DE VALLEI
Levensstrijd
Veteranen tournooi
begonnen
Prachtige resul
taten voor V.A.V.
Voor de Boer
Voor de Jeugd
JUDO
RHENEN—ANTWERPEN
Trekt van leer
Bestrijding abortus Bang
x i i
x
x
x i
x
x
SCHELVIS
FEUILLETON
Het elk jaar terugkerende en reeds po
pulair geworden veteranen-tournool, ten
bate van de autotocht van de ouden van
dagen, is weer gestart. Ditmaal nemen 12
veteranen-elftallen aan dit tournooi deel.
Vrijdag vonden op het Dovo-terrein de
eerste wedstrijden plaats. Even voor de
aanvang hoorden wij de opmerking: „De
comedie van de kale hoofden en dikke
buikjes gaat weer beginnen". Maar even
als vorig jaar zullen de oudjes ons wel
weer kunnen verrassen. Alst eerste kwa
men de vertegenwoordigers van Ritmees
ter en S.K.F. in het veld. Al had deze
vertoning met werkelijk voetbal niet zo
veel te maken, leuk was het in ieder ge
val. In de 15de minuut van een gelijk
opgaande eerste helft, kon na goed door
zetten van de rechtsbuiten, SKF de lei
ding nemen 01. Even voor rust waren
de partijen weer op gelijke voet gebracht
(1-1).
Na de thee was Ritmeester steeds in de
aanval. De SKF-achterhoede hield echter
moedig stand. Iedereen had zich al ver
zoend met een gelijk spel, toen even voor
het einde Diepeveen uit een corner Rit
meester de overwinning bezorgde 21.
De tweede wedstrijd was van een heel
ander gehalte. Dovo en G.H. bleken beide
een behoorlijke ploeg in het veld ge
bracht te hebben. Doelpunten waren ech
ter zeer schaars. Hoewel aan beide kan
ten aardige kansen geschapen werden,
bleven deze onbenut. In de tweede helft
pakte Dovo iets steviger aan en drong
G. H in de verdediging. Het was in die
periode, dat de nog al beweeglijke Spies,
de G.H. achterhoede verschalkte en de
bal in het net deponeerde (10). Ondanks
dat G.H. de nog resterende tijd hevig ten
aanval trok, bleef het toch bij dat ene
doelpunt. Eindstand 1—0.
Maandagavond waren het eerst VRC en
Frisia, die hun krachten gingen meten.
Frisia bleek hier al spoedig de zwakste
broeder te zijn. Reeds voor de rust kon
V.R.C., zij het met de hulp van de Frisia
doelman, een 30 voorsprong boeken.
In de tweede helft werd het nog eens
goed geprobeerd, maar het lukte niet.
VRC was te sterk voor Frisia. Nog twee
maal werd met succes het Frisiadoel on
der vuur genomen, waardoor het einde
VRC een verdiende 50 overwinning
bracht.
Ondanks gestadig neervallende regen,
werd de wedstrijd Merino's Unitas,
voor de bezoekers toch een vermakelijk
schouwspel. Hoewel Unitas heus niet de
mindere was had Merino's in de eerste
helft toch een 20 voorsprong bereikt.
Na de thee werd door beide elftallen hard
De sportclub „Madjoe" bracht een be
zoek aan de Judoclub Antwerpen. Zater
dagochtend vertrokken dertig met de
beste voornemens geharnaste judokrijgers
en een nog groter aantal enthousiaste
supporters per bus en auto naar België.
Het doel was een krachtmeting tussen de
beide clubs.
In de ruime dojo van Antwerpen, welke
met subsidie van rijk en gemeente was
ingericht, is een felle strijd om de judo
eer geleverd.
De einduitslag 98 in het voordeel van
onze zuiderburen was voor de Rhenense
sportclub een eervol resultaat. Geringe
wedstrijdervaring en de zenuwen speel
den de Rhenenaren zo af en toe wel par
ten. Opvallend waren de prestaties van
de nog zeer jeugdige Wim Baars uit Rhe-
nen, die met zijn fraai en sierlijk voet
werk in staat bleek een stevig gebouwde
Belgische le dan enige malen in moeilijk
heden te brengen tot sportieve verbazing
der Belgen.
Teleurstellend en enigszins bevreem
dend was het, dat de kampioen Tokio
Hirano, die door de leider van de sport
club Madjoe, de heer M. A. Stolk, was
uitgedaagd, niet op de mat verscheen. Als
reden werd aangevoerd, dat de voorzitter
van de Belgische Judobond toestemming
moest verlenen. Dit terwijl de heer Stolk
reeds enkele maanden geleden van de
voorzitter schriftelijk bevestiging van
goedkeuring had ontvangen.
Overigens is er een sportieve strijd
geleverd en waren de Rhenense judoka's
goede ambassadeurs voor Rhenen en de
judo-sport. Wij spreken onze waardering
uit voor het initiatief, door de heer Stolk
genomen, wiens club de naam van Rhe
nen in Antwerpen hoog hield. Dat de
Antwerpse judoka's de uitnodiging tot
een tegenbezoek over enkele maanden
met vreugde hebben begroet en aanvaard
moge hiervoor wel als bewijs gelden.
Uitslagen: le team Madjoe Antwer
pen 20; 2e team 22; 3e team 14; 4e
team 11; 2e team Madjoe C Antwer
pen 1—0; le team Madjoe C Antwerpen
21; Gemengd team: 55. Totaal ge
scoorde punten Madjoe 8, Antwerpen 9.
gewerkt. De Unitas-doelman wist zijn
doel met behulp van de achterhoede ver
der schoon te houden. De voorwaartsen
wisten echter de vrij goede kansen niet
te benutten, zodat alles tevergeefs was
en de stand 2—0 voor Merino's bleef.
Programma
Voor vrijdagavond staan de volgende
wedstrijden op het programma:
7 uur Matjan Hollandia; 8 uur Vee-
nendaal Triangel Boys.
Deze wedstrijden worden gespeeld op
het terrein van Triangel Boys aan de
Oranjestraat.
Bij de athletiekwedstrijden te Bussum
gehouden, op zaterdag j.l., wisten ver
schillende Veenendaalse athleten goede
resultaten te boeken.
De heren A. Harteman en H. v. Enge
lenburg wisten zich al direct in de finale
te plaatsen. Na de finale was het resul
taat als volgt: A. Hartenman tweede en
H. v. Engelenburg vijfde. Ook op de 1500
meter heren sprak V.A.V. een woordje
mee, S. Drost wist zich hier derde te
plaatsen.
Onze junioren .deden zeer zeker niet
voor de heren onder. De uitstekend in
vorm zijnde T. Bruggeman wist zich op
de 80 meter na een enerverende strijd in
de goede tijd van 9,9 sec. als eerste te
klasseren, terwijl C. Wely door een on
gelukje voor de finale werd uitgeschakeld.
Op het nummer 600 meter werd C. Die
peveen vijfde. Tenslotte wist D. Boven-
schen bij het nummer kogelstoten met
een goede stoot van 11.35 m. beslag te
leggen op de derde plaats.
STADJE GEKOCHT
Tweehonderd Parijzenaars gaan het
stadje of liever de Franse nederzetting
Roknia in Algerië kopen, dat per adver
tentie door de gezamenlijke huidige be
woners (Franse kolonisten) te koop werd
aangeboden. Het plaatsje ligt ver het bin
nenland in en de bewoners verklaren niet
bang te zijn voor de dood, maar toch geen
zin te hebben zich door de Algerijnse op
standelingen als beesten te laten ofslach-
ten. De Parijzenaars, die er nu met vrouw
en kind heen willen trekken, zeggen te
vertrouwen, dat de autoriteiten hun de
middelen zullen verschaffen om zich te
gen de terreur te handhaven. Om te be
ginnen zullen xe voor hun vertrek een
maand lang een militaire training door
maken.
tegen de vele onkruiden, die het gras
land meer een geel uiterlijk geven dan
groen. Maar spaart ook niet de plan
ten, die straks de weiden kunnen ont
sieren met haar paarse bloemen. Boter
bloemen, paardebloemen en distels moe
ten de aartsvijanden van de goede boer
worden genoemd. Speciaal de boterbloe
men zijn dit jaar zeer rijkelijk aanwezig.
Bij de vakantieganger mogen deze een
onvergetelijke indruk achterlaten, de wa
re boer wenst deze gele weiden niet.
Deze kruiden nemen de groeiplaats in
van het gras, waarvoor een weide toch
in eerste instantie is bedoeld.
Bovendien onttrekken de kruiden veel
al waardevolle voedingsstoffen aan de
grond, waardoor het gras moet lijden.
Verder wordt de boterbloem gemeden, de
distel eveneens, terwijl de paardebloem
te weinig produktief is.
Vanwege de grote tekorten aan goed
personeel is een bestrijding met de hand
vaak niet uitvoerbaar; de wetenschap
heeft de boeren echter een serie bestrij
dingsmiddelen in de hand gegeven, waar
mede bijna elke ongewenste plant het
leven zuur kan worden gemaakt. Vraagt
de rayonassistenten om inlichtingen voor
het juiste bestrijdingsmiddel en het juiste
groeistadium. Eén ding staat echter vast:
Goed grasland is groen.
Het is gebleken, dat hier en daar de
mening heeft post gevat, dat een enkele
gezondheidsdienst bij de vrijwillige be
strijding van het besmettelijk verwerpen
(abortus Bang) premies zou verlenen voor
het opruimen van runderen, welke een
positieve reactie toonden ten aanzien van
de genoemde ziekte, onafhankelijk van
het feit of deze runderen voor de slacht
bank of voor het leven van de hand wer
den gedaan.
De Gezondheidscommissie voor Dieren
van het Landbouwschap stelt er prijs op
te verklaren, dat deze mening op onjuiste
gegevens berust. Tot nu toe worden door
geen enkele gezondheidsdienst premies
verleend voor het opruimen van runde
ren, welke positief ten aanzien van abor
tus Bang hebben gereageerd.
Wel worden door een aantal zuivelfa
brieken in het gebied van een gezond
heidsdienst premies beschikbaar gesteld
als prikkel voor het opruimen van derge
lijke positieve reactiedieren teneinde te
bereiken dat de betrokken fabriek zo
spoedig mogelijk slechts melk ontvangt
van beslagen, welke vrij zijn van abortus
Bang.
ADVERTENTIE. In het plaatselijk blad
van Middleton (Amerika) stond de vol
gende advertentie: „Apartement van
drie vertrekken te huur. Ligging 5 km
van het atoomlaboratorium en 5 min.
van het plaatselijk ziekenhuis.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
Onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
ONZE JARIGEN
6 juni Gerda Schoeman;
7 Anneke v. Loo;
7 Jurrie v. Beek, Eist;
7 D. Bos;
9 Gert v. Mil;
10 Jaap en Willie v. Engelenburg;
11 Janny v. Schaik;
12 Jansje v. Hunnik;
12 Henny de Kruyff;
13 Janny v. Schuppen;
ONZE ZILVERPAPIERACTIE
Zilverpapier ontvangen van:
Ineke de Man;
Neeltje, Jansje en Lena Drost, Achterb.;
Henk, Elly en Wim van Ravenswaay;
Liny v. Leeuwen;
Lineke v. Schuppen;
Ansje en Rina Rebergen;
Ina v. d. Kerk
Ada en Annie Lodder;
Hansje Rademaker;
Mevr. Budding;
Huish. Pers. Julianaziekenhuis;
Chr. Nat. School I;
Juliana v. Stolbergschool.
Allen hartelijk dank!
CORRESPONDENTIE
Beste neven en nichten.
De laatste tijd is onze familiekring weer
met heel wat neven en nichten uitge
breid. Allemaal hartelijk welkom en die
nieuwelingen wil ik nog even vertellen,
dat ze ook brieven mogen schrijven aan
Tante Jos, Parallelweg 10. Deze worden
later in onze rubriek beantwoord. De
neven en nichten die volgende week in
de avondvierdaagse meelopen succes toe
gewenst!
Hartelijke groeten,
Tante Jos,
Oplossing raadsels.
I. A. hymne een lofzang;
B. idool een afgod;
C. glit roest op lood.
II. 1. Wie wind zaait zal storm oogsten;
2. in de nood leert men zijn vrienden
kennen;
3. hoge bomen vangen veel wind.
I. tak - kat.
II. April - december - augustus - maart,
Adam.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen:
I. X
X
X
le rij klein kerkje;
2e
3e
4e
5e
teken in de muziek;
een vis;
boze geest, duivel;
scheidingslijn tussen landen;
6e hoofddeksel (advokaten, predikan
ten;
7e een smal, stilstaand water;
8e jaargetijde;
9e heidense godheid.
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een plaats in Noord-Holland.
II. Eén van de onderstaande woorden
hoort niet in de reeks thuis. Het gaat er
om dat jullie van vier de overeenkomst
opzoekt, welke niet voor het vijfde geldt.
1. ooievaarsek, wolfsklauw, tijgeroog,
leeuwentand, muizenoor;
2. bruinvis, dolfijn, haai, potvis, zeekoe;
3. bankwerker, minister, typiste, advo
caat, slager.
4. nikkel, zilver, goud, platina, iridium;
5. Columbia, Ecuador, Bolivia, Guatama-
la, Peru.
Voor jongeren:
I. Ik val dwars door een ruit zonder ze
te breken. Wie ben ik?
II. Met z ben ik in het eten,
Zouden jullie misschien weten,
Hoe ik dan met h zou heten?
III. X een medeklinker;
X schip van Noach;
X X X X X 't gevraagde woord;
X deel van je gezicht;
X een medeklinker;
Op de kruisjeslijnen komt de naam
van een vrucht.
Drie keer vlug zeggen:
De hennen eten heel erg hete eikels.
Vrijdags gaat de man met vis,
Bij ons door de straat.
Hij verkoopt zijn kabeljauw
Met en zonder graat.
Schelvis heeft hij, wonder dik.
Scharretjes en schol,
Verse vis of wel gerookt,
Heel zijn kar is vol.
„Schellevi-i-i-i-s" klinkt dan z'n stem,
Luid door straat en steeg;
Moeders horen jullie mij?
Want mijn kar moet leeg.
Moeder pakt dan het vergiet,
En ze koopt een vis.
't Moet vandaag een schelvis zijn,
Lekker, groot en fris.
Poes loopt achter moeder aan.
Want zij krijgt de staart.
Dan verdwijnt ze in de tuin,
Met een flinke vaart.
Moeder stooft de mooie vis,
Kookt een saus er bij.
's Middags om de tafel zit
Dan een lange rij.
Ieder krijgt een dikke moot:
„Jongens, denk om 't graat!"
Spoedig is 't een lege schaal,
Die op tafel staat.
Weg is heel de schelvis nu,
Ze smulden bovendien;
Dat moest nu de visboer zelf
Ook eens kunnen zien.
HINDERWET
Burgemeester en wethouders van Rhe
nen brengen ter openbare kennis, dat ter
gemeentesecretarie ter inzage ligt een
verzoek met bijlagen van D. A. de Jong,
Nw. Veenendaalseweg 43, Rhenen, om
vergunning tot het plaatsen van 9 electro-
motoren, met een gezamenlijk vermogen
van 20 PK, ter vervanging van de stoom
machine in zijn bedrijf, in het perceel
Nw. Veenendaalseweg 43 te Rhenen, ka
dastraal bekend gemeente Rhenen, sectie
G, nr. 1485. Gedurende tien dagen na de
dagtekening van deze bekendmaking be
staat voor een ieder de gelegenheid
schriftelijk bezwaren tegen het verlenen
der vergunning in te brengen bij het ge
meentebestuur.
Bovendien zal op dinsdag 12 juni a.s.,
des voormiddags 11.00 uur, in het ge
meentehuis een openbare zitting worden
gehouden, waarin mondeling bezwaren
tegen de inwilliging van dit verzoek kun
nen worden ingebracht.
Een ieder kan ter secretarie der ge
meente kennis nemen van de ter zake in
gekomen schrifturen.
De aandacht van belanghebbenden
wordt er op gevestigd, dat tot beroep ge
rechtigd zijn de aanvrager van de ver
gunning en degene, die in persoon of bij
gemachtigde op de bovenbedoelde zitting
is verschenen. Mede is tot beroep gerech
tigd degene die, zonder op de openbare
zitting te zijn verschenen, binnen de ge
stelde termijn schriftelijk bezwaren heeft
ingebracht, indien hij niet woonachtig is
in deze gemeente of in een aangrenzende
gemeente, waar openbare kennisgeving
wordt gedaan.
Rhenen, 29 mei 1956
Burgemeester en wethouders
voornoemd,
De burgemeester,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL
door Ernst Zahn
Vertaling:
H. C. Knappert-Jansen
(1)
EERSTE HOOFDSTUK
Nu moet het er maar uit! Ik ben die
geheimzinnigheid en dat rondsluipen
moe. Ik wil spreken; er is toch geen
zonde op te biechten! En als ik geen
dief ben, wil ik ook niet doen als een
dief."
„Je bent zo ongeduldig, Christen!
Kun je dan nog niet een poosje tevre
den zijn, zoals we het nu hebben? We
zien elkaar toch iedere dag! En we
vinden altijd wel gelegenheid om eens
alleen te zijn. En...."
Christen Russi keek zijn meisje met
zijn zwarte ogen verontwaardigd aan
en bromde: „Waarom zouden we nog
wachten? óf hij geeft zijn toestem
ming, óf hij doet het niet! Waarom
zouden we het dan niet wagen. En als
hij het niet vrijwillig doet, zal hij toch
wel moeten!"
„Moeten", mompelde het meisje
Rosi van de Hochfluhhoeve. Haar smal
gezicht zag ziekelijk bleek en haar
mond was samengetrokken van bitter
verdriet.
„Geloof je dat soms niet?" stoof
Christen weer op en zijn stem klonk
luider dan met de voorzichtigheid
strookte. ,Ik wil het en, wat ik wilde, is
tot nu toe ook altijd gebeurd."
Rosi kromp sidderend ineen: in het
woonhuis, waarvan de vensters in het
maanlicht blonken, was een deur open
gegaan.
Het was zó helder buiten, dat het
meisje zich een ogenblik bezinnen
moest om tot het besef te komen, dat
zij hier, in de schaduw van de schuur,
veilig verborgen stonden.
De schuur van de Hochfluh-hoeve
was al vele weken getuige geweest van
veel onverstandig gepraat en gefluis
ter, van lieve woordjes en liefkozingen.
Maar de vier grijze muren waren ge
duldig en hadden met heel hun lengte
het paartje de dochter van Felix
van de Hochfluh-hoeve en zijn knecht
beschut voor ongewenste bespieders.
Nu lag het grote gebouw, het grootste
en statigste onder al de stallen en
schuren van Frutnellen, bijna geheel
in het donker, terwijl toch over de
groene helling en de huizen en hutten,
die als een opeengedrongen troepje
reuzenhoenders tegen de berg geplant
lagen, een helderheid als van daglicht
blonk. De Hochfluh-hoeve, die als het
ware de toegang tot het dorp vormde,
stond in het helderste licht. Massief en
voornaam, als een wachter aan de weg,
was het het eerste huis dat in het
zicht kwam, als men het steile pad
langs de „Fluh", dat een half uur lang
was, van het gehucht Frutnellen hier
heen kwam. Het leek wel een burcht,
volgens de Frutnellers, die er nog nooit
een gezien hadden, de stukken muur,,
niet meegerekend die wellicht vroeger
aan een kasteel hadden behoord.
De Hochfluh-hoeve stond midden in
in een groot weideveld. Niet de bouw
trant, alleen de grootte onderscheidde
haar van de overige huizen. Als de
Frutnellers bouwden, ging dat altijd
op dezelfde kunsteloze wijze. Het boe
renhuis, waarop de Frutnellers allen
even trots waren, was zo groot als drie
gewone dorpshuisjes De grote kamer
besloeg zeven ramen aan de voorkant.
Gelijkvloers daarmee vond men alleen
nog de keuken en het vertrek waarin
de gemeenteraadsleden van Frutnellen
met hun voorzitter, Felix van de
Hochfluh-hoeve, zitting hielden. Daar
boven waren nog twee verdiepingen,
die ruimte genoeg boden voor de slaap
vertrekken van de boer, zijn gezin en
de knechts. Een hoog dak van dek-
plankjes beschutte het huis en de voor
gevel vertoonde in kunstig snijwerk het
jaartal 1848. Zo ver men het oog kon
wenden van de Hochfluh-hoeve af, was
alles eigendom van de boer. Zijn wei
deland strekte zich uit van de kerk
muur tot aan de steile rotswand waar
de schuur stond. Groter nog waren de
bezittingen van Felix Furrer op de
helling naar het Frutneller dal. Van de
hoeve tot de kerk lag zijn beste stuk
grond; daar had Furrer nog pas zand
laten brengen, opdat hij en zijn half-
verlamde vrouw zachter zouden lopen,
als zij in de kerk hun heil gingen
zoeken. De boer van de Hochfluh-hoeve
had heel wat bijgedragen tot de bouw
van die kerk, maar het meest ver
dienstelijk had zich toch in dat op
zicht de pastoor gemaakt, die de boe
ren wel zó naar zijn hand wist te zet
ten, dat hij geld van hen loskreeg. Hij
had zelf flink in de zak getast, was
wekenlSng de omstreken afgelopen, om
geld te vragen, en had tenslotte voor
het nieuwe godshuis een grote som bij
eengekregen.
Voorbij de kerk vond men eerst ho
ger tegen de berghelling aan het
eigenlijke dorp, tien huizen aan deze
zijde, waarvan elk volgend hoger
stond dan het voorgaand; dan slingerde
de huizenreeks zich in de vorm van een
hoefijzer om het vooruitspringend deel
van de berg heen naar het Frutneller
dal.
Christen Russi en zijn meisje hadden
zich nog verder in de schaduw van hun
schuilplaats teruggetrokken. Het meisje
beefde van top tot teen. De schrik over
de onverwachte stoornis van daareven
had haar bevangen. Het was al laat in
de nacht en er behoorde ginds in huis
niemand wakker te zijn, die hun hei
melijke bijeenkomst had kunnen sto
ren.
„Heb je 't wel gehoord?" stamelde
Rosi.
„Dat gekraak? Zeker wel," zei
Christen luchtig. „Jozef zal de deur
van de stal weer slecht gesloten heb
ben en nu zal de wind die hebben be
wogen."
Christen hield haar zó stijf vast, dat
het haar pijn deed. „Wie zou er nu om
deze tijd nog wakker kunnen zijn?
Kijk eens, hoe bang je bent en toch
wil je geen eind maken aan die angst.
Het moet nu gezegd worden, en mor
gen aan de dag, dat zweer ik je."
„Ik bid je, wacht nog een poos,"
smeekte het meisje.
Christen beet zich op de lippen. „Hou
je werkelijk van mij, en wil je met
mij trouwen, of heb je maar met mij
gespeeld?
Hij had de juiste snaar aangeraakt.
Het slanke meisje nestelde zich dich
ter tegen hem aan, zij sloeg de armen
om zijn hals in een vaste, hartstoch
telijke omhelzing; toen deed een
krampachtig snikken haar tengere ge
stalte schokken.
Christen voelde zich door een vreem
de onrust bevangen. Hij drukte Rosi
nog vaster in zijn armen. Een lange
poos hielden zij elkaar sprakeloos om
vat. De liefde overmeesterde hen. Toch
scheen 't, alsof de jonge man zichzelf
te midden van zijn roes nog meester
bleef. Hij keek op eens onderzoekend
om zich heen. Als de maan zijn gelaat
had beschenen, zou men een plotseling
besluit in zijn trekken hebben kunnen
lezen. Hij trok het meisje met zich
mee in de donkere schuur.
De maan klom hoger aan de hemel.
De helderheid, die over de weide ge
spreid lag, nam toe en omgaf de schuur
als een wassende stroom. De grijze
rotsblokken doken op uit de duisternis
als sombere hoofden, die zich lang
zaam verheffen. De bosjes er tussen in
staken hun takken uit en geleken
vreemde gestalten, die met de armen
wenkten. De wind deed hier en daar
een blad ritselen, zodat het scheen als
of geheimzinnige nachtelijke wezens
zich bij de stenen bewogen. Waar een
beekje was, glansde het zilveren
schijnsel der maan, alsof er in plaats
van water een plek zilverets was
hier, ginds, allerwege een open
terrein voor de vele goudzoekers en
geldjagers uit het dal. De bergen sche
nen te rijzen; in het westen stuitte het
licht op hun wanden van graniet en de
ontzaglijke steenmassa tekende zich
scherp af tegen de lucht. Achter in
het Frutneller dal hing een enkele
donkere wolk over de bergrug, die
daar een onverbreekbare muur tegen
de hemel vormde. (Wordt vervolgd.)
