ONZE MODERUBRIEK
DE VALLEI
Jo <4 René
Veenendaal oefen
de en won
VRC alleen aan de leiding door 3-2
zege op A Z S V
Kampioenselftal van De Merino's
verloor laatste wedstrijd
Goede prestaties
van V.A.V.'ers
Ede I - 6 V2 -3 V2
Nieuws voor
de Boer
Extra geur - Extra smaak
ÜX
Voor de Jeugd
OPNIEUW FLINKE OVER
WINNING VAN S.K.F.
21
VVV won
met
3-1
SCHAKEN
Ritmeester I
„Eist" verloor van Rhenuc
L
Smaak
Douwe Egberts
de fijne Enge/se Ale langt
FEEST IN HET LAND!
FEUILLETON
Zaterdagavond spealda Vaanandaal aan
de Bergweg een oefenwedstrijd tegen het
Apeldoornse Victoria Boys. De geel-
blauwen wonnen deze aportleve ontmoe
ting met 30. De gasten kwamen met
liefst vijf invallers voor de dag, terwijl
Veenendaal invallers had voor Cees Hei
kamp en R. Hey. J. Overeem stond hier
door in de voorhoede opgesteld, terwijl
Kroes rechtshalf speelde met Van de
Kraats op de spilplaats.
Bij de rust hadden de Veenendalers
met 1—0 de leiding, door een goed doel
punt van Overeem. In de tweede helft
was het Henny Muller, die twee doelpun
ten op zijn naam bracht en de zege veilig
stelde. Een overigens verdiend tegenpunt
konden de Apeldoorners niet scoren.
V.R.C. behaalde zaterdagmiddag op
eigen terrein een moeilijke 32 overwin
ning op het bezoekende A.Z.S.V. uit Aal
ten. In de eerste helft ging het bij V.R.C.
gemakkelijk en met de rust had men dan
ook een verdiende 2—0 voorsprong.
Na de thee deed V.R.C. het veel te
kalm, zodat de gasten heer en meester
van het terrein werden. Spoedig werd de
voorsprong tot 2—1 gereduceerd, maar
daar bleef het niet bij, want na een klein
half uurtje stond de stand weer gelijk,
met aanvankelijk de beste kansen voor
de bezoekers. V.R.C. besefte echter nog
juist op tijd, dat men een overwinning
zou moeten behalen om de kansen op een
eventueel kampioenschap te behouden.
Met een fortuinlijk doelpunt kon Drost
V.R.C. nog weer een voorsprong geven,
Het kampioenselftal van De Merino's
heeft de laatste wedstrijd tegen Scher-
penzeel niet tot een goed einde kunnen
brengen. Scherpenzeel, steeds de grootste
konkurrent in de strijd om de eretitel,
was vandaag de betere ploeg.
Na 20 minuten spelen gaf linksbuiten
Cozijnsen de gasten de leiding, waarna de
rechtsbuiten van Scherpenzeel al spoedig
de tweede treffer in de touwen kon depo
neren. Het open spel van Scherpenzeel
was veel gevaarlijker, dan het korte en
te doorzichtige spel van de thuisklub.
Na de tee was De Merino's wel wat
sterker en dit bleek ook wel uit de doel
punten verhouding in deze tweede helft.
Linksbuiten Kroes kon de achterstand tot
12 verkleinen en door rechtsbuiten Ca-
pelleveen werd deze zelfs geheel wegge
werkt.
Er was nog maar drie minuten te spe
len toen een ver schot van de Scherpen-
zeelse spil in het uiterste hoekje van het
doel verdween en de zege veilig stelde
Naarmate de kompetitie vordert,
worden de prestaties van de Veenen-
daalse korfballers steeds beter. Nu was
Filo's III, dat op de onderste plaats van
de ranglijst staat, het gewillige slacht
offer van de doelpuntenhonger der ko-
gellagermensen. Het was overigens een
zeer matige wedstrijd, waarvan weinig
te vertellen valt.
Het begin was wel enigszins verras
send, want Filo's III naam vrij spoedig
de leiding door middel van een keurige
doorloopbal (01). De maker van dit
doelpunt bleek echter de enige gevaar-
lijke speler in de Zeister ploeg te zijn.
Van de 4 tegenpunten werden er door
hem drie gescoord. Toen aanvoerder
Farber gelijkgemaakt had (11), was
het praktisch gebeurd met de tegen
stand. Met de rust was de stand op
gevoerd tot 51 en na de tee liepen de
gastheren (en dames!) regelmatig uit
tot 114. In ieder geval hebben de
Veenendalers door hun fraaie reeks
overwinningen een opmars gemaakt
naar 'de bovenste regionen en zij heb
ben zelfs nog kans op een kampioen
schap.
(2-3).
Voor de aanvang van de wedstrijd bood
Scherpenzeel bloemen aan aan de aan
voerder van De Merino's, wegens het be
halen van het kampioenschap. De har
monie van de Scheepjeswolfabrieken gaf
aan deze wedstrijd een muzikaal tintje.
die zij met man en macht wisten te ver
dedigen. De stand In deze afdeling is
thans:
V.R.C
14
23
V.I.O.S
13
D.T.S
13
20
E.S.A
13
17
S.K.V
13
14
Oranje-Blauw
14
11
S.S.S.E
13
6
A.Z.S.V
11
3
S.K.V. W
12
1
G.V.V.V. speelde aan de Buurtlaan te
gen D.E.V. Voor de rust scoorden beide
ploegen elk eenmaal. Voor G.V.V.V. kon
A. Diepeveen de balans weer in even
wicht brengen, nadat de bezoekers de
leiding hadden genomen.
Na de thee was G.V.V.V. beslist de be
tere ploeg en konden zij de zege veilig
stellen door doelpunten van Diteweg en
Van Dolder.
Dit plaatje werd gemaakt tijdens de
receptie van het kampioens-elftal van
de Merino's zaterdagmiddag. Er was
zeer veel belangstelling en tal van
bloemstukken sierden de zaal.
Enkele leden van de Veenendaalse At
letiek Vereniging hebben zaterdag deel
genomen aan een veldloop te Zeist, ge
organiseerd door de vereniging „P.I.T."
Op de 1300 meter junioren B werd K.
Diepeveen een zeer goede tweede, met
een tijd van 4 min. 56 sec. Harry van de
Kraats werd op dit nummer vijfde en
Kees van de Wely zevende.
Een goede prestatie leverde ook de veel
belovende jonge tleet S. Drost, die vierde
werd op de 4000 meter heren D-klasse.
Hij maakte op dit nummer een tijd van 14
min.32 sek. B. van de Bovenkamp werd
op dit nummer achtste.
De Schaakvereniging „Ritmeester"
speelde de laatste wedstrijd van dit
seizoen tegen Ede I. en won deze met
6'/i3'/s.
Het v/as een heel prettige en spor
tieve wedstrijd welke het grootste ge
deelte van de avond gelijk opging, tot
tegen het einde Ede steeds verder ach
ter kwam te staan.
Dat het zo'n grote overwinning voor
de Ritmeesters zou worden was boven
verwachting.
De heer Davelaar van Ritmeester
leverde een uitzonderlijke prestatie
door met een mooie kombinatie zijn
partij in nog geen drie kwartier te
winnen.
De gedetailleerde uitslag was als volgt:
G. Blankestijn G. Ossekoppele VaVa
M. v. d. BovenkampI. Boonstra Va
Drs. G. J. Koomen J. Demoed 10
J de Fluitér D. Roseboom01
G. Achterberg—C. v. Heerikhuize 10
C. Beyer J. v. d. Stouwe 10
G. Davelaar J. J. Teune VaVa
E. Kalter J. Kanbier Va—Va
G. O. Reininga C. Bleyenberg VaVa
H. van Manen C. H. v. d. Tol Va—"/a
Totaal uitslag 6Vg—3Va.
De Hoofdgroep B. van het Ritmees
ter Schaaktournooi 1956 is als volgt
samengesteld:
Ir. H. J. van Donk, Dordrecht.
N. J. Goris, Apeldoorn.
Dr. G. W. van Vloten, Utrecht.
J. M. Veerkamp, Veenendaal.
Enigszins geflatteerd heeft Rhenus van
Eist, op het Leersumse sportveld, met
40 gewonnen. Rhenus kwam er goed
koop aan doordat Eist tweemaal in eigen
doel trapte. In de eerste helft was Eist
iets in de meerderheid, maar wist niet
lot doelpunten te komen. Wel scoorde
Eist voor rust in eigen doel; 10 voor
Rhenus.
Na de thee een enigszins ander spel-
beeld, waarvan Rhenus profiteerde door
tweemaal te doelpunten. Door een mis
verstand in de Elster achterhoede en een
fout van de keeper, werd wederom in
eigen doel getrapt, zodat de eindstand
kwam met 40 voor Rhenus. Rhenus
speelde deze wedstrijd uiterst onzeker en
men zal nog uit een ander vaatje moeten
tappen wil men kampioen worden.
VOORLICHTINGSBUREAU
VAN 0IN V0EDINGSRAA0
De laatste tientallen jaren ls het ge
bruik van rijst- en macaronischotels als
volledige maaltijd toegenomen. De ge
woonte om deze schotels te eten stamt,
zoals u begrijpt, uit streken waar aard
appelen niet of weinig worden ver
bouwd. De rijst of de macaroni wordt er
dikwijls gegeten met vlees, kaas, vis of
eieren en met een vitamine C-rijke
groente. In ons land moet de aardappel
grotendeels voor de vitamine-C voor
ziening zorgen; daarom is het geraden
als regel aardappelen en niot dan bij
uitzondering een hoofdschotel van rijst
Een eenvoudige
japon voor zwaar
dere figuren. Dit
model kleedt slank 1
af, door de mid- u 'lt,^
denvoor- en ach
terbaan, welke
geen naad in de
taille hebben. De
japon is hoog ge
sloten, een splitje
middenvoor, ter
wijl de kraag
aangeknipt is.
Met de dek-
kraag wordt te
gelijk het splitje
afgewerkt. Een
mouw met man
chet, deze dubbel
nemen. Het pa
troon is uitgezet
voor maat 48. Be
nodigde stof: 1.40
cm breed, 2.90 m.
0
it
*9
3
f
1
Ji.f N.
yAl
II
4 ai'LU j
u
of macaroni te eten. Er bestaan honder
den kombinaties en even zovele recep
ten voor rijst- en macaronigerechten,
zodat we het dus zeker niet alleen be
hoeven te houden op de traditionele
macaroni met ham en rijst met kerrie
en vlees.
Een droogkokende rijst is voor een
hoofdschotel het meest geschikt. Gort,
en dan bij voorkeur een grove soort, ls
een goede afwisseling.
Als groenten bij een rijst-, gort- of
macaronischotel passen het best de fel
gekleurde soorten en de groenten met
niet te flauwe smaak, zoals spinazie, ge
bakken uien, savoye- en groenekool,
prei, erwten en snij- of spersiebonen.
Ook een groentesla zorgt voor een fris-
stevige begeleiding van de toch altijd
wat melige macaroni, rijst of gort. U
hebt natuurlijk al lang begrepen dat de
groente niet mag ontbreken in een der
gelijk hoofdgerecht. Geeft u een maca-
ronischelp of rijstsschoteltje bij de kof
fietafel, dan is de aanwezigheid van
groenten niet strikt noodzakelijk.
Wilt U een macaroni- of rijstmaaltijd
met een toetje besluiten, kies dan bij
voorkeur geen al te zetmeelrijke ge
rechten, zoals griesmeelpudding, haver
moutpap, broodschotel of Jan-in-de-zak
een vruchtengerecht of gladde vla of
yoghurt zullen het beter doen.
De aandacht van werkgevers en ar
beiders wordt gevestigd op het feit, dat
per 1 mei 1956 een nieuw boekjaar van
het Vakantiefonds voor de Landbouw
ingaat, hetgeen o.m. gepaard gaat met
het in omloop brengen van een nieuw
type vakantiebon.
De nieuwe vakantiebonnen, welke
zoals gebruikelijk een uitgiftegeldig
heid zullen hebben van één jaar, n.l.
van 1 mei 1956 t.m. 30 april 1957, zul
len worden uitgegeven in coupures van
4,30; 4,—; 2,50; 1,—; 0,30 en
0,10. De bonwaarden, zoals die voor
het boekjaar 19551956 waren vastge
steld, blijven dus voor het komende
boekjaar gehandhaafd. Echter is hier
aan toegevoegd een bon ter waarde van
4,30.
De bonnen zijn vanaf 1 mei a.s. ver
krijgbaar bij de plaatselijke boeren
leenbanken.
Evenals vorig jaar is bij aankoop een
toeslag verschuldigd van 1 °/o van het
nominale bonnenbedrag.
Pickwick Thee heeft
de zo bijzonder krach
tige geur, die ken
merkend is voor een
echte Engelse me
lange.
Ook de smaak van
Pickwick Thee heeft
het aparte Engelse
karakter, uiterst ver
kwikkend en opwek
kend bij ontbijt
of thee-uurtje!
En de fijne geur, de koste
lijke smaak vanPickwick
Thee worden extra be
schermd door een SPECIALE
ALUMINIUM BINNENVER-
Ceylon Melange 108 tl
Engelse Melange 94 cl
r> l l T*/ l doosjes van 20 stuks 98 cl
Pickwick theezakjes
J 1 tn doosjes van 10 stuks 50 cl
Pickwick Thee geeft u niet alleen
méér smaak en méér geur, maar
beloont u ook met een opvallend
royale, goudkleurige afschenk. Ver
geet niet, Pickwick Thee te bestellen
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
Onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
JARIGE NEVEN EN NICHTEN
12 april Jan van Dijk;
12 Dinie Berends;
12 Eefje de Kruyff;
12 Doornroosje;
13 Corrie Berends;
14 Rieka de Kleuver;
14 Hermien Breeschoten;
14 Hermien Bruselot;
14 Henny Srübe;
17 Beppie de Ruiter;
18 Jan Gerritsen;
19 Emma van Schuppen;
Oplossing raadsels
I. 1. Eeuwjaren zijn nooit schrikkel
jaren;
2. Allemaal evenveel;
3. Ook 10 kg.
II. Het is goed riemen snijden van an
dermans leer.
III. Eeuw.
t| ft7' "jlt'ify j»''»]*
NIEUWE RAADSELS
I. 's Nachts heb je me niet nodig. Over
dag wel. Zet een b voor me en ik
ben je speelgoed.
II. Als je letters in de plaats van de
puntjes zet, dan krijg je verschillen
de plaatsnamen
1. e e inge
2. oo e aal
3. nkh iz
4. aa n
5. a e om
6. oe an o a d
7. r er nd
III. Ik ben geen cirkel en heb toch geen
hoeken. Mijn eerste deel heeft de
zelfde vorm als mijn geheel. Mijn
tweede deel heeft niet veel kleur.
Hoe noemt men mij?
OM VLUG EN ZONDER HAPEREN
TE ZEGGEN
Bakker Bertus Bos bak best bruin brood.
Best bruin brood bakt bakker Bertus Bos.
WEET JE
dat een vos, als je hem ziet, altijd al
leen is? Een vos gaat nooit met een grote
groep op jacht. Elke vos heeft zijn eigen
jachtgebied. Komt er een andere vos in
zijn jachtveld, dan volgt er een hevige
ruzie.
dat een kat in het donker niet kan
zien? Men zegt wel eens dat een kat zelfs
in het pikkedonker kan kijken. Dit is niet
waar. Wel heeft ze veel betere ogen dan
een mens, maar er moet toch ergens een
beetje licht vandaan komen, anders ziet
ook de kat niets.
dat er op sommige plaatsen op de Ve-
luwe borden staan waarop een hert staat
afgebeeld? Dit zijn waarschuwingsborden
en ze betekenen: Uitkijken voor over
stekend wild.
Prinses Lente stapte in haar gouden
koetsje om haar jaarlijkse feesttocht door
het land te maken. Zojuist was haar va
der, koning Winter, thuisgekomen, knor
rig en brommerig als altijd. Haar moeder,
koningin Zomer en haar broer, prins
Herfst, hadden haar vriendelijk nage
wuifd van achter de vensters van het
kasteel, waar ze woonden maar haar Va
der was dadelijk naar bed gegaan en had
haar niet eens goeiendag gezegd. Vader
was ook altijd zo streng en zij kon het
toch ook niet helpen, dat zijn tijd weer
voorbij was en hij een heel jaar niet kon
regeren. Wat zouden de mensen weer
naar haar verlangen! Het witte paardje
liep wat het lopen kon en overal waar
prinses Lente langs reed, werd het gras
helder groen en vouwden de vele voor
jaarsbloemen hun kelkjes open. De wil
gen langs de slootkant wuifden met hun
licht groene hoofden. Als vreemdsoortige
schepen zeilden grote witte wolken langs
de teerblauwe lucht. Prinses Lente
schudde haar krullen naar achteren. Die
waren versierd met kleine bosjes
sneeuwklokjes. Ook haar witte jurk van
ragfijne kant was versierd met voor
jaarsbloemen en het kleine witte paardje
had manen die doorvlochten waren met
gele en groene linten. De lentekieuren.
Nu reed de prinses een dorp binnen,
waar de mensen haar met luid hoerage
roep begroetten. Ze stopte op de markt,
waar een prachtige kastanjeboom plotse
ling de kleverige knoppen ontsloot. Nu
leek het net of honderden wollige hand
jes de prinses toewuifden. Wel tien me
rels waren in de boom aanwezig om de
prinses een welkomstlied toe te fluiten.
De mensen stonden stil te luisteren en
klapten, evenals de prinses, vrolijk in hun
handen toen het uit was. Nu hield de
burgemeester van het dorp een prachtige
toespraak. Twee nachten was hij opge
bleven om hem in zijn hoofd te prenten,
want natuurlijk zou hij voor geen geld
van de wereld blijven steken. Toen dat
was afgelopen, kwamen alle mensen en
kinderen de prinses een hand geven. Ze
vertelden van de strenge vorst, koning
Winter, die zolang met ijzeren hand ge
regeerd had. Een oude man liet haar zijn
linkeroor zien, dat bevroren was geweest.
Daar heeft zijne majesteit uw vader, zo
hard in geknepen hoogheid." Ja je kon
het zien, het oor was nog paarsrood. Een
onderwijzer kwam met twee opgezette
vogels aandragen, een meerkoet en een
Vlaamse gaai. „Twee van de slachtoffers,
die uw vader gemaakt heeft, hoogheid",
zei hij. Een schipper riep half lachend:
„Uw vader heeft het mooi versierd hoor!
Hij heeft me 14 dagen gevangen gehou
den in het pakijs. Prinses Lente werd een
beetje verlegen. Ze wist dat haar vader
de mensen veel narigheid had bezorgd,
maar dat kon zij ook niet helpen. Natuur
lijk wisten de mensen dat wel, maar ze
waren nog zo vol van alle geleden onge
rief, dat ze er nog eens even over platen
moesten. Maar toen kwam er een kolen
boer naar voren, netjes gewassen natuur
lijk, en die zei lachend: „Kom mensen,
naai geen oude koeien uit de, sloot, ko
ning Winter is verdwenen en hier is prin
ses Lente in levende lijve, hiep, hiep,
hoera!!
Alle mensen stemden hier van harte
mee in, alleen de man met het bevroren
oor dacht nog even: „Ja, jij hebt makke
lijk praten, jij speelt altijd onder één
hoedje met koning Winter".
Nu gaven de kinderen, in hun fleurige
voorjaarskleren elkaar een hand en
maakten een rondedans om de prinses,
terwijl ze het lied zongen dat de burge
meester zelf gemaakt had:
Wij zingen, wij springen,
Wij dansen hand in hand.
Lief Lenteprinsesje,
Wees welkom in ons land!
Het ijs is verdwenen,
Uw vader is gevlucht,
En niemand, die onder
Zijn tyrannie nog zucht!
De zon schiet haar stralen
Op 't fonkelend water,
De ekster doet horen
Zijn vrolijk geschater.
De kleuren der bloemen
Het groen van de wei,
Dat alles, dat alles
Het maakt ons zo blij!
De merels in de kastanjeboom hadden
dapper meegezongen en de prinses had
met een stralend gezicht zitten luisteren.
Was het niet heerlijk met zoveel vreugde
ingehaald te worden? De burgemeester
glom van voldoening toen de prinses hem
kwam bedanken voor het mooie lied. Nu
werd het tijd om afscheid te nemen en
weer naar een ander dorp of stad te gaan,
want ook de mensen in de grote steden
keken met verlangen uit naar de Lente
prinses. Dan zouden ze weer heerlijk
kunnen wandelen in hun parken en
plantsoenen! Zo werd ze overal met ge
juich ingehaald. En toen ze eindelijk haar
zegetocht moest beëindigen, was ze haast
duizelig van alle eer die men haar be
toond had. Nu werd het langzamerhand
tijd voor haar moeder, koningin Zomer,
om haar intocht te doen. Stralend reed de
prinses weg in haar gouden koetsje, na
gewuifd door duizenden handen, terwijl
een groot vogelkoor haar een „tot weer
ziens" nafloot.
door H. Westenberger
Vertaling:
Minny Musaph Blijdenstein
(43)
Maar voor hij hem weg laat gaan,
keert hij zich plotseling naar hem toe
en kijkt hem doordringend aan: „Zeg
ben jij ook ziek? Je ziet er niet al te
best uit. Zooververmoeid".
Jo knippert verlegen met zijn ogen,
dan lacht hij een beetje overmoedig:
„Ik? Ziek? Geen denken aan! Ik ben
alleenHij zwijgt, maar er is iets
in deze lange, magere man, met die
zachte stem, dat hem doet denken: hem
zou ik graag alles willen vertellen
„Ik heb het natuurlijk een beetje druk"
is alles wat hij tenslotte zegt.
De dokter knikt langzaam.
„Dat komt, omdatomdatik
mijn vriend helemaal alleen verzorgen
moet, enenop reis is zo iets
natuurlijk veel moeilijker dan thuis,
en ik heb nog nooitik bedoel, zo
iets moet je eigenlijk geleerd hebben.,
en bovendien heb ik ook nog zo iets als
een beroep!" Dit laatste zegt hij zeer
uitdrukkelijk met ernstige ogen en
diepe rimpels in het voorhoofd.
„Zo, je hebt een beroep? Wat doe je
dan?"
„Ik ben gids. Dat wil zeggen
zo iets dergelijks tenminste".
Nu kijken de ogen van Dr. Zohagul
ernstig. „Zo iets dergelijks betekent in
onze stad meestal ietshmiets
wat het daglicht niet verdragen kan..
Weet je dat?"
Jo knikt sportief. Natuurlijk weet hij
dat. En het nachtcafé, waarvoor hij
's avonds briefjes uitdeelt is ook een
duistere zaak. Maar per slot van reke
ning doet hij niets anders dan briefjes
uitdelen. En als hij er later een beetje
aan gewend is, zal hij er ook wel niet
meer zo vreselijk moe van worden.
De dokter neemt hem langzaam van
het hoofd tot de voeten op. „Zou je er
niet liever mee ophouden?" vraagt hij
dan. „Ik krijg zo de indruk, dat je een
beetje te veel hooi op je vork genomen
hebt. Je verpleegt een zieke vriend, en
dat nog wel onder zulkezulke bij
zondere omstandigheden, dat is eigen
lijk al meer dan genoeg".
Jo kijkt hem argwanend aan: „Hoe
bedoelt u dat? Wilt u daarmee zeggen,
dat ik, dat wij
„Ik wilde helemaal niets zeggen! Je
bent toch alleen bij mij gekomen om
over de patiënt te spreken, nietwaar?"
Jo glimlacht verlegen. „Ja, dus ik
moet mijn vriend dat drankje vijfmaal
per dag geven, nietwaar?"
„Ja, zo heb ik het opgeschreven. En
als de toestand van de patiënt niet ver
betert, kom je terug, nietwaar?"
„Natuurlijk!" knikt Jo. Dan maakt de
dokter de deur voor hem open. Maar
voor hij de buitendeur bereikt heeft,
hoort hij plotseling de zachte stem weer
achter zich. „Je kunt trouwens voor
andere dingen ook bij me komen, hoor!"
En dan valt de zware deur achter
hem dicht.
En Jo gaat terug naar huis en hij
weet niet waarom hij zich een beetje
beschaamd voelt.
Hoofdstuk XXVII
Twee dagen later staat Joachim
weer in de spreekkamer van Dr. Zoha
gul. De anders zo beheerste man
schrikt zichtbaar als hij de jongen ziet.
Jo glimlacht als hij dit opmerkt. Ja,
wat wil je, hè? 's Nachts werken voor
„Charlotte" en overdag een zieke
vriend verzorgen, en zo goed en zo
kwaad als het gaat, eten koken, en
daarbij nog de grote zorg, hoe alles nog
komen zal ja, ja, dat gaat je maar
niet in de kleren zitten. Dan is het
toch heel goed te begrijpen, dat je er
niet bepaald blozend uitziet, nietwaar?
Maar Jo ziet er niet slecht, maar ook
veel ouder uit. In zijn zacht kinder
gezicht, om zijn grappige mond, heeft
een geheimzinnige kunstenaar plotse
ling fijne lijnen getekend, ragfijne lij
nen, maar ze geven het gehele gezicht
een andere uitdrukking. Daarbij heeft
hij donkere kringen om de ogen en een
blik, waarin afmatting en trots om de
voorrang vechten.
„Het gaat slecht", zegt hij haastig en
zonder plaats te nemen. „De patiënt
slaapt bijna aan één stuk door, maar de
koorts is niets verminderd, alleen heeft
hij niet meer zoveel pijn dat zegt
hij tenminste, maar in zijn slaap kreunt
hij nog vaak. Zou deze ellendige slaap
misschien door de medicijn kunnen
komen? Maar als hij wakker is, is hij
ook nog versuft! En de koorts is ook
nog helemaal niet naar beneden! Hier
is de nieuwe tabel ziet u maar, pre
cies hetzelfde gebleven."
En nu zou er wel niets anders op
zitten dan de dokter te verzoeken naar
de patiënt te komen kijken. Ja, hij, Jo,
was nu vast besloten: hij had er lang
genoeg over nagedacht, en ook voor
hem zelf zou het wel het beste zijn; hij
kon deze onzekerheid niet meer uit
houden. MaarJoachim zwijgt, en
kijkt met een diepe rimpel in het voor
hoofd de dokter aan.
Op het gezicht van Dr. Zohagul is
zoveel goedheid te lezen, dat het Jo
diep ontroert.
En rustig nu, vertelt hij verder, dat
hij en zijn vriend eigenlijk helemaal
niet op reis zijn, dat zou de dokter
zelf wel al gedacht hebben nietwaar?
Maar zij zijn voorgoed weg van huis en
als het goed geweest was, zouden ze
allang op een boot en op zee geweest
zijn, maar die vervloekte ziekte van
zijn vriend had de hele boel in de war
gestuurd. En nu waren ze in een
schuilplaats, die nog niemand ontdekt
had, ook de politie niet, die op het
ogenblik zeker naar hen aan het zoe
ken zou zijn, en die door niemand op
de hoogte zou worden gebracht, zoals
zij tenminste hopen!
„Dus jè denkt", zegt de dokter ern
stig, „dat ik jullie zou verraden, als je
mij naar je vriend zou brengen?"
(Wordt vervolgd.)
