DE VALLEI
223
39
SIMON DEWIT
Renswoude-
Mitlandia
«ÏÏsl
een,
FE1
159
Veenendaal
faalde tegen
S-W-
KIJK
D*V*
Voor de Jeugd
eAdhi
urn
HARING in TOMATENSAUS
Volvette Boerenkaas, gelegen of extra belegen
BRUINE BONEN originele import
WITTE BONEN Ae PRIMA GEHAKT
TOMATENPUREE 25 ïïïSiï
MARIE biscuits
JAN HAGEL -
SANTOS KOFFIE
LAVENDEL TOILETZEEP^
(joedeK poedJcovp
de blauwe sSluier
en speelde gelijk 0-0
Renswoude 2 Veenendaal 5
4—3
Sparta-W ageningen
1-2
Rhenus kon niet op tegen het te forse
spel van D*V*S*A*
De tweeling
van de „Klaverhoeve"
Zaterdagmiddagvoetbal in Veenendaal
DOVO—Excelsior 2—2
MatjanMaarsen 11
TriangelboysS.V.M.-boys 6-0
V.R.C.Oranje-Blauw 01
Robur et Velocitas
W.A.V.V.
2-2
Komkommers gesn. fZfl Grove Spliterwten
Augurken (bommen) «no Fijne Spliterwten OQ
Doperwten middel ii A Appelmoes *5 A
Cacao CQ
Milanodrop de echte
MA
Prima huishoudkoffie
Pruimen,
Tarwebloem
AmerikaansPatent^O
Rozijnen
Tutti Frutti ftTF
Siam-rijst
Vloeibare shampoo
FEUILLETON
door FRANCOIS CAMP AU X
Veenendaal trad Zondagmiddag op
een zeer zwaar en glibberig kleiveld aan
tegen DWSV te Utrecht. Het spel van de
Veenendalers stelde de talrijke suppor
ters zeer teleur. Veenendaal speelde
moeilijk, de rust had de spieren geen
goed gedaan, waardoor het tempo zeer
Het was Mitlandia dat in de aanvang
de leiding nam. Renswoude zorgde ech
ter dat de stand weer spoedig gelijk
werd. W. v. d. Horst scoorde het eerste
tegenpunt (11).
Mitlandia was iets sterker, wat ook
op het scoringsbord zichtbaar werd. In
de 32e minuut werd het door de links
binnen 12 en 7 minuten later door
middenvoor Van Donselaar 13.
Vooral in snelheid en techniek kwa
men de Renswoudenaren wel wat te
kort.
Voor rust werd er niet meer gedoel
punt, zodat Mitlandia een veilige 13
voorsprong scheen te hebben.
Na de thee was het echter Renswou
de dat de toon aangaf. Door de rechts
binnen van Renswoude werd het via de
paal 23 en door N. Schoonderbeek 3-3.
Renswoude bleef sterker maar het
was dan weer de paal, dan weer de lat
die parten speelde. Ook de keeper had
in deze periode bepaald vrouwe For tu
na niet met zich. Toch zou Renswoude
de leiding nog weer nemen, en wel door
haar spil T. Hardeman (4—3). Kort hier
op antwoordde Mitlandia echter op de
juiste manier en werd de eindstand
Renswoude 2 heeft er Zondag voor
gezorgd de kampioenskans te behouden.
Reeds na enkele minuten was het mid
denvoor C. Vink die met een ware „ko
gel" de score opende 10.
Veenendaal antwoordde echter met
enkele tegenaanvallen en hierbij werd
keeper O. Holst enigszins verrast 11.
Renswoude had echter datgene wat
Veenendaal niet had, een goede mid
denvoor.
Het werd door C. Vink 21.
Veenendaal maakte nog geen minuut
later wederom gelijk en zelfs werd het
23 toen de keeper van Renswoude een
ogenschijnlijk ongevaarlijke bal liet
glippen.
Na de rust was Renswoude heer en
meester van het terrein en als Veenen
daal op de rood-witte helft kwam was
het vooral de goede rechtsback van
Renswoude, W. Vink, die steeds weer
wegwerkte.
Door D. Bakker werd de stand gelijk
en G. v. d. Veer zorgde met een harde
lage schuiver voor de winnende goal
4—3.
Wat geen Wageninger had verwacht
is geschied. Het devies: „Sterker door de
strijd" hebben de elf Wageningers op
het Sparta-terrein tot waarheid weten
te brengen. Sparta startte niet slecht.
Steeds weer opnieuw rukte zij op naar
het centrum, maar strandde op de half-
stopper Looys die aldoor daar was waar
gevaar dreigde.
De Wageningse verdedigers lieten
zien, dat zij geroutineerde spelers wa
ren, die hun vak goed verstaan. Gent-
jes, Beijer, Jansen en Looys spelen al
jaren in deze opstelling. Zij kennen el
kaar door en door en hadden al spoedig
het goede tegenspel gevonden.
Bij een goede Wageningen-aanval
werd rechtsbinnen v. Amersfoort door
linksback Van de Oever gekraakt. De
strafschop werd door Knevel goed in
geschoten (01). Nauwelijks enkele mi
nuten later was het gelijk. Job Jansen
trachtte een voorzet weg te koppen, de
bal gleed echter over zijn hoofd, precies
voor de voeten van rechtsbinnen Ben-
ninghof, die geen moeite had Gentjes
het nakijken te geven (11). Sparta
werd na dit doelpunt sterker.
In de tweede helft trachtte Sparta ver
opdringend het pleit te beslechten. De
Wageningers zetten de tanden op el
kaar en zij wisten de stormloop van
Sparta tot staan te brengen. Gentjes
kreeg enkele lastige ballen te verwer
ken, ook hij bleek echter uit het goede
hout gesneden te zijn. Er waren onge
veer 20 minuten gespeeld in de tweede
helft, toen het winnende doelpunt ge
scoord werd. Een fractie van een secon
de faalde de Sparta-defensie. Door alles
heen kwam een prachtige pass van Kne
vel. De bal schampte van de voet van
rechtsbinnen Van Amersfoort af. De
vlug toeschietende rechtsbuiten v. d.
Kolk ving het leer op, de Sparta-doel-
man Muhring bleek niet opgewassen te
gen het prachtige schot en precies onder
de lat verdween de bal in het net.
De Rotterdammers dachten: wij win
nen nog wel, maar men had niet ge
rekend op de vinnige strijdlust van de
Wageningse jongens. Er waren nog
enkele minuten te spelen, toen v. d.
Kolk plotseling alleen voor doelman
Muhring kwam, hij werd echter door
Terlouw gekraakt, hetgeen de scheids
rechter ontging.
laag lag. Bovendien had Veenendaal
haar aanvalsleider C. Heykamp niet in
haar midden. Daarvoor had men zijn
broer Jan op de midvoorplaats opge
steld. Dit liep echter op een volkomen
mislukking uit. Na de rust bezette Jan
Heykamp de linksbuitenplaats. Daar liet
hy iets betere dingen zien, hy kwam zo
nu en dan tot een schot, maar zyn
tempo en lichaamsbeheersing lieten
veel te wensen over, al geven wy direct
toe, dat de terreinomstandigheden er
niet gunstig voor waren, om deze spe
ler naar juiste waarde te schatten.
Want ook het merendeel van de elf
geel-blauwen toonden zich deze mid
dag niet in goede conditie. Alleen na
rust kwam zo nu en dan wat meer spirit
in de aanvallen. Voor rust speelde men
bepaald slap en zonder veel animo. Die
eerste helft bracht trouwens ook van
DWSV-zijde weinig fraais, zodat er niet
veel te genieten viel. Er kwamen aan
beide zijden maar heel sporadisch sco
ringskansen. Bij dat al nog een scheids
rechter, die zeer veel floot en verzot
was op stuitballen.
Na de rust kreeg men direct een an
der beeld. Henny Muller ging als aan
valsleider fungeren en deed dat niet on
verdienstelijk. Hij zag in ieder geval
kans het de DWSV-achterhoede moei
lijk te maken en er waren ook direct
meer kansen, zodat doelman Hoencamp
enkele gevaarlijke momenten meemaak
te. De druk op het DWSV-doel werd
steeds sterker maar men kwam er niet
door. De wedstrijd kreeg een fors ka
rakter en was de laatste tien minuten
bepaald onaangenaam, al bleven geluk
kig incidenten tot een minimum beperkt
Toch was het bepaald een opluchting,
zowel voor spelers als voor de scheids
rechter en het publiek, dat het eind
signaal weerklonk. Voor de tweede maal
was DWSV er in geslaagd Veenendaal
een gelijk spel af te dwingen.
Hilversum toonde zich in een goede
conditie, door de lastige uitwedstrijd te
Driebergen met 51 te winnen. En de
Hilversummers kunnen nieuwe kracht
putten uit de gelijke spelen van Veenen
daal, waardoor zij thans reeds 1 verlies-
punt minder hebben.
De stand is nu geworden:
Verschijnt als bijlage van het
streekblad DE VALLEI
Onder redactie van TANTE JOS
Veenendaal
14
23
Hilversum
12
20
C.D.N.
12
15
H.M.S.
12
15
Hercules
14
14
D.W.S.V.
12
13
Maarssen
14
13
St. Boys
13
12
Zeist
13
10
B.V.C.
14
10
Patria
11
6
A.P.W.C.
14
3
Correspondentie te richten
aan Tante Jos, p/a Parallel-
weg 10, Veenendaal.
BESTE JONGENS EN MEISJES,
Deze week heb ik er negen nieuwe
neven en nichten bij gekregen, 't Wordt
een hele familie hoor! Schrijven jullie
ook eens een brief aan tante Jos? Dan
kunnen we eens wat nader kennis ma
ken. Allemaal veel groeten van
Tante Jos.
WIE ZIJN ER JARIG?
2 Febr. Jan v. d. Haar.
3 Cowboy.
4 Marietje Bos.
4 Dirk Meyer.
7 Sneeuwwitje.
7 Nellie Bos.
7 Crocus.
8 Ina Kruiningen.
ZILVERPAPIER ONTVANGEN VAN:
Jan en Henny Roelof sen.
Ineke Hensen.
Janny Aartsen.
Jan van Engelenburg.
Helmert Henken.
Annie Nuissenburg.
Dikje Veer.
Jannie van Beek.
Allen hartelijk dank!
RAADSELS
Venlo
Nede
Scheemda
Vugt
Grave
Stiens
Grouw
Hasselt
Uit de nevenstaande
plaatsnamen kan
men, van boven naar
beneden, de naam
van een vuurspu
wende berg lezen,
door 1 letter uit elke
plaats te zoeken.
„Dag moeder.... daaaag." Zwaaiend
met hun arm rijden Jet en Els op hun
fiets het erf af. Ze gaan, zoals elke mor
gen, samen naar school, de tweeling van
de „Klaverhoeve". Trouwens, wat doen
ze niet samen? Waar je Jet ziet, zie je
Els en omgekeerd. Iedereen mag de
zusjes, die als twee druppels water op
elkaar lijken en het altijd voor elkaar
opnemen, graag. Hun weg loopt door de
winterskale weilanden naar het dorp.
,,'t Heeft aardig gevroren, geloof ik,"
kampioenschap volop aanwezig
Er kon Zaterdagmiddag weer gevoet
bald worden in Veenendaal. Wekenlang
heeft de competitie stil gelegen en dan
ineens weer vier Veenendaalse clubs die
thuis spelen. DOVO bereikte een 22
gelijk spel tegen Excelsior Rijsen, ter
wijl VRC de belangrijke wedstrijd om
de bezetting van de eerste plaats in de
4e klasse Oost verloor van Oranje-
Blauw uit Nijmegen, zy het met het
kleinst mogelijke verschil. Matjan
bracht het niet verder dan een 11 ge
lijk spel tegen het bezoekende Maars-
sen. Alleen Triangelboys zorgde voor
een klinkende 6—0 overwinning op
SVM-boys.
DOVO heeft voor rust het beste van
het spel gehad. Het tempo lag iets hoger
waardoor de aanvallen wat gevaarlijker
waren. Toch kwam het eerste doelpunt
niet uit een gevaarlijke aanval, maar
uit een schot van verre afstand van spil
Kroesbergen, dat de Rijssense doelman
zelf verder het doel inwerkte.
Een kwartier na rust had DOVO een
20 voorsprong, door middel van rechts
buiten Van Zetten. De gasten gaven de
strijd niet op, integendeel, in het laatste
kwartier kwamen zij in de meerderheid,
zodat de DOVO-achterhoede onder zwa
re druk kwam te staan. In de DOVO-
achterhoede had Achterberg de rechts
backplaats ingenomen van Nieboer. Tien
minuten voor het einde konden de gas
ten de achterstand tot 21 verkleinen
en een halve minuut voor het eindsig
naal werd de achterstand geheel weg
gewerkt, waardoor het tot een verdeling
van de punten kwam.
het
blijft.
Matjan heeft in deze wedstrijd een
kleine meerderheid te zien gegeven,
zonder echter de volle winst te kunnen
boeken. Na 7 minuten nam Matjan door
Bart Veenendaal de leiding. Deze voor
sprong kon men tot 20 minuten in de
tweede helft vasthouden. Doelman Van
Eist kreeg de bal. na een ver schot niet
goed onder controle, waardoor de stand
gelijk kwam en ook hier een punten
verdeling plaats vond.
Op een goed bespeelbaar terrein heb
ben elf boys uit Veenendaal en elf boys
uit Maartensdijk hun krachten geme
ten. De Triangelboys trokken daarbij
met 60 aan het langste eind.
Jongman opende de score door zeer
snel te reageren op een lage voorzet van
J. Hensen. Een S\T\l-back speelde daar
na zo hard op zijn doelman terug, dat
deze onhoudbaar was. SVM probeerde
ook aan de goede kant een doelpunt te
maken, maar de Triangel-achterhoede
weerde zich met succes. Bouman trof
met een hard schot beter de roos, zodat
men met een 3^-0 stand ging rusten.
De tegenstand na de rust van SVM-
boys was zwakker. J. Hensen bracht de
stand op 40 en Van Ingen zorgde voor
nummer vijf. Tenslotte bracht J. Hensen
na enkele gemiste kansen van de Tri
angelvoorhoede de stand op 60.
Twee volkomen gelijkwaardige ploe
gen hebben gezorgd voor een spannen
de wedstrijd. Aan beide zijden kwamen
voor rust enkele kansen om de leiding
te nemen. Een kopbal van de Nijmeegse
midvoor vond de paal op zijn weg. Tot
rust werd er niet gedoelpunt.
Na de hervatting nam VRC aanvan
kelijk een kleine veldmeerderheid, maar
tot doelpunten kwam men niet. Enkele
uitvallen van de gasten waren niet van
gevaar ontbloot. Twaalf minuten voor
het einde kwam er een scherpe voorzet
van de Oranje-Blauwe linksbuiten. Via
het hoofd van een VRC-speler verdween
de bal in het doel. VRC benutte de res
terende minuten om toch nog een gelijk
spel uit het vuur te slepen, maar de
VRC-aanval was onmachtig deze ver
diende gelijkmaker te scoren. Beide
ploegen staan thans met evenveel pun
ten aan de top van de ranglijst, waar
door de spanning in deze afdeling om
Deze wedstrijd is er een geworden
van protesten. Zowel Robur als WAVV
protesteerden na afloop.
Van de aftrap af trok Robur op de
Wageningse veste af, maar Jansen, Van
Harn en Hellegering wisten de Robur-
aanvallen in de kiem te smoren.
Na 10 minuten spelen, kreeg de
Apeldoornse rechtsbuiten Elfring, de
bal vrij. Hij loste een hard schot, doel
man Jansen was reeds geslagen, doch
Van Harn, die in de doelmond stond
werkte met zijn vuisten de bal tot hoek
schop. Ieder lette op de scheidsrechter.
Deze besliste echter hoekschop. Deze
leverde niets op. De WAVV-voorhoede
trok hierna ten aanval en het was Hel
legering Jr. die de bal hard en zuiver
inschoot (01). Lang plezier hadden de
WAVV-ers hiervan niet want bij een
Robur-aanval was het Ponstein die ge
lijk maakte (11). Bij een aanval van
zegt Jet, terwijl ze Els wijst op het gras
van de berm. Ieder sprietje heeft een
wit randje. Els manouvreert haar fiets
behendig door de bevroren karresporen,
die de weg verre van effen maken.
„Ja, fijn," antwoordt ze, „nog een paar
dagen zo en we kunnen rijden zeg, de
baan houdt zo gauw. Even kijken straks
als we er langs komen of er al een laag
je ijs op ligt."
Bij de ijsbaan springen ze van hun
fiets.
„Kijk," roept Els en wijst op een kraai
die parmantig over het dunne ijsvloertje
stapt met klapperende vleugels, „het
kan al een kraai dragen."
„Nou ja, een kraai," snuift Jet, ,,'t
moet zeker nog drie dagen vriezen voor
het ons kan houden."
De zusjes hebben het, terwijl ze hun
weg vervolgen, druk over de komende
ijspret Ze rijden dan ook allebei uit
stekend. „Weet je nog van verleden
jaar, de schoolvedstrijden?" glundert
Els, „jij een tweede prijs en ik een der
de? Als Wietske Boomsma er niet ge
weest was, had je vast de eerste prijs
gehaald, je scheelde maar een haartje
met haar."
„Jaals," lachte Jet. ,,'k Hoop
maar dat we nu ook gauw weer wed
strijden krijgen zeg, 'k heb er reuze zin
in." Al pratend zijn de zusjes bij school
aangekomen en voegen zich bij hun
klasgenoten, die het oók al druk over
schaatsen, hebben.
Even laterzitten ze in hun banken.
Mijnheer Rensen staat handenwrijvend
voor de klas. De jongens en meisjes
vinden dat hij er bijzonder plezierig uit
ziet. Dat is geen wonder want ook mijn
heer Rensen is een groot liefhebber van
de schaatssport. Opgewekt schalt zijn
stem over hun hoofden: „Wat zeggen
jullie er van jongens, nog een paar
nachten zo en we kunnen zwieren....
en," mijnheer knipoogt geheimzinnig,
„ijs en weder dienende hebben we dan
aanstaande Zaterdag onze jaarlijkse
wedstrijden."
„Hoeraaaa.klinkt het uit veertig
monden. Jan de Roos slaat zijn buur
man van louter plezier met een atlas
op zijn bol. Els zwaait wild met de kat-
testaart van Anneke Roos, die voor haar
zit 't Is even een lawaai van jewelste.
„Tut, tut," roept mijnheer bedarend, ,,'t
kan morgen wel warm water regenen."
„Niks hoor," schreeuwt Wouter Kraak,
„onze buurvrouw zei vanmorgen nog
dat haar likdoorn zo stak en dat is al
tijd tegen vorst."
Ze lachen allemaal, maar dan geeft
mijnheer een daverende klap op de les
senaar ten teken dat het tijd is om te
beginnen. „En je best doen vanmorgen
hè," bromt hij, „anders wordt de wed
strijd afgelast."
(Wordt vervolgd.)
Oplossing raadsels.
I. brem, rede, edel, melk.
II. De kleinste.
III. 1. Eindhoven. 2. Parijs. 3. Den
Haag. 4. Delft. 5. Alkmaar.
S.C. RHENEN—S.O.V.A. WERD
AFGELAST
De voor afgelopen Zaterdagmiddag
vastgestelde wedstrijd Sportclub Rhe-
nenSOVA werd opnieuw afgelast van
wege de gesteldheid van het terrein op
Candia.
WAVV was het Van Reemst, die na
enorme doel worsteling inschoot (12).
Robur werd hierna sterker, doch stop
per Hellegering, goed bijgestaan door
Van Harn, wist althans voor de rust
verdere doelpunten te voorkomen.
Na de hervatting kreeg men de ene
sensatie na de andere. Nadat Van
Reemst een hard schot uit een voorzet
van Zeiler had gelanceerd, zag hij de
bal van de deklat het veld weer in-
stuiten. Bij een aanval van Robur, gaf
Ponstein een haarscherpe voorzet. Mid
voor v. d. Laan stond er niet best voor,
maar op verbluffende wijze scshoot hij
het leer in de vlucht achter doelman
Jansen (22). Het spel golfde op en neer,
nauwelijks bekomen van deze sensatie
was het Hellegering Jr. die met een
hard schot doelman Van de Berge geen
schijn van kans gaf. De WAW-ers gin
gen juichend naar het midden. Groot
was echter hun teleurstelling toen
scheidsrechter Bos, die er deze middag
nogal eens naast was, een vrije schop
gaf.
Nadat de spelers na afloop tien minu
ten in de kleedkamer hadden vertoefd,
kwamen er weer enkelen naar buiten.
Robur had geprotesteerd en een straf
schop moest genomen worden. Met ge
bogen hoofd liep keeper Jansen naar
zijn doel, maar met opgeheven hoofd
kwam hij terug als een overwinnaar. Op
fraaie wijze wist hij het harde schot
van Klein Klouwenberg te stoppen. En
nu moeten de WAVV-ers maar afwach
ten wat de behandeling van het protest
tegen het niet toekennen van een doel
punt oplevert. Mochten zij deze toege
kend krijgen, dan staan de Wagenin
gers gelijk met Rheden in punten-
aantal.
Op een nog zwaar veld speelde Rhe
nus Zondagmiddag de wedstrijd tegen
DVSA uit Amerongen en het moet ge
zegd worden, dat de gasten, die op eigen
terrein met 01 verloren, t.g.v. deze
return wedstrijd flink, doch té fors re
vanche hebben genomen door de groen-
witten een 13 nederlaag toe te
brengen.
Vers van de aftrap miste doelman
Jansen reeds het eerste schot en was de
stand in de eerste minuut al 01 voor
de blauwen. In de volgende minuut lag
de bal in het DVSA-net, doch de
scheidsrechter had buitenspel geconsta
teerd. Rhenus was kennelijk zo ge
schrokken van het overrompelende te
genpunt, dat alles op alles werd gezet
om in elk geval de gelijkmaker te sco
ren, doch practisch iedere aanval, en
het waren er legio, liep vast op de bui-
tenspelval. Enkele pracht kansen wer
den wel geschapen, doch niet benut.
DVSA bleef intussen gevaarlijk en in de
een en twintigste minuut was de Rhe-
nusverdediging er zo volkomen naast,
dat de Amerongers de voorsprong heel
gemakkelijk tot 02 konden vergroten.
Deze stand gaf geenszins de juiste ver
houding aan. Rhenus was en bleef in de
meerderheid, totdat ongeveer zes minu
ten voor rust midvoor A. v. d. Horst met
drie DVSA-ers op z?n hielen uit een door
Jansen aangegeven bal een tegenpunt
kon scoren: 12.
Na de thee drongen de gastheren op
nieuw sterk op. DVSA verdedigde met
hand en tand en het spel werd er niet
mooier op. Een ogenblik zelfs dreigde
het door té fors ingrijpen van Amerong-
se zijde tot een handgemeen te komen,
doch dank zij de krachtige leiding van
scheidsrechter H. van Ginkel werd de
vrede al bleef het verder een gewa
pende bewaard.
In de vier en twintigste minuut werd
linksbuiten T. Spies wel zo hardhandig
van de bal gezet, dat het DVSA een pe
nalty kostte. Van der Horst schoot in,
de DVSA-doelman redde, doch aange
zien hij niet had stilgestaan, liet de
scheidsrechter overnemen. De tweede
keer belandde het schot tegen de paal.
De stand bleef 12 en het initiatief tot
het spel bleef in handen van Rhenus.
Hoe de groen-witten echter ook hun
best deden, het wilde deze middag niet
gelukken, en toen in de een en dertigste
minuut een door twee man van DVSA
ondernomen snelle uitval opnieuw voor
de Amerongers succes opleverde (13)
(overigens een geheid buitenspeldoel-
punt) geloofden de Rhenenaren het ver
der wel.
Groot, 400 grams ovaal blik van 69 voor
naar keuze, 1 50 gram '0
500 gram, van 42 voor
zoetzuur, per literspot 500 gramma
zoetzuur, pet literspot B^W%9 500 gram
half blik 39, groot blik m per grote pot
Witte boontjes in tomatensaus met
dobbelsteentjes gehakt
orig. import 500 gr. van 51 voor^V«r kant en klaar voor
blikje
250 gram
250 gram van 29 voor
lekkerder dan ooit
250 gram van 48 voor
per 100 gramspak van 63 voor «Tv
uit de ton, 100 gram
de bekende in het rode pak
Algem. prijs 248 ct. Bij Simon deWit
250 gram van 169 voor
Zongedroogd Californisch fruic
Eet het als groente of bij rijst l
250 gram van 38 voor
Als U zelf bakt:
per kilo
500 gramspak
250 gram
250 gram van 70 voor m
droogkokend, «g A BJB
500 gram 4# 4# wJ
met verfijnde parfum
2 stukken van 50 voor
voldoende voor 10 tot 15 wassingen, per flesje
(41)
Dat was Gladys ook, of eigenlijk kan
ik wel zeggen iedereen hier." Hij zweeg
even en wierp een vlugge blik op zijn
vrouw, die nog steeds met haar potlood
zat te spelen.
„Maar er is iets anders, Louise. Wij
hebben nooit geweten, dat je al eens in
een rechtzaak betrokken was geweest.
We nemen zonder enige twijfel aan dat
je volkomen onschuldig bent geweest en
de beste bedoelingen hebt gehad." Weer
hield hij even op en zocht naar de juiste
woorden. Het werd Louise koud om het
hart, want zij voelde reeds wat er ko
men zou. Daar was het, het einde van
alles! En jawel! Na enige ogenblikken
ging Mr. Langley verder:
„Kijk eens, Louise, wanneer wij par
ticulieren waren en alleen met onszelf
rekening hadden te houden, zouden wij
hier geen zier om geven. Persoonlijk
keuren wij je handelwijze zeker niet af
en koesteren wij zelfs een zekere bewon
dering voor je. Maar wij zijn nu eenmaal
hotelhouders en daarmee moeten wij
wel degelijk rekening houden. Door het
gebeurde van vanochtend zal onze naam
toch al genoeg schade ondervinden,
want iets dergelijks is altijd funest. Als
het publiek nu bovendien nog te horen
zou krijgen, dat wij iemand in dienst
hebben, die in een kidnappingsaffaire
verwikkeld is geweest, vrezen wij, dat
men ons dat uiterst kwalijk zou nemen
en dat is iets, wat wij niet kunnen en
mogen riskeren."
Hier eindigde hij zijn tirade en liet
het verder aan zijn vrouw over.
„Ik hoop, dat je het begrijpen kunt,
Louise, en het ons niet kwalijk zult ne
men. We moeten dit zuiver zakelijk zien
en het gaat hier om ons bestaan. Het
spijt ons ontzettend, neem dat maar van
mij aan, maar wij kunnen niet anders.
We zijn altijd meer dan tevreden over
je geweest en hadden gehoopt, dat je
nog jaren bij ons zou blijven. Maar dit
voorval heeft de situatie gewijzigd."
Louise stond daar als een stenen
beeld. Niets in haar trekken verried wat
in haar omging. Moest dan haar hele
leven niets dan ellende en wanhoop zijn?
Zij had zo gehoopt, dat zij haar laatste
levensdagen hier verder nuttig en ar
beidzaam zou kunnen slijten; dat zij
nog zelf, met eigen handen zou kunnen
blijven verdienen, wat zij nodig had, al
was dat ook nog zo weinig; dat zij haar
kamertje zou kunnen behouden met
Darling, in de hoop, dat eens Tony zou
komen om haar mee te nemen. Dat alles
zag zij nu vervagen, in doffe wanhoop,
ten gevolge van een voorval uit haar
verleden, dat haar toch reeds zoveel har-
teleed had berokkend en dat zij voor
goed een afgesloten hoofdstuk had ge
waand. Nu was het als een spookbeeld
uit dat verleden herrezen en bracht haar
de ondergang. En, wat zij bijna nog er
ger vond, niet alleen de hare, maar
tevens die van de stumpers, die zo ge
heel van haar afhankelijk waren. Tal
loze gedachten dwarrelden door haar
brein. Ze zou kunnen aanvoeren, dat het
toch volkomen onrechtvaardig was haar
ten ontslaan voor iets, waaraan zij vol
maakt onschuldig was. Dat ze geen ver
oordeling had ondergaan, wat op zich
zelf reeds een bewijs van haar onschuld
was. Dat dit haar laatste levenskans
was en dat deze haar nu op zulke be
trekkelijk onbetekenende grond enwerd
ontnomen. Doch ze had de kracht niet
meer om te argumenteren. Ze voelde
zich verslagen, hopeloos verslagen,
doodmoe en uitgeput. Het was haar, of
ze na alles wat ze de laatste maanden
had moeten doormaken, langzamerhand
in een toestand van gevoelloosheid was
geraakt, die maakte dat zij zich om niets
meer bekommerde. Ze had het gevoel, of
dit alles haar niet aanging; of zij in een
theater zat en keek en luisterde naar
een tragedie, die werd opgevoerd.
En dof en gelaten, zonder Mr. en Mrs.
Langley zelfs aan te zien, zei Louise:
„Goed. Ik begrijp het. Ik zal gaan."
„Hoor eens even, Louise," zei Mrs.
Langley, ontdaan door de apathische
houding van Louise, „als je wilt, kun je
hier iedere dag wat eten komen halen.
Dat kan geen mens ons kwalijk nemen,
denk ik. En als we iets voor je kunnen
doen, zeg je het maar. We zullen altijd
bereid zijn je te helpen. In ieder geval
zullen we je veertien dagen extra loon
uitbetalen, dan kun je even vooruit.
Doch het is maar het beste, dat je nu
meteen gaat. Je maakt het anders voor
jezelf en voor ons zoveel moeilijker,
vind je niet?"
„Ja, Mrs. Langley. Dank u," zei Louise
en wendde zich naar de deur.
Vijf minuten later verliet zij het huis
door de achteruitgang. Ze had de veer
tien dagen extra loon niet in ontvangst
genomen en was zo verstrooid en in de
war dat zij zelfs verzuimd had van
Gladys afscheid te nemen.
Doelloos en aan doffe wanhoop ten
prooi dwaalde Louise door de straten.
Tijdens het onderhoud met de Langley's
en ook nog een poos daarna scheen ze
niet meer tot enig redelijk denken in
staat te zijn. Maar in de koele, frisse
buitenlucht knapte zij al spoedig enigs
zins op en begonnen haar hersens weer
normaal te functionneren, hoewel ze
zich lichamelijk doodop en uitgeput
voelde.
Het wanhopige van haar toestand
drong meer en meer tot haar door. Nu
restte haar niets meer, nu was haar
laatste kans vervlogen.
(Wordt vervolgd.)
