ZINGENDE TORENS
VAN NEDERLAND
Wapensmokkel aan Belgische
grens ontdekt
«GELD OF DE KOGEL''
Algerijnse terreur in Frankrijk
Voorjaar kwam drie jaar
achtereen te laat
Aan de wieg van „Lange Jan"
GEEF UW EITJE EEN
ANDER AANZIEN
ff
(Van onze correspondent)
„WÜ eisen een bijdrage van 250.000
franken voor de strijd in Algerië, waar
onze broeders vechten tegen de Franse
onderdrukkers."
Maar de Algerijnse hotelhouder te
Lille, Frans gezind, lachte de vier Al
gerijnse indringers, die met pistolen
waren gewapend, uit. Drie schoten be
roofden hem van het leven
Dit is slechts één van de vele ge
vallen, die de laatste tjjd de aandacht
vragen voor de terreur van de Alge
rijnen in Frankrijk. Duizenden vroe
gere bewoners van Algerië hebben zich
in Frankrijk een uitstekend bestaan
kunnen verschaffen. Velen drijven
restaurants en hotels; anderen zittep
in middenstandsbedrjjven of in vrije
beroepen. In het algemeen zijn deze
lieden Frans gezind en veroordelen zij
het gruwelijke optreden van de Fella-
gahs in Noord-Afrika. Maar niettemin
moeten ze betalen.
Ze staan onder zware druk van Alge
rijnse desperado's, die in naam van de
rebellenleiders chantage komen plegen.
In vele gevallen gaan de aldus gewon
nen geldsommen helemaal niet naar
Algerië maar komen ze direct de over
vallers ten goede. Zjj hebben namelijk
dit middel ontdekt om onder het voor
wendsel van „vaderlandsliefde" te
kunnen roven. In andere gevallen vloeit
de verworven buit in de kas der op
standelingen.
Naar thans evenwel is gebleken worden
vele op deze wijze buitgemaakte bedra
gen besteed aan de inkoop van gesmok
kelde wapenen. De Algerijnse wapen-
opkopers, die momenteel in diverse lan
den opereren zitten goed bij kas en be
talen meer dan duizend gulden voor een
jachtgeweer en zes honderd gulden voor
een redelijke revolver. In samenwerking
met de Franse politie heeft de Belgische
gendarmerie op Belgisch grondgebied een
nieuw complot wapensmokkelaars opge
rold, dat al een jaar fungeerde. De hoofd
man was een Waalse communist uit Kort-
rijk, een 63-jarige kleermaker, die met
twee zijner handlangers op heterdaad in
de Frans-Belgische grensstreek werd ver
rast toen hij wapens aan Algerijnse op
kopers overhandigde. Hij heeft onmiddel
lijk bekend, doch blijft halstarrig zwijgen
wat betreft zijn handlangers, hetgeen te
erger is daar één der Algerijnen kon
ontsnappen. Diverse wapenen konden in
beslag worden genomen. De communist,
een vroegere verzetsman, wist nauw
keurig wie er nog in het bezit waren van
geweren en revolvers uit de bezettings
tijd. Hij bezocht die lieden en kocht on
der verscheidene voorwendsels de wape
nen bij hen op. Met een winst van hon
derd percent ging de voorraad regelmatig
naar de Frans-Belgische grens bij Her
zeeuw in Henegouwen, waar bij nacht en
ontij Algerijnse contactmannen, in Frank
rijk woonachtig de wapenen kwamen
overnemen. De beide Belgische gearres
teerden Mazurelle en de 24-jarige lood
gieter Delrue hebben de politie medege-
deld, dat ze hun Algerijnse verbindings
mannen niet kunnen noemen, omdat an
ders hun leven geen waarde meer heeft.
Vermoedelijk hebben nog andere commu
nisten uit de streek zich schuldig ge
maakt aan wapensmokkel ten behoeve
van Algerië.
ALGERIJNEN VERZOEKEN
OM BESCHERMING
Duizenden Frans gezinde en in Frank
rijk wonende Algerijnen hebben de laat
ste wekeni de politie-autoriteiten om ex
tra bescherming gevraagd aangezien ze
terreur en chantage vrezen. De meeste
anderen durven niet om bescherming te
verzoeken uit vrees voor represailles van
de landgenoten.
In Lyon meldde zich een geheel Alge
rijns gezin bij de politie met het verzoek
te mogen worden opgesloten in een po
litiecel. De vader had een eis van de
handlangers der rebellen afgewezen en
men vreesde nu een aanslag. In Parijs
gaat vrijwel geen dag meer voorbij of al
daar wonende Algerijnse zakenlieden ko
men speciale bescherming vragen. Het
onderzoek van het parket te Doornik
naar de wapensmokkel heeft inmiddels
aan het licht gebracht, dat de wapenen
voornamelijk bestemd waren om de ter
reur in Noord-Frankrijk actiever te kun
nen bedrijven. Inderdaad is de Frans ge
zinde Algerijnen in Noord-Frankrijk maar
weinig rust gegund. Ze staan onder zware
druk.
RAADSELACHTIGE VER
DWIJNINGEN
De vrees bestaat, dat vele raadselach
tige verdwijningen van Algerijnen niet in
verband staan met hun vertrek naar het
bevrijdingsleger. Het begint normaal te
worden, dat een Algerijn plotseling met
de noorderzon is verdwenen en algemeen
neemt men dan aan, dat hij via de Bel
gische grens op weg is naar Algerië om
er de verzetstroepen te versterken. Thans
heeft men echter aanwijzingen, die de
waarheid anders belichten. In sommige
gevallen zouden de Algerijnen door hun
„broeders" zijn vermoord omdat ze stand
hielden tegen de dreigementen en zich
niet lieten afpersen.
De autoriteiten achten het waarschijn
lijk, dat vele Algerijnse misdadigers thans
opereren met een visitekaartje van het
bevrijdingsleger. De politie heeft echter
in alle stilte een reeks maatregelen ge
nomen om deze terreur het hoofd te
kunnen bieden.
VOORLICHTINGSBUREAU
VAN OEN VOEDINGSRAAD
(Links) „Dat ben ik, in m'n nieuwe
regenjas. Opgerold neemt-ie niet
meer plaats in dan de binnenzak
groot is".
(Rechts) Het is een kwestie van even
met aandacht oprollen en de hele
jas is een doodgewoon pakje.
FUT
Er blijken steeds meer mensen te zijn
die hun „fut" verliezen. Tijdelijk of voor
goed. Dat verschijnsel kan men met aller
lei theorieën trachten te verklaren, maar
daar zullen we niet bij stilstaan, want
iemand, die zijn fut kwijt is interesseert
het minder hoe hij die fut kwijtraakte en
méér hoe hij hem terugkrijgt. „Drink een
kop koffie", zal een vriend zo iemand
waarschijnlijk aanraden. Maar wie het
een gewoonte werd zijn fut te verliezen,
die zal op de duur immuun worden voor
koffie. En als de koffie de futloze niet
meer helpt, wat dan?
Dan kom bij ons, zeggen de doktoren
van het Saint-Eric ziekenhuis in Stock
holm, wij geven elke futloze binnen een
uur zijn fut terug! Ieder die zich zwaar
moedig of vermoeid voelt kan bij hen op
ieder uur van de dag terecht. Men wordt
er onderzocht en daarna krijgt men de
behandeling die men behoeft om na een
uur weer zijn plaats in het leger der
flinke mensen in te nemen. De behande
ling bestaat uit een electroshock-kuur,
een insulinekuur, een ontspanningskuur,
enz.
Zweden is een land, waar van alle Eu
ropese landen het hoogste percentage
zelfmoorden voorkomt. Op een bevolking
van zeven miljoen telt men per jaar 1200
zelfmoordpogingen met dodelijke afloop
Men schrijft dit verschijnsel toe aan het
Zweedse klimaat: aan het eind van de
winter, zo tegen april bereikt elk jaar het
aantal zelfmoordpogingen een hoogtepunt.
Het geestelijk evenwicht van de bevol
king is iets dat de autoriteiten ernstig
bezig houdt, maar vele patiënten aarzel
den tot dusver, om zich aan een noodza
kelijke behandeling te onderwerpen. Het
„service-station", dat nu te Stockholm is
opgericht, hoopt hierin verandering te
brengen.
Dit jaar is het nu al de derde maal,
dat het voorjaar bijzonder lang op zich
heeft laten wachten. Aangezien dit een
weinig voorkomend verschijnsel is, heeft
dr. ir. J. J. Post van het KNMI te De
Bilt in een onlangs gehouden radio-uit
zending van het Ministerie van Land
bouw hierover enkele interessante mede
delingen gedaan.
In de eerste plaats valt de late uitzaai
van zomergranen op. De haver, waarvoor
de zaaitijd normaal omstreeks 15 maart
valt, kon dit jaar eerst eind maart wor
den gezaaid. In 1954 kon niet voor 22
maart worden gezaaid. 1955 spande echter
de kroon, want door het lang onbegaan
baar blijven van de percelen kon men
niet voor 4 april zaaien. Hoe laat het
voorjaar is, kunnen we ook zien aan de
bloei van het fruit. De vroege peren, die
eigenlijk 29 april volop moeten bloeien,
stonden dit jaar pas 14 dagen later in
bloei. Dit is nog later dan in 1955 en 1954,
toen de bloeitijd respectievelijk op 8 en
10 mei viel. De vroege appelen, die in een
normaal jaar in de eerste week van mei
volop bloeiden, bereikten het stadium van
volle bloei; in 1956 eerst tussen 15 en 20
mei. De voorjaren van 1954 en 1955 waren
ongeveer 10 dagen later dan normaal.
De zeer late ontwikkeling in deze jaren
hangt samen met de lage temperaturen in
de maanden maart en april. Vooral over
dag is er in alle drie jaren een belang
rijk tekort aan warmte geweest. De nor
male waarde van de maximum tempera
tuur in de periode van 1 maart tot 1 mei
bedraagt 10.8° C. In 1956 bedroeg het ge
middelde 9,3 graden, dus 1,5° te laag. In
1955 was het verschil nog iets groter, nl.
1.8°. 1954 was nog de minst koude van de
drie met een gemiddelde maximum tem
peratuur van 10.0 graden Celsius, dus
0.8° lager dan normaal.
Zondag 2 juni zal het 510 jaar zijn ontstaan te danken heeft, voor de
geleden zijn, dat het miraculeuze eerste maal in een plechtige pro-
Maria-beeldje, aan welks legen- cessie werd rondgedragen. Deze jaar-
de de grote Lieve Vrouwentoren
te Amersfoort, de „Lange Jan
Van de ruim VU miljard eieren, die
jaarlijks in ons land gegeten worden,
komt een belangrijk deel hard of zacht
gekookt op tafel: dat is immers voor
de huisvrouw wel zo gemakkelijk.
Maar waarom zoudt u uw eitje ook
niet eens een ander aanzien geven?
Een warme uitsmijter, een pittige
goudgele omelet behoren zeker ook tot
de lekkere gerechten, die u in uw eigen
keuken kunt bereiden.
Recepten voor vier personen
GEPOCHEERDE EIEREN MET SAUS
5 eieren, V* liter bouillon of water met
een bouillonblokje, 50 g (3 eetlepels) boter
of margarine, 50 g (5 eetlepels) bloem, ui
(foelie), azijn, zout.
Een der eieren hard koken, laten af
koelen en pellen.
De bouillon of het water met het bouil
lonblokje opzetten met een stukje ui (en
een weinig foelie) en aan de kook bren
gen. De ui verwijderen. De boter of mar
garine smelten, de bloem erdoor roeren
en bij scheutjes tegelijk de bouillon toe
voegen. De saus enige minuten zachtjes
laten doorkoken en op smaak afmaken.
De saus warm houden.
Kort voor het opdienen de eieren
pocheren. Hiertoe in een diepe koekepan
of andere ondiepe pan een flinke laag wa
ter aan de kook brengen met een lepel
zout en een lepel azijn. Het vuur tem
peren.
De eieren één voor één op een schotel
tje breken en in het water laten glijden
dat net tegen de kook aan wordt ge
houden.
De eieren 3 5 minuten zo zachtjes
verwarmen. (Zij zijn dan van binnen nog
zacht wie van harder gekookte eieren
houdt kan ze nóg een paar minuten ver
warmen). De eieren voorzichtig met een
schuimspaan uit het water nemen en op
een schaal overbrengen.
De hete saus erover schenken. De
dooier van het hardgekookte ei in een
zeefje leggen en boven de saus fijn wrij
ven zodat de oppervlakte daarvan met
eigeel is bestrooid. De eierschotel meteen
opdienen.
Het overblijvende gekookte eiwit kan
gebruikt worden in een sla of soep.
GEMENGDE OMELET
In een omelet kunnen allerlei restjes
verwerkt worden: kaas, stukjes vlees of
gekookt groente lenen er zich uitstekend
toe. De restjes worden, vóór u het ei in
de pan schenkt, even opgebakken.
In de omelet, waarvoor wij u hier een
recept geven, gebruikten wij ui, aard
appelen en spek.
3 4 eieren, 50 g rookspek in blokjes
gesneden of 50 g bacon, een ui of preitje,
een paar koude gekookte aardappelen,
zout (peterselie of selderij).
In een grote koekepan de bacon of het
spek zachtjes uithakken met de gesnip
perde ui. De aardappelen klein snijden
en aan weerszijden bruin bakken in het
vet; zo nodig daarbij boter of margarine
saus,
gebruiken. De eieren loskloppen met 3 a
4 eetlepels water, een weinig zout (en pe
terselie- of selderij groen), totdat geel en
wit dooreen gemengd zijn. De ei-massa
in de koekepan schenken en bij matige
warmte gaar bakken. Steeds de omelet
langs de rand van de pa nlossteken en
nog vloeibaar ei er onder laten lopen. De
omelet behoeft slechts aan één kant ge
bakken te worden.
Waarom zoudt u niet eens een
soep of toespijs met ei verfijnen?
U kunt er kleine eitjes voor gebruiken
Voor het afmaken van een soep of saus
leent zich de dooier het best. Eén dooier
op een liter soep of een halve liter 6aus
is voldoende. De soep of saus wordt op de
gewone wijze gekookt; kort voor het op
dienen wordt de met wat soep aange
mengde eidooier er door geroerd. Het ge
recht mag daarne niet meer flink door
koken, want dan schift het. Een zure
saus of peterseliesaus, met ei op smaak
ge bracht en gekleurd, smaakt bijzonder
lekker over gekookte vis, witte bonen,
aardappelen of rijst.
GEWENSTE NIEUWIGHEDEN
Vandaag maakten wij kennis met een
zeer gegoede landgenoot, die een heel
normaal uiterlijk heeft. Desondanks vond
hij het nodig, een brilmontuur naar maat
te bestellen. Wij konden ondanks de beste
wil aan dat montuur niets bewonderen,
niet eensde prijs.
Als gegoede mensen op iets dergelijks
komen, dan behoeven wij daarin geen
bepaalde buitensporigheid te zien. Het
komt alleen door gebrek aan voorlichting.
Mensen, die in deze tijd hun dubbeltjes
die zij te veel hebben in circulatie wen
sen te brengen, zouden daartoe in de ge
legenheid moeten worden gesteld door
een klein stel attractieve aanbiedingen.
Zo kan bijna iedere man een zeer ele
gante overall gebruiken, uit een materiaal
gemaakt dat gemakkelijk kan worden ge
stoomd.
Voorts: handschoenen zo fijn, dat hij ze
niet als last ondervindt, wanneer ervan
gebruikt wordt gemaakt bij alle moge
lijke werkzaamheden ensporten.
Want het is niet bepaald prettig, als
mensen die erg op zindelijkheid zijn ge
steld, om de twee of drie uren hun han
den moeten wassen. Het is veel hygië
nischer, met een drie paar handschoenen,
die daarna gewassen kunnen worden, zijn
dagtaak te voltooien. Die handschoenen
kan men desnoods naar maat laten ma
ken om ze volkomen aan de eisen te laten
voldoen.
Verder zijn er misschien reeds zeer
elegante pantoffels. Of er echter schoenen
zijn, net op de grens tussen pantoffels en
straatschoenen pantoffels, die men met
plezier aandoet, zodra men zich binnens
huis beweegt, en die men ook gerust kan
aanhouden, wanneer men zakenbezoek of
cok „hoge" gasten ontvangt, geloven wij
niet.
Zo zou vermoedelijk menige fabrikant
groothandelaar enz. ons tal van geschikte
artikelen aan de hand kunnen doen.
Overigens denken wij niet in alle geval
len aan de zeer gegoeden. W ie op kan
toor werkt, zou het op regenachtige dagen
zeer waarderen, op kantoor in een soort
pantoffels te kunnen werken, die de lucht
doorlaten en zeer geschikt, ook buiten de
zit- en slaapkamer te dragen zouden zijn.
lijkse „Vrouwe-Vaart" werd na de Re
formatie een stille omgang, die echter
allengs verliep, tot hij enige jaren ge
leden tot nieuw leven kwam.
Pelgrims uit Nederland, uit Duitsland,
uit Engeland togen naar Amersfoort
om het Mariabeeldje te bezoeken. Zij
brachten rijke geschenken mee, zulke
kostbare offergaven, dat daarvan een
toren kon worden gebouwd. In de ver
beelding van het eenvoudige volk kreeg
deze toren de gestalte van de heilige
moeder met haar kind. Het kind zou
dan voorgesteld worden door een to
rentje, dat zich tussen de 2e en 3e om
gang bevond. Men zegt, dat de toren
gebouwd werd door dezelfde bouw
meester, die ook de Cunera-toren in
Rhenen bouwde en de toren in Ant
werpen.
Hoe dan ook, één ding schijnt een
kern van waarheid te hebben en dat is
de legende van het Maria-beeldje, dat
onverbrekelijk met deze „Lange Jan"
verbonden is. Want in de kerk kan
men nog altijd een steen vinden,
waarin deze woorden staan gebeiteld:
In 't jaer ons heeren MCCCC
ende XLIII mede,
Wert dat beeld van Marien
in 't water
Gevonden, en hier gebracht,
om te worden aangebeden.
D.O.M.
Omstreeks Kerstmis kwam Geertgen
Arends van Nijkerk naar Amersfoort,
naar het klooster van de Agnieten om
daar zuster te worden. Toen zij onder
weg was, dacht zij er plotseling aan,
dat zij bij andere kleinigheden ook een
eenvoudig beeldje van onze lieve vrou
we had, waarvan zij meende dat het
een schande zou zijn, als zij dat kleine
simpele beeldje mee naar binnen
bracht in dat grote klooster en het de
andere zusters liet zien. Voor zij de
poort binnen ging, wierp zij bevreesd
en onbedachtzaam het beeldje in het
water
Kort daarna werd een eerbare vrou
we te Amersfoort, Margriete Albert
Gijsen, ook nog in de kersttijd tot drie
maal toe door God Almachtig ver
maand om buiten de poort van de
(Cliché Amersfoortse Courant) stad te gaan, daar waar in de Gracht
Toren in Dordrecht
het water bevroren was. Zij moest
onder het ijs vandaan halen het beeld
dat daar verborgen lag, niet met de
stroom meedreef en ook niet in de
modder verzonk, maar in het stromen
de water stil en onbeweeglijk bleef
liggen.
HERHAALDE VERMANING
Margriete vroeg haar man om raad.
Hij liet zich de vermaning nog eens
rustig vertellen en oordeelde deze een
droom. Toen Margriete het hem echter
nog eens en nog eens wilde vertellen,
lachte hij haar uit en gebood haar er
niet meer over te spreken. Maar toen
Margriete opnieuw werd vermaand,
durfde zij de haar geboden reis naar
het bevroren grachtwater niet langer
uit te stellen en zonder haar man erin
te kennen, begaf zij zich op weg. Aan
gekomen op de plaats, waar nog heden
de onze lieve vrouwe put is, vond zij
inderdaad het beeld, dat zij haastig
naar huis bracht. Zij plaatste het
beeldje in haar woning en stak er on
middellijk een kaars voor aan, een
kaars, die o wonder wel drie
maal zo lang brandde als anders
Toen Margriete haar biechtvader van
het wonder vertelde, verzocht deze
hem het miraculeuze beeldje terstond
te brengen. Zij gaf gehoor aan deze
bede en men zegt, dat daar die nacht
nog vele opmerkelijke wonderen en
mirakelen geschiedden. De biechtva
der, overtuigd van de heilige kracht
van het beeldje, bracht het op de
tweede Kerstdag in alle eerbied naar
de O.L. Vrouwekerk, waar het door
vele pelgrims werd bezocht.
Enkele jaren daarna werd het beeld
voor het eerst in plechtige processie
rondgedragen. Dat geschiedde op de
2de juni 1446, dus 510 jaar geleden.
Steeds meer pelgrims kwamen het
wonderbeeld te Amersfoort bezoeken
en aan hun kostbare offergaven was
het te danken, dat er een toren bij de
kerk kon worden gebouwd. De pro
cessie werd na de hervorming een
stille omgang, de stille omgang raakte
in onbruik, totdat deze enige jaren ge
leden weer in ere werd hersteld.
Meer dan vijf eeuwen staat daar nu
Amersfoorts toren, de stoere „Lange
Jan", die zijn ontstaan dankt aan een
broos Mariabeeldje
Hoe helder klinkt
de klokkentaal
ten torren uit:
tot negenmaal
herhaalt, herhaalt
de klepel, op
den ronden boord
zyn beêgeklop!
De landman laat
zjjn 'rossen staan
naar huis zal hij,
en rusten, gaan!
Maar, eer hy stap
van stede zet,
zo bidt hij nog
zqn klokgebed.
Een engel naar
Maria kwam:
de boodschap hü
van 't Boetelam
had medebracht:
en negenmaal
begroet haar nu
de klokkentaal.
De landman, na
den laatsten klop,
van bidden houdt,
van werken, op;
zyn 'rossen staan
op stal weerom,
en moeder wenscht
hem willekom.
Guido Gezelle t
Grote Kerk in Breda
Ook zó kan een toren gefotografeerd worden
