DE VALLEI
Levensstrijd
DE SPAR
Merino's-Triangelboys 4-0
depositoboekjes
De Twentsche Bank
D.E.V. - Matjan 1-7
DOVO BEHAALDE DE VOLLE WINST OP
DEBUTANT GO-AHEAD
Renswoude verdiende meer dan 2-2 draw
Voor de Jeugd j&
Oranje-Wit - Rhenus
0-3
Elst-Veense Boys 1-5
Hat-trick van B. Kroesbergen
De landbouwradiorubriek op
17 september a.s.
SSSE - VRC 3-4
Voetbalscheidsrechters
gevraagd
Jarige neven en nichten
FEUILLETON
8 x dubbel
aantal zegels
Sportclub Rheiien -
Eenuies 2-2
Prins Achmed
en de fee
(Een sprookje uit 1001 nacht)
De plaatselijke ontmoeting Merino's
Triangel Boys is geëindigd in een geflat
teerde 40 overwinning voor de thuis
club. Wie naar het Merino's terrein ge
gaan is, om een behoorlijke wedstrijd te
zien, moet deze niet erg meegevallen zijn.
Het werd een wat onbenullige, soms veel
te harde wedstrijd, waarbij periode's van
werkelijk voetbal zeldzaam waren. Zeker,
de competitie begint pas, dus alles moet
nog wennen. Twee clubs reeds bij de
eerste wedstrijd te veroordelen zou dan
ook niet juist zijn. Merino's speelde met
invallers, terwijl Tr. Boys, met een be
trekkelijk jonge ploeg in het veld kwam,
waarvan, indien eenmaal ingespeeld, nog
van alles te verwachten valt.
Na een wat onzeker begin kon J. van
Kruistum in de tiende minuut Merino's de
leiding bezorgen, al zijn wij van mening
dat bij dit doelpunt doelman Slotboom
van Tr. Boys niet geheel vrij uit ging.
Toen de wedstrijd een half uur oud was,
kreeg H. van de Heuvel een goede schiet
kans. Hij reageerde echter niet snel ge
noeg en weg was de bal. Toch kreeg hij
de bal nog weer terug en toen was het
Matjan stortte met een verpletterende
71 overwinning op het Doornse D.E.V.
Dit wil nu natuurlijk niet direct zeggen,
dat Matjan opeens een wonderploeg is
geworden. Ons inziens is de oorzaak van
de hoge score meer te zoeken in de zeer
geringe prestaties van de te zeer ver
ouderde D.E.V.-ploeg.
Hoewel Matjan van begin af de toon
aangaf, moest toch eerst nog twintig mi
nuten gespeeld worden, voordat de Vee-
nendaalse meerderheid in doelpunten kon
worden uitgedrukt. In samenwerking met
Spies, gaf J. Heikamp in de 20ste minuut
Matjan op keurige wijze de leiding (10).
Vijf minuten later was het B. Zegers, die
uit een goede voorzet van J. Heikamp
nummer twee in de touwen werkte en
voor dat het half uur vol was had J. Hei
kamp er zelfs 30 van gemaakt. Toen was
het D.E.V., dat een krampachtige poging
ondernam om een doelpunt te forceren.
Dit lukte dan ook door De Jager, die met
een prachtig doelpunt de eer voor D.E.V.
redde (13). In de tweede helft was het
al Matjan wat de klok sloeg. Door doel
punten van Chr. Tanis, J. Heikamp en B.
Zegers werd uiteindelijk de monsterover
winning van 71 bereikt.
wel raak (20). Vijf minuten later kreeg
de beweeglijke Hartog de kans van de
dag, om Tr. Boys het verdiende tegen-
puntje te bezorgen. Zijn schot ging echter
langs de verkeerde kant van de paal.
Juist voor de thee bracht Sukkel de bal
keurig op de schoen van H. v. d. Heuvel,
waarna het derde doelpunt van Merino's
een feit werd (3—0).
In de tweede helft kwam Tr. Boys er
beter in. Hoewel de aanvallen talrijker
waren, bleef Merino's gevaarlijker. Tr.
Boys kwam nog wel een paar maal voor
een leeg doel, maar tot doelpunten kwam
het niet. Twee minuten voor het einde
brak J. van Kruistum door, wist back en
doelman te omspelen en de eindstand op
4—0 te brengen.
Eist startte tegen Veense Boys met
enkele invallers. Aan het begin was het
een gelijk opgaande strijd. Het waren
de gastheren die een foutje van de
achterhoede benutten en de leiding
namen (10). Na enkele minuten
kwam de gelijkmaker door een aardige
combinatie van de voorhoede die door
Drost werd benut (11). Enkele minu
ten voor rust werd Ditewig gebles
seerd en hij verliet 't veld. Doelman v.
Ommeren nam de plaats van Ditewig
in terwijl Koster de plaats van Van
Ommeren overnam. In de enkele mi
nuten welke voor de pauze nog rest
ten, werd het 21. Na rust bleek Eist
zich geheel gewonnen te geven en in
korte tijd was de stand 51 waarmede
ook het einde kwam.
De eerste punten voor DOVO zijn weer
binnen. In een vlotte en levendige strijd
heeft de ploeg met de meerdere routine
verdiend gewonnen en ware het niet, dat
het houtwerk vele malen een Veenendaals
doelpunt voorkwam, de score zou zeker
veel hoger zijn geweest dan 64. Vooral
de rechtervleugel met middenvoor Kroes-
bergen toonde zich deze middag zeer ac
tief en ook bijzonder gevaarlijk. De doel
punten van Go-Ahead moet men voorna
melijk wijten aan fouten in de achter
hoede, die nog al eens een steek liet val
len. Een uitzondering willen wij hier ma
ken voor doelverdediger Van Hardeveld,
die, behoudens enkele foutjes, ook nu een
betrouwbare indruk maakte.
Reeds kort na het begin nam DOVO de
leiding door een -doelpunt van midden
voor B. Kroesbergen. Vijf minuten later
werd de score al opgevoerd tot 20. Nu
was het R. Schoeman die uit een scrim
mage voor het Kampense doel de roos
trof. Go-Ahead kwam echter terug en
spoedig was de balans weer in even
wicht door twee doelpunten van midvoor
Bonsing.
Nog voor rust werd de stand echter nog
weer tot 42 opgevoerd, nu door twee
doelpunten van middenvoor Kroesbergen.
Beide goals ontstonden na goed voorbe
reidend werk van Van de Pol.
In de tweede helft liet de rechtervleugel
weer schitterende dingen zien. Het was
dan ook rechtsbuiten Van de Pol, die twee
Het eerste elftal van „Renswoude"
heeft geen slechte start gehad. De vier
beste spelers moest men in de eerste
competitiewedstrijd tegen De Kieviten
missen, maar toch behaalde men een eer
volle draw en zelfs hadden de rood-wit-
ten naar onze smaak een kleine over
winning verdiend.
Nadat men aan beide zijden het terrein
wat had verkend kreeg het spel een gol
vend karakter met zo nu en dan goede
combinaties. Vooral de rechtervleugel
van de rood-witten deed dit soms voor
treffelijk. Ook linksbuiten G. van Raay
was in goede vorm. De beste speler bij
de rood-witten was echter ongetwijfeld
spil T. Hardeman, die het gehele midden
veld in zijn bezit had.
Renswoude kreeg na ruim een kwartier
een goede kans om de leiding te nemen.
Een van de „rode duivels" werd in het
strafschopgebied „genomen". De toege
kende penalty werd echter door T. Har
deman keihard tegen de lat geknald en
daarna werd de bal door de thuisclub
weggewerkt.
Even later nam De Kieviten zelfs de
leiding. Deze voorsprong duurde echter
niet lang want al spoedig was de balans
weer in evenwicht door een keiharde ko
gel van T. Hardeman. Zelfs ging Rens
woude de rust met een voorsprong in
want enkele minuten voor het einde wist
G. van Raay handig te profiteren van een
fout van de achterhoede der thuisclub
(1-2).
In de tweede helft kreeg men eenzelfde
spelbeeld te zien. Na ongeveer een half
uur zag de thuisclub kans gelijk te maken
en bij deze stand is het gebleven. Wel
scoorde G. van Raay in de tweede helft
nog 32 voor Renswoude, maar dit doel-
In de radiorubriek van het Ministerie
van Landbouw, Visserij en Voedselvoor
ziening zal op maandag 17 september a.s.
een reportage worden gegeven over de
praktische toepassing van zonne-energie
in de landbouw. Met name zal! aandacht
worden geschonken aan de proeven, die
dit jaar op een aantal boerderijen in
Friesland worden genomen om de zonne-
energie te benutten voor het nadrogen
van hooi in de schuur.
Aan het einde van de uitzending zullen
enkele praktijkaanwijzingen worden ge
geven voor bedrijven die door de water
overlast zijn getroffen.
Stemt op 17 september a.s. uw toestel
's avonds om kwart voor acht af op Hil
versum I.
punt werd ten onrechte wegens buiten
spel afgekeurd. Een van de Renswoudse
voorwaartsen schoot de bal tegen de lat,
de terugspringende bal werd door Van
Raay ingeschoten, waarna de scheids
rechter resoluut naar de middenstip wees.
Hij kende dus het doelpunt toe. Op ad
vies van de grensrechter van De Kieviten
bleef hij echter niet bij zijn beslissing en
gaf hij een normale doelschop.
Renswoude tekende na de wedstrijd
protest aan wegens het niet toekennen
van dit doelpunt.
maal, na prachtig solowerk, raak schoot
(62). Het houtwerk voorkwam weer en
kele malen een grotere voorsprong van
de rood-witten. Aan de andere kant be
gon de Veenendaalse achterhoede weer te
weifelen. Een strafschop werd door mid
voor Bonsing benut en tien minuten later
werd het door de linksbuiten zelfs nog
64. Verder liet DOVO het echter niet
komen.
Voor zaterdag staat de moeilijke uit
wedstrijd tegen WHC op het programma.
VRC kwam na een spannende en veel
te harde wedstrijd toch tot een overwin
ning. VRC nam met open aanvallen een
kleine veldmeerderheid. Na 20 minuten
loste Anton Diepeveen een onhoudbaar
schot (01). Kort voor rust kon de
thuisclub weer gelijk maken.
Na rust kreeg Roelofsen een voorzet van
links, waarna de stand op 12 kwam. Na
dit doelpunt werd de wedstrijd veel te
hard gespeeld, vooral door Oosterhold.
Spil v. d. Weerdhof werd gewond, waar
van de Eibergers profiteerden om de
stand op 2—2 te brengen. Diepeveen ging
daarna de spilplaats bezetten. Jansen
bracht de stand op 23 en rechtsbuiten
Roelofsen zorgde daarna voor een 24
voorsprong.
Een kwartier voor het einde moest
Jansen zich door een blessure laten ver
vangen door Budding. In een eindoffen-
sief kwam SSSE echter niet verder dan
een doelpunt, 5 minuten voor tijd ge
scoord. Een juichend, maar deerlijk ge
havend VRC-elftal kon na het eindsignaal
de kleedkamer opzoeken.
Zij, die zich aangetrokken gevoelen
tot de functie van scheidsrechter, licha
melijk en geestelijk gezond zijn en de
leeftijd van 35 jaar niet hebben over
schreden worden verzocht zich vóór 20
sepember a.s. aan te melden bij de af
delingsadministratie Biltstraat 194, te
Utrecht.
l/orCpKHnf aio K441orfrv nnn T'A' l vVl
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
Onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
14 sept. Engelien v. d. Bovenkamp;
15 Assepoester;
16 Jan v. d. Hoef;
16 Hermien Ariesen;
17 Corrie v. Hardeveld;
18 Riek Beyer, Ederveen.
Voor jongeren
I. Een derde van bok,
Een derde van hok,
Een vierde van mier,
Zij vormen tezamen
Een heel nuttig dier.
II. Verborgen jongens- en meisjesnamen.
1. Herta rende naar het konijn toe.
2. De ijsbaan stond geheel onder water.
3. De steen vloog door het kleinset ven
ster.
4. Zes Arabieren sprong envan hun paar
den.
5. Het is geen weer; ik stel mijn reis uit.
III. Welke vogel legt nooit eieren?
OPLOSSING RAADSELS
I. De adem;
II. Zonnedauw - ridderspoor - pioen -
moerbei - lelie - kalmoes - klaproos -
lupine - dahlia - andoorn;
III. Amer - mulo - Eist - rots.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen
I. Zet de cijfers 1 tot en met 28 op een
rij. Hieronder komt een bekend spreek
woord, dat gevonden kan worden door de
volgende gegevens:
19, 2, 28, 24, 15, 28, 26 voornaam van Van
Gogh;
6, 13, 25, 12, 28, 20 grote stad in Europa;
22, 2, 27, 18, 3, 1, 17, 23, 18 andere naam
voor goudmerel;
8, 10, 17, 23, 4 zintuig;
7, 5, 21, 16, 11, 9 grote platvis;
22, 11, 15, 21, 14, 3, 28 plaats in Zd-Holland.
II.
Invullen van links naar rechts en van
boven naar beneden:
le rij meubelstuk;
2e rij plaats in West Duitsland;
(Geldig van 1 3-20 sept.)
Dessertpudding, sPar.
(Ananas of bitterkoekjes) 2 p. 60 ct
Kandijkoek.Spar 55 ct
Vruchtenwijn, sPar, P. fles 150 ct
Eierkoekjes, 250 gr. 70 ct
Fondant, bijzonder fijn, 200 jr. 49 ct
Nootmuskaat, sPar, P. busje so ct
Zachte zeep, Spar, p. pot 49 ct
Snijworst, 100 gram 54 ct
KOPEN BIJ DE SPAR IS SPAREN BIJ DE KOOP
ZELFSTANDIG! KRUIDENIERS
24
zegels
22
zegels
60
zegels
28
zegels
20
zegels
32
zegels
20
zegels
22
zegels
DE KOOP
bij De Twentsche Bank geven U 2,7 rente
per jaar over een tegoed tot 2 5.000.
Terugbetalingen: voor effectenaankoop te allen
tijde, overigens 500 per week tot ten hoogste
1.000 per maand; voor grotere bedragen na
1 maand opzegging.
Uw financiële raadsman
KANTOOR VEENENDAAL
Kerkewijk 3, telefoon 3041 en 3042
lijden en onze hulp". De fee hield de oge:
strak op de tovenares gevestigd. Door
twee hofdames lieij ze haar naar binnen
brengen en gaf bevel te zorgen dat het
haar aan niets ontbrak. Tegen Achmed
zei ze echter: „Uw medelijden strekt u
tot eer, mijn prins, maar toch vrees ik,
dat dit mens met kwade voornemens tot
ons is gekomen en ons in moeilijkheden
zal brengen. Mij dunkt, ze is niet zo ziek
als ze voorgeeft te zijn, maar ze heeft dit
voorwendsel te baat genomen om mijn
paleis binnen te dringen en ons in het
verderf te storten".
De prins deelde niet in de vrees van
zijn vriendin. „Ik herinner me niet, ooit
iemand leed te hebben berokkend en ook
draag ik geen sterveling een kwaad hart
toe. Wie zou mij daarom kwaad willen
doen?" ze hij en haalde ongelovig de
schouders op. Nogmaals nam hij afscheid
van zijn vriendin en hervatte de reis. En
nu duurde het niet lang meer of hij
draafde met zijn schitterend gevolg over
de stenen brug en door de hoofdpoort de
stad binnen, waar hij door zijn oude va
der, als altijd, werd verwelkomd.
Intussen hadden in "het feeënpaleis de
twee hofdames, die met de zorg voor de
tovenares belast waren, zich zo goed mo
gelijk van haar taak gekweten. Nu lag de
vreemde gast in een prachtig vertrek, dat
schitterde van goud en edelgesteente, te
bed. Ze hield zich nog steeds of ze dood
ziek was en liet zich, als was ze totaal
uitgeput, diep in de zachte kussen weg
zinken.
Een der hofdames had zich intussen
verwijderd, maar kwam al spoedig terug
met een gouden schaal, gevuld met een
kristalhelder vocht.
„Drink eens", zo sprak ze vriendelijk
tot de gewaande zieke. „Dit is water uit
de Leeuwenbron, een probaat middel te
gen iedere ziekte".
De tovenares, alleen bedacht op het
verbergen van haar geheime bedoelingen,
liet zich lang noden voor zij de mond aan
de drinkschaal zette. Met een gezicht of
ze het water Igugiao enoutPP Po.. 2iw
ze het met de grootste tegenzin deed,
nam ze de drank, die ze in lange teugen
door de keel liet glijden. Haar verpleeg
sters zouden over een uur terugkomen,
om te zien hoe ze het maakte. „Hm, over
een uur", bromde ze, „ik ben hier niet
gekomen om voor zieke te spelen". In
tussen snoof ze gretig de heerlijke geu
ren op die haar omringden, zo iets viel
in haar armoedige hut niet te genieten.
„Wat ik weten wou, is me nu bekend",
zo dacht ze verder, „en de sultan is een
ongeduldig heerschap. Toch zal ik dienen
te wachten tot men mij in de gelegen
heid stelt om de eigenares van dit fraaie
paleis voor haar betoonde gastvrijheid te
bedanken. Haha, wat heeft die drang ver
wonderlijk snel gewerkt, 'k ben nu weer
zo gezond als een vis en zou blij zijn als
ik hier goed en wel vandaan was!"
Zij stond op, kleedde zich aan en ging
op een rustbank liggen. Na verloop van
een uur kwamen de twee hofdames terug
en ziende dat de zieke geheel hersteld
was, namen ze haar mee. Door een reeks
van prachtige vertrekken voerden ze haar
in een grote zaal. Daar zat de feeënko
ningin Paribanoe op een gouden troon,
welke met diamanten, robijnen en paar-
len van buitengewone grootte versierd
was. Ter rechter- en linkerzijde stond
een gróót gevolg in schitterende kleding.
Bij het aanschouwen van zoveel stralende
pracht raakte de oude tovenares in ver
warring. In botte verbijstering wierp zij
zich voor de schitterende gedaante op de
grond en was niet bij machte een woord
te uiten. (Wordt vervolgd.)
Gezegde: Hij heeft zijn schaapjes op
het droge.
Betekent: hij heeft genoeg geld ver
diend om er van te kunnen leven.
Spreekwoord: Wie A zegt, moet ook B
zeggen.
Betekent: Als je ergens mee begint,
moet je ook doorzetten.
(27)
Deze werden vrienden met de arbei
ders, en haalden het lieve geld binnen,
dat er op vele manieren te verdienen
was. De Frutnellers daarentegen mor
den op hun hoogte en leefden als ach
ter muren verborgen. Bij de Rafisbeek
lieten zij een houten poort bouwen, en
een tweede bij de Hochfluh-hoeve, waar
de weg van het dorp opwaarts ging. In
het dal zei men, dat die poorten opge
richt waren, opdat het vee niet van de
weg zou afdwalen, maar de Frutnellers
wisten wel beter, die wilden het de
werklui moeilijk maken het dorp te
bezoeken.
In het begin kwamen de arbeiders
wel is waar op zondag en op betaaldag
tóch wel naar het dorp. Maar zij wer
den allen even slecht ontvangen. De
boeren stonden wijdbeens en onbehou
wen voor hun deuren en gaapten de
ongewenste gasten aan. Als iemand in
lichtingen vroeg of zelfs iets te drin
ken bestelde, werd hij met spottende
of ruwe woorden beantwoord. In de
postherberg of in „De Os" was er voor
door Ernst Zahn
Vertaling:
H. C. Knappert-Jansen
vreemdelingen niets te krijgen, zelfs
niet voor grof geld. Als er een zijn
verontwaardiging over luchtte en naar
de reden vroeg van zo'n ongastvrije
handelwijze, kreeg hij ten antwoord,
dat er in de raad besloten was, om in
Frutnellen alleen aan inwoners van
het dorp spijzen en dranken te ver
kopen.
Sommigen, die maar alleen waren,
hadden daar goed- of kwaadschiks ge
noegen mee moeten nemen. Op een
zondag echter kwam er een grote scha
re spoorwegarbeiders bijeen, om naar
het dorp te gaan en desnoods met ge
weld zich het nodige te verschaffen.
De uitgaanders landden in „De Os"
aan en vroegen eerst kalm en toen
min of meer rumoerig om drank. In de
gelagkamer was geen enkele bediende.
Toen gingen de overmoedige kerels
zelf naar de kelder, maar zij hadden
niet veel gelegenheid om wat te zoe
ken. Opeens snelden uit alle deuren
Frutneller boeren op hen toe, zwij
gend, maar dol van woede; een half
gesmoord scheldwoord werd hier en
daar gehoord, toen begonnen de vuis
ten mee te spreken. Als stieren storm
den zij op de arbeiders in, en hoe
sterk gespierde armen de spoorweg
werkers ook hadden, hoe onvermoeid
zij ook anders schoffel en houweel wis
ten te hanteren, de boeren met hun
ledematen van graniet weerden zich
nog beter en overvielen hen als een
steenstorting van hun bergen. Een
paar Italianen trokken hun mes. Dat
deed de maat overlopen. De dorpsbe
woners schenen alle bezinning verlo
ren te hebben. Zij sloegen naar de
grond wat zij te pakken konden krij
gen, met ernst, als in de bitterste krijg.
Het duurde niet lang, of de bezoekers
stormden in woeste vlucht de weg naar
het gehucht af. Een half dozijn der
hunnen lieten zij boven achter, en
daarvan lagen er twee roerloos, met
gebroken schedel.
Een doffe stilte van enige dagen lang
volgde op deze vechtpartij. De president
ging het dal in en bleef dagen achter
een weg. Hij kwam voor de zaak der
dorpelingen op bij de regering te Neu-
dorf. En hij deed het goed. Wèl kwam
er na verloop van een week een com
missie van de rechtbank te Neudorf
naar Frutnellen gereden en stelde een
onderzoek in in „De Os", waarbij het
halve dorp moest verschijnen om ge
hoord te worden. Maar het bleek een
onmogelijkheid te zijn, om onder die
menigte een of meer hoofdschuldigen
I te vinden; want de boeren hingen aan
In een forse maar sportieve wedstrijd
heeft Oranje-Wit in Rhenus zijn meer
dere moeten erkennen. Het begin was aan
beide zijden verkennen, maar spoedig
wist Oranje-Wit een veldmeerderheid te
krijgen. Men bouwde dan ook verschil
lende aanvallen op, maar door prachtig
werk van de doelman van Rhenus, kon
men niet tot scoren komen.
Na de pauze kreeg men fors spel te zien
met wisselende kansen. Na een kwartier
kreeg de Oranje-Wit doelman, een bal
die hij half miste. Van Baaren van Rhe
nus zette opnieuw voor en Veldhuizen be
nutte die kans (10). Toen kwam Rhenus
geducht opzetten en er was van onzeker
spel geen sprake meer. Tien minuten la
ter ontstond voor het O.W.-doel een ver
warde situatie, waaruit Veldhuizen met
een kopbal zijn tweede doelpunt maakte.
Enkele minuten later schoot de midvoor
van Rhenus hard in, maar dit doelpunt
werd wegens buitenspel afgekeurd. Vijf
minuten later wist de uitstekend spelende
linksbuiten v. Baaren door te breken en
met een onhoudbaar schot de stand op
3—0 te brengen, waarmee tevens het ein
de kwam.
Zaterdag vond op het Candiaterrein
de eerste ontmoeting plaats tussen
Sportclub Rhenen en Eemnes van de
tweede klas zaterdagmiddagvoetbal.
Direct na de aftrap was de voorhoede
van SCR in vol offensief, waaruit reeds
na een minuut rechtsbuiten Van Dijk
scoorde 10. Het spel ging wat heen en
weer, beide keepers kregen een moei
lijk schot te verwerken, doch daar bleef
het bij. Na een kwartier was het de
rechtsbinnen van Eemnes, die een schot
afvuurde op de doellat. De bal sprong
terug en van dichtbij werd doelman
Boelhouwer gepasseerd (11). Hiermee
ging de rust in. Na de thee kwamen de
gasten verschillende malen voor het
sportclub-doel, maar de backs Baars en
Van Doorn verstonden hun taak. Na
twintig minuten kwam er een door
braak die door midvoor v. d. Steen op
de juiste wijze in een doelpunt werd
omgezet. Sportclub leidde opnieuw 2-1.
Eemnes zette nu alles op alles en de
hevige druk op het SCR-doel leverde
dan ook verscheidene corners op. On
geveer acht minuten voor het einde
ontstond er uit een corner een doel-
worsteling en de midvoor kopte de bal
hoog en onhoudbaar in het Rhenense
doel. Spil Baardman moest zich in deze
laatste minuten wegens een blessure
laten vervangen door E. Evers. De lin
kervleugel van de Sportclub De Haas
van Kooten kon ons deze middag niet
bekoren. Ondanks de eerste wedstrijd
kan SCR op een goede partij terugzien,
daar Eemnes een gedegradeerde eerste
klasser is. Scheidsrechter De Sluiter
leidde goed. Met de 22 gelijke stand
kwam het einde.
Zaterdag speelt Sportclub Rhenen
niet.
3e rij wrede keizer;
4e rij gewas.
III. Welk gebruiksvoorwerp van vijf let
ters blijft omgekeerd onveranderd?
(Vervolg.)
De prins kwam met zijn gevolg dicht
voorbij de plaats waar de oude vrouw
zat. Hij zag hoe ze met het hoofd op een
steenklomp lag en hoorde haar klagen en
steunen als iemand, die hevige pijn heeft.
Een diep medelijden met het oude mens
vervulde hem; hij vroeg wat haar scheel
de en of hij iets voor haar kon doen. De
arglistige vrouw zag de prins smekend
aan en hield zich of ze te ziek was om
het hoofd op te heffen. In afgebroken zin
nen en naar adem snakkend vertelde ze,
dat ze voor een boodschap naar de stad
wilde gaan, maar onderweg hevig koorts
had gekregen en nu lag ze hier machte
loos in een onbewoonde streek, zonder
iemand die haar helpen wilde.
Wat de vrouw voorzien had, gebeurde.
Prins Achmed zei medelijdend: „Houd
moed, arme vrouw! Wij zullen je helpen.
Hier dicht in de buurt is een plaats, waar
je de beste verpleging kunt vinden". De
oude liet een pijnlijk kreunen horen en
hield zich of ze haar uiterste best deed
om overeind te komen. Op een wenk van
de prins stegen nu twee van de ruiters
af en hielpen haar achter op één hunner
paarden. De prins stelde zich aan het
hoofd van de stoet en deze keerde nu
door de ijzeren deur in het feeënpaleis
terug. Paribanoe was niet weinig ver
baasd, toen zij prins Achmed met dit ge
zelschap voor zich zag staan.
„Wij hebben deze vrouw in deernis
waardige toestand gevonden", zei de
prins, ze heeft aanspraak op ons mede-
elkaar als klitten, en niemand sprak
nu iedereen gevaar liep er bij te
zijn; een woord kwaad van een an
der. Zo viel dan de schuld op de ge
meenschap en die had de president te
Neudorf vrijgepleit, door met de ganse
macht zijner persoonlijkheid voor haar
op te komen. De dienaren van het ge
recht dropen dus onverrichterzake
weer af, en de aanklacht van de arbei
ders had geen verder gevolg. Intussen
hadden de Frutnellers hun doel be
reikt, geen enkele vreemde kwam meer
zonder dringende noodzakelijkheid
naar het ongastvrije dorp.
Juist toen president Furrer deze
vrucht van zijn arbeid begon te pluk
ken, beleefde hij in zijn eigen huis een
aankomst en een vertrek. Het vertrek
was voor eeuwig, de komst was be
rekend voor een levenslang bezoek.
De vertrekkende was vrouw Furrer.
Al vele dagen had de zieke zich met
moeite met behulp van een stok voort
gesleept. Toen kwam de dokter uit
Neudorf, keek haar eens goed aan en
schudde het hoofd, ondervroeg haar en
bromde wat in zichzelf; daarop stond
hij plotseling op en zei: „Ja, wat zal ik
je zeggen, vrouw! Eet maar goed, drink
goed, en laat het je aan niets ontbre
ken. Je hebt het en kunt het, en men
kan nooit weten, hoe lang men nog
genieten kan, van wat men heeft."
„Wil dat zeggen, dat ik al gauw weg
moet?" vroeg vrouw Furrer op zo lui
de kalme toon, dat de president, die in
l
de kamer was, haar verwonderd aan
keek.
De dokter haalde de schouders op.
„Nu, het is zeker wel het beste, dat je
maar niets uitstelt, wat je nog doen
wilt." Toen maakte hij aanstalten om
weg te gaan en liet zich de weinige
woorden, die hij gezegd had, door de
rijke boer met goud betalen, voordat
hij weer naar het dal terug ging.
Vrouw Furrer begon thans in haar
laatste levensdagen goed te maken wat
zij sedert lange jaren verzuimd had. In
het aangezicht van de dood werd zij
plotseling moedig en gelaten. Tot de
dag vóór haar overlijden hoorde men
haar stokje op de grond tikken in ka
mers en gangen, en het klonk alsof zij
het vastberadener en luider neerzette
dan te voren.
Zij bad veel en had totaal afgeleerd
om te steunen en te klagen. Dikwijls
zat zij boven in de slaapkamer van haar
dochter, waar Tobias zijn verblijf hield,
een donkerharig verstandig kind, de
„verschoppeling", zoals het dienstper
soneel hem noemde, omdat hij voor de
ogen van de president verborgen werd
als voor het „boze oog". Daar vonden
Tscharles en zijn vrouw de zieke dik
wijls met het kind in de armen, dat
zij, als zij zich onbespied waande, grote
tederheid bewees. Rosi was haar diep
in haar binnenste dankbaar voor deze
stille barmhartigheid, en leerde haar
moeder, die tot dusver aan haar hart
vreemd was gebleven, zo nog in haar
laatste levensdagen eren.
Na de uitspraak van de dokter zag
Furrer zijn vrouw langzaam aan zijn
zijde wegkwijnen. De man, die bij alles
wat hij dacht en deed iets groots had,
huichelde geen smart om de levens
gezellin, die hem vroeger weinig meer
dan een dienstmaagd, en, sedert haar
kwaal zich had geopenbaard, slechts
een lastpost was geweest. Maar alle
verzachting van haar lijden en alle
versterkende middelen, die voor geld
te krijgen waren, verschafte hij haar;
hij betoonde haar een toewijding, die
dubbel opvallend was bij iemand van
een hard en ongevoelig karakter, en
toen zij voor goed het hoofd neerlegde
en midden in de nacht onverwacht
stierf, toen vroeg hij niemand hem te
helpen, maar deed zelf, wat gedaan
moest worden. Haar brekende ogen
zeiden hem, dat haar dat goed deed.
Maar des morgens, toen hij zijn
dochter, Tscharles en het dienstperso
neel het overlijden van zijn vrouw had
medegedeeld, verliet hij haar doodsbed,
dat hij zelf in orde had gemaakt met
de brandende kaarsen erom heen, en
ging aan zijn drukke arbeid met zulk
een kalmte en onverminderde kracht,
dat een boze tong in het dorp van hem
durfde beweren, dat het verlies van
zijn vrouw weinig meer voor hem be
tekende, dan of hij een stofje van zijn
mouw had geveegd.
(Wordt vervolgd).
