Nieuwe hakken aan de schoenen IVOROL RANG Elke tand een brill an t -Burgerlijke Stand- ÜC3 KOLOM VOOR DE VROUW *t)e vetsnapeuag. van t&Msté iany. Wat Legers Schrijven« 't <~lOapen van^Breeck TWEEDE BLAD „DE VALLEI" VRIJDAG 14 MEI 1954 No. 19 Sproeten? SPRUTOL Zorg niet te goed voor kamerplanten de EN BETERE WAAR EN TIEN PROCENT ALLEEN FEUILLETON Het ziet er naar uit, dat eindelijk de schoen is geboren, die niet alleer gemakkelijk zit, maar ook nog aar dig staat, zelfs by de oudere dames De platte schoenen, die zo heel veel weg hebben van de ballerina-schoentjes zijn sportief en gemakkelijk en bij een jong meisje staan ze uitgesproken vlot. Maar terwijl vorig jaar nog geen enkele jongedochter ook maar iets wilde we ten van een verhoogde hak, zelfs niet als het een heel bijzondér feestje betrof, heeft de stemming zich nu toch wel iets gewijzigd. De mode wordt trouwens niet alleen bepaald door het vrouwtje van nog geen twintig lentes, maar evenzeer door de oudere dames, die er graag zo lang mo gelijk elegant wil uitzien en toch bij voorkeur op een niet al te lastige wijze door het leven heen stapt. Voor haar waren er tot dusver de hoge hak en de blokhak. Zonder twijfel is de hoge hak het sier lijkst in het dragen, maar tevens ook Bij weerbarstige: Sprutol-Sterk. het moeilijkst, want men moet al heel zekere stappen maken, wil men op die lange naalden niet zwikken en men dient al zeer gave en gezonde voeten te hebben, wil men het langer dan twee uur op een hooggehakt schoentje uit houden. De blokhak daarentegen geeft heel wat meer steun, maar is dan ook veel plomper. Schoenen met blokhakken doen zo verschrikkelijk gauw aan de „gemaksschoenen" denken; de meeste vrouwen bedenken zich nog weieens een keer, voordat zij daaraan beginnen en daarom heeft het gros ook een tegenzin in een schoen met blokhak, hoe plezie rig ze er verder op lopen. Deze wensen en klachten zijn door de schoenfabrikanten zeer goed begrepen, maar waar was de oplossing te zoeken? Men heeft wel geëxperimenteerd en ten slotte heeft men nu een „illusiehak" op de markt gebracht. Het ding heeft de hoogte van een blokhak en is van boven even breed, maar van onderen loopt het smaller toe dan een gewone blokhak. Daardoor wordt de schoen eleganter van lijn en krijgt men de indruk, dat de hak veel hoger is dan in werkelijkheid. De modellen schijnen erg gemakkelijk aan de voet te zitten. Ook het teenstuk is niet bij het oude gebleven. Men kan dit seizoen kiezen tussen twee modellen: spitse of brede, waarbij de opmerking moet worden ger maakt, dat de brede aan de kanten wat afgerond zijn, zodat ze niet meer zo stoer zijn als voordien, hetgeen het mo del zeker ten goede komt. Deze zomer zijn er overigens weer een massa schoenen met helemaal geen teenstukken. Het leder van deze exem plaren, van de goede soorten dan, is zo soepel, dat ze werkelijk iets weg hebben van een zeemlederen handschoen, wat verrukkelijk in het dragen is voor heel warme dagen. De coupe moet dan ove rigens wel uitstekend zijn, willen de modellen de voeten nog enige steun bie den. Voor zo-maar-gezellig-thuis zijn er sprookjes van haremschoenen in flu weel, satijn en leder, rijk geborduurd met mooie kleuren zijde, glimmende kraaltjes en fonkelende stenen, maar eerlijk gezegd, zijn dat pantoffeltjes om alleen maar mee te zitten en niet om aan te hebben als men gaat stoffen of koken. Want veronderstel eens dat dan de juskom uit uw handen slipte en al die vettigheid over uw voeten kwam, zoals deze week gebeurde bij uw MARIANNE VAN LOON Het voortdurend betasten, verzetten en elke dag besproeien van de ka merplanten zyn funest voor het ge- dyen. Laat de planten toch alstublieft staan, waar ze staan en bemoeit u zich er voor al niet te veel mee. Dat is misschien een wat merkwaardige raadgeving, maar ze is toch van harte gemeend. Die planten willen namelijk met rust worden gelaten. Stelt u zich eens voor, dat er allerlei mensen al maar aan uw hoofd zaten te zaniken van: „Draai eens een beetje naar rechts en ga eens wat naar links staan. En heb je nu heus ge noeg gegeten? Kom drink nog wat en neem eens een koekje!" Wat zou u dan doen? U zou geïrri teerd worden, u zou er veel minder fleurig gaan uitzien en ten slotte zou u langzaam verkwijnen van ergernis en verdriet Precies! Maar zo is het met uw planten ook. Er zijn mensen, die altijd een venster bank vol mooi bloeiende planten hebben waarnaar het een lust is te kijken, ter wijl anderen niet meer bij elkaar kun nen kweken dan een armetierig hoopje stengels en bladeren. En het gekke is, dat er aan de laatste soms de meeste zorg wordt besteed. Men kan namelijk ook te veel aan dacht hebben voor de begonia's, gera niums en wat niet al. „We zullen ze eens flink kunstmest geven, dan zullen ze het wel beter doen", zeggen de eige naressen van die stengels en bladeren dan en ze geven de plant een stevige schep mest en begieten hem nog eens extra liefdevol. De uitwerking zal ave rechts verkeerd zijn! Het is namelijk veel beter om meer dere malen een heel kleine hoeveelheid mest aan de planten toe te dienen dan één keer een grote kwantiteit en het zal de planten oneindig veel beter bekomen elke dag net genoeg vocht te krijgen, dan eens in de twee of drie dagen zo'n sloot, dat ze er bijna in verdrinken. Weet u, hoe u zelf een uitstekende kunstmest kunt maken? Door eenvoudig het water op de planten te gieten, waar in men het vlees heeft gewassen. En een ander probaat middel is een paar ongekookte eierschalen enkele dagen in het water te laten liggen en dat water ten slotte aan de troetelkinderen te ge ven. Wie in het voorjaar zijn planten van nieuwe aarde wil voorzien, kan zelf een uitstekend mengsel maken van één deel heide-aarde, één deel bosaarde, één deel turfmolm en een paar lepels roet uit de kachel. Nu zullen er dagen voorbijgaan, dat de stadsmens of de bewoners van het bouwland geen gelegenheid heeft om heide- of bosgrond te bemachtigen, maar de keer, dat men met vacantie in een dergelijke omgeving is, moet men toch eens wat meenemen en bewaren voor het geval de potten moeten worden bijgevuld of men met een stekje wil ex perimenteren. Regelmaat dus in de verzorging, maar geen overdrijving. Ook niet wat de tem peratuur betreft. In een kamer met sterk wisselende temperaturen zal geen enkele plant gedijen, maar in een ver trek, waar gelijkmatige warmte heerst, zullen de bloemen spoedig tot ontwik keling komen, als men ten minste de verleiding kan weerstaan om de pot tel kens op te nemen om te kijken, hoe ver de knoppen nu al uit zijn. Want dan zullen ze gegarandeerd afvallen. 1.940513 Ieder jaar aangevuld en uitgebreid met het geld van De Gruyter'a cassabons. Verleden maand nog, kreeg ik 40 gulden voor mijn bons van nog géén jaar. Een geweldige verrassing, zoveel geld ineens! De Gruyter geeft korting op alle artikelen, behalve suiker, zout, soda. Wissel de cassabons in wanneer U wilt Bewaar ze zolang U wilt. Hoe groter het bedrag wordt, des te meer plezier hebt U ervan. VEENENDAAL Ondertrouwd: Anthonie van de Lust- graaf, 26 jaar en Hendrikje Steffers, 25 jaar; Pieter Gijsbertse, 24 jaar en Willemijntje Willemsen, 25 jaar; Celis Aalbers, 31 jaar en Anthonia Hardeman, 22 jaar; Ritze Holtjer, 27 jaar en Geer trui Johanna van Amerongen, 23 jaar. Getrouwd: Hendrik Hartog, 55 jaar en Janna Schoeman, 51 jaar; Karei Johan- Waar zon is, is ook schaduw Waar RANG is, is ook namaak U kiest natuurlijk de zonzijde. Overtuigt U daarom, dat U de zonnige RANG ontvangt door te letten op de naam RANG die op het bescher mend omhulsel staat. nes Rebergen, 25 jaar en Gerdina Her- mina van Ginkel, 22 jaar; Johannes van Barneveld, 19 jaar en Dirkje Heikamp, Geboren: Hendrik Karei Christiaan, z. v. J. van Capelle en H. M. Jansen; Klaas, z. v. O. Huibers en Gr. de Kam per; Wilhelmina Cornelia, d. v. M. J. Croes en J. van den Brink; Gerritje, d. v. S. Schol ten en G. Diepeveen; Mari- nus, z. v. W. van de Weerdhof en C. J. van Schoonhoven; Johan, z. v. B. J. van Ekeris en G. Ditewig; Arnoud Hubrecht, z. v. T. Andeweg en M. Fr. Tiemens. Overleden: Barend Bor, 30 jaar, onge huwd; Johanna Helena Kroon, 46 jaar, ongehuwd; Wilhelmus Roelofs, 48 jhar, echtgenoot van J. Looijen. GELD. VEENENDAAL en EDERVEEN Geboren: Gijs, d. v. W. F. Waghto en T. van de Pol; Anthonie, z. v. G. Dite wig en G. Vlaanderen; Barendina, d. v. J. Hummel en J. Diepeveen. RHENEN Geboren: Albertus Johannes, z. van J. Boers en E. Reede, Grebbeweg 11; Maagje, d. van J. van Kreel en T. W. van Eden, Cuneraweg 16; Gijsbert Ger- rit, z. van E. H. ter Burg en S. van Woerdekom. Nieuwe Veenendaalseweg 150; Anneke, d. van D. J. van Doorn en D. van Neerbos, Rijksstraatweg 184; Janna, d. van R. de Bode en J. van Kreel, Nieuwe Veenendaalseweg 132; Clasina Wilhelmina, d. van E. van Eden en Geertruida van Manen, Veenendaal. Ondertrouwd: Adriaan Kamerman en Johanna Gijsbertje de Bruin. Getrouwd: Jacobus Tollenaar en Al berta Dirksen; Pieter Bos en Hillechien Middel. Overleden: Maria Drost, 73 jaar, wed. van J. A. de Rooi, Middelbuurtseweg 35 (overl. te Veenendaal); Hendrik Willem van Laar, 28 jaar, ongehuwd, Leven- daalseweg 6 (overl. te Nijmegen). RENSWOUDE Geboren: Adrianus Dirk, z. van J. Wagensveld en J. M. van Os; Neeltje Jannetje, d. van J. A. van Ingen en A. van Ginkel; Henriëtte Daniëlle, d. van C. Valkenburg en P. G. op 't Landt. Getrouwd: Jan Willem Hendriksen, 28 jaar uit Rhenen en Aaltje van Raven horst, 27 jaar; Dirk Cornelus de Rid der, 26 jaar uit Leersum en Aartje van de Glind, 25 jaar. AMERONGEN Ondertrouwd: Leendert Boon, 26 jaar en Hendrika Swagers, 24 jaar; J. B. E. Harthoorn, 24 jaar en Hendrika Heij- man, 24 jaar; Wouter van Ojik, 27 jaar en Hillegonda Elisabeth Meijer, 26 jaar. Overleden M. C. Strübbe, 80 jaar. NATIONALE INZAMELING LEGER DES HEILS De Nationale Inzameling voor het Le ger des Heils die uitgesteld werd voor de collecte voor het nieuwe gebouw, is dit jaar van 17 t/m. 22 Mei. De Luitenant Kopmels komt zo juist binnen en vraagt een aanbeveling voor deze collecte. Het is voldoende bekend waarvoor deze collecte is bestemd ook door de folder die U deze week bereikt. Helpt U allen mee? De Heilssoldaten geven alles voor hun medemensen. Zij zijn op hun post in regen en wind en nooit heeft iemand te vergeefs bij hen aangeklopt. Laat het niet alleen bij een sympa thieke bewondering of waardering blij ven. Helpt mee deze collecte te doen sla- F. H. VAN SCHUPPEN. De burgemeester is afwezig en kon daarvoor als voorzitter van het Comité deze week geen aanbeveling doen. CHR. HUISHOUDSCHOOL VEENEN DAAL Ongetwijfeld bent U als ouders met Uw opgroeiende dochters aan 't plan nen maken over hun verdere opleiding. Mogen wij als bestuur van de Vee- nendaalse huishoudschool even Uw aandacht vragen. Begin Januari 1954 werd door ons een schitterend, zeer modern schoolgebouw in gebruik genomen. Hierdoor zijn we in staat de opleidingen aan onze school uit te breiden. Het bestuur stelt zich voor per 1 Sep tember te beginnen met de Opleiding „Hulp in de Huishouding" en de vor mingsklasse. Beide opleidingen zijn voor Uw dochter zowel een prachtige voorbereiding voor haar latere levens taak als een eventuele voorbereiding voor kinderverzorgster, verpleegster, lerares huishoudonderwijs. Om toegelaten te kunnen worden tot de Hulpen-klasse moet het meisje min stens in de tweede klasse van de Mulo- school gezeten hebben, of een getuig schrift „primaire opleiding" hebben be haald. De leerlingen die de vormingsklasse willen volgen moeten in 't bezit zijn van hun Mulo-diploma of 3-jarige, of 5- jarige H.B.S. Deze vormingsklasse duurt één jaar en geeft in dit jaar een zeer uitgebreid programma. Als U hierin belang stelt wil onze directrice Mejuffrouw F. M. Wagter U ten alle tijde hierover volledig inlich ten. Spreekuren der directrice zijn iedere Dinsdagmiddag van 24, en Donderdagsavonds van 68 in het schoolgebouw Stationsingel 46. Het te lefoonnummer van de school is 868 Aangifte van leerlingen zowel voor de vormingsklasse als voor de Hulpen opleiding kan nu reeds geschieden. Per 1 September kunnen wij ook nieuwe leerlingen aannemen voor de primaire opleiding. Spoedige aangifte gewenst. WIJ VRAGEN UHELPT ONS! Er zijn in ons land veel mensen, die door het gebruik van alcohol in moei lijkheden komen. Dat zijn er meer, dan U denkt. Er zijn er zeker 20.000 die over hun alcoholmoeilijkheden zijn gaan pra ten op een consultatie-bureau voor alcoholisme. Hoevelen echter zijn er nog niet toe gekomen om dat te doen? Wc vermoeden, dat het er nog evenzoveel zijn. Daaruit blijkt wel, dat de nood dooi het alcoholisme zeer groot is. Daar is bovendien niet alleen de nood van de drankzuchtige zelf, maar ook van zijn vrouw en kinderen of naasti familie. Zij allen vragen onze hulp er wij zullen die moeten geven. De weg naar genezing van de alcoholzuchtigt loopt via de consultatiebureaux vooi alcoholisme, die toegankelijk zijn voor personen van alle gezindten. De instandhouding van deze bureau» en het oprichten van nieuwe vraagt vee' geld; dat is uiteraard zeer begrijpelijk De beweging der drankbestrijders var alle gezindten, waaruit de consultatie bureaux zijn voortgekomen, zet er alle.1 op om het werk van deze bureaux t« doen doorgaan. Ze heeft daartoe in col lecte georganiseerd, de Blauwe Week Collecte, die in het gehele land, dus ooi in Rhenen van 17 tot 22 Mei zal wordei gehouden. U wilt helpenen U kunt het ook 25) Ook Harm stond als gefascineerd te kijken naar de strijd tegen het vuur, die zo verbitterd werd uitgevochten. Hij had zijn arm om Marian's schouder ge legd. Onder zulke omstandigheden was de vraag, wat de mensen er van zouden zeggen, opeens niet belangrijk meer. Er klonk geschreeuw uit het poortje en ook de brandweermannen aan de voorkant haastten zich terug. Kom! bevat Harm, en trok Marian achter uit. De gevel van Het Wapen begon heel langzaam over te hellen. Het leek, als of het oude huis het hoofd boog en zich overgaf aan de vlammen. Toen stortte met donderend geraas de voorgevel in, vernielde wat er van de serre was over gebleven. Een fontein van vonken spoot omhoog. Nou is 't ergste gebeurt zei een spuitgast naast hem. Maar te redden valt er niet veel meer. Desondanks wierpen de beide brand weerploegen nu massa's water in de vuurgloed en thans wonnen de vuur- bestrijders zichtbaar terrein. Langzaam drongen ze voorwaarts, de vlammen weken terug voor het geweld van het water. De bordjes waren verhangen. Ik wil naar vader zei Marian opeens. De spanning was geweken. Ga maar mee. Harm stak zijn arm door de hare, en zo ging ze, op haar pantoffeltjes, naar de overkant van het plein. In de Gouden Leeuw waren alle lich ten op, een paar slaperige kellners droegen bladen met koppen koffie naarj de spuitgasten, die zo'n hartversterking wel nodig hadden. Midden in het café stond Harm's vader. Nóg een logee stelde hij opge ruimd vast. Nou meisje, als je er geen bezwaar tegen hebt, blijf dan maar zo lang hier, hè? Je kunt toch niet onder de blote hemel overnachten? Ze gaf hem een verlegen hand. Je bent koud, ging Verdonck voort kruip maar gauw onder de wol. anders haal je je nog 'n ziekte op de hals. Hoe is 't met vader? vroeg Ma rian. Nog altijd bewusteloos ant woordde hij en zijn stem klonk iets minder bruusk maar de dokter zegt dat er geen gevaar is. Waarschijnlijk is hij door de schok of door de rook bui ten westen geraakt, maar overigens is alles normaal. Hij moet volstrekt rust hebben, ga maar niet naar hem toe nu. Trouwens, je zou er nu niet veel aan hebben. Maarweerstreefde ze onge rust. Maak je nu maar niet ongerust bemoedigde Verdonck. Ik zeg het niet voor 'n smoesje, het is precies wat de dokter me heeft verteld. Ik zal je heus niet in 't onzekere laten als er werkelijk iets is. Maar je zult zien, morgen is alles veel beter. Probeer nu maar een beetje slaap te vatten. Harm, wijs jij juffrouw Van Vueren maar even haar kamer. Ik had gedacht nummer drie, op twee ligt de oude heer. Is er iemand bij hem? vroeg Marian. De wijkzuster waakt vannacht stelde Verdonck gerust. Je vader denkt om alles zei ze dankbaar tot Harm, toen die haar naar boven bracht Anders had hij 't zover niet ge bracht zei deze jongeman niet zon der trots. Nou Marian, wie had ge dacht dat ik je vanavond nog welterus ten zeggen zou? Tja zei ze dromerig. De werke lijke toestand drong maar moeilijk tot haar door. Nou, dag Harm. Ze verdween in de deur. Hij keek haar na, 'n beetje teleurgesteld. Toen deed ze de deur nog een kiertje open. Dag zei ze nog eens, en wat hij op haar ge zicht las, deed hem voldaan en tevre den zich omkeren en fluitend naar be neden stappen. 't Was beroerd voor Marian en haar vader, maar iets in zijn binnenste ver telde hem, dat het getij aan 't keren was! HOOFDSTUK XV SARTORIUS' PLAN Korstiaan van Vueren lag plat op zijn rug, zijn ogen staarden naar de zolde ring. Eerst hadden ze onwennig en be vreemd rondgezien in deze kamer met de stalen meubels, de glimmende was bak met de dubbele kranen, de creton nen gordijnen. Naast het tafeltje bij z'n bed met bloemen, vruchten, een poe derdoosje. Nu wist hij 't wel. Hij was al enkele dagen gast in De Gouden Leeuw. Gast tegen zijn zin en zonder dat hij er iets aan kon doen. Want zijn eigen zaak, Het Wapen van Breeck, was afgebrand. Dat was afgelopen. Hij was nu 'n man zon der huis, onder dak bij zijn concurrent Als hij eerlijk was moest hij zeggen dat hij het slechter had kunnen treffen. Niet alleen zorgde Marian als een engel voor hem, maar ook voorts ontbrak het hem aan niets. Verdonck, de eigenaar van De Gouden Leeuw, was ook even bij zijn bed geweest Het was voor het eerst dat de beide mannen met elkaar spraken. Korstiaan had geen woord kunnen zeggen, hij lag daar uitgeput en leeg en staarde maar. Van Vueren had Verdonck ge zegd laten we een ding afspreken: je piekert nergens over en maak je om niks druk. Dan ben je weer gauw bo venop. En vergeet de concurrentie man, we zijn nou alleen maar collega's en die laten elkaar niet zitten in de nood. Later dokteren we wel uit hoe hoe 't verder zal gaan, neem nou je rust en kom er gauw weer bovenop. Onwillig moest Korstiaan toegeven dat dit de taal was die hij graag hoor de. Geen man van veel woorden, geet sentimentaliteit en geen menslievend heidsvertoon. Zakelijk, robust, maa- hartelijk. Jammer dat zo'n man noi juist je ergste concurrent moest zijn. Ondanks Verdonck's vermaan ha< hij nog niet veel anders gedaan dan pie keren. Want hoe moest het nu? Met d zaak? En met de verzekering? En me de schuld aan Sartorius en aan de le veranciers? En met Marian? En me hem zelf? O, bent u wakker vroeg ze e- dan bijna fluisterend vader, hier i meneer Sartorius, die u wil spreken. II heb tegen hem gezegd dat u hem nie ontvangen kan, maar hij houdt aan e: vraagt wanneer dan wel? Korstiaan keek naar zijn dochters ge zicht Bij het noemen van de naam Sar torius was het hard en afkerig gewor den, alsof ze het haatte zelfs die naar uit te spreken. Wat was er toch tusse; haar en Sartorius, de vent had ook 8 zo gemeen gezinspeeldach, zijn gc heugen liet hem in de steek, er was ooi zoveel gebeurd. (Wordt vervolge

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1954 | | pagina 3