DE VALLEI
MEER MANNEN AAN
DE AFWAS
Veenendaal speelde gelijk in
het Utrechts stadion
Wim van de Pol (Climax)
T afeltennis-kampioen
van de Gelderse Vallei
-de CANADESE ERFENIS-
D.O.V.O. nam revanche tegen
V.V.O.G.-(Harderwijk)
KOLOM VOOR DE VROUW
Voor de Jeugd
Wat wij raar vinden, vindt men elders
volkomen normaal
Thans zeker van de Tweede plaats
Dc serie-wedstrijden
van GVVV
Wageningen-Sparta 12
Geen verrassingen bij serie
wedstrijden in Eist
Aantrekkelijk en goed georganiseerd tournooi
FEUI LLETON
Reintje de Vos
„Veenendaal" heeft in het Utrechts
stadion een 11 gelük spel weten te
bereiken, hetgeen overigens het tiende
gelyke spel van deze competitie is. De
geel-blauwen hebben in deze wedstryd
de beste kansen op een overwinning
gehad, maar een ongelukkige hands
bal in het strafschopgebied stelde Her
cules in staat door een penalty toch
naast Veenendaal te komen. De Her
cules-doelman Klinkenberg was deze
middag in een uitstekende vorm, waar
door hy enkele zekere doelpunten
heeft weten te voorkomen.
Vooral voor de rust was het een
aantrekkelyke wedstryd. Veenendaal
kwam met dezelfde voorhoede uit, zo
als zy op Pinkstermaandag tegen
Beckenliam speelde, n.I. met Van de
Weerdhof op de rechtsbinnenplaats en
Ebben op de linksbuitenplaats. Ebben
stelde opnieuw teleur, maar Van de
Weerdhof toonde opnieuw zyn plaats
in het eerste elftal waard te zyn.
Hercules nam na het beginsignaal
direct het offensief. Verder dan een
goed schot van linksbuiten Van Eek in
het zijnet kwam men toch niet. Vee
nendaal nam de aanval over en na 7
minuten kreeg midvoor Heykamp de
bal goed toegespeeld van rechtsbuiten
Rebergen, waaruit de Veenendaalse
midvoor kon scoren.
Veenendaal bleef voortdurend het
Herculesdoel onder vuur nemen, maar
doelman Klinkenberg redde voortdu
rend uitstekend. Enkele snelle uitval
len van de blauw-witten leverden even
min resultaat op.
De Gelderse voetbalvereniging GVVV
organiseert op haar terrein aan de
Buurtlaan seriewedstrijden. In de af
gelopen week werden drie wedstrijden
gespeeld. DOVO won met 41 van
RKVVV, Veenendaal won met dezelfde
cijfers van GVVV, terwijl Zaterdag
avond VRC een 21 overwinning boek
te op De Merino's.
De eerstvolgende wedstrijd wordt nu
a.s. Zaterdagmiddag om half vier ge
speeld tussen VRC en Matjan.
Ook de wedstrijd tegen Sparta is
voor Wageningen op een nederlaag
uitgelopen. De Wageningers hadden op
de middenvoorplaats opgesteld de jeug
dige Van de Haar, die goed voldeed en
zyn weg wel zal vinden evenals Wei-
graven. Het begin was al direct hoop
vol voor de groen-witten. Er waren
nauwelijks drie minuten gespeeld, toen
Van Amersfoort handig langs Terlouw
glipte. Hij bracht de bal keurig voor
het Sparta-doel waar Van de Haar de
bal opving en onhoudbaar voor keeper
Wiering inschoot (10).
De Wageningers bleven aanvallen;
uit een dezer aanvallen schoot Van
Amersfoort rakelings over. De Rotter
dammers verplaatsten hierna het spel.
Hun aanvallen waren niet van gevaar
ontbloot, dit bleek toen na 10 minuten
spelen midvoor De Boer het leer kreeg
toegespeeld van Van Eden. Onhoud
baar voor Geutjes vloog de bal in het
net (11). Sparta kwam hierna wat
meer in de aanval. Geutjes wist echter
enkele fraaie schoten van Van Eden en
De Boer onschadelijk te maken. Bij een
snelle Wageningen-aanval is keeper
Wiering reeds geslagen als Terlouw de
bal uit het verlaten doel trapt. Wage
ningen kreeg hierna enkele hoekschop
pen te nemen die evenwel niets op
leverden. By een snelle Sparta-aanval
beging Looys een overtreding. Terlouw
plaatste uit de toegestane vrije trap het
leer goed voor het Wageningse doel.
Beuningshof schoot echter hard langs
de verkeerde kant van de paal. De rust
kwam met onveranderde stand (11).
Na de hervatting trok de- Sparta-
voorhoede direct ten aanval. Al spoedig
nam zij de leiding. Bij een schijnbaar
ongevaarlijke aanval kreeg Van Eden
de bal te pakken en lanceerde een goed
boogballetje voor het Wageningse doel.
Geutjes was uitgelopen maar links
binnen Daniels was iets eerder by de
bal en plaatste het leer langs Geutjes
in het doel (12).
Wageningen gaf zich echter niet ge
wonnen, zelfs Beijer trok herhaaldelijk
mee naar voren. Bij een der Wage-
ningen-aanvallen bracht Van de Kolk
het leer goed voor het Sparta-doel,
Weigraven ving de bal op en in vrije
positie staande schoot hij echter hoog
over. Aan de andere kant wist Geutjes
achtereenvolgens schoten van De Boer
en Beuningshof fraai te stoppen en
weg te werken. De groenwitten zetten
in de laatste fase van de strijd alles op
de aanval, het lukte echter niet een
gelijk spel uit het vuur te slepen en
het einde kwam met een kleine maar
verdiende overwinning voor de Rotter
dammers.
Doelman Cornelissen moest kort voor
rust zich moedig voor de voeten van
Van Roon werpen om een Hercules-
doelpunt te voorkomen.
Na de hervatting was het aanvanke
lijk de thuisclub welke een druk op het
Veenendaal-doel legde, zonder echter
tot doelrijpe kansen te komen. Het of
fensief luwde, waardoor de Veenen
daalse voorhoede doelman Klinkenberg
meer en meer aan de tand kon voelen.
Hij was deze middag niet meer te pas
seren.
Er was ongeveer 20 minuten in deze
tweede helft gespeeld tóen spil Van de
Scheur van linksback Van Soest tegen
elkaar opliepen, waarbij ongelukkiger
wijze hands gemaakt werd. Ondanks
het feit dat Veenendaal protesteerde
tegen een a.l te zware bestraffing, wees
de scheidsrechter toch onverbiddelijk
naar de penaltystip. Kuus nam deze
strafschop uitstekend.
In de resterende minuten was het
tempo aan beide zijden zoek. Het spel
werd wat forser, maar winst voor één
der partyen zat er niet meer in.
Voor Veenendaal was dit ene punt
echter reeds voldoende om zeker te zijn
van de tweede plaats.
Zondag j.l. werden de serie wedstrij
den, georganiseerd door Oranje-Wit,
voortgezet met de wedstrijden Oranje-
WitKesteren en RhenusLienden.
In de eerste wedstrijd behaalde
Oranje-Wit een 30 zege. Doorlopend
was Oranje-Wit sterker en Kesteren
kwam sr dan ook genadig af daar
enkele schoten beter lot hadden ver
diend.
Lienden, dat met een gehavend elftal
uitkwam tegen Rhenus, kreeg geen
kans en werd met 70 onder de voet
gelopen.
Zondag a.s. worden de seriewedstrij-
den besloten. Geplaatst hebben zich nu:
Ingen, D.V.St., Oranje-Wit en Rhenus.
PAARDEN EN RUNDEREN HEBBEN
„HUN" STOFZUIGER
In het buitenland heeft men een stof
zuiger ontwikkeld, die een besparing
van 50 aan tijd en energie oplevert
bij het borstelen van paarden en run
deren. Het uiteinde van een bijzondere
stofzuiger is nl. tot borstel ontwikkeld.
Het is gebleken, dat paarden en run
deren zeer op deze nieuwerwetse be
handeling zijn gesteld, want ze bieden
zich steeds vrijwillig daarvoor aan. Het
apparaat verhoogt ook de hygiëne in
de stal, doordat het vuil radicaal wordt
verwijderd. Met hetzelfde apparaat kan
men bovendien desinfecterende midde
len verstuiven. Tenslotte worden er on
derdelen bijgeleverd, waardoor het mo
gelijk is, het apparaat als gewone stof
zuiger te gebruiken.
DOVO heeft revanche genomen voor
de 30 nederlaag, die zij vorige week
in Harderwijk tegen VVOG opliep, door
nu de Harderwijkers een 21 neder
laag toe te brengen.
Deze nederlaag betekent waarschijn
lijk dat VVOG de kampioensvlag niet
zal kunnen hijsen, want Sportclub Ge-
nemuiden kan volgende week bij een
overwinning het kampioenschap be
halen.
De Climaxspeler Wim van de Pol
heeft Zaterdag het Tafeltennistournooi
om het kampioenschap van de Gelderse
Vallei gewonnen. Dit tournooi werd ge
organiseerd door „Climax" in het ge
bouw „Eltheto".
Meer dan 100 deelnemers(sters) heb
ben elkaar de titel betwist in soms zeer
aantrekkelyke sets.
In de eerste klas kwam reeds in het
begin van de middag de eerste ver
rassing doordat de winnaar van het
vorig jaar, de heer H. van de Loos-
irecht (Climax) in de eerste ronde uit
geschakeld werd door de jeugdige T.
van de Weerd van Ritac. Deze laatste
speler bleek deze middag in zeer goede
vorm te zijn, want hij won de eerste
prijs in de 2e klasse en daarnaast ook
nog de juniorenklasse.
Er waren in de loop van de middag
nog meer verrassingen te noteren door
dat M. van Eist en C. van Dam uitge
schakeld werden door de Wageninger
Abrahamsz (Swift). De heer O. Meijer
uit Rhenen leverde een behoorlijke
prestatie door Ruisch (Swift) uit te
schakelen.
In de halve finale schakelde W. van
de Pol zijn clubgenoot N. van Manen
uit in een goede wedstrijd.
Te kwart voor acht Zaterdagavond
werd aan de finales begonnen. W. van
de Pol schakelde in drie games de an
dere finalist P. W. van Manen uit.
In het heren enkelspel 2e klasse
ging de finale tussen T. van de Weerd
en C. van Dam; het werd 1121, 2115.
23—21.
De finale in de derde klasse heren
tussen J. van de Loosdrecht en O.
Meier, eindigde met 219 en 2119 in
het voordeel van Van de Loosdrecht.
In de vierde klasse won G. van Beek
met 921 en 1021 van G. van Raay.
In de juniorenafdeling versloeg T. van
de Weerd met 217 en 2114 zijn
medefinalist Diepeveen.
By de dames ontstond een spannen
de eindstrijd tussen N. Tanis en B.
Knevel. Met 15—21 en 21—7, 15—21
trok Bep Knevel aan het langste eind.
Bij het damesdubbel N. Tanis en mevr.
Abrahamsz tegen B. Knevel en Mej.
Kars werd het 216 en 2118 in het
voordeel tfan de eerste twee dames.
Het mixed-dubbel was voor Mej. N.
Tanis en N. van Manen.
Tenslotte volgde nog het Herendub-
bel dat gewonnen werd door W. v. d.
Pol en N. v. Manen van H. v. d.. Loos
drecht en M. van Eist, met 2321 en
21—10.
Nadat de wedstrijdleider, de heer A.
H. Hermans allen had bedankt voor de
prettige medewerking, waardoor pre
cies volgens het tijdschema gewerkt
kon worden, werden de prijzen door de
bondsgedelegeerde, de heer J. Schelf
fer uit Ede, aan de winnaar met een
persoonlijk woord uitgereik.t waarna hij
„Climax" en in het bijzonder de heren
Hermans en H. van Eden dankte voor
de prima organisatie van dit tournooi.
DOVO-VVOG was een tamelijk forse
wedstrijd, waarin, evenals vorige week,
de verdedigingen de boventoon voerden.
De thuisclub nam na 10 minuten
spelen de leiding door een kopbal van
linksbuiten Van Laar. DOVO was in
deze eerste helft technisch de meerdere
van VVOG. Een kopbal van Van Laar
kwam even later tegen de deklat aan
en de 10 voorsprong waarmede DOVO
de rust inging was zeker verdiend.
In de tweede helft kwamen de Har
derwijkers feller opzetten, maar DOVO
weerde zich uitstekend. Het verhoogde
haar voorsprong tot 20 na een kwar
tier spelen, wederom door linksbuiten
Van Laar, die nu met een strak schot
de Harderwijkse doelman kansloos
passeerde.
Tien minuten voor het einde ver
kleinde de VVOG-rechtsbuiten de ach
terstand tot 21, maar verder kwamen
de gasten toch niet.
HOUDT ZE VAST
Een goed ingewerkte arbeider is in
elk bedrijf heel wat waard. Gaat het
om een vakman, een expert op zyn ge
bied, dan mag men van een ramp spre
ken als hij onverwacht van betrekking
wenst te veranderen. Zo raakt men in
sommige takken van de Duitse textiel
industrie min of meer in een paniek
stemming, omdat zoveel goede werk
krachten naar het buitenland verdwij
nen, terwijl de opdrachten nog steeds
in aantal en grootte toenemen. Er is
waarlijk geen behoefte aan meer ach
terstand in de levering. Van verschil
lende kanten is een ingrijpen van de
overheid gesuggereerd, maar inmen
ging van hogerhand heeft nu eenmaal
geen beste naam. Men hoopt de ge
geven situatie zelf het hoofd te kun
nen bieden, door fraaiere werkplaatsen
in te richten en toeslag voor overwerk.
DE ENGELSEN EN HUN VACANTIE
Betaalde vacantie met een minimum
van een week hebben in Engeland
practisch allen, die geen zelfstandige
werkkring vervullen. Meestal hebben
de werknemers twee weken betaalde
vacantie.
De helft van de bevolking vertoeft
des zomers op z'n minst een week bui
ten de eigen woning. Verleden jaar
hadden ruim 18.000.000 Engelsen hun
vacanteiverblijf aan de zeekust.
PERLON LANDKAARTEN
Niet iedereen zal dit even belangrijk
vinden, maar enige laboranten van de
perlon-industrie zijn op het idee ge
komen een weefsel te maken, dat spe
ciaal geschikt is om er auto-wegen
kaarten op te drukken. Ze zullen zeer
binnenkort in de handel worden ge
bracht, uitgevoerd in meerdere kleuren;
eigenschappen o.a. kreukvrij en af-
wasbaar.
„NEXA-LOTTE" INSECTENPOEDER
Zoals reukkaartjes in parfum ge
drenkt zyn, heeft een Duitse fabrikant
papier in een z.g. Lindan-oplossing ge
dompeld en onder de naam „Nexa-
Lotte" als het afdoende middel tegen
kleermotten gepropageerd. Het gaat
hier vooral "om kleding, die men voor
de duur van enige maanden in een ge
sloten ruimte, kast of kist, wegbergt
tot het jaargetijde weer verandert.
Men dient het papier uitgevouwen op
te hangen of in stukken tussen de goe
deren te leggen, waarna het een soort
nevel- gaat ontwikkelen, die alles met
een vliesje beschermende stof afsluit.
Alle in de ruimte aanwezige insecten
stikken door het gas, dat de adem
halingsorganen binnendringt; alle wor
men of rupsjes sterven doordat de in
gewanden verbranden. Voor goederen
van kunststoffen is „Nexa-Lotte" on
schadelijk, hoewel zij geen enkele be
handeling nodig hebben (alles wat van
perion is gemaakt is blijvend motvrij).
De werking van het papier verslapt na
een half jaar; het moet uiterlijk na
twaalf maanden worden vernieuwd.
Technische aantekening: een Lindan-
oplossing bestaat voor 99% uit zuivere
Gamma-Hexa-Chlorcyclohexan.
Verschijnt als bijlage van het
streekblad DE VALLEI
Onder redactie van TANTE JOS
Correspondentie te richten
aan Tante Jos, p/a Parallel-
weg 10, Veenendaal.
WIE ZIJN ER JARIG?
9 Juni Gert van Mil.
10
11
12
12
14
14
14
Jaap en Willie v. Engelenburg.
Janny v. Schaik.
Jansje v. Hunnik.
Henny de Kruyff.
Henk v. Ravenzwaay.
Erry v. Ravenzwaay.
Gerrit v. Wijk.
Zilverpapier ontvangen van:
Jelke en Henny Dijkstra.
Willy de Doelder.
Dick en Theo Schoonderbeek.
Gerrie en Jan v. Dijk.
Nieuwe raadsels
X
X
X
X
X
X
X
X
X
I. Ie rij medeklinker, 2e rij deel van
je schoen, 3e rij bouwwerk, 4e rij dun
pannekoekje, 5e rij 't gevraagde woord,
6e rij toetsenbord van piano of orgel, 7e
rij eiland in de Middellandse Zee, 8e rij
richter uit het O.T., 9e rij medeklinker.
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een plaats in Gelderland.
Wat is de langste rivier van
II. 1.
Afrika?
2. Wat is de langste rivier van N.
Amerika?
3. Hoe heet de vulkaan tussen Java
en Sumatra, in de straat Soenda?
4. Welke Nederlandse plaats is we
reldberoemd om z'n boom- en heester-
kwekerijen?
5. Hoe heet het vliegveld bij Den
Haag?
III. Een moeder heeft zes kinderen.
Als ze brood snijdt, zitten alle kinderen
om haar heen te wachten. Hoeveel bo
terhammen kan die moeder nu van een
heel brood snijden?
Oplossing raadsels
I. Bij het uittrekken
handschoen.
van myn
(25)
„Ga maar!" had Eric gezegd. „Ik moet
eerst de paarden nog optuigen."
En Jack was afgedropen.
„Waarom heb je niet geroepen?"
„O, ik was nog met iets bezig. Ik moet
strijken vandaag. Waar blijft Eric?"
Jack wees zwijgend met zijn duim
over zijn schouder naar de schuur. Ze
hadden het zwaar te pakken, die twee.
Daar begon Evelyn ook al gekke dingen
te doen. Strijken! 's Morgens vroeg!
Om je dood te lachen. En anders had ze
voor dergelijke dingen geen ogenblik
over, zolang er nog op het land gewerkt
kon worden. Daar zat hij in zijn eentje.
O, was dat 't? Wilden ze hem alleen
laten eten om straks ongestoord samen
te zijn? Dat konden ze hem dan ook wel
ronduit zeggen. Hij ging liever vandaag
weg dan morgen.
Toen hij half klaar was, kwam Eric
aanslenteren. Was ze binnen? Neen,
niet te zien. Des te beter. Haastig at hy
in een drukkende stilte. Evelyn kwam
even binnen met verse thee. Een ogen
blik keek Eric op, maar liet zijn blik
onmiddellijk weer van het vertrokken
gezicht wegglijden. Wat een ergernis!
Vrouwen waren wel de onredelijkste
wezens, die je bedenken kon.
„Ruzie," dacht Jack, „of zo verliefd,
dat het op hetzelfde neerkomt." Merk
waardig, dat daar zo weinig verschil
tussen te zien is! Dat zou wel weer bij
draaien. Het beste was, dat hij maar
gauw buiten gezicht kwam.
Weer fluitend, maar nu om argeloos
te schijnen, slungelde Jack terug naar
de schuur. Of ze niet een week hadden
kunnen wachten met die grappenmake
rij, dan was al het ploegen en zaaien
afgelopen geweest. Maar als mensen
verliefd werden, waren ze niet meer
toerekenbaar. Nu maar afwachten,
wanneer Eric op kwam dagen. O, daar
was hij al! Dan was het ruzie, besliste
Jack. Verliefdheid zou tot gevolg heb
ben, dat het ontbijt heel wat langer dan
normaal duurde. Zwijgend gingen ze
naar de akker en begonnen te ploegen.
Eigenlijk wel zo goed zo; nu konden ze
tenminste opschieten en het werk zou
Eric misschien wel wat doen bijdraaien.
In plaats daarvan liep Eric zichzelf
op te winden. Het blauwtje, het gebrek
aan slaap en ten slotte het vooruitzicht,
dat Jack hem voorgespiegeld had,
maakten hem ontoegankelijk voor iede
re redelijkheid. Wel verdraaid, zou hij
zich zo'n steen aan zijn nek laten
binden? Hij had Evelyn wel willen
hebben, misschien wel willen trouwen,
maar niet dadelijk! Alsjeblieft niet! En
die boerderij was nu wel aardig om er
een voorjaar op te ploeteren, maar om
hier oud te worden, dat was een andere
zaak! Hij had met plezier gewerkt.
Maar hij moest toegeven, dat meer dan
de helft van het plezier bestaan had
uit de volgzaamheid en de bewonde
ring van dat prachtige meisje. Die
drommelse meid! Vrouwen konden zo
iets nooit eens op zichzelf zien. Ze
maakten er dadelijk een hele roman
van. Als je even met ze vrijde, werd je
dadelijk al beschouwd als een huis
vader. 't Idee! Eric, als een eerzame
„echtgenoot en vader"! Neen, zo lang
de wind woei, zou hij gaan, waar de
wind hem blies.
Daar bleef die ellendige ploeg weer
steken! Het ging hem de keel uithan
gen. Om de haverklap zat dat lamme
op!" Een slag met de leidsels zette er
kracht bij. Trekken zouden ze! De
beesten waren verwend.
„Kalm aan," schreeuwde Jack achter
de ploeg. „De schaar zit vast."
„Die scheur ik er wel uit. Vooruit
die paarden!" Een striemende slag dreef
het span tot een nijdige ruk en wer
kelijk schoot de ploeg los.
„Zie je wel, dat gaat best, als ze maar
trekken."
„Zo verniel je het tuig en de ploeg,"
protesteerde Jack. „Op die manier ma
ken we geen tien omgangen! Wat
mankeert jou vandaag?"
„Wat mij mankeert?" Niets, maar we
moeten opschieten. Dacht je, dat ik
van plan was om nog lang hier te
blijven?"
Woest dreef hij zijn span rond. Dat
moest buigen of barsten. En hij zou
niet buigen! Dan moest die ploeg maar
barsten. Al zijn woede vierde hij bot
op de paarden, op de weerbarstige
grond, op Jack en op zichzelf. Wild
scheurde de bodem open. Als een brede
golf grond gulpte de ploegvoor over het
rister en werd ver opzij geslingerd. Nu
eens kreeg de ploeg een schok van
links, dan van rechts. Wortels werden
met inspanning van alle krachten uit
gerukt. En als de ploeg zo muurvast
liep, dat ze wel móesten stoppen, pakte
Eric vloekend de bijl om met een paar
welgemikte, maar te woeste slagen de
hindernis op te ruimen.
Een paar keer had Jack al gedreigd
het werk te staken, als hij niet be
daarde, maar het scheen of Eric steeds
wilder werd. De paarden dropen van
het zweet en stootten hijgend de adem
uit hun opengesperde neusgaten. Daar
Overal in de wereld kan de ene mens
leren van de andere. In het bijzonder
wanneer mannen en vrouwen, die tot
verschillende volkeren behoren, elkaar
ontmoeten, ontstaan uit de gedachten-
wisseling en uit het vergelijken van
werkwijzen dikwijls vruchtbare ideeën
die, wanneer men weer thuis is, tot
nieuwe, practische toepassingen leiden.
Dit is een van de voordelen van het
maken van vacantiereizen naar verre
landen, waarvan de waarde meer dan
eens wordt onderschat.
Ook op het terrein van de huishou
ding komt men soms tot verrassende
ontdekkingen, wanneer men eens bij
anderen te gast is. De Nederlandse
vrouw klaagt dikwijls over haar te
drukke huishouding en zij zal zich dik
wijls afvragen, hoe dat werk in het bui
tenland wordt verricht. Meer dan één
Nederlandse vrouw heeft uit Franse en
Engelse keukens al nieuwe ideeën mee
naar huis gebracht, wanneer zij eens
haar ogen de kost mocht geven in
vreemde keukens. Nu komt de doorsnee
Nederlandse vrouw niet in Amerikaan
se gezinnen, maar wanneer wij daar
konden rondneuzen, dan zouden we dik
wijls verbaasd staan over de geheel an
dere gang van zaken in de huishouding.
Opmerkelijk is, dat de Amerikaanse
vrouwen nog veel minder over hulp in
de huishouding beschikken dan de Ne
derlandse. Men praat weieens over het
welvarende Amerika, maar ook daar is
de hulp van dienstmeisjes en werksters
schaars enpeperduur.
ZO EENVOUDIG MOGELIJK
De vrouwen uit de nieuwe wereld
wensen ook dikwijls geen hulp, zelfs
wanneer ze het wel kunnen betalen. Ze
wensen de huishouding zo eenvoudig
mogelijk in te richten en zijn veel meer
op doelmatigheid ingesteld dan haar
Nederlandse evenbeeld.
Toegegeven moet worden, dat dit wel
eens gaat ten koste van een stuk ge
zelligheid, maar dit is lang niet altijd
het geval. Vanzelfsprekend verstaat een
Amerikaanse onder gezelligheid weer
iets anders dan de Nederlandse. Overi
gens hebben wij in Nederland nu een
maal de reputatie van het meest huise
lijke volk ter-wereld en daar moeten we
derhalve wat voor over hebben. De mo
derne woninginrichting is er op inge
steld, dat doelmatige en eenvoudige met
het gezellige te combineren. Maar of
dit altijd lukt?
HET GEHEIM BIJ DE MAN?
Het geheim van een doelmatige en
eenvoudige uitvoering der huishoude
lijke werkzaamheden moet in de Ver.
Staten worden gezocht bij de man. Dat
zullen wel niet veel lezeressen verwacht
hebben, maar het is eigenlijk niet zo
vreemd. Wij hopen maar niet, dat alle
huismoeders nu plotseling hun Neder
landse echtgenoot kwaad aankijken,
maar de Amerikaanse man bemoeit zich
meer met de huishouding dan de Ne
derlandse echtgenoot.
Dat komt in de eerste plaats door een
verschillende geestelijke instelling. Een
Chinees zal rijst met stokjes willen
II.
1
15
14
4
12
6
7
9
8
10
11
15
13
3
2
16
III. Melk.
(Vervolg.)
Reintje sloop naar de achterkant van
het eendenhok waarin de langhalzen
rustig zaten te slapen. Onzichtbaar in
de schaduw van het hok, begon hij
ijverig met zijn poten in het rulle zand
te graven tot hij een gat had gemaakt
groot genoeg om zijn lenige lichaam
doorheen te wringen. Zo kon hij het
nachthok binnenglippen waar de geur
van de eenden hem deed watertanden.
Voor de snaterbekken in de gaten had
den wat er gebeurde, had Reintje er al
een bij zijn hals gepakt en doodgebeten.
Daarna werkte hij zijn buit door het
gat naar buiten. Inmiddels bracht de
gebeurtenis nu toch opschudding in de
gelederen der langhalzen. De beide
mannen hoorden plotseling wat ver
schrikt gekwaak en geklepper van vleu
gels.
„Daar is wat gaande", fluisterde Wil
lem Kalkhof tegen de boer. Op zijn
tenen sloop hij in de richting van het
eendenhok, zijn geweer in de aanslag.
Boer Bart volgde hem op de hielen.
liep de schaar weer vast onder een
oude knoest.
„Stop! Het kan niet," gilde Jack.
„Dat zullen we eens zien." Eric pakte
een zwiepende, losgeploegde wortel en
legde die als een zweep over de paar
den. Met een ruk vlogen ze vooruit,
maar de ploeg bewoog niet. Wéér een
slag kreunend stortten de paarden
zich in het tuig entuimelden bijna
voorover. De ijzeren trekknuppel was
gebroken. Eric stond er vloekend naast.
„Zie je het nou!" schreeuwde Jack
woedend. „Daar heb je nou, waar je de
hele ochtend achterheen gejaagd hebt.
Daar liggen we stil voor een hele dag.
Dat ding kunnen we hier niet maken."
Mopperend begon hij het tuig los te
maken.
„Help maar liever uitspannen! Of
ben je soms zo gek, dat je met de ka
potte boel wilt doorploegen?"
Erics woede begon te bekoelen. Hij
voelde, dat hij zich krankzinnig had
aangesteld tegenover die jongen. O,
goed, hij zou het weKweer in orde ma
ken. Vlug hielp hij de strengen losha
ken van de gebroken trekknuppel, slin
gerde de stukken ijzer op zijn rug en
zei. „Ik zal wel even naar Beaver Creek
rijden. Laat jij de paarden maar in het
land."
„Wou je soms de auto ook nog in puin
rijden?"
„Dan heb je altijd nog een goed on
eten, terwijl wij lepel en vork prefe
reren. Een Nederlandse man heeft zijn
eigen werkterrein naast dat der vrouw.
Een Amerikaans man beweegt zich veel
meer op het arbeidsveld van zijn
vrouw. Hij vindt het bijvoorbeeld in
veel gevallen een leuke sport om te
koken en dan liefst met een of ander
snelkooktoestel of wonderpan.
De volgende dag vertelt hij dan ken
nelijk op zijn werk aan zijn collega's
dat hij een of andere wondere prestatie
op het gebied van eten koken heeft ver
richt. Intussen profiteert zijn vrouw
vap deze sport. Zij heeft minder werk
en ze laat zich gaarne door haar man
voorlichten over een methode, die hij
gevonden heeft. In Nederland is het
grootste aantal keukens nog steeds ver
boden terrein voor de man. Niet alleen
hebben pa's en echtgenoten hier veel
meer een ingeboren afkeer van huis
houdelijk werk, maar ook de vrouwen
vinden dat haar souvereiniteit wordt
aangetast, of ze vinden de echtgenoten
sukkels met de pollepel in de hand.
„HUISHENNEN"
Mannen worden al spoedig „huis-
hennen" genoemd, als ze zich met de
huishouding bemoeien.
Stel u voor, dat manlief na kantoor-
of werktijd op een fabriek achter een
naaimachine kruipt of een methode gaat
zoeken om het sokken stoppen voor zijn
vrouw te vereenvoudigen. Een enkele
keer komt dit wel voor, maar in de
Verenigde Staten is dit een veel meer
voorkomend verschijnsel. Niemand heeft
daar gelachen, toen president Eisen
hower vertelde, dat hij zijn vrouw hielp
bij de afwas. De geschiedenis vertelt er
niet bij, dat hij dit ook deed met de be
doeling om een afwasmachine uit te
vinden!
Zou hij intussen dit afwasapparaat
hebben uitgevonden, dan zou hij zich,
althans bij Nederlandse mannen, on-
sterfelijker hebben gemaakt dan door
het winnen van de tweede wereldoorlog.
Want juist met dat werkje, het afwas
sen, laten onze vrouwen zich nog wel
dikwijls graag assisteren door haar man.
Hoe ook, er zal een middel moeten
worden gevonden om de Nederlandse
huisvaders meer in het huishoudelijk
werk te betrekken, want andere huis
houdelijke hulp blijft maar schaars en
wordt steeds duurder. Bovendien stijgt
het aantal gehuwde vrouwen, dat een
betrekking aanvaardt. Nu zit het voor
deel van mannenhulp in de huishouding
volgens veel Amerikaanse vrouwen
hierin, dat zij bij het geven van hulp
allerlei mechaniekjes uitdenken en in
strumenten ontwerpen om het werk
spoedig te kunnen doen en daaraan zou
men in Amerika dan een gemakkelijk
leven in de huishouding danken. Wij
vinden het een aardige theorie, maar zij
is gevaarlijk. Want stel u nu eens voor,
dat men als redacteur het in zijn hoofd
kreeg om vrouwlief te gaan helpen de
baby's te wassen, met het doel om daar
voor een machine of ander hulpmiddel
uit te vinden.... en je vindt hem niet!
Reintje nam een sprong over het
lichte pad om zo snel mogelijk het "hak
hout opzij van de boerderij te kunnen
bereiken. Zijn buit sleepte hij mee.
Paf.... pafklonk het meteen,
maar toen de beide mannen zich naar
het zandpad spoedden was de vos ver
dwenen.
„Toch geloof ik dat ik de dief ge
raakt heb," mompelde de jager. Zo
goed en zo kwaad dat ging in het half
duister werd het spoor van de vos ge
volgd. Willem knipte zijn zaklantaorn
aan, nu konden ze beter zien. Tot zijn
vreugde ontdekte boer Bart plotseling
een bloeddruppel op een groen blad en
van daar af was het spoor van de vos
met bloed getekend. „Zie je wel," juich
te Willem, ,,'k heb hem geraakt."
Maar hij juichte toch iets te vroeg,
want na enkele tientallen meters was
geen bloeddruppel meer te ontdekken.
,,'t Zal een schampschot geweest
zijn," spotte de boer. Willem mompelde
iets van: „Nog nooit mis geschoten op
zo'n kippeneindje", maar tenslotte
moest hij toch wel geloven dat de buit
hun ontkomen was. Het spoor was niet
langer goed te volgen en na nog een
kwartiertje tussen braambosjes en op
gaand hout te hebben gezocht, besloten
de beide mannen de terugweg maar te
aanvaarden. Willem mopperde omdat
zijn jagerseer een knauw had gekregen
en boer Bart mopperde omdat zijn vee
stapel weer met een exemplaar was in
gekrompen.
Ondertussen zat Reintje, nog trillend
van schrik, in zijn goed verborgen hol,
zijn door de geweerkogel beschadigde
achterpoot te likken. De kleine vosjes
zaten zich te goed te doen aan de malse
bout die moeder had meegebracht.
De regeringspremie werd aan dit
loze vosje niet verdiend.
derpand in de paarden."
Eric wist, dat hij grof, onbeschoft en
belachelijk was, maar hij kon niet meer
loskomen uit zijn eenmaal aangenomen
houding. Toen hij even later het erf af
zwenkte, kwam Evelyn verontrust aan
lopen.
„Wat is er aan de hand? Wat gaat
Eric doen?"
„Die gek heeft de paarden halfdood
gejaagd en de boel stukgereden. Nog
een geluk, dat hij de hele ploeg niet
vernield heeft. Hij is een duivel, als hij
losbreekt!"
Het hobbelige weggetje bracht Eric
tot bezinning. Een mooie vertoning had
hij daar van zichzelf gegeven! Hij was
toch eigenlijk stapel om zich zo aan te
stellen. Ho, dat spoor was te diep
om er door heen te rijden. Voorzichtig
anders komen er nog meer brokken.
De Ford zwenkte als een verstandig
oud paard langs alle gevaarlijke plek
ken in de ongebaande weg en toen Eric
de grote weg opdraaide, was hij zich
zelf meester, omdat hij de auto
meester had moeten blijven. Binnen
het uur zou hij in Beaver Creek zijn;
even de brokken naar de smid brengen
en dan maar meteen een nieuw stel
trekknuppels kopen. Het was toch ook
te weinig, één stel voor de boerderij.
Over twee en een half uur kon hij weer
terug zijn.
(wordt vervolgd)'