Geheel GRATIS ter kennismaking HUISVROUWEN int Achterbergt Ederveent Rhenent Veenendaal en Veeneind Hij bezorgt U deze week een bon voor een GRATIS literfles GRADIX Neemt dus een proef voor onze rekening! Veenendaal won verdiend van het Engelse Beckenham GRADIX alkalivrij wasmiddel is 't mo dernste op dit gebied: sopkrachtig, fris- geurend en zeer zacht voor de handen. V.R.C. verloor de eerste promotie-weds trij d -de CANADESE ERFENIS- sopkrachtig en veilig Eist (waarde 45 ct.) Eist van Uw winkelier GRADIX op Uw bon en weigert andere merken! verkrijgbaar bij onderstaande firma s ACHTERBERG: RHENEN: VEENEiND: VEENENDAALj ZATERDAGMIDDAG VOETBAL VVOGDOVO 3—0 INTERLAND-SFEER AAN BERGWEG lc prijs voor D.CXV.O. adspirantcn Spannend begin serie wedstrijden FEUI LLETON LET OP DE POST! Cornelissen, Worst, v. Wijk, EDERVEEN: v. Beek, Bergwerff, v. Dijk, Hendriks, v. Kampen„ De Kluiter„ Schimmel, v. Voorthmzen, v. d. Berg, v. Dolderen, de Groot, v. Hernen, de Jong Kap, C. Kei/man, J. Keijman, Oniak, Puyk, Rijksen, v. d. Scheur, Smits, Tollenaar, Levensm.ber'i. V'daal, De Voorpost, Engelen'ourg, Cuneraweg 212 Cuneraweg 213 Cuneraweg 173 Nieuweweg 42 Hoofdweg 102 Nieuweweg 12 Hoofdweg 69 Brinklanderweg 6 Nieuweweg 11 Rijksweg 46 Hoofdweg 136 Bontekoestraat 15 Bontekoestraat 23 Hof 30 Torenstraat 5 N. Veenend. weg 22 Achterbergsestr. 39 Vreewijkstraat 13 N. Veenend. weg 31 Utrechtsestraat 105 Fr. v. d. Paltshof 30 Heerenstraat 15 Duisterweg A 16 Fred, v.d Paltshof 1 Accacialaan 13 N. Veenend. weg 30 Heerenstraat 27 Cuneraweg 376 v. Amerongen, Bloemink, Bolderman, Bor, Bos, Bouman, Diepenveen, Gerritsen, v. Hardeveld, Hijnekamp-Doorn, Jansen, de Kamper, Kelderman, v. Kesteren, Klumpenaar, Kok, H. v. d. Kraats, J. v. d. Kraats, M. v. d. Kraats, v. Leeuwen, v. Maanen. Muller, v. Ravenswaaij, Schimmel, Scholtus, v. Schuppen, Stomphorst, 't Veen, Nellesteijn, v. Veldhuizen, v. Zoest, Valleistraat 42 Kerkewijk 1 Achterkerkstraat 60 Zandstraat 149 Nieuweweg 115 Achterkerkstraat 18 Nieuweweg 168 Dijkstraat 10 Molenstraat 8 Hoofdstraat 37 Zandstraat 7 Valleistraat 67 Valleistraat 105 Beatrixstraat 13 Zandstraat 39 Hoogstraat 10 Pr. Bernhardlaan 169 Pr. Bernhardlaan 37 Pakhuisweg 2 Beatrixstraat 11 Pr. Bernhardlaan 45 Gortstraat 37 Valleistraat 2 Kerker weg 76 Nieuweweg 47 Zandstraat 93 Buurtsteeg 70 Hoofdstraat 85 Zandstraat 89 Pr. Bernhardlaan 287 Buurtsteeg 68 Voor de promotie naar de 3e klasse KNVB van de oostelijke Zaterdagcom petitie speelden VRC en Go Ahead uit Kampen Zaterdagmiddag hun eerste promotie-wedstrijd op het terrein van de Triangelboys. Go Ahead trok aan het langste eind, doordat zij een tref fer kon plaatsen in het VRC-doel, waartoe de geel-blauwen deze middag niet in staat bleken. Voor een promotiewedstrijd was het een behoorlijke partij voetbal en in ieder geval buitengewoon fair. In de eerste helft had VRC de meeste sco ringskansen. De Kampense verdediging sloot echter uitstekend, zodat er voor Davelaar c.s. practisch geen doorkomen aan was. Ook de VRC-verdediging ruimde uitstekend op, zodat aan de an dere zijde maar weinig doelrijpe kansen kwamen. Enkele malen kwam het Kampense doel door het oog van de naald, maar met de rust was de stand nog steeds blanco. Ook in de tweede helft was VRC ze ker niet de mindere, maar doelpunten bleven uit. Na 20 minuten spelen in deze tweede helft wist Go Aheads links binnen een schot te lossen, dat voor doelman Van Kooten te machtig was. Het betekende voor Go Ahead de volle winst, want al kwamen de VRC-ers voortdurend voor het Kampense doel, tot doelpunten kwam men. niet. Tien minuten voor het einde van de wedstrijd VVOGDOVO stond de score nog dubbelblank. DOVO had in de eerste helft een zeer duidelijk overwicht op de thuisclub, zodat het er alle schijn van had, dat DOVO deze wedstrijd zou winnen. Met grote moeite slaagde de WOG-verdediging er in doelpunten te voorkomen. De tweede helft begon met een VVOG-offensief, doch ook de DOVO-defensie, waarin Jean Kroes- bergen weer schitterde, gaf de Harder wijkers geen gelegenheid tot scoren. Totdat tien minuten voor het einde de thuisclub toch aan een doelpunt kwam, omdat een schot via de zijkant van de paal in het net schoot. DOVO trachtte daarna de gelijkmaker te for ceren, waartoe ook Jean Kroesbergen naar voren ging. In een alles-of-niets- eindstrijd slaagde VVOG er in de nu verzwakte DOVO-verdediging nog twee maal kort achter elkaar te passeren en daardoor de eindstand enigszins ge flatteerd op 30 te brengen. Vermoedelijk wordt a.s. Zaterdag de return wedstrijd gespeeld, zodat dan wederom een spannende strijd tussen de beide ploegen te verwachten is, omdat er van weinig krachtsverschil sprake is. LANGE ONDERBROEKEN NIET „AMERIKAANS" MEER De centrale verwarming en de ver warmde auto doen opgeld in de V.S. In de Amerikaanse hotels is gedurende het koude jaargetij de temperatuur voor ons, Europeanen, aan de hoge kant. Dit komt doordat men in de V.S. van dunne kleding houdt. Dit hebben de fabrikan ten van de lange onderbroeken aan den lijve ondervonden. Ze moesten de ba kens verzetten ofsluiten. In het kader van de sportuitwisseling speelde Veenendaal Maandagavond een voetbalwedstryd tegen de Engelse ama teurclub Beckenham. De Veenendalers wonnen deze interessante ontmoeting met 61. Er heerste een zuivere interland sfeer rond deze ontmoeting. Beide elf tallen kwamen naast elkaar het veld op en stelden zich voor de tribune op, waarna de Veenendaalse Harmonie „Caecilia" de beide volksliederen speel de. Bij monde van de heer J. J. Welle werden de Engelse gasten verwelkomd, welke woorden vergezeld gingen van een souvenir. Direct na de aftrap door Veenendaal ontwikkelde zich een interessante wed strijd, waarbij Veenendaal met opmer kelijk fris voetbal voor de dag kwam. In de Veenendaalse voorhoede stond J. Ebben op de linksbuitenplaats, terwijl v. d. Weerdhof (ex-GVVV) voor het eerst als rechtsbinnen meespeelde. Na enkele vloeiende combinaties, waarbij de bal soms rakelings naast het Beckenhamdoel ging, kreeg midvoor Heikamp na 7 minuten de bal zeer .goed aangegeven van v. d. Weerdhof. Zijn schot was direct raak. De volgende mi nuut was het reeds 20 voor de Vee nendalers, toen linkshalf Piet Muller de bal scherp voorzette, zodat de bal via de deklat weer terug kwam, waar mid voor Heikamp gereed stond de bal in het lege Engelse doel te schieten. De Veenendalers bleven goed combi neren. Met moeite konden de Becken- hammers het tempo volgen en vooral in de verdediging kwam men nogal eens tot wanhoop. Een schot van linksbinnen Rebergen stopte de Engelse doelman uitstekend. Na 20 minuten volgde een aardige aanval op links, waarna de linksbuiten doelman Cornelissen, die uit positie was gespeeld, kon passeren. In dezelfde minuut werd een corner op het Beckenhamse doel door een magnifieke kopbal van Van de Weerdhof in een doelpunt omgezet. Met deze 31 voor sprong voor Veenendaal ging de rust in. Na de hervatting lag het tempo iets lager, maar ook nu bleef Veenendaal een spel vertonen, dat haar supporters tijdens de gehele competitie nog niet gezien hadden. Alles lukte deze avond bij de Veenendalers, terwijl de Becken- hammers maar geen vat op dit open spel konden krijgen. Na 10 minuten spe len zette rechtsbuiten Rebergen de bal zeer scherp voor het doel, waar hij door zijn broer hard en raak werd ingescho ten. De doelpunten volgden elkaar toen snel op. Van de Weerdhof bracht met een prachtig schot de stand op 51 en een minuut later was een schot van midvoor Heikamp eveneens onhoud baar voor de Engelse doelman. Enkele malen bracht de Engelse doel man redding bij gevaarlijke Veenen daalse schoten, terwijl de Engelse doel man Cornelissen niet tot ongerustheid kon brengen. Deze aantrekkelijke wed strijd eindigde met een zeer verdiende 61 overwinning voor Veenendaal. De DOVO-adspiranten behaalden in het jaarlijkse VZC-jeugdtournooi, dat dit jaar op Tweede Pinksterdag te Al phen aan den Rijn werd gehouden, de le prijs, een fraaie verzilverde beker, beschikbaar gesteld door het Dagblad voor Rijn en Gouwe. De DOVO-junioren deelden in hun afdeling, tezamen met Katwijk en Noordwijk, de 2e, 3e en 4e plaats. Onder grote belangstelling werden Zondag de eerste wedstrijden gespeeld van de seriewedstrijden georganiseerd door Oranje-Wit. De wedstrijd HDSIngen stond op laag peil en werd door Ingen met 21 gewonnen. Ingen was doorlopend ster ker en verdiende de zege volkomen. MaurikDVSA was van veel beter gehalte en de spanning bleef steeds aan wezig. Na een uur spelen was de stand nog steeds 00. In de verlenging slaag de beide clubs er ook niet in te scoren en moest de beslissing komen door het nemen van strafschoppen. DVSA was de gelukkige en werd winnaar. Zondag a.s. worden de wedstrijden voortgezet. Dan spelen Oranje-Wit Kesteren (2 uur) en RhenusLienden. (24) Hijzelf werd met onweerstaanbare passie naar deze bloeiende jonge vrouw getrokken. Trouwens hij hield van haar; nog nooit had hij een vrouw ont moet, die hem meer geboeid en ont roerd had. Maar hij geloofde niet in een blijvende liefde van zijn kant. Ener zijds dreef een machtig verlangen hem naar haar toe anderzijds vreesde hij zich aan banden te leggen, die hij niet dacht te kunnen dulden. Ze waren opgestaan en liepen door het natte gras. De verkoelende nacht lucht streek langs gezicht en haren en bette de gloed der zinnen met het vloei baar kristal van avonddauw. Stil gin gen zij het huis binnen en zochten in het donker hun slaapkamers. Op haar drempel bleef Evelyn staan en liet zich zinken in Erics armen. Evelyn liet zich een ogenblik gaan. O, nu mee te gaan in een overgave zonder bedenkingdit zou het logisch einde zijn van alle veel verwenste zelfstan digheid. En het begin van toewijding. Ze verlangde met haar jonge kracht naar de man, die zij zich had uitgeko zen. Ze was bereid zich te geven. En toch ze vreesde de overgave, omdat haar instinct haar zeide, dat ook deze innigste opgang in elkander niet alles omvattend zou zijn. Ze voelde zich niet zeker. Mocht ze zich geven? Mocht ze haar geluk aannemen? Plotseling liet ze zich uit zijn armen glijden. Ze voelde op dat ogenblik scherp, dat haar onge reptheid haar kracht was endat ze haar kracht nog niet kon ontberen. Neen het kon niet! „O jongen," zei ze in een gebroken gefluister. Ze zocht woorden om te verklaren, maar vond niet anders dan nogmaals „O jongen". Dan duwde ze met loden armen Eric van zich af, stapte met een snik in de keel haar kamer in en sloot de deur. Evelyn kende geen halfheden. V. „}VIJ PLOEGEN....» De nacht verstierf in een bleke och tend. Witte nevelen nestelden nog als koele blanke meren in de kommen der lage glooiingen. De rivierloop was ge tekend door lange rafelige dampslierten, die in de lucht hingen, alsof reuzenvin- gers er aan geplukt hadden. Tegen de donkere stammen van het bos dreef doelloos een mistbank, die te klein leek om het bos te omvamen en lui tegen de bomen hing, die er onder en boven uit staken. Het was of de ontwakende we reld het spaarzame dek van zich af ge woeld had, zoals een slaper, die op het punt staat de ogen op te slaan. Een ogenblik scheen het, of de sche mering niet wilde wijken, of de aarde moeite had wakker te worden. Maar dan gleed snel het licht van bleek tot blauw en met het blauw kwam leven en beweging De zon tipte aan de horizon. Een pa relmoeren tint bloosde tegen de kim en wachtte steeds dieper kleurend tot krachtiger licht door de ochtend sluiers filterde om dan bescheiden te verdwijnen, als de stralende dag be gon. Het was koud in de wei, toen Eric de paarden kwam halen. Hij huiverde, hoe wel hij zich al in ijskoud water gewas sen had en de gevoeligheid voor de kou, die een slecht doorslapen nacht altijd met zich brengt, toch eigenlijk verdwe nen had moeten zijn. Maar dat zou dan straks wel weggaan, als hij met krach tige armbeweging de oude Turk en Wit voet ging rossen en borstelen. Dat zou zijn bloed wel weer in gang zetten. Bij het knarsen van het hek kwamen ze aanstappen. De paarden wachtten 's morgens al op hun haver de Turk gaf een kort, schor gehinnik, als hij Eric hoorde aankomen. Het „Kapitaal", zo als de jonge Zweed zijn bezit zo nu en dan betitelde, kon uitstekend met zijn eigenaar opschieten. Hoe dichter de die ren bij de schuur kwamen, des te har der gingen ze stappen en met een zeke re trots zag Eric hun lange gespierde benen naast zich af en aan gaan. Het werken had hun geen kwaad gedaan; ze zagen er nu beter uit, dan toen hij ze kocht, maar hij had ze dan ook ver zorgd, alsof ze iedere dag naar het con cours moesten. Eric lachte in zichzelf; hij dacht er aan, hoe hij een paar dagen geleden hun manen en staart had ge knipt. „Moeten ze naar het bal, Eric?" had Jack gevraagd. „Neen," was zijn antwoord geweest, „ik knip de coupon netjes van mijn aandelen. Ze zijn al over de vervaldag heen." „Jammer, dat je ze niet kunt verzil veren." „Och, dat zou nog wel kunnen ook, paardenhaar is duur." Wat hadden ze gelachen, toen Evelyn daarop opmerkte, dat paarden dan de meest kapitalistische dieren waren, want het geld groeide immers zo op hun rug. Meteen, bij de gedachte aan Evelyn, werd zijn gezicht rood van ergernis. Als hij ergens een hekel aan had, was het aan een blauwtje. Doch dadelijk daarop dacht hij: „Wat doe ik bespottelijk. Dat moet nu toch voorbij zijn." De vorige avond had hij nog uren buiten rondge zworven, eerst woedend, later geamu seerd, dan peinzend, om ten slotte slaapdronken en rillerig tegen drie uur in bed te kruipen en er om vijf uur weer uit te springen. Hij was niet van plan zich zorgen te maken over die ver toning van gisteravond. Toch wist hij niet goed, wat voor gezicht hij straks aan de ontbijttafel zou trekken. Achter de schuur stond Jack te flui ten. Hij was alweer bezig geslepen scha ren op de ploeg te zetten. Waarschijn lijk het laatste stel voor dit seizoen. Vandaag of morgen kon het ploegwerk afkomen. Vóór Zondag zou het koren- zaaien gebeurd zijn. En dan was 't haast tijd om aan het hooien te beginnen. Met voldoening dacht Jack aan zijn maai- machine. Wat zou dat ding door het gras knetteren! Even liet hij de grote moersleutel, die hij in de hand hield, in de geopende palm rusten. Wat een kracht zat er in zo'n stukje ijzer! Dat was een beetje denkwerk geweest van de man, die het eerst zo'n ding had ge maakt. Een korte hefboom in je hand en je wrong de moeren zo stijf tegen de platen, dat er geen verwikken meer in zat. Tegen ijzer kon je met enkel spier kracht toch maar niet op. Tenminste niet tegen ijzer en hersens samen. (Wordt vervolgd.) j

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1955 | | pagina 4