DE VALLEI
-de CANADESE ERFENIS-
Veenendaal-Hilversum 1-1
Triangelboys en G.WVÏV*
kampioen
Rhenus werd met 3-7 ingemaakt
door Barneveld
Renswoude wint met 4-0 van
de Kieviten
Voor de Jeugd
ZATERDAGMIDDAGVOETBAL IN VEENENDAAL
Matjan—DOSC 2—3
Officiële Bekendmaking
Sportclub Genemuiden - DOVO
0—1
TriangelboysPUEM 60
SOVA—GVVV 1—10
SPORTCLUB RHENEN
VERLOOR MET 0—3
KONINGINNEDAG!
Josientje wint tóch prijzen
FEUI LLETON
Veenendaal is weer niet verder gekomen dan een 11 gelijk spel in de thuis
wedstrijd tegen Hilversum; ook in Hilversum werd het indertijd een 11 geiyk
spel tussen de beide kampioenscandidaten. Door dit gelijke spel staan de papieren
het best voor Hilversum genoteerd en heeft Hilversum nog maar enkele punten
nodig om dit kampioenschap binnen te halen.
De straffe wind, die schuin over h^t veld stond, heeft belangrijke invloed gehad
op het spel. Toen Veenendaal, dat voor rust het windvoordeel had, met een magere
10 voorsprong naar de kleedkamer ging, twijfelde niemand er eigenlijk meer
aan, of het zou een flinke Hilversumse overwinning worden. Want in deze eerste
helft was Hilversum technisch beter dan Veenendaal, al kwam doelman Cor-
nelissen er in de eerste drie kwartier practisch niet aan te pas.
De tweede helft was veel spectacu- Voor de aanvang van de wedstrijd
lairder dan voor rust. Veenendaal viel werd een jeugdwedstrijd gespeeld tus-
tegen wind in verwoed aan. En al moest sen Veenendaal en Hilversum. De Hil-
Cornelissen nu veel vaker er aan te pas versumse jeugd won met 52.
komen, doelman Offerman moest toch
ook na rust verschillende malen snel in
grijpen om erger te voorkomen. De Vee-
nendalers misten echter in de voorhoede
voldoende stootkracht. De linkervleugel
MullerJoop Heykamp bleef beneden
de verwachtingen. Alleen midvoor Hey
kamp was een voortdurend gevaar voor
de Hilversumse defensie, maar had te
weinig steun van zijn binnenspelers.
Rechtsbinnen Corry Heykamp deed zeer
nuttig werk als verbindingsspeler, maar
voor doel was hij niet gevaarlijk. De
beste man van Veenendaal was onge
twijfeld spil Van de Scheur, die vooral
na rust moeilijk te passeren was en
midvoor Van Duurland practisch geen
kansen gaf.
Gesteund door de wind begon Vee
nendaal direct al aanvallend te spelen.
Het eerste schot van verre afstand
werd door linkshalf Muller afgevuurd.
Hilversum kwam door technisch beter
spel wat meer in de aanval. Het tempo
lag iets hoger, maar de Veenendaalse
achterhoede kon steeds op tijd ingrij
pen, ondanks het feit, dat rechtsback
Hensen de Hilversumse linksbuiten In
't Veld veel vrijheid liet. Een hard schot
van rechtsbuiten Rebergen ging daarna
vlak langs het Hilversumse doel. Na 22
minuten spelen kreeg Veenendaal een
vrije trap te nemen even buiten het
strafschopgebied. Rechtsbuiten Reber
gen zond een zeer hard schot in, dat
juist in de niet afgeschermde hoek in
het Hilversumse doel verdween.
Dit doelpunt bracht de groen-witten
even in de war, waardoor Veenendaal
kansen te over kreeg om de voorsprong
te vergroten. Het schieten was te on
besuisd. Langzamerhand herstelde Hil
versum zich weer en voor de Veenen
daalse voorhoede was het daardoor on
mogelijk de score te verhogen.
Ondanks de verwoede aanvallen van
Veenendaal na rust, kwam na 15 mi
nuten de gelijkmaker met een prachtig
doelpunt van rechtsbinnen Pluim. Van
enig krachtsverschil was er in deze
tweede helft weinig te bespeuren. Beide
doelen kwamen om beurten in gevaar,
maar doelpunten bleven uit. De punten
verdeling is voor beide ploegen bevre
digend, al heeft Hilversum hier het
meeste voordeel aan.
MARINE DEMONSTREERT NIEUWE
KIKVORSMANTECHNIEK
De Britse Marine heeft met Pasen in
Chatham een openbare demonstratie
gegeven met de nieuwste kikvorsman-
uitrusting. Het grootste bassin van een
dok werd gebruikt om een aanval na te
bootsen van kikvorsmannen op een drij
vend radar-station. Na een geslaagde
aanval, waarbij de vijandelijke radar
werd vernietigd, pikte de onderzeeër
'Untiring' op een na alle kikvorsmannen
op, voordat de vijandelijke versterkin
gen arriveerden. Met andere kikvors-
mannen demonstreerde de Marine het
nieuwe helicopternet voor het edden
van piloten op zee.
W
Hier juicht Muller te vroeg. De bal zit in het net, maar het ontgaat hem dat de
scheidsrechter voor buitenspel heeft gefloten
Van de Zaterdagclubs hebben twee Veenendaalse verenigingen Zaterdagmiddag
hun kampioenschap kunnen behalen.
Door met 60 te winnen van PUEM bereikte Triangelboys de bovenste plaats
in de 2e klasse A. Ook GVVV, dat met 10—1 van SOVA won, kon nu eindelyk de
kampioensvlag hijsen in de 2e klasse B, nadat het vele jaren juist in het zicht van
de haven strandde.
DOVO deed zeer verdienstelijk werk door met een 10 zege van Sportclub
Genemuiden terug te keren.
Ondanks een 21 voorsprong even na
de rust, heeft Matjan tegen het sterke
j DOSC toch met 23 het onderspit moe
ten delven. Er werd aan beide zijden
Het kampioens-elftal van „Triangelboys". Staande v.Ln.r.: A. Terschegget,
C. Bos, S. C. van Thien, doelman C. Slotboom, G. van Zanten en aanvoerder
G. Maters; knielend: H. J. van Ingen, F. Jongman, H. van Tent, A. Bouman en
J. Henzen.
aardig spel te zien gegeven. DOSC was
het eerste half uur sterker. In de 20ste
minuut straften de gasten een fout in de
Matjanverdediging af. Vijf minuten la
ter bracht Chr. Tanis de partijen echter
weer op gelijke voet, zodat met een 11
stand kon worden gedraaid.
Tien minuten na de hervatting be
zorgde Bolderman de Pantermannen
zelfs een 21 voorsprong. Matjan had
toen het beste van het spel, maar twee
goede xitvallen van DOSC, waarbij
vooral Bernhard zich onderscheidde
door goed individueel spel, bracht de
eindstand toch nog op 23.
SLUITING GEMEENTESECRETARIE
Burgemeester en wethouders van
R h e n e n maken bekend, dat de ge
meentesecretarie en het kantoor van de
gemeente-ontvanger op Zaterdag 30
April en op Donderdag 5 Mei a.s. voor
het publiek gesloten zullen zijn.
Het bureau van de ambtenaar van de
burgerlijke stand is op Donderdag 5
Mei geopend van 9.3010 uur.
Rhenen, 25 April 1955.
Burgemeester en wethouders
van Rhenen.
J. BOELHOUDER, w. b.
De secretaris, Th. v. d. WILLIK.
WIJZIGING REINIGINGSDIENST
Burgemeester en wethouders van
Rhenen maken bekend, dat de ge
meentelijke reinigingsdienst het huis
vuil op Vreewijk niet op 30 April a.s.
zal ophalen doch op Vrijdag 29 April in
de middaguren.
In Eist en Achterberg wordt het huis
vuil in plaats van op 5 Mei opgehaald
op Woensdag 4 Mei a.s.
Rhenen, 25 April 1955.
Burgemeester en wethouders
van Rhenen,
J. BOELHOUDER, w. b.
De secretaris, Th. v. d. WILLIK.
DOVO, dat in het begin der competitie
een tamelijk zwakke indruk maakte,
herstelde zich in deze tweede helft uit
stekend. De jeugdige ploeg komt er be
ter in en Zaterdag bevocht het een ver
diende 10 overwinning tegen koploper
Sportclub Genemuiden.
In het eerste half uur was DOVO
steeds in de aanval, waarbij vooral het
spel van linksbinnen Van Zetten op
viel. Het was dan ook deze speler, die na
30 minuten DOVO de leiding gaf.
De thuisclub kwam daarna fanatiek
opzetten, doch haar aanvallen leden
veelal schipbreuk op het prima verde
digend spel van de DOVO-achterhoede
met J. Kroesbergen aan het hoofd. Ook
na rust probeerde Genemuiden aanvan
kelijk de stand weer gelijk te brengen.
Echt gevaarlijke momenten kwamen er
niet voor het DOVO-doel. Slechts een
maal zat er een kans op een doelpunt in
maar ook deze werd niet benut. Daarna
kwam DOVO weer wat meer in de aan
val. Nadat de Genemuidense doelman
reeds gepasseerd was, sloeg een der
achterspelers de bal met de hand uit het
doel. De toegestane strafschop werd
door Bertus Kroesbergen echter naast
geschoten. DOVO kon haar voorsprong
tot het einde toe bewaren, zodat er twee
kostbare punten veroverd werden.
Triangelboys had voor rust reeds e^n
sterk overwicht op PUEM. De achter
hoede van PUEM hield echter behoor
lijk stand. Na een kwartier spelen kreeg
Van Ingen een vrije trap te nemen, die
hij laag over de grond buiten het be
reik van de PUEM-doelman in een
doelpunt omzette. Met deze 10-voor-
sprong moest men in de eerste helft te
vreden zijn. De tweede helft was nau
welijks aan de gang, toen rechtsbinnen
Bouman de stand reeds op 20 kon
brengen, waarna midvoor Van Tent al
spoedig de stand op 30 had staan.
PUEM gaf zich nog niet gewonnen, al
was het voorhoedespel van de Utrech
tenaren vrij pover, zodat doelman Slot
boom maar weinig behoefde in te grij
pen. In de laatste tien minuten werd
PUEM geheel overspeeld. Door Van
Tent, Bouman en Van Ingen werd het
tenslotte nog 60, een klinkende over
winning aan het einde van de competi
tie. Direct na afloop waren er bloemen
voor het kampioens-elftal, terwijl ook
de aanvoerder van PUEM zijn felicita
ties van bloemen vergezeld liet gaan.
Na vijf jaar vergeefs getracht te heb
ben kampioen van haar afdeling te wor
den is GVVV er eindelijk in geslaagd de
bovenste plaats te behouden. De Gelders
Veenendalers speelden deze middag te
Amersfoort een productieve wedstrijd,
waarbij de dubbele cijfers werden be
reikt. Reeds voor rust toonde de 61
stand aan, dat GVVV thans het kam
pioenschap zou bereiken.
Na 10 minuten werd de score door J.
van Beek op 10 gebracht, waarna Lep
pers de stand al spoedig op 02 bracht.
SOVA kwam er practisch niet aan te
pas en werd geheel overspeeld. Herman
van Essen was deze middag wel zeer
productief. Nog voor rust zag hij kans
de voorsprong tot 05 op te voeren. Van
de Weerdhof zorgde voor rust dat het
half dozijn vol kwam. Een uitval van
SOVA bracht de ruststand op 16.
Na rust zorgden Viegen, Hardeveld en
de actieve H. van Essen voor een 110
eindstand. Dolgelukkig verlieten elf
GVVV-ers het terrein. Een wens van
vele jaren was in vervulling gegaan.
De leiders in de tweede klasse A, die
Zondagmiddag op bezoek waren bij
„Rhenus", hebben de groen-witten te
verstaan gegeven, dat zij ernstige can-
didaten wensen te blijven voor het kam
pioenschap. De Rhenenaren werden met
niet minder dan 37 verslagen.
Rhenus koos de wind tegen, waarvan
Barneveld dankbaar profiteerde gedu
rende de hele eerste helft. Aanval op
aanval werd op het doel van de gast
heren ondernomen, doch tot doelpunten
kwam het voorlopig nog niet. Rhenus
zou de score openen toen in de twaalfde
minuut linksback S. v. d. Oosterkamp
op zijn eentje de bal ver naar voren
bracht en linksbuiten Evers via het
hoofd van rechtsbuiten T. Hovestad in
schoot (10).
Linksbinnen J. Weijmar van Barne
veld bracht zeven minuten later de
stand op 11 met een onverwachts
schot.
Er was op dit moment voor de Rhe
nenaren nog niets verloren. Hoewel de
gasten technisch met kop en schouder
boven de „Candia-bewoners" uitkwa
men, werd deze meerderheid eerst in de
veertigste minuut tot uitdrukking ge
bracht. Midvoor J. van Beek scoorde
toen twee doelpunten in één minuut,
waardoor de voorsprong voor Barneveld
op 13 werd gebracht. Drie minuten la
ter was het dezelfde speler, die profi
teerde van een door Van de Oosterkamp
slecht weggewerkte bal en er 14 van
maakte, waarmee de rust aanbrak.
Na de thee waren er op grote schaal
wijzigingen aangebracht in de opstelling
van Rhenus. Resultaat bleef echter uit,
want zelfs met de wind in de rug zagen
de groenwitten geen kans de achterstand
in te lopen. In de negentiende minuut
zorgde de rechtsbuiten van Barneveld
voor het vijfde doelpunt (15), waaraan
doelman Ter Burg niet geheel vrij uit
ging. Zeven minuten later verdween een
rollertje van de Barneveldse rechtsbui
ten opnieuw langs Ter Burg (16). In
middels werd Bleijenberg bij Rhenus
vervangen door Koster. Opnieuw werd
wijziging gebracht in de opstelling,
doch eerst werd het in de negen en
twintigste minuut nog 17 door mid
voor Van de Beek. Vijf minuten latei-
maakte v. d. Horst het tweede tegen-
punt voor Rhenus (2—7) en weer twee
minuten later zorgde Evers voor 37.
Hoewel een verdiende overwinning
voor de Barnevelders, is het verschil
uitgedrukt in doelpunten toch wel iets
aan de ruime kant. Wanneer midvoor
Van de Horst van Rhenus deze middag
wat be wegelijker was geweest, was het
voor de groen-witten niet tot zo'n grote
nederlaag gekomen. De Barneveldse
doelman was niet in zodanige vorm, dat
hij niet te passeren was.
De Sportclub Rhenen heeft het tegen
het sterkere Cobu Boys niet kunnen bol
werken. Vooral voor rust had SCR niet
veel in te brengen. De gasten, die de
wind in de rug hadden, maakten er al
spoedig 02 van.
Na rust kwam de Sportclub er iets
beter in. De zeer sterke doelman van
Cobu Boys zorgde er echter voor, dat
zijn doel „schoon" bleef. Zelfs een pe
nalty, genomen door Klaas van Gelde
ren, werd door hem op keurige wijze
gestopt. Na de thee scoorden de gasten
nog eenmaal, zodat de eindstand 03
werd.
Het eerste elftal van Renswoude is er
in geslaagd een mooie 40 overwinning
op De Kieviten uit Voorthuizen te be
halen.
De sterke wind, welke dwars over het
veld stond, zorgde er voor dat het spel
in de eerste helft onder de maat bleef
Het anders zo 'goed combinerende Rens
woude wilde het steeds te mooi doen en
maakte de fout de bal te veel door de
lucht te spelen. Toch was Renswoude
zeker twee klassen sterker. Dit moge
blijken uit het feit dat de roodwitte kee
per in het geheel slechts zesmaal in
actie moest komen.
Men speelde met 20 man op één helft,
liep elkaar in de weg, waardoor doel
punten uitbleven. Het was dan ook niet
te verwonderen dat de rust met een
dubbel blanke stand inging. Na de thee
trokken de Renswoudenaren direct weer
op het heiligdom van keeper Jochems
af. Resultaten bleven nu echter niet uit.
Na dertien minuten kwam L. Stutvoet,
na goed voorbereidend werk van spil T.
Hardeman, vrij voor doel en keurig
werd de bal in de touwen gewerkt (01).
De Renswoude-aanval scheen nu de
smaak te pakken te hebben, want tel
kens weer trokken zij de achterhoede
van De Kieviten uit elkaar en brachten
zij deze tot paniekvoetbal. Na 28 minu
ten maakte een der backs hands binnen
de beruchte lijnen, nadat eerst een schot
van de middenvoor door het houtwerk
was gekeerd.
De toegekende penalty werd door
Renswoude prachtig ingeschoten (02).
Debutant Van de Veer liet op de
rechtervleugel aardig spel zien en de
derde goal, gescoord door G. Braak,
kwam nagenoeg van zijn voet.
Nogmaals zou de Renswoude-aanhang
kunnen juichen toen in de 42e minuut
G. v. d. Veer na een solo-actie het vier
de doelpunt liet aantekenen (04). Even
voor het einde leek het zelfs nog 05 te
viten redde op schitterende wijze. In
dien de Renswoudenaren Zondag a.s.
van Woudenberg winnen, zullen zij voor
de vijftiende achtereenvolgende maal
ongeslagen het veld verlaten.
HET PUBLIEK WENT
„Zes personen op zoek naar een
schrijver" van Luigi Pirandello werd bij
de eerste opvoering in Italië uitgefloten.
De auteur was er echter volkomen
van overtuigd dat het stuk goed was en
bracht het met dezelfde toneelbezetting
voor het publiek van Milaan. Daar had
hij groot succes. Tot op heden heeft het
stuk in tal van landen eveneens grote
bijval geoogst.
Verschijnt als bijlage van het
streekblad DE VALLEI
Onder redactie van TANTE J
Correspondentie te richten
aan Tante Jos, p/a Parallel
weg 10. Veenendaal.
We kregen zilverpapier van:
Willy de Doelder.
Gerrie van Wijk.
Chr. H.B.S.
Pers. Herst.oord Lunteren (ook tand
pastatubes). Hartelijk dank.
CORRESPONDENTIE
Beste neven en nichten,
De poes van Gert Teunissen heeft drie
jonge poesjes gekregen. Vier poesen in
huis is natuurlijk wel wat veel en daar
om zocht Gert een goed tehuis voor zijn
kleine poesjes. Zijn er soms onder jullie
die zo'n leuk diertje willen (en mogen)
hebben, dan kunnen jullie dat afhalen
op Vrijdag 29 April, 's middags tussen
half vijf en vijf uur, Spoorlaan 43.
Allemaal veel plezier de komende
feestdagen en hartelijke groeten van
TANTE JOS.
ONZE JARIGEN
27 April Jan Diepeveen.
27 Gerrit Dinsbach.
29 Evert van Deelen.
1 Mei Teunis Budding.
1 Riekje Henken
2 Hillie Budding.
NIEUWE RAADSELS
I I. Deze figuur
I wordt gevormd
door 24 lucifers-
I houtjes. Kunnen
I jullie er twee
vierkanten van
maken door acht
houtjes ergens anders neer te leggen?
II.
III.
Met B er voor is 't van papier,
Met R is 't een gevleugeld dier.
Met D er voor is 't in je zak,
Met K er voor is het gebak.
n
o
n
n
e
m
m
k
le rij
2e rij
plaats in Overijsel.
plaats op de Veluwe.
plaats in het Gooi.
plaats in Noord-Holland,
plaats in Gelderland,
hoofdstad van Gelderland,
plaats in Friesland,
plaats op de Veluwe.
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een vogel.
Oplossing raadsels
I. Boor, bijl, els, hamer, schop,
troffel.
II. Bloembollen. Mol, leem, Bello,
boon, molen, boenen.
Wij vieren straks weer vrolijk feest,
Het feest van 't héle land.
Wij zingen samen 't Hollands lied,
Als goed Oranjeklant.
Want onze Koningin verjaart,
En.Nederland werd vrij!
Daarom klinkt overal muziek,
Daarom is ieder blij.
Wij dragen weer oranjesjerp,
En linten in het haar.
Wij kampen in een wedstrijd
Om de prijzen met elkaar.
Jan zegt dat hij een feestpet koopt
En twintig oliebollen.
Marietje zal weer achter
Alle ijsco-karren hollen.
Ons Lientje vindt op 't zuigen aan
Een zuurstok haar plezier.
Klein Keesje wil een trommel
en een toeter van papier.
Straks wappert fier weer in de wind
De rood-wit-blauwe vlag.
Als nu d' oranjezon maar schijnt
Op Koninginnedag!
't Was Koninginnedag en Josientje
liep in haar witte feestjurk in de tuin.
Straks zou ze met vader en moeder, Leo
en Ans naar de feestwei gaan, waar
wedstrijden voor schoolkinderen zou
den worden gehouden. In haar handen
had Josientje een springtouw en een
paar grote pantoffels. Ze zou meedoen
aan het „touwtje springen op sloffen",
't Was moeilijk hoor om te springen
zonder dat die rare, wijde sloffen van
je voeten vielen, maar Josientje had
goed geoefend en nu kon ze, al sprin
gende, wel van 'het kippenhok tot de
schutting lopen, zonder haar „klepmui-
len" te verliezen. Zou ze nog even in de
schuur gaan kijken naar.... Vader en
moeder waren toch nog niet klaar.
Josientje trok de schuurdeur open en
glipte naar binnen. Daar stond het. Bo
venop een grote platte wagen prijkte
het huisje van Hans en Grietje. Wat
had vader dat toch prachtig gemaakt,
maar ja, daarvoor was hij ook timmer
man!
Josientje bewonderde voor de zoveel
ste maal het chocoladekleurige onder
deurtje waar zus Ans, als heks ver
kleed, straks achter zou staan, de dak
pannen die net pannekoeken leken, de
regenpijp, waarvan je zou zeggen dat
het een pijp drop was. Een grappig
schelpenpaadje voerde van de voor
deur door het tuintje, waarin gele en
witte narcissen bloeiden. Op dat paadje
zouden Leo en zijzelf staan, omgeto
verd in Hans en Grietje. Hun pakjes
lagen kant en klaar, boven op de logeer
kamer. Wat zou het heerlijk zijn van
middag mee te rijden in de grote op
tocht en misschien.... misschien een
prijs te winnen! Josientje was zo ver
diept in het beschouwen van vaders
kunststuk, dat ze niet eens hoorde hoe
iemand de sleutel van de schuurdeur
omdraaide. Dat deed vader.
„Ziezo, ik ben klaar", zei hij in de
keuken tegen moeder, die nog bezig was
een oranjestrikje op de kraag van haar
jas te hechten.
„Begrijp je nu waar Josien zit?" zei
die voor de zoveelste keer. „Ze zou toch
met ons meegaan?"
„Och, maak je over die vlinder nu
maar niet ongerust", antwoordde va
der, „die zit al lang op de feestwei, ze
is zeker met Tonny en Joke meegegaan,
die liepen hier straks voor het huis.
Laten we maar gaan, het is hoog tijd."
Moeder was nog niet gerust: „Ze zou
het toch wel even gezegd hebben, dunkt
me", zei ze nog, terwijl ze de deur uit
stapten om naar het feestterrein te
gaan.
Ondertussen was Josientje tot de ont
dekking gekomen dat ze, als een muisje
in de val, zat opgesloten. Met haar
vuisten bonkte ze op de schuurdeur. „Ik
wil er uit", gilde ze, maar toen ze op
haar roepen en schoppen geen antwoord
kreeg, begreep ze dat vader en moeder,
Leo en Ans al weg waren gegaan. Ze
zouden zeker gedacht hebben dat ze
met Tonny en Joke mee was gelopen.
Daar had ze ook wel even touwtje mee
gesprongen voor het huis, maar toen
was ze de tuin ingegaan en de vrien
dinnen waren naar hun eigen huis.
Een vlaag muziek drong plotseling
tot haar door en toen ze bedacht, dat ze
nu vast niet mee zou kunnen doen aan
de wedstrijd en ook de traktatie zou
mislopen, sprongen de tranen in haar
ogen. Ze klom op de wagen en daar zat
ons „Grietje" op het schelpenpaadje en
snikte alsof ze zo juist van de heks had
gehoord, dat die broer Hans wilde vet
mesten en slachten.
(Wordt vervolgd
(16)
Verkoelend streek de wind langs hem
heen. Heel stil was de nacht, een
warme voorjaarsnacht. Fijntjes ritsel
den de blaadjes aan de bomen, alsof de
aarde zuchtte onder de dwaasheid der
mannen, die zich vergiftigden en zich
zelf en anderen vernielden, terwijl de
goede aarde slechts vroeg om bewon
derd en bewerkt te worden. Een beekje
murmelde voorbij, een smalle stroom
van koud en klaar water.
Eric boog zich over het water om de
bezoedeling van zich af te wassen. Hij
waste zijn hoofd, zijn handen, zijn mond
dronk met diepe teugen. Hij stond
op, versterkt envernederd. Boven
hem flonkerden de sterren en een war
me geur van de vruchtbaar wordende
grond woei hem tegemoet. Hij schaamde
zich en van woede over zijn dwaasheid
kneep hij zijn handen in elkaar tot
vuisten.
Wat nu? In de eerste plaats: wég! Zo
spoedig mogelijk verdwijnen uit deze
vergaarbak van ploertigheid, die hem
trouwens zelf reeds uitgestoten had. Een
gedachte flitste door hem heen. Haastig
betastten hij zijn kleren. Natuurlijk, hij
had niet anders kunnen verwachten.
Alles was weg, zijn geld zijn horloge,
zijn mes. Wat een meevaller, dat hii
maar dertig dollar had meegenomen en
dat hij zijn pas niet bij zich had gehad!
De snelste manier om weg te komen
was een van de auto's te pakken. Met
enige moeite vond hij de auto, waarmee
Billy de vorige avond gereden had. Hij
kon moeilijk eerst aan de eigenaar gaan
vragen, of hij zijn wagen lenen mocht.
Hij duwde de wagen een eindje het erf
af, startte zo voorzichtig mogelijk en
reed volgas weg. Hij keek niet om, maar
zijn vertrek scheen niet opgemerkt te
worden. Het was hem een grote opluch
ting, toen hij enkele mijlen verder de
rivier voor zich zag liggen. Niemand had
blijkbaar iets van zijn verdwijning ge
zien. Al rijdende voelde Eric zich op
knappen. De noodzaak om te sturen en
zijn aandacht bij de motor te houden,
terwijl de frisse nachtwind waarte
gen het open Fordje hem niet erg be
schermde, langs zijn nog steeds bran
dende- hoofd streek maakte hem weer
geheel helder. Het snorren van de mo
tor deed hem weldadig aan, als iets
veiligs en vertrouwds. Zoals vroeger
thuis het spinnen van een kat of het
zingen van een ketel. Evelyn had toch
niet zo helemaal ongelijk met haar wer
ken voor een eigen thuis. Het zou' hem
wat waard zijn nu een tehuis te hebben!
Wat zou zijn moeder opkijken, als ze
hem eens zo zag aankomen met een
half stukgeslagen hoofd, och viel het
eigenlijk nog mee; hij was er op een
pijnlijke plek in zijn hoofd na heel
huids afgekomen. Ze hadden hem net
zo goed dood kunnen slaan! „Wat een
bof, dat die kerel me met de eerste slag
bewusteloos sloeg. Als ik langer had
kunnen vechten, was er heel wat ergers
gebeurd en ik zou toch het onderspit
gedolven hebben. Alles bij elkaar ge
rekend mag ik niet ontevreden zijr:,"
zei de onverbeterlijke optimist bij zich
zelf.
Plotseling schoot hij in een lach. Wat
zou die Billy raar opkijken, als hij na
zijn roes zijn wagen kwam zoeken en
het ding was verdwenen. Op die manier
had hij, Eric, toch nog het laatste
woord!
Het leek hem veiliger om met deze
wagen niet de stad binnen te rijden; je
kon nooit weten wat daar voor verwik
kelingen uit voortvloeiden. Een halve
mijl boven de stad reed hij de Ford dus
aan de kant, stapte er wat stijfjes en
pijnlijk uit en nam in een overigens
voortreffelijke steming afscheid van het
voertuig, dat hem zulke uitstekende
diensten bewezen had. „Bye-bye, Liz
zie," zei hij tegen de oude kar, „doe de
groeten van mij aan Bill." En monter
ging hij te voet verder naar de stad.
„Eerst maar naar het hotel," dacht Eric.
„Een beetje opknappen en dan slapen.
Dertig dollar weg. Zonde." En dan te
bedenken dat Evelyn alle mogelijke
moeite deed om enkele honderden dol
lars bij elkaar te krijgen. Evelyn, die
sliep nu in het huis van Mrs. Collins,
haar Canadese moeder! Ze had hem
verteld van de lieve oude dame, die haar
verwende als ze in moeilijkheden zat.
Toch prettig, zo'n huis, waar je kon
aanlopen, als je wat had. Hij had niets;
hij was een zwerver, een vagebond. Ach
hij kende zichzelf wel. Als over een half
jaar de herinnering aan deze nacht na
genoeg weggevaagd was, zou hij in een
landerige bui weer zo'n stomme streek
uithalen. Eigenlijk moest een man toch
een ankerplaats hebben en het geld, dat
je verdiende, moest je liever ook niet zo
zonder bestemming in je zak of op je
bankboekje hebben.
„Wel verdraaid," dacht hij plotseling,
„laat ik het beleggen!"Hij marcheerde
juist langs een houtzagerij en hoorde er
in de stal paarden bewegen. Halsterket
tingen rammelden langs de voerbakken;
een paard proestte en krabde met een
poot het strot van de stenen grond. Wel
bekend en gezellig geluid. Ha, nu
wist hij waar hij zijn opgespaarde geld
in beleggen zou. In paarden! Laat ik er
paarden voor kopen voor Evelyn. Dan
heeft zij paarden en ik heb geen kans
meer, dat ik het er door lap. Hij had nog
ruim driehonderd zestig dollar op de
bank staan. Daarvoor zou hij wel een
span op de kop tikken.
Hoe laat zou het nu zijn? Misschien
drie uur. De lucht begon al te breken.
Je kon nu niet ergens iemand opkloppen
en vragen, of hij paarden te koop had.
Dan toch maar eerst naar het hotel en
wat slapen.
„Wek me om zeven uur," schreef hij
op zijn deur, toen hij eenmaal binnen
gekomen was door de achterdeur, die
altijd opengelaten werd voor de laatko
mers. Twee minuten later lag hij in bed
en de slaap maakte zich zonder verdere
complimenten van hem meester.
Om zeven uur had hij eerst moeite om
wakker te worden op het geroffel op
zijn deur, maar toen de gedachte aan de
paarden door zijn hoofd schoot, wipte
hij er meteen uit en waste zich stevig
met ijskoud water. Dat deed hem goed!
Die enkele uren slaap hadden hem weer
geheel opgeknapt. Hij was een man in
de kracht van zijn jonge jaren en een
stootje kon hij wel verdragen. Zijn ach
terhoofd stak nog een beetje, maar dat
was een kleinigheid. In de groezelige
gelagkamer at hij een stevig ontbijt en
ging toen op pad naar de zagerij, waar
hij die nacht paarden had horen stam
pen.
(Wordt vervolgd.)
