DE VALLEI
av.v-v~
-de CANADESE ERFENIS-
Veenendaal leed in Drieber
gen eerste nederlaag
Eist kan het kampioenschap
vrijwel niet meer ontgaan
Cobu Boys
6-0
Maarssen
Matjan
5-3
De Eierzoekrit
Renswoude behaalt fraaie over
winning op Barneveld
Voor de Jeugd
HANS
DISTRICTSVELDLOOP-
KAMPIOENSCHAPPEN
OP GREBBEBERG
KOPEN OP AFBETALING
Om het biljartkampioenschap
van Rhenen
Ze zijn er weer!
FEUILLETON
Weer een
nieuwe dag!
Veenendaal heeft Tweede Paasdag in
Driebergen tegen C.D.N. haar eerste ne
derlaag in dit seizoen geleden. Het werd
een zeer kleine nederlaag (10) maar
het typeert wel, dat het met de geel-
blauwen niet meer zo goed gaat als in
het begin van deze competitie. De laat
ste wedstrijden brachten reeds enkele
malen een gelijk spel, waaruit duidelijk
bleek, dat Veenendaal in kracht inboet
te. De Driebergenaren is het gelukt de
Veenendalers zelfs van een gelijk spel
af te houden, al was men soms heel
dicht bü de geiykmaker.
CDN speelde voor wat het waard was.
Nu de derde plaats in deze competitie
ook belangrijk wordt voor promotie, was
het te verwachten, dat de strijd niet ge
makkelijk zou zijn.
De thuisclub begon de wedstrijd vol
geestdrift. Reeds direct na de aftrap
trok men op het Veenendaal-doel af.
Binnen vijf minuten had men daarbij
succes, doordat midvoor J. Vink met
een handig trekballetje doelman Cor-
nelissen kansloos passeerde. Het zou
het winnende doelpunt blijken te zijn.
CDN bleef in het eerste half uur het
beste van het spel houden. De Veenen-
daalse voorhoede, met een binnentrio,
geheel bestaande uit Heykampen, kwam
er maar weinig aan te pas. In het laat
ste gedeelte van de eerste helft kwamen
de Veenendalers wat meer los. Midvoor
Heykamp zag kans enkele malen ge
vaarlijk door te breken, doch werkte
slordig af. Rechtsbinnen Corry Hey
kamp, voor het eerst weer opgesteld,
maakte een slechte beurt door vrij voor
het Driebergse doel hoog over te schie
ten.
In de tweede helft heeft Veenendaal
alles op alles gezet om de gelijkmaker te
forceren. Herhaaldelijk liet men zich
echter in de buitenspelval zetten. De
gasten kwamen tot 6 corners na de rust,
de thuisclub slechts tot 1. De laatste 10
minuten verstreken in hoogspanning.
Voortdurend kon men de bal in de Drie
bergse doelmond vinden, waar slordig
spel van de Veenendalers en stugge
verdediging van de CDN-achterhoede
doelpunten voorkwamen.
Nadat Van Soest nog met een verre
trap de bal in de doelmond van CDN
bracht en midvoor Heykamp een laatste
kopbal afgaf, klonk het eindsignaal. Als
gold het hier een kampioenswedstrijd zo
stroomden de CDN-supporters het veld
op, om hun spelers in triomf naar de
kleedkamer te brengen. Daartussendoor
zochten elf teleurgestelde Veenendaal-
spelers hun kleedlokaal op. Het kam
pioenschap, voor de Veenendalers lange
tijd voor het grijpen, komt nu voor de
geel-blauwen op een zeer wankele basis
te staan.
RAV VERENIGINGSKAMPIOEN
UTRECHT—GOOI
De Rhenense Athletiek Vereniging
RAV organiseerde Tweede Paasdag de
veldloopkampioenschappen van het dis
trict UtrechtGooi van de KNAU. Er
werden in vlot tempo drie loopnummers
afgewerkt, namelijk 1500 m junioren B;
3000 m junioren A en 5000 m senioren.
De drie best geplaatsten van één ver
eniging kwamen in aanmerking voor
het algemeen klassement, waarmee het
clubveldloopkampioenschap werd be
paald. Dit werd gewonnen door de RAV
met 10 punten, met als best geplaatsten
D. v. Harn op de 1500 meter, T. Groen
veld op de 3000 meter, en H. van Hoften
en H. Verkerk op de 5000 meter. Het
parcours was uitgezet over een fraai
gedeelte van de Grebbeberg. Er waren
ongeveer veertig deelnemers. Na afloop
vond de prijsuitreiking plaats in pavil
joen „De Grebbeberg", waar de volgen
de uitslagen uit de bus kwamen: 1500
meter junioren B: 1. J. Groen, VIF 4.39;
2. D. van Harn, RAV, 5.05.2; 3. P. Ja
gers, VIF, 5.07. 3000 meter junioren A:
1. Th. J. Zeegers, Hermes, 10.04.6; 2. M.
v. Hemert, FIT, 10.14.6; 3. T. Groenveld,
RAV 10.20.6. 5000 m senioren: 1. H. v.
Hoften, RAV, 16.50.2; 2. H. Verkerk,
RAV, 16.55.4; 3. Th. Jagers, VIF, 17.13.0.
Verenigingskampioenschap: 1. RAV,
Rhenen, 10 punten; 2. VIF met 15 pun
ten en 3. Hermes met 29 punten.
waren de Oranjehemden een klasse be
ter dan de Amerongers.
Oranje-Wit 2 verloor op eigen terrein
met 20 van Rhenus 2.
Zo won Musketiers onverwachts met
40 van Veluwe Boys. Niemand zal dat
hebben verwacht na de teleurstellende
wedstrijden van de laatste weken.
Eist had bezoek van Houten. Na een
stevige wedstrijd werden de punten ge
deeld (11) en kan Eist het kampioen
schap zo goed als niet meer ontgaan.
Oranje-Wit was te gast bij DVSA in
Amerongen en haalde de volle winst
binnen; 51 was de uitslag. Technisch
GVVV is dit seizoen vast van plan het
kampioenschap te behalen in de 2e
klasse. Het won Zaterdag met niet min
der dan 60 van het bezoekende Cobu
Boys.
Reeds in de eerste minuut trof een
schot van spil Van de Loosdrecht doel,
waarna midvoor Leppers na 12 minuten
de stand op 2—0 bracht. Het werd voor
de rust nog 3—0 door een kopbal van
A. Leppers.
In de tweede helft was het voortdu
rend GVVV dat aanvallend speelde. De
gasten konden geen ogenblik gevaarlijk
worden.
Nadat H. van Essen de score tot 40
had verhoogd, kopte vier minuten later
dezelfde speler nummer 5 in het doel
der gasten. Een strafschop had voor Co
bu Boys een tegenpunt kunnen opleve
ren, maar de GVVV-doelman stopte de
bal keurig. H. van Essen zorgde 10 mi
nuten voor het einde voor een 60 eind
stand.
Ondanks het feit, dat Matjan in de
wedstrijd tegen Maarssen op een ge
geven ogenblik met 30 de leiding had,
hebben de Pantermensen die voorsprong
niet kunnen behouden.
De eerste helft werd met deze 30
voorsprong afgesloten door twee doel
punten van B. Veenendaal en één van
Bolderman.
Nog een kwartier in de tweede helft
kon Matjan deze voorsprong handhaven,
toen overspeelde de thuisclub de Vee
nendalers geheel en kwamen er vijf
doelpunten voor Maarsen bij. Eigenlijk
twee te veel, want een gelijk spel had
de spelverhouding beter weergegeven.
De Veenendaalse Auto- en Motorclub
„Veenendaal" organiseerde op Tweede
Paasdag 's morgens weer haar jaarlijkse
eierzoekrit, waarvoor ook dit jaar weer
grote belangstelling bestond.
Het werd de deelnemers op deze
60 km lange oriëntatierit niet gemak
kelijk gemaakt. Onderweg moest men de
inhoud van een mand met eieren schat
ten, hoe zwaar een brood woog en hoe
veel eieren er in totaal waren uitgezet.
Er bleken 589 eieren verstopt te zijn. De
heren J. de Ruiter, W. Veenendaal, D.
Hollebrands en J. Gaasbeek waren er
met een getal van 600 het dichtste bij.
In de mand met eieren zaten 177 eieren.
De heer Brinkhout raadde er 178 en was
er dus wel zeer dicht bij. De verschil
lende prijzen bestonden uit een aantal
eieren. De heer Verhoef kreeg een
troostprijs, omdat hij de meeste straf-
punten had opgelopen (139).
De uitslag van de totale rit werd voor
auto's: 1. J. Groenhof (8 str.p.); 2. J.
Boers (9); 3. H. van Schuppen (9); 4. H.
v. d. Bos (9) en 5. C. Diepeveen (9).
Motoren: 1. T. Boers (8); 2. J. v. d.
Pavert (13); 3. Hollebrandt; 4. B. Die
peveen.
Bromfietsen: 1. J. M. Mekking (5); 2.
T. v. d. Kraats (5); 3. D. Wildekamp (7);
4. B. v. d. Kraats, Ede (7).
Zo is dan eindelijk de belangrijke
wedstrijd RenswoudeBarneveld, om
de eerste plaats in de 2e klasse afdeling
A, gespeeld. De einduitslag werd 42
voor de roodwitten, een fraaie zege dus.
Door deze overwinning zijn de Rens-
woudenaren dit seizoen op eigen ter
rein ongeslagen gebleven, terwijl Bar
neveld haar tweede nederlaag leed.
Reeds direct ontketende zich een felle
strijd, beide ploegen lieten goed voetbal
zien, hoewel Renswoude in het eerste
half uur duidelijk de meerdere was. De
aanvallen van Barneveld waren echter
niet zonder gevaar en in de 8e minuut
ging een schot van de Barneveld voor-
waartsen rakelings over de lat.
Toch werd juist in deze periode Rens
woude duidelijk de sterkste ploeg en de
verdediging van Barneveld werd her
haaldelijk totaal uiteengeslagen. Na 19
minuten gaf middenvoor G. van Raay
de bal goed af aan de vrijstaande G. v.
d. Horst en deze maakte geen fout (10).
Enkele ogenblikken later scheen het of
de stand weer gelijk zou worden, maar
tot opluchting van de Renswoude aan-
(Vervolg van pag. 1.)
daarbij is men bij de koop op afbetaling
gedurende een tijd gebonden om aan
een bepaalde zakenman of een bepaald
bedrijf geld af te dragen uit het inko
men. De besteding van het inkomen
(huishoudgeld) wordt nu al vastgelegd
voordat men het in handen heeft.
Dikwijls blijkt na korte of lange tijd
van betalen dat men het vastgelegde in-
komensdeel voor andere doeleinden no
dig heeft. Dit kan b.v. voer een plotse
ling optredende ziekte zijn. Men is dan
gedwongen de koop op afbetaling op
een ongunstig tijdstip af te breken. Zo
wel de koper als de verkoper van het
artikel kunnen er flink schade bij heb
ben, maar de eerste komt er meestal het
slechtst af.
ALLEEN VOOR OPTIMISTEN
De koop op afbetaling is aanlokkelijk.
Zij is in de eerste plaats gericht op de
mens met een optimistische kijk op het
leven. Dit is zeer gezond wanneer dat
optimisme niet te ver gaat. Men kan
zich enthousiast geworden voor een
bepaald artikel plotseling binden tot
aankoop. Heeft men eenmaal besloten,
dan komt men tot de ontdekking, dat
men vergeten heeft rekening te houden
met andere zeer noodzakelijke uitgaven
en deze moeten dan achterwege blijven
of de koop moet ongedaan gemaakt wor
den wegens ziekte of ontslag met alle
financiële nadelen daaraan verbonden.
Zo kan het aanvankelijk verkregen
gemak plotseling verkeren in een last.
Bovendien is er nog dit maatschappe
lijk nadeel, dat het systeem als een
sneeuwbal rolt. Heeft mevrouw A b.v.
het prachtigste radiotoestel huis staan,
dan wil haar vriendin dit ook bezitten.
Het is mogelijk dat mevrouw A zich dit
gemakkelijk kan permitteren, terwijl
mevrouw B in moeilijkheden raakt. Men
moet zich dus goed de gevolgen van de
aangegane verplichtingen voor de geest
roepen.
Tenslotte kan dit nog in het voordeel
van de koop op afbetaling worden ge
zegd, dat er gezinnen zijn waar niet ge
spaard wordt, terwijl men geld uit
geeft voor allerlei zaken of gebeurte
nissen waar men weinig genot van heeft
maar waarvoor men zich de betaling
kan permitteren. Langs de weg van
koop op afbetaling komt men in zulke
gezinnen dan tot een gedwongen sparen,
waarbij men tenslotte vooruitgaat in zijn
bezittingen.
Dit alles samenvattend, zal men het
met ons eens zijn, dat men zich telkens
ernstig moet bezinnen alvorens met
koop op afbetaling te beginnen.
(Nadruk verboden.)
hangers keerde het houtwerk een kei
hard schot.
Barneveld kwam nu iets meer opzet
ten doordat Renswoude de fout maakte
te gaan verdedigen. Het was dan ook
niet te verwonderen dat na 42 minuten
J. Wij mar de balans weer in evenwicht
bracht (1—1).
Renswoude zou echter voor de rust
nogmaals de leiding nemen, toen G. v.
Raay met een diagonaal schot 21 liet
noteren.
Na de thee zagen we wederom prach
tig voetbal. In de 13e minuut was het
weer G. van Raay, die deze keer de ge
hele Barneveld-verdediging omspeelde
en tenslotte ook de keeper, die er 31
van maakte. Renswoude speelde nu heel
wat rustiger, vooral toen G. v. d. Horst
deze middag bijzonder goed, in de 29e
minuut voor het 4e doelpunt zorgde
(41). Wel maakte drie minuten later J.
Wijmar er nog 42 van maar verder
kwam Barneveld toch niet,
Zondag a.s. heeft Renswoude een
rustdag, Barneveld speelt uit tegen
Oranje-Wit uit Eist. De opstelling van
het Renswoude-elftal was als volgt: H.
Reebergen, doel; G. Braak en G. v. d.
Weerd, achter. W. v. d. Horst, T. Harde
man, A. Vink, midden. J. Schelte, G. v.
d. Horst, G. v. Raay, L. Stutvoet, N.
Schoonderbeek, voor.
Vrijdagavond werden de biljartwed
strijden om het kampioenschap van
Rhenen onder grote belangstelling voort
gezet in café „De Driehoek". De uit
slagen waren als volgt: K. Ziermans
S. de Beer 02; K. Huijdink H. Al-
bers 20; G. Donselaar M. Rosbag
20; H. P. v. Noort L. Lieuwen 02
en J. van Baaren B. Wegh 02.
De voor deze avond extra beschikbaar
gestelde prijzen werden als volgt toege
kend: H. v. Noort le prijs voor de hoog
ste serie in de twintigste beurt; J. van
Baaren werd tweede en G. Donselaar
derde.
De extra prijs, zijnde een gebraden
kip, werd gewonnen door K. Huijdink,
die als tegenstander had de sterke spe
ler H. P. v. Noort.
H. Albers wist G. Donselaar te over
meesteren en won hiermede de bon,
recht gevende op een paar schoenzolen
met hakken.
De volgende wedstrijd wordt Woens
dagavond (13 April) gespeeld in hotel
Het Wapen van Rhenen.
W. RIJKSE WON ZILVEREN
KAARTMEDAILLE
Voor de laatste maal in dit seizoen
vond in café De Driehoek een kaartwed-
strijd plaats. De prijswinnaars waren: 1.
G. Donselaar R. van Manen; 2. W.
Rijkse J. v. d. Berg en 3. A. v. Ven-
delo R. van Laar. Troostprijzen ont
vingen J. v. Baaren en A. v. Coulet.
De heer W. Rijkse, die over het ge
hele kaartseizoen het hoogste aantal
punten vergaarde, kreeg de fraaie zil
veren medaille. De tweede prijs werd
gewonnen door J. Goris en A. v. Ven-
delo.
Verschijnt als bijlage van het
streekblad DE VALLEI
Onder redactie van TANTE
Correspondentie te richten
aan Tante Jos, p/a Parallel-
weg 10, Veenendaal.
ONZE JARIGEN
13 April Corrie Berends.
14 Rieka de Kleuver.
14 Hermien Breeschoten.
17 Beppie de Ruiter.
18 Sparappeltje.
JOS
NIEUWE RAADSELS
bekende koning uit 't O.T.
1 reptiel.
plaats in Drente.
hoofdstad van Japan.
kleine zwarte vrucht,
i boomsoort.
bekend eiland (Ind. arch
steenvrucht.
jongensnaam,
i natuurverschijnsel.
II. 1. In welk land ligt Nieuwpoort,
waar in 1600 slag geleverd is?
2. Welke Romeinse keizer heeft de
brand van Rome op z'n geweten?
3. Welke rivier stroomt er in Palesti
na tussen de Hermon en de Dode Zee?
4. Welke oceaan is het grootst: de
Stille of de Grote Oceaan?
5. Als Eerste Paasdag op 24 Maart
valt, op welke datum valt dan de Eerste
Pinksterdag?
6. Hoe noemt men October ook wel?
Juf: Jan, als ik een stuk vlees in vie
ren deel, hoeveel stukken heb ik dan?
Jan: Vier, juf.
Juf: En als ik die vier.stukken weer
allemaal in tweeën deel?
Jan: Acht, juf.
Juf: En als ik die acht stukken weer
in tweeën deel?
Jan: Zestien, juf.
Juf: En als ik die zestien stukken
weer in tweeën deel?
Jan: Gehakt, juf.
Vorst winter met zijn strenge hand,
Nam eindelijk de benen.
Het ijs, de sneeuw van sloot en land
Zijn nu dan toch verdwenen.
Al is nog alles dor en kaal,
We koest'ren blijde dromen.
We weten 't immers allemaal:
Straks zal het voorjaar komen!
Want de herauten zijn er weer,
De mooie witte klokjes.
Ze bengelen daar broos en teer,
Als kleine elfenrokjes.
En heeft de lente soms nog wel
Haar rare, wilde buien,
Al raast de stormwind nóg zo fel,
De klokjes blijven luien.
Ze kondigen de bloeitijd aan,
Het feest van duizend kleuren.
Wie zou niet vrolijk zingen gaan
OPLOSSING RAADSELS
I. Een ei.
II. Jan, vla, ark, nor, bek, zee, uil,
kar, sok. Jaarbeurs.
(Vervolg.)
Hans luisterde goed, er was immers
niets dat hem afleidde. En moeder kon
zo mooi voorlezen, 't Was net of je er
zelf bij was. Nu begreep hij alles veel
beter dan 's morgens in de kerk. Hij
kende de Here Jezus goed uit de vele
verhalen die moeder hem al had voor
gelezen en al kon hij zich van veel din
gen niet goed een voorstelling maken,
(12)
Mrs. Collins was ingenomen met haar
plotselinge gast, zoals ze iedere bezoe
ker met haar stralende moederlijkheid
begroette. „Het zal Evelyn goed doen,"
dacht ze, „niets beter voor dat kind dan
een opgeruimde jongen om mee te
praten."
Ze had gelijk. Na het maal was Eve
lyn een heel stuk opgemonterd. Wat kon
het je toch goed doen met iemand te
praten, die je van je eigen moeilijk
heden afleidde. Eric had onder de maal
tijd door verteld van zijn zwerftochten
en ze had wel begrepen, dat het jaar
niet zo gemakkelijk was geweest, als hij
het eerst had laten voorkomen. Maar hij
bewees, dat tenslotte toch iedere nare
tijd ook weer voorbijging en daar zat
hij nu: bruin, gezond, vrolijk. Heldere,
wonderlijk bruinblauwe ogen onder
donkerblond, enigszins golvend haar.
Een toonbeeld van zorgeloosheid, hoe
wel hij al zes en twintig jaar was.
Kon zij ook maar zo opgeruimd zijn
als Eric, die als stelregel had: „De mi
sère hoort er bij, dus die moet je maar
zonder protest accepteren. Als je maar
zorgt, dat je de plezierige dingen waar
deert, hou je 't wel uit en tenslotte kom
je altijd weer op je benen terecht."
Evelyn, die alleen maar moeilijkheden
kon overwinnen door hard te werken
en haar eigen genoegen geheel weg te
cijferen, genoot van zijn luchthartigheid.
O, zij zou er ook wel weer doorkomen.
Als ze geen geld kreeg, zou ze alle vee
verkopen, het gekochte vee afbestellen,
alle dollars waarop ze maar enigszins
beslag kon leggen, bij elkaar schrapen.
En dóórzetten! Dat was bij haar steeds
het eind van iedere redenering.
„Je geeft die Hubbs maar flink de
wind van voren", had Eric gezegd, toen
ze opstond om nogmaals te beproeven
haar reis tot resultaat te brengen. „Ik
ga vanmiddag mijn afrekening halen
en vanavond loop ik nog wel even langs
om te horen hoe het gegaan is."
Een kwartier later zat Evelyn in het
kleine kantoortje van een kort, dik
mannetje met een rood, bot en toch
sluw gezicht, dat haar allesbehalve aan
stond. Overigens was hij allermin
zaamst. Buitengewoon medelijdend
hoorde hij de geschiedenis van haar
ongeluk aan. „Zeker, zeker, daar moest
iets gedaan worden. Natuurlijk zal ik
u helpen, dat spreekt vanzelfIk
voel me nooit prettiger, dan wanneer
ik flinke jonge mensen uit de klem kan
helpenIk zal u zoveel voorschie
ten, als u nodig hebtDe paarden
zijn hier op het ogenblik natuurlijk wel
duur."
„Ja, ik zal minstens vierhonderd dol
lar nodig hebben."
„We zullen straks weieens een con-
tractje opstellen en dan is die zaak gauw
geregeld. Ja, ja, wij hier in het noorden
moeten elkaar nu en dan eens helpen."
Zelfvoldaan grinnikte de dikke heer
Hubbs en speelde met zijn sigaar.
Evelyn, die eerst verheugd was ge
weest over de vlotte ontvangst, werd
langzamerhand ongerust over deze al te
grote vriendelijkheid. De glibberige,
pafferige Mr. Hubbs betuigde vaker dan
nodig was zijn bereidheid om haar te
helpen, maar hij had tot nu toe geen
enkel zakelijk voorstel gedaan. Dat
wekte haar argwaan. Waarom treuzelde
die man zo? Wat zouden zijn condities
zijn? Evelyn wist ook niet, dat zijn boek
houder intussen bezig was informaties
in te winnen over de waarde van het
bezit van de Vandermares, waartoe
Hubbs hem met een enkele regel schrift
opdracht had gegeven. Ze voelde zich
als een muis, waar een dikke, vette kat
omheen draait. En Hubbs ging maar
door met zijn zalvende praatjes.
Even later ging de telefoon en Hubbs
maakte enkele aantekeningen. Hij had
juist gezien: de boerderij was de moeite
waard, hij kon veilig een vierhonderd
dollar voorschieten. Bij de Bank had ze
de kous op de kop gekregen. Hubbs
knorde bijna van plezier een gemak
kelijke en voordelige zaak.
Het was Evelyn, die eindelijk de
draad van het gesprek weer opnam.
„Zou u mij nu willen vertellen, wat uw
condities zijn?" vroeg ze.
„Natuurlijk daar kom ik juist aan toe.
Ik kan het natuurlijk niet voor niets
doen, dat begrijpt u wel, maar u zult
toch tevreden zijn. Ik ben niet iemand,
die zijn medemensen het vel over de
oren haalt en zeker niet, als zijn mede
mens zo'n pittig meisje is als u".
„Toe man," dacht Evelyn, „zeg nu
eens, wat je wilt." Ze had een gevoel,
of ze het niet veel langer meer zou uit
in zijn fantasie zag hij toch alles ge
beuren.
Later in bed dacht hij er weer aan
dat hij nu gauw bij moeder en vader en
de anderen weg zou gaan, hij zou dan
moeten omgaan met allemaal vreemde
kinderen, maar als hij er aan dacht, dat
de Here Jezus hem zou helpen, was het
net of hij er niet meer zo erg tegenop
zag.
Ook de Tweede Paasdag verliep voor
Hans gezellig want hij mocht mee met
broer Nico naar de stad waar, in een
heel grote kerk, eten mooie uitvoering
gegeven werd door een heel groot man
nenkoor. Hij zat achter op de bromfiets
en hield zich goed vast aan Nico's jas.
Je kon merken dat ze nu dichter bij de
stad kwamen. Telkens gonsden de auto's
langs hen heen. In de grote kerk speel
de al zacht het orgel. Nico zei dat er al
heel veel mensen zaten, maar ze kregen
toch nog een mooi plaatsje, dicht bij
een dikke pilaar. Hansje vond het zingen
meer dan prachtig. Soms klonk het heel
zacht en moest je denken aan een stille
zomermiddag, als de bijen zoemden bo
ven het heideveld. Dan weer ruiste het
zingen door de gewelven van de kerk
als het bruisen van woeste golven op
zee. Nico keek vaak op zij naar het ge
zichtje van Hans, dat zo aandachtig en
gespannen stond. Je kon zien dat hij
volop genoot. Zelf hield hij ook dolveel
van zang en muziek en hij moest ineens
denken aan de vele Zondagavonden dat
Hans zong met zijn zuiver stemmetje,
terwijl hij, Nico, hem op de piano be
geleidde. Wat waren dat altijd mooie
uren geweest. Toen het afgelopen was
zuchtte Hans: ,,'k Had nog wel een hele
tijd willen luisteren, Niek." Nico lachte
en klopte hem op zijn schouder. „Kom
maar, dan gaan we samen wat lekkers
eten."
Nieuwsgierig volgde Hans ftem naar
buiten. Even later zaten ze op het ter
ras van een hotel, dicht bij een vijver,
waarin eenden snaterden. De kellner
zette „een bom ijs" voor hen neer. Er
zaten kersen in ook. Lekker, hoor.
Op weg naar huis begon de lucht te
betrekken en toen ze al dicht bij hun
dorp waren, gutste de regen ineens uit
de lucht. Nico stuurde gauw zijn brom
fiets het erf van een boerderij op. Ze
holden samen op de deur toe, maar ze
waren toch al flink nat geworden.
„Komt der maar gauw in", riep de
vriendelijke boerin tegen de twee drui
pende broers. Ze mochten in de grote
woonkeuken bij het fornuis zitten,
waarop een pan dampende melk stond.
Toen kregen ze ieder een kop chocola
en een geweldige plak eigengebakken
Paasbrood. De snee was wel anderhalve
centimeter dik en besloeg het hele bord
je. Of dat smaakte! Luuk, de grote
zwarte kater sprong gauw op Hansjes
knieën en draaide zich spinnend ineen.
Hans streelde haar zijïgzachte kop.
Toen begon Luuk zijn hand te likken.
„Hij doet net als onze Netje", lachte
Hans, „die wil ook zo graag geaaid
worden."
De boerin keek medelijdend naar het
blinde ventje, maar ze zei niets. Alleen
haalde ze nog een paar prachtige goud-
reinetten uit de kast en stopte die in
Hansjes jaszakken. De boer kwam ook
binnen en begon een gesprek met Nico
over het vee en de stand van het gewas.
Hans werd zowaar soezerig in zijn
hoofd van de kachelwarmte en het een
tonige gespin van Luuk. Toen het weer
droog was, stapten ze weer op, na de
vriendelijke boerin hartelijk bedankt te
hebben.
Binnen tien minuten waren ze nu
thuis, maar geen van tweeën deed de
broodtafel veel eer aan. Dat kwam van
die stevige plak krentenbrood!
En zo werd het al gauw 18 April, de
dag dat Hans naar Zeist zou gaan. Moe
der had zijn kleren keurig in orde ge
maakt, ze zaten allemaal in de grote
bruine koffer, die Hans bijna niet tillen
kon. De broers en zussen konden het
niet laten hem nog gauw even te ver
wennen. Dan lag er weer een dik cho
colade-ei bij zijn bordje, dan vond hij
weer een mondorgel op zijn kussen. Va
der en moeder schudden soms hun
hoofd maar ze lieten het toch toe. Toen
het afscheid kwam hield Hansje zich
goed. Moeder zou hem wegbrengen. Va
der klemde hem even heel stijf tegen
zich aan en hij kon er heus niets aan
doen dat er toch even tranen in zijn
ogen sprongen. De zussen snuffelden
ook al in hun zakdoek. „Hou je goed,
kerel", zei Nico, „in de vacantie gaan
wij samen weer brommen." Dick fluis
terde hem iets in zijn oor. „Een echte?"
vroeg Hans blij. „Natuurlijk," zei Dick.
„Fijn, ik krijg een blokfluit als ik met
vacantie kom," juichte Hans „en Dick
leert me spelen." Ze gingen allemaal
mee tot het tuinhek en riepen hem nog
eens hun groeten na. Moeder droeg de
koffer. Daar gingen ze. (Wordt verv.)
die 100 van Uw kracht
vraagt.
Laat King pepermunt U
ook deze dag opwekken en
verkwikken.
Elke dag King, elke dag fit!
Weer een nieuwe dagtaak,
houden.
„Dus uw rente isbegon ze.
„Wel, als we eens zeideneh
15 procent."
Evelyn duizelde even; vijftien pro
cent! Maar dadelijk daarop dacht ze:
„Och, zo heel erg is dat toch ook weer
niet; misschien heb ik het geld maar
voor een half jaar nodig." En ze móést
toch immers geld hebben! Ze moest blij
zijn, als ze het kreeg.
Aandachtig bestudeerde Hubbs het
gezicht van zijn cliënte. Toen hij uit
haar gelaatsuitdrukking opmaakte, dat
ze zich voldoende vertrouwd had ge
maakt met de gedachte van de hoge
rente, verzoette hij het bittere drankje
door te zeggen: „U kunt het geld meteen
krijgen. Ik zal u een chèque geven. U
koopt vanavond een span paarden bij
een van de houtzagerijen, die nu wel
een span kunnen missen Morgen laat
u de paarden thuisbrengen en Woensdag
is het werk al weer in volle gang. Ik
zal u een aanbeveling meegeven voor
een zagerij, waarmee ik op goede voet
sta en dan zal men u zeker een paar
paarden willen verkopen." Hubbs re
kende er al op, dat hij van die kant ook
nog een commissie in de wacht zou sle
pen. Dat werd een goed zaakje.
Evelyn voelde zich opgelucht. Stel je
voor: Woensdag alle angst voor een
mislukking van het werk voorbij!
„We zullen even een papiertje op
maken," vervolgde Hubbs, „om de za
ken geheel tussen ons te regelen."
„Zeker," zei Evelyn, „we moeten nog
het een en ander vaststellen. Hoe gaat
het met de terugbetaling?"
„O, heel eenvoudig; tot aan de oogst
betaalt u niets. Dus u kunt het jaar
rustig doorwerken, zonder zorgen. Laat
u het maar gerust aan mij over."
Tegelijk pakte hij een chèqueboekje
en schreef een chèque voor 400 dollar,
die hij losscheurde en aan Evelyn gaf.
Ondanks haar vrees voor verborgen be
drog, gaf de ontvangst van het papier
tje, dat redding uit de onmiddellijke
moeilijkheden betekende, Evelyn een
kleine sensatie van voldoening en zorg
vuldig borg ze het kostbare papier weg
in haar tasje.
Het is wel duur, dacht ze, maar we
halen het er wel weer uit." Ondertussen
had de geldschieter een contract opge
steld, dat hij haar tui voorlegde. Ze las:
„Ondergetekende, enz. enz. verplicht
zich per 1 November 1952 terug te be
talen de som van 500 dollar
„Vijfhonderd dollar?" zei Evelyn. Ze
schoot overeind en staarde Hubbs aan.
„Hoe hoe(Wordt vervolgd.)
