DE VALLEI
-rrr;"»- •**- -
Levensstrijd
Veenendaal leed niet ver
diende nederlaag
tegen Theole
D O V O maakte van Apel-
doom's doel een ^Schiettent'
ook wMden
3^ zzzsr-
Toch „slechts'" een 10-0 overwinning
G.V.V.V. en Matjan voetbalden en boksten
onbeslist 0-0
Renswoude had aan zes doelpunten ruim
voldoende tegen De Kieviten
Voor de Jeugd
Belangrifkemededeling
Per"Vn'ancteel «eunenl
Uitslag
Sinterklaasprijsvraag
De Merino^s - IJssel-
meervogels 2 (2-2)
DEY - Triangelboys
(4-0)
T. Hardeman scoort
viermaal
Haaften I.S.C. 1-3
De stimulans voor moderne mensen.
In 't verkeer, in 't dagelijks leven,
tijdens het werk, bij de studie is
KING onmisbaar als stimulans
voor nieuwe veerkracht.
van
aan
de
Vereniging611
vereniging financie
Pré mlillen
Uw
Prachtige tekeningen
5 DECEMBER
FEUILLETON
Ondanks het zondagsrijverbod en het
minder gunstige weer, waren toch vele
Veenendaal-supporters de Rijn over ge
trokken, om hun favorieten aan te moe
digen. Al mochten dan geen bussen rij
den, ook met taxi's, brommers en fiet
sen wist men Tiel wel te bereiken.
Jammer was het voor al deze mensen,
hun club op werkelijk onverdiende
w[jze met 31 onder te zien gaan. Het
was trouwens pas in de laatste tien
minuten dat Veenendaal deze wedstrijd
tegen Theole verloor, en dat na een
gclijkopgaande eerste helft, terwijl de
balans na de rust naar de Veenendaalse
kant doorsloeg.
Of de Veenendalers dan slecht ge
voetbald hebben? Welnee, helemaal
niet. Zeker er waren zwakke plekken,
zoals bijvoorbeeld te kort spel, wat
nonchalant plaatsen en een paar dek-
kingsfouten, die Veenendaal noodlottig
Gelukkig ging zijn schot juist naast. On
danks dat Veenendaal daarna meer en
meer in de aanval kwam, wilde het in de
voorhoede toch niet lukken. Het duurde
allemaal te lang.
In de 20ste minuut raakte Kees Hei
kamp bij een verkeerde kopbal even ge
blesseerd en moest zich buiten de lijnen
wat laten opknappen. Een voorbeeld van
sportiviteit is wel, dat toen ook een der
Theole-spelers zolang op het bankje ging
zitten. Het was juist in deze periode, dat
de Veenendalers een bal te zacht op hun
doelman terugspeelden, waarvan Van de
Garde handig gebruik maakte om Theole
de leiding te geven (10).
Na een half uur spelen, moesten Koel
man van Theole en Bleijenberg van Vee-
nendaal zich laten vervangen. Opmerke- i
lijk is wel, dat nu Veenendaal scoorde I
voor dat de invallers tussen de lijnen wa-
ren. Een snelle aanval werd afgesloten
Het hardwerkende elftal van de Me
rino's heeft, na tweemaal een achter
stand te hebben ingelopen, toch nog
een verdienstelijk gelijk spel weten te
bemachtigen. In het begin van de wed
strijd gaf de thuisclub de toon aan,
maar het eerste doelpunt viel aan de
andere kant. Linksback v. Manen had
alle gelegenheid de bal even op zijn
doelman terug te spelen, maar ver
zuimde dit, zodat de IJsselmeervogels-
linksbinnen een schot kon lossen dat
doel trof. Een kwartier voor rust werd
het gelijk toen een voorzet van links
buiten Kroes door midvoor Blankespoor
in eens werd ingeschoten.
Een kwartier in de tweede helft kwa
men de gasten opnieuw aan een voor
sprong, maar tien minuten voor tijd
scoorde rechtsbuiten Brouwer de ver
diende gelijkmaker. Hoewel daarna de
beide elftallen probeerden de volle
winst te krijgen bleef het bij een pun
tenverdeling.
Met 40 ging Triangelboys ten onder
in de wedstrijd tegen DEV in Doorn.
Met de rust keken de VSW-mannen
reeds tegen een 30 achterstand op.
Na de rust probeerden de Boys wel een
beter resultaat te bereiken, doch het
spel was te kort. De thuisclub had nog
eenmaal succes door doelman Slotboom
nog eens te passeren. Zo langzamer
hand komt Triangelboys in een benarde
positie te verkeren en komt het degra
datiegevaar naderbij. De D.E.V.-links-
buiten Esveld kwam 7 minuten voor
het einde zo onfortuinlijk in botsing
met een der Veenendaalse spelers, dat
hij waarschijnlijk een arm gebroken
heeft.
werden. an de Pol was in goede vorm, me^ een bard schot van Corry Heikamp,
maar liet toch een bal glippen. Zeker, dat y d Wetering te machtig bleek (1—1).
het schot was hard en de bal glad, maar Er zat tocn van alles wcer in Theole
^«--meen. yan Van de Kraats kreeg /jjn invaller
en Veenendaal werd
weer compleet door Hoogwerf. Gezien het
en Van Soest hebben we vooral in de
eerste helft veel plezier beleefd. De
middcnHnie leek ons wat zwak, waar
door Theole soms wat al te gemakkelijk
aanvallen kon opbouwen. De voorhoede
was deze middag niet doortastend ge
noeg. Het spel werd nog al eens opge
houden. Vooral Kees Heikamp was niet
erg op dreef, hoewel gezegd moet wor
den, dat hij aan spil Valburg geen ge
makkelijke tegenstander had.
Na wat terreinverkennen aan beide
kanten kreeg Veenendaal reeds in de
zevende minuut een redelijke kans. Re-
bergen schoot schuin voor het doel staan
de van betrekkelijk kleine afstand oer-
hard in, maar doelman Van de Wetering
wist, goed op zijn post zijnde, de bal te
stoppen. Even later deed Van de Wetering
al weer van zich spreken toen hij een
goede voorzet van Kees Heikamp de bal
met één hand uit de lucht plukte.
In de elfde minuut hielden de Veenen
dalers even hun adem in, toen linksbui
ten Grizel keihard buiten het bereik van
Van de Pol tegen de staander schoot.
Hoewel daarna Theole wat beheerster
speelde, waren het toch de Veenendalers
die het Van de Wetering eens danig las
tig maakten. Toen de strijd 26 minuten
oud was, griezelden we echt weer door
Grizel, die weer een van zijn gevaarlijke
schoten op het Veenendaalse doel af
vuurde. Met een prachtige safe echter
wist Van de Pol ook deze kogel onscha
delijk te maken. Om beurten aanvallend
kwam de rust met een 00 stand.
Na de thee kwamen de Veenendalers
direct gevaarlijk opzetten. Maar ook de
Tielenaren lieten zich niet onbetuigd. Na
een kwartier spelen werd het weer even
heel gevaarlijk voor het Veenendaal doel,
toen midvoor Van de Garde, uit een cor
ner, de bal vrij voor doel te pakken kreeg.
HOOGLAND 2 RENSWOUDE 2 0—1
Het tweede elftal van Renswoude speel
de een uitwedstrijd tegen Hoogland 2 en
won verdiend met 10. Het enige doel
punt werd door E. de Waal in de tweede
helft uit een strafschop gescoord. Overi
gens wel een duidelijk bewijs hoe zwak de
voorhoede van Renswoude is. Ook C.
Vink bracht er maar heel weinig van
terecht. In de achterhoede speelden J.
Vonk en T. den Hartog een uitstekende
palTlj. Een doelpunt van C. Vink in de
eerste helft gescoord werd ten onrechte
afgekeurd.
spel, zou men toen Veenendaal werkelijk
de beste kansen gegeven hebben. Onge
veer tien minuten voor het einde echter,
kwam er weer zo'n harde kanjer van
Grisel, waar Van de Pol finaal overheen
dook (2—1). Het spel werd daarna van
beide kanten soms wel een beetje erg
hard, maar Veenendaal bleef vechten
voor de gelijkmaker. Drie minuten voor
het einde was het aan een dekkingsfout
te wijten, dat Grisel plotseling alleen voor
Van de Pol kon komen en deze voor de
derde maal het nakijken gaf (31).
Ook al beloofden de spelers van
Apeldoorn elkaar in de rust de neder
laag, die toen dus eigenlijk al vast
stond, tot een minimum te beperken,
toch kwamen de rood-witten op zeer
gemakkelijke wijze aan tien doelpunten.
Maar er werden door DOVO zelden
meer doelrijpe kansen gemist als juist
nu tegen het zeer zwakke Apeldoorn.
Ook het houtwerk voorkwam enkele
malen een zeker schijnend doelpunt. In
het laatste kwartier, toen men reeds
tien doelpunten bij elkaar had getrapt,
maakte DOVO de fout teveel aan show-
De talrijke toeschouwers bü de voet
balwedstrijd GVVV Matjan hebben
wel waar voor hun geld gehad. Na een
harde wedstrijd, waarbij het aan beide
kanten in bepaalde gevallen met de
sportiviteit niet zo nauw genomen
werd. volgde nog een korte strijd. Een
strijd waarvoor geen spelregels zijn en
dus alles toegestaan was, zoals rake
klappen uitdelen en elkaar in het ge
zicht spuwen. Gelukkig waren er ook
nog mensen, die het hoofd koel hielden
en de vrede weer gauw hersteld had
den. Erg prettig doen dergelijke uit
spattingen toch niet aan. Het is natuur
lijk onnodig te zeggen, dat bij zulke
verhitte gemoederen van voetbal wei
nig terecht kwam. Vooral in de eerste
helft leek het er niet veel meer op. Na
tuurlijk speelden de zenuwen toen ook
een belangrijke rol. De tweede helft
begon aanvankelijk iets rustiger, maar
het laatste kwartier was het weer mis.
GVVV kwam met een invaller voor
Prins in het veld, terwijl men tevens in
Aris v. d. Haar een nieuwe spil gevonden
had. Een spil die voor de Buurtlaanbe-
woners een aanwinst genoemd kan wor
den, maar die tevens, als het op hard spel
aan komt zijn mannetje zeker slaan zal.
Voor wat betreft de eerste helft kunnen
we heel kort zijn. Wij schreven het hier
boven al, er werd alleen maar hard en
zenuwachtig gevoetbald.
Na de rust ging het iets beter. Men
hield het hoofd er meer bij en er werden
soms goede aanvallen opgebouwd. Eigen
aardig, dat hoewel in deze tweede helft
Renswoude speelde zondag tegen De
Kieviten uit Voorthuizen geen beste
wedstrijd en toch won men zeer ver
diend met niet minder dan 60. Hier
uit mag wel blijken hoe zwak de tegen
partij is geweest. Bij Renswoude von
den we G. van de Veer w eer in voor
treffelijke vorm. T. Hardeman scoorde
niet minder dan vier doelpunten, het
geen natuurlijk een mooie prestatie is,
maar wanneer we zien welke fraaie
kansen G. van de Veer de Renswouden-
se middenvoor heeft gegeven, dan moe
ten we Van de Veer toch veel hoger
aanslaan.
In de tweede helft is het spel beter
geweest dan in het eerste gedeelte van
de strijd, alhoewel men ook toen niet
boven de middelmaat uitkwam.
Renswoude zette direct enkele goede
aanvallen op en G. van de Veer was met
spil Stutvoet de man, die de andere voor-
waartsen al direct opgelegde kansen be
zorgde. De rood-witte aanvalsleider kon
hier echter geen gebruik van maken. Toch
werd het na een kwartier 10 toen T.
Hardeman eindelijk een prachtige voorzet
van G. van de Veer benutte. Renswoude
bleef aanvallen, maar de voorhoede bleek
in de nog resterende tijd machteloos.
Toch werd het nog 20, maar aan dit
doelpunt hadden de rood-witten geen di
rect aandeel, want een der Kieviten-backs
schoot in eigen doel.
Na de thee speelde de thuisclub beter
voetbal, terwijl de gasten het nog slech
ter gingen doen. Het uithoudingsvermo
gen ging nu ook een woordje meespreken.
G. van de Veer gaf weer prachtige kansen
weg en T. Hardeman profiteerde hiervan
reeds na enkele minuten (30). Hier bleef
het echter niet bij, want G. van Raaij
scoorde na ruim een kwartier het vierde
doelpunt voor Renswoude. Het was al
lang duidelijk dat Renswoude dit spelle
tje van kat en muis zou gaan winnen en
men deed het dan ook rustig aan. Toch
werd de stand nog tot 60 opgevoerd.
Beide doelpunten werden weer gescoord
door T. Hardeman. Ondanks het feit, dat
Hardeman deze middag vier doelpunten
scoorde vinden wij hem toch niet de
juiste man op de juiste plaats. Als mid
denvoor moet hij in staat zijn het spel
wat meer te verdelen en niet al te zelf
zuchtig zijn. G. van de Veer, die een keu
rig maatgevoel heeft en aan de andere
spelers bijzonder mooie kansen geeft zal
daarentegen zelf wat meer moeten gaan
schieten.
Het gelukte ISC 1 zondagmiddag twee
winstpuntjes uit Haaften mee naar huis
te nemen. We kennen Haaften als een
voor Ingen lastige tegenspeler. Toch kre
gen we bij deze wedstrijd wel de indruk,
dat Ingen in de meerderheid was, maar
dit niet voldoende in doelpunten kon uit
drukken.
De geschiktheid van het terrein was
zeer goed. De wedstrijd had ongeveer tien
minuten geduurd toen Beks uit de linkse
hoek een corner nam, die op een pracht
wijze via het hoofd van W. van de Willi
gen in het vijandelijke doel belandde. Dit
werd ook de ruststand. Even na de rust
ontstond een schermutseling vóór het
Haaftens doel, waaruit Knevel het vol
gende doelpunt wist te scoren. Hierop
antwoordde Haaften spoedig met een te
gendoelpunt, waarna de stand geruime
tijd ongewijzigd bleef. Dan is het Beks
weer, die een goed geplaatste voorzet van
Van Ledden Czn op de juiste'waarde wist
te schatten en het leder onhoudbaar in
schoot. Met een 31-overwinning voor
Ingen kwam het einde der wedstrijd.
ISC II speelde met vier invallers gelijk
tegen Herovina te Herwijnen. Daar dit
elftal er ook heel goed voorstaat in deze
competitie, zullen er uit sportief oogpunt
toch wel zeer goede redenen - voor dit
verstek van enkele spelers moeten be
staan.
veel op de Matjan-helft gevoetbald wérd,
toch de sigarenmakers gevaarlijker wa
ren, doelpunten maken was er echter bij
geen van beiden bij.
Al direct na de thee, kreeg Matjan de
kans, om uit een corner de leiding te
nemen, 't schot van Chr. Tanis ging naast.
In de zevende minuut schoot aan de
andere kant ook Ditewig naast, nadat hij
door slecht wegwerken van doelman Van
Eist, de bal vrij voor het doel te pakken
gekregen had. Enkele goede doorbraken
aan beide kanten leverden niets op. Of
de aanvallen werden slecht afgewerkt, of
de doelverdedigers waren goed op hun
post. In de twintigste minuut kwam Piet
Tanis nog een keer vrij van doelman v. d.
Pavert te staan, door moedig ingrijpen
wist deze echter een zeker schijnend
doelpunt te voorkomen. De tijd verstreek
en toen de nu niet bepaald vakkundig lei
dende scheidsrechter het einde aankon
digde, waren beide ploegen nog even ver
als toen ze begonnen: 00.
voetbal te gaan doen, waardoor Apel
doorn neg bijna kans zag de eer te red
den, het is echter niet zover gekomen.
DOVO, dat deze middag in witte
shirts speelde, begon meteen met enkele
goede aanvallen en men had ook al
vrij spoedig succes, toen R. Schoeman
reeds na twee minuten van een fout
van de Apeldoornse verdedigers pro
fiteerde en 10 liet aantekenen.
DOVO bleef sterk in de meerderheid,
maar doelpunten bleven nu voorlopig
nog uit. Apeldoorn kwam maar heel
zelden tot een redelijk goede aanval en
dan werd het gevaar door Van de Heu
vel c.s. snel bezworen.
Toch werd het na 20 minuten 20.
B. van de Pol ondernam een solo-ren
op het Apeldoornse doel, schoot hard
in, maar de keeper sloeg het leer weg,
waarna B. Kroesbergen weer inknalde.
Nu werd de bal door één der backs
weggetrapt, maar juist voor de voeten
van Van de Pol, die het nu beter deed
en van twintig meter afstand onder in
de hoek knalde.
DOVO kreeg weer de kans de voor
sprong te vergroten, toen B. Kroesber
gen zich achter een vrije trap plaatste.
Hij schoot echter erbarmelijk slecht.
Kroesbergen nam met deze misser ech
ter geen genoegen, want in de 36ste
minuut schoot hij, nadat drie DOVO-
aanvallers hadden gefaald, keihard in
de touwen (30).
Enkele minuten voor tijd nam R. van
Zetten het vierde doelpunt voor zijn
rekening nadat B. Kroesbergen in eer
ste instantie hard had ingeschoten,
doch de keeper de bal had weggeslagen.
R. Schoeman miste in de laatste mi
nuut de kans van zijn leven.
In de tweede helft werd het met
recht vuurwerk. Het ene schot na het
andere vloog op het Apeldoornse doel
af. Het hoge tempo van de thuisclub
was Apeldoorn nu veel te machtig en
men moest met lede ogen toezien hoe
de score met de regelmaat van de klok
tot niet minder dan 100 werd opge
voerd.
ABE-DOELPUNT
We spreken hier dan van een Abe-
doelpunt, maar een doelpunt als het
vijfde van DOVO, gescoord door B.
Kroesbergen, heeft zelfs een Abe Len
stra of wie dan ook, nog nooit gemaakt.
Zeker, we zeggen erbij: in een dergelijk
doelpunt zit voor meer dan negentig
procent geluk, maar dat is dan altijd
het geval. Klaas Verhal zette na enkele
minuten de bal hoog voor. Het leer
werd echter juist achter middenvoor
Kroesbergen geplaatst, dus in feite ver
keerd. B. Kroesbergen vond dit echter
helemaal niet erg en tikte de bal van
ruim twintig meter afstand met de hak
van zijn schoen achterover precies tus
sen de 'kruising van paal en lat. Een
luid applaus was wel verdiend voor
deze doortastende middenvoor, die de
ze middag liefst vijf goals voor zijn
rekening nam.
Kroesbergen vond 50 nog lang
niet voldoende en nam toen meteen het
zesde, zevende en achtste doelpunt voor
zijn rekening.
R. van Zetten had enkele keren pech,
tocn hij schoten door het houtwerk zag
gekeerd.
B. van de Pol, die deze middag van
vele doelpunten de grondlegger was en
zeker de beste uit de voorhoede mag
worden genoemd, had ook in deze laat
ste drie een zeer groot aandeel.
Het vrij talrijke publiek begon langs
de lijnen reeds van tien, tien te
schreewen en toen KI. van Hal na
schitterend solowerk nummer negen in
de touwen knalde ging het erop lijken.
Er kwamen opgelegde kansen, maar
deze werden gemist. A. Nieboer kwam
naar voren, maar ook. hij miste ju
weeltjes van kansen.
Toch werd het 100 toen DOVO een
vrije trap kreeg te nemen. B. van de
Pol plaatste zich er achter en hij zag
een klein gaatje. De bal verdween
hierdoor precies in het doel (100).
Met deze stand en wat show-voetbal
van DOVO kwam het einde van een
zeer eenzijdige wedstrijd, waarin men
zich alleen nog maar afvroeg tot hoe
veel doelpunten DOVO net zou brengen.
Het beste dagelijkse middel ter opwekking en verkwikking.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
Wie zijn er jarig?
13 december Eefje Diepeveen.
13 Ria de Koning.
16 Woutje v. d. Bijl, Rhenen.
18 Piet van Eden.
iiiy
CH.O». Co""4'"'
Hetvereniging,cve:i^^volWomen
Nederland. Groot is vaak de liefdek
onbaa«»ch..g
kunnen dikwij -orden \aaK
gevo
Talrijk zijn irom< odukten gratis
fanrv-fairs en dergt craarn
een bepaald sympa
ihiek doel.
1 om gelden bijeen te brengen voor voor bazaars,
rmd°rogLe„ de verzoeken die - ^^kking -Uen.
edewerking hier-
Voor zover mogelijk hebben w,
steeds gaarne onze nu
tussen bove b betekent:
plan" geboren, hetgee
gingsi
W. schept de tnogehikhehl voor
bedragen hiervoor beschtkba g werden bc8leed.
aan propaganda-*- voor Pers.
dlcdige inlichtingen.
Beste neven en nichten,
Hier is dan de uitslag van de Sinter
klaasprijsvraag. 't Was leuk werk om al
die opstelletjes te lezen en die tekeningen
te bekijken. Jullie hebben allemaal erg je
best gedaan, maar ik moest natuurlijk de
allerbeste inzendingen met een prijs be
kronen. Mijn nichten waren, wat het aan
tal inzendingen betreft, verre in de meer
derheid! En hier zijn dan de prijswinna-
ressen.
Groep ouderen.
Ie prijs: Alie Mijnders, 13 jaar, Buurt-
laan 117-West, Veenendaal.
2e prijs: Jannie ter Maaten, 14 jaar. Pa
rallelweg 11, Overberg.
Groep jongeren.
Ie prijs: Joke Pitlo, 10 jaar, Molenweg 2,
Eist.
2e prijs: Marietje (en Evert) Bos, 10 jaar,
Boslaan 44, Veenendaal.
De prijzen kunnen worden afgehaald
aan het kantoor van „De Vallei", Paral
lelweg 10, Veenendaal.
En nu de oplossing van de raadsels:
Voor ouderen.
Ladderraadsel
Schot, Seoel, Grouw. horst, gewas,
Reims, zweer, imker, salon, sloop, tapir,
Elten, Endor, kraai, Baarn, forel, takel,
prins. Kenau. Roden. Terah, Breda, Henri.
De versregel luidde: Hoor wie klopt daar
kind'ren.
Voor jongeren.
Gedichtje.
Sinterklaas is weer in 't land
Jongens wat een pret!
'k Heb mijn schoenen vol met hooi.
Allebei gezet.
En als 't 5 december is,
Nou, dan is het feest.
'k Ben beslist het hele jaar
Lui noch stout geweest.
'k Wou wel graag een dinkey toy
En een plastic bal,
Of een echte Dieseltrein
Dat is 't mooist van al!
En ik lust zo vrees'lijk graag
Worst van marsepein.
Als 'k daarvan een meter krijg
Zal 'k tevreden zijn.
'k Wacht nu maar gelaten af.
'k Heb mijn best gedaan,
Daarom zal die goeie Sint
Mij niet overslaan!
Enkele lezertjes van onze jeugdkrant
hadden een prachtige tekening gemaakt,
o.a. Hennie van Huigenbosch, Ina ten
Donkelaar en Tiny Greve. Tiny is nog
maar 8 jaar. Knap gedaan hoor Tiny!
Maar het versje moest de beslissing bren
gen. Janny Hament uit Vlissingen, ook
bedankt voor je kaart. Jammer, dat je een
verkeerd raadsel instuurde. Alle neven en
nichten hartelijk dank voor hun inzen
dingen! Hieronder volgt nu het opstel van
Alie Mijnders, die de eerste prijs won in
de afdeling ouderen.
Ze staan in een kringetje op het plein
voor de school. Lies heeft het hoogste
woord, dat zijn ze van haar gewend: zij
is altijd haantje de voorste. Maar ze kan
ook de leukste dingen verzinnen. Zo ook
nu weer. Al vroeg was ze het plein op-
gehold, daar zag ze alleen maar Nel Ver
hoef. Meteen holde ze naar haar toe.
„Zeg, heb je 't al gehoord?"
„Nee, wat bedoel je?"
„Nou, van Ans, ze heeft een ongeluk
gehad. Wel niet zo erg, maar ze ligt met
haar voet in het gips. En ze heeft zo'n
pijn! Ik weet niet precies waar het ge
beurd is, maar ik geloof in de buurt van
de molen."
„Nou, ze liep te springen op de weg, je
weet wel dat daar geen stoep is. En toen
kwam er toch een motorfiets aanrijden!
Nou, ze schrok natuurlijk geweldig en
meteen lag ze al. Wout van de molenaar
zag net. Die heeft haar toen geholpen.
Verder weet ik het ook niet."
„O, wat zielig voor haar. Nu net voor
Sinterklaas. En dat ze nu zo'n pijn heeft!"
„Ja, maar ik heb zo'n leuk plannetje
bedacht! Maar daar wacht ik mee tot de
anderen er zijn."
Al gauw waren de meeste meisjes er en
toen moest Lies ermee voor de dag ko
men.
„Het is gauw Sinterklaas. En nu had ik
gedacht om met z'n allen naar Ans toe te
gaan."
Ze wachtte op de uitwerking en die was
reusachtig! Allen stemden er dadelijk
mee in.
„En nu nog wat. Als er nu eens een
Sint en twee zwarte Pieten gekozen wer
den en
„Ja, leuk, dat doen we! Van alle kanten
klonken uitroepen. „En als we dan allen
eens een kleinigheidje meebrachten.
Maareen kleinigheidje, we zullen de
prijs vaststellen. Er werd besloten niet
hoger te gaan dan vijftien cent.
„Je mag natuurlijk ook wel iets zelf
maken. Een leuk kanten zakdoekje, of zo."
Eindelijk, de vijfde! Iedereen had er
naar uitgekeken, maar vooral de negen
meisjes van de Julianaschool. En toen de
bel van negen uur ging, liepen ze niet
meer, maar holden ze naar de Boslaan.
Lies en Wil waren de vorige dag al naar
Ans' moeder geweest. Alles was tip-top in
orde. Ans mocht best bezoek hebben,
maar zelf wist ze er nog niets van. Dat
zou een leuk geheimpje zijn, al een ca
deautje op zichzelf.
Daar waren ze al op nummer 15. Eén
belde er aan en mevrouw deed zelf open.
„Dag kinderen, kom maar gauw binnen.
Eis en Lies en Wil, gaan jullie je maar
vast verkleden in de keuken. De anderen
gaan maar met mij mee."
Mevrouw ging ze voor naar de huis
kamer. Ans lag in de hoek. En een gezicht
dat die zettenee maar! Dat had ze
niet gedacht. Ze gingen allen om haar
bed zitten, heel gezellig. „Maar waar zijn
Lies en Els en Wil, komen die niet?"
„Nu ehik geloofik weet het
niet, ze komen iets later."
Nou ja, een klein leugentje, dat was
veel echter. Maar even later werd er op
de deur geklopt. En de anderen begonnen
heel hard te zingen. Hoor, wie klopt daar
kind'renEn Ans zelf zong heel hard
mee. En wie kwamen daar binnen? Sin
terklaas en twee knechten! O wat vond
ze dat leuk. Het werd een heel leuke
middag. Ans voelde gewoon geen pijn.
En leuke cadeautjes dat ze kreeg! De
meesten hadden het helemaal zelf ge
daan. B.v. een speldenkussentje enz. Lies
speelde heel goed haar rol als Sinterklaas.
Ook dé Pieten waren verbazend leuk aan
gekleed.
Aan alles komt een eind, zo ook aan
deze heerlijke middag. Maar er wachtte
ook nog een avond! Maar of die net zo
leuk zou worden als deze verrukkelijke
middag
Joke Pitlo, de andere eerste-prijswinna-
res, tekende een tuin met bloemen.
Onze zilverpapieraktie
In dank zilverpapier ontvangen van:
Mevrouw Budding.
R. Roelofsen (namens het personeel van
de V.S.W.).
Oplossing raadsels
I. Sinterklaas kapoentje.
II. Als Sinterklaas op zijn rug zit.
I. p; zes; lepel; Brielle; pepernoot;
ïoouaadacj i :doj( ïpooaq tuatuajjf
door Ernst Zahn
Vertaling:
II. C. Knappert-Jansen
(53)
Hij was van mening dat mensen van
zulk een onverzettelijk karakter en van
zoveel aanzien als de boer van de Hoch-
fluh-hoeve en Russi al voorbestemd
waren vrienden te worden.
Als de volgende dag niet zo laat was
aangebroken, had die Tobias nog wak
ker kunnen vinden. De jonge boer had
een uur geslapen, toen hij zijn dagwerk
weer begon, maar niemand kon het
hem aanzien en hij liep rond met een
gezicht dat helder en kalm stond als
bij iemand die iets prettigs heeft on
dervonden. Aan het ontbijt ontmoetten
zijn blikken die van Felix; die kon
daarin wel iets als bemoediging en een
hernieuwde aanmaning tot geduld
lezen.
Ogenschijnlijk was Felix dan ook van
die tijd af geduldig. De beide broeders
spraken dagen en weken lang niet meer
van datgene wat hun aan het hart lag,
en ieder van hen ging zijn eigen gang.
Die van Felix voerde hem echter zeker
wel vaak op heimelijke wegen, want hij
kon op de hoeve goed gemist worden,
en het viel te weinig op, als hij ont
brak, dan dat een heimelijke tocht naar
het gehucht des avonds of des nachts
werd opgemerkt. Tobias, die het opper
beheer over de bezitting had, en die
zelfs de kleinste van zijn plichten niet
verzuimde, zag eindelijk, hoe zijn jon
gere broeder de tijd van afwachten
doorkwam. En van dat ogenblik af
voegde hij hem dikwijls toe: „Pas op,
jongen", of „zachtjes aan maar drift
kop", op de wijze waarop men een al
te vurig paard liefkozend en vriendelijk
tot kalmte tracht te brengen.
Ondertussen was de vochtige herfst
in de winter overgegaan. Op zekere
dag kwamen de nevels als de grauwe
koude rook van een reusachtig vuur
uit het dal naar de bergen gestegen en
verzwolgen als een onweerstaanbaar
aanzwellende stroom hutten en woud
en rotsen, en toen de hele wereld er in
verzonken was, ontplooide zich het vale
omhulsel, en een regen van witte vlok
ken kwam er uit te voorschijn. Dat
duurde zo drie dagen en drie nachten
lang.
Toen president Furrer op de morgen
van de vierde dag zijn voordeur uit
kwam, om een boodschap naar de pas
toor te doen, reikte de sneeuw hem tot
aan de brede borst. De oude man
strekte zijn leden en zijn ogen flikker
den. Het ledig zitten had hem ontstemd,
en een gedruktheid, waarvan hij geen
verklaring wist te geven, had hem tegen
zichzelf en tegen de hele wereld in
opstand gebracht. Daarom deed de
weerstand, die de sneeuwmassa bood,
hem goed, en hij wierp er zich met zijn
krachtige ledematen in als een lustig
zwemmer in de zee. De wind floot over
de verblindend witte bergwanden en
wervelde het witte stof hoog op in de
lucht, joeg de scherpe naalden de oude
man in het gelaat en zweepte hem
voorhoofd en wangen, maar Furrer hief
de knieën hoog op, waadde door de
sneeuw, beet de tanden op elkaar en
baande zich een weg. Een paar knechts,
die hem zagen gaan, staken de hoofden
bij elkaar. „Geen hond zou men de
deur uitjagen, en nu juist gaat hij er
op uit naar boven. Als hij er zijn zinnen
op gezet heeft, dan moet het weer zich
maar naar hem schikken!"
Op de avond van diezelfde dag maak
te nog iemand uit de Hochfluh-hoeve
een onnodige reis, maar die deed het
tersluiks, zodat niemand hem zag, en
eerst toen het al lang donker was ge
worden, en hij er zeker van zijn kon,
dat er niemand meer naar hem vragen
zou. Felix ploeterde in het stikdonker
de weg naar het gehucht af. Het was
halsbrekend werk, een dwaasheid, die
niemand in het dorp in de zin zou
hebben gekregen, maar Felix deed het,
juist omdat niemand aan de mogelijk
heid er van dacht! De wind was opge
houden, de nevel hing niet meer zo laag
maar welfde zich als een donkere grijs
blauwe klok boven het dal, en het was
doodstil. Bij tussenpozen dwarrelde nog
een sneeuwvlok uit de wolken naar be
neden en schemerde grauw voor de
ogen van de jonge man, die zijn weg
zocht naar het dal. Hij had zijn hoge
slobkousen aan en een stevig pak.
Over zijn hoofd had hij de kap van zijn
jas getrokken. Zo haastte hij zich naar
beneden over de ongebaande weg, zich
met armen en benen een doortocht ma
kend. Het zweet liep van onder zijn ge
breide kap, en zijn adem ging zo zwaar,
dat hij telkens moest stilstaan. Als hij
dan half in de sneeuw verzonken was,
en zijn warme borst tegen de koude
sneeuwlaag aan hijgde, dan bracht hij
de hand in de borstzak van zijn jas en
betastte een stuk papier, zodat het rit-
Nog nooit was Felix de weg naar
selde; een zonderlinge angst bekroop
hem telkens, dat hij het verliezen zou.
Dat briefje had hem vandaag op weg
gedreven, en Pia, de dochter van Russi,
had het hem in de handen gestopt in de
kapel, waarheen de Frutnellers pas
een bedevaart hadden gedaan tegelijk
met de inwoners van het gehucht.
Felix en Pia waren het eens ge
worden, eigenlijk niet doordat zij ge
sproken hadden, want als zij elkaar
ontmoetten geschiedde dat in haast en
angst en zij hadden dan geen tijd om te
praten, omdat hun lippen wat anders
te doen hadden. Maar zij waren het
dan toch eens geworden, nog geen acht
dagen na de kermis. Toen ging Felix
op klaarlichte dag voor zaken te voet
naar Neudorf en doorboorde de ven
sters van Russi's huis bijna met zijn
blikken, om te zien of hij Pia niet kon
ontdekken. En hij zag haar niet! Maar
daar, waar de straatweg van het ge
hucht een bocht maakte in de richting
van Jentschi, kwam hij haar plotseling
en alleen tegen. Hij groette, en zij wer
den beiden rood en bleek op hetzelfde
ogenblik. De hutten waren te dichtbij
en de straatweg te druk dan dat hij
bij haar durfde stilstaan, maar hij kon
haar toch een paar woorden toe fluis
teren. waarvan hij zelf niet wist, hoe
hij ze zo gauw durfde zeggen: „Ik kom
op de terugweg eerst als het donker is
voorbij."
Neudorf zo lang voorgekomen, en nog
nooit had hem een dag zo lang ge
duurd. Maar toen hij bij het invallen
van de schemering in het Intschiwoud
stond, bonsde zijn hart, alsof hij op
weg was naar een terechtstelling. Toch
wachtte hij, tot hij geen hand voor ogen
meer kon zien, toen eerst kwam hij het
bos uit en op het gehucht af. Hij slen
terde tot aan het huis van Russi en
floot een deuntje zacht voor zich heen;
wat kon hij er dan aan doen, als het
meisje het hoorde! En toen stonden zij
een ogenblikje op de hoek van het huis
bij elkaar. Zij spraken geen woord,
maar hun handen vonden elkaar en zij
hielden elkaar omklemd, en de liefde
kwam over hen begerig en wild. Sedert
dat ogenblik waren zij het eens, ook
zonder spreken. Sedert dien hadden zij
elkaar al tweemaal ontmoet en toch
verlangden zij vurig naar elkaar en
leek iedere dag een eeuwigheid. En nu
had Pia zelf aan Felix geschreven,
het eerste woord, dat tussen hen viel
„maandag is vader van huis."
Op deze maandag was al die sneeuw
gevallen en daarom werkte Felix zich
hardnekkig door de scheidsmuur heen,
die er tussen Frutnellen en het gehucht
gekomen was.
Zijn haar was vochtig en hij hijgde,
toen hij eindelijk de Rafisbrug overging
en naar het huis van Russi sloop, .de
weinige hutten vermijdend. In de woon
kamer van de steenhouwer brandde
licht. Felix bukte, liep om het huis
heen en sloop onder het raam van de
slaapkamer der drie meisjes. Daar floot
hij zacht, zoals hij het de eerste maal
gedaan had en luisterde daarna met in
gehouden adem. Toen floot hij nog
eens. Het zachte gepiep van een deur,
toen gleed er iets om de hoek van het
huis, en Pia vloog hem om de hals.
„O lieve jongen", verzuchtte zij, ter
wijl de hartstocht hen deed trillen en
zij elkaar vast omklemd hielden.
„In hoe lang hebben wij nu elkaar
wel niet gezien!" fluisterde Felix. Als
een zucht zweefden de woorden tussen
hen heen en weer en hun warme adem
(Wordt vervolgd.)
OLIFANTENLOGICA
Een olifant in Nederweert
werd zondag geverbaliseerd.
„U gaat er op", zei de agent,
„daar u in overtreding bent,
omdat u olieën verbruikt
en dus het rijverbod ontduikt."
De dikhuid huilde en vroeg: „Hoe
moet ik nu naar m'n circus toe?"
„Dat is uw zaak", zei Hermandad;
„Ga zonder olietank op pad.
Des zondags moet u dan voortaan
alleen maar met de fant uitgaan."
Jan Plezier
