The Robe
lloor verven en stoeien
naar HARDEUELD Koeien.
Jo 4 Rene
LUXOR THEATER
BAAS
Betonfabriek „Dc Hoop'
elk jaar zo'n geweldig sortiment
met werkelijk allerlaagste prijzen!
LEESBOEKEN
Doe Uw inkopen vooral vroegtijdigdan voorkomt U teleurstelling
SERVIEZEN
LUXE HOUTWAREN
Waar je veel kunt
doen met weinig
Koopavond
Net meisje
Alleen bij
„SOLA"-Artikelen zijn altijd welkom - Zeer geschikt voor „opbouw"
A
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
No. 89
Presenteert de gehele week
LET OP! zaterdag 6.45 en 9.15 uur
^odódienót ancjót?
KLEERMAKERIJ
AANTJES
Straatprediking
Unieke serie POPPEN
van 17 ct tot I 16.50
Geweldige serie AUTO's van 25
O ftijd\
hetmte SPEELGOED
cent tot I 19.50
Jongens- en Meisjes-
UW ZOON,DE
INGENIEUR VAN DE
TOEKOMST
GEEFT WEM ZO 'N
PRACNT
MECCANO
VOOS
Dinky toys"
Gezelschapsspelen vanaf 90 ct
THEESERVIES 15 dig f 19.85
OPBOUW-SERVIEZEN
Likeurstel met blad 8 dig compleet f 3.60
Fruit- en Drijfschalen glas - Aardewerk o.a, rood met goud
Zeer uitgebreide collectie
Haardketels, Kaarskandelaars
Koek- en Bonbonschaaltjes
Dorpsstr. 65 - RENKUM - Tel.41 3
FEUILLETON
PROFITEERT
van de
VRIJDAGSE
in VEENENDAAL
Dc winkels
in Veenendaal zijn
iedere Vrijdagavond
tot 9 uur geopend.
VRIJDAG 18 NOVEMBER 1955
VEENENDAAL
Iedere dag 7.30 uur - zondag 3 en 7.30 uur
Richard Burton
Jean Simmons
Victor Mature in
(DE MANTEL)
Bewerkt naar de beroemde roman van Wijlen Lloyd
C. DOUGLAS
Technicolor
Cultureel gekeurd Toegang alle leeftijden
Plaatsbespreken dagelijks van 12 uur aan de
cassa, k 10 ct, ook telef. 2376
Rijwielstalling naast het theater
VENDELSEWEG - VEENENDAAL - TEL. 2376
Hierover spreekt Ds. J. Overduin woens
dag 23 november a.s., des avonds 8 uur
in gebouw „Sola Fide", Eikenlaan, Vee-
nendaal.
Medewerking van het Geref. Kerkkoor,
directeur Kor Dijkstra.
Organist Bob van Stempvoort.
Toegang vrij Van kwart voor 8 tot 8 uur samenzang.
Eén collecte Deuren open half acht.
gevraagd voor atelier en/of
huishouding.
Stationssingel 2
Veenendaal
op zaterdag 19 november, des avonds 8 uur, op
het Davidsplein.
Spreker Ds. D. van Enk.
Onderwerp: „Bent U vrij?"
EVANGELISATIE GEREF. KERK
GEVRAAGD:
VOOR DE MODELMAKERIJ
Banden-, Tegels-, Sierbetonmakers en enige
mensen om hiervoor opgeleid te worden.
RHENEN - Tel. K 8376-245
Beatrixstraat 87 Telefoon 2418
ENIGST BEDRIJF TER PLAATSE
Spee/goed
PAUK
Voetbalspel f 11.75
Trekbiljarts, Schoolborden Sjoel
bakken. Xylophoon f 1.47
Rubberpopjes en Beesten Ram
melaars, Rammelblokjes f 1.-
Popwiegjes, Ledikantjes, Kinderstoel
tjes, Tafeltjes, Boetseer Plastic,
Klapstoeltje f 3.98
Serviesjes
o.a. Porselein f 1.-Plastic f 1.45
Borduurdoosjes, Popwagens
vanaf f 4.25
Wandelwagentjes
enorm sterk f 11.75
Figuurzaag- en Timmerkaar-
ten, Bouw- en Blokkendozen
Spoortreinen vanaf f 2,95
Elektrisch f 11.-
Tunnels, Bruggen, Seinpalen
Losse Rails f 0.25
Batterij-elektrische Auto's en
Tractors, Hijskranen van
klein tot groot, Kraanwagen,
Race-Auto's elektr. f 2.95
Houten "Paarden en Auto's
St. Nicolaas Prenten-, Kleur-, Schets
boeken, Fröbelartikelen
Kleurpotloden 20 cent.
Het meest uitgebreide sortiment
Mikado-, Kwartet- en Vlooienspel.
Film-apparaten vana! f 6.30
alle soorten Films vanaf f 0.58
Borstel-Garnituur met kam f 1.10
Thee-, Eet- en Ontbijt-Combinatie C CQ CA
compleet 49 dig, O
Porselite - pracht kwaliteit-decor
Glas-Servies geslepen 30 delig
12 Onderzetters in etui
I 20.50
- 2.95
BORSTELHANGERS reeds vanaf f 3.80
Luxe Theebladen, Kapstokken, Naaidozen, Scheer-
dozen, Wandlampjes enz.
Luxe Koperwerk staand en voor Uw wandkleed
(Koper en Chroom)
PRACHT COLLECTIE
Bloempotten, Vazen en Pallen, Jampotten, Kaasstolpen, Eierstellen
PAUK
Geld I
door H. West en berger
Vertaling:
Minny Musaph Blijdenstein
(7)
Het is immers helemaal geen kunst te
beweren dat je op een bepaalde dag ge
boren bent, als iemand anders eerst een
datum heeft gezegd. En ten derde
„Maar ik heb de datum niet het eerst
gezegd! Hij heeft het gezegd en toen heb
ik gezegd, dat dat René's verjaardag
was."
„Zo Hm Thomas Brackwieser
draait zijn sigaar in zijn vingers rond.
„Weet je dat zeker?"
„Heel zeker!"
Thomas Brackwieser staat een ogen
blik besluiteloos. Hoe kan hij Leontine
die onzin nu uitpraten? En wat een ge
zeur kan dat allemaal nog veroorzaken!
En juist nu, nu hij over drie weken naar
Kaapstad zal gaan en de grootste zaak
van zijn leven zal afsluiten. Hij heeft toch
wel wat anders aan zyn hoofd op 't ogen
blik! Als hij daar ginds is, moet hij het
rustige gevoel hebben, dat thuis alles in
orde isEn hoe kom je erbij, dat die
jongen in hetzelfde ziekenhuis geboren
is?"
„Omdat hij dat ziekenhuis kent en er
later nog eens geweest is, toen hij uitslag
had."
„Zo Dus dat beschouw je als een be
wijs?" Mijnheer Brackwieser probeert
van harte te lachen.
„Als ik het my goed herinner, ben jij
met René, toen hij nog heel klein was,
wel eens in de Engelse artilleriekarzerne
geweest. En René kent de kazerne heel
goed. Maar niemand zal toch op het idee
komen, dat hij daar geboren is."
Leontine springt boos op.
„Dat is toch geen vergelijking! Ik vind
deze geschiedenis heel ernstig."
„En ik vind ze ook heel ernstig, dat
verzeker ik je. Want ik vind niets erger
dan dat vrouwen, die in elk opzicht alles
hebben wat haar hart maar begeren kan,
enkel en alleen uit verveling hysterische
aanvallen krijgen. En het minst van alles
kan ik dat van mijn vrouw verdragen. En
dat nog speciaal op het moment, dat ik
mijn gedachten voor heel wat belang
rijker dingen nodig heb! Ik kan me op
het ogenblik niet permitteren mijn tijd
met zulke vrouwenkletspraatjes te ver
doen. Ja wel, vrouwenklets, al trek je nu
tien keer je neus op! Alles, wat je tot nu
toe te berde gebracht hebt, getuigt van
de meest dwaze fantazie. Een kléine
kwajongen heeft je voor de gek gehou
den, dat is alles! En jij bent zo dwaas om
er in te lopen! Weet je eigenlijk wel,
wie die jongen was?"
„Natuurlijk, hij heeft mij zijn naam
gezegd."
Ondanks zich zelf schrikt Thomas
Brackwieser nu toch een beetje. Maar
daar laat hij niets van merken. „Heeft
hij je ook verteld, waar hij woont?"
Leontine knikt triomfantelijk. „In de
Imad-el-Din nummer twintig."
Een ogenblik denkt Thomas met ge
rimpeld voorhoofd na, dan begint hij te
lachen. „Aha, zie je nu wel, dat die jon
gen je voor de gek gehouden heeft?
Imad-el-Din negentien woont advocaat
Morelli. Naast hem op nummer twintig
is een bank. Daar woont niemand. Dus
is dat heel adres gefantaseerd. En de
naam waarschijnlijk ook."
Opgewonden springt Leontine op. „Ik
zal het adresboek gaan halen, ik ben er
zeker van, dat die jongen Maar haar
man grijpt haar hand. Hij wil niets met
dat adresboek te maken hebben. Ze heb
ben al te veel tijd met die onzin ver
knoeid. Leontine moest zich schamen! En
hij had nooit gedacht, dat zijn vrouw zo
hysterisch zou kunnen wordenDade
lijk heeft hij spijt van deze woorden. Hij
trekt Leontine naar zich toe, legt zijn
arm om haar heen, tilt haar gezicht om
hoog en kijkt haar vriendelijk in de ogen.
„Domme meid! Kom laten we niet zo
dwaas doen om ruzie te gaan maken om
een straatbengel! Over die hele zaak
wordt geen woord meer bzsproken, be
grepen? Je moet het mij beloven!"
Maar Leontine probeert hem niet aan
te zien en kan slechts met moeite haar
tranen bedwingen. „Hoe zou ik je zoiets
kunnen beloven, Tom. Dacht je niet, dat
ik het zelf veel prettiger zou vinden, als
ik aan deze geschiedenis niet behoefde
te denken?"
„Je kunt het tenminste toch proberen,"
zegt Thomas en geeft haar een hartelijke
kus. En enerzijds om Leontine af te lei
den, anderzijds omdat hij er zo van ver
vuld is, dat hij eigenlijk over niets anders
praten kan, begint hij weet over zijn
voorgenomen reis naar Zuid-Afrika.
Leontine doet alle mogelijk moeite om
haar aandacht bij zijn woorden te be
palen. Als een gehoorzaam schoolkind
kijkt zij haar man voortdurend recht in
de ogen. Thomas voelt hoe zeer hij gelijk
had met zijn energieke optreden; God
dank, Leontine is tenminste weer ver
standig! Hij heeft het immers dadelijk
wel gedacht en bovendien de soep wordt
nooit zo heet gegeten als zij gekookt
wordt!En ik ben van plan die grote
heren daarginder duidelijk mijn mening
te zeggen, zij moeten er van doordrongen
zijn, dat .Heliopolis' mogelijkheden voor
hen opent, die enig in hun soort zijn. Heb
ik gelijk of niet?" is Brackwieser's einde-
lijke vraag na een lange, enthousiaste
monoloog en met spanning kijkt hij zijn
vrouw aan.
Glimlachend ziet Leontine naar hem
op. Zij heeft geen idee waarover hij ge
sproken heeft. Haar gedachten zijn al
weer teruggekeerd naar Joachim Frank,
naar die bewuste tiende juni 1922, naar
A
het adres, dat de jongen opgegeven heeft
en naar veel andere dingen, die daar mee
samen hangen. „Natuurlijk heb je gelijk,
Tomzegt ze automatisch. En zij
geeft hem haar woorden en haar glim
lach, zoals zij een kind zijn verlangde
speelgoed geven zou.
En Thomas Brackwieser is tevreden
helaas!
IV
„Zeg dokter Carpentier, dat ik de ope
ratie van Madame Olivont op tien uur
heb bepaald, zuster Marguerite!"
„Jawel, professor."
„Is er nog iets bijzonders?"
„Nee, Jean sluit juist de spreekkamer.
„Dank u zuster." Professor Desmartin
knikt- de hoofdverpleegster, die de laat
ste instrumenten in de kast schikt, even
toe en buigt dan over zijn boeken.
Hij is een kleine, gezette man, met een
puntig zwart baardje, en zwarte, scherpe
ogen. Zijn haren, die waarschijnlijk al
heel lang geleden hun natuurlijke kleur
verloren hebben, zijn donker geverfd, dat
is heel duidelijk te zien. Maar er is nie
mand, die het de kleine, om zijn be
kwaamheid wijd en zijd beroemde Frans
man, kwalijk neemt. Hij zal wel zijn rede
nen hebbenwij weten, dat de meeste
vrouwen liever door iemand met zwart
haar dan door een grijsaard worden ge
opereerd, tenminste in dit land
Juist als de professor zijn boeken toe
slaat en opstaat om zijn witte jas uit te
trekken, wordt er aan de deur geklopt
en steekt een andere zuster voorzichtig
haar hoofd naar binnen. Er was een dame
buiten, die er op aandrong de professor
nog te spreken.
De hoofdzuster, die nog bij de instru-
mentenkast bezig is, wisselt een blik met
de professor en schudt het hoofd. Zy kan
niet uitstaan, dat er altijd mensen zijn,
die op de laatste minuut komen.
Ook de professor heeft niet veel zin
meer.
„Laat ze morgen terug komen," zegt
hij in zijn zangerig Marseillaans dialect.
„Dat heb ik haar al voorgesteld," zegt
de verpleegster aan de deur, maar zij
wilde niet gaan. Zij had met opzet ge
wacht tot zij de laatste was."
Na een kleine pauze gaat de professor
weer zitten en zegt met een zucht: „In
Gods naam, laat haar dan maar binnen
komen."
Een ogenblik later komt Leontine
Brackwieser de kamer binnen. Zij werpt
een zijdelingse blik op de zuster en kijkt
dan met half angstige, half smekende
blik naar de professor.
„Madame
„Ik ben mevrouw Brackwieser. Ik heb
een zeer precaire zaak met u te bespre
ken, professor
Weer dwaalt Leontine's blik naar de
hoofdverpleegster, Als die vrouw nu
maar eindelijk de kamer uit ging. Zij
wilde alleen met de professor spreken!
Het is toch allemaal al veel moeilijker
dan zij het zich had voorgesteld.
Maar de professor maakt slechts een
vriendelijke beweging met zijn hand;
mevrouw kan rustig zeggen wat zij te
zeggen heeftLeontine doet alle moei
te de opwinding te overwinnen, die haar
het bloed naar het hoofd doet stijgen.
„Misschien kunt ge u mij nog herinne
ren?" vraagt zij zacht met een lachje,
dat haar onweerstaanbaar charmant
maakt. „Dertien jaren geleden ben ik
hier in uw kliniek geweest, toen mijn
jongen geboren werd. Ik lag toen niet in
de eerste klasse, maar samen met drie
andere vrouwen; maar misschien
De professor maakt een beweging die
,Ja' en ,Neen' kan betekenen, dan neemt
hij een zilveren potlood in zijn vingers en
begint er mee te spelen.
Het maakt Leontine ontzettend ner
veus. Zou die man daar aan dat bureau
denken, dat zij hier om een onbenullig
heid gekomen was
„Mijn kind is indertyd omgeruild!"
zegt zy heftig.
Professor Desmartin buigt zich naar
haar toe en legt zijn hand aan zijn oor,
alsof hy niet goed verstaan heeft, wat zij
gezegd heeft.
Ook de verpleegster is naderbij geko
men en kijkt Leontine van terzyde onder
zoekend aan.
(Wordt vervolgd.)