Veenendaal moest hard
werken voor 4-2 zege
op Germania
m i
Albert Heijn
DE VALLEI
io 4 René
Verdediging van DOVO uitstekend
in vorm tegen koploper DES
Eerste tandjes - eerste obligatie!
Twee schattige
japonnen
Voor de Jeugd
Verdiende 1-2 zege
PJ
Officiële Bekendmaking
Albert Heijn
Koffie prijzen
Koko's banket^ 12
Gemberkoek
Groninger koek
DE VISOTTER
HET RODE KIEZEL
STEENTJE
FEUI LLETON
Veenendaal, een kleine inzinking
weer te boven, heeft met 42 van Ger
mania gewonnen. De Veenendalers heb
ben echter hard voor deze overwinning
moeten vechten, want de Groesbekers
gaven kranig partij. Vooral in de eerste
helft waren zij beslist niet de mindere
ploeg en de 21 voorsprong van Vee
nendaal was toen niet verdiend. Eerst
na de rust, toen ook de Veenendaaise
defensie er wat beter in kwam, kon
men van een Veenendaals overwicht
spreken, alhoewel de aanvallen van de
bezoekers ook toen niet van gevaar ont
bloot waren.
De eerste 20 minuten van deze, soms
wat harde, wedstrijd waren geheel voor
Germania. Menige aanval rolde op de
veste van Cornelissen af en de Veenen
daaise achterhoede kon in deze periode
soms slechts met kunst en vliegwerk red
den. Een goede aanval van Germania
leverde in de 18e minuut het eerste doel
punt op toen de Veenendaaise achter
hoede de bal maar ten dele kon weg
werken en de vrijstaande Cilese met een
goed en onhoudbaar schot de score open
de (0—1). Voor Veenendaal geen best be
gin en het ging er donker uitzien, want
de thuisklub kon maar geen vat krijgen
op het spel van de gasten.
Enkele minuten later zat de bal dan
ook al weer in de touwen, maar scheids
rechter Gerritsen had reeds voor buiten
spel gefloten.
Eerst nu kwam Veenendaal er beter in
en kwam men geleidelijk ondêr de druk
vandaan. In de aanvallen kwam veel
meer vaart en uit één van deze kon
rechtsbinnen Nellesteyn de score weer in
evenwicht brengen.
Een zeer fraaie redding van Cornelis
sen, die zich heldhaftig op de bal wierp
behoede Veenendaal voor nog weer een
achterstand. Beide ploegen wogen nu
goed tegen elkaar op en het was Veenen
daal, dat het eerst sukses had. Een ach
terwaartse kopbal van Van de Weerdhof
werd door de Germania-keeper op prach
tige wijze uit zijn doel geranseld, doch de
bal kwam voor de voeten van P. Muller,
die met een keihard schot de keeper nu
kansloos passeerde. Met deze 21 stand
ging ook de rust in.
Na de tee was Veenendaal iets sterker,
doch het doorzettingsvermogen van Ger
mania zette de Veenendalers steeds weer
een voet dwars.
Door G. van de Weerdhof werd de Vee
nendaaise voorsprong tot 31 vergroot,
maar de gasten hielden stand en zagen
kans deze achterstand tot 32 te verklei
nen. Er bleef nu spanning heersen. En
kele malen ontkwam het Germania-doel
ternauwernood aan een doorboring, o.a.
bij een goede kopbal van Cees Heikamp
tegen de lat. Het pleit echter ook voor
de Groesbeekse doelverdediger, dat de
score in deze periode niet werd opge
voerd.
Vier minuten voor het einde werd de
srijd definitief in het voordeel van de
thuisklub beslist toen wederom Van de
Weerdhof, steeds weer een van de besten
in de Veenendaaise ploeg, de stand op
4—2 kon rbengen.
Met deze stand kwam ook het einde
van een interresante strijd.
SPRINGPLANK VOOR RIJLESSEN
Londen is „Rospa House" rijk, een
instelling van het koninklijk genoot
schap ter voorkoming van ongevallen.
Daar gaat men in een imitatie-auto zit
ten en wacht af. Er komt beweging,
want de toekomstige auto-bestuurder
bevindt zich tegenover een rolprent, die
bij de auto-bestuurder in spe de indruk
doet ontstaan dat zijn wagen reeds flink
rijdt.
Plotseling verschijnt het woord „links
afslaan" of men krijgt opdracht direkt
vaart te minderen; voor de van kleur
veranderende verkeerslichten moet men
tijdig stoppen, enz. Zodra men meester
is op dit imitatie-dashboard kan men
met de praktische rijlessen beginnen,
aldus kan men met zo min mogelijk
risico, tijdverlies en onkosten het rij-
vaardigheidsexamen afleggen.
Volwassenen en kinderen leren in dit
instituut, volgens hetzelfde systeem,
hoe zij zich op de weg hebben te ge
dragen. Zo ontstaat er een prettiger
verstandhouding tussen automobilisten
en voetgangers. Laten wij dit tenmin
ste voorlopig hopen, ondanks het feit
dat de voetganger terecht of ten on
rechte, dit willen wij hier in het mid
den laten zich meestal als opgejaagd
beschouwt.
„Een mooie start" vindt Mevr. A. P.
te A. de AH-Obligatie, die haar
dochter Martini later meekrijgt.
(Brief ter inzage.)
D.O.V.O. leverde zaterdag een uit
stekende prestatie tegen koploper D.E.S.,
door deze ploeg een 21 nederlaag toe
te brengen. De zege was voor de Vee
nendalers volkomen verdiend en de
teoretisehe kans op het kampioenschap
is nu weer vergroot. Vooral de achter
hoede van de Veenendalers stak deze
middag in een bijzonder goede vorm.
Voor de rust gingen beide partijen goed
tegen elkaar op en waren de aanvallen
HET AROMA VAN DE VANILLE
Het aroma en de geur van de vanille
is het gevolg van een fermentatieproces.
Het wordt veroorzaakt door de vanil-
line, die pas veel later uitkristalliseert.
De witte kristallen ziet men daarna aan
de buitenkant van de vrucht.
VEENENDAAL—GERMANIA
Muller heeft het zwaar te verduren:
drie tegên één.
waarmede u gedurende de gehele dag in
de puntjes gekleed bent. In het bijzonder
de werkende vrouw verkiest bij voor
keur de gedegen kleding, wel chique,
maar niet opvallend. Daarbij komt nog
de voordelige metrage (nog geen 3 meter)
een reden te meer, om deze aardige mo
dellen te maken.
Van tweed het vlotte model in smal sil
houet. Knopen zou u dén met een beetje
zorg moeten uitzoeken, omdat daarmede
de middellijn smaakvol kan worden ge
accentueerd, ook een aardige lederen
ceintuur zal goed tsaan. Het witte kraag
je kan altijd mooi schoon zijn, omdat u er
immers een tweede voor het verschonen
bij maakte, en het staat altijd vriendelijk.
Twee zakkleppen accentueren op moder
ne wijze de heup en maken daarmede de
rechte lijnen iets losser.
Van gestreepte stof het jeugdige japonne
tje met een Bobbedkraagje en mouw
biesjes. De rok is recht geknipt. Vrolijk
staat de grote zak, waaruit men zo nu en
dan eens een licht gekleurd pochet je kan
laten steken. Een gekleurde ceintuur is
niet beslist noodzakelijk, maar het zou
toch modern en chique staan. Dit leuke
model is heel gemakkelijk te maken en
is buitengewoon praktisch in het dragen.
Deze beide modellen kunt ook u bezit
ten. Zij zijn genomen uit Beyers Mode en
kunnen volgens het daarbij gevoegde
raderblad zelf geknipt en genaaid wor
den, zoals alle modellen uit dit praktische
modeblad. Patronen te bestellen bij de
administratie van dit blad.
van DES beslist niet zonder gevaar. De
DOVO-achterhoede hield echter moedig
stand en de Veenendaaise doelman Van
de Pol behoefde deze middag in het ge
heel niet onder te doen voor de nationale
keeper, Woudsma aan de andere kant van
het veld.
Voor de rust nam DOVO een kostbare
voorsprong door middel van een goed
doelpunt van W. van Zetten.
Na de tee was het weer een gelijk op
gaande strijd, waarbij de DOVO-defensie
ook nu weer uitblonk door het resolute
ingrijpen.
Na een half uur kon rechtsbuiten Van
de Pol de voorsprong van de rood-witten
vergrootten tot 02. Allea wat DES was
kwam nu naar voren, maar het enige re
sultaat, een doelpunt kort voor het einde
gescoord, kon, de overwinning niet meer
in gevaar brengen.
De stand in deze afdeling is thans:
DES 14 8 2 4 18
Sparta (E) 12 8 1 3 17
Spel. Genemuiden 13 6 5 2 17
DOVO 14 7 3 4 17
WHC 14 7 2 5 16
VVOG 13 6 3 4 15
Apeldoorn 12 5 3 4 13
SVVN 14 2 4 8 8
Excelsior '31 13 3 0 10 6
Ermelo 13 2 1 10 5
SPREEKUUR BURGEMEESTER
De burgemeester van Rhenen maakt
bekend dat hij verhinderd is om vrijdag
6 april a.s. spreekuur te houden.
Rhenen, 29 maart 1956
De burgemeester voornoemd,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL
Wat een allerveiligst bezit voor uw allerliefste bezit.
En wat een prettige manier om er aan te komen.
Met boodschappen doen bij Albert Heijn...
Albert Heijn, die nooit de gulle gever speelt op
kosten van de klant; geen kwasi-cadeaus of z.g.
kortingen, die u zelf eerst hebt betaald. Albert Heijn,
waar kwaliteit het hoogste woord en prijs de laagste
cijfers heeft.
U ziet precies wat u betaalt, maar óók wat u
bespaart. En die besparing kunt u, helemaal vrij
willig, beleggen in een AH-Klantenobligatie. Met
hoge vaste rente en winstaandeel. (Dit jaar 7% 0
tot
Kom óók naar de kruidenier
waar voordeel inderdaad voordeel
Kom deze week nog naar
is.
Drie redenen
om. bij AH te kopen
1. de beste kwaliteit
2. de laagste prijzen
3. rente winstaandeel
nu nóg 25 ct lager
«n pak A.H. Thef
een pak Boffie Koffie
Oranjemerk
dessertkoffie van 214 voor 189
Of Groenmerk
h kwaliteit van 187 voor 162
of Bruinmerk
Pittige koffie van 155 voor 130
AJs'roc'atie bij Boffie koffie
krach"gste, de geurigsle
Zaanse koeken
onze specialiteit
vol fijne gember
een „reuze" koek.
55
250 gram 59
Per stuk 65
Per stuk 95
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
Onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
WIE VIEREN HUN VERJAARDAG?
2 april Beppie Schoonderbeek;
3 Martha van Zetten;
4 Dik v. d. Lustgraaf.
5 Laurens Roks
6 Henny v. Leeuwen
6 Eli v. Essen
7 Lize v. Engelenburg
7 Jan M. v. Leyen
8 Ansje Rebergen
9 Jan Achterberg
9 Tea Keman
10 Evert Hasselaar.
ZILVERPAPIERAKTIE
In dank zilverpapier ontvangen van:
Henny van Leeuwen
Matty en Japie Budding
André en Beppie Onderstal
Corrie van de Kraats
Betty van Kooten
Emma en Ria van Schuppen
Aartje van de Kraats
Hermien en Theo Bruselot
Hansje Rademaker
Ali en Rijk van de Scheur
Tineke Kok
Willy Diepeveen
D. Bos
Jan Marinus van Leyen
Dik en Gert Overeem.
KORRESPONDENTIE
Beste Gert,
Fijn, dat ik weer eens een briefje
kreeg van jou. En je wilt me de volgende
week weer schrijven? Prachtig. Weet je
wat je me dan eens allemaal vertellen
moet? Hoe oud je bent en in welke klas
je zit. Of je broertjes en zusjes hebt en of
je voetbalt. Zie, dan leer ik je een beetje
beter kennen. Dag hoor!
Hartelijke groeten van
Tante Jos.
Oplossing raadsels
II. allebei even ver.
III. o - olm - prisma - olifant - piano -
Ina - t. Olifant.
NIEUWE RAADSELS
1. 1. Mijn oom vertelde mij, dat hij ge
boren was in een schrikkeljaar, nl. in
1900. Waarom is dat niet waar?
2. Vier jongens verdelen een appel. Piet
krijgt de helft van de helft. De drie an
dere jongens verdelen de rest gelijkelijk
onder elkaar. Wie krijgt het kleinste
stuk?
3. Kees heeft drie touwen. Het eerste
heeft draagkracht van 10 kg, het tweede
van 30 kg en het derde van 100 kg. Als
hij de drie touwen aan elkaar knoopt, hoe
groot is dan de draagkracht?
II. Onderstaande woorden en lettergre
pen vormen een spreekwoord als je ze in
goede volgorde plaatst.
der, snij, is, het, leer, men, an, den, goed,
mans, van, rie.
III. Hoe zeg je honderd jaar in één
woord?
De visotter is vrij zeldzaam geworden
in ons land. Hij komt natuurlijk het
meest voor op plaatsen waar veel water
is. De otter heeft een hol, waarvan de
ingang onder water zit. Het hol zelf niet
natuurlijk, want de otter is geen water
dier. Wel kan hij geweldig goed zwem
men. Jammer dat er domme mensen zijn
die jacht op hem maken (al is hij door de
wet beschermd) en zo het ras der vis-
otters met uitsterven bedreigen.
(Vervolg.
konden rijden. Dan zou het steentje weer
in het donker komen te liggen en weer
zou het misschien tientallen jaren niets
meer van de wereld zien, omdat het be
hoorde tot een nieuwe weg. Maar het
ging niet goed. De vrachtwagen reed door
een dorp, over een straat waar veel kui
len in zaten. Het rode steentje danste ge
woon boven op de hoop en toen de chauf
feur een bocht moest nemen werd het van
de vrachtwagen geslingerd. „Waar kom ik
nu terecht?", dacht het steentje. Wel, het
vloog door een open raam een kamer bin
nen. Dicht bij dat raam stond een tafel
en daaraan zat mijnheer vano Duren een
bord soep te eten. Er was een beetje soep
overgebleven van de vorige dag en om
dat mijnheer van Duren zo erg dol op
soep was, had hij, zomaar midden op de
middag, het pannetje soep uit de kelder
gehaald en dat op een petroleumstelletje
warm gemaakt. Nu zat hij heerlijk te ge
nieten, terwijl zijn vrouw de kamer wat
opruimde.
Juist wilde hij een heerlijk balletje ge
hakt op zijn lepel scheppen, toen er met
een harde tik iets in zijn bord terecht
kwam. De soep spatte over de rand juist
op zijn mooie nieuwe stropdas. „Wat is
dat nou", riep hij, „wie gooit iets in m'n
soep?"
Zijn vrouw kwam haastig aanlopen,
maar ze wist ook niet wat er aan de hand
was. Ze haalde gauw een nat doekje om
de mooie das van haar man schoon te
maken. Mijnheer van Duren roerde eens
in de soep en toen vond hij het rode
steentje. „Wel heb ik het ooit", gromde
hij, „dat heeft zo'n lelijke kwajongen van
de straat gedaan." Hij-gluurde naar bui
ten, maar er was geen jongen te zien.
Kwaad gooide hij het steentje door het
open raam en at de rest van zijn soep op.
Er had wel een steentje in gelegen, maar
mijnheer van Duren hield te veel van
soep om wat op zijn bord te laten staan.
Nu lag het rode steentje op straat. Wielen
van auto's reden over hem heen, allerlei
mensen gingen voorbij, maar niemand
keek naar het steentje, dat toch zo mooi
glinsterde. Toen kwam er een klein meis
je langs. Ze zag het kiezeltje en raapte
het op. Ze stopte het in de zak van haar
schortje en daar lag het, tussen lintjes en
een paar zoutdropjes, wat knikkers en
twee wasknijpers. Het meisje was blij
met het steentje. Thuis poetste ze het nog
gladder met haar zakdoek en toen kreeg
het steentje een plaats in haar poppen
huis, bovenop een kastje. Dat stond
prachtig. De zon scheen door het raam en
het steentje glinsterde steeds meer. Dat
was ook wel, omdat het zo blij was dat
het zo'n mooi plaatsje had gekregen. Het
was best tevreden. Na die lange reis in
het ijsveld, na handerden jaren in de don
kere grond te hebben gelegen, was het nu
ontkomen aan de bestemming op de nieu
we weg wéér in de grond gestopt te wor
den net als al die andere kiezelstenen die
door de mannen van de Veluwe waren
gehaald.
door H. Westenberger
Vertaling:
Minny Musaph Blijdenstein
(41)
Jo drukt zijn ogen nog stijver dicht.
Hoe lang zo'n nacht duren kan! Hoe
moeilijk is het om een mens om te pra
ten en hem zo'n briefje in zijn hand te
gevenWat lopen er 's nachts veel
mensen op straat en wat wordt er dan
nog gewerkt! En wat voor mensen! Die
oude vrouw dat kind, dat die kreu
pele bedelaar moest helpen die twee
Arabische jongens die vriendelijke
krantenman, ja, die was aardig, al was
het dan ook honderdmaal een vuile
Griek.
Twee mensen zijn door Jo's briefje
naar het café „Charlotte" gegaan. Ten
minste twee, die hij zeker weet. En hoe
zal hij nu ooit te weten komen wat ze
daar verteerd hebben? Op goed geloof
aannemen, wat ze hem zullen geven?
O nee, maar
Nu opent Jo de ogen: Voor de gek zal
hij zich niet laten houden? Hij wil het
geld hebben, dat hem toekomt. Hij had
moeten zeggen: „Ik ga niet naar huis,
voor ik mijn geld heb".
Naar huis! Jo sluit de ogen en ademt
diep. Brrrrde weg naar huis. De
eerste vroegtram naar Ramleh. Nevel.
Kou. Een miezerige regen. Honger. En
moe moeMoet hij dan juist op
zo'n afschuwelijke manier geld ver
dienen? Zou het niet anders kunnen?
Maar acht dagen zal ik het toch vol
houden, denkt Jo, en voelt met wel
behagen hoe hij al weer zachtjes begint
in te dommelen
„Zeg Jo!"
Dat is de stem van RenéMet een
ruk zit Joachim rechtop.
René zit op in bed; wild kijkt hij uit
zijn ogen.
„Zeg, ik heb veel te lage tempera
tuur! Vijfendertig vijfzou ik er nou
tussenuit knijpen?"
Jo is al uit bed. „Och onzin! Laat
eens kijken! Kom, we zullen nog ®ens
opnemen
Gehoorzaam legt René de thermome
ter onder zijn arm. „Hoe was het van
nacht?" vraagt hij.
Jo geeuwt: „Och, niets bijzonders.
Twee Engelsen heb ik er heen geloodst,
verder niets."
„En het café? En de eigenaar?"
„Alles all right 'n solide zaak!"
zegt Jo branie-achtig. Waarom zou hij
de zieke nog meer opwinden? En per
slot van rekening zal dit café zeker niet
minder solide zijn dan alle andere
nachtcafé's!
„En het geld? Hoeveel heb je mee
gebracht?" examineert René verder.
Joachim keert zich om: hij vouwt zijn
slaapzakken op. „De afrekening gebeurt
eens in de drie dagen."
„Hm, en als ze je nu eenvoudig niet
betalen?"
„Idioot!" zegt Joachim, maar zonder
de minste overtuiging.
Dan zwijgen zij, totdat René de ther
mometer te voorschijn haalt.
„Ja, te lage temperatuur.. Wat nu?"
René heeft wel eens gehoord, dat je
kinine kon nemen.
Kinine, maar dat is vergift. Wanneer
moet je dat innemen? En waarvoor? En
hoeveel? Joachim zet thee en snijdt
brood, en René krijgt weer een vrese
lijke hoestbui en klaagt over steken in
de borst en in de rug.
„Hol toch eens naar een apotheek en
vraag iets, dat die pijn overmaakt!"
vraagt hij tussen twee hoestbuien door.
Maar Jo, die hem ondersteunt en een
glas water gereed houdt, schudt het
hoofd: „Nee, dan moet er maar meteen
een dokter komen!"
„Die ons verraden zal!" brengt René
er met moeite uit. Jo kijkt hem lange
tijd aan. Zijn mondhoeken zijn naar
beneden gezakt.
Misschien komt het door moeheid,
door het zo late naar bed gaan: maar
misschien is het wel het eerste teken,
dat hij in deze dagen de kinderschoenen
uitgetrokken heeftIk zal wel zor
gen, dat we niet verraden worden!"
zegt Jo. Meer zegt hij niet.
En René is er mee tevreden
Hij is er gedurende de laatste dagen
aan gewend geraakt, te doen wat Jo
zegt. Dikwijls geeft het hem een heerlijk
gevoel van rust, zijn hoofd te kunnen
neerleggen met de gedachte: „Nou, best,
Jo zal het wel weten, wat hij doet!
Maar als ik weer beter ben, wordt het
natuurlijk allemaal weer anders! be
looft hij zichzelf en rolt zich in de
nieuwe wollen deken.
Twee uur later staat Joachim in
een witte kamer, wit zijn de muren, wit
is de stenen vloer, wit het melkglas in
de deuren, en wacht rillend van moe
heid tot hij bij Dr. Achmed Zohagul zal
worden binnengelaten.
Zohagul.Waarschijnlijk een Turk.
Of iemand uit de Levant. Dat is juist
wat hij hebben moet en daarom heeft
Jo uit de vele naambordjes van dok
toren deze uitgekozen.
Naar een Europese dokter kon hij ze
ker niet gaan! Maar zelfs met deze Dr.
Zohagul zal hij heel voorzichtig moeten
zijn. En diplomatiek.
Hij luistert, achter de melkglazen
ramen spreken twee mannen met ge
dempte stemmen. Nu klinkt het gezoem
van een instrument, een deur gaat open,
een schel weerklinkt door het huis, en
een schaduw verschijnt op de melk
glazen deur.
Nu! denkt Jo en hij voelt het bonzen
van zijn hart.
De deur gaat openJo ziet een
lange, magere man, maar met een ge
bruinde tint, het onderste deel van zijn
gezicht gaat schuil onder een donkere
bakkebaard, waarboven een paar zeer
rustige, reebruine ogen glanzen, zijn
voorhoofd is hoog en jong.
Jo glimlacht beleefd en plotseling
krijgt hij het gevoel alsof het allemaal
niet zo erg zal zijn, als hij zich eerst
heeft voorgesteld
Dr. Zohagul glimlacht «ven«en« en
wenkt Jo binnen te komen.
Jo struikelt over de drempel. Of hij
vast wil gaan zitten, verzoekt de dokter,
terwijl hij nog even in de kamer rond
loopt, een paar dingen verschikt en een
paar kastjes sluit.
Nu gaat hij in de leuningstoel achter
zijn bureau zitten, bestudeert een ogen
blik zijn nagels en slaat dan pas de ogen
naar Jo op.
„Wel?"
Joachim zit op het randje van zijn
stoel en verbaast er zichzelf in stilte
over, dat hij op zijn klein stukje stoel
zitten kan.
„Wel?" vragen de bruine ogen tegen
over hem.
Joachim haalt diep adem. In zijn
lichtblauwe ogen is een uitdrukking van
ontroerende hulpeloosheid, maar zijn
stem is vast. „Ehik ben gekomen,
omomzoudt u mij als 'tu be
lieft kunnen zeggen, hoe longontsteking
zich in het eerste stadium openbaart?"
„Jawel, dat zou ik je wel kunnen
zeggen. Maar waarom? Denk je, dat je
longontsteking hebt?"
(Wordt vervolgd.)
