Die 10°/o korting
betaalt 17 zelf
gelooft U dat óók?
een busje Oploskoffie
De Draaikolk
V+R*C* promoveert naar
3e klasse
Veenendaal moest punten in
Arnhem laten
voor fl. 1.50
Blijl meester
Laatste zeven minuten brachten nederlaag
Verdiende 4-1 overwinning op D.V.O.V.
D.O.V.O. MOEST IN GENEMUIDEN
MEERDERE ERKENNEN
T af eltennisnieuws
trouwpartij
IHH
%Jêtére*>mr
I
Binnen tien minuten weer
gelijk
Wim Bleienberg viel van
de tram
Sportiviteit van Genemuiden viel op
T. VAN LAAR:
uitstekende wedstrijd
Officiële
bekendmaking
Voor uw
zijn wij thans speciaal
ingericht
A. W. de Haas
beschaafde
jongedame
als tandarts-assistente
VRAAG EN
AANBOD
De Gruyter heeft 415 eigen
winkels met honderdduizenden
trouwe klanten. En er komen
jaarlijks nog duizenden nieuwe
klanten bij. Dat grote succes
is mogelijk omdat De Gruyter's
klanten het voordeel van 10°/o
korting - werkelijke korting-
duidelijk hebben ondervonden
Vanzelfsprekend kan
De Gruyter 10°/o korting ge
ven eigen importen, eigen
zeer moderne fabrieken,
eigen expeditie naar 415
eigen winkels maken grote
kostenbesparingen moge
lijk, waarvan De Gruyter's
klanten profiteren. U ook?
Bij elke aankoop van 250 gr. koffie
of 50 gram Oploskoffie
(van fl. 2.45)
De Gruyter's koffie
Goudmerk 250 gram 258 ct.
Roodmerk 250 gram 218 ct.
Blauwmerk 250 gram 196 ct.
Oranjemerk 250 gram 172 ct.
Oploskoffie busje 50 gr. 245 ct.
Coffeïne-vrije Oploskoffie
FEUILLETON
De veronderstellingen in de prognoses
van vorige weken, dat de twee zondagen
rust Veenendaal wellicht geen goed zou
den doen, zyn uitgekomen. In een wissel
vallige stryd is het VDZ gelukt een ver
diende 53 overwinning te behalen. Toch
heeft er ook voor Veenendaal nog wel
wat ingezeten. De 31 achterstand, by de
rust, werd in de tweede helft, zy het dan
op nogal fortuinlijke wijze, vrij spoedig
ingelopen. Een periode van ongeveer
twintig minuten was daarna werkelijk
nog wel hoopvol voor de Veenendalers.
De thuisclub was danig in de verdediging
gedrukt en er werden behoorlijke aan
vallen opgebouwd, maar de afwerking liet
veel te wensen over.
Onder vrij goede weersomstandigheden
en op een behoorlijk bespeelbaar, maar
effectvol terrein, nam de strijd een aan
vang. De Veenendalers konden er aan
vankelijk niet al te best inkomen, maar
in de achtste minuut was het bij een open
Veenendaalse aanval, dat linksbuiten
Gaasbeek de bal te pakken kreeg en naar
vorenstormde. Hij loste een hard schot
in de hoek, waar doelman Derksen over
heen dook (01).
Dit was echter het sein voor de thuis
club om een stevig offensief in te zetten
en hoewel de Veenendaalse achterhoede
het zwaar te verduren kreeg, wist men
zich toch weer los te werken. Toch ble
ven de aanvallen van VDZ zeer gevaarlijk
en had rechtsbuiten Van Noesel niet twee
doelpuntrijpe kansen om zeep gebracht,
dan zou het er voor de Veenendalers toen
al niet best hebben uitgezien.
In de twintigste minuut kwam toch de
gelijkmaker. Bij een scrimmage voor het
Veenendaalse doel schoot Leenders hard
in, maar Van de Pol was op zijn post en
kon de bal keren. Het schot dat De Win
ter meteen daarna weer op doel afvuurde,
was hem echter te machtig (11).
Weer kwamen de Arnhemmers terug.
De enthousiaste aanvallen van de gast
heren werden door de Veenendaalse ach
terhoede ons inziens wat al te kalm en
met te weinig vuur onderbroken, wat tot
gevolg had, dat midvoor Vloedbelt num
mer twee langs Van de Pol kon schieten
(2—1). Er was toen precies een half uur
gespeeld. Zeven minuten later werd het
na een goede combinatie van Vloedbelt
en De Winter zelfs 31.
Na de thee pakten de Veenendalers
direct goed aan. Nog geen twee minuten
was de strijd oud toen een der achter
spelers van VDZ hands maakte. De hier
voor toegewezen strafschop werd door
Joop Heikamp, op keurige wijze, benut
(32). Er zat toen van alles in. De gelijk
maker liet dan ook niet lang op zich
wachten, want toen in de tiende minuut
Sanders niet hard genoeg op zijn doel
man terugspeelde, was Gaasbeek er als de
kippen bij om de partijen op gelijke voet
te brengen (33).
Veendaal werd daarna sterker en druk
te de Arnhemmers in de vei'dediging. Het
afwerken van de aanvallen was echter
slecht, zodat ondanks de vcldmeerderheid
de stand gelijk bleef.
Zeven minuten voor het einde onder
namen de gastheren een scherpe aanval.
Van de Pol zag het gevaar en kwam uit
zijn doel. Van Noesel was echter een mo
ment eei-der bij de bal en wist langs V ,n
de Pol heen te schieten (43).
De Arnhemmers trokken toen met zes
man in de verdediging, doch ook de an
dere vijf pelers zaten niet stil. Ver op
dringen van de Veenendalers stelde hun
dan ook in staat om drie minuten voor
het einde weer voor het Veense doel te
komen. Nogmaals liep Van do Pol uit,
maar inplaats van zich op de Y al te wer
pen, schopte hij de bal tegen o voet van
De Winter en al stelde Van Soest daarna
ook alles nog in het werk om een doel
punt te voorkomen, de bal rolde tergend
langzaam over de doellijn (53).
Ajax moest het zondag j.l. in Maastricht
zonder zijn middenvoor Wim Bleienberg
stellen. Bleienberg was namelijk licht ge
wond, na een ongeval dat hem vrijdag
avond in de hoofdstad was overkomen.
Hij viel, toen hij op een tram wilde stap
pen, waarbij hij nogal ongelukkig op zijn
hoofd terecht kwam. Hoewel de blessure
niet ernstig was, moest hij toch voor
zondag verstek laten gaan. Hij werd ver
vangen door Michels.
TV-KIJKERS KRIJGEN TWEE
INTERLANDWEDSTRIJDEN
TE ZIEN
Twee wedstrijden van het Nederlandse
elftal zullen waarschijnlijk per televisie
wox'den uitgezonden. Hoewel het bestuur
van de KNVB nog over enkele details met
het bestuur van de Nederlandse Televisie
Stichting tot overeenstemming moet ko
men, is het nu vrijwel zeker dat de wed
strijden Nederland-Luxemburg op woens
dag 20 maart en Nederland-Duitsland op
3 april door de NTS zullen worden uit
gezonden. Vast staat, dat de tweede helft
Nederland-Engeland (jeugd), die zaterdag
2 maart in Londen wordt gespeeld, dooi
de Nederlandse televisiekijkers kan wor
den gevolgd.
Door een 41 overwinning op DVOV is
VRC dan definitief naar de 3e klasse ge
promoveerd De overwinning was vol
komen verdiend, niettegenstaande deze
door DVOV niet cadeau is gegeven, ge
zien de ruststand die met een magere 10
voorsprong voor de geelblauwen inging.
Jansen was weer van de party doch door
blessures miste VRC Van Leeuwen en Ra-
venswaay.
Het begin werd in hoog tempo ingezet.
Bij een aanval over links, geleid door G.
Keuken, wist Bep Jansen met een zuiver
laag schot de stand op 1—0 te brengen.
Direct daarop ging de rust in.
weer van de partij is.
VAN HAL SLECHTS EEN WEEK
GESCHORST
De DOVO-speler Klaas van Hal, die in
de thuiswedstrijd tegen DES van het veld
werd verwijderd, is naar wij vernemen,
door de strafcommissie slechts voor één
week geschorst, zodat hij zaterdag in de
uitwedstrijd tegen VVOG uit Harderwijk
De wedstrijd DOVO Genemuiden
heeft voor ruim tweeduizend toeschou
wers niet gebracht wat men van deze
stryd had verwacht. Dat DOVO tegen
deze werkelijk prima ploeg een overwin
ning zou behalen, stond by de aanvang
nog lang niet vast. DOVO is zaterdag dan
ook yer ond*.r de maat gebleven. Vooral
het aanvalskwintet, waarin K. van Hal
noodgedwongen was vervangen door C.
Achterberg, bleek machteloos tegen de
goede, maar toch zeker wel te passeren
Sportclubdefensie.
Waar we de oorzaak moeten zoeken van
deze nederlaag? Het is misschien voor de
invaller linksbuiten wel hard, maar toch
geloven we, dat DOVO met Van Hal op
de buitenplaats veel meer had gepres
teerd: Het gevaar moest nu van rechts
komen, waar B. van de Pol en R. van Zet
ten wel enkele malen gevaarlijk door
drongen, maar op het beslissende mo
ment was het schot ook hier zoek.
Eén ding is ons in deze wedstrijd ook
wel zeer opgevallen, n.l. de sportiviteit
van Sportclub Genemuiden. Het elftal van
Genemuiden was lang niet week, want
men durfde er behoorlijk tegenaan te
trappen. Maar wanneer het erop aan
kwam bleef men steeds sportief, zo spor
tief als wy op de Nederlandse sportvel
den nog maar heel zelden hebben aan
getroffen.
Toen bijv. de arbiter met een blanko
score Genemuiden een corner toewees.
De scheidsrechter was inzake deze be
slissing geheel onjuist. De bal werd in de
coi-nerhoek gelegd en door de linksbuiten
over de doellijn getrapt, zodat de keeper
een doelschop kon nemen. Nogmaals hul
de voor deze sportiviteit.
Bij DOVO was deze middag één uit
blinker en wel spil T. van Laar, die in
Harm van Dalfzen, een internationaal,
een lastige tegenstander had.
DOVO startte hoopgevend met enkele
goede aanvallen, die echter geen succes
hadden. Wel kwam Rinus v. Zetten reeds
na enkele minuten alleen voor de keeper,
maar zijn schot, dat overigens veel te
zacht was, werd nog juist door het rech
terbeen van de keeper gestopt. Even later
was het weer Van Zetten, die heel ge
vaarlijk doorliep op een voorzet van Van
de Pol, maar ook nu bleek het goede schot
volkomen zoek. Genemuiden kwam ook
wat meer in de aanval en het bleek dat
middenvoor Harm van Dalfzen een ge
vaarlijke schutter is. Keeper Van Harde-
veld was echter op de juiste plaats. Spil
Van Laar van DOVO had als speciale taak
deze middenvoor te schaduwen en dat is
hem ook prima gelukt.
In deze eerste helft was Genemuiden
sterker dan DOVO, alhoewel de beste
kansen toch nog voor de roodwitten wa
ren geweest. Reeds kort na het begin liep
middenvoor Kroesbergen een blessure op,
waardoor hij deze middag niet veel meer
kon uitrichten.
De tweede helft begon dus weer met
een blanco score en weer was DOVO in
de eerste tien minuten de sterkste ploeg.
De „rode duivels" hadden in deze periode
de strijd zeker in hun voordeel kunnen
beslissen, maar het gemis van een goede
linksbuiten bleek ook nu weer fataal.
Na die eerste tien minuten zakte DOVO
in elkaar en in de resterende tijd is Ge
nemuiden beslist sterker geweest. Vooral
het tempo van de bezoekers was veel ho
ger. In de 27e minuut werd het enige
doelpunt in deze strijd gescoord door
middenvoor H. van Dalfzen. Met een strak
en zuiver schot wist hij Van Hardeveld
kansloos te slaan.
Voor het einde van de wedstrijd ver
lieten reeds tientallen supporters het ter
rein. Toch had DOVO in die laatste vijf
minuten nog een gelijk spel kunnen be
halen, als de scheidsrechter een handsbal
binnen de beruchte lijnen maar had ge
zien. Het publiek loeide om een penalty,
maar de arbiter wimpelde alles af, zodat
de laatste kans voor DOVO scheen te zijn
vervlogen.
In de allerlaatste seconden scoorde
DOVO nog wel een doelpunt, maar ook
dit ontging de arbiter.
De doelman van Genemuiden stopte nl.
juist achter de paal een boogballetje van
Roeli Schoeman. Voor de arbiter was het
inderdaad heel moeilijk te zien, daar vele
spelers hem het zicht belemmerden.
Zo kwam met wat pech het einde van
een wedstrijd, die zeker is tegengevallen.
De nederlaag van DOVO moeten we ech
ter toch als verdiend beschouwen, daar
Genemuiden als ploeg in zijn geheel een
betere indruk maakte.
Gemeente Rhenen
STANDPLAATSEN IJSVERKOOP
Burgemeester en wethouders van Rhe
nen brengen onder de aandacht van be
langhebbenden dat ieder, die deze zomer
in aanmerking wil komen voor de ver
koop van ijs langs de openbare wegen in
deze gemeente voor 16 maart a.s. een ver
zoek bij hun college dient in te zenden.
Aanvragen, na die datum ontvangen,
zullen niet in behandeling worden geno
men.
Rhenen, 16 februari 1957
L. BOSCH VAN ROSENTHAL
De secretaris,
Th. v. d. WILLIK
Na de rust trachtte DVOV met verre
trappen het spel te verplaatsen, doch men
kreeg bij Diepeveen en zijn mannen geen
kans.
Een lastig balletje geplaatst door Bep
Jansen naar de vrij staande Bleijenberg,
stelde de laatste in de gelegenheid de
stand op 20 te brengen. Geen vijf mi
nuten later passeerde Bleijenberg de ge
hele achterhoede en het was bekeken
(30). Door een misvei-stand in de VRC-
achterhoede konden de gastheren de eer
redden en hun midvoor kon er 31 van
maken. Voordat het einde aanbrak maakte
A. Keuken nog een doelpunt waarmee de
eindstand op 41 kwam.
Na afloop werden de spelers geluk ge
wenst door de heer Jansen, die bloemen
aanbood, terwijl de jeugd eveneens zorg
de voor bloemen.
De promotie van VRC is wel het mooi
ste cadeau voor deze vereniging welke
op 1 juli a.s. het eerste lustrum hoopt te
vieren.
Waren we nog zo optimistisch Climax
tegen Never Down 2 uit Zaltbommel een
klein kansje te geven, het resultaat leerde
wel anders. Deze verwachting was gro
tendeels gebaseerd op het feit dat Climax
destijds van Never Down 1 met 82 won.
Het werd nu een 9—1 nederlaag. Alleen
Van de Loosdrecht wist een party te win
nen. Zaterdag gaat Climax in Hilversum
weer een grote nederlaag tegemoet tegen
het bovenaan staande en nog ongeslagen
UBTV 1.
In de le klasse A won Climax 2 met
82 van Arnhem 1. Doordat ook Treffers
2 won van Swift 1 blijft de achterstand
van Climax 3 punten. Ondanks het feit
dat Swift de beschikking heeft gekregen
over een nieuwe speler uit Egypte, heeft
het Treffers niet kunnen bedwingen. Hoe
wel de Egyptenaar alle drie z'n wed
strijden verloor, wekt zijn spel wel hoop
voor de toekomst. Als Ti-effers 2 in deze
afdeling de lastige klip van de uitwed
strijd tegen Ritac 1 weet te omzeilen is
het kampioenschap normaal gesproken
nog maar een kwestie van tijd.
In de Gelderse Vallei is verder nog
een begin gemaakt met een junioren
competitie. Dit in het kader van de
N.T.T.B., om in de toekomst te komen
tot een uitgebreide jeugdafdeling.
Omdat het seizoen al te ver is gevor
derd voor een dubbele competitie,
wordt dit jaar volstaan met een halve.
Uitslagen.
Eerste klasse A:
RTTV 1 Ritac 1 3—7
Climax 2 Arnhem 1 82
Tweede klasse C:
VSW 1 RTC 1 1—9
Kr. en Vriendsch. 1 Hollandia 1 6—4.
RTC 1 Swift 2 9—1
Swift 2 Ritac 2 64
Derde klasse E:
Climax 5 DS 1 37
Kr. en Vriendsch. 2 RTC 2 0—10
DS 1 Panter 1 6—4
Ritac 4 Climax 5 5—5
Vierde klasse H:
VSW 4 Ritac 7 6—4
Ritac 5 VSW 2 4—6
RTC 5 VSW 4 8—2
VSW 2 RTTV 4 10—0
Vierde klasse I:
VSW 5 RTC 4 3—7
Ritac 6 DS 2 4—6
RTTV 5 Kr. en Vriendsch. 3 7—3
DS 2 Hollandia 2 10—0
RTC 4 Ritac 6 9—1
Programma.
Woensdag 20 februari: le klasse A: Tios
1 Climax 2; 2e klasse C; Swift 2 Cli
max 3; 3e klasse E: Ritac 4 Kr. en Vr.
2; 4e klasse H: RTC 3 RTC 5, VSW 4
Swift 4; 4e klasse I: Ritac 6 Hollandia 2.
Donderdag 21 februari: le klasse A:
Arnhem 1 PMS 1; 3e klasse E: Climax
5 RTC 2; 4e klasse A: Panter 2 Ritac
5; RTTV 3 VSW 2; 4e klasse I: RTTV 5
VSW 5.
Vrijdag 22 februari: 2e klasse C: RTTV
2 Climax 3; 3e klasse E: DS 1 Cli
max 4.
Zaterdag 23 februari: Overgangsklasse:
UBTV 1 Climax 1.
Maandag 25 februari: 2e klasse: RTC 1
Hollandia 1; 3e klasse E: Kr. en Vr. 2
Climax 5; RTC 2 Ritac 4; 4e klasse II:
VSW 2 Ritac 7; 4e klasse I: Kr. en Vr.
3 RTC 6; RTC 4 Hollandia 2; VSW
3 RTTV 5.
SPECIAAL
in
BRILLEN
HooFditraat 51
Veenendaa l
Nieuwe 6-8 persoons auto's
disponibel
Zeer voordelige tarieven
N.V. v/h Fa. Wed.
Markt 16 Veenendaal
GEVRAAGD
Brieven onder nr. 3273 aan
het bureau van dit blad.
95 ct. per advertentie
t.m. 10 woorden, elk
woord meer 7 cent
Mm
k
'Ml|> IPIIi MiMMIIPIjl
W#W"
Te koop een antiek kabinet.
J. van Ginkel, Broederij
,,'t Groepje", Overberg.
Te koop 2-
wagen met
oplooprem.
Tevens te
Groenelaan
■wielige aanha ng-
prima banden en
Laadverm. 1 ton.
koop auto-radio.
5, Veenendaal.
Te koop gevraagd gele win
terwortelen. H. J. van de
Weerd, Hoofdstr. 259, Ingen,
tel. 219.
Te koop 300 hennen Hamps x
Reds, 9 weken. Kerkewijk 52,
Veenendaal.
Woningruil. Aangeb. heel
huis in Veenendaal-Z. Gevr.
huis in Veenendaal-Noord.
Br. onder nr. 3274 aan het
bureau van dit blad.
Te koop kinderwagen. P. H.
van Rijnstraat 62, Veenend.
Nette jongeman b.z.a. als
reiziger in snoep en suiker
werken. Leeftijd 22 jaar, in
bezit van rijbewijs B.E. Br.
onder nr. 3275 aan het bur.
van dit blad.
Echtpaar zonder kinderen
zoekt voor tijdelijk ged. van
woning of pension in Vee
nendaal of omgeving. Brie
ven onder nr. 3276 aan het
bur. van dit blad.
Gevr. bezorger voor Algem.
Handelsblad. Wijk over 't
Spoor. Aanm. Boekhandel fa.
Jac. van Hardeveld.
Te koop kinderwagen, kl.
Marino, hoog Engels- model,
grote keukenkast, elektrische
boiler inh. 30 1., en haard
kachel. Jan van Nassaulaan
24, Veenendaal.
Is uw boekhouding in orde?
Ei-varen vakman heeft nog
enige tijd beschikbaar. Br.
onder nr. 3277 aan het bur.
van dit blad.
Gehuwde jongeman, 25 jaar,
biedt zich aan als magazijn
bediende met jarenlange er
varing. Brieven onder num
mer 3278 aan het bur. van
dit blad.
Heerlijke loempia's, carbo-
nade, patates frites, croquet-
ten enz. Automatiek „De
Luifel", Kerkewijk 60, Vee
nendaal.
Wie ruilt mijn woning in
Opheusden voor een in Vee
nendaal of omstreken? Bev.
kamer, keuken, 4 sl.kamei's,
badcel, kelder, schuur en
tuin. Brieven onder nr. 3279
aan het bureau van dit blad.
Lederen kleding. Gem. beta
lingscondities. Leder- en
Sportmag. „Albers", Hoofd
straat 15, Veenendaal.
Verhuur zonder chauffeur
Prima Volkswagens, Ford.
Chevrolet, Morris Oxfxrd
Benzine- en Servicesiai u n
„Renswoude", v.h. J. van
Wikselaar Zoon, Dorps
straat 112, Renswoude. Tel
K 8387-254.
Voor paraplu-reparatie naar
(Vckerman, Klaas Katerstr.
(09, Veenendaal.
geldig van 20 t/m 26 febr. 1957
busje 50 gr. 290 Ct.
DE GRUYTER
570220
DOOR
REIN VAN GELDER
Eerste hoofdstuk
NOACH HAD DRIE ZONEN
Als Arie wil gaan varen, dan móet hij
maar varen. Waarom zou hij niet. Hol
lands glorie ligt op zee en dat water is
voor een ieder die op de golven wil
wiegen.
Manus de Kruif keek zijn zoon door
dringend aan om in diens ogen te lezen
of het besluit al vast stond. Hoe zijn zulke
opgeschoten knapen? Vandaag willen ze
zo, morgen weer wat anders. Manus zag
het wel, Arie's besluit stond vast. Je zou
zo'n jongen een draai om de oren geven.
Zou de zee hem meer kunnen geven dan
het boerenbedrijf? Was er, hier in de
Betuwe, soms geen land genoeg? Zouden
de vergezichten op zee mooier zijn dan
hier vanaf de dijken?
Hier ligt het land veilig, hier stromen
de grote rivieren naar de kust. Hun win
ters geweld wordt ingetoomd door krib
ben en glooiingen van bazalt. Ze kunnen
de uiterwaarden onder water zetten,
maar van de machtige dijken, die zich
strekken langs hun boorden, blijven ze af.
De boerderijen liggen als oases in het
vruchtbare land, het vee graast rustig in
de weiden, de vruchtbomen dragen ieder
jaar hun weelderige bloemenboeketten en
de zomer doet de takken buigen door de
vruchtenlast.
Heeft Arie dat weieens gezien?
Heeft hij weieens gekeken naar het
huis waar hij geboren is, de trotse Wil
genburg, het grootste boerenbedrijf van
de gehele omtrek? Welnee, wat zou zo'n
jongen! Die denkt er niet eens aan dat hij
later mede-erfgenaam zal zijn van alles
wat hier het oog omspannen kan, hij en
zijn broers Gerrit en Jan.
Noach had óók drie zonen, maar ze
bleven tenminste bij hun vader, ook toen
de wateren stegen. En deze, de jongste
zoon, een kind eigenlijk nog, wilde naar
zee. Je zou 'm!
„Zo, en waar gaat de reis heen als ik
't zo eens vragen mag?" vroeg De Kruif.
,,'k Weet nog niet, vader. Eerst naar
Rotterdam en dan zullen we wel verder
zien," kwam het zachte antwoord.
Er was geen verbazing op het gezicht
van de vader, geen boosheid, geen wrevel
of teleurstelling. Er was enkel maar een
gezicht met scherpe lijnen om de mond,
een hoog voorhoofd, zware wenkbrauwen
om grote grijze ogen en een rechte neus.
Angstig min of meer trachtte Arie va
der gunstig te stemmen voor zijn plan. Hij
had kunnen weten, dat dit niet zou ge
lukken, want hij was al oud genoeg om
vader te kennen. Maar deze deed alsof
het nu meteen een beklonken zaak was.
Hij zei niet, dat hij daar eerst eens over
denken moest, of het met moeder wilde
bespreken. Hij had voor zichzelf al uit
gemaakt hoe het gaan kon. Moeder telde
niet mee. Moeder telde nóóit mee.
Kortaf vroeg hij: „Hoeveel geld zal ik
je meegeven, Arie?" De toon was lang
niet onvriendelijk.
„Honderd gulden, als het kan, vader,"
zei Arie, ten hoogste verwonderd omdat
het zo gemakkelijk ging. Hij had op hef
tige tegenstand gerekend. Eigenlijk had
hij er achteraf spijt van het zo te hebben
aangelegd. Beter had hij vriendelijk kun
nen vragen wat vader ervan dacht als
hij naar zee ging, nu het boerenleven hem
niet beviel. Maar nu kon hij toch niet
anders meer dan doorzetten.
„Honderd gulden is te weinig, Arie. Ik
zal je tweehonderdvijftig meegeven. Ik
wil niet hebben dat je de eerste tijd te
kort komt. Maar je moet goed begrijpen,
zolang je eruit bent krijg je niks meer
van me, geen rooie cent. Als je terug wilt
komen, dan staan de deuren wijd voor je
open, maar tussen gaan en komen is niks.
In die tijd bestaan we niet voor mekaar.
Dus weet goed wat je doet."
Ook dit dreigement hielp niet.
Drie dagen erna was Arie weggegaan
naar Rotterdam. Zijn vertrek werd door
Gerrit en Jan als iets geweldigs be
schouwd. Vader zei: Aju, Arie, en moeder
huilde zachtjes. De avond tevoren was
hij nog bij haar geweest. Ze was een
lieve, zachte moeder en het vertrek van
de blonde, vrolijke Arie voelde ze aan
alsof er een stuk uit haar lichaam werd
gesneden. Ze zag het als een afscheid
voor eeuwig.
„Jongske, jongske, waarom doe je dat
toch? Vader en ik houwen zoveel van je.
We menen het zo goed. Ik ben zo bang
dat 't je zal tegenvallen op een schip en
de zee is zo gevaarlijk, jong. Zoveel men
sen komen d'r nooit meer van terug. Zou
jij maar niet liever hier blijven? Je werkt
al zo aardig mee en als je wat ouwer
wordt, dan zul je zien hoe mooi de Be
tuwe is. Ik zal het zo erg vinden, jong,
als ik je niet iedere dag zie en je niet
hoor zingen, Praat nog eens met vader.
Hij zegt het wel niet tegen je, maar hij
heeft er hinder genoeg van dat je weg
gaat. Toe, jongske, blijf nou bij ons."
't Was moeilijk voor Arie, dit ogenblik,
want hij hield veel van zijn moeder. Ze
had dikwijls met ziekte te kampen en
soms was het een worsteling om het
leven. Maar Arie vreesde dat uitstel af
stel zou worden en tegenover zijn oude
schoolmakkers had hij al te veel gebluft
over dat naar zee gaan. Nee, het verlan
gen om de wereld in te gaan was te sterk
en hij kende het gevoel van zijn moeder
niet, die een kind moet missen. Moeder
moest begrijpen dat er zoveel jongens
naar zee gingen en dat ons land zijn
glorie aan de zee had te danken.
Toen ging hij. Met de tweehonderd
vijftig gulden van vader, de zegen van
moeder, de bewondering van Gerrit en
Jan, maar met de grote zekerheid dat hij
van de Wilgenburg niets meer zou horen
totdat hij terugkwam. Ook de post zou
zwijgen. Hij wist dat vader nu elk con
tact zou beletten. Dat schrijnde even,
maar hij zette door.
Het was midden zomer van 1902, de
beukebomen wuifden.
Tweede hoofdstuk
MOEDER LUISTERT NAAR
VOETSTAPPEN
Er kwam een tijd, ongeveer een jaar
nadat Arie vertrokken was, dat Gerrit
zei: „Vader, ik zou der uit willen. Een
beetje verderop de wereld in, wat denkt
u daarvan, vader? Nou Arie weg is, voel
ik me niet meer op m'n gemak op de
boerderij. Ik ben de oudste en al zowat
twintig jaar. Ik heb geprobeerd aan het
boerenleven te wennen, maar het lukt
niet, ik doe het werk met tegenzin. Zou
u en moeder het goedkeuren als ik ging?"
Hij vroeg het bijna eei-biedig. Hij deed
het anders dan Arie, verstandiger, men
selijker, minder wreed, hoewel ook Arie
niet de bedoeling had om zijn ouders te
grieven. Maar Gerrit was ouder, dus be
zadigder. Het ouderlijk huis verlaten is zo
gewoon, duizenden kinderen doen dat. De
wereld ligt voor hen open.
Moeder heeft toch óók het ouderhuis
vaarwel gezegd, toen ze trouwen ging?
Nu, zo erg' is dat toch ïxiet?
Nu reageerde De Kruif anders.
Een pijnlijke trek kwam om zijn mond
en zijn stem was lang niet zo vast en be
slist als bij Arie.
„Wil jij nou óók al weg, Gerrit? Dan
hou ik alleen Jan nog maar over. Je
werkt al zo goed mee. Maar, als je met
alle geweld weg wil, dan moet je maar
gaan. Ik zou je met de wet kunnen tegen
houden, ik ben nog baas over je, maar ik
wil je geluk niet in de weg staan. Maar
je moet er eerst eens inet moeder over
praten en doe het dan héél voorzichtig.
Niet zo maar zeggen dat je weggaat, hoor.
Eerst zeg je maar dat je er al eens over
gedacht hebt. Later ga je weer een stapje
verder, zie je. En vooral niet praten over
de zee of zo. Je moet moeder een beetje
ontzien tegenwoordig. Ze is Arie nog niet
vergeten en haar gezondheid gaat hard
achteruit. Wat is je plan eigenlijk?"
„Varen, vader."
„Zo, wilde jij ook al gaan varen? En
waarheen?" vroeg vader gemoedelijk.
„Nou, eerst eens op een Rijnaak of
zo, als knecht."
„Niet erg eervol voor een boeren
zoon, zou ik denken," meesmuilde
vader.
„Alles kan niet tegelijk komen, va
der. Eerst een poosje als knecht, later
misschien nog een eigen schip."
Vader bromde wat in zijn baard. Het
scheen nu eenmaal voorbeschikt te zijn,
dat na Arie ook Gerrit zou gaan varen.
Er was nu tenminste enig overleg ge
pleegd en dat deed hem blijkbaar goed,
want hij klopte Gerrit op de schouder.
„Ik hoop dat je slagen zult in de we
reld, Gerrit. En ga nou maar met moe
der praten. Voorzichtig aan, hoor."
Vader behoefde hem dat niet te zeg
gen, Gerrit weet zelf wel hoe hij dat
met moeder zal klaarspelen. Arie heeft
dat verdriet van moeder niet gezien,
die ging eenvoudig van huis zonder
vast omlijnde gedachten, zoals hij ook
een paar kikkers in een papieren zakje
deed en dat in het wagenspoor legde,
in de hoop, dat een boerenwagen er
overheen zou rijden. Of zoals hij een
uitgehaald spreeuwennest over straat
schopte, met de kale jongen er nog in.
De piepende oude vogels, die om zijn
hoofd fladderden, konden hem niet be
wegen de jonge diertjes weer veilig
onder de pannen te leggen, met het
beschuttende nestje er omheen. Wat
weet zo'n jongen van verdriet of angst
die anderen kunnen hebben?
Maar Gerrit had die gevoelloze ja
ren al lang achter de rug. Die zag
moeders verdriet om Arie wèl. Die
merkte wel hoe ze hunkerend uitkeek
naar de postbode, dag in, dag uit, of
er soms een brief wilde komen van
haar jongste zoon, waarvan ze niet eens
wist of hij nog wel leefde. Het kon
toch niet zo zijn, dat hij zijn moeder nu
al was vergeten?
Ja, moeders ogen en haar korte woor
den over Arie zeiden Gerrit alles. Hij.
begreep niet, dat Arie helemaal niet
schreef. Er waren slechts enige brieven
gekomen in de eerste maanden dat hij
weg was en daarna geen letter meer.
Daarom stond moeder die doodsangsten
uit, die haar gezondheid aantastten,
langzaam en meedogenloos.
Dat vader Arie zijn brieven achter
hield, dat kon moeder niet weten. Dat
was een zaak tussen hem en Arie,
waarmee niemand iets had te maken.
Wat hij bedisselde, lag ver buiten
moeders rechtsgebied. Hij was ook goed
voor zijn zoons, maar op een andere
wijze dan zij. Bij hem waren ze naast
kinderen, ook mensen die arbeid lever
den en rente afwierpen. Voor haar wa
ren het alleen maar kinderen, die een
deel van haar leven uitmaakten. Och,
Gerrit wist dat zo goed.
Hij zag, hoe mistroostig ze was als
de post geen brief van Arie bij zich
had. Arie kon toch weieens een briefje
schrijven? Eens per maand, of, als het
niet anders kon, een briefkaartje met
een paar woorden voor haar dat hij
nog leefde en dat het hem goed ging.
Maar toch had de vrouw zichzelf moed
ingesproken. Had ze niet eens gehoord
van een jongen, die ook van huis was
gegaan, en in tijden niets van zich had
laten horen, om dan plotseling het
ouderlijk huis binnen te vallen, flink,
blozend en rijk? Juist, zo zal het zijn,
want Arie is een goede jongen, die ver
geet z'n ouders niet, al stond het boe
renwerk hem niet aan. Ja, dacht ze, die
staat hier op een goede dag voor de
deur; hij zal alle verdriet wegkussen
en lachen om mijn bezorgdheid. Zo zijn
kinderen. Ze geloofde dat vader ook
iets dergelijks verwachtte. Want kort
geleden had hij nog gezegd: „Och,
vrouw, maak je toch niet zo overstuur.
over Uw zenuwen. Neem
Mijnhardt's Zenuwtabletten
WAT Mijn haRPT Maakt is GOED
Vandaag of morgen staat hij hier voor
je neus. Hij wil je verrassen, geloof me
nou maar. Let op, hij komt zingend
door de beukelaan en dan zul je eens
wat beleven."
Vader had gewetenswroeging, maar
dat kwam wel wat laat. De brieven van
Arie, die hij onderschepte, had hij in
zijn koppigheid ongelezen verscheurd.
En juist op die brieven wachtte de
moeder.
Manus de Kruif legde zijn vrouw op
de pijnbank, om de zoon te treffen. Nu
wist ook hij zelfs niet waar zijn zoon
was, meende de naam van een haven
in Indië eens gelezen te hebben op een
brief. Nu kon hij niet meer terug, had
zichzelf de weg naar zijn kind ver
sperd en hoopte met moeder mee, dat
toch nog eens gebeuren zou, wat hij
als troost verzonnen had: de onver
wachte terugkeer van Arie.
(Wordt vervolgd,)
