DE VALLEI
„VOETBALLER" maakt brokken
Jo <4 René
Utrechtse amateurs winnen
met 3-2 van Arnhemse
Opmars van DOVO in
Harderwijk gestuit
VéGé-speculaas
TAFELTENNIS
V*R*C* verslond S«K*VÏW* met
huid en haar 9-0
Voor de Jeugd
S.K.F. I Austerlitz II 1—1
Uitslagen reserve - elftallen
Pech
Verkeersregel
De vacantietrip van
Bert en Bram
Slotboom behoedde Trian
gelboys voor een debacle
Musketiers won met 9-1
Rhenense jongen in Amerika
Grote schade door onvoorzichtigheid!
De limerick
van de week
WAS HET MAAR
WAAR...
Nuttige
tips
van
Marja
NIEUW! lVn pak
t'2 pond halen
2 ons betalen
FEUILLETON
Een Utrechts K.N.V.B.-amateurelftal
heeft zaterdagmiddag in Veenendaal
met 32 gewonnen van een Arnhems
amateurelftal, nadat het Arnhems elf
tal met de rust een 10 voorsprong had
gehad.
Na een vrij zwak begin van beide
elftallen kwam aanvankelijk de Arn
hemse ploeg tot beter spel. Er werd
aardig gecombineerd, terwijl de achter
hoede een zeer betrouwbare indruk
maakte.
In de tweede speelhelft kwam de
Utrechtse ploeg echter tot betere resul
taten en vooral in het laatste kwartier
was er van een duidelijk overwicht
sprake, hetgeen ook de overwinning op
leverde.
Van Kooten (Velox) verdedigde zijn
doel behoorlijk, al maakte hij zo nu en
dan vreemde uitlooppogingen. Van de
beide backs J. Heikamp (Veenendaal)
en Sambeek (Velox) speelde de Veenen-
daler zeer verdienstelijk, al was hij de
oorzaak van het tweede Arnhemse
doelpunt. In de middenlinie speelde spil
Kuus (Hercules) een zeer goede partij,
evenals Haars van U.V.V. De Veenen-
daler P. Muller was voor rust beslist
onvoldoende, na de rust, toen de
Utrechtse ploeg meer aanvallend speel
de, kwam hij ook beter in vorm.
In de Utrechtse voorhoede was
rechtsbuiten Bakker van UW de beste
man, rechtsbinnen C. Heikamp (Vee
nendaal) en midvoor Caverlé (St. Boys)
kwamen niet tot grote daden. De lin
kervleugel Sutters (H.M.S.) en G. van
de Weerdhof (Veenendaal) speelden be
slist zwak. Beide spelers waren aan
vankelijk als reserves opgesteld.
Wanneer we de Arnhemse ploeg na
der bekijken, dan was hier de grote
man spil Hellegering van WAVV. Doel
man Jansen, eveneens WAVV was, on
danks het feit, dat hij drie maal ge
passeerd werd, toch betrouwbaarder
dan zijn Utrechtse collega. Het feit dat
hij èn zijn clubgenoot Meynen op de
linksbackplaats en Heilegering als spil
voor zich had, zal daar misschien niet
vreemd aan zijn geweest. Bovendien was
rechtsback Rikken (Esca) eveneens bij
zonder trapvast. Van de middenlinie
noemden wij reeds Hellegering als uit
blinker, maar ook Weigraven (Arnh.
Boys) en Wessels (WAVV) bleken zo
wel aanvallend als verdedigend vol
doende te zijn. De Arnhemse voorhoede
bestaande uit Derks (Ede), Roseboom
(Ede) Steenbakkers (Esca), Willems
(VDZ) en van Reemst (WAVV) maakte
over het geheel een betere indruk dan
de Utrechtse aanvalslinie, waarbij
Steenbakkers ook nu steeds een ge
vaarlijke speerpunt uitmaakte. Dank zij
Ook de tweede wedstrijd is niet on
gunstig afgelopen voor de Veenendaalse
ploeg. Het gelijke spel was zeker ver
diend. In aanmerking genomen dat hier
een pas beginnende vereniging aan het
werk was, speelde SKF een vrij be
hoorlijke partij korfbal. Het zwakke
punt is nog het schieten.
De ploeg speelde in dezelfde samen
stelling als tegen Filo's, echter bleek
mevr. Van Jaarsveld vervangen te zijn
door de ex-Blauw-witspeelster Sloch-
tenberg. Zij bleek het spel nog steeds
behoorlijk onder de knie te hebben.
De eerste aanvallen waren voor SKF.
Ook dit keer zagen wij te weinig goede
combinaties. Farber probeerde het dit
maal van afstand. Eenmaal had een
schot van hem beter lot verdiend, het
ketste n.l. uit de mand terug.
Het middenvak deed het eveneens
beter dan vorig maal, al was het kleine
vak beslist een voordeel voor de „slin
gers" van Visser.
De verdediging is o.i. wel het beste
vak. De wijze waarop b.v. de bal op
gebracht werd na iedere afgeslagen
aanval was uitstekend te noemen.
Eerst na een half uur spelen slaagde
Farber er in voor SKF te doelpunten
(10), met welke stand ook de rust in
ging. Hoezeer de SKF-aanval zich ook
na de rust inspande om de voorsprong
te vergroten, de Austerlitz-verdediging
hield stand, ofschoon zij enkele malen
door het oog van de naald kroop. Ten
slotte viel aan de andere kant de ver
diende gelijkmaker. Koppenberg liet
zich even verschalken en onder grote
vreugde van Austerlitz was de stand
gelijk (1—1).
Beide partijen hadden daarna nog
vele kansen de overwinning te behalen,
maar het schot faalde. In hun pogingen
de zege uit het vuur te slepen speelde
Austerlitz wat te fors.
Aanstaande zaterdag gaat SKF bij de
koploper, SVMM, op bezoek. Wij achten
de SKF-ers in staat in Maarn voor een
verrassing te zorgen, mits zij de op
stelling iets wijzigen.
het goede spel van spil Kuus kwam hij
echter niet tot gevaarlijke schoten.
Toch kwam het eerste doelpunt in de
30ste minuut van hem. Rechtsback
Rikken had de bal ver over de midden
lijn opgebracht en Steenbakkers kon
nog juist zijn hoofd onder de bal zetten
om doelman van Kooten kansloos te
slaan. De Arnhemse achterhoede had
voor rust alleen te maken met rechts
buiten Bakker, die steeds scherp
trachtte door te stoten.
Na de rust werd in het Arnhems elf
tal een kleine correctie aangebracht,
doordat linksbuiten Van Reemst van
plaats verwisselde met linksbinnen
Willems. Gevaarlijker werd deze lin
kervleugel daardoor niet.
De Arnhemse verdediging kreeg het
daarna veel zwaarder te verantwoorden
en na een half uur spelen kwam dan
eindelijk een doelpunt. Reechtsbuiten
Bakker schoot keihard en raak in. Een
kopbal van Cees Heikamp werd nog
juist door de paal gekeerd. Na aardig
samenspel tussen linksbuiten Sutters en
midvoor Caverlé kon eerstgenoemde
scoren. Vanaf de aftrap maakte mid
voor Steenbakkers er direct weer 22
van.
Drie minuten voor tijd kon midvoor
Caverlé zich eindelijk eens losmaken
van Hellegering, hetgeen het winnende
doelpunt opleverde (32.
Climax 1 heeft voor de tweede ach
tereenvolgende maal een 91 neder
laag geleden, nu tegen de koploper
UBTV 1.
Alleen W. van de Pol, die Van Eist
verving, wist een partij op zijn naam te
brengen en daarmede de eer te redden.
N. van Manen en H. van de Loosdrecht
kwamen niet tot winst.
De overige uitslagen zijn:
le kl. A Kr. en Vr. 1—Treffers 3 6—4
2e kl. C Swift 2 Tempo 173
Tempo 1 RTC 1 7—3
3e kl. E Ritac 4 Sorry 146
Kr. en Vr. 2 RTTV 2 4—6
Kr. en Vr. 3 0—10
Swift 5 5—5
Fortissimo 1 46
3 RTTV 3 2—8
3 RTC 3 6—4
4e kl. H ZTTC 2
Ritac 6
RTTV 3 -
Kr. en Vr.
4e kl. I Fortissimo
Res. 4e kl. C.
Panter 3 Ritac 8
Ritac 7 Swift 6
Sorry 3 Ritac 7
Swift 7 Swift 6
RTC 4 Panter 3
Zaterdag ontvangt Climax
van Chef ana uit Naarden.
1—9
4—6
7—3
7—3
10—0
bezoek
DOVO heeft het in de uitwedstrijd
tegen VVOG in Harderwijk niet kun
nen bolwerken en is met een 40 ne
derlaag naar Veenendaal teruggekeerd.
Door deze overwinning hebben de Har
derwijkers revanche genomen voor de
nederlaag vorig jaar in Veenendaal ge
leden, welke hun toen een kampioen
schap kostte.
~De eerste helft gaf een gelijkopgaan-
de strijd te zien, met VVOG iets ge
vaarlijker. Reeds direct na de aftrap
had de thuisclub succes, toen een kop
bal van de rechtsbinnen doel trof. Van
Zetten had in de eerste helft Vrouwe
Fortuna beslist niet aan zijn zijde.
In de tweede helft was het spel moei
lijk te volgen, doordat er een dichte
mist boven het veld hing. VVOG was in
deze periode de meerdere van DOVO en
het heeft dit in enkele doelpunten we
ten uit te drukken, zodat de eindstand
uiteindelijk 40 werd.
Ermelo 2 DOVO 2 2—4
Jonathan 3 Triangel Boys 2 22
De Merino's 3 DOVO 426
Matjan 3 Triangelboys 370
Het Winterwijkse SKVW heeft wei
nig plezier gehad van het bezoek aan
VRC. Met een zeer gevoelige 90 ne
derlaag moesten zij naar huis terug
keren.
VRC heeft maar heel weinig tegen
stand ondervonden, waarschijnlijk zat
de verre reis de bezoekers nog in de
benen. Deze grote overwinning mag
men echter niet al te hoog aanslaan,
want ook bij de thuisclub ontbrak er
nog wel het een en ander aan. Er werd
bijzonder slecht geplaatst, terwijl het
positie kiezen verre van goed was.
Eerst in de 25e minuut kon debutant
Heemsbergen de score openen. Drie mi
nuten later was het dezelfde speler die
scoorde. Davelaar, ook weer van de
partij, bracht de stand nog voor de
tweede helft op 30. De thee had de
thuisclub kennelijk goed gedaan, want
xn de tweede helft vielen de doelpun
ten aan de lopende band. Vier stuks
kwamen van de voet van Davelaar.
Beb Jansen en Drost troffen ieder een
maal de roos.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
Onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
JARIGE NEVEN EN NICHTEN
10 nov. Theo Schoonderbeek.
10 Helmert Henken.
12 Coosje v. d. Kuinder.
12 Gertie Henken.
Oplossing raadsels.
I. R, lip, appel, harpoen, Nijmegen,
Oeral, Ada, A. Ripperda.
II.
III. Ze waren grootvader, vader en
zoon.
NIEUWE RAADSELS
I. Jantje is twee jaar en Henk vier
jaar. Henk is dus tweemaal zo oud als
Jantje. Als Jantje nu acht jaar is, hoe
oud is Henk dan?
II. x
x
le rij jongensnaam.
2e rij gezond voedsel.
3e rij werpkoord gebr. door cowboy.
4e rij andere naam voor dorp (Java).
5e rij muziekinstrument.
6e rij wordt gebruikt door schilder.
7e rij vogel.
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een mooie paddestoel.
III. In welke zee worden bokkingen
gevangen?
ZILVERPAPIER ONTVANGEN VAN:
Marijke Harmsen.
Henny Wagensveld.
Mej. Paddenburgs.
Een reiziger in stofzuigers stapte een
boerderij binnen. Hij strooide de hele
kamer vol zaagsel en zei tegen de boe
rin: „Al het zaagsel dat deze stofzuiger
niet opzuigt zal ik zelf opeten".
„Dan zal ik even een lepel voor je
halen," antwoordde de boerin, „wij
hebben hier geen electriciteit."
Een goed weggebruiker steekt bij elke
bocht z'n hand uit. Als je het één keer
vergeet, is het één keer te veel.
(Vervolg.)
Vader Huisman toonde trots, hoe ze
opgeschoten waren. Het jacht was voor
zien van de modernste snufjes en alles
was zo practisch mogelijk ingericht. De
gehele morgen bleven oom Fred en de
jongens kijken bij het timmeren en
schaven en Bert en Bram wilden overal
het fijne van weten. „Zo'n boot is ze
ker wel verschrikkelijk duur," zuchtte
Bram. „Ja, hij kost meer dan jullie sa
men in de spaarpot hebben," lachte
Wolter, de zoon van Huisman, terwijl
hij de jongens een stuk roestvrij staal
liet zien. „Dit hier is de omlijsting van
een der patrijspoorten en kost f 75,
Bert en Bram keken hem ongelovig aan,
maar Wolter knikte nog eens. ,,'t Is echt
waar, hoor."
Wat moet die oom Fred dan ont
zettend rijk zijn," dacht Bert.
Moeder Huisman kwam koffie bren
gen. „Now meneer," zei ze in het grap
pige dialect van de streek, „ik rekene
der mar op da'j blieven éten mit de
beide mannechies, de aol stut al op 't
vuur." Oom Fred protesteerde: „Drie
gasten er bij en u hebt het altijd al zo
druk."
„Buurman Klaos 'ad de foeken zo vol
zitten vanmörn, hij was bliede dat ik
um van zien palink of 'ielpe."
„Palink mit gesmolten botter," zei
mijnheer Corthoeff, terwijl hij zijn lip
pen aflikte, „de verleiding is me te
groot, moeder, maar dan wassen wij de
vaat, dat spreken we af."
Moeder Huisman stond het lachend
toe.
Wat smulde het drietal die middag!
„Nergens eet je zulke heerlijke paling,"
zei oom Fred en de jongens waren het
daar roerend mee eens. 's Middags
mochten Bert en Bram met Wolter mee
naar Giethoorn, waar hij een gerepa
reerde B.M. moest afleveren. Ze vonden
het wat leuk om dat Hollands Venetië
nu ook èens te kunnen bekijken. Wolter
huurde een roeiboot en om beurten
mochten ze roeien. In de smalle grach
ten, waar het krioelde van bootjes met
vacantiegangers, kwamen ze nogal eens
in botsing, maar niemand werd (jaar
boos om. Hoe zou dat ook kunnen op
deze kostelijke zomerdag op zo'n schil
derachtig plekje. Natuurlijk werden
van hier ansichten gestuurd naar huis
en enkele schoolvrienden. Ook de
meester van hun klas vergaten ze niet.
Na een gezellige avond in de familie
kring, waarbij oom Fred op ijs en ge
bakjes trakteerde, kropen de jongens
hoogst voldaan in hun bed.
„Jammer dat we morgen al weer weg
gaan," zei Bram soezerig, ,,'k wou hier
nog wel een week blijven. „Nou, en ik,"
beaamde Bert, ,,'k wou dat we hier
woonden."
De volgende morgen tufte echter de
„Meerkoet" het Belterwijde op, nage
wuifd door de familie Huisman.
„Nu eerst maar weer naar onze bri
gadier," zei oom Fred, „om te horen of
ze jullie dieven ingerekend hebben."
Ja, daar waren Bert en Bram ook ver
bazend nieuwsgierig naar.
De dikke brigadier ontving hen met
zo'n brede lach, dat ze meteen al wisten
dat de zaak in orde was. „Harm en Jo-
chem zitten veilig én wel in het Zwolse
huis van bewaring, kereltjes," begon
hij, „en dat hebben ze aan jullie te dan
ken." Verder verhaalde hij hoe het
tweetal brutaalweg de boerderij was
binnengedrongen door het kapotte kel
dervenster. Gewapend met een dieven
lantaarn slopen ze door de keuken en
wilden de opkamer, waar de boer sliep,
binnengaan. Maar zo ver was het niet
gekomen, want op dat ogenblik was De
Roo, een der agenten die ter assistentie
uit Zwolle waren overgekomen, Harm
op de nek gesprongen. Hij had verscho
len gezeten achter een kast. „Later zei
hij," vertelde de brigadier, „dat hij nog
nooit een kerel zó had zien schrikken.
Maar Harm was toch nog wel zo bij z'n
positieven dat hij behoorlijk weerstand
bood. De kerel is sterk als een paard.
Op dat ogenblik kwam de boer, die na
tuurlijk te voren van alles op de hoogte
was gebracht, en ik uit de opkamer
schieten. De boer zorgde voor wat meer
licht en met enige moeite kon ik hem
toen „de polsmofjes" aandoen. Van
Gorkumj de andere agent uit Zwolle en
Pasman, m'n collega hier, hadden in
tussen Jochem voor hun rekening ge
nomen, maar daar hadden ze niet de
minste moeite mee. De kerel stond te
trillen op z'n benen en jammerde maar:
„Nu zie je hoe gevaarlijk het is, ik zei
het wel, ik zei het wel." Harm ant
woordde met een soort gegrom, dat veel
had van 't gebrul van een tijger. De
boer keek niet erg vriendelijk naar z'n
voormalige knecht, maar die had het er
ook naar gemaakt. En", vervolgde de
brigadier, „uit naam van de boer moet
ik jullie nu al vast bedanken en meteen
jullie adres vragen. Je zult nog wel iets
van hem horen, denk ik. Hij was wat
blij, dat hij z'n duitjes nog had.
(Wordt vervolgd.)
Triangelboys is er niet in geslaagd
het leidende Jonathan een puntje af te
snoepen. Over alle linies moesten de
VSW-mensen voor hun tegenstanders
onderdoen. Wel zou Triangel-Boys de
leiding nemen en zelfs tot aan de rust
behouden, maar na de thee ging het
met de Boys snel bergafwaarts.
Het was Hartog, die voor het eerste
doelpunt zorgde. Na deze goal zagen we
een fel aanvallend Jonathan. Steeds
weer vond de thuisclub keeper Slot
boom op zijn post. Het was dan ook
alleen aan hem te danken, dat doel
punten voorlopig uitbleven. Na de rust
werd Slotboom kort achtereen driemaal
kansloos gepasseerd. Ook hierna bleef
Jonathan sterker, doch telkenmale was
het Slotboom, die de handen van het
publiek op elkaar bracht, met zijn
schitterende reddingen. Eindstand 31.
De Musketiers hebben de uitwedstrijd
tegen de Veluwse Boys met grote cij
fers gewonnen, n.l. 91. Al direct na de
aftrap ging Musketiers tot de aanval
over en rechtsbuiten T. v. Kranenburg
schoot een paar maal naast, maar di
rect daarna schoot de uitstekend spe
lende linkshalf W. Kroesbergen tegen
de lat en de terugspringende bal werd
nu goed door T. v. Kranenburg inge
kopt Nog geen minuut later schoot de
eveneens goed spelende rechtsbinnen
J. Kroesbergen raak (20).
Het spelbeeld werd nu enigszins ver
plaatst en de Veluwse Boys gingen ook
tot de aanval over maar er werd weer
aan de andere zijde gedoelpunt door
midvoor J. v. Kranenburg die uit een
fraaie aanval goed inkopte. Musketiers
kwam nu weer sterk opzetten en het
was linksbinnen Van Mourik die hard
inschoot (40) en het werd zelfs vlak
voor de rust nog 50 door midvoor J.
van Kranenburg.
Direct na de thee had midvoor Van
Kranenburg weer succes (60) en even
later bracht linksbuiten Blitterswijk
met een prachtig schot de stand op 70.
Ondanks deze grote achterstand bleef
Veluwse Boys taai volhouden maar het
was weer middenvoor Van Kranenburg
die uit enkele fraai opgezette aanvallen
nog tweemaal wist te doelpunten. Toch
kon Veluwse Boys de eer nog redden
doordat Van de$ Heuvel hands maakte.
Ook de junior» n wisten met 91 te
winnen in de vfiendschappelijke wed
strijd tegen RKVUV, hetwelk eveneens
als een uitstekende prestatie kan wor
den gezien.
KULAN 2 VERLOOR
Kulan 2 heeft de uitwedstrijd tegen
Valleivogels met 63 verloren. Reeds
bij de rust hadden zij een 30 achter
stand. In de tweede helft verrichtte
Willemsen voor Kulan de hat-trick,
doch ook Valleivogels scoorde driemaal.
Eindstand 63.
(Vervolg van pagina 2)
gemaaid met een tractor, daarna ge
keerd met een andere machine en ten
slotte, twee dagen nadat het gemaaid
was, was het kurkdroog, weer bij een
andere machine, allemaal eigendom van
de farm, tot balen bij elkaar gestampt.
Direct daarna werd het op een truck
geladen en via een „elevator" in de
schuur gepakt. Ongeveer tien dagen
nadat ik aankwam was ik aan het ont
laden bovenop de truck en moest ik de
balen op de elevator gooien. Ongeluk
kigerwijze kwam ik klem te zitten tus
sen het touw en het hooi en ik viel van
ongeveer acht meter hoog met m'n ene
arm op de elevator. Hoe het precies ge
beurde weet ik nu nog niet, maar het
resultaat was, dat ik een arm had, die
recht afgebroken was. Dit geintje heeft
me ongeveer de hele vacantie down ge
had. Eerst vier weken in het zieken
huis in New-York en daarna vier we
ken in het gips. Precies op de dag, dat
ik weer naar school moest gaan, kwam
de arm uit het gips. De dokter zegt, dat
alles weer O.K. komt!
TRIPS
JN de tijd dat ik hier ben heb ik ook al
enkele trips gemaakt. Helemaal door
New York State tot op 50 miles van de
Canadese grens door de Catshill moun
tains. Dit was in de vroege herfst en
de bomen begonnen in het noorden al
te kleuren. Het landschap was prach
tig. Er zijn vele meren waar het heer
lijk is met een raceboot rond te toeren.
Omdat ik bij een dokter in New-York
in behandeling ben voor m'n arm kwam
ik tot voor kort iedere twee weken in
de grootste stad ter wereld. Nu heb ik
ook pas ontdekt hoe hoog de wolken
krabbers werkelijk zijn. Ik ben nog niet
op de top geweest, maar als je aan de
voet staat, breek je je nek bijna om de
top te zien en als je er lang naar kijkt
word je duizelig.
Tot zover de eerste berichten van
Geerling Klaassen. Wellicht zijn we nog
eens in de gelegenheid wat van zijn
verdere ervaringen weer te geven.
Interessant nieuws van 1Ó00 VéGé-kruideniers die zoveel geldzegels geven)
le Jaargang No. 5. Oplage2.155.000. Verschijnt om de 11, dagen. Red. :Nes 84-86-88, A'dam-C.
Het 7-jarig zoontje van Mevr. Z., te U„ schopte
bij de slager W. een voetbal naar binnen, d.w.z.
door de ruitDit ongeluk kwam Mevr. Z. wel zeer
ongelegen. Gelukkig bleek zij over voldoende VéGé-
geldzegels te beschikken om de zaak toch nog in
orde te brengen. „Ja, in een gezin met kleine kin
deren sta je telkens voor onverwachte kosten en
zo'n spaarpot van VéGé-geldzegels komt dan goed
van pas!", vertelde Mevr. Z., „ik zou de VéGé-
kruidenier dan ook niet graag meer missen!"
Mevr. Eijkman, Fr. Hals-
kade 4. Rijswijk (Z.H.)
toon deze week de f. 5.. aan
VéOé-artikelen.
Dat hoedje? Te duur
meent papaatje.
Dat hoedje 't kan nest,
zegt mamaatje.
Deez' Ma had rerittand,
lt(i VéGé wait ze klant,'
Dat brengt altijd een
extraatj' in 't laatje.
Welnu, het is waar. U künt
nu flink sparen, zonder zelf
geld opzij te leggen Het is
geen sprookje. De VéGé geeft
U gratis geldzegels bij de
boodschappenen niet zo
weinig ook! Die geldzegels
kunt U altijd en overal in
Nederland, tegen contant
geld inwisselen bU VéGé-
kruideniers. Waar wacht U
nog op Hebt U Uw VéGé-
kruidenier in Uw buurt al
ontdekt?
Van 1 Sept. '64-1 Sept. '55 keer
de VéGé aan klanten 4.329.587
gulden uit, voor 865 millioen
ingeleverde geldzegels! Wa
ren hierbij ook Uw geldze
gels Zo niet, profiteer dan
van nu af aan mee!
Mar ja
IJsco-vlekken
Betten met spiritus.
Vernis- en hars-
vlekken
Behandelen met spirittts, al
cohol, eau de cologne of wit
te terpetijn. Hierbij keus ge
noeg dus.
DEZE WEEK
ct
(250 gram) van "52. voor f*
bij aankoop van elk pakje 411
VéGé-thee van 100 gram
Dropcaramels 250 gr.: 64 ct
Zwartwit-toffees 250 gr.: 60 ct
Bovendien op al deze artikelen
10% korting in geldzegel*.
door H. Westen berger
Vertaling:
Minny Musaph Blijdenstein
(4)
En Tom zou zich doodlachen als hij
het wist; hij plaagt haar toch al met
haar overdreven zuinigheid, die zij nog
van vroeger heeft overgehouden en
waarvan zij zich nu nog steeds niet los
maken kan, al weet zij heel goed, dat
zij niet meer op een piaster hoeft te
zien.
Maar, denkt Leontine, het was toch
nog beter, toen we elke piaster moesten
omdraaien en tevreden waren met wat
wij hadden, dan nu, nu Thomas nooit
genoeg schijnt te kunnen krijgen! Tel
kens begint hij weer nieuwe zaken en
steekt zijn geld in grote ondernemingen,
waar hij honderden, ja zelfs duizenden
ponden mee verdient. Op 't ogenblik is
het de combinatie van De Zuid-Afri
kaanse Unie met de Heliopolis-Compa-
ny, die hij ten koste van alles wil door
drijven. Hij denkt eenvoudig aan niets
anders meer! De laatste dagen is er
eigenlijk niets meer met hem te begin
nen. Als hij nu binnenkort maar werke
lijk eens die reis naar Zuid-Afrika ging
maken. Dan zou hij misschien weer wat
rustiger worden en zou je eens een paar
minuten over iets anders met hem kun
nen spreken dan over deze ellendige
Zuidafrikaanse Unie, die niet uit zijn
hoofd te krijgen is en waarvoor hij nu
naar Kaapstad wil gaan.
En het was juist nu zo noodzakelijk,
dat zij eens een ernstig woordje met
hem sprak over René. Als hij werkelijk
met Pasen naar een internaat gestuurd
zou worden, werd het toch langzamer
hand tijd, dat er eens naar uitgekeken
werd.
Maar Tom maakt zich al nerveus als
er over de jongen gesproken wordt en
van hetgeen onlangs gebeurd is, heeft
zij hem nog niets verteld. En nu heeft
het geen doel meer, alles nog eens op te
gaan halen; wat voorbij is, is voorbij en
het is veel verstandiger te proberen
het beste van de jongen te maken.
Midden in haar gepeins staat Leon
tine stil en grijpt naar haar hals. Wat
is dat? Waarom voelt zij zich opeens
zo ellendig en wat is er met de weg? Is
die werkelijk zo week, dat hij bij iedere
stap onder haar voeten schijnt te zinken
of zijn het haar knieën, die haar niet
meer kunnen dragen? Of?Leon
tine kan nog juist een bank bereiken,
ais plotseling alles om haar heen zwart
wordt; de bomen draaien in 't rond, de
bank zwaait heen en weer, een afschu
welijke smaak in haar mond maakt
haar misselijkdan weet zij niets
meer
Als zij later, uren later schijnt het
haar toe, de ogen weer opent, staat een
oude vrouw naast haar, die haar hoofd
vasthoudt en een jongen wenkt, haar
het glas water te geven, dat hij in zijn
hand houdt. „Drinkt u eens, dan zult ge
u dadelijk beter voelen," zegt het oudje
in slecht Frans.
En terwijl Leontine bevend drinkt,
vertelt de vrouw, dat de jongen bij haar
in het drinkstalletje was komen lopen
en gezegd had, dat er hier een dame
flauwgevallen was en dat er niemand
in de buurt was om haar te helpen. Zo
had zij haar stalletje dan maar in de
steek gelaten en was hierheen gehold
en zij had meteen maar een glas water
meegebracht.
„Ik dank u hartelijk," brengt Leon
tine er met moeite uit en probeert te
glimlachen niettegenstaande haar lip
pen nog stijf schijnen te zijn. De oude
vrouw legt zorgzaam haar hand op
Leontine's schouder; „U moet nog niet
spreken, madame, blijft u rustig zitten
en drinkt u het glas leeg en sluit u uw
ogen nog een beetje. Deze jongen hier
zal bij u blijven en u straks, als u weer
helemaal beter bent, naar de uitgang
brengen en een auto voor u halen. Niet
waar? Want hoezeer het mij ook spijt,
dat ik het niet zelf kan doen, ik moet
weer terug naar mijn zaakje, dat ik
niet zo lang in de steek kan laten. Dat
begrijpt madame zeker wel? Maar als
madame nog iets nodig mocht hebben,
nog een glas water of misschien iets te
eten?"
„Neen, dank u." Leontine heeft wer
kelijk niets meer nodig, ze wil alleen
nog even rustig blijven zitten; „en nog
eens hartelijk bedankt voor de vrien
delijke hulp."
De oude vrouw strompelt weg en
Leontine blijft met gesloten ogen nog
een poosje op de bank zitten; dan be
denkt ze plotseling, dat ze die jongen,
die haar toch zo vriendelijk geholpen
heeft, nog geen woord gezegd heeft; zij
kijkt op en ziet, dat hij aan de andere
kant van de bank zit. Het is een grote,
forse, blonde jongen met een zeer in
telligent gezicht. Het is moeilijk, zijn
leeftijd te schatten. Zijn gezicht heeft
een gezonde rode kleur, maar zijn huid
is opvallend teer. Zijn neus is overdekt
met zomersproeten.
Onder Leontine's onderzoekende blik
wordt hij zichtbaar verlegen en schuift
onrustig heen en weer.
Maar dan begint hij plotseling vrolijk
te lachen, waarbij een rij gezonde witte
tanden te voorschijn komen: „Wat ben
ik geschrokken, toen u daar zo opeens
naar beneden tuimelde!" -
„Dat geloof ik best," antwoordt Leon
tine, nu ook lachend, „maar in elk ge
val heb je je kranig tegenover mij ge
dragen en je hebt het beste gedaan wat
je doen kon, toen je me dat water
bracht!maar vertel eens, waar kom
je eigenlijk vandaan? Een Fransman
ben je toch zeker niet, tenminste naar
je uitspraak te oordelen. Of wel?"
De jongen trekt zijn neus een beetje
op, zodat de zomersproeten nu een gro
te bruine vlek vormen; waarschijnlijk
is het niet de eerste keer, dat iemand
door zijn slechte uitspraak van het
Frans betwijfelt of hij een Fransman
is„Ik ben Duitser," zegt hij dan en
onwillekeurig in het Duits voortgaand.
„Maar hier kun je immers alleen maar
Frans parlevinken."
Leontine lacht geamuseerd.
„Dan zijn we in dezelfde beklagens
waardige omstandigheden, jij en ik,"
zegt ze. „Ik ben namelijk ook een
Duitse en moet ook Frans parlevinken
of ik wil of niet. Alleen verbeeld ik me,
dat ik het iets beter kan dan jij!"
De jongen kijkt haar critisch aan met
„Waar komt u dan vandaan? Komt u
half dichtgeknepen ogen.
misschien uit Berlijn?"
„Ja, ik kom uit Berlijn. Waarom denk
je, dat ik uit Berlijn kom?"
De jongen haalt diep adem. „Omdat
omdat ik daar zo graag eens heen
zou willen! Mijn ouders zijn ook wei
eens in Berlijn geweest maar lang
voor ik geboren ben."
Leontine haalt haar poederdoosje uit
haar tas en kijkt in het spiegeltje.
„Waar ben jij dan geboren?" vraagt ze,
terwijl ze haar haar wat in orde brengt.
De jongen wijst op de bank. „Hier, in
Cairo. En nog wel op een zondag."
„Dus je bent een zondagskind? Kijk
eens aan! En weet je wat grappig is?
Ik heb ook een jongen, die hier in
Cairo geboren is, en ook op een zondag."
„Hoe oud is uw jongen?"
„Dertien. In juni is hij dertien ge
worden."
De jongen springt op en gaat vlak
voor Leontine staan, de benen uit
elkaar en zegt lachend: „Nee zeg, maar
die is goed! Ik ben ook in juni dertien
jaar geworden. De tiende juni!"
Leontine's hand met het poederdoosje
zakt plotseling omlaag en bijna ver
schrikt staart zij de jongen aan.
Maar de knaap ziet ontsteld, hoe de
dame, die juist weer een beetje kleur
op haar wangen begon te krijgen, op
nieuw doodsbleek wordt en met tril
lende handen naar het tasje, dat naast
haar op de bank ligt, grijpt.
Het is wel grappig, dat twee jongens
in de zelfde stad op precies dezelfde
dag geboren zijn, grappig, om je dood
te lachen, ja, maar meer ook niet
Maar Leontine lacht niet. Zij staart
de vreemde jongen voortdurend aan en
de krankzinnigste gedachten spoken
door haar hoofd. Die jongen daar voor
haar lijkt sprekend op haar man! Die
blauwe ogen, dat heel lichtblonde haar,
de brede bouwzij denkt aan een
portretje, dat zij in haar bureau be
waart, van Thomas, als knaap, daar
staat hij ook zo wijdbeens, met de han
den in de zakken, en heeft precies de
zelfde open, energieke blik in de ogen
als dat kind, dat nu voor haar staat
En hoe was dat toch indertijd indat
ziekenhuis St. Madeleine?
(wordt vervolgd)
