DE VALLEI
MULDER
„Rhenus" verloor met 1-2 van
Oranje-Wit" uit Eist
Veenendaal
van A*
won met 3-1
P.W.C.
V oetbalo verzicht
Zaterdagmiddag voetbal
in Veenendaal
Voor de Jeugd
W.A.V.V.-QUICK 1-4
FEUILLETON
ASSURANTIEKANTOOR
ALLE VERZEKERINGEN
HYPOTHEKEN EN
FINANCIERINGEN
Heftige tonelen bij
Sportclub RhenenGWV
DOVOSparta (E) 10
Oranje-BlauwVRC 04
JonathanMatjan 72
Merino'sSVM Boys 52
Voetbal in ELST
Ter verbetering van de sfeer bij
voetbalwedstrijden
ft
Veense BoysRenswoude 21
de Blauwe ^Sluier*
door FRANCOIS CAMPAUX
Veenendaal heeft het Amersfoortse
APWC met een 31 nederlaag naar huis
kunnen zenden, dank z\j het goede ver
dedigende spel van Veenendaal. Want
de Amersfoorters hebben het de geel-
blauwen deze middag niet gemakkelijk
gemaakt. Zij brachten maar al te vaak
hun lichaamskracht in het geding. Hun
aanvallen waren fel.
Henny Muller had het eerst succes.
Tot tweemaal toe had hij doelman Hen
driks reeds op de proef gesteld, waarbij
de Amersfoortse doelman als overwin
naar te voorschijn kwam. Het derde
schot was hem echter te machtig. Hij
dook een fractie van een seconde te
laat, zodat de bal onder hem door was.
Dat betekende 10 voor de Veenenda-
lers, die daarna een (nauwelijks) merk
baar overwicht kregen. Het duurt alles
Er begint thans wat tekening te ko
men in de competitie. „Veenendaal" dat
dit jaar voor het eerst in de Westelijke
derde klasse is opgenomen, blükt ook
hier, evenals de voorafgaande jaren in
het Oosten, weer kampioenskansen te
hebben, al is het misschien nu nog wat
te voorbarig in die richting te denken.
Weliswaar heeft Veenendaal thans na
5 wedstrijden slechts 1 verliespunt, maar
uit de stand blijkt dat Veenendaal deze
punten heeft behaald tegen de laagst
geklasseerden. Eerst na de ontmoetin
gen tegen Hercules, Hilversum, CDN en
HMS is er een betere gevolgtrekking te
maken, want deze vier clubs en Vee
nendaal blijken de sterkste in deze af
deling te zijn. Er is nu reeds een dui
delijke afscheiding.
De stand in deze afdeling is nu ge
worden: -
17— 4
15— 5
17— 8
11— 9
15—13
11—11
14—14
5— 9
4—12
8—16
9—16
11—20
De 10 overwinning welke DOVO
Zaterdagmiddag op Sparta behaalde be
tekende een behoorlijke steiging voor
deze club. Hier is nog alles mogelijk,
zoals uit onderstaande stand blijkt.
Hercules
5
5
0
0
10
Veenendaal
5
4
1
0
9
Hilversum
5
4
0
1
8
CDN
5
3
0
2
6
BVC
5
3
0
2
6
DWSV
5
2
1
2
5
Maarssen
5
2
0
3
4
HMS
5
2
0
3
4
Zeist
5
1
0
4
2
St. Boys
5
1
0
4
2
Patria
5
1
0
4
2
APWC
5
1
0
4
2
Genemuiden
4
3
0
1
6
19— 6
Apeldoorn
4
3
0
1
6
9— 4
WOG
4
2
2
0
6
8— 5
DVS '33
5
3
0
2
6
17—18
WHC
5
2
2
1
6
10— 8
DOVO
5
2
0
3
4
9—11
DOS '37
5
1
2
2
4
11—14
Excelsior
3
1
1
1
3
11—12
DES
3
0
1
2
1
3— 9
Sparta (E)
4
0
0
4
0
4—13
kwam
men
op de
5
3 1
1
7
15— 8
5
3 0
2
6
11— 5
5
2 2
1
6
9— 8
5
2 1
2
5
11— 9
5
2 1
2
5
11—11
5
2 1
2
5
5—10
5
2 1
2
5
12—16
5
0 1
4
1
7—14
Ook in de vierde klasse A heeft VRC
weer heel wat goed gemaakt na de twee
nederlagen. Door de 40 overwinning
op Oranje-Blauw
tweede plaats.
SKV
VRC
SSSE
Oranje-Blauw
DTS
Harskamp
AZSV
CJV-ers
In de eerste klasse B van de Afd.
Utrecht betekende de misstap van Mat
jan een duikeling naar beneden. De
stand in deze afdeling is:
DEV 4 4 0 0 8 14— 6
Jonathan 4 3 0 1 6 168
DOSC 4 3 0 1 6 13— 9
Matjan 4 3 0 1 6 11—10
VVJ 5 3 0 1 6 29—11
Maarssen 4 2 0 2 4 811
Montfoort 2 10 12 54
EDO (U.) 4 1 0 3 2 4—19
PTT-boys 4 0 0 4 0 6—12
Levu 5 0 0 5 0 319
GWV hield in de 2e klasse B de
Sportclub Rhenen even van zich af,
waardoor de Buurtlaanbewoners nog on
geslagen aan de kop gaan, met zelfs 24
doelpunten gescoord in 4 wedstrijden.
nog iets te lang bij de geel-blauwen.
Wanneer de bal direct geplaatst wordt,
zal dit het tempo aanmerkelijk verho
gen. Nu talmt men even te lang, waar
door men duels krijgt die niet nodig zijn.
Vooral Piet Muller bezondigde zich
hieraan duidelijk. Joop Heikamp is als
spil moeilijk te passeren, alleen is het
jammer dat hij de bal, eenmaal in zijn
bezit, zo slecht plaatst.
Het bleef tot de rust 10. Direct na
de thee kwamen de gasten onstuimig
opzetten. Cornelissen sloeg de bal weg,
maar daarmede was het gevaar niet op
geheven, van dichtbij schoot de Amers
foortse midvoor weer in, juist tegen het
hoofd van de vallende Cornelissen,
waardoor de bal corner ging en Cor
nelissen even groggy. Het bleek niet
verontrustend te zijn. Vijf minuten la
ter had Veenendaal een 20 voorsprong
uit een corner, door Henny Muller ge
nomen. Midvoor Heykamp raakte de bal
nog even met zijn hoofd aan, waardoor
rechtsbuiten Rebergen kans kreeg één
van zijn befaamde schoten te lossen,
waar doelman Hendriks geen schijn van
kans op had.
De Veenendalers bleven doordrukken,
maar in de Veenendaalse voorhoede
bleven de beide binnenspelers te ver
naar achteren. Bovendien schoot vooral
Nellestijn bijzonder onzuiver. De Amers
foorters kwamen terug. Eerst een hard
schot tegen de deklat van linksbinnen
Brom en daarna een laag schot van de
zelfde speler, die juist langs de binnen
kant van de paal ging. Daar had Cor
nelissen niet op gerekend, want zijn
reactie was nihil. Door dit succes aan
gemoedigd kreeg de Veenendaalse ach
terhoede het zwaarder te verduren. Men
moest alles op alles zetten om de storm
lopen van APWC het hoofd te bieden.
Het lukte en het laatste gedeelte was
voor Veenendaal. Nadat Rebergen een
waarschuwing had gekregen, waarbij
doelman Cornelissen als aanvoerder
werd bijgeroepen, werd midvoor Hey
kamp in de allerlaatste minuut gevloerd.
De zwak leidende scheidsrechter wees
nu naar de penalty stip. Joop Heykamp
voltrok toen definitief het vonnis over
APWC door met deze strafschop de
stand op 31 te brengen.
KERKEWIJK 167 -TEL.2860 -VEENENDAAL
Voor Uw verjaardagen een grote
luxe sortering gebakjes
18 CT PER STUK
Heerljjke slagroomgebakjes.
Pa rij se
Slagroomsoezen
Berenklauwen
gevuld met Slag-
room en Ananas.
Voor Uw kinder
partijtjes:
Mergpijpjes ge
vuld met crème
12 ct per stuk.
Cocoscroquetten
gevuld met aparte
crème vulling
10 ct per stuk
En enthousiast roept iedereen:
Ha dat is gebak van
D IJ K S T R A
Telefoon 2136
FORSE WEDSTRIJD
Het ging er in de eerste helft hard
naar toe daar op de Grebbeberg. Al
direct bleek, dat GWV veel sterker
was, doch dank zij het flink partij ge
ven van de Sportclub, gelukte het de
gasten eei-st in de vier en veertigste mi
nuut van de eerste helft te scoren door
linksbinnen Van Beek, uit een voorzet
van rechts: 01. Een eerder doelpunt
werd wegens buitenspel door de scheids
rechter niet toegekend.
Dit was ook het geval met het doel
punt, dat door GWV tien minuten na
de thee werd gescoord. Het harde zwoe
gen van beide ploegen zakte na een half
uur in de tweede helft aanmerkelijk af.
De vermoeidheid ging kennelijk een
woordje meespreken. In de vier en der-
tigte minuut miste Van Gelderen, die in
middels van de rechtsbuitenplaats naar
de middenvoorplaats was verhuisd, de
kans van de dag. Een volkomen vrij ge
speelde bal ging naast, waarmee tevens
alle hoop om de gelijkmaker te scoren
de bodem werd ingeslagen.
De laatste tien minuten van de wed
strijd ging het er nog even fors naar
toe. Linkshalf Baardman van Sportclub
Rhenen, die deze middag een prima
parij had gespeeld, moest door een on
gelukje het veld verlaten. Van opzet van
de tegenpartij was geen sprake. In de
ogen van enkele heethoofden langs de
lijn was dat echter wel het geval, met
het gevolg, dat enkele supporters het
veld opstormden om een handgemeen
uit te lokken. Scheidsrechter, spelers en
publiek slaagden er echter in de rust te
herstellen, waarna even later voor de
laatste maal werd gefloten en G'VVV
deze spannende wedstrijd met 01 had
gewonnen. De zwakkere Sportclub mag
op een zeer goede partij terugzien.
GWV
4
4
0
0
8
24— 2
S.C. Rhenen
5
2
1
2
5
9— 5
Cobu Boys
3
2
0
1
4
7— 6
SOVA
3
2
0
1
4
6— 5
TOV
3
1
1
1
3
5— 3
Wit-Rood
3
1
0
2
2
1—11
Musketiers
4
1
0
3
2
9—19
Vel. Boys
3
0
0
3
0
2—12
En tenslotte de 2e klasse C. Daar zijn
het De Merino's en Triangelboys, die
een nek-aan-nek-race aan het voeren
zijn om de bovenste plaats. Beide clubs
zijn nog ongeslagen al hebben de Trian
gelboys dan een wedstrijd gelijk ge
speeld.
De stand is hier:
De Merino's
4
4
0
0
8
28— 5
Triangelboys
4
3
1
0
7
19— 8
SVM-boys
5
2
1
2
5
18—17
PVD
2
1
1
0
3
9—
UHSV
4
1
1
2
3
7—15
PVHU
3
1
0
2
2
10—13
Entre Nous
5
1'
0
4
2
8—23
PUEM
3
0
0
3
0
4—18
Eens was Sparta (E) een gevreesde
tegenstander. Nu is het nog slechts een
schaduw, wat ook in deze competitie
duidelijk tot uitdrukking komt. Sparta
heeft nog geen enkel punt. Maar DOVO
had tot nu toe maar 2 punten, doordat
de eerste competitie-wedstrijd gewon
nen was, waar echter drie nederlagen
op volgden.
Voor DOVO betekent deze 10 over
winning meer dan de 2 punten, het zal
de ploeg wellicht ook het zelfvertrou
wen weer schenken en dat was de laat
ste tijd in het DOVO-elftal zoek.
Jean Kroesbergen, anders de aanvals
leider, stond nu in de achterhoede op
gesteld. Dat betekende voor de achter
hoede een grote versterking. De jonge
DOVO-ploeg mist echter in de voorhoe
de nog voldoende geroutineerde schut
ters. Wellicht komt dit ook nog in de
loop van deze competitie terecht.
Het was linksbinnen Van Hal die na
tien minuten spelen DOVO de leiding
bezorgde. Daarmede was al het kruit bij
DOVO verschoten, maar het bleek vol
doende te zijn, want de Enschedeërs
kwamen helemaal niet door de DOVC-
verdediging heen.
Goed werk van VRC door deze over
winning, want daardoor zijn ze weer in
de kopgroep gekomen. Oranje-Blauw
startte met een hoog tempo, maar de
VRC-achterhoede greep goed in. Gelei
delijk aan kon VRC het middenveld be
zetten, waardoor men tot goede aan
vallen kwam. De voorhoede kwam
voortdurend voor het O-B doel, waar
door Davelaar kans zag voor rust twee
maal de Oranje-Blauw doelman te pas
seren.
Na de hervatting kwam de thuisclub
opnieuw opzetten, overigens zonder re
sultaat te boeken. VRC speelde wat ge
makkelijker, de aanvallen werden steeds
over de vleugels gelanceerd. Het derde
doelpunt kwam van linksbuiten Slok,
terwijl vijf minuten voor het einde
rechtsbuiten Van Enk zijn werk be
kroond zag met een mooi doelpunt,
waardoor de eindstand op 40 voor
VRC kwam.
Matjan heeft in Zeist tegen Jonathan
haar eerste nederlaag te incasseren ge
kregen. Met 72 moesten zij in Jona
than haar meerdere erkennen. De Pan-
termensen konden tegen het frisse spel
van de Zeistenaren niet op. In de eerste
helft werden de Veenendalers totaal
overspeeld en werd het al 40. Eén
verdienste is, dat de sigarenmakers van
begin tot het einde hebben gezwoegd
en gesjouwd, wat dan in de laatste pe
riode van de strijd ook werd beloond
met twee doelpunten van Bart Veenen
daal. Jammer dat de overigens behoor
lijk fluitende scheidsrechter Van Toorn
6 minuten voor het einde, (de (ons in
ziens) fout van zijn leven maakte, door
Chr. Tanis absoluut ongerechtvaardigd
naar de kleedkamer te verwijzen. Dit
leverde ook nog een strafschop op, maar
deze werd door de Zeister doelman
overgeschoten. Met de 72 stand kwam
het einde.
Na tien minuten spelen bracht Van
Kruistum uit een mooie combinatie de
stand op 10 voor de Merino's.
De wedstrijd was een kwartier oud
toen de stand weer gelijk was door een
fout van een achterspeler, waardoor de
rechtsbuiten van de gasten vrij voor
doel kwajn te staan en zijn schot was
raak: 11.
Met de rust was de stand overigens al
21 voor de Merino's, doordat Van
Kruistum in het strafschopgebied ten
val werd gebracht en de strafschop door
Capelleveen werd ingeschoten.
Na de rust vergrootten de Merino's
hun voorsprong tot 31 door Van Kruis
tum. De spanning kwam er echter weer
volop in, toen de gasten de achterstand
tot 32 konden verkleinen.
Toen de D.S.-mannen echter de stand
op 42 brachten was de uitslag „beke
ken". Van Kooten bracht de eindstand
op 52.
Het afgelopen weekend bracht voor
de Elsterse ploegen een wisselend suc
ces. Zo won Oranje-Wit de derby in
Rhenen tegen Rhenus met 21. In een
snelle wedstrijd kon op beide punten
beslag worden gelegd. Een prestatie die
door weinigen was verwacht.
Eist dat nog steeds geen puntenverlies
had geleden kon het in Houten niet ver
der brengen dan een 33 gelijkspel. Tot
kort voor het einde hadden de Elstena-
ren nog een 32 voorsprong doch in de
laatste minuut van de wedstrijd kwam
de gelijkmaker tot stand. Toch blijven
zij nog aan de leiding.
Musketiers faalde wederom. Nu werd
met 4—3 van Cobu Boys verloren. Door
deze nederlaag zijn zij afgezakt naar de
laatste plaats op de ranglijst.
De verdere uitslagen waren:
De standen van de afdelingen waarin
de Elsterse ploegen uitkomen is nu als
volgt:
Zaterdagcomp. 2e klasse B.
GVW 4 4 0 0 8
Cobu Boys 3 2 0 1 4
SOVA 3 2 0 14
TOV 3 1113
Sp.cl. Rhenen 5 113 3
Vel. Boys 3 10 2 2
Wit-Rood 3 10 2 2
Musketiers 4 10 3 2
Zondagcomp. 2e klasse A.
Barneveld 4 4 0 0 8
DVSA 5 3 117
Rhenus 5 3 0 2 6
Scherpenzeel 5 2 2 16
HDS 5 2 12 5
Oranje-Wit 4 2 0 2 4
Veense Boys 5 2 0 3 4
Kieviten 4 10 3 2
Renswoude 4 10 3 2
Woudenberg 5 10 4 2
3e klasse B.
Eist 4 3 10 7
Aurora 3 3 0 0 6
Houten 4 2 115
Schalkwijk 2 10 12
UVVO 5 10 4 2
Bensch. Boys 10 0 10
Dorestad 3 0 0 3 0
Naar aanleiding van de steeds weer
voorkomende onregelmatigheden bij
plaatselijke voetbalwedstrijden tussen
verenigingen in de Zuid-Costhoek van
de Provincie Utrecht is 8 September jl.
in Leersum een gecombineerde verga
dering gehouden van afgevaardigden
van de besturen van HDS (Leersum),
Oranje-Wit (Eist) en DVSA (Ameron-
gen), alsmede enkele bestuursleden van
de KNVB afd. Utrecht.
Als resultaat van deze bespreking
kwam men tot de conclusie dat deze on
regelmatigheden voornamelijk ontstaan
door het publiek, dat reageert op on
sportieve houdingen van spelers of be
slissingen van scheidsrechters.
Om deze incidenten te voorkomen
werd het volgende besloten:
le. De aanvoerders zullen zelf stren
ger optreden tegen verkeerd willende
spelers en hen bij voorkomende herha
ling van het veld zenden;
2e. De bestuursleden van de vereni
gingen zullen de onrustverwekkende
Met een danig verzwakte ploeg moest
Rhenus Zondagmiddag op „Candia" in
het veld, voor de ontmoeting met
„Oranje-Wit" uit Eist, voor welke wed
strijd ook nu weer een ongekende be
langstelling bestond. Midvoor v. d.
Horst moest wegens ziekte verstek laten
gaan, terwijl back-Bleijenberg nog niet
was hersteld van de opgelopen blessure
tegen Scherpenzeel. De elftalcommissie
had Van Mourik in de verdediging ge
zet, die daar zyn mannetjes zeer goed
stond. Op de middenvoorplaats was de
vroegere doelman N. ter Burg opgesteld.
Ter Burg voetbalde niet onverdien
stelijk, doch de aanvalskracht liep me
nigmaal bij hem dood. Want aan Rhe-
nus-aanvallen heeft het in deze zeer
sponnende en ook fraai gespeelde wed
strijd geenszins ontbroken. Erg jammer
was het, dat doelman Jansen en back-
Hovestad elkaar na tien minuten spelen
niet begrepen en rechtsbuiten Van Vie-
gen van „Oranje-Wit" de bal zomaar
voor het inlopen kreeg: 01.
Dit doelpunt deprimeerde de gasthe
ren echter in geen geval. Integendeel,
aanval op aanval op het doel van de
Elstenaren volgde. Veldhuizen, Van
Stokkum, Van Donselaar, Spies, Veld
huizen en Ter Burg, in deze volgorde
losten de voorhoede-spelers van Rhenus
hun kogels op het Elsterse doel, doch
alles ging naast of over, of werd door de
hardwerkende Oranje-Wit-verdediging
weggewerkt.
Eindelijk, vijf minuten voor rust, trof
een prachtige boogbal van linksbinnen
Spies, die naar de lijn was gezwenkt,
onhoudbaar doel in de rechterboven
hoek. De stand was gelijk: 11, doch
vóórdat de scheidsrechter zou fluiten
voor de thee, liet doelman Jansen in de
twee en veertigste minuut de bal uit zijn
handen glippen en was het wederom een
peuleschilletje voor rechtsbuiten Van
Viegen om te scoren: 12. Rhenus was
met deze beide doelpunten wel onge
lukkig, temeer daar de ploeg over het
algemeen sterker was.
Na rust trok Oranje-Wit zich meren
deels in de verdediging terug om de
kostbare voorsprong te behouden. Rhe
nus lanceerde ook nu weer aanval op
aanval, doch de versterkte achterhoede
van de Oranjemannen geleek wel een
betonnen muur. Daarbij kwam nog, dat
midvoor Ter Burg niet die kracht op kon
brengen om zijn voorhoede doeltreffend
te laten opereren.
De activiteit van Oranje-Wit bleef be
perkt tot enkele uitvallen. Tot doelpun
ten kwam het na rust echter niet meer,
zodat de ploeg uit Eist uiteindelijk met
12 won.
supporters op hun verkeerde gedragin
gen wijzen en eveneens bij herhaling
deze personen de toegang tot het ter
rein ontzeggen;
3e. De personen, die de toegang tot
een bepaald terrein is ontzegd, zullen
eveneens aan de andere verenigingen
worden doorgegeven, opdat zij ook bij
de andere verenigingen geen toegang
meer kunnen krijgen tot de speelterrei
nen;
4e. Aan andere verenigingen, niet op
deze vergadering aanwezig, die hierbij
tevens belang hebben zal worden ver
zocht aan deze maatregelen medewer
king te verlenen.
Tenslotte werd besloten over 3 maan
den opnieuw bijeen te komen ter be
spreking van de bereikte resultaten
en/of eventuele verdere maatregelen.
Verschijnt als bijlage van het
streekblad DE VALLEI
Onder redactie van TANTE JOS
Correspondentie te richten
aan Tante Jos, p/a Parallel
weg 10, Veenendaal.
WIE ZIJN ER JARIG?
19 Oct. Henny en Truus van Ommeren,
Veenendaal.
21 Willy de Doelder, Veenendaal.
23 Dicky Vermeulen, Veenendaal.
24 Rinie v. Eden, Veenendaal.
Oplossing raadsels van vorige keer
NIEUWE RAADSELS
I. Verborgen jongens- en meisjesnamen.
1. Komt je tante morgen op visite? (2)
2. „Je hebt je pet ergens verloren!"
3. Alle ouders kwamen hun kinderen
bezoeken.
4. Die naar huis wil, mag gaan. (3)
II. Op de cijfers en puntjes komen, zo
wel van links naar rechts, als van boven
naar beneden de volgende woorden:
1 2 3 4 1. Deel van je gezicht
2 2. Hierdoor stroomt het
3 bloed 3. Wrede Romein-
4 se keizer 4. Spelonk.
III. Welke stad in ons land heeft de
hoogste toren? Welke stad (in het bui
tenland) heeft een scheve toren? Waar
staat de Martinietoren? Welke toren
staat altijd bij het water?
1. Brussel begint met een B en eindigt
begint met een E.
2. Hagel - braam - lezen - klein - palet
- molen - trein.
Van boven naar beneden komt de
naam „Gazelle".
ZILVERPAPIER EN CAPSULES
ONTVANGEN VAN:
Marietje, Willy en Gerard van Wake
ren, Veenendaal; H. v. d. Brink, Eder-
veen; Christelijke lagere school (W. de
Zwijgerschool, Nieuweweg) 2 zakken;
Chr. Nat. School no I, Coniferenlaan
(alle klassen).
WAVV KON QUICK S ZEGE NIET
STUITEN
Hoe enthousiast en met welk een
overgave de WAVV-ers deze middag ook
speelden, zij hebben niet kunnen ver
hinderen dat een technisch Quick waar
in Engelsman nog steeds een prachtige
partij voetbal speelt, tenslotte een nog
vrij hoge zij het dan enigszins geflat
teerde 41 overwinning behaalde.
Keeper Bekkering was in prima con
ditie en pikte link en rechts de ballen
uit zijn doel, die ingeschoten werden
door v. Reemst en De Wit; sommige
schoten hadden zeker beter lot verdiend.
Bij WAVV was De Wit weer uiterst
gevaarlijk, maar hij miste deze middag
de anders zo voortreffelijke steun van
spelers als Van Reemst en Wessels, die
niet goed op schot waren. Nadat de
ploegen wat ingespeeld waren, namen
de Nijmefeenaren al spoedig het heft in
handen. De tegenaanvallen van de
thuisclub lieten aan afwerking nogal
wat te wensen over en nadat er een
kwartier gespeeld was, kreeg linksbin
nen Heynen van Quick een hoekschop te
nemen, de bal kwam uiterst scherp voor
het WAVV-doel, het leer werd door
Klein Schiphorst fraai langs doelman
Jansen gekopt: 01.
WAW trok daarop ten aanval, steeds
weer werden de aanvallen goed opge
zet, maar voor het doel gekomen was de
schotvaardigheid zoek, terwijl de enkele
goede schoten van v. Reemst en De
Wit, door de Quick-keeper onschadelijk
gemaakt werden, de rust ging in met
01. Na de hervatting zette Quick weer
goede aanvallen op, Engelsman dribbel
de dat het een lust was en toen Heynen
weer eens een van zijn scherpe hoek
schoppen te nemen kreeg, kwam de bal
precies boven in de hoek van het doel.
Doelman Jansen trachtte het gevaar te
keren, hij gleed echter uit en verdween
met de bal in het doel: 02.
Deze teleurstelling kwamen de
WAVV-ers niet meer te boven. Een mi
nuut later was het reeds 03. Hillege-
ring weifelde even met wegwerken,
Klein-Schiphorst kwam in het bezit van
de bal, plaatste zuiver naar rechtsbin
nen Van Helden, die keeper Jansen om
speelde en inschoot.
Toen een ieder verwachtte dat WAVV
zou scoren was het Engelsman, die op
fraaie wijze het leer vrijspeelde en
goed doorgaf aan Heijnen, die de stand
op 04 bracht.
Tenslotte werd het 14, bij een
WAW aanval was het de Quick achter
speler Kruitbos die in eigen doel schoot
14, overigens een doelpunt, dat WAVV
ruimschoots verdiende.
HERFST
De herfst is nu weer in het land,
Aan alle dingen kun je het merken.
De bloemen staan met druipend blad,
En bruin geworden in hun perken.
Een mooie grote zonnebloem
Heeft 't hoofd heel treurig laten
hangen.
De appels kleuren tussen 't groen,
Met frisse, glimmend rode wangen.
De paddestoelen zijn er weer,
In zoveel mooie zachte kleuren.
Wat kan het geelgeworden blad
In 't bos toch heerlijk pittig geuren.
De merel doet niet meer zijn lied
Weerklinken in hetloof der bomen,
Die in de kille ochtendmist,
Maar stil en roerloos staan te dromen.
Je ziet niet zoveel vogels meer,
De meeste gingen „op de vlerken"
Ja, ja de herfst is weer in 't land,
Aan alle dingen kun je 't merken!
Renswoude heeft in de wedstrijd te
gen V. Boys voortdurend een veldover-
wicht gehad, maar kon deze niet in doel
punten tot uitdrukking brengen. Tegen
de verhouding in lieten de Boys Rens
woude na 5 minuten reeds tegen een
achterstand aankijken. Doordat links
back G. Braak de bal te zacht op doel
man Rebergen terug speelde kon de
middenvoor van de Boys gemakkelijk
doelpunten: 10.
Nauwelijks 3 minuten later liet de
rechtsbinnen van de Boys keeper Re
bergen nogmaals de bal uit het net ha
len: 20. Nu was de maat vol bij Rens
woude. Een fel offensief volgde, maar
doelpunten bleven uit. De beide half-
spelers Hardeman en Vink begonnen
van ver op doel te schieten maar succes
bleef uit. Cok Stukvoet leit van zich
horen door met een keihard schot de
houtsplinters van de paal te schieten.
Inmiddels had de wedstrijd een wat
rommelig karakter gekregen door de
soms zeer twijfelachtige beslissingen van
de scheids- en grensrechter. Tien minu
ten voor rust kreeg Renswoude een pe
nalty te nemen wegens hands, v. d.
Weerd schoot echter naast. Ruststand:
2—0.
Ook na de thee is Renswoude voort
durend in de aanval geweest. Veense
Boys ging echter met vijf man achter
spelen en dus viel het voor Renswoude
niet mee door de verdediging heen te
komen. Toch wist Renswoude de ach
terstand nog te verkleinen want na een
verre ingooi van rechtsbuiten Schoon-
derbeek belandde de bal bij L. Stuk
voet die ineens hard inschoot.
Het schot werd echter door de keeper
het veld weer ingestompt, nogmaals
voor de voeten van Stukvoet, waarna
deze met een meesterlijk schot de stand
op 21 bracht, waarmee ook het einde
kwam.
(10)
Drie jaar was Louise nu reeds bij de
Palfreys en drie jaar lang droeg zij de
blauwe sluier en uniform. Van begin af
aan had zij er uitstekend kunnen wen
nen en Robbie, die intussen zes jaar
geworden was, was een schat van een
jongen.
Mr. en Mrs. Palfrey, beiden nog jonge
mensen, lieten zijn verzorging en op
voeding geheel aan haar over en waren
er blijkbaar buitengewoon tevreden
over. De ouders en Robbie noemden
haar niet Louise, maar altijd Lou-lou.
Dat kwam, omdat Robbie haar één van
de eerste dagen zo was gaan noemen en
die naam was ze blijven behouden. Hier
kende niemand haar anders dan als
Lou-Lou en als men zou hebben ge
vraagd naar Mrs. Morgan, zou bijna nie
mand hebben geweten, wie daarmee be
doeld werd.
Mr. Palfrey was een slanke, knappe
mam van omstreeks zes-en-dertig jaar,
sportief en opgeruimd. Hij was direc
teur van een groot assurantiebedrijf in
de City. Zijn vrouw, die twee jaar jon
ger was, was een mooi, blond society
vrouwtje, die veel van uitgaan en van
partijtjes hield en zelf een volmaakte
gastvrouw was. Zij waren reeds heel
jong getrouwd en hadden behalve hun
jongste zoon Robbie, nog een jongen van
dertien, Harrison, die erg lastig was,
veel moeilijker dan Robbie, en op een
kostschool in de stad was. Louise had
hem een paar keer gezien, wanneer hij
met vacantie thuis kwam, doch verder
wist zij betrekkelijk weinig van hem af.
Wel hadden de laatste tijd geruchten de
ronde gedaan onder het personeel, dat
Harrison waarschijnlijk binnenkort thuis
zou komen, om verder onderwijs te krij
gen van een privé-leraar.
Met Robbie had Lou-Lou nooit enige
moeite gehad. Het kind was dol op haar
en nimmer hoefde zij hem iets twee
maal te zeggen. Hij was, toen zij bij de
Palfreys kwam, een heel verlegen, fijn,
donker kind geweest en zij had alle zei
len bijgezet om hem zo spoedig mogelijk
over die verlegenheid heen te helpen,
wat haar wonderwel was gelukt. Zij
trokken er altijd samen op uit. Zij deden
boodschappen in het naburige dorp,
maakten wandelingen in de omgeving,
of speelden samen in de prachtige tuin,
bijna een park, die het buitenhuis om
gaf.
Voor één ding was Robbie aanvanke
lijk doodsbang geweest: voor onweer.
Nooit zou Louise de nacht vergeten, toen
zich een ontzettend onweer boven het
huis en de omgeving had ontlast. Robbie
was wakker geworden en had in doods
angst gegild om Lou-Lou, die in de ka
mer naast de zijne sliep. Zij was on
middellijk naar hem toegesneld en sid
derend van angst had hij zich aan haar
vastgeklemd.
„Maar Robbie," had hij gezegd, „je
hoeft toch niet bang te zijn, kereltje.
Het is toch alleen maar onweer. Kijk
eens naar mij. Ik ben toch ook niet
bang." Vluchtig had hij even naar haar
opgekeken, maar onmiddellijk zijn ge
zichtje weer aan haar borst verborgen,
toen een nieuwe donderslag had weer
klonken.
„Weet je waarom ik niet bang ben,
Robbie? Omdat het onweer een vriend
van ons is. Het maakt ons immers ex
pres wakker, alsof het wil zeggen: „Toe,
mensen, vlug, doe je ramen dicht, want
anders regent het in."
„Ja, maar al dat vuur dan?"
„Dat vuur is de bliksem, Robbie. En
die kan je niets doen, wanneer je niet
onder een boom gaat staan. Als je lek
ker in je warme bedje ligt, kan je
„sliep-uit" tegen de bliksem zeggen.
Dan ben je pas een echte flinke jongen."
Robie scheen moed te hebben geput
uit haar geruststellende woorden, want,
hoewel het nog steeds hevig onweerde,
had hij Louise losgelaten en was recht
op in zijn bedje gaan zitten.
„Zie je nu wel, dat je een flinke kerel
bent," had Louise toen gezegd. „Sta nu
eens op en draai het licht aan. Alleen
maar om het onweer te laten zien, dat
je niet bang meer bent."
En Robbie was opgestaan en had het
licht uitgedraaid.
„Prachtig," had Louise gezegd, „nu
ben ik echt trots op je. Draai het nu
maar weer uit, om te laten zien, dat je
in het donker ook niet bang meer bent."
Robbie had het licht uitgedraaid en was
een ogenblik later rustig in slaap ge
vallen, zijn handje in de hare.
•H-
Op een ochtend in Juni, een stralen
de, frisse vroeg-zomermorgen, speelde
Louise met Robbie met een bal in de
tuin, terwijl Mr. en Mrs. Palfrey op het
terras een kopje koffie dronken. Daar
hoorde zij Mrs. Palfrey roepen: „Lou-
Lou, kun je even hier komen?"
„Zeker, Mrs. Palfrey," antwoordde
Louise en liep het terras op.
„Ach, Lou-Lou," vroeg Mrs. Palfrey,
„zou je mij niet een groot plezier willen
doen? Harrison komt om 2 uur van
middag aan, met zijn leraar, en ik zou
het erg prettig vinden als jij hen ging
afhalen. Je kunt Robbie natuurlijk mee
nemen, als je maar zorgt, dat ze niet
aan het vechten slaan, want Harrison
is nogal plagerig. Wil je ddt doen?"
„Natuurlijk, Mrs. Palfrey, met het
grootste genoegen," antwoordde Louise,
waarop Mevrouw haar bedankte en zij
met Robbie verder ging spelen.
Die middag, tegen 2 uur, stond Louise
met Robbie op het perron de binnen
komende trein af te wachten. Op de se
conde af kwam hij aan en Harrison hing
reeds van verre uit het portierraampje
te zwaaien. Toen de trein tot stilstand
was gekomen, stapte hij uit, op de voet
gevolgd door een stevig gebouwde man
van omstreeks vier-en-dertig jaar, met
een open, gladgeschoren gezicht en
vriendelijke bruine ogen. Hij stelde zich
voor als Gerald Kean, leraar van Har
rison. Hij maakte op Louise een prettige
indruk.
Terwijl zij het perron afliepen, op weg
naar de wachtende auto, vx-oeg Kean:
„Wat voor soort mensen zijn die Pal
freys eigenlijk?"
„Heel prettige mensen. U zult ze be
slist erg aardig vinden."
„We zullen nog wel eens moeilijk
heden hebben met Harrison. Hij is erg
opstandig en weet met zichzelf nog geen
raad. Maar daar hoeft u zich geen zor
gen over te maken. Dat is mijn af
deling", lachte hij, waarbij een rij goed
verzorgde, gave tanden te zien kwam.
Intussen vroeg Harrison aan Robbie
ze waren samen wat achtergebleven
„Hoe is ze?"
„Ze heet Lou-Lou."
„Ja, dat weet ik. Maar hoe is ze?"
„Reuze aardig!"
„Wat bedoel je daarmee, reuze aar
dig? Dat ze je geen slaag geeft als je
stout bent?"
„Ik ben nooit stout."
Ze waren intussen bij de auto geko
men, zodat Harrison niet verder kon in
formeren.
-ö-
Harrison was nu reeds meer dan een
jaar thuis en alles was buitengewoon
meegevallen. Gerald Kean kon uitste
kend met hem opschieten, doch had hem
tegelijkertijd stevig onder de duim. Har
rison scheen bijzonder op hem gesteld
te zijn, vermoedelijk omdat Kean een
sportieve, rustige kerel was, die niet al
tijd de lijn strak hield en een moderne
methode van lesgeven voorstond. Har
rison maakte uitstekende vorderingen
en de Palfreys waren werkelijk ten
zeerste met de leraar van hun oudste
zoon ingenomen.
(Wordt vervolgd.)
