Kaasgebruikers TEVREDEN KLANTEN bedden en ledikanten I I 1 JAPONNEN Voor Uw dochters! r SPORTCOLBERTS Jo c>4 René Fa. B. v. Hees Co. De Vallei Uw blad! gratis PIET VAN BEEK Prijzen van 165.- tot 98.- 16.75 Verblijdt moeder nu eens echt!!! R. VAN EDEN Het valt U beslist niet moeilijk uit onze collectie STEEDS HET NIEUWSTE TEGEN DE LAAGSTE PRIJZEN van 69.00 tot 14.90 VOOR JUNIOR 94 75 Bijpassende PANTALONS verlichtings* UW KEUS TE BEPALEN „GROTE MATEN JAPONNEN" MEISJE-SKLEDINGV „LAURA KAY' JURKJES; TOPPERS: Deze week kwamen grote zendingen bin nen in de laatste nieuwe dessins. DERDE BLAD „DE VALLEI" VRIJDAG 11 MEI 1956 No. 37 MET EEN PRACHTIGE NIEUWE STOFZUIGER een nieuwe wasmachine strijkbout kap of wandverlichting schemerlamp Zie onze etalage!! HOOFDSTRAAT 58 VEENENDAAL Accordeons - Guitaren Ukelelu's - Platenspelers Pick-up. GRAMOFOONPLATEN MEUBELSTOFFEERDERS EN LEERLING MEUBELSTOFFEERDERS Recticel Rubber Company P. VANSCHUPPEN touringcar-chauffeur H. HOUTH EN ZOON met onze VLOERBEDEKKING vanaf 1,45 per meter2 Emmalaan 28 - Telefoon 2039 - Veenendaal Wij brengen iedere week de laatste nieuwe modellen en stoffen waarvan in kleur en dessin slechts enkele stuks in on ze sortering worden opgenomen. r WAAROM OMDAT: feuilleton WIJ HEBBEN EEN ZEER GROTE SORTERING Andere zeer gewaardeerde cadeaux zijn: In al deze artikelen hebben wy zeer ruime keus MARKT 3 - VEENENDAAL Wij hebben alle merken Ook kasten voor het inbouwen van Uw zowel klassiek, populair als jazz. kunnen geplaatst worden bij Candialaan 6 Rhenen Dagelijks aanmelden aan de fabriek of na 6 uur: Esdoornlaan 56. U heeft tijdens de Winkelweek de kans Uw kaas, die u anders altijd moet betalen, geheel mee naar huis te mogen nemen! Le vensmiddelenbedr y f Zandstraat 105, Telefoon 2478, stelt U daarvoor in de ge legenheid. Het enige wat U moet doen is de kaas op het juiste gewicht af te snijden. Slaagt u hierin, dan is de kaas voor u. Met kaas meer mans, dus waag een kans! GEVRAAGD VOOR ZO SPOEDIG MOGELIJK Eist (U.) MAAR OOK ONZE TAPIJTEN, OVERGORDIJNSTOFFEN EN VITRAGE VALLEN IN DE SMAAK IN DEZE ARTIKELEN LEVEREN WIJ U BETERE KWALITEIT EN APARTE DESSINS U WILT UW WONING NATUURLIJK GEZELLIG INRICHTEN? DAN NAAR Deelnemer Winkelweek Onze afdeling is werkelijk iets aparts. Slank kledende modellen in jeugdige dessins. vindt U op onze afdeling 'ff de leuke modellen in JURKJES - JOPPERS en TOPPERS in popeline - Cotton Imprimé en nylon Leeftijd 6 jaar v.a. 4.90 in arraché en mohair brossé Leeftijd 6 jaar v.a. 14*90 kochten reeds vele heren zon pracht costuum uit onze unieke voorjaarscollectie zij prijs stellen op een kwaliteits costuum, meteen pas vorm als maatwerk, tegen aantrekkelijke prijzen. r brengen wij een groot assortiment in Engelse en Italiaanse tweeds. Leeftijd 10 tot 17 jaar v.a. zuiver wollen kamgarens v.a. C. Diepeveen HOOFDSTRAAT 23-61-65 VEENENDAAL (50) „Nou, in vredesnaam, geef die rommel dan nog maar eens hier!" En hij gorgelt op een zelfgemaakte melodie. Als zijn lied uit is, zet hij het glas naast het bed, vouwt zijn armen weer onder zijn hoofd en gaat door met zijn verhaal. Hoe hy dus van plan geweest was naar het café „Charlotte" te gaan om zijn geld te halen, en al op weg er heen was, toen de dokter hem met zijn auto achterop gekomen was, en hem had overgehaald, de paar piasters, die „Char lotte" hem zou moeten betalen, maar te laten lopen. Want in dit café „Charlotte" dat had dokter Zohagul zeker pas ge hoord toen Jo al onderweg was, was een erg duister zaakje, zo duister, dat hij het niet eens vertellen wilde, en elke paar weken werd het café door de politie schoongeveegd! Maar Jo was natuurlijk op het standpunt blijven staan, dat hij zijn eerlijk verdiende geld hebben wilde, hoe duister „Charlotte" dan ook mocht zijn. En zo hadden ze dan lang en breed op straat over deze kwestie heen en weer gepraat „Maar Jo, hoe kwam je met zulke mensen in aanraking?" Jo haalt de schouders op: „Ja, als iemand werk zoekt, dan moet hij nemen door H. Westenberger Vertaling: Minny Musaph Blydenstein wat er voor de hand komt, hè, en boven dien was het wel interessant ook, zo'n stad 's nachts, en wat er dan allemaal gebeurt en wat een grappige mensen er zo al rondlopen nou dan, om kort te gaan, op het laatst waren ze dan samen naar café „Charlotte" gegaan, de dokter en hij. „En wat hebben ze je betaald En wat heeft de dokter ervan gezegd?" Jo trekt een gezicht alsof hij een mop vertelt. „Hij heeft niets gezegd. Het café was gesloten. „Wegens omstandigheden gesloten" stond er op. Helga kan zich niet beheersen, zij lacht hartelijk. Maar over de schrik, die haar heeft doen verbleken over Jo's verhaal, is zij nog niet heen. Als ze bedenkt, wat er niet allemaal met de jongen had kun nen gebeuren. Aan welke afgronden heeft hij gestaan! En zonder het zelf te we ten „Zeg mammie, en die dokter Zohagul is de fijnste kerel, die ik ken! Werkelijk waar! Eerst was ik natuurlijk woedend op hem, omdat hij oom Hans had laten komen, en daarover heb ik hem mijn mening gezegd. Maar toen heeft hy het mij uitgelegd. Hij was van plan niets an ders tegen oom Hans te zeggen, dan dat jullie niet al te bezorgd om ons behoefde te zijn want dat hij wel zo'n beetje op zou letten en dat hij dacht, dat het het verstandigste zou zijn, de politie er maar biiiten te houden. Ja, dat wilde hij oom Hans zeggen, en dat was natuurlijk niet zo erg en op die manier zou hij ons ook niet verraden hebben. En ik vind, dat hij zich heel keurig heeft gedragen, deze dokter Zohagul ,Ja, dat vind ik ook. En ook als dokter schijnt hij heel knap te zijn maar zeg eens Jo, wat ik nog wilde vragen. Dus je bent elke nacht op stap gegaan en je hebt vreemde mensen aangesproken en geprobeerd ze over te halen om naar café „Charlotte" te gaan." „Hm, dat wil zeggen, dat heb ik maar een paar nachten gedaan." „Maar heb je er dan nooit eens over nagedacht, hoe gevaarlijk dat had kun nen zijn? Je weet toch, dat er allerlei mensen in zo'n havenstad rondlopen!" „Ja dat weet ik natuurlijk. Maar zo is het leven nu eenmaal, als je op jezelf aangewezen bent. En er hoeft toch niet altijd iets te gebeuren! Je kunt toch ook wel eens geluk hebben, nietwaar?" Helga kijkt hem nadenkend aan. Zij kan zich de jongen niet voorstellen, rond lopend in de nacht, vreemde mensen aan sprekend zij heeft het gevoel alsof er plotseling een geheim om hem gekomen is. Hij heeft iets beleefd, dat zij zelf niet kent; hij heeft een ervaring opgedaan, die zij nooit ondervonden heeft, en waar schijnlijk ook nooit ondervinden zal. En zo zal het nu wel vaker gaan, hoe ouder Jo wordt „Waar denk je aan, mammie?" Helga dwingt zich aan iets anders te denken. „Och, aan niets bijzonders. Maar nu weet ik tenminste waar jy deze vre selijke verkoudheid vandaan hebt, van dat 's nachts rondlopen, natuurlijk." Jo kijkt en ziet langs zijn moeder heen. Misschien, denkt hy, heb ik ze van het rondlopen 's nachts, maar misschien ook wel, omdat ik de laatste tijd altijd zon der dekens geslapen heb, omdat René er anders niet genoeg had. Maar dat gaat niemand aan. „Hoe gaat het met René?" vraagt hij. Helga zucht. „Ze konden hem met zijn longontsteking niet transporteren, hij heeft het natuurlyk uitstekend bij deze dokter Zohagul. En over twee of drie dagen is mevrouw Brackis tante Leontine zo ver beter, dat ze hem zal mogen opzoeken." „Mijn geliefde nieuwe tante," zegt Jo spottend. Maar dan gaat hij een beetje rechtop zitten en kykt zijn moeder bezorgd aan. „Maar, mammie, zeg, we blyven toch hier wonen? We gaan toch niet naar hen toe?" Helga wordt vuurrood by deze vraag. „Neen, natuurlyk niet," zegt zij haastig, en staat op en gaat naar Jo's kastje, blijkbaar om iets te zoeken. „Neen, we gaan niet by hen wonen, dat is ze ker!" Maar Joachim heeft soms scherpe oren. „Dat zeker nietMaar wat dan wel?" Helga heeft zich gebukt en probeert de lade van de kast, die een beetje klemt, open te trekken. De la heeft al zo lang geklemd als Jo zich herinneren kan, maar opeens schijnt zijn moeder dat zo gewichtig te vinden, dat ze Jo's vraag niet eens heeft gehoord tenminste ze geeft er geen antwoord op. En Jo voelt, hoe zijn hart plotseling wild begint te klopen. Hij kan niet meer rustig blyven liggen en zonder dat hij weet wat hij doet neemt hij het glas van het nachttafeltje en begint verwoed te gorgelen Maar hij kan niet blijven gorgelen. En ook Helga kan niet bij de obstinate la blijven knielen. Langzaam komt zij omhoog. En langzaam gaat zij op de rand van Jo's bed zitten, haar lichte japon in kleine vouwtjes over haar knieën uitplooiend. Lange zwijgende seconden gaan voorbij Eindelijk hervat, de moeder het gesprek: „Zeg Jo Jo bekijkt met aandacht het plafond: „Ja Helga is nog steeds bezig smalle kleine vouwen over haar knie te leggen. „Zeg Jo ik had er eigenlijk al giste ren met je over willen spreken ik wilde »je namelijk zeggenik meen, ik wilde je vragen of je het heel erg zou vinden, als als oom Hans je als hij je nieuwe vader zou worden Nog steeds staart Jo, zonder zich te verroeren, naar het plafond. „Geloof je niet, Jo, dat je van hem zou kunnen houden? Jullie hebt het immers zo goed met elkaar kunnen vinden, toen jullie elkander in Alexandrië hebben ontmoet. Ik dacht, dat je hem eigenlijk wel erg aardig vindt, is 't niet?" „Och ja, als het niet anders kan Plotseling springt Helga op. Zij legt haar mooie, smalle hand op de borst van de jongen en buigt zich dicht over hem heen. „Kijk eens Jo, wij hebben ons dat zo genoegelijk voorgesteld we zouden dan over twee jaren, als jij naar Duits land gaat, alle drie naar Duitsland gaan. Oom Hans zou hier iemand anders in zijn plaats nemen, en zelf in Berlijn in de fabriek gaan werken, dat zou hij gemak kelijk zo kunnen inrichten. En jij zou dan in Berlijn kunnen studeren stel je eens voor, je zou rustig en zonder zorgen kun nen studeren en als je dan later eens weg zou gaan naar een andere stad of als je ergens anders een betrekking zou krij gen, dan zou ik niet zo alleen zijn, Jo; dan zou ik toch altijd iemand bij mij heb ben. En jij zou om mij geen zorgen hoe ven te hebben. Zie je! en daarom, Jo." Ze heeft steeds sneller en met meer nadruk gesproken. En terwijl zij spreekt overvalt haar plotseling een beklemmen de angst: Wat moet er in vredesnaam gebeuren als de jongen er eens tegen zou zijn Als hij er op staat, dat zijn moeder, die hij pas weer terug gekregen heeft, nu alleen voor hem zal zijn Eindelijk spreekt Jo „De hoofd zaak is eigenlijk, dat jij van hem houdt! En daaraan kan niemand iets verande ren!" Helga buigt verlegen het hoofd: Ja, zij houdt erg veel van hem, daaraan kan werkelijk niemand iets veranderen. „Maar," zegt zij en haar stem klinkt een beetje onzeker. „Als jij liever niet wilt, dat ik met hem trouw, Jo, dandan trouw ik niet. Je mag niet denken, dat ik je voor de tweede maalalles hangt af van jou, Jo Joachim ligt nog steeds met het hoofd naar boven, de armen er onder gevou wen. Als hij hoort, hoe de stem van zijn moeder onzeker klinkt, knijpt hij zyn ogen dicht. En tegelyk voelt hy in zijn borst een wonderlijke pyn; een pyn zoals hij nog nooit gehad heeft, waarvan hij zou kunnen huilen en die hy toch niet zou willen missen Alles hangt van jou af, Jo Och, waar is de tijd, dat er niets helemaal niets van hem afhing! Hoe lang lijkt dat al geleden! Hoe klein was alles toen en hoe klein was hij toen zelf nog! Maar nu? Alles hangt af van jou? Jo langzaam, byna alsof het hem moeite kostte, richt Jo zich op in bed. Hij legt zyn jongenskop in de zachte ronding tussen Helga's schouder en hals en dap per zegt hij wat zyn hart hem ingeeft: „Nou, dan zit er niets anders op, dan hem te trouwen!" En dan voelt hij plotseling de armen van zijn moeder om zyn hals, hy hoort haar zachte, lieve lach vlak bij zijn oor. Maar het ontgaat hem niet, dat er een snik in haar lachen is Huilt ze dan. Zou ze huilen? Ja heus, ze huiltEn met zijn schorre stem smeekt hy: „Niet huilen, mammie, als je blieft niet huilen, dat kan ik niet horen en als je nu niet ophoudt, dan neem ik alles terug, wat ik heb gezegd! Mam mie, mammie, huil nu toch niet zo, waar om huil je dan tochhou nu als je blieft-op-met-huilen! Anders ik maar hy kan niet verder praten. De ar men om elkanders hals geslagen, de hoofden tegen elkaar aan, huilen ze nu allebei. EINDE

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1956 | | pagina 5