DE VALLEI ZALM SIMON DE WIT VEENENDAAL HEEFT DE LEIDING IN DE TWEEDE KLASSE Scherpenzeel bracht schotloos Rens- woude toch nog op dc knieën ïo 4 René Voor de Jeugd NOODLANDING SULTANE ROZIJNEN BLAUWE ROZIJNEN ZALM Fancy Pink 109 KRANSJES Coeck&t aoeoUuxm J. DROST R.K.V.U.V. uit het hoekje waar de klappen vallen Schaakclub „Veenendaal" won met 73 Rhcnus speelt gelijk en Oranje Wit verliest Als straks weer MODIEUS IN WEER EN WIND DEL-M0NTE vruchten Voor uw trouwpartij zijn wij thans speciaal ingericht. Wed. A* W. de Haas Voetbehandeling KONINGS BEKENDMAKING KENNISGEVING MAKEN BEKEND, FEUILLETON Veenendaal heeft zich door een 41 overwinning weer boven aan de rang- lijst geplaatst. De twee grootste con currenten Germania en ESCA verloren beide. De 21 voorsprong met de rust was maar een flauwe afspiegeling van het spelbeeld. Reeds toen was een gro tere voorsprong verdiend. Het hout werk had reeds enkele zeker schijnen de doelpunten van Veenendaal voor komen. In de Veenendaalse achterhoede had Van Soest weer een goede middag, doch spil Joop Heikamp had enkele zwakke momenten. De eerste aanvallen waren voor de gasten doch de thuisclub wist deze goed te onderscheppen. Al spoedig werden de geel-blauwen sterker en na een kwartier kon midvoor Heykamp uit een goede voorzet van Henny Muller de score openen. Toch wist Dierense Boys nog w;eer naast Veenendaal te komen, toen een kopbal van linksbinnen Gie- link in de touwen verdween. De over macht van Veenendaal werd echter steeds duidelijker en toen rechtsbinnen Nellestein het tweede Veenendaalse doelpunt op het scorebord liet aan tekenen was eigenlijk ook de tegen stand gebroken. Even voor het verstrij ken van de eerste helft ging een zeker schijnend doelpunt van Veenendaal niet door. Een schot van midvoor Hei kamp caramboleerde namelijk via de RKVUV heeft zich zondag weer ver der van de gevaarlijke zone verwijderd. Achterveld was iets minder dan de be zoekers. Voor de rust kon RKVUV de leiding nemen, toen de keeper een boog- bal verkeerd beoordeelde en deze over hem heen in het doel verdween (01). Doordat beide verdedigingen het veld beheersten kwamen er voor de rust geen doelpunten meer. Na de thee kre gen de bezoekers eenzelfde spelbeeld te zien. De voorhoeden waren machteloos. Toch zou de stand nog op 02 komen, want bij een scrimmage voor het doel van Achterveld was het een der backs, die op ongelukkige wijze in eigen doel schoot. Met nog een kwartier te spelen was de kans voor de thuisclub verke ken. In de stand kwam geen wijziging meer, zodat RKVUV zich weer eens op de borst kon slaan. Een uitoverwinning gebeurt niet iedere dag in het Unitas- kamp. binnenkant van de paal weer in het veld. Ook in de tweede helft was de thuis club de sterkere ploeg. Het spel was mooi, maar de doelpunten bleven uit. Midvoor Heikamp scoorde, in buiten spelpositie, het derde Veenendaalse doelpunt. Twee minuten voor het einde trof ook Henny Muller nog een keer de roos, waardoor de eindstand op 41 kwam. Veenendaal I zorgde voor een derde overwinning. Zaterdagmiddag j.l. speel de zij in ,,'t Trefpunt" tegen WSDV II, welke wedstrijd Veenendaal I won met 73. De uitslagen waren: Veenendaal I. J. de Vries H. H. Schnieders 10 C. v. Genderen— P. J. v. d. Wolf— J. Konings J. D. Willemsen S. P. J. Maas J. N. Elenbaas - Joh. Schoeman— C. ter Hogt A. J. H. Schell J. -G. H. de Haan -A. J. v. d. Poel Zandbergen H. W. Rengers J. B. Zegers - G. C. v. Koert VaVa Vt 1—0 1—0 1'/t 0—1 W. v. Katwijk Vi B. R. Beemster 10 Dekker10 7—3 Gedurende tweemaal drie kwartier hebben Renswoude en Scherpenzeel een onproductieve party voetbal laten zien. De Renswoudenaren kwamen met een reserve-doelman in het veld, doch deze heeft goed werk gedaan. Overwegend is de thuisclub in de meerderheid ge weest maar ook nu bleek weer eens duidelijk, dat hier iets hapert aan de voorhoede en dat is: schotvaardigheid. Rechtsbuiten Van de Veer, de tech nicus, gaf prachtige kansen weg, doch men wist hiervan geen gebruik te ma ken. De aanvallen van Scherpenzeel waren, hoewel minder, toch geenszins van gevaar ontbloot. Ook hier miste men echter de schutters. De rust ging met een dubbelblanke stand in. Na de thee was Renswoude zelfs nog sterker en had men toen één man in de voorhoede gehad met een goed schot, dan zou een grote overwinning verdiend zijn geweest. Nu zou het andersom gaan. Een kwartier voor het einde werd een kleine fout in de Renswoudse ach terhoede met een onhoudbaar schot af gerond (01). Alles wat rood-wit was ging naar voren, maar de verdiende goals bleven uit. Dat Oranje-Wit het in Amerongen tegen DVSA moeilijk zou kragen, stond reeds by voorbaat vast. Reeds in de eerste minuut moest de O.W.-achter- hoede capituleren voor een goede DVSA-aanval (10). Een dergelqk doel punt betekent voor de tegenparty na tuurlek een geweldige morele klap. Ook O.W. kwam deze niet meer te boven. DVSA was zeker een klasse sterker en kon de voorsprong nog voor de rust tot 40 opvoeren. O.W. kreeg tegen de hechte defensie van de thuisclub hoe genaamd geen scoringskansen. Na de thee waren de stormaanvallen van DVSA wat geluwd en was er wei nig krachtsverschil meer. Toch kon DVSA nog tot een doelpunt komen, waardoor de eindstand op 50 kwam. Het was een zeer sportieve strijd, welke door de sterkere en technisch betere ploeg werd gewonnen. Rhenus gaat de laatste weken de ver keerde kant op. Het wil in het elftal niet meer vlotten, de geest is weg. De voortdurende veranderingen in de voorhoede zqn daar o.i. niet vreemd aan. Men had zondag weer een gloed nieuwe midvoor opgesteld, kersvers uit het tweede. In de eerste helft was er van krachts verschil vrijwel geen sprake. Beide doelen ontsnapten menigmaal aan ge vaarlijke situaties. Alleen het laatste kwartier heeft de thuisclub een over wicht gehad, doch de voorhoede was machteloos. Een indirecte vrije trap even voor de pauze werd door Donse laar direct ingeschoten, zodat de scheidsrechter geen doelpunt kon toe kennen. In de tweede helft kregen de Rhenusmehsen iets meer kansen, doch deze werden alle om zeep gebracht. In het laatste kwartier kreeg Rhenus maar liefst 10 corners vrijwel achter elkaar te nemen, doch de Kieviten-achter- hoede hield het hoofd koel. Met een dubbelblanke stand kwam het einde van een aan beide zijden slecht ge speelde wedstrijd. Verschijnt als by lage van het streekblad „De Vallei" Onder redactie v. tante Jos Correspondentie te richten aan tante Jos, per adres Parallelweg 10, Veenendaal WIE ZIJN ER JARIG? 24 dec. Rietje van Ingen, Eist. 25 Adriaan Veer, Eist. 26 Gysbertha v. d. Bijl, Rhenen. 27 Ina Vink. 28 Nellie v. Dijk. 28 Teunie Heerikhuizen. 28 Juul van Harde veld. INZENDING VAN ZILVERPAPIER Henri van de Haar. Alie Voorsluis. Gerrie en Jan van Dijk. Teunie Heerikhuizen. OPLOSSING RAADSELS Een pottenbakker. II. Bij de vol gende verande ringen worden de centen als volgt gelegd3—7—3; 4—5—4; 5—3—5; 6—1—6. Voor het kerkje van Kramsloten stond een mooie donkere spar. Die spar was de trots van dominee Viersen, want hq kwam prachtig uit tegen de rode baksteen van de kerkmuur. Vroe ger was er op de plek waar het kerkje stond een flink bos geweest, maar toen ook in Kramsloten steeds meer huizen werden bijgebouwd, viel het bos ten offer aan de groeiende gemeente. Hoe die ene spar zo was blijven staan, wist niemand, maar toen later het terrein, waar het nieuwe kerkje moest komen, werd uitgezet, bleek dat de spar pre cies naast de ingang van de kerk zou komen. De architect wilde de spar la ten verwijderen, maar toen dominee Viersen zei dat hij zo erg graag wilde dat de spar daar bleef staan, haalde hij zijn schouders op en zei dat het hem wel goed was. B. en W. kwamen er zelfs nog even aan te pas, maar dominee kreeg zijn zin, de spar werd niet ge kapt. Vlak bij de kerk woonde Piet Mars man, de electriciën. „Hè," zei die op een avond tegen zijn vrouw, ,,'t zou aardig zijn als er dit jaar met Kerst mis eens lichtjes brandden in de grote spar voor de kerk. Ik ga eens met do minee praten, 't zou een verrassing zijn voor de mensen die op Kerstavond naar de kerk gaan als ze de boom ver licht zouden zien." Piets vrouw vond het een pracht idee en zo stapte hij enkele dagen voor Kerst naar de pas torie. „Kijk," zei dominee toen Piet hem zijn plan uiteen had gezet, „daar heb ik nu nooit aan gedacht, maar ik vind het enig. Licht kan er nooit teveel schij nen op het Kerstfeest, ga dus je gang maar vriend. Op de vooravond van het Kerstfeest had Piet Marsman alles prachtig voor elkaar. Frits, zijn zoon, had hem geholpen en nu zaten er tien tallen fittings in de groene boom, waarin straks de electrische lampjes zouden branden. Toen de dorpelingen zich de volgen de avond naar de kerk spoedden, keken ze verrast naar de reusachtige kerst boom, bij de ingang van de kerk. Er hing een lichte mist en daardoor maak ten de vele lichtjes een bijzonder effect. Dominee stond even stil voor de kerk en glimlachte. Ook dit kleine hoekje in de grote, donkere wereld, vertelde deze avond van het grote Licht dat uit 's we relds duistere wolken is opgegaan. Gehaast schoot Jan Pol in zijn dikke leren jekker en spoedde zich naar het vliegveld, dat even buiten Hamburg ligt. Hij informeerde naar de weerbe richten. Die waren niet ongunstig, al leen zou er tegen de avond wel mist komen en ook kon er wel een enkele sneeuwbui vallen. „Maar als u meteen vertrekt, kunt u voor donker Schiphol nog halen," werd hem gezegd. Jan Pol was een jong, Nederlands ingenieur, in dienst van de Amerikaan se regering. Hij werkte in Hamburg, waar hq het toezicht had bij het ma ken van verschillende, in de oorlog ver nielde installaties. Hy had de beschik king over een klein sportvliegtuig, waarmee hij zich snel verplaatsen kon, wat dikwijls noodzakelijk was bij de uitvoering van zijn werk. Een belang rijke opdracht had hem tot de middag van de eerste Kerstdag in Hamburg ge houden, maar nu verlangde hij toch erg naar huis, waar zijn ouders en zusters hem wachtten, om samen met hem het Kerstfeest te kunnen vieren. Een tikje eigenwijs was Jan Pol wel, want hij sloeg de raad van de weer- berichtendienst in de wind en vloog Groningen binnen. Dit was de kortste route, maar juist in het noorden was de kans op sneeuwbuien het grootst, had men hem verteld. Enop een gegeven moment kwam hij in zo'n sneeuwbui terecht die hem verblindde en finaal uit de koers dreef. Toen de bui afnam en er weer wat zicht was, wist de jonge piloot niet meer waar hij was. Tot over maat van ramp kwam er nog grond mist opzetten, zodat hij de kluts hele maal kwijt raakte. Even meende hij onder zich heidevelden te ontdekken. Drente misschien? 't Zou het beste zijn om verbinding trachten te krijgen met vliegveld Twente en desnoods daar te landen, want Schiphol zou wel pot dicht zitten met die mist. (Wordt vervolgd.) Als straks weer de kerstboom [te branden staat. En vader van 't Kerstfeest [vertellen gaat, (En vader vertelt nèt als was je er bij) Dan wordt het binnen in me zo blij! Wat had ik graag naast die [herders gestaan. Toen plots'ling de hemel is opengegaan. Toen de engelen zongen in de nacht, En die éne engel de boodschap bracht Van het Kindje zo arm en [tóch een Koning, Geboren in een beestenwoning. Ik mocht van de herders best [mee misschien. Dan had ik ook fijn het Kindje gezien! Ik zucht er van, het verhaal is uit. Nu gaat moeder naar 't orgel, broer [Jan pakt z'n fluit En al klinkt het zó mooi als van [d'engelen niet, Wij zingen ook samen het engelenlied. Als de kaarsjes gaan doven, is 't [Kerstfeest voorbij Tenminste voor Lientje en Peter en mij. Maar in bed hoor ik 't orgel nog [spelen, heel zacht „Stille nacht, heilige nacht!" Nog niet zo heel lang geleden maakte men zowel in binnen- als buitenland een regenjas volgens het geijkte model met een lat op de rug, met of zonder capuchon in drie kleuren: beige, grijs en marineblauw. Die werden dan in zes prijsklassen gebracht en daarmee was het probleem van de sortering opge lost. Inmiddels is daarin een grote ver andering gekomen. Tegenwoordig is voor een grote regenkledingfabriek een sortering van 50 modellen voor de da mes en 40 voor de heren, alle in zeer uitgebreid kleurengamma, niets bij zonders. De vrouw die er prijs op steltgoed gekleed te gaan voelde zich vroeger zeer onbehaaglijk als ze uit moest en er kwamen dreigende wolken opzetten. Tegenwoordig kan men ook in een re genmantel naar verkiezing modieus, elegant, sportief, exotisch, romantisch of zakelijk zijn. Het is zelfs zo, dat ve len na de mooie zomermaanden blij zijn de regenmantel weer eens te kunnen dragen. Dit geldt voor hen die hun keu ze lieten vallen op één van de vele mo dieuze, maar uitgesproken typen regen mantels. Er komen echter ook meer en meer regenmantels van materialen die een geheel ander karakter hebben, zo als otoman, satijn, nylon en vooral de prachtige tweeds, die de zomermantel, die bij ons zo dikwijls niet aan bod komt, uitstekend kunnen vervangen. Regenkleding maakt men tegenwoor dig in ongekende variatie van materi alen, zoals poplin, gechangeerde katoen, wollen garbardine, corduroy, samen stellingen met dacron, nylon, raijon enz. Die kunnen ons allemaal tegen de regen beschermen, evenals een zijden parapluie dat kan, maar het brengt problemen met zich mede. De Neder landse regenkledingindustrie heeft dat tijdig begrepen en is er niet voor te ruggeschrokken kostbare apparatuur aan te schaffen om de stoffen te con troleren op kwaliteit en waterafsto tendheid, zodat men een garantie kan geven voor een goed product. (Wel dient men te bedenken, dat geweven stoffen, die waterafstotend zijn ge maakt bij intense buien toch de kans lopen door te regenen. Waterdicht zijn alleen gegummeerde stoffen en plas tics.) Het is dan ook geen wonder dat onze regenjassen ook in het buitenland zeer gewild zijn. Hoewel de export de laatste jaren terugloopt waarschijn lijk ten gevolge van de enorme vraag in het binnenland gaan belangrijke hoeveelheden regenkleding o.a. naar Scandinavië, België, Frankrijk, Zwit serland, Duitsland en Finland en de laatste tijd gaat ook de Engelse markt meer belangstelling tonen. De Neder landse plastic regenjas wordt o.a. ge dragen in Italië, Zwitserland, Tanger, de Libanon en de Congo. De productie neemt ondanks het per soneelsgebrek nog steeds toe en be reikte het vorige jaar een totaal van 1.820.000 stuks. De modellen volgen de laatste mode lijn: dit jaar veel grote kragen, terwijl de capuchon steeds meer plaats maakt voor een flatteus regenhoedje. Natuur lijk denkt men bij ons ook aan de vele fietsers die de regen moeten trotseren. Voor hen zijn er jassen met een losse klep van voren met een ritssluiting, of een al of niet ingebouwde fietsrok. Aar dig zijn ook de combinaties van effen jassen met een voering, hoed en para plu in een fleurig ruitdessin. We kunnen tegenwoordig tegen een buitje RHENENSE DAM VERENIGING De uitslagen van de onderlinge com petitie gespeeld bij de Rhenense Dam Vereniging „RDV" waren deze week als volgt: le klas: Jos. Tollenaar J. Keijman20 W. Baars K. v. d. Pol0—2 J. Tollenaar L. A. Liewen20 G. v. Walsem G. D. W. v. Dijk 1—1 P. Werkman J. Geerlof 20 2e klas: H. Kootstra G. v. Tintelen20 J. H. v. Dijk J. C. v. Doorn 20 S. v. Veenendaal A. v. Noort afgebr. J. Haalboom J. Duis 20 extra zoet! 250 gram 43 250 gram 30 Fancy Keta Een zware mooi smeuïge vis! van 85. voor Amandel KRANSJES Volop amandel... én heerlijk bros! 250 gram met suiker bestrooid 250 gram *Z- een WERELDMERK! Hét extra voor Uw dessert en bowl! Ananas 95 J naar keuze Abrikozen 95 3 RUKKEN Fruit cocktail 87 I voor en daarbij natuurlijk óók nog Uw MELKKOETJES! U weet het toch, één melkkoetje bij iedere gulden en bij Simon de Wit koffie 5 extra, bij thee 2 extra - deze melkkoetjes gaan U tal van directe voordelen brengen zoals nu roomboter tegen margarine prijs!, QO€ Nieuwe 68 pers. auto's disponibel. Zeer voordelige tarieven. N.V. v/h Fa. Markt 16 - Veenendaal Laat Uw LIKDOORNS, EELT, INGEGROEIDE EN KALKNAGELS geheel pijnloos behandelen. Kanaalweg 5 - Veenendaal Telefoon 2891 Burgemeester en Wet houders der gemeente Ede; gelet op het be paalde bij artikel 256 der Gemeentewet; brengen ter aigenéne kennis: dat de rekening dezer ge meente over het dienst jaar 1953 met de daar bij behorende bedrijfs- tekeningen aan de raad zijn overgelegd en vanaf heden voor een ieder op de secretarie ter lezing zijn nedergelegd en aldaar in afschrift tegen betaling der kosten verkrijgbaar worden gesteld. Ede, 7 december 1955. Burgemeester en Wet houders voornoemd, H. M. OLDENHOFF, Burgemeester. SIEVERS, Secretaris. De Gedeputeerde Staten van Utrecht dat ter Provinciale Griffie te Utrecht, achter St. Pieter 20, 5e afdeling, kamer 37, voor een ieder ter inzage ligt een ont werpbesluit tot herziening van de geslotenverklaring en inde ling van wegen c a. in de pro vincie Utrecht. Belanghebben de wegbeheerders kunnen vóór 16 januari 1956 bij hun College schriftelijk bezwaren tegen voormeld ontwerp-besluit indienen. Alle Verzekeringe n Lijfrenten, Hypothe ken enz. Paardenveld 17, RHENEN. door H. Westen berger Vertaling: Minny Musaph Biydenstein (13) René blijft even later stilstaan en zoekt in het mensengewoel nog even het blonde hoofd. „Dat was nou nog eens een aardige vent," denkt hij waarde rend. En, geërgerd, „ik had hem toch moeten vragen, hoe hij heet. Als ik hem nu bij toeval niet eens ontmoet, zal ik hem nooit terugzien." „En tenslotte," overpeinsde hij verder op zijn weg naar huis: „Hij gaat op de Franse school. Als ik eens een keer spijbel, kan ik hem daar tenminste opvangen. Maar ik zal er natuurlijk eerst een tijd overheen laten gaan, hij moet zich niet verbeel den, dat ik op hem gesteld ben! Nee, dat moet hij niet gaan denken! Be spottelijk zou dat zijn! 't Is alleen weer eens iets anders! Hoofdstuk XI Op hetzelfde uur, dat Leontine ver ontwaardigd de telefonische boodschap in ontvangst neemt, dat professor Des martin „tot zijn grote spijt voor onbe paalde tijd op reis was gegaan" en daarom „tot zijn leedwezen die zaak over de eventuele verwisseling van de zuigelingen nog niet had kunnen bestu deren" op precies datzelfde uur ge beurt het, dat Helga Frank Leontine's broer ontvangt. Dagenlang heeft Leontine er bij haar broer op aangedrongen, dat hij haar moest helpen, de zaak spoediger tot klaarheid moest brengen en er in elk geval voor te zorgen, dat zij een her nieuwd onderhoud met mevrouw Frank zou krygen. In het begin heeft Hans Eckhart er zich met alle macht tegen verzet; hij wilde zich niet met deze dwaasheden bemoeien! Als Leontine het absoluut in haar hoofd gehaald had, zichzelf en de twee jongens in het ongeluk te storten, dan moest zij dat maar alleen doen; hij tenminste wilde er geen debet aan hebben. Maar Leontine, als bezeten door deze idee fixe, had hem niet met rust gelaten. Terwille van de vriendschap, die hij immers voor zijn zwager Tom had, moest hij haar helpen! En ook om de aanhankelijkheid, die hij toch altijd voor haar, zijn enige zuster, gekoesterd had! En ook en niet het minst, uit dankbaarheid! Ja, tot haar spijt moest zij hem daar nu aan herinneren, want per slot van rekening had hij toch zijn prachtige baan bij een van Egypte's grootste sigarettenfabrieken aan Toms invloed te danken. En had Tom niet al tijd alles, wat er nodig was, zonder het minste eigenbelang voor hem gedaan? Indertijd met die pasgeschiedenis en toen het er om ging verlof te krijgen om in Egypte te mogen werken. En la ter by zyn operatie, hadden ze toen, allebei, niet alles gedaan, wat in hun vermogen lag? „Als je dit alles ophaalt, Leontine," had Hans zachtjes gezegd, dan blijft mij werkelyk niets anders over, dan te doen wat je verlangt. Om niet de schijn van ondankbaarheid op mij te laden Zeg dus maar, wat je wilt, dat ik zal doen." „Naar mevrouw Frank toe gaan; haar vertellen, dat het een schande is te genover mij en tegenover haar jongen, dat zij zo dwaas iedere toenadering weigert! Ik wil met haar samen naar die professor toegaan!" Zo heeft Frans Eckhart dan gedaan, wat zijn zuster van hem verlangde, heeft zich met mevrouw Frank in ver binding gesteld, met haar afgesproken, dat hij haar na sluiting van de zaak zal ontmoeten en haar naar huis be geleiden, zodat zij onderweg over het geval kunnen spreken. Maar, reeds op het ogenblik, dat hij zich aan haar voor stelde en zij hem hooghartig de hand toestak, wist hij, dat hij met deze vrouw niet veel zou kunnen bereiken! Deze vrouw weet wat zij wil; zij zal Leo tine's idee voor een hysterische gril van een te verwende, egoïstische vrouw houden en geen haarbreed wyken, van wat zij Leontine al had gezegd. En hij heeft goed gevoeld. Nu, nu zij voor het grote huis staan, waarin Helga woont, zijn ze nog precies even ver als in het begin van hun wandeling. Helga Frank blijft bij haar passieve tegen werking en ook in de toekomst is zij niet van plan iets te doen om de dingen op te klaren; integendeel, zij zal al het mogelijke doen om te verhinderen, dat de zaak wordt opgelost! „Het spijt mij werkelijk meer, dan ik u zeggen kan, madame, dat wij op zulk een onplezierige manier hebben kennis gemaakt. Maar doet u mij alstublieft een genoegen, niet met dezelfde onpret tige gedachten aan mij te denken, waarmee u waarschijnlijk aan mijn zuster hebt gedacht. Want nu ik u heb gesproken, ben ik vast van plan mijn zuster in deze hele zaak niet meer ter zijde te staan. Zij richt hiermede teveel onheil aan dat zie ik nu in. En dat wil ik niet voor u." Helga glimlacht dankbaar. Zij ziet er buitengewoon jong uit in haar blauwe mantelpakje, met de blauw en wit ge- rr.oesde sjaal en het brutale veertje op haar hoed. „Dat is erg aardig van u," zegt zij dan, „en als ik niet bang was, dat myn jon gen nieuwsgierig zou zijn, zou ik u, om u te laten zien dat ik „sans rancune" ben, vragen om boven te komen en een kopje thee te drinken." „O, dan heb ik een tegenvoorstel!" zegt Hans Eckhart en zet haastig zijn hoed weer op. „Laten wij in het café hier tegenover samen een vermouth drinken; mag ik u verzoeken?" Helga kijkt onderzoekend naar bo ven, naar het huis. Nee, Jo is nog niet thuis; wat dat betreft zou zij gerust nog een kwartiertje kunnen wegblijven OfschoonOok deze man behoort tot de familie Brackwieser, zou het niet voorzichtiger zijn, zich verder niet met hem te bemoeienMaar dan werpt zij het hoofd in de nek. Och, wat een onzin, ze hoefde die man maar in de ogen te zien, om te weten, dat hij te vertrouwen was! En ze is zoveel alleen. „Vooruit maar," zegt zy op besliste toon, en even later zitten zij samen or een verschoten, versleten, napé en heffen rand glas omhoog.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1955 | | pagina 4