V'daal verspeelde over
winning in laatste minuten
Nederlandse Gas Maatschappij N.V.
-de CANADESE ERFENIS-
RHENUS versloeg Wijk bij
Duurstede met 3-1
Wageningen oog steeds
aan de kop
Spcl.Rhenen Dc Merino's
1-3
DOVO REDT DE EER IN DE
LAATSTE MINUTEN
Weer een overwinning
voor Musketiers
KULAN - D.V.S.A.
4-2
Matjan - D,E.V* 3-3
Renswoude wint met 5~0 van Eist in
weinig enerverende strijd
R.K. V.U. V.- S. V.M.M.
1-2
VRIJDAG 30 SEPTEMBER a.s.
koken - warmwaterbereiding
en ruimteverwarming.
FEUILLETON
Tien minuten voor het einde van de wedstrijd heeft SDOUC kans gezien het
bezoekende Veenendaal nog een 42 voorsprong te ontnemen in een adembe
nemende eindspurt. Het eindsignaal kwam voor Veenendaal juist op tqd om een
nederlaag te ontgaan. Tegen het bruisende enthousiasme van deze elf Ulftse
spelers, gesteund door een zeer groot aantal levendige supporters waren de geel-
blauwen niet opgewassen.
Trouwens, de gehele wedstryd had een uitermate spannend verloop, omdat de
thuisclub er reeds eerder in geslaagd was een 02 achterstand in te lopen.
De wedstrijd werd gespeeld op een gloednieuw terrein, dat deze middag voor
het eerst in gebruik was en door de voorzitter van SDOUC voor de aanvang van
de wedstrijd officieel werd geopend.
Twee minuten later bracht midvoor
Heikamp de stand op 24. Met nog een
kwartier te spelen leek een Veenen-
Na de aftrap waren de eerste aanval
len voor Veenendaal. Een onverwachte
voorzet in de tiende minuut van mid
voor Heikamp kwam bij zijn broer Joop
terecht, die deze gelegenheid aangreep
om de stand op 01 te brengen. Het
antwoord van SDOUC was niet mals,
maar een onverwachte Veenendaal-
uitval had tot gevolg, dat de Veenen-
dalers een 20 voorsprong namen. Het
slingerback-systeem, dat de thuisclub
deze middag voor het eerst in practijk
bracht was de uiteindelijke oorzaak van
dit doelpunt.
Bepaald benauwd werd het voor het
Veenendaalse doel toen SDOUC een
vrije trap mocht nemen enkele meters
vanaf de doellijn. Alle elf Veenendaal-
spelers gingen daarna op de doellijn
staan. De eerste maal mislukte de vrije
trap, zodat deze overgenomen moest
worden. Inplaats van een listig balletje
volgde nu een keihard schot, dat een
kreun opleverde van een Veenendaal-
speler, maar de bal stuitte terug, waarna
doelman Cornelissen deze met succes
besprong. Een minuut voor het einde
van de eerste helft kreeg midvoor W.
van de Schuur de bal in goede positie te
pakken en met een prachtig doelpunt
bracht hij de ruststand op 12.
In de tweede helft was de Veenen-
daalploeg bepaald in het nadeel. Men
kreeg de wind tegen en bovendien de
regen. G. van de Weerdhof begon met
een hard schot op het SDOUC-doel,
waarbij de bal juist over de lat zoefde.
Met een kopbal bracht midvoor v. d.
Schuur de beide partijen weer op ge
lijke voet.
Doelman Cornelissen moest nu voort
durend in actie komen, het gelukte de
Ulftse voorhoede de Veenendaalse ach
terhoede uit positie te spelen, waarbij
vooral midvoor v. d. Schuur zeer ge
vaarlijk kon zijn. Veenendaal kon het
spel daarna verplaatsen. Joop Heikamp
schoot op het Ulftse doel, waarbij doel
man Jansen de bal in eigen doel sloeg,
daalse overwinning zeker. Maar dat
laatste kwartier viel in het voordeel
Wageningen heeft het in de uitwed
strijd tegen de naaste concurrenten,
Leeuwarden niet tot winst kunnen
brengen. Een over het algemeen beter
spelend Wageningen werd door de ach
terhoede van Leeuwarden bedwongen.
Ook van de voorhoede van Leeuwarden
ging weinig uit. Vooral faalde de rech
tervleugel, waarin de anders voortref
felijk spelende Van de Ley zijn dag niet
had. De Wageningse crack Van de Weerd
bleef ook beneden de verwachtingen.
Keeper Kramer heeft maar heel weinig
te doen gehad op deze regenachtige na
jaarsmiddag. Meestal zorgden de beide
Wageningen-backs er wel voor dat de
aanvallen van Leeuwarden, waarin al
leen de middenvoor zo nu en dan iets
lofwaardigs deed, onschadelijk werden
gemaakt.
In de eerste helft legden beide ploe
gen veel strijdlust aan de dag. Wage
ningen was voortdurend in de aanval,
maar steeds weer was het een Leeu
warden-been dat de laatste pas naar
het doel afsneed. Kansen kwamen er
voor de Wageningers bij de Leeuwar
ders vergeleken, legio, doch de voor-
waartsen verzuimden hiervan gebruik
te maken. li
Was de eerste helft met een blanke
score afgesloten, in de tweede helft ging
het niet anders. Ook nu weer waren de
verdedigingen heer en meester. Leeu
warden kon nu zelfs niet eens meer tot
een goede aanval komen. De onmacht
van de Wageningse voorhoede bleek
vooral in deze periode. Het tempo was
naarmate het einde naderde minder ge
worden. Enkele ogenblikken voor het
einde scheen de groenwitte middenvoor
Kroesbergen de strijd toch nog in het
voordeel van de Bergbewoners te be—
slisen. Charley gaf een hoge voorzet,
Kroesbergen kopte op keurige wijze,
doch de bal scheerde rakelings over de
lat. Met gelukkige gezichten verlieten
de Leeuwarden spelers het veld. De
Wageningers waren daarentegen enigs
zins teleurgesteld.
voor de thuisclub uit. Vijf minuten voor
het einde kreeg v. d. Schuur kans een
blunder van doelman Cornelissen af te
straffen en twee minuten voor tijd was
het dezelfde speler, die nu voor de vier
de maal doelman Cornelissen kon pas
seren. Met dit 44 gelijke spel kon Vee
nendaal nog tevreden zijn.
Een gelijk opgaande strijd, waarbij
de voorhoede van De Merino's deze
middag een beter schot toonde dan de
Sportclub. Bovendien vonden de Rhe-
nense voorwaartsen doelman Diepe-
veen in prima vorm.
In de 17e minuut van de eerste helft
werd linksbuiten Kroes van de bal af
gezet. Uit de vrije trap door Kroes ge
nomen, kan Van Kruistum via doelman
Boekhouwer en de doelpaal scoren. Met
deze 10 voorsprong voor de D.S.-
mensen ging ook de rust in. Tien minu
ten na de hervatting bracht midvoor
v. d. Heuvel met een mooie kopbal de
stand op 02.
De gastheren gaven de moed echter
niet op en hadden dan ook tien minuten
voor het einde succes (12). Kort daar
op bracht Van de Heuvel aan alle on
zekerheid een einde. Hiermede kwam
dan het einde van deze sportieve wed
strijd, welke goed geleid werd door
scheidsrechter Van Essen.
DOVO heeft het er Zaterdag op eigen
terrein weer slecht bij laten zitten,
want de Nijverdallers lieten toch ook
niet veel fraais zien. Wel was DOVO in
de eerste helft beslist niet de mindere
ploeg maar zij schoot in technisch op
zicht wel tekort vergeleken bij de te
genstanders. Wanneer men een tegen
stander de bal ontneemt, weet men niet
wat er mee te doen. Vaak ook struikelt
men over de bal en eigen benen.
De eerste aanvallen waren voor de
Veenendalers die echter voor het schie
ten niet de juiste plaats konden vinden.
En de weinige goede schoten die op het
DES-doel aanvlogen werden zonder de
minste moeite door de nationale doel
man Cas Woudsma onschadelijk ge
maakt. Na een kwartier leek het er op
dat DOVO de leiding zou nemen. De ge
hele DES-defensie, keeper Woudsma
incluis, werd door hen gepasseerd,
maar het schot dat kwam stuitte via de
paal weer in het veld. Twee minuten
later scoorde DOVO het eerste doelpunt
van de wedstrijd, maar dit werd terecht
wegens buitenspel afgekeurd. Tegen de
verhouding in zou DES nu de leiding
nemen om deze ook niet meer af te
Zondag a.s. ontmoet Wageningen, op
de Wageningse Berg de oud eerste klas-
ser Heracles.
In het begin van de wedstrijd tegen
de Veluwe-boys liet het zich niet aan
zien dat Musketiers een duidelijke over
winning zou behalen. Er werd van beide
zijden stevig gevoetbald. Toch scoorde
Musketiers het eerste doelpunt. Dat was
na 15 minuten spelen door een prachtig
schot van Klomp. Men had echter niet
lang plezier van deze voorsprong, want
5 minuten later was de stand weer 11.
Na een goede combinatie in de voor
hoede van Musketiers werd het 21 en
vanaf dat moment werd de doelpunten-
stand met de regelmaat van een klok
opgevoerd tot 51. Hiermede ging de
rust in.
Hierna kreeg de wedstrijd een geheel
ander beeld. Het werd een slappe ver
toning van de zijde der Musketiers.
Ieder wilde het bij een zo veilige voor
sprong te mooi doen. Desondanks maak
te de actieve Blitterswijk er 61 van.
Een penalty van de Veluwe-boys
werd in een doelpunt omgezet. Hierdoor
kwamen de Musketiers weer op stoom
en een mooi schot van T. van Kranen
burg bracht de stand op 72, waarmee
tevens het einde kwam.
Het werd de derde overwinning voor
Musketiers.
Het tweede elftal moest in Veenen
daal aantreden tegen Matjan III. In
deze wedstrijd was Musketiers verre
weg de sterkste door goed samenspel,
hetgeen ook de eindstand duidelijk
weergeeft.
Met ruststand was het 51 door goe
de doelpunten van midvoor Henzen en
rechtsbuiten Nellestijn. Na de rust
voerde Henzen de stand op tot 71
waarna de eerste wedstrijd verdiend
gewonnen was.
staan. De middenvoor kreeg een vrije
kans en het was meteen raak. DOVO
liet even de moed zakken en hier pro
fiteerden de tegenstanders van. Op
nieuw doelpuntte de middenvoor (02).
Dit werd ook de ruststand.
Na de thee waren de DES-mensen
heer en meester van het terrein, voor
al toonden zij dit in technisch opzicht.
De middenvoor van DES verrichtte
na ongeveer een kwartier de hat-trick,
door ook het derde doelpunt voor zijn
rekening te nemen.
DOVO was geslagen. Wel kreeg zij
even later nog een kans om de achter
stand te verkleinen, toen een van de
Nijverdallers hands maakte binnen de
beruchte lijnen. De toegewezen straf-
schot werd door Nieboer echter naast
geschoten. Het was aan de goed kee
pende Hardeveld te danken dat de score
niet hoger werd. Drie minuten voor het
einde redde DOVO eindelijk de eer. Met
een 31-stand mochten de roodwitten
hun handen dichtknijpen. DOVO staat
nu onderaan de ranglijst met nog geen
winstpunten.
De tweede thuiswedstrijd is voor Ku-
lan gunstig verlopen, hetgeen een ver
diende 42 overwinning opleverde. He
laas eindigde deze wedstrijd in een
minder prettige sfeer.
De thuisclub begon de wedstrijd met
enkele snelle aanvallen, waartegenover
DVSA met succes de buitenspelval open
stelde. De uitvallen van DVSA waren
gevaarlijk. In de 7e minuut had Kulan
reeds haar eerste doelpunt, doordat v. d.
Weyer beheerst in de rechter beneden
hoek inschoot. Een snelle uitval van
DVSA bracht 3 minuten later de partijen
weer op gelijke voet. Kulan bleef ech
ter in de meerderheid, hetgeen door een
doelpunt van T. Budding werd uitge
drukt, een fout van doelman Schoeman
leverde echter voor DVSA nog voor rust
voor de tweede maal de gelijkmaker op.
Er was nauwelijks 5 minuten in de
tweede helft gespeeld toen Budding op
nieuw kans zag Kulan een voorsprong
te geven, terwijl rechtsbuiten Ruykers
er al kort daarop 42 van maakte. Hier
na ging Kulan het wat kalmer aan doen,
maar stond deze voorsprong niet meer
af dank zij het goede werk van doelman
Schoeman. In de 39ste minuut ontstond
een incident, dat de gemoederen warm
deed lopen en waarbij twee spelers van
DVSA naar de kleedkamer werden ver
wezen. Uit sportiviteit maakte Kulan
geen gebruik van het overwicht aan
spelers in de resterende tijd, zodat het
bij 42 bleef.
Hoewel de Pantermensen in de voor
hoede weer over Jan Heikamp konden
beschikken, hetgeen een aanwinst voor
Matjan betekent, ontbrak toch de
stootkracht om tot doelpunten te ko
men. Vooral voor rust werden ver
schillende kansen onbenut gelaten.
Door een doelpunt van Chr. Tanis ging
de rust met een 1—0 voorsprong voor
de thuisclub in. Direct na rust werd het
na een dribble van Jan Heikamp 20.
Nadat DEV had tegengescoord, bracht
Bolderman de stand op 31. DEV
kwam daarna meer opzetten, waarbij
de Matjan-achterhoede zwak reageer
de, zodat DEV door twee doelpunten
nog een gelijk spel uit het vuur kon
slepen.
Renswoude heeft j.l. Zondag de eerste
volle winst binnengehaald. Het was
geen spannende wedstrijd en beide ploe
gen lieten weinig fraais zien. De eerste
aanvallen waren reeds dadelijk voor
de roodwitten, die aftrapten. Midden
voor Stutvoet loste een hard verrader
lijk schot, dat echter door de Elsterse
doelverdediger keurig werd gestopt.
Ook Eist probeerde het zo nu en dan,
maar de meeste aanvallen liepen dood
op het Renswoudse defensieblok. Na
ongeveer 12 minuten kreeg middenvoor
Stutvoet een vrije schietkans, die hij
meteen in een doelpunt omzette (10).
Enkele minuten later moest de Rens
woudse keeper handelend optreden om
een schot van de Elsterse rechtsbinnen
Houtriet onschadelijk te maken.
Er zat voor beide partijen tot nog toe
iets in. Eist probeerde met hard spel de
gelijkmaker te forceren, wat echter niet
gelukte. Wel kwamen de Renswoude-
verdedigers zo nu en dan in actie, maar
zij werkten steeds goed weg en in laat
ste instantie was het keeper Reebergen
die de ballen onderschepte.
Had het in de eerste helft voortdurend
wat geregend, in de tweede helft viel de
regen soms met stromen neer. Scheids
rechter Van Zutphen liet echter door
spelen. Voor de rust was het door spil
T. Hardeman al 2—0 geworden en na
de rust kwamen er nog eens drie bij.
Eerst scoorde L. Stutvoet met een on
houdbaar schot, waarna wederom T.
Hardeman de score deed oplopen. Met
een 40 voorsprong en een gestaag val
lende regen was de wedstrijd het aan
kijken eigenlijk niet meer waard.
In de allerlaatste minuut maakte G.
van Raaij er met een soloren en een
goed schot 50 van. Dat de score niet
hoger werd was voornamelijk te dan
ken aan het goede werk van de Elsterse
keeper en ook in niet geringe mate aan
de onmacht van de roodwitte voor
hoede die er tot nog toe maar heel wei
nig van terecht brengt.
Deze 50l overwinning mag men niet
hoog aanslaan, laat men bedenken dat
de spil twee doelpunten voor zijn reke
ning moest nemen. De voorhoede blijft
onmachtig.
In de eerste helft toonden de Veenen
dalers zich sterker en wisten zich enkele
kansen te scheppen. Doelpunten bleven
echter uit door het goede keeperswerk
van de SVMM-doelman zodat de rust
nog met een blanke score inging.
Direct na de rust werd het anders.
Een hard schot van midvoor Klinge was
onhoudbaar voor de RKVUV-doelman.
Twee minuten later was het echter al
weer gelijk door een 20-meter-schot van
linksbuiten G. Peters. Op onfortuinlijke
wijze voor RKVUV kwam daarna het
winnende doelpunt voor SVMM. Een
als voorzet bedoelde bal kwam lang
zaam naar de doellijn rollen, waarna
een RKVUV-achterspeler niets anders
deed dan de bal in eigen doel schieten.
De resterende tijd heeft RKVUV ver
woed aangevallen, maar doelpunten
bleven uit, zodat er in deze 12-stand
geen verandering meer kwam.
VEENENDAAL
Kerkewijk 126-128
Gaarne zullen wij U aldaar een keur van de modernste
GASAPPARATEN demonstreren op het gebied van
Deze apparaten zijn ook verkrijgbaar via de plaatselijke installateurs
Indien gewenst levering op zeer aantrekkelijke
betalingsvoorwaarden
(57)
„Ik heb aldoor jou en het huisje voor
mijn ogen gehad. En als dat 't niet ge
weest was, zou ik zeker daar in het
westen gebleven zijn."
„O, Eric!"
„Maar nu blijf ik bij jou, hier in Mac
Intosh Valley."
Even snerpt een pijn door Evelyn. Ze
heeft immers de boerderij verkocht?
Maar ze wil genieten van dit ogenblik.
Nee, nu zal ze nog niet aan Eric ver
tellen, dat Edmond Beautier hun boer
derij krijgt. Stil nestelt ze zich in zijn
arm. Ze zullen wel een huis vinden.
Dan horen ze een stem roepen: „Hallo,
is daar iemand?"
„Ze roepen ons!" Eric werkt met
moeite zijn hoofd door het wrakke zij-
„Ik heb aldoor jou en het huisje voor
scherm.
„Ja, we leven nog," roept hij naar bo
ven. Daar staat een man, blijkbaar een
chauffeur van een vrachtauto.
„Ik zag zo'n raar spoor op de weg en
het gat in de sneeuw," zegt de man, „ik
dacht, dat er een over de kop geslagen
was."
„Dat scheelde niet veel, maar we zijn
er goed afgekomen."
,Heb je hulp nodig?"
„Graag!"
Eric trekt zijn hoofd weer naar bin
nen. „Kom, Evelyn, we moeten zien,
dat we uit dit sneeuwgat komen. Kun
jij de deur openkrijgen aan jouw kant?"
„Dat zal wel gaan."
„Vooruit dan maar. Ik had helemaal
vergeten, dat we hier naar beneden
getuimeld waren. Maar ik durf er zo
maar niet uit. Geef me eerst nog een
zoen."
Lachend steekt Evelyn hem haar lip
pen toe.
„En nu proberen we ieder aan een
kant uit de sneeuw te komen."
Rood en vrolijk worstelen ze zich door
de droge, lichte sneeuw heen, die een
opwekkende tinteling in gezicht en
handen geeft. Even later staan ze weer
op de berm, een vijftien meter lager
dan de plek, waar ze van de weg afge
gleden zijn.
Als de chauffeur het paartje tegen de
sneeuwbank op ziet klauteren, trekt
een brede lach over zijn gezicht. Heb je
geen sneeuwkettingen?"
„Nee," zegt Evelyn.
„Nou, zelfs mét sneeuwkettingen is
chaufferen levensgevaarlijk, als je ver
liefd bent."
Eric doet, of hij niets hoort. „We heb
ben, geloof ik, wel een deken in de wa
gen, is 't niet, Evelyn?"
„Ja, die kunnen we onder de wielen
leggen."
„Laat maar. Ik heb wel een lange
sleep ketting bij me. Ik trek je er wel
uit."
Met handen en voeten maken ze met
hun drieën ruim baan en enkele minu
ten later komt het Fordje weer bibbe
rend op de weg. Op zijn gemak haakt de
chauffeur zijn ketting los en bergt hem
op. Dan stapt hij in zijn wagen, zwaait
nog eens en gooit de zware motor in
zijn eerste versnelling.
„Bedankt hoor!"
„Niet te danken, maar leg een
beetje sneeuw op je hoofd. Dat helpt
wel eens, als je 't erg te pakken hebt."
Grinnekend start de chauffeur, de
twee gestranden kijken hem lachend na.
„Daar gaan wö weer," roept Eric en ze
springen ieder aan een kant in het oude
wagentje, dat verder naar omlaag zeilt
alsof er geen onderbreking is geweest.
Maar er schijnen nieuwe passagiers in
te zitten. In plaats van de twee gewild
vrolijke gezichten van vóór de tuime
ling, toen geen van beiden precies wist
welke houding aan te nemen. Nu stra
lende ogen, hoge kleuren en een lichte,
welhaast roekeloze aanslag van het
stuurwiel, die het Fordje bijna elegant
over de winterse weg drijft.
Zo komen ze op de boerderij aan, waar
Jack spottende glimlach op het ge
zicht met de armen over elkaar op
zijn spijker staat te kluiven. „Ik ben
nieuwsgierig," denkt hij, „hoe 't deze
keer zal aflopen." Maar hij is dankbaar
dat Eric komt. Nu kunnen ze de hele
zaak meteen regelen; Evelyn heeft im
Rhenus heeft ook de tweede ontmoe
ting in de competitie, de wedstrijd op
eigen terrein tegen Wijk bij Duurstede,
in een overwinning weten om te zetten.
Na enig heen en weer getrap bezorg
de midvoor Van Miltenburg de gast
heren de leiding (10), na zich te heb
ben vrijgespeeld. Toen dezelfde speler
twee minuten later weer een scorings
kans kreeg, werd hij zo zwaar gehin
derd, dat er van schieten geen sprake
meer kon zijn. De scheidsrechter liet
echter doorspelen. Na een half uur over
kwam Edo Ophof ongeveer hetzelfde.
De Rhenus-linksbuiten werd tussen
twee Wijkspelers gevloerd. Hiervoor
gaf de scheidsrechter een indirecte vrije
trap, die door Miltenburg over de lat
werd geschoten.
Rhenus bleef in de meerderheid en
lanceerde verschillende gevaarlijke
aanvallen op het doel van Wijk bij
Duurstede. In de een en veertigste mi
nuut zorgde Edo Ophof voor het tweede
doelpunt toen hij uit de handen van de
Wijkse doelverdediger de bal te pakken
kreeg (20).
Met deze voorsprong gingen de groen-
witten de rust in. Na de thee maakte
Wijk gebruik van een verwarring ont
staan in de Rhenus-achterhoede, door
dat een Wijkse speler was blijven lig
gen. (2—1).
Toen de wedstrijd twintig minuten
oud was, combineerden Van Miltenburg
en Van der Horst prachtig, waaruit
voor Rhenus het derde doelpunt werd
geleverd van de voet van Van Milten
burg (3—1).
De Rhenenaren werden steeds ster
ker, doch de buitenspelval, die door
Wijk bij Duurstede werd opgezet, was
voor de Rhenus-voorhoede steeds weer
het struikelblok. Ondanks de ettelijke
Rhenus-aanvallen bleef de stand 31.
mers eindelijk de boerderij verkocht
aan Edmond. En opgewekt begroet hij
de veel benijde, veel vervloekte.
's Middags lopen ze met hun drieën
over het land. Ze bekijken de stal met
de beesten, de voorraden wintervoer, de
besneeuwde velden. Maar over de boer
derij wordt niet gesproken. Het is Eric,
die aan het woord is. Hij vertelt hon
derd uit van zijn ervaringen en avon
turen, hij haalt geschiedenissen op, die
anderen hem weer verteld hebben.
Evelyn en Jack luisteren. Gezamenlijk
lopen ze over erf en land zonder er
bijzondere aandacht aan te schenken.
Vooral Evelyn schijnt een onverzadig
bare nieuwsgierigheid te hebben naar
verhalen uit het ruwe trekkersleven,
zo zelfs dat Jack er zich over verwon
dert. Hij vraagt zich af of dat nu be
langstelling voor Erics omzwervingen
is of dat ze werkelijk plotseling een he
vige sympathie voor de beweging van
de rollende stenen blijkt te bezitten.
Jack verbaast zich, maar zegt niets. Hij
hoort liever Eric vertellen, van wat
buiten in de wereld gebeurt, dan het
overbekende relaas van het gezwoeg op
de boerderij.
Hij vermoedt niet, dat Evelyn om
zichtig iedere keer, dat het gesprek op
haar eigen leven en op de boerderij
dreigt te komen, Eric terug doet keren
naar dat grote, voor hen onbekende
land tussen twee oceanen, waarin een
man eindeloos kan rondtrekken en
waarvan hij eindeloos kan vertellen.
Ze wil niet over de boerderij praten.
Ze schaamt zich er voor, dat ze nu toch
haar land heeft verkocht. Verkocht?
Heeft ze het wel verkocht? Er is toch
nog geen prijs genoemd! Ze is nergens
aan gebonden. Maar nee die redenering
gaat niet op; ze heeft aan Edmond be
loofd, dat hij de boerderij zal krijgen.
„Je kunt er op rekenen," heeft ze ge
zegd. Nu kan ze niet met goed fatsoen
terug. Zo nu en dan maakt Eric door
zijn verhalen heen een opmerking over
het huis hier in Mac Intosh Valley. Dat
hij blij is terug te zijn en dat het hier
ook niet zoveel slechter is dan ergens
anders. En iedere keer krimpt haar hart
ineen. Was Jack er nu maar niet bij ge
weest, dan had ze het hem verteld. Maar
nu kan, ze er niet toe komen.
(Wordt vervolgd.)
