Zijn wij werkelijk zo
zindelijk?
Burgerlijke Stand-
»Wat Lezers Schrijven«
MULDER
Voor de Vacantie:
KOLOM VOOR DE VROUW
VOEDSELVERGIF
TIGING
Onze uitverkoop is
een SUCCES
D. v. d. Velde
TWEEDE BLAD „DE VALLEI'
VRIJDAG 23 JULI 1954
No. 29
Officiële Bekendmaking
Vers gebrande grote
CHINESE PINDA's
ZOMER-TOFFEE's
ANANAS-BLOKJES
assurantiekantoor
alle verzekeringen
en hypotheken
FEUILLETON
Hollanders, zo beweert iedere vreem
deling en zo zeggen we zelf ook, zqn
een schoon en zindelijk volk, maar
lieve deugd, wat mankeert er nog
veel aan.
„Komt toch eens kijken in Holland,
buitenlanders, daar is alles zo netjes, zo
helder, daar zijn de straten zo schoon en
de ramen zo blinkend! Dat moet ge be
slist eens zien."
Ja, daarin hebben de brochures ter
bevordering van het vreemdelingenver
keer gelijk: dat moet ge beslist eens
zien, maar ge moet vooral niet verder
kijken, dat uw neus lang is, want dan
zult ge over die Hollandse zindelijk
heid wel een beetje anders gaan den
ken.
Onze straten zijn redelijk schoon, ik
geeft het gaarne toe, maar dat is niet
dank zij de persoonlijkheid van ons
volk, dank zij onze individuele drang
naar zuiverheid, maar dat is door de
zorg van de overheid, welke op geregel
de tijden de stads- en dorpsstraten laat
reinigen. Aan dat schoonheidscomplex
van ieder van ons mankeert nog wel het
een en ander: tot die overtuiging zal
men wel heel spoedig komen, als men
de heide, de bossen en de weiden eens
door en over wandelt en de ontzaglijke
rommel ziet, die daar ligt.
Maar dat is niet alles wat er over ons
gebrek aan zinkelijkheid te zeggen valt.
Ook in het dagelijks leven kan men
in de meeste huisgezinnen geen voldoen
de voor hygiëne geven. Hoeveel kinde
ren leren nu werkelijk hun handen te
wassen, nadat ze naar het toilet zijn ge
weest en hoeveel Moeders doen het, na
dat ze haar kinderen op het toilet heb
ben geholpen? Welke ouders letten er
op, dat de kinderhanden worden gebor
steld mei zeep en neist warm water,
voordat het jonge volkje aan tafel gaat
en hoeveel ouders doen het zelf?"
In welke huizen hangen er altijd
brandschone kopjes- en theedoeken en
in hoeveel gezinnen wordt de vuilnis
bak behoorlijk verzorgd? Dit laatste in
strument is een bron van besmetting en
vergiftiging, maar dit schijnt slechts tot
weinigen door te dringen, als men de
zorgeloosheid ziet, waarmee met deze
bak wordt omgesprongen.
Het is al een hele verbetering, dat in
de meeste gemeenten vuilnisbakken
door de overheid worden verstrekt.
Hierdoor wordt ten minste voorkomen,
dat de bakken worden doorgebruikt, als
ze al lang niet meer in een behoorlijke
staat verkeren en het vuil er aan alle
kanten uit kan. Maar het schoonmaken
van de bak. wat toch eigenlijk elke keer
na het legen dient te geschieden en
wat zeker geen prettiig werkje is
blijft in de slof, de deksels sluiten heel
vaak niet behoorlijk, zodat allerlei on
gedierte op het weggeworpen afval af
komt, terwijl deze vieze bacteriënpoel
door gebrek aan ruimte dikwijls een
plaatsje in de keuken heeft gevonden
In ons land wordt bijzonder veel ge
rookt en wij zijn ware meesters gewor
den in het uitdrukken van peukjes op
gebruikte schotels en borden, hetgeen
heel erg onplezierig is voor degene, die
moet afwassen, want het waswater
wordt er allersmerigst door en het is
bepaald niet bevorderlijk voor de
schoonheid van het servies, dat ook nog
een beurt krijgt in ditzelfde water.
Neen, wij Hollanders, zijn een zinde
lijk volk, maar je moet op die zindelijk
heid vooral niet te diep ingaan.
Er komen meer gevallen van voedsel
vergiftiging voor, dan men zou denken.
Met het toenemen van de bevolking is
de grootste nauwkeurigheid op het ge
bied der hygiëne geboden.
WATER EN ZEEP ZIJN BELANGRIJK
Op gezette tijden worden de kranten
lezers opgeschrikt door berichten, waar
in staat, dat een gezin is getroffen door
voedselvergiftiging en dat meerdere
leden dit met de dood hebben moeten
bekopen.
Veel en veel groter dan het aantal van
dergelijke krantenberichten is het aan
tal voedselvergiftigingen, dat zich in ons
land voordoet. Men hoort er alleen zo
weinig over, omdat de verschijnselen
gewoonlijk niet als die van voedselver
giftiging worden herkend. Een onrus
tige nacht met maag- en buikpijn
wordt gewoonlijk geweten aan het feit,
iat men zich te druk heeft gemaakt, een
paar dagen een gevoel van misselijkheid
en hoofdpijn heet een kwestie van kou
vatten te zijn, een pijnlijke, soms wat
ontstoken mond is een gevolg van
zwakke tanden of kiezen, een paar da
gen diarrhee komt door een te over
vloedig gebruik van fruit of uien of
uoor een kou op de buik, maar nooit
komt het door voedselvergiftiging en
toch is deze in negen van de tien ge
vallen de oorzaak.
Het vergiftigen van voedsel kan door
allerlei oorzaken plaats hebben, maar
normaal geschiedt het door het verme-
nigvuligen van bacteriën.
Vooral in de zomer moet men hierop
bedacht zijn. Etensresten van de vorige
dag, die niet op een zeer koele plaats
zijn weggezet, behoren heel degelijk te
worden onderzocht op ongerechtigheden
en degenen, die een koelkast hebben,
moeten wel weten, dat deze kast het
bederven tegengaat, maar de bacteriën
niet doodt, zoals zo vaak wordt ver
ondersteld.
Groenten en fruit kunnen niet zorg
vuldig genoeg worden gewassen en
vooral vlees en vis zijn artikelen, die
bijzonder snel aan bederf onderhevig
zijn.
Het is al een hele vooruitgang, dat in
vele gemeenten een verordening is uit
gevaardigd, dat geen honden meer in de
slagerijen mogen worden toegelaten.
Honden en katten immers zijn bacte-
riëndragers bij uitstek. Maar toch heb
ik deze week even heel verbaasd staan
kijken.
We stonden namelijk geduldig bij de
slager te wachten op onze beurt, toen
er een dame binnenkwam met een
hond, waarop de winkelier zei, dat de
hond niet naar binnen mocht. De dame
antwoordde, dat er geen politie-agent in
de buurt was, zodat haar fikkie zonder
bezwaar kon binnenkomen, maar onze
slager hield voet bij stuk en weigerde
het dier toe te laten. Als ik zeg, dat de
dame hierop boos werd, dan is dat nog
maar heel voorzichtig uitgedrukt; ze be
greep niet, hoe de winkelier een goede
klant zoals zij op een dergelijke manier
kon behandelen; ze veronderstelde, dat
hij wel niets om dieren zou geven en ze
stelde vast, dat de slager een stug en on
buigzaam karakter had en dat hij haar
voor het laatst in de winkel had ge
zien.
Ik heb de nonsens met stijgende ver
bazing aangehoord en niet begrepen,
dat de vrouw niet inzag, hoe egoïstisch
en a-sociaal zij handelde. Maar de win
keliers wordt het op die manier wel heel
moeilijk gemaakt.
Water en zeep zijn uiterst belangrijke
artikelen voor het bereiken van een vol
doende hygiëne. Cantines, fabrieken,
scholen, hotels, winkels, het liefst warm
water en een goede desinfecterende
zeep. Het voorkomt besmetting en
voelselvergiftiging. Maar de grootste
reinheid wordt toch altijd nog van de
huisvrouw verwacht, die steeds maar
weer haar handen dient te wassen, niet
alleen afspoelen met water, maar wer
kelijk intens reinigen met zeep. Het ge
ringste wondje aan haar vinger, waar
mee ze raakt aan het eten, kan ernstige
stoornissen en ziekten opwekken in
haar gezin.
Door de woningnood en de kleine
huisjes, die er worden gebouwd, moet
een groot aantal karweitjes, waarvoor
men vroeger een andere ruimte had, in
de keuken gebeuren. Het wassen van
het vuile goed, bij voorbeeld, waarbij
behoort het wassen van de vuile luiers
van baby, geschiedt tegenwoordig heel
vaak in de keuken en bevordert uiter
aard de zindelijkheid in dit deel van het
huis niet.
Huisdieren behoren beslist niet in de
keuken te komen en het spreekt v
zelf, dat men alles zal doen om te voor
komen, dat er vliegen in de keuken kun
nen binnendringen. Dat dit vertrek één
keer per week dagelij k met heet water
en zeep wordt bewerkt, is zo vanzlf-
sprekend, dat we hiermee eigenlijk niet
behoeven te besluiten.
MARIANNE VAN LOON
VEENENDAAL
Geboren: Anna, d. v. J. Tak en C. A_
Kruger; Gijsbertje, d. v. T. van Hal en
N. van Dijk; Pieternella Hendrika, d. v.
A. van de Bovenkamp en D. C. Vlas-
tuin; Evert Albert Dirk, z. v. S. Achter
berg en C. van Zanten; Johannes Chris-
tiaan, z. v. J. Bos en P. J. Gijsbertsen;
Adrianus. z. v. T. van de Haar en L. W.
van Viegen.
Getrouwd: Gerrit van Kooten, 23 jaar
en Maria Hendrina Nellestijn, 20 jaar;
Gerrit Zoeten, 23 jaar en Gijsbertha van
de Haar, 20 jaar; Cornelis Turkesteen,
26 jaar en Jacoba Cornelia van Ginkel,
24 jaar; Jan de Ruijter, 27 jaar en Lam-
migje Bakker. 25 jaar.
Overleden: Teuntje Schrijver, 71 jaar
en 11 maanden, echtg. van L. ter Haar;
Aaltje Strijbis, 76 jaar en 8 maanden,
wed. van E. Veenvliet; Hendrik van
Oostenbrugge, 84 jaar en 9 maanden,
echtg. van H. van Dijk.
AMERONGEN
Geboren: Jan Jacob, z. van M. van
Dijk en A. Veldhuizen; Bart, z. van M.
van Maurik en A. Riemsdijk.
Ondertrouwd: Folkert Dethmer van
Dijk, 27 jaar en Alida van den Heuvel,
22 jaar; Hendrik Jan van Altena, 31 jaar
en Henriëtte Maria Bos, 29 jaar.
Getrouwd: Aart Versteeg, 32 jaar en
Reierdina Blaauwendraad, 26 jaar; Har-
men van den Brink, 28 jaar en Wilhel-
mina Drost, 23 jaar.
Overleden: Arie van Ispelen, 54 jaar.
SPREEKUUR BURGEMEESTER
De burgemeester van Rhenen vestigt
nog eens de aandacht op, dat zijn
spreekuur iedere Vrijdag wordt gehou
den van des voorm. 9.1511.30 uur.
Belanghebbenden worden verzocht
met deze tijden rekening te houden.
Bij verhindering om spreekuur te
houden wordt daarvan tijdig in de pro
vinciale en plaatselijke pers kennis ge
geven.
Rhenen, 6 Juli 1954.
De burgemeester voornoemd,
L. BOSCH v. ROSENTHAL
RHENEN
Geboren: Alexandra, d. van A. Law-
son en T. M. J. Vaasen, Utrechtsestraat
weg 3; Jan Gerrit, z. van J. H. van den
Oosterkamp en W. W. de Haas, Juliana-
straat 12; Hendrika, d. van D. van Soest
en A. Nellestijn, Zwijnsbergen 25; Ger
rit, z. van E. van de Scheur en R.
Ruijsch, Noordelijke Meentsteeg 2;
Saartje, d. van H. Terschegget en A. van
Ewijk, Woudweg 3a; Gerridina, d. van
G. van de Pavert en D. J. Oudshoorn,
Veenendaal; Jan, z. van G. van Breenen
en B. J. Rijksen, Boslandweg 22a; Aal
tje, d. van A. M. van Hasselaar en W.
van de Bovenkamp, Ede.
Ondertrouwd: Arnold Spies en Wille-
mina Alberdina van Verseveld, Lien-
den; Gijsbertus Johannes Broekhuizen,
Renkum en Dirkje van der Burg; Mar-
tinus van den Heuvel en Petronella Cor
nelia Guntlisbergen, Nistelrode.
Getrouwd: Cornelis van den Brink en
Dirkje Hendrikse.
Overleden: Maria Carolina Paulina
Ball, 63 jaar, geh. met J. C. Lanooy,
Verl. Acacialaan 23 (overleden te Wa-
geningen); Jan Veenhuis, 72 jaar, onge
huwd, Renswoude; Alijda van Vulpen,
80 jaar, ongehuwd, Nieuwe Veenen-
daalseweg 51; Jannigje Baars, 64 jaar,
ongehuwd. Nieuwe Veenendaalseweg
153 (overl. te Wageningen).
ROOKVERBOD IN BOSSEN, VEEN EN
HEIDE
De burgemeester van Rhenen wijst
nogmaals op het verbod in bossen, veen
en heide of in de nabijheid van derge
lijke gebieden:
1. een open vuur of brandend licht mee
te voeren;
2. brandende of gloeiende voorwerpen
te laten vallen, weg te werpen, of
daarmee onvoorzichtig om te gaan;
3. in de open lucht of in brandbare of,
houten gebouwen of bouwsels vuur
aan te leggen, zonder een schrifte
lijke vergunning van de gebruiker
van het perceel bij zich te hebben, of
een vuur, waartoe vergunning is
verleend, onbewaakt te laten;
4. tussen 1 Maart en 31 October op bo
vengenoemde terreinen te roken.
Overtreding wordt volgens de veror-
dennig ter voorkoming van bos-, heide
en veenbranden van 12 Juni 1941 ge
straft, ook indien door dit lichtzinnig
optreden geen schade is veroorzaakt
Is een brand door de overtreding ver
oorzaakt, dan geldt deze handeling als
misdrijf. De politieorganen hebben in
het droge jaargetijde bevel streng op te
treden. De gevolgen van de veronzacht-
zaming van bovengenoemd verbod heeft
ieder aan zichzelf te wijten.
Rhenen, 1 Juli 1954.
De burgemeester van Rhenen,
L. BOSCH v. ROSENTHAL.
ALBERT HEIJN's THEE
Geelmerk too gram 70
Roodmerk
Groenmerk
Blauwmerk
Zilvermerk
Goudmerk
100 gram 74
100 gram 84
100 gram 88
100 gram 92
100 gram 96
250 gram 54 cent
Zuivere vruchtensmaken 1 50 gram 25 cent
200 gram 29 cent
Een van de goede dingen
In het leven
Secretaresee
Lood zegt:
Ata de baas van
een reis terug
komt is het al
tijd razend druk.
Minstens een
week lang is net jachten
en overwerken Een ge-
nol Is het dan s avonds
rustig zo'n neerlyk kopje
koffie te drinken Maar...
dan moet het Boffie-koffie
zfln DAAr knap ie van op.
BOFFIE: het woord voor
de lekkerste KOFFIE
Op 18 Juni ji., toen het bouwen van
dit Streekziekenhuis nog niet was op
gedragen, hebben de Samenwerkende
Aannemers uit Bennekom, Ede, Ren-
kum-Heelsum, Veenendaal en Wage
ningen zich per brief gewend tot het
Bestuur van de Stichting Streekzieken
huis om ook de Aannemers uit de ge
noemde Gemeenten een prijs voor dit
werk op te laten geven, waarop d.d. 24
Juni een nietszeggend antwoord, wat
zelfs nog niet geheel op waarheid be
rust, werd ontvangen.
In dit schrijven wordt n.l. beweerd
j x dat de Aannemers uit genoemde Ge-
de Internationale paardenshow gehouden te Hanstead House, Bncket Wood, Hert- meenten geen interesse voor dit werk
fordshire. hebben getoond, aangezien zij niet heb-
Z.K.II. Prins Bernhard opgewacht door ztfn dochters Beatrix en Irene. ben gevraagd een prijs te mogen geven;
Z.K.H. Prins Bernhard nam deel aan de Internationale paardententoonstelling.
Z.K.H. Prins Bernhard bevond zich onder de deelnemers voor Dressags tests van
Mijnheer de Redacteur,
Beleefd verzoeken wij U plaatsing van
dit ingezonden stuk in Uw veelgelezen
blad, waarvoor bij voorbaat onzen dank.
Te Bennekom, gem. Ede, wordt een
Streekziekenhuis gebouwd waarvoor
veel geld nodig is en in de omliggende
Gemeenten is en wordt nog regelmatig
gecollecteerd voor die Ziekenhuis.
Veel van het benodigde kapitaal
wordt dus door inwoners van de om
liggende Gemeenten bijeen gebracht.
Men zou nu kunnen verwachten dat
met dit geld zo voorzichtig mogelijk
werd omgesprongen; dit is echter niet
het geval, want het bouwen van dit
Streekziekenhuis is zonder enige con
currentie aan de Fa. Boele en van Ees
teren te Den Haag opgedragen.
dit is niet juist, aangezien minstens één
Aannemers dit wel heeft gevraagd doch
nooit iets hoorde.
Doch afgezien hiervan had het ten
minste op de weg van het Bestuur der
Stichting gelegen dit werk openbaar aan
te besteden, zodat de nodige concurren
tie was betracht.
Het bouwen van het Streekziekenhuis
is inmiddels aan de Fa. Boele en van
Eesteren opgedragen tegen een volgens
de mededeling in de vakbladen nog
niet eens vastgestelde prijs.
De Aannemers van dit werk kunnen
dus nog alle kanten uit; dit is toch wel
een ergerlijk omspringen met gelden
welke voor een gedeelte door de inwo
ners uit de omliggende Gemeenten zijn
gegeven; het is maar dat men weet wat
er met het door U gegeven geld gebeurt.
Mijnheer de Redacteur, nogmaals onze
hartelijke dank.
Namens de
Samenwerkende Patroonsvereniging
„S.P.V."
De Secretaris:
J. BOERS.
KERKEWUK 167 TÉl.flöO VEENENDAAL
't ^ÏOapenvcin^^reeck
34)
Korstiaan Van Vueren staarde in de
leegte. Toen wendde hij eensklaps het
hoofd om en verborg het in het kussen.
Marian stond op en trok de inspecteur
aan z'n mouw. Vertelt u de rest maar
beneden drong ze aan. Blankwater
wierp een blik op de man in het bed en
haastte zich naar buiten. Hij had z'n
boodschap gebracht, verder was hij hier
te veel. Vijf minuten later zat hij in het
kantoor van Verdonck, nipte voorzich
tig aan z'n goeie Sherry, en vertelde de
eigenaar van De Gouden Leeuw, dat de
wonderen de wereld nog niet uit waren!
Frans Verdonck, eigenaar van De
Gouden Leeuw, ging neuriënd naar
boven, opende voorzichtig de kamer
deur en stak het hoofd om de hoek met
een schuldige uitdrukking. Zijn vrouw,
gezeten in haar makkelijke stoel bij het
raam, glimlachte tegen hem en schud
de tegelijk het hoofd.
Hij ging aarzelend zitten op een stoel
naast haar, en het leek wel of de capa
bele eigenaar van De Gouden Leeuw
een verlegen mannetje was.
Stel je nu maar niet zo aan, Frans
vermaande zijn vrouw gestreng,
want je vindt natuurlijk bij je zelf, dat
je dit gevalletje keurig netjes hebt op
geknapt. Dat vind ik ook, trouwens.
Ze tikte speels met haar schaar op zijn
arm. Maar waarom moet je er nu
altijd zo gek bij doen? Harm wist zich
geen raad en die arme Marian, het kind
wist niet waar ze kijken moestzul
je eeuwig een kwajongen blijven, Frans?
Als jij wilt dat ik me beter be
loofde hij berouwvol dan wil ik het
.wel weer 'ns een keer proberen
maakte ze lachend de zin af. Voor
de zoveelste keer. Nee, ik wil helemaal
niet dat je je betert. Maar je zult jezelf
toch wel 'n beetje waardigheid moeten
aanschaffen. Straks ben je schoonvader
wie weet, misschien nog wel 'ns
grootvader
Hij wilde een opmerking maken die
moest aantonen dat hij hoopte dat zulks
nog ver, ver in de toekomst lag, maar
een blik op 't gezicht van zijn vrouw
weerhield hem. Dat gezicht had opeens
een verlangende, hunkerende uitdruk
king gekregen. Hij keek snel voor zich,
speelde verlegen met z'n polshorloge.
Hij durfde haar niet meer aanzien. Toen
haar stem de stilte verbrak, was het
hem als een verlossing.
Hoe vind jij haarMarian, be
doel ik ging het verhoor verder.
Nouwat dacht je, als ze me
niet aanstond, dat ik dan het pad voor
Harm zo gemakkelijk gemaakt had?
Je moest eens weten hoe die jon
gen in zak en as gezeten heeft. Hij vrees
de 't ergste: een vertoornde vader, een
wenende moeder, hij zag zich al de deur
uitgaan zo in de trans van liever arm
met haar dan weelde in mijn vaders
huis ze lachte hartelijk.
En heb jij 'm dat niet uit z'n hoofd
gepraat?
Nee ik heb ze maar z'n beetje laten
gaan. Het moet niet allemaal zo van een
leien dakje gaan bij jongelui, vind je
ook niet, Frans? Ik wou wel eens zien
hoe onze zoon zich hield, maar ik ge
loof werkelijk dat die Marian voor hem
één en al is!
Ik moet zeggen waagde Frans
voorzichtig hij had het slechter kun
nen treffen. Ze is bijdehand, pieter, een
flinke zakenvrouw als je 't mij vraagt,
net wat de jongen nodig heeft.
Je bent toch maar echt 'n man
was het smalend antwoord.
Handig, pienter, een echte zaken
vrouw, dat is het ideaal. Komt er niets
anders bij? Voor mij gelden heel andere
motieven. Ik vind haarwel, ik vind
haar lief. Ik houd van haar. En ik ge
loofzij van mij.
Ga niet zo te keersmeekte Frans
Verdonck koddig onderworpen heb
ik jou alleen genomen omdat je een
flinke zakenvrouw was? Houd ik nu
nog alleen maar van je omdat je zo bij
dehand en pienter bent?
Dus je wilt zeggen dat ik dat niet
ben?
Hopeloos verzuchtte de oude
Verdonck zoals jullie vrouwen altijd
een argument weten om te keren en de
man in 't zwartste licht te stellen.
Zwart licht peinsde ze is dat
iets nieuws? Nee maar Frans gekheid
opzij, ik ben erg blij met dezedeze
schoondochter. Maar hoe denk je nu
verder te doen?
Ik heb zo van die plannetjes
orakelde hij geheimzinnig waar ik
met niemand over praat, zelfs niet met
jou, al ben je nog zo bijdehand en pien
ter, vóór ik ze helemaal aan alle kanten
bekeken en klaargestoofd heb. Kors van
Vueren is er heel slecht aan toe, de man
is volkomen ingestort. Hij zal wel weer
opknappen, maar hij deugt niet meer
voor een zaak. Dat voelt hij zelf ook wel.
Zijn enige zorg is op 't ogenblik zijn
dochter. Maar daarover hoeft hij zoveel
zorg niet te hebben. De financiële zijde
van 't geval komt wel in orde, de ver
zekering is bar clement geweest en heeft
zijn poging tot brandstichting niet aan
gegrepen om van haar verplichtingen
af te komen of te chifdnéren. Ik ben met
die inspecteur, een beste kerel tussen
twee haakjes, naar de stad geweest en
we hebben gepraat met de officier van
justitie of hoe die meneer mag heten, en
we hebben hem er van overtuigd dat van
Vueren volkomen overspannen was.
hadden trouwens het doktersattest bij
onsen de man er dood aan zou gaan
wanneer het een rechtszaak werd.
En omdat er geen doden en gewon
den bij gevallen zijn en de eigenlijke
oorzaak definitief vastgesteld is als kort
sluiting in de lichtleiding liep ook dat
met een sisser af. Meneer Sartorius is
zo vriendelijk geweest de schuld aan
Kors van Vueren kwijt te schelden
Wel verbaasde zich Maria Ver
donck dat is aardig.
Ja stelde haar echtvriend droog
jes vast erg aardig van hem. Maar
zie je, we bleken nog oude kennissen te
zijn van heel vroeger en we hebben wat
gezellig gepraat
En toen werd hij zo royaal?
Verdonck doorstond de onderzoekende
blik van zijn echtgenote zonder blozen.
Ja, stelde hij eenvoudig vast.
't Is mooi antwoordde zijn vrouw
Ook U kunt nog profi
teren van onze goed
kope Uurwerken, Gou
den- en Zilveren arti
kelen.
Iedere dag
koopjes!
nieuwe
Zandstraat 91, Veenendaal.
al is het geen zuivere koffie. Nee
Frans, ik ken jou zo langzamerhand
Maar ik zal maar niet verder naar dat
gezellige gesprek informeren. Nou jul
lie zulke goeie vrienden geworden zijn
komt hij zeker wel eens vaker hier aan?
Nou, hij zal me niet overlopen
meende Verdonck.
Nee, dat verwachtte ik ook al niet
glimlachte Maria. Als ik een
nieuwsgierige vrouw was, liet ik je niet
gaan voor je me alles van haver tot gort
had opgebiecht. Ma-ar nu mag je gaan,
manneke, want ik weet wel dat je toch
niet zo heel lang meer kunt wachten
met me alles te vertellen, opdat ik toch
vooral overtuigd ben, met hoe een han
dig echtgenoot ik ben getrouwd.
Hij stond op en boog zich naar haar
over. Zijn grove hand streek door haar
vergrijsde krullen.
Nou meisje zei hij met een stem
zo zacht, dat noch zijn zoon Harm, noch
Marian die als de stem van de geduchte
Verdonck zouden hebben herkend dan
ga ik maar weer. Kan ik nog wat voor
je doen?
Ze zag naar hem op en zijn mond ver
trok toen hij zag hoe gelukkig haar ge
zicht was.
Nee, op 't ogenblik niets jongen.
Maar als je Marian ziet, vraag ze me
nog een uurtje gezelschap komt houden,
wil je?
Bij de deur stond hij stil.
Als het zo doorgaat mopperde
hij met een verongelijkt gezicht, zitten
jullie vrouwen de hele dag bij elkaar en
mogen die arme Harm en ik blij zijn.
Als je even een kopje koffie moogt
halen maakte ze blijmoedig de zin af.
Dag jongen! Doe je de deur dicht?
Frans Verdonck sloot gehoorzaam de
deur en ging fluitend de trap af. Soms.
soms was het leven toch werkelijk goed!
HOOFDSTUK XX
FEEST IN HET „WAPEN"
Opnieuw was er grote drukte op het
oude stadsplein van Breeck, waar de
bomen hun kruinen over tal van gepar
keerde auto's spreidden, waar nieuws
gierige toeschouwers stonden te kijken
naar de drukte.
Daar, waar eens de geblakerde bouw
val was geweest van het afgebrande
huis, verrees thans een gebouw, dat naai
het uiterlijk bijna een dubbelganger
was van het oude „Wapen", zoals dt
Breeckenaren het altijd hadden gekend
Daar was de serre, de brede eiker,
deur terzijde. Boven de ingang prijk
ten, in zandsteen uitgehouwen de leeu
wen. die fier hun staarten krulden en
hun tongen uitstaken naar het publiek
en met de felle klauwen het wapen
schild van Breeck omklemden: de gou
den toren op een rood veld.
Maar daar binnen was veel veran
derd.
Van koperen kronen flonkerden de
lichten op de zware eiken tafels, de ge
beeldhouwde stoelen. Aan de wand hin
gen oude prenten. Overal glinsterde ko
per, prijkten voornaam de oud-blauwt
borden en kannen. Bij de oude schouw
die gelukkig grotendeels was gespaard
gebleven en waarvan het beeldhouw
werk met zorg was gerestaureerd, stond
een antiek spinnewiel, een grote koperen
ketel hing aan de haak boven een nog
niet ontstoken vuur. En overal stonden
bloemen, grote manden met tussen al de
kleurige pracht de witte slip van een
kddrtje.
„Het Wapen" was weer herbouwd,
mooier dan ooit tevoren.
Het had zijn karakter behouden: geen
modern café, maar een oud-hollandse
herberg, gezellig en intiem, trekpleister
vooral voor de vreemdelingen, de bui
tenlanders, die in steeds groter getale
deze kant opkwamen. Maar wat men zc
op het oog niet zag. was de accomo-
datie. die voldeed aan wat de oude Ver
donck met welbehagen noemde „de
eisen des tijds".
(Wordt vervolgd)
