THEE RECLAME
25 ct
DE VALLEI
VAN ALLES WAT
GOEDKOPER
de
9 kSLuier*
HET TWEEDE PAKJE
Wordt schaakclub Veenendaal
kampioen?
Voor de Jeugd
De wereld heeft
teveel opium
KOLOM VOOR DE VROUW
mum
op van een p
Het eerste tiental van de Veenendaalsche Schaakclub zet haar
reeks van overwinningen voort
Tafeltennis-Competitie
Wat kabouter Langhaard
vertelde
Officiële Bekendmaking
FEUILLETON
FRANCOIS CAMPAUX
(soort naar keuze)
Deze aanbieding is geldig t/m 22 Februari 1955
De zo belangrijke wedstrijd WSTI
Veenendaal I op Maandag 7 Februari te
Nijmegen, is geëindigd in een prachtige
37 overwinning voor de Veenendalers.
Voorts moest USV III uit Nijmegen
op Zaterdag j.l. uitkomen tegen Vee
nendaal I, welke ontmoeting eveneens
in een fraaie overwinning van 82 ein
digde voor Veenendaal I.
De uitslagen van beide partijen zijn:
WSTIVeenendaal I:
J. v. d. HeydenC. v. Genderen l/t
G. H. v. HezewijkJ. Konings 01
A. WillemsenP. J. v. d. Wolf V*Vs
G. H. v. HeezenJ. de Vries 01
In de le klasse A kwam Climax 1
weer een stap dichter bij het kampioen
schap door het bezoekende Treffers 3
met 100 te verslaan. Climax 2 maakte
een vergeefse reis naar Arnhem. Het
werd met 73 door Treffers 3 geklopt.
Treffers 3 won voorts van Tios 1 een
punt door gelijk te spelen, waardoor
Treffers 3 en Climax 2 met 6 punten de
laatste plaats bezetten. Swift 1 speelde
eveneens gelijk tegen Tios 1 (55).
De koplopers in de 2e klasse Ritac 1
en Kr. en Vr. 2 wonnen beide. Ritac 1
behaalde bij Swift 2 een 28 overwin
ning en Kr. en Vr. 1 kwam met een
37 overwinning van RTC 1 uit Ede
terug. Ritac 2 klopte Tempo 1 met 73.
Climax 3 liep een punt in op VSW, door
tegen Hollandia 1 gelijk te spelen (55).
De spanning om de bezetting van de
ereplaatsen in de 3e klasse G neemt toe.
Leider Ritac 3, dat 2 punten voorsprong
had op Kr. en Vr. 2 en 4 punten op Cli
max 4, verspeelde de voorsprong op
Kr. en Vr. 2 door met 64 te winnen
van Ritac 4 en met 73 van Sorry 2,
gaan Ritac 3 en Kr. en Vr. 2 nu samen
aan kop.
De leiders in de 4e klasse H. hand
haafden hun positie. Climax 1 won met
91 van SKF 1 en VSW 2 won met 91
van RTTV 3 en met 10—0 van SKF 2.
SKF 2 won met 100 van SKF 1. Ritac
5 klpote Fortissimo 2 met 82.
In de 4e klasse I behaalde leider RTC
2 twee overwinningen. Het klopte VSW
3 met 82 en Redichem 2 met 100
RTTV 4 en Panter 2 deelden de punten
(55). Fortissimo 1 klopte Redichem 1
met 100 en Sorry 3 moest met dezelf
de cijfers de meerdere in VSW 3 erken
nen. Ritac 6 verloor met 28 van RTTV
4. Bij de dames klopte VSW het dames
team van SKF met 28 en won Climax
met dezelfde cijfers van SKF. Panter-
dames verloren met 100 van de VSW
dames.
Het programma voor deze week.
Climax I gaat Woensdagavond op be
zoek bij Tios 1 in Arnhem. Als Climax
deze wedstrijd wint, kan het de kam-
pioensvlag hijsen, aangezien geen dei
overige teams dan Climax meer kan in
halen. De overige wedstrijden zijn:
Woensdag: 2e klasse C. Ritac 1 RTC
1: be Klasse G. Ritac 3 Sorry 2; 4e
klasse I. Ritac 6 Panter 2; Redichen
2 Fortissimo 1; Redichem 1 Sorry
3; Damesklasse: ClimaxPanter.
Donderdag: le klasse A. Arnhem 1
Treffers 2; 2e klasse C. Hollandia 1
Ritac 2; RTTV 1 Swift 2; 4e klass
H: RTTV 3 SKF 2; Panter 1 Cli
max 5; Hollandia 2 Fortissimo 2.
Vrydag: le klasse A. PMS 2 Cli
max 2; 3e klasse G. Kr. en Vr. 2
RTTV 2.
PROMOTIE-REGELING
TAFELTENNIS
In het vorige nummer is een zetfout
geslopen in het gedeelte over de promo
tie van de le klasse. De promotierege
ling van de le klasse is als volgt: De
nummers 1, 2 en 3 van de afdelingen A
en B spelen met z'n zessen een volledige
promotie-competitie, waarvan aan het
einde de twee best geplaatste teams aan
de promotie-wedstrijden voor de over
gangsklasse mogen deelnemen.
De wedstrijden welke de teams in de
normale competitie hebben gespeeld,
blijven echter ook meetellen. Heeft
nummer 1 van afd. A b.v. beide malen
gewonnen van de nummers 2 en 3, dan
begint nummer 1 dus met 8 punten aan
de promotie-competitie. Heeft nummer
2 eenmaal van nummer 3 gewonnen en
eenmaal gelijk gespeeld, dan begint het
dus met 3 punten en nummer 3 dus met
1 punt.
A. ButersD. Willemsen01
C. MichelsJ. Diepeveen 01
W. MartinJ. N. Elenbaas1
W. ErwigH. v. d. Veer10
J. ScheeleJ. P. v. d. Bosch 1"s
M. KroonJ. Schoeman 01
Veenendaal IUSV III:
C. v. GenderenBorV»V
J. KoningsBartstra 10
P. J. v. d. WolfNooren10
J. de VriesHeitman 10
D. WillemsenVeldhuizen VsV
J. Diepeveenv. Loveren 10
J. NelenbaasPeters10
H. v. d. VeerSackers01
J. SchoemanSchouten 1—0
A. BlankespoorHermsen 10
Slechts één wedstrijd behoeft Veenen
daal I te spelen. Wint zij deze of speelt
zij gelijk spel, dan is zij kampioen va.
de tweede klasse. In tegenstelling me
het eerste tiental, maakt het tweede
tiental het echter niet zo best.
Op Zaterdagmiddag 5 Februari i.l
speelde zij tegen USV III te Nijmegen
en verloor deze wedstrijd met vooiio
pige cijfers 34. Ook tegen Dodewaard
moest zij het op Woensdagavond j.l. af
leggen. Met voorlopige cijfers venoor zij
met 53. Van beide partijen moeten ei
nog enige partijen worden gearbitreerd.
AMEtviivAANSE ONDERSCHEIDING VOUR NEDERLANDSE MiLHAIREN.
Aan 24 militairen en burgers, die behoord hebben tot het voormalige Nederlandse
Detachement Verenigde Naties is b(j besluit van de President van de Verenigde
Staten van Amerika de Bronzen Ster toegekend. Deze onderscheiding werd ver
leend als bewys van erkenning voor persoonlijke verdienste in Korea.
Défilé langs de gedecoreerden.
Wiat 11 da' „DE VALLE1" vrijwel huis-aan-huis har r
ab nn'is heef! en verreweg het m est gelezen blad Is
goor Veenendaal en omgeving
Verschijnt als bijlage van het
streekblad DE VALLEI
Dnder redactie van TANTE JOS
Correspondentie te richten
aan Tante Jos. p/a Parallel
weg 10 Veenendaal
ONZE JARIGEN
16
Febr.
Maartje v. Eden.
16
H
Gonnie v. Hardeveld.
17
99
Henny v. Kooten.
18
99
Lenie v. Burken.
19
99
Blauwkous.
19
99
Jopie v. Voorthuysen
20
99
Hennie v. d. Weerd.
20
99
Jan v. Engelenburg.
21
99
Janny v. Beek.
Oplossing raadsels.
I. Maassluis.
II. Zevenaar, Monster, Wijhe, Balk en
\lkmaar, Gaast, Weert, IJlst.
NIEUWE RAADSELS
I. Leg dit figuur van 18 lucifershout-
es. Door 5 houtjes weg te nemen kun
e 5 gelijke driehoeken overhouden.
II. Met L ben ik een deel van het ge
licht, met K een vogel, met W een
speelwerktuig, met KI een rots, met F1
een jongensnaam.
Zilverpapier ontvangen van:
Irene Roelofsen. Neli en Lenie v. Bur-
ken. Henk, Wim en Errie v. Ravens-
vaay. Wim Sipman. Willy de Doelder
Dick en Theo Schoonaerbeek. Personeel
Herstellingsoord, Lunteren.
Wat hadden die kabouters in het na
jaar gewerkt om in de koude winter
maanden een flinke voorraad hout te
hebben. Iedere dag waren ze er met
hun bijlen op uitgetrokken en de hele
dag hoorde je in het bos het kraken
van brekend hout. Maar ze plukten nu
toch de vruchten van hun ijver want de
holle boom naast hun woonplaats, een
met dunne boompjes overdekt gat in
de grond, was volgestapeld met mooie
blokjes hout. Ze zouden geen kou hoe
ven te lijden. Kabouter Spillebeen wreef
zich vergenoegd de handen als hij op
zijn beurt het hout moest halen, dat die
dag nodig zou zijn. De hoge stapel min
derde maar langzaam. Op een nachl
draaide de wind naar het oosten en een
felle vorst deed de grond hard worden
als een spijker. Fijne jachtsneeuw stoof
door het bos en vormde heuveltjes te
gen de bomen. Wat zaten ze nu veilig in
het gat onder de boompjes, die kleine
kabouterventjes. Het vuur brandde
heerlijk en terwijl ze zich te goed de
den aan beukenootjes en tamme kas
tanjes, werd menig spannend verhaal
verteld van hun belevenissen, de jaren
door. Kabouter Langhaard kon zó ver-
lellen dat het was of je er zelf bij was
geweest. Zijn handen maakten gebaren
en als hij erg in vuur was zwaaide zijn
lange baard heen en weer.
„Ik weet nog goed," begon hij eens
zijn verhaal, „dat er, toen ik nog wat
jonger was en in een ander gedeelte van
het bos woonde, eens een wintertje
kwam, nee vrienden, daar is het op
't ogenblik midzomer bij. Het vroor zo
hard, dat 's morgens de ijspegels in onze
baard hingen, dat kwam van onze adem
zie je. Voor mij was het al heel erg las
tig, omdat ik zo'n lange baard heD. Het
viel niet mee te lopen met zo'n stijf
ding aan je kin. Bovendien begon, zo
dra ik buiten kwam, mijn neus te drup
pen en die druppels bevroren ook met
een, zodat er altijd een ijspegel aan mijn
neus hing. We hadden op zo'n strenge
winter niet gerekend en ons hout kortte
hard in. Op een goede of liever een
kwade dag, zei de koning dat er op de
een of andere manier brandstof moest
komen. „Trekken jullie allemaal met
een sleetje het bos in mannen," gelastte
hij en kijk eens of jullie nog wat dode
takken kunnen bemachtigen." Nu, de
koning had goed praten, die zat lekker
op zijn troontje, gemaakt van eiken
schors, vlak bij het vuur, maar waar
moesten wij hout vandaan halen nu al
les ondergesneeuwd was? Enfin, we
gingen er op uit, maar het viel niet mee.
Anders kon ik m'n baard zo heerlijk-ofe
m'n hals slaan als het koud was, maar
nu was hij stijf bevroren. Ik had het al
gauw bekeken, geen takje te zien waar
ik bij kon. „Dat is onbegonnen werk,"
dacht ik, „we zullen zeker allemaal be
vriezen net als onze baarden, als het
niet gauw gaat dooien." Ik brak de ijs
pegel van mijn neus en krabde me daar
eens mee achter het oor. Erg aanlokke
lijk vond ik het vooruitzicht niet. Neen,
er bleef ons maar één middel over, dat
was nog te proberen. Ik zette mijn tocht
voort en bereikte na een tijd de rand
van het bos. Daar stond een huisje, een
mensenhuisje. Er woonde een oude
klompenmaker, een verschrikkelijke
brombeer, 's Zomers zat hij soms bui
ten te kerven aan zijn klompen. De
spaanders vlogen dan in 't rond en wij
gingen die 's nachts weieens halen. Ze
brandden lekker en wij kookten er ons
eten op. Nu werkte hij natuurlijk binnen
en er was geen spaander te bekennen.
Ik zou nu kunnen aankloppen en vra
gen of ik de spaanders mocht opzoeken,
die zeker in zijn werkplaats op de
grond zouden liggen. Vooruit, dacht ik,
hij kan niet anders zeggen dan neen,
ik waag het er op.
Voorzichtig tikte ik op de deur, maar
natuurlijk hoorde hij dat niet. Toen
schopte ik zo hard ik kon tegen de
deur en ik schreeuwde „Volluk".
Dat hielp. Ik hoorde gestommel en de
deur kierde open. De klompenmaker
stak er zijn hoofd door, maar hij zag
niets. „Hier ben ik," riep ik vanaf de
grond. Verwonderd keek de oude brom
beer naar beneden en toen ontdekte hij
mij.
„Wel," knorde hij, „nou breekt m'n
klomp, daar staat een kabouter. Wat
moet je?"
Nu, dat klonk niet al te vriendelijk.
„Meneer de klompenfabrikant", zei ik,
want ik dacht er aan dat je iemand be
ter te hoog dan te laag kunt betitelen.
„Wilt u ons aan wat spaanders helpen,
we zitten momenteel bijna zonder
brandstof en u zult begrijpen dat dit
met deze temperatuur erg onaangenaam
(Wordt vervolgd.)
ELECTRISCHE SCHRIKDRADEN
Het hoofd van de plaatselijke politie
te R h e n e n herinnert er aan, dat
hoofden of bestuurders van onderne
mingen van landbouw, tuinbouw, bos
bouw of veehouderij, waarin gebruik
wordt gemaakt van schrikdraden, in het
bezit moeten zijn van een door een be
voegd deskundige opgemaakt en geldig
bewijs, waaruit blijkt, dat ten tijde dat
het bewijs werd afgegeven, aan de be
palingen van het veiligheidsbesluit
electrische schrikdraden was voldaan.
Zij zijn verplicht een duplicaat van het
bewijs, uiterlijk de derde dag nadat het
is opgemaakt, te zenden aan het dis
trictshoofd van de arbeidsinspectie.
De bewijzen verliezen hun geldigheid
op 1 April van het jaar volgende op dat
van afgifte.
Zij, aan wie in het afgelopen kalen
derjaar een bewijs is afgegeven, dienen
zich dus in het bezit te stellen van een
nieuw door een bevoegd deskundige op
te maken bewijs vóór 1 April 1955.
Formulieren voor deze bewijzen, in
gericht volgens het door de minister van
sociale zaken vastgesteld model, zijn
tegen kostende prijs verkrijgbaar ter
gemeentesecretarie, algemene zaken.
Onder een schrikdraad als hiervoren
bedoeld, wordt verstaan een onder elec
trische spanning staande draad, welke
ten doel heeft paarden, vee, pluimvee,
wild of andere dieren van de plaats,
waar de draad gespannen is, verwijderd
te houden door de electrische schok en
de daarmede gepaard gaande schrik,
welke van een aanraking van de draad
het gevolg zijn.
Rhenen, 11 Februari 1955.
Het hoofd van de plaatselijke
politie,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL.
STANDPLAATSEN IJSVERKOOP
Burgemeester en Wethouders van
Rhenen brengen onder de aandacht van
belanghebbenden, dat ieder, die deze
zomer in aanmerking wil komen voor
ie verkoop van ijs langs de openbare
wegen in de gemeente, vóór 16 Maart a.s.
een verzoek bij hun college dient in te
zenden.
Aanvragen, na die datum ontvangen,
zullen niet meer in behandeling wor
den genomen.
Rhenen, 11 Februari 1955.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL.
De secretaris, TH. v. d. WILLIK.
(Van onze correspondent)
GENEVE, Februari. Volgens de offi
ciële opium-commissie te Genève bezit
de wereld thans voldoende opiumvoor-
raden om de normale behoefte voor on
geveer 2Vs jaar te dekken. Terwijl de
legale productie sedert 1952 geregeld is
uitgebreid is de legale vraag belangrijk
verminderd. De illegale productie laat
zich niet ramen. Nog steeds, aldus het
rapport, vormt de bestrijding van de
illegale opiumhandel en het smokkelen
van verdovende middelen grote proble
men. Het feit, dat gedurende 1954 min
der hoeveelheden in beslag werden ge
nomen bewijst niet, dat de illegale han
del is afgenomen. Vooral in het Verre
Oosten valt een versterkte activiteit van
de smokkelaars waar te nemen. Hong
kong, Singapore en Siam zijn brand
punten van de internationale, illegale
handel in verdovende middelen. Siam is
een centrale van de internationale
smokkelbende geworden. Het is ook een
SINAASAPPELCUSTARD
Geraspte schil en sap van 1 sinaas
appel, Vs liter melk, 2 eetlepels suiker,
klontje boter, ong. 35 gr. custardpoeder:
1 dl. slagroom.
Van de melk ongeveer 2 dl. afhalen
om de custard mee aan te maken. De
rest van de melk met de suiker koken.
De aangemaakte custard bij de kokende
melk voegen en de massa enkele minu
ten door laten koken. Dan de pan van
het vuur halen en er het gezeefde si
naasappelsap en de rasp doorroeren. Do
boter toevoegen, de vla kloppen tot de
boter is opgelost. Zorgen dat er geen
vlies op de vla komt door zo nu en dan
de massa luchtig te kloppen. De afge
koelde massa in een glazen schaal over
doen. Even voor het opdienen de room
stijf kloppen en op de bovenkant van de
vla spuiten. Indien u geen garneerspuit
heeft, dan de slagroom met een lepeltje
in kleine hoopjes op de vla leggen.
RIJSTRAND MET ROEREIEREN
400 gram rijst, 1 liter kokend water,
200 gram geraspte kaas, 4 eieren, 4 eet
lepels melk, wat aroma, Vb theelepel
zout, een beetje peper.
Was de rijst, kook ze gaar in het ko
kende water en wat zout, ongeveer Vs
uur, vermeng ze daarna met het aroma
en de geraspte kaas.
Klop de eieren in een kom met wat
belangrijke producent van illegale
opium.
Het roken van Marihuana-sigaretten
dat oorspronkelijk slechts in Noord-
Amerika veel verbreid was, maakt vol
gens het rapport ook in Europa steeds
meer slachtoffers. Egypte is de grote
producent. De smokkelbenden hebben
hun organisaties in vrijwel alle Euro
pese steden. Ook de smokkelhandel in
heroïne is ondanks de door Turkije,
Italië en Frankrijk genomen maatrege
len, niet verminderd. De winsten, welke
met de illegale handel in verdovende
middelen worden gemaakt zijn dermate
groot, dat de smokkelaars alle gevaren
riskeren.
water, wat zout en aroma. Voeg dan de
melk toe en klop alles door elkaar.
Smelt een stukje boter in de koeke-
pan. Giet de eiermassa er in en schuif
met een roerspaan over de bodem der
pan, zolang tot de eieren een klonterige
massa zijn geworden, dus gestold zijn.
Verwarm de rijst nog eens. Leg ze dan
met behulp van twee eetlepels in een
met koud water omgespoelde rand, keer
de rand op een verwarmde schaal; leg
in het midden de roereieren. Indien u
niet in het bezit bent van een rijstrand,
leg dan de rijst in een kring op een ver
warmde schotel.
KAAPSE WOLKEN
1 liter melk, V» stokje vanille, 75 gram
suiker, 4 eieren, 20 gr. maizena, wat
poedersuiker.
Breng de melk met de vanille en de
suiker langzaam aan de kook. Klop het
eiwit zo stijf mogelijk, roer er wat poe
dersuiker door en maak er met twee
lepels balletjes van, die men even in de
kokende melk opkookt. Haal ze er met
een schuimspaan uit.
Meng nu de geklopte eierdooiers met
de maizena. Zorg dat alle klontjes weg-
gewreven worden. Voeg hierbij zoveel
kokende melk tot de eierdooiers goed
verwarmd zijn.
PIKANTE SLASCHOTEL MET
EIEREN
1 gaargekookte selderij-knol, wat kou
de aardappelen, mayonnaise, 4 eieren, 2
ons fijngehakte ham, 2 theelepels aroma,
2 eetlepels slaolie, 3 eetlepels azijn, een
beetje mosterd en peper.
Snijd de koude, gekookte aardappelen
in plakjes. Meng een beetje mosterd en
peper aan met een paar eetlepels slaolie,
azijn en 2 theelepels aroma en giet dit
sausje over de aardappelen. Roer het er
voorzichtig door. Hak selderijknol en
ham goed fijn, vermeng ze met een paar
lepels mayonnaise, die gemaakt is door
een eierdooier te roeren en er telkens
druppelsgewijs, onder roeren slaolie bij
te doen en daarna wat azijn. Kook de
eieren hard, pel ze, snijd ze doormidden,
haal de dooier er uit, vul ze met de ham,
leg ze weer tegen elkaar en zó op de
aardappelsla. Strooi het eigeel over de
aardappelen. MARIANNE v. LOON.
door
(45)
„Mijn complimenten, Lou-Lou!" zei
Robbie. „Dat heb je hem vlug geleverd.
De meeste dames doen heel wat langer
over haar toilet." Hij bekeek haar eens
goed. „Je ziet er nog maar wat aardig
uit," schertste hij. „Je lijkt opeens twin
tig jaar jonger."
„Malle jongen," gichelde zij, met een
prop in de keel, maar met een blos van
vreugde en verlegenheid op de wangen.
De thuiskomst had werkelijk iets van
een feestelijke intocht. Aan de voordeur
van het mooie, grote huis stond Peggy
haar met bloemen op te wachten. Louise
werd er verlegen onder. Peggy en Rob
bie voerden haar tussen zich in de ruime
hall binnen. Alles zag er smaakvol en
gezellig uit. „Wat een beeldig huis," zei
Louise, vol oprechte bewondering.
„Ik ben blij dat het je bevalt, Lou-
Lou," zei Robbie. „Het is niet zo majes-
neus als ons oude buitenhuis, maar het
is mijn eigendom en wij hebben het hier
prettig."
„Het is een heel mooi huis, Robbie, en
als ik het mag zeggen, je hebt een heel
mooi vrouwtje ook," merkte Louise op.
„Je kunt op allebei trots zijn, jongen!"
„Dat ben ik beslist met je eens, Lou-
Lou," lachte hij. „Kom, laat mij je man
tel en hoed aannemen." Zij ontdeed zich
er van en Peggy en Robbie liepen met
haar naar de woonkamer. Zij lieten haar
voorgaan en kwamen achter haar aan
de kamer binnen.
Verbaasd, en tegelijk ontsteld bleef
Louise een ogenblik staan. Dat had zij
niet verwacht. Zij had gedacht met Rob
bie en zijn vrouw alleen te zijn op deze
dag en zag nu, enigszins tot haar ont
steltenis, dat er nog verscheidene andere
gasten in de kamer waren, dames en
heren. Zij kon de gezichten niet goed
onderscheiden, maar bemerkte wel, dat
zij haar blijkbaar speciaal stonden op te
wachten. Waarom hadden Robbie en
Peggy al die vreemde mensen hierbij
gehaald? Bij wijze van welkomstcomité?
Daar trad één van de dames, een jon
ge vrouw nog, naar voren en nu kon
Louise haar gelaatstrekken beter onder
scheiden. „Dag Louise!" zei zij en keek
haar vol verwachting aan.
„Waar heb ik dat gezichtje meer ge
zien?" dacht Louise. „Dat smalle ge
zichtje, met die grote, donkere ogen."
En opeens drong het tot haar door! Kon
zij haar ogen geloven? Was dat werke
lijk Steffie? Steffie, die zij het laatst ge
zien had toen deze een meisje van veer
tien jaar was geweest? Deze flinke,
knappe vrouw van achter in de twintig?
„StSteffie?" stamelde zij.
„Ja, Louise, Steffie!" juichte deze en
had haar het volgende ogenblik in de
armen gesloten. „Steffie, die haar trou
we, goede Louise nooit heeft vergeten!"
En zij kuste haar herhaalde malen.
Terwijl zij het nog niet allemaal kon
verwerken, keek Louise de kring rond.
De anderen waren ook dichterbij geko
men, zodat Louise de gezichten nu beter
kon onderscheiden. Naast Steffie stond
een stevig gebouwd man van achter in
de dertig.
„Is dat je man, Steffie?" vroeg Loujse,
waarop allen begonnen te lachen.
„Neen, Louise. Ik ben Bill Beckley Jr.,
kleine Billy, voor wie je de eerste vijf
jaren moeder bent geweest! Ik was nog
maar klein toen je wegging, maar ook ik
heb nooit de Louise uit mijn eerste kin
derjaren vergeten." Hij omhelsde haar
op zijn beurt en stelde toen zijn vrouw
aan haar voor.
Billy! Billy! Ook hier! Louise begon te
beven. Het geluk was bijna te veel voor
haar. Zij keek rond naar een stoel en
snel droeg Robbie er een voor haar aan.
Billy, Robbie en Steffie! Drie van haar
vier kinderen! Alleen Tony ontbrak.
Wanneer die er nog geweest was, zou
haar geluk volmaakt zijn geweest. Maar
dat was nu eenmaal onmogelijk. Zij kon
het werkelijk nog niet bevatten. Maar
hoe kwamen zij hier? Zij bracht deze
vraag meteen onder woorden.
„Hoe komen jullie hier, kinderen?"
vroeg zij, met trillende stem.
„Dat zullen we je straks wel even
vertellen, Lou-Lou," antwoordde Rob
bie, „want we hebben vanavond een ge
zellig dinertje met elkaar en we kunnen
nog heel wat afpraten. Je wilt natuur
lijk graag alles over hen weten. Maar
eerst weer een uurtje rusten na al deze
emoties," decreteerde hij, „en dan ko
men de verhalen."
„De dokter spreekt en dan zwijgt al
les," schertste Peggy. „Kom, Louise, dan
zal ik je even naar je kamer brengen."
Zij ging Louise voor, de brede trap op.
Louise had een uurtje gerust, maar
van Slaap was door de emoties niet veel
gekomen.
Toen zij, wat later in de middag, na
zich te hebben opgefrist, weer beneden
kwam, sleepte Robbie vlug een grote
fauteuil voor haar aan en schaarden al
len ^ich om haar heen. Darling had zich
al direct spinnend op haar schoot ge
nesteld.
„Ik heb nog niets over je verteld,
Lou-Lou," begon Robbie, „omdat ik niet
wist, of je dat prettig zou vinden. Ik
laat het aan jou over of je al je lotge
vallen wenst te vertellen."
„Natuurlijk," antwoordde Louise
spontaan. „Voor mijn kinderen heb ik
geen geheimen. Maar eerst zou ik wel
eens willen weten, hoe jullie hier te
recht bent gekomen," zei ze tegen Stef
fie en Bill.
„Dat is vlug genoeg verteld," lachte
Steffie. „Mr. Beckley en ik kregen alle
bei een telefoontje van dr. Palfrey, of
wij hier Zaterdagmiddag tegenwoordig
wilden en konden zijn om je te verwel
komen. Nu, je begrijpt, dat we ons geen
tweemaal lieten uitnodigen. Ik zou dit
voor geen goud ter wereld hebben wil
len missen."
„En ik evenmin," voegde Bill Beckley
er onmiddellijk aan toe.
Nog steeds begreep Louise er niets
van. „Maar hoewilde zij begin
nen, doch Robbie viel haar in de rede.
„Het album, Lou-Lou! Het album met
de foto's van je „kindertjes"! Ik heb dat
toch van je geleend, om aan mijn vrouw
te laten zien, nietwaar? Ik had toen al
direct een plan in mijn hoofd. Uit het
album kreeg ik de namen en toen was
de rest kinderspel. Ik ben blij dat ik je
hiermee zo'n plezier heb gedaan."
„Plezier gedaan? Je hebt me dolge
lukkig gemaakt Robbie," riep Louise uit.
Daarop vertelde Louise tot in alle bij
zonderheden haar gehele geschiedenis,
precies zoals zij dat de eerste maal in
het St. Andrews hospitaal aan Robbie
had gedaan. Allen hingen als het ware
aan haar lippen en de vrouwen konden
meermalen haar ontroering niet be
dwingen. Terwijl zij dat alles vertelde,
keek Louise herhaaldelijk de kring rond
en zag zij niets dan vriendelijke, be
langstellende gezichten, waarop duide
lijk te lezen was, hoe allen met haar
meeleefden.
(Wordt vervolgd.)
