BEVA vakkleding Prachtig J MIRLO Levensstrijd KOUSENREPARATIE, STOFKNOPEN GESPEN CEINTUURS DOE DE EERSTE STAP de moderne tovenaar m Het goede blijft.... dit LUXOR Garage Leewis IS DE PRINS STUDENT ClN OPÉ „Helden zonder roem*' De levensroman van Richard Tauber VRODtHT naar Hardeveld komen RDTERDQN Baby en Kleuter BABYDERM TWEEDE BLAD „DE VALLEI" VRIJDAG 19 OKTOBER 1956 No. 79 LIJK- en VOLGAUTO'S r mm BON o s om in het bezit te komen van de on verwoestbaar sterke Anker Automatic. Vul nevenstaande bon in en U ont vangt alle inlichtingen over deze niet te overtreffen naaimachine. U zult enthousiast zijn en Anker kiezen. G. KOOMEN Zn. - Zandstraat 72, tel. 2924, Dr. de Visserstr. 2, tel. 2331 VEENENDAAL 9 ft SB Theater ce Veenc ndaal Presenteert: Ann Blyth - Edmund Pur- dom - John Ericson in Humphrey Bogart in TfkHDPJXSTA voor parelwitte tanden en een frisse adem! PROVINCIALE UTRECHTSE ELEKTRICITEITS MIJ N.V. Voor verven en stomen... FEUILLETON legen pijnen WATM,jnhapdtmaakt is goed WIJ HEBBEN PRIMA Nieuweweg 41 - Tel. 2535 Manufacturenhandel M. VAN DIJK Prins Bernhardlaan 321 Manufacturenhandel WED. KROESBERGEN Zandstraat 159 VAN SCHAIK- 8TUIVENBERG Stationsstraat 9 Manufacturenhandel Manufacturenhandel Manufacturenhandel P. v. d. BOVENKAMP E. VAN HUNNIK JAC. VAN SCHUPPEN Patrimoniumlaan 23 Cuneraweg 225 - Rhenen Gortstraat 39 Telefoon 2637 Telefoon 204 Telefoon 2321 Damesmodehuis F. v. d. BOSCH Hoofdstraat 12 Telefoon 3078 Zandstraat 84, Tel. 3102 Damesmodehuis „LIBELLE" Hoofdstraat 67-69 Telefoon 2783 Manufacturenhandel P. VAN BEEK Emmalaan 28 Telefoon 2039 Manufacturenhandel A. ACHTERBERG Prins Bernhardlaan naast de Julianakerk Manufacturenhandel FIRMA J. SUKKEL Molenstraat 1 Rhenen - Telefoon 442 fsj tv 5 2 O Z 3 cn «B co 2 25 I o -O 2 PUBLICATIE VAN ANKER - NEDERLAND Verkrijgbaar bij: Toen de Beurs in Amsterdam gebouwd werd droeg men al 8EVA werkkleding! De tijden zijn veranderd. Beton en stalen steigers namen de plaats in var, houten stellages. Maar wat goed was bleef. De bouwarbeider-van-toen en de bouwarbeider-van-nu, beiden dragen ze BEVA vakkleding. Hecht, sterk, degelijk. BEVA vakkleding. solide als een bouwwerk, zit goed in elkaar; extra versterkt; doeltreffend ont worpen (laat maximale beweging toe); moderne modellen. prettig in het werk, fantastisch sterk! BEVA FABRIEKEN - ALMELO - overalls - werkbroeken - werkhemden - werkjassen - stofjassen Een prachtglans zonder moeite in een wip, dat wil iedere huisvrouw. Poets daarom al uw koper met Erd&l Weerbestendig Poetsextract Grote bus minder poetsen, mooier glans. Nu is ze 19 en ze voelt er zich nog steeds bést thuis! Goed verdienen, gezellig werken, een schone frisse omgeving, meisjes onder elkaar... dat wil elk meisje wel. Elly kwam bij Hollandia- •trico toen ze 14 was: Dat kan elk meisje ook! Kom bij Hollandia-trico op het atelier! Je krijgt er s morgens en s middags tijd voor koffie in de kantine, je kunt in die kantine ('s avonds) televisie kijken, woensdagavond naar de gratis naaicursus, lid worden van onze succesvolle wandelclub. Je reiskosten worden vergoed en... soms is er ook héél voordelig een stelletje ondergoed of een mooie onderjurk te krijgen 1 Ouders! Kom zolf mee en kijk naar 't otolior waar uw dochter komt! 11 bont ran harte wolkom en kunt Mos zion on Ulos vragen! Inlichtingen en aanmelding: dagehikj en kwart voor z°f ""«"dagavond 6 tot 7 uur bij Hoiiandia-trico Kerkewijk 57. Van vrijdag 19 t.m. maandag 22 oktober, iedere dag 7.30 u., zaterdag 7 en 9 u., zondag 3 en 7.30 u. De wereldberoemde operette over een prins, die meer voelde voor de liefde dan voor zijn plich ten als koningszoon. PRACHTIGE KLEUREN TOEGANG ALLE LEEFTIJDEN Van dinsdag 23 t.m. donderdag 25 oktober (Battle circus) TOEGANG 14 JAAR VERWACHT A.S. VRIJDAG Plaatsbespreken dagelijks van 12 u. aan de kassa, 10 ct, ook tel. 2376 Rijwielstalling naast het theater. Vendelseweg - Veenendaal - Tel. 2376 7 van de 10 vrouwen breien sokken die niet meer slijten I M1RLON i» 20 x sterker - dan gewone sokkenwoL bokken stoppen u overbodig geworden omdat er Mirlon is! MIRLON is gezond voor de voeten, doordat Mir- Mirlon, het wonderlijk sterke Ion zeer sterk vocht op- Zwitserse garen, waarvan U neemL I MIRLON ii motvry. De motten lusten het eenvoudig nietl sokken breit, die niet slijten, krimpen of vervilten. Mirlon is géén nylon, Mirlon U heerlijk j mRLON zacht en gezond voor de voeten. Alléén Mirlon ia 20 x sterker dan gewone sokkenwol. het dragen, warm en zacht. MocM Uw wlnk.ll.r g..n Mirlon In voorraad habbon, vraagt U dan Inllchtlngan bi) N.V. «ar Ho«ran. Poitbu* 103, Apeldoorn. MIRLON is gemakkelijk te wassen en droogt sneL MIRLON kón niet I krimpen. fewrfWfflfcaflffcxS: In verband met de interne herdenking van het 40-jarig bestaan van de Provinciale Utrechtse Electriciteits Maatschappij N.V. zullen haar kantoren op zaterdagochtend 20 oktober ge sloten zijn. Op vrijdagavond en zaterdagochtend zal de storingsdienst worden waargenomen door plaat selijke installateurs. Bij storing belle men de P.E.G.U.S.-centrale te Utrecht, K 030-23044, waar zal worden op gegeven, tot welk adres u zich voor het op heffen der storing kunt wenden. Beatrixstraat 37 - Telefoon 2415 ENIGST BEDRIJF TER PLAATSE door Ernst Zahn Vertaling: H. C. Knappert-Jansen (38) In het posthuis woonde 'n ander; Ba- schi's kinderen waren het dorp uit gegaan, om de schande over hun ver lopen vader te ontwijken; alleen de kleine jongen, die veel later was ge boren, en zijn vrouw, die door zorgen en slaag was verlamd, leefden nog met de dronkaard tezamen in de ellendig ste but van Frutnellen, die zich als het ware schuw achter de overige huizen aan de berghelling verborg. Toen Baschi het houten bruggetje over de Frutneller beek over was, wendde hij zich met de jongen van de weg af, en ging een paar weilanden door, die sterk afliepen naar de bed ding van de beek. totdat hij een klein stukje weide bereikte, dat in de scha duw van de berg diep in het dal van de beek lag. Het was een vlak en slecht stuk land, er groeide ruw en ongezond voer op en Baschi deed weinig om de grond te verbeteren. De „Bonacher" was alles, wat hem nog van zijn vroe gere niet onbetekenende bezittingen was overgebleven. Het gras stond er nog; Zurfluh was gekomen, om voer voor zijn geit te snijden. Hij haalde een draagkorf van onder een rots te' voorschijn en riep zijn jongen toe, dat hij daar maar moest gaan zitten. Zijn schorre stem klonk niet onvriendelijk, terwijl hij tegen het kind sprak. Wiesi, zo heette de knaap, was nog de enige, die er zich op beroemen kon, dat zijn vader, na de drank, nog iets om hem gaf. Het scheen alsof er in de verdier lijkte man nog iets als dierlijke trouw voor zijn eigen vlees en bloed was overgebleven. „Zit daar netjes stil en ga er niet af, hoor je," zei hij tegen de knaap en wees naar de rand van het weiland, die steil naar de beek afliep. Het ge ruis van het water verdoofde bijna de klank van zijn woorden. Wiesi knikte en ging onder de rots in het gras liggen. Het was een mooi, maar al te teer kind, met een bleek en ziekelijk uiterlijk en van tengere lichaamsbouw. Grote schuwe ogen keken uit het vuile gezichtje, dat door blond krullend haar was omgeven. Hij was in lompen gekleed en zijn naakte magere beentjes en voetjes waren vol wondjes van het stro- en houtsprokke- len op de doornige en stenige grond van het bos. Baschi ging terug om zijn zeis te ha len, die hij had neergeworpen op een plek, waar de weide al vroeger was afgemaaid. Toen hij de korf op de grond had gezet en de zeis had opge nomen, ontstelde hij plotseling en sloeg een schuwe blik eerst achter zich en toen om zich heen. Overal over de wei den lag een drukkende zomerzonne- hitte; op de bergen brandde als het ware een witte gloed en de rotswan den glinsterden; de Bonacher lag al leen in de schaduw en van de beek kwam een koeltje. Baschi voelde zich opeens eenzaam. Een gevoel van onbehagen greep hem aan, zijn adem ging moeilijk. Hij mom pelde een vloek tusen de tanden en klemde onwillig zijn vingers om de zeis heen. Met overdreven ijver ging hij aan het werk. Maar al na de eer ste streken hield hij weer op. Dat er ook niemand eens in de buurt kwam vandaag! Zat dan iedereen in zijn hut en liet het gras maar verbranden waar het stond! Een rilling doorliep het lichaam van de dronkenlap. Hij zocht naar het flesje, dat hij uit zijn broek zak had gehaald en in het gras had gelegd. Langzaam zette hij het aan zijn mond en nam een gretige slok. Toen greep hij de zeis opnieuw. En daar! daarboven stond hij opeens! die die Maria en Jozef! De ogen van Baschi Zurfluh kwa men uit hun kassen, hij zag de vreem deling, de de Dood, als ware hij uit de bedding van de beek opgestegen, aan de rand van het weiland staan! Zijn hand, een vale hand, waarvan de knokkels door de huid heensche- merden nog witter dan die huid zelf, was om de stam van een armelijke bladerloze boom gelegd, die uit de stenen aan de oever was opgeschoten, en stak tegen de bast en de grove mouwen van de boerenkiel af als een beeld van glanzend porcelein. Onder de vingers lieve hemel! stroomde uit het dorre hout langzaam een vre- naast de vreemdeling knielen? het lachte. „Vadertje" riep het en hield een aardbei omhoog, die het aan de rand van de beek had geplukt, waar er vele in het gras staan. „Vadertje, aardbeien!" riep het weer duidelijk. Toen volgde een kreet als van een stervend hondje. Het was, als ontwaar de het kind de starre vreemde man bij de boom, het tuimelde achterwaarts en sloeg over de rand van het gras in het water. En Baschi wilde weer schreeuwen. Voor zijn ogen werd de dag bloedrood, gloeiend, alsof het dal in een vreselijk hoofdpijn, griep, kiespijn, rheumatische selijke stroom rood levend bloed neer langs de dunne stam en in het gras. Baschi wilde schreeuwen, maar zijn tong was verlamd, zijn ontzetting was groter dan zijn smachtend verlangen om hulp. Toen steeg het bloed hem zelf in golven naar het hoofd, al het vuur der hel brandde in zijn voorhoofd. En daar zag hij daar zijn kind niet woedend vuur stond. En door die rode gloed zag hij de man van boom tot boom naar zich toe komen. „Heilige moeder Gods!" Die kreet wrong zich tussen zijn krampachtig gesloten lippen door. Hij wierp de armen in de hoogte, als greep hij naar een reddingslijn en smakte voorover op zijn gezicht. ZEVENTIENDE HOOFDSTUK Het was in die dagen een tijdperk van noodweer voor Frutnellen, zoals menigmaal over landstreken, over een stad, een dorp of een enkel huis komt; een tijd waarin de onweerswolken zich samenpakken tot één grote die alles verduistert, en waarin slag op slag de bliksemstralen neerschieten, zodat de machteloze mensenkinderen roerloos en ontdaan er bij staan, sidderend in hun nietigheid, en geen andere woorden hebben dan een ademloos „Mijn God!" De ziekte, de dood van de vrome Z'graggen voor het altaar en toen het raadselachtige ongeluk van de veld wachter en zijn zoontje! Zij vonden Baschi languit liggen op zijn weide, de vingers als in vertwijfeling in het gras vastgeklemd, en het gezicht tegen de grond. Zij konden geen wond aan hem ontdekken en wat zij dadelijk elkaar toegefluisterd hadden, dat de dronkaard een beroerte moest getroffen hebben, werd hun door Broni Hofer, die zij er bij haalden bevestigd. Van het kind wist eerst niemand iets af; pas toen de vrouw van de overledene naar de plaats van het ongeluk gevlogen kwam, juist toen zij het lijk van de man wil den opnemen en naar huis brengen, kwam de gedachte bij hen op, dat er wellicht een tweede ramp gebeurd was. De moeder riep om haar kind, door zocht als een speurhond de weiden en nam plotseling de weg naar de oever van de beek terug. „Als het daar eens afgevallen was, het arme kind! Toen Baschi doir een beroerte getroffen wase bleef het zon der toezicht achter; als het" vrouw Zurfluh staarde de goeren, die haar hielpen zoeken aan met ogen die schit terden van ontzettende angst. Toen boog er een zich ver voorover aan de rand van het weiland en zag het kind verderop beneden aan de beek, in het water liggen, nog door een overhangende tak bij de kleertjes te ruggehouden. En die avond brachten zij de arme vrouw twee lijken thuis. Maar o, wonder! van die dag af, kwam er een eind aan de vele sterf gevallen in Frutnellen. De ziekte eiste geen nieuwe sterfgevallen meer; veer tien waren er nu al naar het kerkhof gebracht, behalve de drie, die midden in de epidemie en toch nog door een andere plotselinge oorzaak gestorven waren. Toen zij Zurfluh en zijn zoontje begraven hadden, kreeg de doodsklok een tijd lang rust. (Wordt vervolgd.) altijd gezonde huid met POEDER - Z Ai Ï-Ol IE -ZEEF

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1956 | | pagina 3