DE VALLEI
i
GRADIX
ROLLEN
PEPERMUNT
V
m ss -rr aeheel VVesf-E"ropa'
Fbekend ""9 |oeibare was-
voor 25 cent
-de CANADESE ERFENIS-
A
vast-schuimend sop
acht voor Uw handen
2UKU I b
AGENTSCHAPPEN
„DE VALLEI
Voor de Jeugd
wMm
mkmf
Renswoude
Het Veteranen-Tournooi
Ritmeester plaatste
zich in finale
Wageningen-D.F.C. 5 0
De vacantietrip van
Bert en Bram
h"
anders: ScfifracAf/g
Geldig van 17 t/m 24 Augustus
ADVERTENTIES EN ABONNEMENTEN
FEUI LLETON
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
Onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
WIE ZIJN ER JARIG?
12 Aug. Henny Roelofsen.
Marietje v. Wakeren.
Eefje Quint, Eist.
Matti v. Hardeveld.
Henk v. Kesteren.
Henny v. Wakeren.
Roelof v. Beek.
Goudknopje.
Piggelmee.
Cornelia Wartman.
Appie v. Eden.
Jonny v. Leeuwen.
Coby Hogendoorn.
Piet v. d. Heuvel.
Weintje v. Mourik, Eist.
Lia Schuit.
ZILVERPAPIER ONTVANGEN VAN:
Teunis, Aart en Coby Muller.
Mevr. Budding.
E. W. de Waal.
De werksters van de SKF.
Openbare lagere school.
Allen hartelijk dank!
De Maandagavond op het GVVV-terrein voor het Veteranen-tournooi gespeel
de beslissingswedstrijd RitmeesterGeHa, welke met een 42 overwinning voor
de Ritmeester-spelers eindigde heeft bijzonder veel publiek getrokken. Zonder
twijfel zal daardoor de opbrengst van
genoemd tournooi weer beduidend zyn
verhoogd.
Op de foto: de beide elftallen Rit
meester en Geha.
Het Ritmeester Veteranenelftal heeft
zich in de finale geplaatst van het Ve-
teranentournooi voor de tocht van
ouden van dagen. „Ritmeester" won
Maandagavond de beslissingswedstrijd
tegen GeHa met 42, nadat zij met een
12 achterstand de eerste helft afsloten.
Het GeHa-elftal begon sterk. Reeds
na 2 minuten had hun rechtsbuiten ge
scoord. Ritmeester kwam na 9 minuten
spelen weer gelijk met GeHa, doch op
nieuw nam GeHa de leiding, welke
zij tot een kwartier in de tweede helft
behield.
Ritmeester maakte toen voor de
tweede maal gelijk, waarna vlot achter
elkaar nog twee dekkingsfouten in de
GeHa-achterhoede werden afgestraft.
De finale in dit veteranentournooi
gaat nu tussen Veenendaal en Ritmees
ter, om de eerste en tweede plaats.
Zondag speelde Wageningen op de
Berg een vriendschappelijke wedstrijd
tegen DFC uit Dordrecht, welke Wage
ningen een 50 overwinning bezorgde.
Op de rechtsbuitenplaats stond Van
Amersfoort opgesteld terwijl de links
buitenplaats door Knevel werd bezet.
Al direct na de aftrap trok de Wage-
ningse voorhoede op de Dordtse defen
sie af. Van Amersfoort bracht de bal
goed voor het doel. Van de Weerd ving
het leer op en loste een hard schot dat
doelman Van Vliet echter keurig wist
te stoppen.
Nadat er 20 minuten gespeeld waren
kreeg Van de Weerd de bal goed aan
gegeven van Knevel en onhoudbaar
voor Van Vliet verdween de bal in de
touwen. DFC zette hierna wel enkele
goede aanvallen op, doch verder dan de
Wageningse backs kwamen zij echter
niet. Bij een volgende Wageningse aan
val bracht Van Amersfoort de bal voor
het Dordtse doel. Van de Weerd kreeg
het leer te pakken en het was 20 met
welke stand de rust inging.
Na de thee was het opnieuw Wage
ningen wat de klok sloeg. Achtereen
volgens wist keeper Van Vliet schoten
van Van de Weerd en Jacobs te stoppen.
Toen Knevel de bal opnieuw hoog voor
het doel bracht, kopte Kroesbergen
hard in; keeper Van Vliet kon echter
met een fraaie safe erger voorkomen.
Wageningen bleef aanvallen en na 10
minuten ondernam Van de Weerd een
soloren waarbij hij enkele tegenstan
ders, doelman Van Vliet incluis, pas
seerde, waardoor de stand 30 werd.
DFC nam hierna het spel in handen.
Linksbuiten Houwer bracht de bal hoog
voor het Wageningse doel, maar keeper
Kramer kwam goed uit zijn doel en
plukte de bal hoog opspringend uit de
lucht. Bij een volgende DFC-aanval
was het midvoor Bortland die hard in
schoot, keeper Kramer stopte de bal
echter opnieuw. Aan de andere kant
lukte het beter. Bij een goed opgezette
Wageningse aanval ving Charley de bal
op, hij twijfelde niet en met een strak
schot passeerde hij keeper Van Vliet
voor de vierde maal (40).
DFC bleef hard doorwerken om ten
minste de eer nog te redden, wat echter
niet gelukte. Even voor het einde kreeg
linkshalf Leussink de bal te pakken,
hij passeerde enkele spelers en de eind
stand 50 was bereikt.
RENSYVOUDE UITGESCHAKELD
VOOR PYRAMIDE-BOKAAL
Een op vele plaatsen gewijzigd Rens-
woude-team kwam Zondagmiddag in
Austerlitz uit tegen een zeer sterk Voor
waarts uit Utrecht. Reeds direct na de
aftrap ontketende zich een felle strijd.
Na enkele aanvallen was het reeds te
zien dat het een wedstrijd zou worden
met weinig doelpunten, daar beide ach
terhoeden goed op dreef waren. Aan
spanning heeft het niet ontbroken, zo
dat het publiek waar voor haar geld
kreeg. Bij de Renswoude-ploeg, die dus
in een geheel andere opstelling speelde,
was bij sommige spelers het tempo wei
eens zoek. Opmerkelijk was het, dat dit
ook het geval was met de jongere spe
lers die in de ploeg waren opgenomen.
Na ongeveer 33 minuten nam Voor
waarts door haar linksbuiten de lei
ding. Deze voorsprong stond zij voor de
rust niet meer af.
Na de thee zette Renswoude alles op
alles om in ieder geval gelijk te komen.
En inderdaad gelukte dit, dank zij het
stuwende werk van de Renswoude-
NIEUWE RAADSELS
I. Verborgen vissen.
Je hebt je voor niets uitgesloofd.
Ik zal Maastricht om 5 uur kunnen be
reiken.
Rob, Otto en Piet wonnen de prijzen.
Ik heb Joop al in geen weken ontmoet.
Jou treft het verwijt in geen geval.
Allen gingen aan boord van de passa
gierboot.
II. Wat is zwaarder, een halve kilo
ijzer, of een pond wol?
III.
x het Engelse woord voor auto.
x dier.
x vod.
x inwoner van Ierland,
x hoofddeksel in Turkije,
x familielid,
x kledingstuk,
x ontkenning,
x boom.
x eerste vrouw.
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een zonnige staat in Noord-Amerika.
Oplossing raadsels.
I. D - Rus - Laren - Badgast - Dur-
gerdam - Venraay - Hedel - Kat - M.
Durgerdam.
II. Hol - Sol - Dol - Tol - Wol.
III. Onder - wijzer. Onderwijzer.
GOED GEANTWOORD
Onderwijzer: „Piet, noem eens twee
voornaamwoorden."
Piet: „Wie? Ik?"
Onderwijzer: „Heel goed."
Een beetje landerig liepen Bert en
Bram op een warme namiddag langs de
rivier, die kalm voortkabbelde tussen
de groene weilanden. Duizenden licht-
vonkjes blonken op de kleine golfjes.
Af en toe pufte een zwaarbeladen schuit
voorbij, of de glanzendbruine romp van
een jacht, getooid met een helderwit
zeil.
Het was je toch ook wel wat. Nu was
het dan eindelijk vacantie, vrijwel alle
jongens en meisjes uit hun klas waren
uit. De een was met z'n ouders naar het
buitenland, de ander ging fijn vier we
ken aan zee doorbrengen en zij
nergens konden ze heen. Thuisblijven
was de boodschap. Hoe dat kwam? Twee
van Berts zusjes waren plotseling ziek
geworden, nu konden vader en moeder
niet weg en zo konden ze hun gehuurde
huisje in Nunspeet niet betrekken.
Brams vader had op zijn werk een on
geluk gehad, waardoor hij wekenlang
moest rusten, zodat ook Bram zijn
fietstocht door Nederland met vader en
zus Nel in rook zag verdwijnen.
Natuurlijk had Bram wel medelijden
met vader, die zo stil op z'n rustbank
moest liggen met dit heerlijke weer en
Bert vond het echt sneu voor z'n zusjes,
die zich zoveel van het strand en de
bossen hadden voorgesteld, maar., een
heel klein beetje medelijden met zich
zelf hadden ze allebei toch ook wel. Ze
waren er maar met z'n tweetjes op uit
getrokken, maar het leek wel of het
zwemmen en slootje springen hun niet
zoveel pret gaf als anders.
De rivier maakte een bocht en nu
stonden de twee jongens voor een hoog
ijzeren hek, dat een goed verzorgd park
omsloot, dat afhelde naar de rivier. In
dat park stond een groot wit huis, be-
achterhoede en middenlinie. Na 13 mi
nuten spelen in de tweede helft nam M.
van de Horst een corner. De bal kwam
goed voor, N. Schoonderbeek kopte
naar De Boer, die met een prachtige om
haal voor de gelijkmaker zorgde. Hoe
wel er in de resterende tijd nog menig
duel geleverd werd om de zo kostbare
puntjes, bleef de stand 11. Nu moest
men op een minder prettige manier uit
maken wie de winnaar zou worden, n.l.
door middel van penalty-schieten. De
Voorwaartsmannen namen de eerste
twee schoten op onberispelijke wijze, de
derde penalty werd echter houdbaar in
geschoten, doch de Renswoude-keeper
was zo verbaasd dat hij geen hand naar
de bal uitstak. Door Renswoude werden
de eerste twee penalty's eveneens op
keurige wijze genomen resp. door G. v.
Raaij en N. Schoonderbeek. De derde
werd echter tot grote teleurstelling van
de Renswoude-aanhang door T. Harde
man recht tegen de keeper aangescho
ten, waardoor Voorwaarts met een jui
chend elftal het veld kon verlaten.
groeid met wingerd, 't Was haast een
kasteel met die kleine torentjes op de
hoeken. Hier woonde mijnheer Cort-
hoeff wisten de jongens, die „geld als
water" had. Veel meer wisten ze niet
van hem, want hij leefde zeer in zich
zelf gekeerd en in het dorp zag je hem
zelden. Wel kon je hem dikwijls op de
rivier zien zwalken in een van zijn bo
ten, een zeiljacht of een motorboot. Zei
len, vissen enhonden, dat waren
zijn liefhebberijen, waaraan hij vrijwel
al zijn tijd besteedde. De grote kennel
in de oosthoek van het park, bevatte de
prachtigste rashonden, die vaak voor
zeer hoge prijzen werden aangekocht en
waarvoor mijnheer Corthoeff menige
buitenlandse reis ondernam. Hij alleen
verzorgde zijn honden, geen knecht
mocht er een vinger naar uitsteken.
Vaag hondengeblaf drong tot de jon
gens door. Een tuinman was bezig de
paden te harken, verder zag je niemand.
Bert en' Bram liepen verder, ze kwa
men voorbij de oprijlaan die kaarsrecht
op het witte huis toeliep. En toen ge
beurde het. Plotseling hoorden de jon
gens een verwoed geblaf. Er brak iets
door de rhodondendronstruiken die de
oprijlaan begrensden en een reus van
een hond schoot over het pad, recht op
hen aan. De bovenlip opgetrokken,
toonde het kwaadaardige beest een rij
blikkerend witte tanden en voor de jon
gens, die van angst stokstijf daar ston
den, het hazenpad konden kiezen,had
het woeste dier hen bereikt en beet
Bram met een korte grauw in zijn kuit.
Bram uitte een hartverscheurende
kreet en werd zo wit als een blaadje
papier. Meteen klonk een krachtig be
vel: „Af Tim, hier!" (Wordt vervolgd.)
Groen is veilig. Het groene etiket
van GRADIX betekent veiligheid.
Dit sopkrachtige wasmiddel is
ideaal voor Uw vaat en veilig
voor Uw fijne wol, nylon en zijde,
Uw vitrages, overgordijnen en
dekens. GRADIX is zuinig op het
weefsel en verfrist de kleuren I Hout
en verfwerk, tegels, zilver en glas
GRADIX maakt alles stralend schoon!
kunnen worden opgegeven by de onderstaande adressen:
RHENEN: Boekhandel C. Waiboer, Herenstraat, Telefoon 478. Recl.bur.
J. Baars, Fred. v. d. Paltshof, Telef. 377, W. van Noort, Roghairweg 10.
EDERVEEN: M. G. Donkelaar, Hoofdweg 104a, Telefoon 301.
RENSWOUDE: Joh. van Voorthuizen, Molenstraat 1, Telefoon 364, en
G. Barten, Barneveldsestraat 33.
ELST: F. Roks, Houweg 28. Joh. van Kooten, Rijksstraatweg 233, Tel. 204.
ACHTERBERG: R. Rijkse, Dijk 8.
AMERONGEN: Boekhandel Visser, Overstraat B 354, Telefoon 386.
(44)
's Nachts zakten we de rivier af
naar de Hoek en ik sta op 't dek. Daar
krijg ik zo'ci eigenaardige lucht in mijn
neus en ik zeg tegen de bootsman: „Wat
is dat?" „Nou maat," zegt ie, „zie je die
lichies niet daar. Dat is Schiedam en
de lucht, die je ruikt, is van de stoke
rijen." Man ik had wel overboord
kunnen springen! Te denken, dat ik
vier en twintig uur in Rotterdam was
geweest en nooit heb geweten, dat
Schiedam zo dicht bij wasWat een
lucht jongens, wat een lucht!"
Daverend gelach. Een der mannen
haalt een bekertje ijs water uit de tank,
die in geen enkele treinwagon in Cana
da ontbreekt. „Hier kerel, neem een
stijve borrel om bij te komen!"
Een algemene rush op de tank volgt;
het groepje lost zich op en andere vor
men zich weer. Zo wisselt het gezel
schap onophoudelijk tijdens de dagen
lange reis.
Bij stopplaatsen worden de cafeetjes,
restaurants en kruidenierswinkels be
stormd. Het is een lawaaiige drukte, als
van een klas jongens zonder meester,
als van soldaten met verlof en zonder
uniform; de meesten zijn vrijbuiters,
gelukzoekers, zwervers, maar er zijn
ook mensen, die proberen om systema
tisch een nieuw bestaan op te bouwen.
Die soberder categorie ontkomt echter
evenmin aan de kwajongensachtige
stemming; er wordt gelachen, geplaagd,
gekaart, geluierd en een enkele maal
gevochten. Maar bij afwezigheid van
hoeveelheden drank van enige beteke
nis hebben die botsingen weinig te be
duiden.
Als de avond opkruipt en de trein
verder raast, zakken de mannen op de
banken tegen elkaar aan en slapen. Le
lijke open monden brengen wanklin
kende geluiden voort, gezichten ver
trekken tot carricaturen door de ge
dwongen houding, waarin de mannen
rusten. Lompe voetén slieren langs de
vloer, of ze bij niemand behoren. In een
enkele hand klemt nog een stuk brood,
of een pijp. Slechts de locomotief waakt
en ijlt door de donkere nacht naar de
koude schemering.
Eric heeft een plaatsje op een der
balkons gezocht. Vrijwel de enige plaats
waar je kunt liggen. Het nadeel is, dat
er daar dikwijls iemand over je heen
stapt; maar je ligt er frisser dan op de
banken, al is het ijzer hard en heet in
de vooravond en harder en koud in de
nanacht.
Lang blijft hij over de ballustrade
hangen, kijkend naar het wegschieten
de landschap. Hij denkt erover, hoe
wonderlijk de gebeurtenissen van de
laatste weken hun loop hebben geno
men. Eerst nu komt hij tot rust. Merk
waardig genoeg juist hier in deze bonte
verzameling van rondtrekkende arbei
ders. Zonder kleerscheuren is hij door
een serie avonturen heengeglipt. Het is
hem of een onzichtbare hand hem leid
de, terwijl hij blindelings door gevaren
heenstrompelde. Hij voelt zich als een
jonge hond, die in zijn nekvel wordt ge
grepen op het ogenblik, dat hij kans
loopt overreden te worden. Dat hij'
ontkomen is, heeft hij in ieder geval
niet aan zijn eigen inzicht of doorzicht
te danken. En dat geeft te denken, want
het geluk zal toch wel niet altijd met
hem zijn.
Rustig en heel licht golvend glijdt de
trein over de rails. Het klikken van de
wielen over de rails-uiteinden markeert
de maat, kort als de hoefslag van een
galopperend paard. De streek is rijk
aan bossen en meren met spaarzame
nederzettingen ertussen. Hier en daar
weerkaatst het wegstervend licht in het
water; de bleke zomernachthemel is
vlak en oneindig, het bos een gesloten
zwart. Diepe en schimmig-blanke uit
snijdingen daarin zijn akkers en wei
den. Het is zo stil en roerloos, dat Eric
zich ondanks de volle slapende en
voortschietende trein alleen op de we
reld kan wanen.
En in de stille nacht spreekt zijn in
nerlijk. Nu ontplooien zich gedachten,
die de dolle ren en het driftige werken
van de laatste week niet naderbij heb
ben laten komen. Ze komen door de
nacht aanscheren als blanke meeuwen.
Ze maken zich los uit een grijze onbe
stemdheid, als een sneeuwvlok. Eerst
is er alleen de grauwe geladenheid,
maar dan komt daaruit een wemeling,
die plotseling blijkt te bestaan uit tal
loze, ijle, kleine, witte, kristallijnen
vlokken. En ze gaan voorbij, ongeteld
en stapelen zich op tot koele koestering
van diepe weemoed, die alles overhuift.
De nacht maakt Eric sentimenteel.
Maar ook critisch. Hij ziet nu, hoe hij
langs de -rand van de onderwereld heeft
gelopen. De misdaad heeft hem met zijn
nagels geschramd. Als hij met die
dranksmokkelaars geen geluk had ge
had, was hij zonder waarschuwing in
die andere wereld getuimeld, die hem
ondanks alle aanraking met de zelfkant
van het leven zo ver en vreemd scheen.
Veronderstel dat hij bij dat gevecht ge
wond was, of dat hij iemand gewond
had en in handen van de politie geval
len was: of dat hij alleen maar met die
lading drank door controleurs van de
Drankwet was aangehouden....! Dan
was hij bij de misdaad ingelijfd! Dat
gebeurde maar zo! Haast zonder dat je
het merkte. Voor een misdaad had je
dus geen misdadigers-mentaliteit nodig.
Er waren geen twee welafgebakende
werelden van goed en kwaad. Je raakte
over de grens, zonder dat je het wist.
Met een rilling besefte de peinzer ach
ter op de trein, dat ook voor hem de ge
vangenisdeur openstond. Hij had maar
é'n zijpas te doen, een blunder te be
gaan!
Zijn leven in Canada trekt hem voor
bij. De bossen, de kampen, de keten, fa
brieken en werven, boerderijen en schu
ren, een onderbreking in een stad;
nieuwe kleren, dure sigaretten, een
vrouw, een film, een kroeg.een ka
ter. Een luie tocht met een plezierboot
over het meer, dan een driftig ver
langen naar werk, naar activiteit. Het
eerste het beste aangegrepen. De vreug
de van gespannen spieren en zuivere
lucht. Dan de eerste vorst; appels pluk
ken met verstijfde vingers hoog in de
grillige kruinen van oude bomen.
Een glimlach trekt over Erics gezicht.
Het was een goed leven daar bij die
boer, waar hij appels plukte. Een oude
echt moederlijke moeder deed er het
huishouden; iedere ochtend bakte ze
pannekoekjes, die warm met maple-
stroop gegeten werden. Met room was
ze zo royaal, alsof het ondermelk was
en haar cakes en taarten wonnen regel
matig prijzen in de afdeling „home ma
de cookery" van de districtsnajaarsten-
toonstellingen. Ze deed wel een beetje
denken aan Mrs. Collins, Evelyns Ca
nadese moeder, die oude Mrs. Vance.
Die dagen waren een ongekende weelde
geweest van huiselijke verzorging.
(wordt vervolgd)
