Sport- rubriek
Nat* Waterpolo - tournooi
in het Bergbad
Wie is Ho Tsji Minh
AUSTRALIË
NETTE
MEISJES
100 AFWERKING
Wat zullen Uw kinderen blij zijn
met die 10 glazen stuiters
DE
BOER EN DE DUIVEL
Finale Merino's-tournooi
„Veenendaal" won met 10
van de Parijse club
„Du Vesinet"
Aandacht voor de invalide
huisvrouw
Korte haren had men vroeger
ook
MEISJES, DIE VIOOLTJES
DRAGEN
Pers-, Keer- en Rep.
Inrichting
Voorlichtingsavond over emigratie naar
op Vrijdag 18 Juni 1954 in de bovenzaal
van Hotel „De Korenbeurs" te Veenen
daal. Aanvang 8 uur precies.
GEBROEDERS VAN LEEUWEN
WOLINDUSTRIE
o.m. voor de afdeling
KOUSENAFWERKING.
AUTO-RIJSCHOOL.
GRATIS bij 2 pakken Snelwerkend Sneeuwwit!
GARANTIE
ALLE OPSTELLINGEN NATIONAAL
HOOFDKLASSEN WA TERPOLO-
TOURNOOI BINNEN
Spelers van het Nederlandse Zevental
ook opgesteld.
De door de Panter Sigarenfabrieken
beschikbaar gestelde prijzen, waaronder
de Zilveren Panter Beker, zullen door
één van haar directeuren worden uitge
reikt
De namen van de spelers van de ze
ventallen, welke deelnemen aan het
Nationaal Hoofdklasse Waterpolo-tour
nooi op 12 Juni a.s. zijn thans alle be
kend.
De opstellingen zijn als volgt:
G.Z.C. (Gouda)bekerhouder winter
competitie: Doel: J. Weck. Achter: W
de Boer, H. Wever en J. Klerk. Voor^
R. van Wijnen, W. Beijderwellen, C. van
der Tooren. Reserve: C. Slotte.
H.Z. en P.C. (Den Haag)—kampioen
van Nederland: Doel: Max van Gelder
Achter: D. Ruimschotel, W. Weijhenke
W. Walewijn. Voor: A. F. Ruimschotel
Nijl Korevaar, Fr. Smol Reserve: H
Stam.
„De Meeuwen" (Amsterdam): Doel: R
Wagenaar. Achter: H. Aalst, M. Uylen-
hoed, G. Felderhof. Voor: F. Wouters, R.
van Feggelen, F. Smits.
„De Merwedc" (Dordrecht): Doel:
Muiten. Achter: Eversdijk, V. d. Rest,
Dubbeldam. Voor: De Winter, Blaak,
Louis. I
De spelers: Max van Gelder, Nijs Ko
revaar, Frits Smol van H.Z. en P.C. en
Rudi van Feggelen van „De Meeuwen"
komen regelmatig uit in het Nederlands
Zevental.
In het Ned. Jeugd-Zevental spelen: W
In
land,
boer.
land,
een klein dorpje, ergens in ons
woonde jaren geleden een rijke
Maar al had hij een enorm stuk
dat hij niet alleen kon bewerken,
en een volle stal met vee, waarvoor hij
wel tien knechten in dienst moest heb
ben, tevreden was de boer nog lang
niet.
Op zekere dag kreeg hij bezoek van
een vieemde man met een zwarte baard
en een donker kleed aan. De boer ken
de hem niet en wilde de vreemde dan
ook niet ontvangen. „Stuur de honden
er op af," beval hij een van zijn knech
ten. Maar toen de vreemde man zijn
volle geldbuidel liet rammelen en met
een krakende stem vertelde, dat hij za
ken kwam doen, was de boer daar wel
voor te vinden.
„Rijker worden," dacht hij alleen
maar, „ik kan altijd nog rijker worden".
Het werd avond en de vreemdeling
had nog steeds niets gezegd. De knech
ten gingen al naar de stal, waar zij naast
de beesten moesten slapen, en ook de
boerin was al naar bed gegaan.
Toen begon de vreemde te spreken,
met een schrille stem, waar de boer ge
woon koud van werd. Maar hij had toch
wel oren naar hetgeen zijn vreemde gast
hem vertelde:
„Zonder dat je er eigenlijk zelf iets
voor hoeft te doen, kun je de rijkste
man van het dorp, ja zelfs van het hele
land worden," zei hij. „Je hoeft alleen
maar op dit papier je handtekening te
zetten." En hij haalde een rol papier uit
zijn mantel. De boer las het en las het
nog eens. Op dat papier stond, dat hij
tijn ziel verkocht had aan de duivel. Het
vas ook de duivel, die bij de boer op
Dezoek gekomen was.
De boer keek verschrikt om zich heen,
ivant al ging hij nooit naar de kerk,
voor de duivel was hij toch wel erg
bang.
Maar de satan grinnikte alleen maar
even. „Je hoeft niet zo bang te zijn," zei
hij, „want je kunt je ziel later weer
terugkopen voor een volle laars met
geld."
De boer zuchtte eens. Dat viel hem
mee. En hij wilde altijd een laars kun
nen vullen?
En zo werd dan diep in nacht de koop
gesloten. Vijf jaar lang zou de boer
kunnen hebben wat hij maar wilde:
land, geld, beesten, knechten. En dan
pas zou hij moeten betalen: of een laars
vol met geld, of zijn ziel.
Toen de klok 12 uur sloeg, gooide de
duivel opeens zijn mantel uit, en de
boer bleef als versteend aan de grond
staan. Want wat hij zag was fagrijselijk:
een mensengedaante met bokkenpoten,
met haren over het hele lichaam en een
staart op de rug.
Toen de klok 12 uur had geslagen,
was de vreemde gast plotseling verdwe
nen, door de muur.
Vijf jaren gingen voorbij. De boerderij
groeide; de boer werd schatrijk en
werkte nu helemaal niet meer. Hij had
wel 200 knechten. Hijzelf had een paleis
in de stad, een kasteel op het dorp en
hij wist zelf niet meer hoeveel geld hij
had. Zoveel was het. De mensen waren
bang voor hem, want hij deed met hen
wat hij wilde. Hij kocht zelfs knechten,
slaven.
Maar de vijf jaren gingen vliegens
vlug voorbij, vlugger dan de boer had
kunnen denken. Hij dacht niet aan zijn
ziel of aan de laars, die hij zou moeten
vullen met geld. Hij dacht alleen maar
aan zijn geld en aan plezier.
Toen kwam de avond, waarop de be
slissing zou moeten vallen.
Even onverwachts als 5 jaar geleden
stond de duivel weer voor het huis van
de boer. Maar ook nu wilde hij niemand
binnenlaten. Toen de duivel opnieuw
zijn zak met geld liet rinkelen, keek de
boer op.
Plotseling herinnerde hij zich alles
weer. Hij zocht en zocht, maar kon in
het hele huis geen laars vinden.
Hij rende uiteindelijk naar de stal,
waar ook de knechten moesten slapen
en overgelukkig kwam hij bij de duivel
terug.
Hij had daar een van de afgetrapte
laarzen van zijn knecht gevonden. Als
een wildeman gooide hij er zijn geld in.
Hij had toch genoeg, maar hij bleef
vullen zonder resultaat. Alles viel
onder weer uit, omdat de laars geen
zool meer had.
En nog was de boer niet klaar, toen
de klok twaalf uur sloeg.
Mosterd (A.Z. en P.C.), A. van Dorp
(H.Z. en P.C.), J. Bouman (H.Z.C.), H
Lamme (De Robben), W. Walewijn (H.Z.
en P.C.), H. Muller (Dolfijn), R. Wage
naar (Meeuwen), H. Snijders (Zian) en
J. Straatman (Mosa).
Een opstelling van dit evental wordt
eerst een half uur voor de wedstrijd be
kend gemaakt.
Opstelling Zevental Kring Midden-
Nederland: Doel: G. Bogers (U.Z.S.C.)
Achter: W. Droog (A.Z. en P.C.), H. Kee
telaar (De Robben), A. van Overhagen
(U.Z.S.C.). Voor: N. Keizer (Neptunus)
G. Mosterd (A.Z. en P.C.), G. de Bruijn
(Neptunus). Reserve: A. C. van Dorp
(A.Z. en P.C.), K. Voortman (Neptunus).
Als scheidsrechter is naast de heren
Den Boer en Koster, die hun medewer
king reeds hadden toegezegd, aangezocht
de heer J. Maree.
Zaterdag a.s. worden de laatste wed-
v.v. de Merino's, dat ter gelegenheid van
strijden gespeeld in het tournooi van de
het 5-jarig bestaan dezer vereniging
werd georganiseerd.
's Avonds wordt de finale gespeeld
tussen VRC en GVW. Laatstgenoemde
vereniging versloeg DOVO met 52.
VRC won met 100 van Triangel Boys.
DOVO en Triangelboys spelen 's mid
dags om de 3e en 4e plaats.
Veenendaal leverde Zaterdagavond een
behoorlijke prestatie, door het bezoe
kende Franse elftal van „Du Vesinet"
met 10 te verslaan.
Het werd geen profvoetbal van deze
Franse amateurs. Technisch waren zjj
beter dan de geelblauwen, maar de
voorhoede toonde een groot gebrek aan
schotvaardigheid, waardoor de Veenen
daalse achterhoede in staat was doel
punten te voorkomen.
De wedstrijd had een aantrekkelijk
karakter. Vóór de aanvang van de wed
strijd gaf de Kon. Shell Harmonie, dat
met succes aan het concours te Veenen
daal had deelgenomen, vrolijke mars
muziek ten gehore, waarbij zich ook het
grote Harmonie-gezelschap van de
Scheepjeswolfabrieken voegde. De Kon
Shell Harmonie speelde de beide volks
liederen toen de elftallen zich op het
terrein hadden opgesteld, waarna Bur
gemeester Bakker de bal aan het rollen
bracht.
Veenendaal kreeg reeds direct een
scoringskans, maar Nellestijn miste. Via
de linkervleugel trok Veenendaal in het
begin ten aanval. Na 8 minuten spelen
had een combinatie tussen midvoor Hei
kamp en linksbuiten Muller succes, toen
deze laatste scherp en doeltreffend in
schoot.
De Parijzenaars brachten daarna tem
perament in hun spel. Het bleek dat zij
zeer snel met de voeten, maar ook in ge
baren en taal waren, maar doelman
Cornelissen werd toch niet al te zeer
verontrust door dit spel. Nadat de Ko
ninklijke Scheepjeswolharmonie tijdens
de pauze vrolijke klanken in de regen
achtige avond geblazen had, trokken de
gasten na de hervatting van het spel
wederom met alle energie ten aanval.
Midvoor Loussouart kreeg fraaie kan
sen, maar zijn schoten waren zeer on
zuiver. Voor een vriendschappelijke ont
moeting werd er soms wat al te heftig
gereageerd, maar scheidsrechter Buur
man hield het spel volledig in handen.
De Veenendaalse voorhoede liep onder
tussen tevergeefs storm op de Franse
verdediging.
Het bleef in deze wedstrijd bij het ene
doelpunt, dat linksbuiten Muller in het
begin van de wedstrijd gescoord had.
Ho Tsji Minh is de mysterieuze man uit de duisternis, de ziel van de op
stand, de geest van de vrijheid en het verstand van de guerilla-oorlog. Hjj kent
Parjjs en Frankrijk, want al voor de eerste wereldoorlog studeerde hij aan de
Sorbonne. Hij maakte toen uitstapjes naar Engeland, Duitsland, Zwitserland,
Nederland en Oostenrijk. Omdat zijn middelen niet toereikend waren, werd hij
werkstudent. Zo vond hij toegang tot de anarchistische en socialistische kringen
van die tijd. HU stond bekend als een vuurvreter, een potje buskruit, dat op
ongelegen ogenblikken voor ontploffingen bleek te zorgen. Later stichtte hij te
Parijs een vereniging van Annamietische studenten en weer iets later werd hij
lid van de communistische partij.
Als gedelegeerde van de Franse, com
munistische partij nam hij deel aan een
congres te Moskou. Deze reis zou tevens
het begin zijn van een nieuwe loop
baan, want weinig maanden later duikt
hij op in China als secretaris van de
Russische adviseur bij de Kwo Min
Tang-regering. Van deze Rus, Borodin
krijgt hij de eerste lessen in guerilla-
krijg. In 1931 sloeg hij toe. Hij oi-gani-
seerde een opstand tegen de Fransen in
Tonkin en om uitvoering van het dood
vonnis te voorkomen nam hij de wijk
naar Honkong. Hier verdween hij
spoorloos. Pas veel later werd duide
lijk, dat hij was teruggekeerd naar het
Chinese-Indo-Chinese grondgebied en
daar zijn kruistocht voor het commu
nisme was begonnen. Nu eens verkleed
als bedelaar, dan als landbouwer of
marskramer reisde hij van gehucht tot
gehucht. Hij predikte de grondslagen
van zijn (communistische) vrijheid. Hij
stichtte er werkgroepen en cellons en
zo werd stap voor stap de grondslag ge
legd voor de vreselijke krijg uit de ge
schiedenis
Een Brits journalist, die Ho Tsji Minh
in Macao het was 1938 ontmoette,
tekende hem als volgt: het is een kleine,
magere, schrale man met een spierwitte
baard. Hij lijkt meer op een uitge
droogde kamergeleerde dan op een re
volutieleider. Hij hield in Macao een
rede over Victor Hugo en Tolstoi,
waarbij hij met vurige ogen zijn diepe
bewondering uitsprak over de huma
nistische idealen van beide schrijvers.
Men moet hem diep in de ogen kijken
om de opstandeling te ontdekken. Want
deze man lijkt niet op zich zelf. Daarom
juist is hij zo uiterst gevaarlijk
Gevaarlijk en wreed. Vanaf het mo
ment, dat Ho in 1931 voor de Fransen
moest vluchten smeult de haat in zijn
hart, haat tegen Parijs, Frankrijk en
de Fransen. Zijn opstand drijft op deze
haat. Vaak komt zijn ware karakter tot
uiting in sadische martelingen.
Zijn zwaard is generaal Nuygen Giap,
die al vanaf 1931 nauw met hem sa
menwerkt Giap is een eenvoudige boe
renzoon, die nooit aan militaire avon
turen zou hebben gedacht, ihdien hij in
de twintiger jaren zijn dorp niet wegens
een misdaad had moeten verlaten. Hij
opereerde korte tijd als struikrover,
doch Ho zag kans hem te overtuigen,
dat studeren nuttiger was. Zodoende
werd Giap leraar aan een gymnasium.
In zijn vrije tijd studeerde hij strategie.
Moskou nodigde hem uit voor een spe
ciale opleiding van zes maanden. Giap
ging. Als generaal kwam hij terug.
Vriend en vijand zijn het nu eens over
een zaak: er zijn weinig militairen die
meer bedreven zijn in de guerillakrijg
dan Giap
dat de toestand in Indo-China moeilij
ker en onoverzichtelijker is, dan aan
vankelijk tot ons doordrong. De staat
Vietnam is voor twee-derde in handen
van de opstandelingen. In het Noorden
controleren de Fransen nog slechts
Hanoi en omgeving; in het midden een
zeer smalle kuststrook met de steden
Tourane, Hue en Dung Hoi, doch in het
Zuiden is de situatie wat gunstiger.
Met uitzondering van tenkele kleine
zones hebben de Franse troepen het ge
bied van An-ke, Dalat en Bien Me Thu
vast in handen. In Cochin-China heb
ben de communisten negen sterke
steunpunten, waarvan een op vijftig
kilometer van Taigon. Een ongeveer
even groot gebied is in bezit van unie
troepen en een even groot, derde deel
kent guerilla-activiteit Drie-kwart deel
van Cambodga wordt beheerst door
guearillagevechten. Vaste posities of ge
bieden onder controle hebben de com
munisten hier nog nagenoeg niet. Daar
entegen zijn grote gebieden van Laos in
bezit van de opstandelingen. De hoofd
stad van Laos, Luang-Prabang zal na
de val van Dien Bien Phu opnieuw
worden bedreigd. De Fransen hebben
hier evenwel sterke eenheden samen
getrokken, terwijl het hele gebied rond
de hoofdstad de laatste maanden her
schapen is in een enorme vesting.
Niemand kan het genoeg waarderen,
als h\j beschikt over een goede ge
zondheid en een rechtschapen stel
armen en benen. Voor degenen, die
dit laatste niet hebben, tracht men
thans allerlei speciale instrumenten
te maken. Hieronder leest u, wat er
voor de huisvrouw wordt gedaan.
Als een man een ongeluk krijgt en hij
is niet meer in staat zijn vroeger werk
te hervatten, omdat bijvoorbeeld zijn
ledematen geheel of gedeeltelijk zijn
geschonden, dan wordt er in de huidige
maatschappij alles aangewend om zo
iemand door herscholing, of door ge
bruik te maken van bepaalde machines
toch nog tot een nuttig mens te maken.
Men kan alle bewondering hebben voor
dit streven, omdat daardoor de geeste
lijke depressie, die dergelijke mensen
ondergaan, voor een gedeelte wordt op
gevangen.
Het probleem ligt anders, als een
huisvrouw invalide wordt. Voor haar is
er weinig te herscholen, want haar taak
ligt en blijft liggen in haar huishouden
en in haar gezin, en zij zal meer dan
ooit haar tijd nodig hebben om die taak
zo goed mogelijk te verrichten. In vele
gevallen is het zelfs zo, dat zij er toe
zal moeten overgaan hulp te nemen. Als
de inkomsten groot genoeg zijn, kan een
vreemde haar werk gedeeltelijk over
nemen en anders zal er misschien een
dochter thuis blijven, of zullen familie
en kennissen een helpende hand bieden
Er is weinig ergers te bedenken, dan
zich afhankelijk te gevoelen van de
vriendelijkheid en welwillendheid van
tweeden of derden, ook al zijn de ban
den nog zo nauw en een serieuze huis
vrouw laat slechts met een bloedend
hart de zorg voor haar huishouden aan
anderen, die er toch weer een eigen ma
nier op na houden, over.
In Engeland nu is men al al jaren
doende om deze bezwaren zoveel moge
lijk te ondervangen door huishoudelijke
voorwerpen te vervaardigen, welke ge
makkelijk door invaliden kunnen wor
den gebruikt.
Allereerst heeft men de aandacht op
de keuken gericht, omdat dit toch het
terrein is, waarop zich het belangrijkste
deel van de huisvrouwelijke verrichtin
gen afspelen. Zoveel mogelijk diende te
worden voorkomen, dat de invalide
vrouw, die bij voorbeeld nog maar over
het volle gebruik van één arm beschikt,
zware voorwerpen moet tillen, of dat zij
de kans loopt een pan met gloeiende in
houd te laten vallen en zodoende zich
zelf ernstig te verwonden.
Daarvoor heeft men nu een soort van
glijbaan bedacht van het gascomfoor
naar de gootsteen, waarlangs de pannen
geschoven kunnen worden zonder dat
men ze behoeft op te tillen.
Er zijn voorts klemmen gemaakt,
waartussen men op eenvoudige wijze de
pannen en schalen kan zetten, zodat men
daarin kan roeren, kloppen, kneden
enzovoorts, zonder dat ze steeds weg
schieten. Practisch zijn ook de rijdbare
dientafels met hoge randen, waarop
men schalen, borden, glazen en ander
tafelgerei kan plaatsen en ze in één
keer naar de eetkamer kan overbren
gen. Zoveel mogelijk vermijdt men het
aanbrengen van drempels en waar deze
reeds aanwezig zijn, haalt men ze weg
en tracht men het tochten tegen te gaan
door brede stroken tochtband onder aan
de deuren.
Ook het schoonmaakmateriaal is onder
de aandacht gevallen van de Occupa
tion Therapey Unit in Londen, welke
instelling zich voornamelijk met de in
valide huisvrouw bezig houdt. Lange
stelen aan stoffers, klemmen van veler
lei soort en in diverse afmetingen zor
gen er voor, dat de te behandelen voor
werpen gemakkelijk te bereiken en
schoon te maken zijn. Een belangrijk
onderdeel van het werk van de Unit is
voorts het ontwerpen van kleine hulp
middelen, waardoor de gehandicapte
vrouwen (en in dit geval ook mannen)
in staat zijn zich zelf te wassen en aan
te kleden.
De vrouwen leren met de instrumen
ten omgaan in het ziekenhuis en als zij
eenmaal zover zijn, dat zij zichzelf vrij
aardig kunnen helpen, moet er een huis
genoot komen kijken, als zij bezig is,
die dan verder met haar en met de tech
nici bespreekt, wat er voor mogelijk
heden in het eigen huis zijn.
De kosten van aanleg en aanschaffing
worden zo laag mogelijk gehouden, om
dat een groot aantal van de werktuigen
vrijwillig vervaardigd worden door
mannelijke invaliden, die zich wél een
eigen plaats in de maatschappij hebben
veroverd en geen moeite onbeproefd
willen laten om ook de vrouwen daar te
brengen. Want zij weten, wat het is, niet
volwaardig te zijn.
Wat wij tegenwoordig lang haar
noemen, vond men eeuwen geleden
kort. Maar toch kende men ook in
die tijd het gemak van korte kap
sels.
We denken misschien, dat we heel
modern zijn met onze korte kapsels,
maar daar is niets van waar. De Figa
ro's hebben wel alle mogelijke moeite
gedaan ons te doen geloven, dat die
gekortwiekte haren passen bij deze tijd,
dat ze een pittig accent geven aan het
type van de moderne vrouw en vooral,
dat het toch zo gemakkelijk is, maar
achter dit laatste waren de vrouwen
vroeger ook al. Alleen schreeuwden ze
het niet zo van de daken, als wij thans
doen en gebruikten ze het gemak wat
anders.
De Egyptische prinses Nofrit bij voor
beeld, die zo'n 2000 jaar voor Christus
leefde, had haar eigen haar zo kort ge
knipt, dat het zelfs voor deze tijd revo-
lutionnair zou zijn geweest. Maar ze
verborg dat meesterlijk onder een prach
tige pruik met dikke haarstrengen, die
langs beide zijden van het gelaat om
laag vielen. Alleen haar ponnie, die
onder een mooi beschilderde voor-
hoofdsband uitkwam had een flinke
lengte en reikte bijna tot aan haar wenk
brauwen. Men had in de oudheid be
halve pruiken trouwens vaak zo veel op
het hoofd te zetten, dat het eigen haar
alleen maar lastig en zwaar geweest zou
zijn. De vrouwen hadden al genoeg aan
sieraden te torsen.
In Griekenland ging het wat anders
toe. Daar prakkizeerden de dames er
niet over om heur haar af te knippen
Dat was goed voor de slavinnen; die
mochten niet eens lang haar hebben. Dat
zullen de laatsten wel niet zo erg ple
zierig hebben gevonden en haar tijd
genoten zullen er naar alle waarschijn
lijkheid weinig oog voor hebben gehad,
maar het kwam dikwijls voor, dat die
slavinnen er heel wat aardiger uitzagen
dan haar eigenaressen met haar opge
smukte hoofden. Op vazen en schalen
staan ze soms afgebeeld met zulke
kwieke kapsels, dat menig modern jong
vrouwtje er jaloers op zou zijn.
Oude vrouwen, treurenden en héél
jonge meisjes hadden in de Griekse oud
heid ook nog wel eens kort haar, maar
veel kwam dit uiteraard niet voor, om
dat dan het standsverschil met de sla
vinnen te niet gedaan zou worden.
In West-Europa heeft lang haar ge
durende eeuwen als het schoonste sie
raad der vrouw gegolden. Pas in de tijd
van de Rococo, tijdens de regeringen van
Lode wijk XIV en XV, ontdekte men
weer de aantrekkingskracht van korte
haren. Dat hield echter nog niet in, dat
men ze liet afknippen, maar men vond
het eenvoudig in het omhoog-werken
van het kapsel en de afbeeldingen uit
die tijd laten er zeker geen twijfel over
bestaan, hóé hoog men de coiffures wel
ging maken.
Nog eenmaal kwam het korte haar in
discrediet, namelijk in de tijd dat
Frankrijk zuchtte onder het schrik
bewind van het Directoire. Slechts heel
moedige vrouwen waagden het de
schaar er in te zetten, hetgeen ze dan
nog meestal deden uit rebellie tegen de
onderworpen positie van de vrouw en
niet uit schoonheidsoverwegingen.
Dan capituleren na de eerste wereld
oorlog de meeste vrouwen en heeft het
korte haar de overwinning behaald.
Sinds die tijd is het verschil in lengte
een kwestie van centimeters geweest,
welke kwestie echter nog belangrijk ge
noeg werd geacht om er couranten over
vol te schrijven.
Van bleekgeel tot donkerpaars
bloeien weer de violen, één der
eenvoudigste bloemen in de na
tuur, waarvan echter vele ver
halen bekend zjjn.
mag men kussen zonder vragen.
Ten minste, dat wordt gezegd, maar
Zeus, de oppergod in de Griekse mytho
logie, dacht er anders over.
Zeus was namelijk in liefde ontbrano
voor Io, een koningsdochter uit Argos.
Hera, de echtgenote van Zeus, nam dat
echter niet: ze prevelde allerlei onge
zellige dingen, ze sprak een paar dagen
lang niet tegen Zeus en veranderde Io
tenslotte in een jonge witte koe. En
daar zat Zeus nu: Io weg en een hon
gerige, blatende koe er voor in de plaats.
Maar die oppergod was nog niet zo be
roerd als hij er uit zag en bovendien
voelde hij een morele verplichting ten
aanzien van die koe en hij prakkizeerde
een en ander bij elkaar, dat overal, waar
de koe liep, kleine welriekende bloemen
ontsproten, als voedsel voor koe Io en
als tedere hulde voor geliefde Io. En nu
nog draagt deze bescheiden bloem de
erenaam: Viola, bloem van Io.
Ontelbaar zijn de sagen en legenden,
die er om deze kleine plant zijn gewe
ven. De inwoners van Athene versier
den hun kinderen met viooltjes, als zij
drie jaar werden, ten teken, dat de ge
vaarlijke leeftijd, waarin de kinderen
de meeste ziekten opdoen, achter de rug
was en in Germaanse landen bekranste
men het bruidsbed er mee.
In Saksen vertelt men, dat de jonge
m^n, die in het voorjaar het eerste
viooltje ontdekt, het rijkste en het mooi
ste meisje als bruid krijgt.
De dichter Goethe had de gewoonte
CHEM. REINIGEN
VERVEN
REPAREREN
STOPPAGE
VAN AL UW KLEDING!
Wordt gehaald en gebracht.
Speciaal bedrijf voor Veenendaal en
Omgeving
Kerkewijk 19, Veenendaal, TeL 348.
violenzaad op zijn wandelingen mee te
nemen en dat zo hier en daar uit te
strooien en Napoleon had voor deze
kleine bloem een ware hartstocht. Zijn
voorliefde bewerkstelligde een violen-
cultuur in Frankrijk, die zo enorm van
omvang was, dat zij alleen maar te ver
gelijken is met de rozencultus in de Ro
meinse keizertijd. Men noemde Napo
leon zelfs wel de „Violenkorporaal" en
toen hij na zijn verbanning in Elba te
rugkeerde in Parijs, waren de straten
van de Franse hoofdstad, waardoor de
zegetocht ging, bedekt met ruikertjes
violen.
Maar niet alleen als versiering of
voor de geur ls deze bloem door de
eeuwen heen geliefd geweest. De dokter
en de kok wisten er beiden raad mee.
De wortels van de plant zouden goede
diensten bewijzen tegen vergiftigingen
en het sap van bladeren en bloemen was
volgens de geneesheren van enige
eeuwen geleden een uitstekend middel
tegen koortsen, oogontstekingen en ge
zwellen, waarbij men het sap vaak
mengde met wijn en water. Een drankje
tegen slapeloosheid meende men vroeger
eenvoudig te kunnen bereiden door een
paar bloemen twee dagen in het water
te laten liggen en dit sap op te drinken.
De kok in de zestiende eeuw maakte
voor bijzondere gelegenheden violen-
siroop volgens het onderstaande recept:
Een groot aantal bloemen in rozen
water goed laten doorkoken, de massa
zeven en het sap met suiker inkoken
tot het dik en taai is.
Geconfijte viooltjes bij pudding, mar
sepein en andere zoetigheden, violen-
gelei en -jam schijnen zelfs tegenwoor
dig nog wel gegeten te worden.
MARIANNE VAN LOON
Giap weet, dat zijn taak met de ver
overing van Vietnam niet is verricht,
want Ho zal geen rust hebben voor het
gehele schiereiland stevig en vast in
zijn bezit is. Vandaar, dat het zijn
eerste taak was onrust te zaaien in
Laos, Cambodga, Cochin-China en
Siam. Daarin is hij ook weer meesterlijk
geslaagd. In al deze landen, doch voor
al in Laos en Cambodga bestaan reeds
communistische minderheden, die, ge
holpen door infiltraties van Giap de
guerillakrijg gaande houden. Ho heeft
niet geaarzeld op deze minderheden
rode schijnregeringen te baseren, die
thans in Geneve wensen mee te spre
ken. De situatie wordt hierdoor steeds
er'moeilijker.
Nu blijkt ook uit de Franse gegevens,
EMIGRATIE.
Behalve een uitvoerige uiteenzetting omtrent moge
lijkheden, lonen, sociale voorzieningen enz. zal een
geluidsfilm worden vertoond.
TOEGANG VRIJ!
PRINS BERNHARDLAAN 186 - VEENENDAAL
VRAAGT
Prettig en schoon werk. Flink loon.
Aanmelden kunt U zich dagelijks van 1012.30
en van 1418 uur bij de portier.
Voor het gecombineerd exploiteren van een autory-
school, waarvoor garage en automobielen beschikbaar
zijn, WORDT CONTACT GEZOCHT MET ONT
WIKKELD PERSOON MET ERVARING OP HET
GEBIED VAN AUTOMOBIELEN, die bereid zou ztfn
zich met het geven van rijlessen te belasten.
Brieven onder no. 1897, bureau van dit blad.
Ziet U die vrolijke gezichten al, hoort U die geluk
kige stemmen? Dat zijn Uw kinderen als U ze
Bakken Snelwerkend Sneeuwwit tegelijk. Dan krijgen
ïw kinderen hun cadeautje!
Prettig wassen en
'n resultaat
om trots op te zijn.
Er gaat toch maar niets
boven zo'n heerlijk overvet
zeepsop als van Snelwerkend
Sneeuwwit, 't Geeft U meer
voldoening. En kijk eens
als U klaar bent met wassen
Wat 'n prachtig schoon
goed! Wat 'n heldere kleu
ren! Wat 'n prettige frisse
gear! Ja, 'n Sneeuwwit was
mag gezien wordenEen
verbluffend resultaatEn
dat voor maar 37 cent. Ja,
Wat een verrassing, want zo weinig kost een pak
die Sneeuuiwit-stuiters Snelwerkend Sneeuwwit.
De bekende Zeepfabriek „De Klok" geeft U hier
in het openbaar deze schriftelijke garantie
Als Snelwerkend Sneeuwwit niet beter schuimt en
geen vetter sop geeft, of als Snelwerkend Sneeuw
wit Uw was niet inderdaad sneeuwwit maakt, dan
kunt U het lege of halflege pak eenvoudig opsturen
naar Zeepfabriek „De Klok" te Heerde en U ont
vangt én de 37 cent van het pak én het geld van
Uw postzegel terug! Garantie!
Haal deze week 2
pakken Snelicerkend
Sneeuwwit bij Uw win
kelier en verras Uw
kinderen met 10 prach
tige stuiters!
a
to
