Nieuwe hakken aan
de schoenen
IVOROL
RANG
Elke tand
een brill an t
-Burgerlijke Stand-
ÜC3
KOLOM VOOR DE VROUW
*t)e vetsnapeuag. van t&Msté iany.
Wat Legers Schrijven«
't <~lOapen van^Breeck
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 14 MEI 1954
No. 19
Sproeten? SPRUTOL
Zorg
niet te goed voor
kamerplanten
de
EN BETERE WAAR
EN TIEN PROCENT
ALLEEN
FEUILLETON
Het ziet er naar uit, dat eindelijk
de schoen is geboren, die niet alleer
gemakkelijk zit, maar ook nog aar
dig staat, zelfs by de oudere dames
De platte schoenen, die zo heel veel
weg hebben van de ballerina-schoentjes
zijn sportief en gemakkelijk en bij een
jong meisje staan ze uitgesproken vlot.
Maar terwijl vorig jaar nog geen enkele
jongedochter ook maar iets wilde we
ten van een verhoogde hak, zelfs niet
als het een heel bijzondér feestje betrof,
heeft de stemming zich nu toch wel iets
gewijzigd.
De mode wordt trouwens niet alleen
bepaald door het vrouwtje van nog geen
twintig lentes, maar evenzeer door de
oudere dames, die er graag zo lang mo
gelijk elegant wil uitzien en toch bij
voorkeur op een niet al te lastige wijze
door het leven heen stapt. Voor haar
waren er tot dusver de hoge hak en de
blokhak.
Zonder twijfel is de hoge hak het sier
lijkst in het dragen, maar tevens ook
Bij weerbarstige: Sprutol-Sterk.
het moeilijkst, want men moet al heel
zekere stappen maken, wil men op die
lange naalden niet zwikken en men
dient al zeer gave en gezonde voeten
te hebben, wil men het langer dan twee
uur op een hooggehakt schoentje uit
houden.
De blokhak daarentegen geeft heel
wat meer steun, maar is dan ook veel
plomper. Schoenen met blokhakken
doen zo verschrikkelijk gauw aan de
„gemaksschoenen" denken; de meeste
vrouwen bedenken zich nog weieens een
keer, voordat zij daaraan beginnen en
daarom heeft het gros ook een tegenzin
in een schoen met blokhak, hoe plezie
rig ze er verder op lopen.
Deze wensen en klachten zijn door de
schoenfabrikanten zeer goed begrepen,
maar waar was de oplossing te zoeken?
Men heeft wel geëxperimenteerd en ten
slotte heeft men nu een „illusiehak" op
de markt gebracht. Het ding heeft de
hoogte van een blokhak en is van boven
even breed, maar van onderen loopt het
smaller toe dan een gewone blokhak.
Daardoor wordt de schoen eleganter van
lijn en krijgt men de indruk, dat de hak
veel hoger is dan in werkelijkheid. De
modellen schijnen erg gemakkelijk aan
de voet te zitten.
Ook het teenstuk is niet bij het oude
gebleven. Men kan dit seizoen kiezen
tussen twee modellen: spitse of brede,
waarbij de opmerking moet worden ger
maakt, dat de brede aan de kanten wat
afgerond zijn, zodat ze niet meer zo
stoer zijn als voordien, hetgeen het mo
del zeker ten goede komt.
Deze zomer zijn er overigens weer
een massa schoenen met helemaal geen
teenstukken. Het leder van deze exem
plaren, van de goede soorten dan, is zo
soepel, dat ze werkelijk iets weg hebben
van een zeemlederen handschoen, wat
verrukkelijk in het dragen is voor heel
warme dagen. De coupe moet dan ove
rigens wel uitstekend zijn, willen de
modellen de voeten nog enige steun bie
den.
Voor zo-maar-gezellig-thuis zijn er
sprookjes van haremschoenen in flu
weel, satijn en leder, rijk geborduurd
met mooie kleuren zijde, glimmende
kraaltjes en fonkelende stenen, maar
eerlijk gezegd, zijn dat pantoffeltjes om
alleen maar mee te zitten en niet om
aan te hebben als men gaat stoffen of
koken. Want veronderstel eens dat dan
de juskom uit uw handen slipte en al
die vettigheid over uw voeten kwam,
zoals deze week gebeurde bij uw
MARIANNE VAN LOON
Het voortdurend betasten, verzetten
en elke dag besproeien van de ka
merplanten zyn funest voor het ge-
dyen.
Laat de planten toch alstublieft staan,
waar ze staan en bemoeit u zich er voor
al niet te veel mee. Dat is misschien een
wat merkwaardige raadgeving, maar ze
is toch van harte gemeend.
Die planten willen namelijk met rust
worden gelaten. Stelt u zich eens voor,
dat er allerlei mensen al maar aan uw
hoofd zaten te zaniken van: „Draai eens
een beetje naar rechts en ga eens wat
naar links staan. En heb je nu heus ge
noeg gegeten? Kom drink nog wat en
neem eens een koekje!"
Wat zou u dan doen? U zou geïrri
teerd worden, u zou er veel minder
fleurig gaan uitzien en ten slotte zou u
langzaam verkwijnen van ergernis en
verdriet Precies! Maar zo is het met uw
planten ook.
Er zijn mensen, die altijd een venster
bank vol mooi bloeiende planten hebben
waarnaar het een lust is te kijken, ter
wijl anderen niet meer bij elkaar kun
nen kweken dan een armetierig hoopje
stengels en bladeren. En het gekke is,
dat er aan de laatste soms de meeste
zorg wordt besteed.
Men kan namelijk ook te veel aan
dacht hebben voor de begonia's, gera
niums en wat niet al. „We zullen ze
eens flink kunstmest geven, dan zullen
ze het wel beter doen", zeggen de eige
naressen van die stengels en bladeren
dan en ze geven de plant een stevige
schep mest en begieten hem nog eens
extra liefdevol. De uitwerking zal ave
rechts verkeerd zijn!
Het is namelijk veel beter om meer
dere malen een heel kleine hoeveelheid
mest aan de planten toe te dienen dan
één keer een grote kwantiteit en het zal
de planten oneindig veel beter bekomen
elke dag net genoeg vocht te krijgen,
dan eens in de twee of drie dagen zo'n
sloot, dat ze er bijna in verdrinken.
Weet u, hoe u zelf een uitstekende
kunstmest kunt maken? Door eenvoudig
het water op de planten te gieten, waar
in men het vlees heeft gewassen. En
een ander probaat middel is een paar
ongekookte eierschalen enkele dagen in
het water te laten liggen en dat water
ten slotte aan de troetelkinderen te ge
ven.
Wie in het voorjaar zijn planten van
nieuwe aarde wil voorzien, kan zelf een
uitstekend mengsel maken van één deel
heide-aarde, één deel bosaarde, één deel
turfmolm en een paar lepels roet uit de
kachel. Nu zullen er dagen voorbijgaan,
dat de stadsmens of de bewoners van
het bouwland geen gelegenheid heeft om
heide- of bosgrond te bemachtigen,
maar de keer, dat men met vacantie in
een dergelijke omgeving is, moet men
toch eens wat meenemen en bewaren
voor het geval de potten moeten worden
bijgevuld of men met een stekje wil ex
perimenteren.
Regelmaat dus in de verzorging, maar
geen overdrijving. Ook niet wat de tem
peratuur betreft. In een kamer met
sterk wisselende temperaturen zal geen
enkele plant gedijen, maar in een ver
trek, waar gelijkmatige warmte heerst,
zullen de bloemen spoedig tot ontwik
keling komen, als men ten minste de
verleiding kan weerstaan om de pot tel
kens op te nemen om te kijken, hoe ver
de knoppen nu al uit zijn. Want dan
zullen ze gegarandeerd afvallen.
1.940513
Ieder jaar aangevuld en uitgebreid
met het geld van De Gruyter'a
cassabons. Verleden maand nog,
kreeg ik 40 gulden voor mijn bons
van nog géén jaar. Een geweldige
verrassing, zoveel geld ineens!
De Gruyter geeft korting op alle
artikelen, behalve suiker, zout, soda.
Wissel de cassabons in wanneer U
wilt Bewaar ze zolang U wilt.
Hoe groter het bedrag wordt, des
te meer plezier hebt U ervan.
VEENENDAAL
Ondertrouwd: Anthonie van de Lust-
graaf, 26 jaar en Hendrikje Steffers,
25 jaar; Pieter Gijsbertse, 24 jaar en
Willemijntje Willemsen, 25 jaar; Celis
Aalbers, 31 jaar en Anthonia Hardeman,
22 jaar; Ritze Holtjer, 27 jaar en Geer
trui Johanna van Amerongen, 23 jaar.
Getrouwd: Hendrik Hartog, 55 jaar en
Janna Schoeman, 51 jaar; Karei Johan-
Waar zon is, is ook schaduw
Waar RANG is, is ook namaak
U kiest natuurlijk de zonzijde.
Overtuigt U daarom, dat U
de zonnige RANG ontvangt
door te letten op de naam
RANG die op het bescher
mend omhulsel staat.
nes Rebergen, 25 jaar en Gerdina Her-
mina van Ginkel, 22 jaar; Johannes van
Barneveld, 19 jaar en Dirkje Heikamp,
Geboren: Hendrik Karei Christiaan,
z. v. J. van Capelle en H. M. Jansen;
Klaas, z. v. O. Huibers en Gr. de Kam
per; Wilhelmina Cornelia, d. v. M. J.
Croes en J. van den Brink; Gerritje, d.
v. S. Schol ten en G. Diepeveen; Mari-
nus, z. v. W. van de Weerdhof en C. J.
van Schoonhoven; Johan, z. v. B. J. van
Ekeris en G. Ditewig; Arnoud Hubrecht,
z. v. T. Andeweg en M. Fr. Tiemens.
Overleden: Barend Bor, 30 jaar, onge
huwd; Johanna Helena Kroon, 46 jaar,
ongehuwd; Wilhelmus Roelofs, 48 jhar,
echtgenoot van J. Looijen.
GELD. VEENENDAAL en EDERVEEN
Geboren: Gijs, d. v. W. F. Waghto en
T. van de Pol; Anthonie, z. v. G. Dite
wig en G. Vlaanderen; Barendina, d. v.
J. Hummel en J. Diepeveen.
RHENEN
Geboren: Albertus Johannes, z. van
J. Boers en E. Reede, Grebbeweg 11;
Maagje, d. van J. van Kreel en T. W.
van Eden, Cuneraweg 16; Gijsbert Ger-
rit, z. van E. H. ter Burg en S. van
Woerdekom. Nieuwe Veenendaalseweg
150; Anneke, d. van D. J. van Doorn en
D. van Neerbos, Rijksstraatweg 184;
Janna, d. van R. de Bode en J. van
Kreel, Nieuwe Veenendaalseweg 132;
Clasina Wilhelmina, d. van E. van Eden
en Geertruida van Manen, Veenendaal.
Ondertrouwd: Adriaan Kamerman en
Johanna Gijsbertje de Bruin.
Getrouwd: Jacobus Tollenaar en Al
berta Dirksen; Pieter Bos en Hillechien
Middel.
Overleden: Maria Drost, 73 jaar, wed.
van J. A. de Rooi, Middelbuurtseweg 35
(overl. te Veenendaal); Hendrik Willem
van Laar, 28 jaar, ongehuwd, Leven-
daalseweg 6 (overl. te Nijmegen).
RENSWOUDE
Geboren: Adrianus Dirk, z. van J.
Wagensveld en J. M. van Os; Neeltje
Jannetje, d. van J. A. van Ingen en A.
van Ginkel; Henriëtte Daniëlle, d. van
C. Valkenburg en P. G. op 't Landt.
Getrouwd: Jan Willem Hendriksen, 28
jaar uit Rhenen en Aaltje van Raven
horst, 27 jaar; Dirk Cornelus de Rid
der, 26 jaar uit Leersum en Aartje van
de Glind, 25 jaar.
AMERONGEN
Ondertrouwd: Leendert Boon, 26 jaar
en Hendrika Swagers, 24 jaar; J. B. E.
Harthoorn, 24 jaar en Hendrika Heij-
man, 24 jaar; Wouter van Ojik, 27 jaar
en Hillegonda Elisabeth Meijer, 26 jaar.
Overleden M. C. Strübbe, 80 jaar.
NATIONALE
INZAMELING LEGER DES HEILS
De Nationale Inzameling voor het Le
ger des Heils die uitgesteld werd voor
de collecte voor het nieuwe gebouw, is
dit jaar van 17 t/m. 22 Mei.
De Luitenant Kopmels komt zo juist
binnen en vraagt een aanbeveling voor
deze collecte.
Het is voldoende bekend waarvoor
deze collecte is bestemd ook door de
folder die U deze week bereikt.
Helpt U allen mee?
De Heilssoldaten geven alles voor hun
medemensen. Zij zijn op hun post in
regen en wind en nooit heeft iemand te
vergeefs bij hen aangeklopt.
Laat het niet alleen bij een sympa
thieke bewondering of waardering blij
ven. Helpt mee deze collecte te doen sla-
F. H. VAN SCHUPPEN.
De burgemeester is afwezig en kon
daarvoor als voorzitter van het Comité
deze week geen aanbeveling doen.
CHR. HUISHOUDSCHOOL VEENEN
DAAL
Ongetwijfeld bent U als ouders met
Uw opgroeiende dochters aan 't plan
nen maken over hun verdere opleiding.
Mogen wij als bestuur van de Vee-
nendaalse huishoudschool even Uw
aandacht vragen.
Begin Januari 1954 werd door ons een
schitterend, zeer modern schoolgebouw
in gebruik genomen. Hierdoor zijn we
in staat de opleidingen aan onze school
uit te breiden.
Het bestuur stelt zich voor per 1 Sep
tember te beginnen met de Opleiding
„Hulp in de Huishouding" en de vor
mingsklasse. Beide opleidingen zijn
voor Uw dochter zowel een prachtige
voorbereiding voor haar latere levens
taak als een eventuele voorbereiding
voor kinderverzorgster, verpleegster,
lerares huishoudonderwijs.
Om toegelaten te kunnen worden tot
de Hulpen-klasse moet het meisje min
stens in de tweede klasse van de Mulo-
school gezeten hebben, of een getuig
schrift „primaire opleiding" hebben be
haald.
De leerlingen die de vormingsklasse
willen volgen moeten in 't bezit zijn van
hun Mulo-diploma of 3-jarige, of 5-
jarige H.B.S. Deze vormingsklasse duurt
één jaar en geeft in dit jaar een zeer
uitgebreid programma.
Als U hierin belang stelt wil onze
directrice Mejuffrouw F. M. Wagter U
ten alle tijde hierover volledig inlich
ten. Spreekuren der directrice zijn
iedere Dinsdagmiddag van 24, en
Donderdagsavonds van 68 in het
schoolgebouw Stationsingel 46. Het te
lefoonnummer van de school is 868
Aangifte van leerlingen zowel voor de
vormingsklasse als voor de Hulpen
opleiding kan nu reeds geschieden.
Per 1 September kunnen wij ook
nieuwe leerlingen aannemen voor de
primaire opleiding.
Spoedige aangifte gewenst.
WIJ VRAGEN UHELPT ONS!
Er zijn in ons land veel mensen, die
door het gebruik van alcohol in moei
lijkheden komen. Dat zijn er meer, dan
U denkt. Er zijn er zeker 20.000 die over
hun alcoholmoeilijkheden zijn gaan pra
ten op een consultatie-bureau voor
alcoholisme. Hoevelen echter zijn er nog
niet toe gekomen om dat te doen? Wc
vermoeden, dat het er nog evenzoveel
zijn.
Daaruit blijkt wel, dat de nood dooi
het alcoholisme zeer groot is.
Daar is bovendien niet alleen de nood
van de drankzuchtige zelf, maar ook
van zijn vrouw en kinderen of naasti
familie. Zij allen vragen onze hulp er
wij zullen die moeten geven. De weg
naar genezing van de alcoholzuchtigt
loopt via de consultatiebureaux vooi
alcoholisme, die toegankelijk zijn voor
personen van alle gezindten.
De instandhouding van deze bureau»
en het oprichten van nieuwe vraagt vee'
geld; dat is uiteraard zeer begrijpelijk
De beweging der drankbestrijders var
alle gezindten, waaruit de consultatie
bureaux zijn voortgekomen, zet er alle.1
op om het werk van deze bureaux t«
doen doorgaan. Ze heeft daartoe in col
lecte georganiseerd, de Blauwe Week
Collecte, die in het gehele land, dus ooi
in Rhenen van 17 tot 22 Mei zal wordei
gehouden.
U wilt helpenen U kunt het ook
25)
Ook Harm stond als gefascineerd te
kijken naar de strijd tegen het vuur, die
zo verbitterd werd uitgevochten. Hij
had zijn arm om Marian's schouder ge
legd. Onder zulke omstandigheden was
de vraag, wat de mensen er van zouden
zeggen, opeens niet belangrijk meer.
Er klonk geschreeuw uit het poortje
en ook de brandweermannen aan de
voorkant haastten zich terug. Kom!
bevat Harm, en trok Marian achter
uit.
De gevel van Het Wapen begon heel
langzaam over te hellen. Het leek, als
of het oude huis het hoofd boog en zich
overgaf aan de vlammen. Toen stortte
met donderend geraas de voorgevel in,
vernielde wat er van de serre was over
gebleven. Een fontein van vonken spoot
omhoog.
Nou is 't ergste gebeurt zei een
spuitgast naast hem.
Maar te redden valt er niet veel
meer.
Desondanks wierpen de beide brand
weerploegen nu massa's water in de
vuurgloed en thans wonnen de vuur-
bestrijders zichtbaar terrein. Langzaam
drongen ze voorwaarts, de vlammen
weken terug voor het geweld van het
water. De bordjes waren verhangen.
Ik wil naar vader zei Marian
opeens. De spanning was geweken.
Ga maar mee. Harm stak zijn
arm door de hare, en zo ging ze, op
haar pantoffeltjes, naar de overkant
van het plein.
In de Gouden Leeuw waren alle lich
ten op, een paar slaperige kellners
droegen bladen met koppen koffie naarj
de spuitgasten, die zo'n hartversterking
wel nodig hadden. Midden in het café
stond Harm's vader.
Nóg een logee stelde hij opge
ruimd vast. Nou meisje, als je er geen
bezwaar tegen hebt, blijf dan maar zo
lang hier, hè? Je kunt toch niet onder
de blote hemel overnachten?
Ze gaf hem een verlegen hand.
Je bent koud, ging Verdonck voort
kruip maar gauw onder de wol.
anders haal je je nog 'n ziekte op de
hals.
Hoe is 't met vader? vroeg Ma
rian.
Nog altijd bewusteloos ant
woordde hij en zijn stem klonk iets
minder bruusk maar de dokter zegt
dat er geen gevaar is. Waarschijnlijk is
hij door de schok of door de rook bui
ten westen geraakt, maar overigens is
alles normaal. Hij moet volstrekt rust
hebben, ga maar niet naar hem toe nu.
Trouwens, je zou er nu niet veel aan
hebben.
Maarweerstreefde ze onge
rust.
Maak je nu maar niet ongerust
bemoedigde Verdonck. Ik zeg het
niet voor 'n smoesje, het is precies wat
de dokter me heeft verteld. Ik zal je
heus niet in 't onzekere laten als er
werkelijk iets is. Maar je zult zien,
morgen is alles veel beter. Probeer nu
maar een beetje slaap te vatten. Harm,
wijs jij juffrouw Van Vueren maar even
haar kamer. Ik had gedacht nummer
drie, op twee ligt de oude heer.
Is er iemand bij hem? vroeg
Marian.
De wijkzuster waakt vannacht
stelde Verdonck gerust.
Je vader denkt om alles zei ze
dankbaar tot Harm, toen die haar naar
boven bracht
Anders had hij 't zover niet ge
bracht zei deze jongeman niet zon
der trots. Nou Marian, wie had ge
dacht dat ik je vanavond nog welterus
ten zeggen zou?
Tja zei ze dromerig. De werke
lijke toestand drong maar moeilijk tot
haar door. Nou, dag Harm. Ze
verdween in de deur. Hij keek haar na,
'n beetje teleurgesteld. Toen deed ze de
deur nog een kiertje open. Dag
zei ze nog eens, en wat hij op haar ge
zicht las, deed hem voldaan en tevre
den zich omkeren en fluitend naar be
neden stappen.
't Was beroerd voor Marian en haar
vader, maar iets in zijn binnenste ver
telde hem, dat het getij aan 't keren
was!
HOOFDSTUK XV
SARTORIUS' PLAN
Korstiaan van Vueren lag plat op zijn
rug, zijn ogen staarden naar de zolde
ring.
Eerst hadden ze onwennig en be
vreemd rondgezien in deze kamer met
de stalen meubels, de glimmende was
bak met de dubbele kranen, de creton
nen gordijnen. Naast het tafeltje bij z'n
bed met bloemen, vruchten, een poe
derdoosje.
Nu wist hij 't wel. Hij was al enkele
dagen gast in De Gouden Leeuw. Gast
tegen zijn zin en zonder dat hij er iets
aan kon doen. Want zijn eigen zaak, Het
Wapen van Breeck, was afgebrand. Dat
was afgelopen. Hij was nu 'n man zon
der huis, onder dak bij zijn concurrent
Als hij eerlijk was moest hij zeggen
dat hij het slechter had kunnen treffen.
Niet alleen zorgde Marian als een engel
voor hem, maar ook voorts ontbrak het
hem aan niets. Verdonck, de eigenaar
van De Gouden Leeuw, was ook even
bij zijn bed geweest Het was voor het
eerst dat de beide mannen met elkaar
spraken.
Korstiaan had geen woord kunnen
zeggen, hij lag daar uitgeput en leeg en
staarde maar.
Van Vueren had Verdonck ge
zegd laten we een ding afspreken: je
piekert nergens over en maak je om
niks druk. Dan ben je weer gauw bo
venop. En vergeet de concurrentie man,
we zijn nou alleen maar collega's en die
laten elkaar niet zitten in de nood. Later
dokteren we wel uit hoe hoe 't verder
zal gaan, neem nou je rust en kom er
gauw weer bovenop.
Onwillig moest Korstiaan toegeven
dat dit de taal was die hij graag hoor
de. Geen man van veel woorden, geet
sentimentaliteit en geen menslievend
heidsvertoon. Zakelijk, robust, maa-
hartelijk. Jammer dat zo'n man noi
juist je ergste concurrent moest zijn.
Ondanks Verdonck's vermaan ha<
hij nog niet veel anders gedaan dan pie
keren. Want hoe moest het nu? Met d
zaak? En met de verzekering? En me
de schuld aan Sartorius en aan de le
veranciers? En met Marian? En me
hem zelf?
O, bent u wakker vroeg ze e-
dan bijna fluisterend vader, hier i
meneer Sartorius, die u wil spreken. II
heb tegen hem gezegd dat u hem nie
ontvangen kan, maar hij houdt aan e:
vraagt wanneer dan wel?
Korstiaan keek naar zijn dochters ge
zicht Bij het noemen van de naam Sar
torius was het hard en afkerig gewor
den, alsof ze het haatte zelfs die naar
uit te spreken. Wat was er toch tusse;
haar en Sartorius, de vent had ook 8
zo gemeen gezinspeeldach, zijn gc
heugen liet hem in de steek, er was ooi
zoveel gebeurd.
(Wordt vervolge