Ook Veenendaal helpt
Hongarije
In de Jungle van
Equador
DE WEDDENSCHAP
Feestavonden van „Unitas"
uitgesteld
Ledenwerfactie Rode Kruis
Huisslachtingen
Wollen vesten
deA
VOETBAL-TOTO
Kosteloze inenting tegen
pokken
Gevonden en verloren
voorwerpen
V.Z.C. zwemt door
RENSWOUDE
Scooterberijder dodelijk
verongelukt
Ons kort verhaal
De grote landelijke steunactie voor
hulp aan het zwaar beproefde Hon
gaarse volk komt ook tot leven in Vee
nendaal. Wij kunnen melding maken
van een gift groot f 1000,door de N.V.
Kon. Sajet en Vijfschachtenfabriek v/h
D. S. van Schuppen, terwijl f 200.
werd gestort door het personeel van
de Veenendaalse IJzer Industrie. De
inzameling tijdens de Kerkdienst op
maandagavond bracht een opbrengst
groot ongeveer f 1767,
De actie is inmiddels plaatselijk in
gezet; alle banken verlenen bemidde
ling.
Verbijsterd door het gehele gebeuren
mag ook van particuliere zijde grote
offervaardigheid worden verwacht.
Voor hen, die rechtstreeks willen gi
reren vermelden wij nog het gironum-
Zojuist vernemen wij nog dat de voor
heden woensdag-, en donderdag-, vrijdag
en zaterdagavond vastgestelde feest
avonden van de Chr. Textielarbeiders-
bond „Unitas", welke in gebouw „Elthe-
to" zouden worden gehouden en die ook
in de agenda op pagina 1 van dit num
mer worden aangekondigd, in verband
met de huidige toestand niet doorgaan.
De kindermiddagen door deze bond ge
organiseerd, vinden wel doorgang.
In aansluiting op de eerder gepubli
ceerde gegevens kan nog worden be
richt, dat de plaatselijke ledenwerf
actie, naast de actie „Hulp aan het
Hongaarse volk" ongetwijfeld doorgang
zal vinden.
Meer dan ooit, is in deze, voör de
Hongaarse bevolking zo tragische tijd.
de noodzaak van een sterke Rode Kruis
organisatie gebleken.
Het Internationale Rode Kruis heeft
in ruime mate hulp geboden, terwijl het
Nederlandse Rode Kruis door grote
zendingen van allerlei aard, mede steun
heeft geboden ten behoeve van de
vluchtelingen en anderen. Ook indien
men mede helpt de steunactie te doen
slagen, blijft de morele plicht voor
ieder die daartoe in staat is, het Rode
Kruis met het lidmaatschap te ver
sterken.
In oorlog en vrede verricht deze or
ganisatie een belangrijke taak. De mi
nimum contributie ad 1,kan voor
niemand een bezwaar zijn, doch bij een
landelijk gemiddelde van 1,75 per lid
is het duidelijk, dat zij die daartoe bij
machte zijn, kunnen overwegen een
grotere contributie bij te dragen.
Zeer binnenkort zal de actie aanvan
gen en naar wij hopen, dank zij aller
medewerking, slagen.
Burgemeester en wethouders van Vee
nendaal maken bekend, dat de zuivere
huisslachtingen, d.w.z. de slachtingen van
varkens, schapen en geiten, die niet ge
storven of in nood gedood zijn en waar
van het vlees uitsluitend bestemd is voor
het huiselijk gebruik van de bewoners
van het perceel, waar het dier werd ge
slacht, aan de gewone keuring zijn on
derworpen. Derhalve moeten varkens,
schapen en geiten als bovenbedoeld zo
wel vóór als nó het slachten gekeurd
worden door de daartoe aangewezen des
kundigen en mag tot slachten niet wor
den overgegaan alvorens daartoe - schrif
telijk - vergunning of voorwaardelijke
vergunning is gegeven.
met en zonder mouwen
in een
enorme verscheidenheid
Goed van Van der Zee
gaat langer mee
v.a. 14.50 tot 42.50
Hoofdstraat, Veenendaal
Hij, die een varken, schaap of geit wil
slachten of doen slachten, moet daarvan
tenminste vier dagen tevoren kennis ge
ven met gelijktijdige voldoening van de
verschuldigde leges ad 0,50 per ver
gunning, alsmede van het vastgestelde
keurloon, zijnde 5,voor een varken
en 2,— voor een schaap of geit.
Hiertoe bestaat gelegenheid op iedere
werkdag des voormiddags tussen 9.00 en
12.30 uur ten kantore van de gemeente
ontvanger, Hoofdstraat 34, alhier.
Er is gelegenheid tot slachten op maan
dag t.m. vrijdag. De keuring heeft plaats
van dinsdag t.m. zaterdag 12.00 uur, zo
dat dus des maandags niet wordt ge
keurd en des zaterdags niet kan worden
geslacht.
De geslachte dieren moeten compleet,
dus met organen en darmen beschikbaar
worden gehouden tot de keurmeester er
geweest is.
Zij, die voornemens zijn een huisslach
ting te doen verrichten, worden aange
raden met het vorenstaande rekening te
houden.
De keuring nó het slachten heeft steeds
de daaropvolgende dag plaats.
Het is toegestaan te slachten in de
goedgekeurde slachtplaatsen van de plaat
selijke slagers of wel in de exportslagerij
van de fa. G. J. van de Bovenkamp en
Zonen.
Indien in deze slachtplaatsen of export-
slagerijen wordt geslacht, bedraagt het
keurloon voor een varken 3,50 en 1,
voor een schaap of geit.
mer 777 t.n.v. Nederlandse Rode Kruis
te Den Haag.
Het ligt vooralsnog niet in de be
doeling kleding en goederen in te za
melen.
Zij die eventueel huisvesting aan
vluchtelingen willen verstrekken kun
nen zich melden bij het secretariaat
J. H. Slik, P. H. van Rijnstraat 29,
telefoon 2275.
De voetbalvereniging „Veenendaal" be
gint deze week ook met een voetbaltoto,
uiteraard alleen voor haar leden en do
nateurs.
Deze week krijgen de leden om te be
ginnen hun formulieren thuisbezorgd.
Burgemeester en wethouders van Vee
nendaal maken bekend, dat op woensdag
14 november a.s. om 15.30 uur, ten huize
van de heer E. A. C. Reijdon, arts, Ker-
kewijk 6 alhier, de gelegenheid zal zijn
opengesteld tot kosteloze inenting of her
inenting tegen pokken.
Bij twijfel omtrent de gezondheidstoe
stand van de in te enten persoon, raad
plege men vooraf de huisarts. Voor een
juiste vermelding in de vaccinebewijzen
van de namen en geboortedata der kin
deren moeten bij de aanmelding worden
medegebracht trouwboekjes der ouders,
alsmede de bij de geboorte van. het kind
uitgereikte inentingskaarten.
In het tijdvak van 25 oktober tot en met
5 november 1956 werden aan het bureau
van politie als gevonden aangegeven: 1
hoofddoek. 1 bankbiljet van 20,1
notitieboekje (Wagenmakers) 1 baal wol,
1 zw. kat; 1 ^echter glacé, 1 grijs konijn,
1 linker herenglacé, 1 Lipsleutel; 1 zw.
lederen damesportem. inh. 2,10 en lip
sleutel m. ring en loupe; rode dameshand
schoenen, half glacé, half wol; broche;
grijze stropdas; br. wollen herenhand
schoen; leesbril m. donker montuur; beige
herenhandschoen; 1 paar rode dames-
glacé's; steunzool; drie bussen voor kof
fie, thee en suiker; zakdoekje; 1 paar
nylons in een zakje van Anbeek; lips-
sleutel; fietssleutel; 1 ballpoint; 1 blik
inh. verm. petroleum; stuk bewerkt staal;
1 ziekenfondsboekje t.n.v. E. Schuerder,
Buurtlaan 44; rode rechter damesglacé;
plastic groen geruit kindertasje.
In hetzelfde tijdvak zijn als verloren
aangegeven: rode kinderportem.; 5 eier
lepeltjes; rechter damesglacé van zwarte
stof; 1 loonzakje van de VSW inh. 43,
gr. vulpen in beige etui; overall m. bor
duursel „Garage Vonk"; nieuwe motor
ketting; huishoudschaar; rose step met
luchtbanden zonder zitje; platte lipssleu-
tek; 1 grijs geblokte wollen herensjaal;
fazanthen; bril; donkerbl. jongensjack;
linkerglacé; ring met twee sleutels en een
lipssleutel; rode sjaal; dekzeil; huissleu
tel; bonte hoofddoek; gouden damesring
met zwarte steen; beige zadeldekje; he-
renportem. inh. ong. 45,en een giro
strookje; gr. wollen kinderhandschoen;
vietkant doublé damespolshorloge met
doublé bandje; lederen ceintuur; bruine
plastic portefeuille m. ritssluiting, inh.
70,best. uit briefjes van 2,50 en
1,en een stortingsbiljet van dit be
drag; motorbril; 1 paar br. herenglacé's;
grijze damesglacé's; halsketting m. glin
sterende steentjes; zw. etui m. vulpen en
vulpotlood en passerdoos; paar dames
glacé's; blauwe jongensjopper; paar groe-
Jie gebreide dameshandschoenen; bruine
damesportemonnee inh. 1 fiets- en 1 huis
sleutel.
GOUDEN ECHTPAAR
OP 8 NOVEMBER
In ons vorig nummer werd abusieve
lijk vermeld dat het echtpaar L. van
Galen-van Doorn, Munnikenweg 129 op
28 november het gouden huwelijksfeest
hoopt te gedenken. Dit moet zijn mor
gen/donderdag 8 november.
Hoewel men geneigd *zou zijn te
denken, dat een zwemclub, welke uit
sluitend de beschikking heeft over een
niet-overdekte zweminrichting, in de
wintermaanden weinig activiteit kan
ontplooien, kunnen wij toch mededelen
dat de Veenendaalse Zwemclub V.Z.C.
ook 's winters zij het dan op een
bescheiden manier doordraait.
Eenmaal - in de veertien dagen gaan
de leden met een extra- bus op woens
dagavond naar het Sportfondsenbad te
Arnhem om daar te zwemmen en te
trainen en het eerste herenzevental
neemt deel aan- de wintercompetitie
van de KNZR.
De meeste wedstrijden moeten de
VZC-heren spelen in het Sportfondsen-
bad te Amersfoort:
In VZC-kringen betreurt men de in
deling van het eerste zevental, nl. in
een veel te zware afdeling. De Vee
nendaalse heren, die met een sterk ver
zwakt zevental deze wintercompetitie
zijn ingedoken moeten de strijd aan
binden met cracks als reserve-zeven
tallen van De Robben (Hilversum),
A.Z. en P.C. (Amersfoort), Neptunus
(Amersfoort), UZSC (Utrecht) en jiet
eerste team van De Futen uit Maars-
sen.
Maandagavond werd de eerste wed
strijd gespeeld tegen UZSC II te Amers
foort. Zoals reeds werd voorzien ver
loren de Veenendalers deze wedstrijd
(73). Gebrek aan uithoudingsver
mogen deed VZC uiteindelijk ten onder
gaan tegen de provinciale hoofdstede
lingen na een aardige start, terwijl zij
zich tot de rust vrij goed konden
handhaven. Het werd respectievelijk
11, 21 voor UZSC, 22 en de rust
ging in met 32 voor de Utrechtenaren.
Via 42 voor UZSC wist men na dq
rust nog de stand op 43 te brengen.,
maar toen was het ook gedaan met
VZC en UZSC scoorde nog drie doel
punten aan de lopende band. De Vee
nendaalse doelpunten kwamen van de
keihard en gevaarlijk schietende Hen-
ny van de Loosdrecht. De jeugdige
reserve-keeper Jacques Suy dendorp
verrichtte weliswaar goed werk, maar
kon toch de doelpqntenregen Van
Utrecht niet verhinderen.
RADIO-REVUE UITGESTELD
In tegenstelling tot een bericht op de
voorpagina van dit blad delen wij onze
lezers mede, dat de voor zaterdagavond
aangekondigde radiorevue „Hallo wij
brengen u" wegens de gebeurtenissen van
de laatste dagen is uitgesteld.
De kaarten in voorverkoop blijven nor
maal geldig. Wanneer de omstandigheden
het toelaten zal deze avond nu gehou
den worden op zaterdagavond 17 novem
ber a.s.
VOORLICHTINGSAVOND EMIGRATIE
Morgen, donderdag 8 november, wordt
in hotel „De Dennen" een voorlichtings
avond gegeven over emigratie naar Ca
nada. Behalve een zeer uitvoerige uit
eenzetting over de mogelijkheden en de
situaties in Canada zal er een film wor
den vertoond. De aanvang is acht uur
precies. Zie voor verdere bijzonderheden
de betreffende advertentie elders in dit
nummer.
Maandagmiddag vond in de Dorpsstraat
ter hoogte van de inrit naar het kasteel
een aanrijding plaats, waarbij de 21-jarige
student S. uit Utrecht dodelijk is ver
ongelukt.
S. kwam met zijn scooter uit de rich
ting De Klomp, terwijl uit de richting
Scherpenzeel een wagen bespannen met
paard naderde. Volgens de heer v. V.,
die met paard en wagen reed, zag hij de
scooter aankomen. De bestuurder lag
echter voorovergebogen op het stuur.
Van V. schreeuwde, maar S. gaf geen
teken van leven en reed ineens tegen de
wagen van v. V. op. Vermoedelijk is de
heer S. tijdens het rijden onwel geworden
en was de dood reeds ingetreden toen
het ongeval gebeurde.
Aan het uiterlijk van de 33-jarige dr.
Udo Oberem is het niet te zien, doch in
gewijden weten, dat hij volkenkunde
doceert aan de universiteit te Bonn
(West-Duitsland) en dat hij in die kunde
uitermate bedreven is. Het is nu ruim
een jaar geleden, dat hij met enige me
dewerkers op de boot naar Guayaquil
stapte, de parel van de Pacific en de
grootste havenstad van de republiek
Equador. Het doel was niet, de hoge
bergtoppen te beklimmen, de Quilotoa
(3890 meter) of het monument te bezich
tigen, waaraan het land sinds de twaalfde
eeuw z'n naam dankt (waar equator en
meridiaanboog elkaar kruisen, O-, O', O"),
doch door te dringen in de ontoegan
kelijkste gebieden, in moerassen, tussen
kale rotsplateaus en broeierige oerwou
den. Daar woien nog volkeren, waarvan
men slechts weet, dat ze elke blanke
doden die ze tegenkomen. Dr. Oberem
wilde er alle gegevens over trachten te
verzamelen, die hij maar krijgen kon; ge
bieden, waarover geen kaarten beston
den, wilde hij zonder zijn médewerkers in
gevaar te brengen betreden, slechts be
geleid door inboorlingen als dragers,
gidsen en tolken.
Welnu, blijkens een thans ontvangen
rapport, is dr. Obecem in zijn opzet ge
slaagd en hoopt hij over enkele maanden
naar Europa terug te keren met een schat
aan gegevens, waarover hij vóór zijn ver
trek ook de regering van Equador uit
voerig zal inlichten, die hem de grootst
mogelijke medewerking heeft verleend.
Zijn uitrusting, die door de gezamenlijke
fabrikanten van ,,perlon"-produkten ten
geschenke werd gegeven, heeft tot nu toe
onder alle klimatologische omstandig
heden aan de gestelde eisen voldaan.
Uitgangspunt voor de expeditie was de
stad Tena, aan de grens van het op de
officiële kaarten voorkomende gebied, dat
nog slechts door een paar honderd af
stammelingen van Indianen wordt be
woond. Van daaruit ging de reis uitslui
tend per kano, dat wil zeggen: drijvend
in gefatsoeneerde en uitgeholde boom
stammen, waaraan elk comfort ontbreekt.
Het regende er bijna onafgebroken en de
temperaturen schommelden er overdag
rond 38° C en 's nachts om en nabij
22° C. De lucht is in die streken con
stant vochtig; men kent er twee soorten
regens, t.w. druilerige nevels en wolk
breuken. Als de zon schijnt heeft dat al
tijd een extra hevige stortregen tot ge
volg, vanwege de enorme hoeveelheden
waterdamp die van de aarde omhoog
stijgen. Alles wat men bij zich heeft is
in korte tijd vergaan of beschimmeld en
het is daarom opmerkelijk, dat geen van
de „perlon"-goederen hierdoor werd aan
getast; kleding, touw, tentzeilen enz. ver
keren nog steeds in uitstekende staat.
De laatste berichten, die tot dusver be
kend waren over de stammen van de
Quijos en de Alamas-indianen, kwamen
enige eeuwen geleden van zendelingen,
die er een aantal mensen aantroffen, die
in naam nog christenen bleken te zijn,
doch overigens geheel door medicijn
mannen werden geregeerd.
Dr. Oberem heeft geconstateerd, dat
hierin sindsdien niet dé minste ver
andering is gekomen. Ze leven zo hal
verwege het stenen tijdperk en de mid
deleeuwen, om althans een aanduiding
van hun leefwijze te geven. Ze beschikken
over een groot aantal nederzettingen, die
ze telkens voor een ander verwisselen
als ter plaatse alle bananen opgegeten
zijn of de rivieren en meertjes er zijn
leeggevist. De onderkomens bestaan uit
wanden van bamboe met daken van bla
deren. Elk „huis" bestaat uit een kamer
waarin de dikwijls zeer grote gezinnen
samen wonen. Het enige, dat eraan her
innert, dat hun voorouders destijds con
tact hebben gehad met blanken, is het
feit dat ze enige kleding dragen.
Hun wapens omvatten speren en blaas
pijpen met vergiftige pijltjes. Onderlinge
geschillen worden alleen met speren be
slecht. Vissen doen ze door afdamming
van een stuk rivier en vergiftiging van
het water met „Barbasco" (een voor men
sen ongevaarlijk, plantaardig vergif),
waardoor de vissen worden verdoofd en
boven komen drijven.
Ze kennen ook een alcoholhoudende
drank, die afkomstig is van yuca-planten.
Hiervan koken ze de wortels, kauwen er
dan enige tijd op, waarna ze in een on
gebruikte kano met water te gisten wor
den gelegd. Vóór het gebruik wordt de
substantie nog verdund.
Dr. Oberem is overal vriendelijk ont
vangen, dank zij een gids, die zelf lid
van een der stammen was en in vroeger
jaren dikwijls als bemiddelaar was opge
treden bij ruzies tussen dorpshoofden,
waardoor hij met de meest invloedrijke
heersers van het oerwoud op goede voet
stond. Ook gaf hij steeds belangrijke ad
viezen over bepaalde opvattingen en ge
bruiken in de jungle, die men niet on
gestraft negéren kan; wat bij de ene
stam algemeen acceptabel wordt gevon
den, is bij de andere dikwijls taboe.
Soms moet bijzonder diplomatiek te
werk worden gegaan en mag geen ogen
blik een welwillend lachje van het ge
zicht verdwijnen, het hoofd moet een
weinig schuin gehouden worden, de be
wegingen van het bovenlichaam moeten
mee uitdrukking geven aan gevoelens of
verwachtingen, de intonatie van de stem
moet beurtelings hartelijk, deerniswek
kend of verlangend zijn; men moet zijn
lofprijzingen tot het ijle niveau van zacht
jammeren kunnen opstuwen, in extase
kunnen geraken in geestelijke verbonden
heid. Of ook wel de eerste paar uur hele
maal niet aan 't woord komen, zich zelfs
niet vertonen, en de gids baan- of „ijs"-
brekend werk laten doen! Wat het ver
zamelen van gegevens betreft, heeft men
doorgaans 't meest aan grijsaards en
jonge meisjes, die elk naar hun aard,
speels of serieus, weloverwogen of arge
loos, een praatje willen maken en vragen
beantwoorden, omdat ze nieuwsgierig zijn
en elke gelegenheid aangrijpen de vreem
deling wat beter te leren kennen.
DE TAAL VAN DE SARONG
In West-Java wordt batik niet alleen
uitgevoerd in bruin, blauw en wit, maar
ook in een grote variatie of combinatie
van kleuren.
De figuren .op de gebatikte doeken in
verschillende kleuren hebben allerlei be
tekenissen, die voor een ieder duidelijke
taal spreken, althans in West-Java.
Als men iemand op een vriendelijke
manier de waarheid wil zeggen, trekt
men de desbetreffende sarong aan. Aan
het motief merkt men de bedoeling en
klaar is de niet geschreven brief.
DE WAARDE VAN MAISVLOKKEN
Wij vinden deze maisvlokken („corn
flakes") in allerlei mooie verpakkingen,
die bij tal van verbruikers de indruk
doet ontstaan, dat zij hier met bijzonder
goede, n.l. natuurlijke voedingsmiddelen
te maken heeft. Dit is echter volstrekt
niet het geval. Deze vlokken zijn de res
ten van het zetmeelweefsel, die over
blijven bij de bereiding van maizena.
Deze resten worden eerst geplet. Ver
volgens worden ze met stoom verhit,
waardoor het nog aanwezige zetmeel in
meerdere of mindere mate gaat ver-
dextrineren. Daarna worden de vlokken
gedroogd.
Het was een vlot span. Zij een vrolijke frisse meid, die
smakelijk kon lachen hij was een rijzige, serieuze jongen,
met kastanjebruin haar, dat een klein beetje krulde. Ja,
een leuk stel dat vond een ieder, die Henk en Annie
voorbij zag komen.
Men, de wijze men, zegt weieens, dat tegengestelde karak
ters elkaar aantrekken, maar er
waren niet veel punten waarop
Henk en Anneke van elkaar
verschilden. Ze hadden over
velerlei zaken dezelfde opvat
tingen en alleen zou je kunnen
zeggen, dat Henk een beetje
ernstiger'was dan zijn meisje.
In elk geval was hij dat, toen
zij op een mooie nazomerse
ochtend een fietstocht onderna
men naar de aanstaande schoon
ouders van de jongen.
Anneke, die evenals Henk in
de stad werkte, had aan haar
ouders wel reeds uitvoerig geschreven, dat zij „kennis had"
aan een jongen de vader van Anneke had zonder dat zijn
dochter het wist naar de huwelijkscandidaat een onderzoek
ingesteld, dat tot zijn genoegen heel bevredigend was uit
gevallen, maar nu, deze zondag, zou de jongen dan met de
ouders van het meisje kennis komen maken.
Misschien was het daardoor, dat hij een beetje stiller was
dan gewoonlijk misschien was hij wel wat al te zeer onder
de indruk van de komende gebeurtenissen. Degenen, die
zelf zo'n eerste reis naar de ouders van het geliefde meiske
hebben gemaakt, zullen de gevoelens van Henk kunnen
begrijpen.
Anneke had daar echter in het geheel geen erg in. Zij
ging, na een afwezigheid van een paar maanden weer naar
huis zij was ervan overtuigd, dat Henk bij haar ouders
in de smaak zou vallen en luchtig praatte zij aan een stuk
over al die dingen waar een jong meisje belang in stelt.
„Wat ben je stil, vanochtend," merkte Anneke eindelijk
op. „Is er w§t? Waar denk je aan?"
Henk lachte. Voor geen geld zou hij hebben bekend dat
hij aan het onderhoud dacht dat hij straks met de vader
van zijn meisje zou moeten hebben en daarom zei hij maar:
,,Ik dacht zo, dat jij vast en zeker nog nooit vijf minuten
achter elkaar je mond hebt gehouden."
Er verscheen een besliste trek om het mondje van Anneke.
„Zo, dacht je dat," zei ze langzaam. „Dan heb je het mis,
jongetje. Ik wil wedden, dat ik
langer kan zwijgen dan jij!"
Henk, die in verband met het
komende gesprek zijn gedach
ten wel eens rustig wilde orde
nen, ging grif op die wedden
schap in enzwijgend reden
de twee geliefden naast elkan
der voort. Zij fietsten een kwar
tier, een half uur. Geen woord.
Henk had volop gelegenheid zijn
meisje van terzijde op te nemen
en te bewonderen, maar gespro
ken werd er niet. De fietstocht
had al meer dan een uur ge
duurd, maar nog steeds had Anneke boe noch ba gezegd.
In het grote villadorp reed Anneke plotseling op een ge
opend tuinhek af. Er stond iemand in de tuin, die kennelijk
op de uitkijk had gestaan en die verheugd naderbij kwaiyi,
toen hij het meisje zag. Maar zonder een woord te zeggen
liep Anneke nu naast haar fiets hem voorbij, op de voet
gevolgd door Henk. Zijn meisje liep het huis om, zette haar
fiets tegen de schuur en ging zwijgend naar binnen. Henk
begreep, dat ze „er" waren en het angstzweet brak hem uit.
Maar zwijgend volgde hij zijn aanstaande vrouw door de
keuken, naar een kamer, waar iemand bezig was de bloemen
water te geven. Anneke ging in een gemakkelijke stoel zitten
en keek zwijgend ron,d terwijl ze de vrouw, die haar
kennelijk wilde verwelkomen, negeerde.
De man, die in de tuin had gestaan, was ook binnen
gekomen. Hij keek heel verbaasd van het meisje naar Henk
en van Henk naar de oudere vrouw. „Annekewat is er?"
„Meneer, mevrouwneemt u me niet kwalijk," hakkelde
Henk, „maar de zaak is
„Ik heb de weddenschap gewonnen," zei Anneke lachend.
(28) „Wanneer ik mij niet vergis, zijt gij onze redder",
zei de hertog van Pomplina, want deze was het, ter
wijl hij Arams hand greep om die stevig te drukken.
„Vergun mij u namens alle stadgenoten onze grote
dank over te brengen voor het kostelijke voedsel, dat
gij en uw mannep binnen onze muren hebt weten te
krijgen! Het heeft ons nieuwe moed geschonken, te
weten, dat er buiten deze wallen toch nog mensen
zijn, die zich ons lot aantrekken!" Aram boog. „De
dank is geheel aan onze zijde", antwoordde hij. „Wan
neer uw mannen niet deze stoutmoedige uitval gedaan
hadden, zou ik thans niet meer tot spreken in staat
zijn en mijn vrienden evenmin!" Nadat aldus de nodige
beleefdheden waren uitgewisseld, merkte de hertog
plotseling op: „Maar ge zijt gewond, mijn waarde!
Vergeef mij, dat ik dat niet eerder zag!" Aram glim
lachte. „Een onbetekenende schaafwond", antwoordde
hij. „Ik zal mij straks laten verbinden." De hertog riep
een van zijn aanvoerders en gelastte deze een passend
ohderdak te verzorgen voor Arams mensen. „Gijzelf
zijt natuurlijk mijn gast," besloot hij. „Ik zal on
middellijk de heelmeester laten ontbieden!" Nadat
Aram verbonden was, een bad had genomen en zich
in de kleren gestoken had, die de hertog hem ter be
schikking had gesteld, vond hij zijn gastheer in de
grote zaal van het hertogelijk slot. „Ik ben blij met u
te kunnen praten", begon de hertog, toen zij beiden
gezeten waren en een dienaar de bekers vol wijn had
geschonken. „Ik mag u niet verhelen, dat de toestand
zeer ernstig is. Wanneer er geen wonder gebeurt, zijn
wij op genade of ongenade aan deze monsters over
geleverd!"
(Wordt vervolgd.)
