij ook mijn gang
gaan, hij verbood me niets, vond alles
goed. En hij deed alles voor moeder,
letterlijk alles. Maar ik haatte hem,
meende dat ik hem moest haten. Ik zei
niet meer tegen hem dan nodig was. We
gingen als vreemden aan elkaar voor
bij. En als moeder er met me over wil
de praten, liep ik de deur uit. Ik kon
me toch niet begrijpen dat zij, na dit
alles zo.zo gewoon tegen hem deed.
Marian zat met haar gezicht tussen
haar ellebogen, die rustten op het tafel
blad. Zij had geen oog van Harm af.
En toenop een avond ver
volgde Harm zijn moeilijke verhaal
toen hoorde ik in moeders kamer stem
men. Het was vader, dat hoorde ik aan
het geluid. Niet aan zijn stem. Want
die was zo veranderd. Marianhet
was.... verschrikkelijk. Heb je wel
eens 'n man horen huilen, kermen, snik
ken? Zo'n grote man als mijn vader. Hij
was als een dier dat sterft. Het was
vreselijk. Ik kwam mijn bed uit en ik
heb geluisterd. En toen ik daar achter
de deur stond, hoorde ik moeder pra
ten.
Ze zei: Corzo heet vader
hou nou op, jongen, schei nou uit. Je
maakt me zo verschrikkelijk verdrietig.
Heus, nauurlijk vind ik dit allemaal
verschrikkelijk. Maar ik heb zoveel ge
wonnen door dit alles. Ik zie nu dat het
nodig was. Je bent zo lief en zo gedul
dig, en ik houd zo vreselijk veel van
je zoals je nu bentik ben zo ge
lukkig, zo véél gelukkiger dan vroeger
je moet niet meer zo praten, je
moet niet meer verdrietig zijn. Het was
jouw schuld niet, dat maak je jezelf
wijs. Het was 'n ongeluk. Maak me nu
niet ongelukkig door al die verwijten
die je jezelf doet. Je hebt me de laat
ste jaren zoveel gelukkiger gemaakt
dan voorheen.laat het nu zo
Marian veegde verstolen langs haar
wang, ze keek naar het gebogen hoofd
van de jongen tegenover haar. Ze had
zo graag even over z'n haar willen
strelen, om te tonen dat ze begreep.
Toen heb ik ook begrepen zei
Harm, en hief zijn gezicht naar haar
op hoe gruwelijk ik vader had ver
ongelijkt. Ik heb het moeder allemaal
verteld. En zij heeft het aan vader ver
teld. Van toen af aan hebben we alles
samen gedaan vader en ikvoor
moeder heeft hij deze zaak gekocht dat
ze niet in de stad op een bovenhuis
hoefde te zitten in het lawaai, voor
moeder kocht hij de auto, om met haar
te gaan rijden. Alles wat hij doet, doet
hij voor moeder.... je zou het niet
zeggen van zo'n bullebak, als je hem zo
zietmaar als hij bij moeder is
Ik ben zo blij bekende Marian
dat je me dit alles hebt verteld, 't Is net
of ik jullie allemaal nader gekomen
ben. En nu, Harm, wil ik jou óók ver
tellen, wat ik eerst niet zeggen wou.
Ik geloof dat vader gebukt gaat onder
een last die hij niet dragen kan. Niet
alleen financieel. Er is iemand die hem
op de een of andere manier in zijn
macht heeft. Ik weet niet wie het is,
maar ik vermoed het.
Wie dacht je vroeg Harm ge
spannen.
Sartorius
Sartoriusdat is die man die op
die grote witte villa woont? Die man
met dat Chinezengezicht? Ik heb hem
wel eens gezien. Ik mag hem niet.
Ik ook niet.
En denk je dat die.
Ja, ik denk dat die vader in zijn
macht heeft. Ik weet het niet. Maar
vader had opeens gelden sindsdien
heeft die Sartorius heel veel praatjes
Vaderhij lijkt of hij bang voor hem
isvader, die altijd koning was in
zijn eigen zaak, die zich door geen klant
liet ringeloren over dingen die hij niet
met z'n geweten overeenbrengen kon
En die Sartorius
Tja zei Harm nadenkend ik
geloof dat ik een lichtstraatje zie. Dit is
een avond van onthullingen en ophel
deringen. Marian, liefste, ik ben zo
vreselijk blij dat wij elkaar zó ver
trouwen dat we dit alles aan elkaar
kunnen zeggen. Hij greep haar hand
en zag verheugd hoe haar droevig ge
zichtje oplichtte en haar ogen hem te-
genstraalden. Het inspireerde hem tot
een driest vertrouwen in de toekomst.
Luister zei hij er gaan praatjes
over Het Wapen. Over wat daar gebeurt
zo 's avonds. Zoiets blijft niet stil in 'n
nest als Breeck. En de naam van die
Sartorius wordt daarbij genoemd
een erg beste naam schijnt hij hier niet
te hebben en bovendien is hij rijk, dus
de mensen zijn gauw geneigd allerlei
slechts van hem te geloven. Maar ik
heb zo'n iedee dat het een iets mei het
ander te maken heeft. Weet je wat? Ik
zal proberen eens wat anders over die
Sartorius te weten te komen. Misschien
kunnen we hem z'n nagels eens knip
pen.
Zo'n man moet een verleden hebben
omdat hij er nooit over praat en hier is
neergestreken om de gebraden haan uit
te hangen, geeft me wel wat te denken.
Denken zei Marian met een
glimlach we moeten om de bus den
ken. Harm, jongen, ik ben zo'n stuk op
geknapt vanavond. Eerst liet ik alles
maar over me heen gaan. Maar nu wil
ik.... vechten!
Toch niet met mij? lachte hij
plagend.
Ja, met jou.samen met jou.
Accoord zei hij grimmig op
eens ik ben je man.
Nog niet lachte ze.
Maar ik word het, reken daarop!
HOOFDSTUK XI
SAMEN UIT....
Toen Marian een paar dagen later de
deur van Het Wapen binnenstapte, trof
ze haar vader achter en de heer Sarto
rius vóór de tapkast. De Indischman
stond daar in zijn lichtgrijs zomercos-
tuum, panama op 't hoofd, bloem in 't
knoopsgat, zijn zwarte, stekende ogen
achter een gouden bril verborgen, een
beeld van de man die het goed is ge
gaan in het leven en die het met zich
zelf getroffen heeft. Tegenover hem
stond Korstiaan van Vueren, het voor
hoofd gegroefd, het haar doorschoten
met grijs, de rug een weinig gebogen.
Marian kreeg de indruk dat de twee
verschil van mening haddenover
haar. Want terstond stokte het gesprek
toen ze binnenkwam en ze zagen haar
allebei verwonderd aan. Sartorius, bru
taal, wond er echter geen doekjes om.
Spreek je van de duvel, dan trap
je 'm op z'n staart lachte hij hoe
wel ik-die vergelijking zeker niet op je
dochter zou willen toepassen, Van Vue
ren. En hij nam haar op van top tot
teen met een appreciërende blik, die
Marian echter voelde als 'n belediging.
Ze knikte dan ook koeltjes en wilde de
mannen voorbijlopen, toen Sartorius
haar staande hield door te zeggen: We
hadden het juist over je.
Over wie? informeerde Marian
met een gezicht als kwam ze zo uit de
vrieskelder.
Over jouherhaalde Sarto
rius, maar hij scheen een beetje min
der zeker van zijn zaak.
Marian's houding was een en al ge
kwetste trots en ze zei koeltjes:
Dat u hier klant bent in mijn va
ders zaak, geeft u nog niet het recht mij
te tutoyeren, mijnheer Sartorius.
Ze zag over het gezicht van haar va
der 'n ogenblik diepe voldoening trek
ken, maar terstond kreeg het weer zijn
bekommerde uitdrukking.
Nu ja Sartorius zong een toon
tje lager we hebben u allemaal als
meisje hier gezien en je kunt je als
oudere haast niet voorstellen dat kleine
kinderen groot worden. Neem me niet
kwalijk juffrouw van Vueren, het lag
niet in m'n bedoeling u te kwetsen.
Ze was toch voldaan, omdat hij zo
netjes bakzeil had gehaald en voelde
wel dat ze haar vader even in een moei
lijke positie had gebracht. Daarom zei
ze nu op wat vriendelijker toon: Zand
er over. Wat had u over mij te bespre
ken met vader, als ik vragen mag?
Mijnheer Sartoriuswilde
Van Vueren beginnen, maar zijn be
zoeker sneed hem de pas af.
Ja, kijk es.ik ga m'n suite op
nieuw meubileren. Die wil ik 'n beetje
modern hebben. De smaak van m'n
huishoudster is de mijne niet, op haar
advies kan ik niet afgaan. Nu vroeg ik
jeuw vader of die er bezwaar te
gen had, dat u eens met me mee ging
naar Amsterdam, om daar wat geschik
te meubels uit te zoeken. Als ik u zo
zie weer die blik waarmee hij haar
jbijna ontkleedde dan constateer ik
dat u tenminste smaak hebt, en we zul
len samen wel iets kunnen uitzoeken
dat passend is. Hebt u haar bezwaar te-
Marian keek naar haar vader.
Ik heb al tegen meneer Sartorius
gezegdbegon die weer.
Uw vader is blijkbaar bang, dat ik
u niet heelhuids terugbreng glim
lachte Sartorius maar ik heb ge
zegd: Van Vueren, je dochter kan uit
stekend op zichzelf passen, maak je
daarover maar niet ongerust.
Van Vueren schudde achter de toon
bank, buiten gezicht van Sartorius,
waarschuwend het hoofd naar zijn
dochter. Het was niet nodig, want Ma
rian voelde zo mogelijk nog minder
voor het accepteren van Sartorius' in
vitatie dan hij zelf. Maar op dat mo
ment keek Sartorius terzijde en ving het
gebaar van Van Vueren op. Hij zei
niets, maar z'n gezicht kreeg 'n andere
uitdrukking. En Marian constateerde
verstond van verbazing hoe de houding
van haar vader veranderde.
