Koopjes kunt U overal vinden...
BETERE WAAR
is een specialiteit van
DE GRUTTER
vmti halvepRys
De Draaikolk
Veenendaal leed in Arnhem
onfortuinlijke nederlaag
tegen Eendracht
Om het Tafeltenniskam-
pioenschap van de
Gelderse Vallei
Selectie-elftal was „speel
goed" voor vlot
spelend DOVO
BEDIENDE
C. Hop
een pakje Goudmerkcacao
Scherpenzeel won met 2-0 van Renswoude
trouwpartij
Valleivogels verloor
met 3-1
Musketiers en
Scherpenzeel
delen de punten
U kunt het toch niet
afschreeuwen
Voor uw
zijn wij thans speciaal
ingericht
A. W. de Haas
Volkswagen
Pootaardappelen
ADVERTEREN
De Gruyter beknibbelt nooit op
de kwaliteit. Dat geeft de huis
vrouw absolute zekerheid.
Elk artikel in elke prijsklasse
is het allerbeste.
Maar er wordt ook nooit be
knibbeld aan 10°/o korting. Dat
is het grote voordeel van klant
zijn bij De Gruyter.
Door dik en dun: en betere
waar en 10°/o korting.
Honderdduizenden huis
vrouwen zijn daarom klant
van De Gruyter. Er komen
steeds meer winkels en
steeds meer klanten bij.
Bij elke aankoop van f. 4.-
De Gruyter-artikelen
De Gruyter's cacao
Goudmerk 100 gr. pak 65 ct.
Roodmerk 100 gr. pak 60 ct.
Blauwmerk 100 gr. pak 50 ct.
Siertrommel. 500 gram 370 ct
met 10°/o korting
FEUILLETON
De landbouwradiorubriek
Weer een nederlaag voor Veenendaal.
Nu was het Eendracht, dat in Arnhem
een 3—1 zege op de Veense jongens boek
te. Maar het gekke is, dat deze uitslag de
spelverhouding helemaal niet weergeeft.
Vooral in de eerste helft was Veenendaal
technisch superieur. Het was dan ook
geheel tegen de krachtsverhouding in,
dat de thuisclub reeds voor de rust een
20 voorsprong had. Veenendaal trok
steeds weer, keurigcombinerend, ten aan
val, maar voor het doel was het steeds
weer mis, wat echter ook voor een groot
deel te wijten was aan het resoluut op
treden van doelman De Knegt, die deze
middag in een wel uitzonderlijke vorm
stak. Bij de Veenendalers had Corry Hei
kamp zich laten vervangen door Anton
Muller. Een verbetering konden we hier
in echter met de beste wil niet bespeuren.
Doelman Van de Pol heeft niet veel
moeilijk werk gehad, wat misschien maar
goed was ook, want helemaal safe leek
hij ons deze middag niet. Kees Henzen
had het op de rechtsbuitcnplaats wel erg
moeilijk, maar nochtans kwam het enige
Veenendaalse doelpunt uit een van zijn
keurige voorzetten.
Veenendaal ging werkelijk hoopvol van
start. Keurige combinaties leidden dan
Zaterdag speelde Valleivogels de laatste
competitiewedstrijd tegen AWEP uit
Utrecht. Deze wedstrijd, die alleen van
belang was voor de onderling rangschik
king, was dan ook een van de slechtste,
die Valleivogels in deze competitie heeft
gespeeld en vooral aanvoerder B. Snitse-
laar was slecht op dreef. En er was
weinig over van het anders zo hard wer
kende Valleivogels.
Na zeven minuten spelen trapte B.
Snitselaar in eigen doel (0—1). Toen even
later een bal via de deklat terug stuitte,
ging hij via de rug van de te ver voor megen.
het doel opgestelde doelman Steinmann j
weer in het doel (02). Na een half uur: r? -«r i .«.•.m. 1
wist ten slotte AWEP zelf er 03 van te tu. Vos won drie titels
maken. Na de pauze was Veldhuizen ver- j
vangen door B. Veenvliet. Het spelbeeld De overgangsklasse was dit jaar zeer
veranderde echter weinig. Tien minuten goed bezet met 24 inschrijvingen. Hierbij
voor het einde wist de veteraan Vermeu- j waren minstens tien serieuze kandidaten
len voor Valleivogels de eer te redden. I voor de titel. Uit de poules wisten de vol-
AWÉP had een verdiende overwinning j gende acht spelers zich in de kwartfinale
behaald. te plaatsen: T. v. d. Weert (Ritac)' W. v.
ook direct al tot enkele goede aanvallen,
waarbij het leek of Joop Heikamp met
een al succes zou hebben, toen hij een
hard schot op het doel afvuurde. Doel
man De Knegt kon echter de bal nog
juist uit zijn doel slaan. Was er toen een
Veenendaler in de buurt geweest, dan
had de voor het doel heen rollende bal
rustig in het net gewerkt kunnen worden.
Helaas kostte dat allemaal te veel tijd
om succes te hebben, Hoewel de Veenen
dalers steeds in de aanval bleven, werd
het toch in de tiende minuut 10 voor de
gastheren, toen linksbuiten Karssen langs
de te vroeg uitgelopen Van de Pol schoot.
Acht minuten later werd het zelfs 20,
toen de Veenendaalse achterhoede bij
een snelle uitval van Eendracht, niet snel
genoegreageerde en linksbinnen Kaaijk de
onthutste Van de Pol verschalkte. Weer
kwam Veenendaal terug, waarbij Reber-
gen enkele van zijn befaamde schoten
afvuurde. De Knegt gaf echter geen
krimp. Nadat een kogel van Rebergen
nog juist corner werd gewerkt, kreeg
Joop Heikamp nog een redelijke kans,
maar schoot de bal precies ln de handen
van de doelman.
TOCH EEN DOELPUNT
Na ruim een half uur spelen kwam er
eindelijk een tegenpuntje, toen Henzen,
na afgemeten doorgeven van Rebergen,
een goede voorzet gaf, die door Joop Hei
kamp keurig benut werd (21).
In de tweede helft kregen we aan
vankelijk een zelfde spelbeeld te zien.
Maar nu was het in de achtste minuut
Gaasbeek, die een goede kans kreeg,
maar hoog over schoot.
Even later hielden de Veenendaal-sup-
porters nog weer even de adem in, toen
De Kleuver terug speelde, terwijl Van de
Pol gedekt stond. Gelukkig kon de Vee
nendaalse doelman, met de grootste in
spanning, corner werken. Hoewel de
Veenendalers alles probeerden en steeds
weer keurige aanvallen opbouwden, ble
ken zij toch het nodige tempo te kort te
komen om door te stoten. Twaalf minu-
tten voor het einde was het Aaldering,
die, toen de Veenendaalse defensie bleef
staan, voor vermeend buitenspel, de bal
over Van de Pol heen in het doel plaatste
en daarmede de stand op 3—1 bracht.
In de laatste minuten kreeg Gaasbeek
nog een juweel van een kans, toen hij
plotseling alleen voor De Knegt kwam te
staan. Hij raakte de bal echter maar half,
zodat De Knegt zonder enige moeite kon
ingrijpen.
Zaterdag werd in „Eltheto" het tafel-
tennistoernooi gehouden om het kam
pioenschap van de Gelderse Vallei in de
verschillende klassen. Doordat donder
dagavond al enige voorronden verspeeld
waren was het mogelijk enige tafels min
der dan andere jaren te plaatsen. Hier
door werd de speelruimte aanmerkelijk
beter. Ook de verlichting was boven elke
tafel uitstekend. Mede door de goede or
ganisatie, welke in handen was bü de
heren Hermans, Van de Pol en Blanke-
stein, kan Climax terugzien op een uit
stekend geslaagd toernooi. Bondsgedele-
geerde was de heer K. Stappers uit Nil-
DOVO speelde zaterdagmiddag op het
terrein van DTS te Ede een gastwedstrijd
tegen een selectieteam van de afdeling
Arnhem. Reeds bij de eerste trappen was
het duidelijk te zien, dat DOVO weinig
tegenstand van dit selectieteam zou on
dervinden. De rood-witten gingen deze
match dan ook reeds spoedig als een
goede oefenwedstrijd beschouwen.
Het terrein van de voetbalvereniging
DTS bleek wat accomodatie betreft heel
goed voor deze wedstrijd geschikt te zijn.
Men heeft in Ede een prima sportveld
(wanneer zal DOVO dat eens krijgen?) en
ook de lokaliteit om zich te kleden is
voortreffelijk verzorgd.
Nadat beide partijen het terrein wat
hadden verkend werd het na tien minu
ten spelen 10 voor DOVO, toen rechts
half P. van Ojik op het middenveld een
vrije trap kreeg te nemen. Snel plaatste
hij de bal naar rechtsbuiten B. van de Pol
die met een prachtige soloren enkele
spelers passeerden om toen hard en on
houdbaar in de touwen te schieten.
Tien minuten later kwamen beide par
tijen weer op gelijke voet, toen de de
fensie van DOVO niet voldoende ingreep
en de middenvoor van de tegenpartij, die
overigens een aardige partij ten beste
gaf, alleen voor keeper Van Hardeveld
kwam en deze kansloos kon passeren.
Hoewel tegen de spelverhouding, kon
het selectieteam in de 26ste minuut zelfs
de leiding nemen door een goed schot
van rechtsbinnen Koole van DTS, ook een
van de beste spelers uit dit team.
Twee minuten later was het echter al
weer gelijk, toen DOVO een strafschop
kreeg toegewezen. B. van de Pol plaatste
zich achter het leer en schoot hard in,
doch de keeper stopte de bal voortreffe
lijk. Het oordeel van de arbiter luidde
overnemen, daar de doelverdediger niet
had stilgestaan. Nu maakte B. van de Pol
geen fout en keihard schoot hij in de
Het zaterdagelftal van Scherpenzeel
wist door een 44 gelijk spel tegen het
bezoekende Musketiers weer een stapje
verder van de onderste plaats te komen.
Het was overigens een futloze wedstrijd
en alleen G. Meerveld en F. H. de Koning
toonden behoorlijke activiteit. Beide ploe
gen mochten met de uitslag tevreden
zijn. Nadat eerst Musketiers een voor
sprong hadden genomen, wist Scherpen
zeel de leiding te nemen, maar moest
deze tenslotte weer afstaan.
Na 22 minuten spelen was de stand 0—1
voor Musketiers en even later werd het
zelfs 02. Scherpenzeel zette daarop een
offensief in, maar het bracht voor de
rust niet meer op dan een kogel van
J. v. As tegen de paal. Na de rust bleef
Scherpenzeel sterker en het was D. Co-
zijnsen die met een fraai schot de stand
op 12 bracht. Met een zuiver buiten
spel-doelpunt vergrootte Musketiers de
voorsprong. Scherpenzeel gaf het echter
niet op en maakte met twee goede doel
punten de stand gelijk (33). Vlastuin
maakte er zelfs 43 van. Dit liet Muske
tiers weer niet op zich zitten en even
voor het einde werd de stand weer ge
lijk (4—4. De scheidsrechter leidde cor
rect.
linkerbenedenhoek. Twee minuten voor
het verstrijken van de eerste speelhelft
wa6 het Klaas van Hall, die weer eens
aan het dribbelen ging, hij was vaak weer
te zelfzuchtig, en zich goed vrijspeelde.
Met een hard en onhoudbaar schot vloog
de bal hoog in het net (32).
In de tweede helft kreeg DOVO de vrij
sterke wind, die van doel tot doel stond,
mee. De rood-witten waren nu heer en
meester op de groene grasmat. Het ge
beurde nog maar heel weinig dat het se
lectieteam een goede aanval opbouwde,
maar dan was het Teus van Laar, die
meteen weer een tegenaanval opzette.
In de eerste helft liet Van Laar, die het
begrijpelijk kalm aan deed daar hij don
derdagavond in het voorlopig Nederlands
elftal moet spelen en zaterdag weer een
zware competitiewedstrijd, nog wel eens
een klein steekje vallen, doch in de
tweede helft was zijn spel veel beter en
viel vooral zijn goede techniek en het
juiste plaatsen van de bal op.
Roelie Schoeman, die wij wel de beste
DOVO-speler vonden, bracht de score
met een ver schot met zijn linkerbeen ge
lost op 42.
Dezelfde speler Hon met een goede kop
bal uit een voorzet van Van de Pol de
score tot 52 opvoeren en even later
verrichtte hij zelfs de hat-trick, toen B.
van de Pol weer eens een goede voorzet
gaf (hij speelde beslist niet onaardig en
vaak zelfs goed) en Roelie weer mét zijn
hoofd aanwezig was om met een simpele
kopbeweging de stand op 62 te brengen.
Een kwartier voor het einde wist mid
denvoor B. Kroesbergen met een schitte
rende boogbal over de keeper de eind
stand op 7—2 te brengen.
Manen, Joh. v. d. Loosdrecht, M. v. Eist,
E Vos (allen Climax), C. v. Dam (Ritac),
Abrahams (Swift) en Nederhoed. Van
Manen werd uitgeschakeld door v. d.
Weert, v. d. Loosdrecht door v. Eist, v.
Dam door Vos en Nederhoed door Abra
hams. In de halve finales won v. Eist van
de bekerhouder v. d. Weert, terwijl Vos
zich door een overwinning op Abrahams
eveneens in de finale plaatste. In een
matige slotpartij wist Vos voor een jaar
de wisselbeker in z'n bezit te krijgen.
Ook in de eerste klas wist Vos door een
overwinning op Van Dam de finale te be
reiken, evenals Abrahams die Lugthart
(RTC) een halt toeriep. Ook Abrahams
was niet ia staat Vos van deze titel af te
houden. Evenals Van Eist werd hij her
haaldelijk verrast door de verraderlijke
drop-shots van Vos. Door met J. Heikamp
samen ook het dubbelspel voor zich op
te eisen won de jeugdige z'n derde titel.
Het wordt zo langzamerhand eentonig,
maar de finale van het dames enkel ging
weer tussen mej. B. Knevel (Climax) en
mej. N. Tanis (VSW). Bep Knevel won
ook deze keer en is nu voor de zevende
maal in successie kampioene. Om ook
voor de andere dames het toernooi wat
aantrekkelijker te maken werd evenals
bij het Ritactoernooi nog een derde prijs
beschikbaar gesteld. Deze werd gewonnen
door mej. Nederhoed van Climax.
Het damesdubbel was voor de VSW-
speelsters mej. Tanis en mej. Van Zetten,
terwijl het gemengd dubbel weer voor
Climax was. Mej. Knevel en P. W. v. Ma
nen wonnen van mej. Tanis en N. v. Ma
nen. De finales van de 2e en 3e klasse
waren beiden een aangelegenheid tussen
RTC uit Ede en Panter uit Veenendaal.
Tweemaal zag J. Stuivenberg zich naar de
2e plaats verwezen. In de 2e klas werd
C. Lugthart kampioen en in de 3e klas
zijn clubgenoot J. v. Riel. De titel in de
4e klas ging naar H. Frederiks (Swift).
De juniorenklasse tenslotte was zeer sterk
bezet. Hiervoor was door ledermagazijn
Albers een fraaie wisselbeker beschik
baar gesteld. Deze finale was ook een
Swift-aangelegenheid en werd gewonnen
door H. v. Dijk, die in een op heel be
hoorlijk peil staande wedstrijd zijn club
genoot A. Jansen naar de tweede plaats
verwees. Nadat door de heer Van de Pol
alle spelers, speelster en organisatoren
waren bedankt, werden de prijzen uitge
reikt door de heer Stappers.
De resultaten tenslotte.
Dames Enkel. 1. mej. B. Knevel (Cli
max); 2. mej. N. Tanis (VSW).
Heren Enkel Overgangski. 1. E. Vos
(Climax) 2. M. v. Eist (Climax).
Ie klasse. 1. E. Vos; 2. A. Abrahams
(Swift).
2e klasse. 1. C. Lugthart (RTC); 2. J.
Stuivenberg (Panter).
3e klasse. 1. J. v. Riel (RTC); 2. J. Stui
venberg.
4e klasse. 1. H. Frederiks (Swift); 2. H.
v. Dijk (Swift).
Junioren. H. v. Dijk; 2. A. Jansen
(Swift).
Dames dubbel. 1. Mej. Tanis-mej. v.
Zetten (VSW); 2. mej. Vaartjes-mej. v. d.
Weerdhof (Ritac).
Gemengd dubbel. 1. mej. Knevel-P. W.
v. Manen (Climax); 2. mej. Tanis (VSW)-
N. 'v. Manen (Climax).
Heren dubbel. 1. E. Vos-J. Heikamp
(Climax); 2. T. v. d. Weert-J. Budding
(Ritac).
In een spannende, maar toch niet hoog- geheel genomen waren de Scherpenzeel-
staande wedstrijd heeft het technisch
beter spelende Scherpenzeel met 20 van
het bezoekende Renswoude gewonnen.
Het werd een forse en sportieve strijd.
Scherpenzeel speelde niet zo goed als
vorige week. Het plaatsen was minder.
Renswoude had een invaller voor Van
Raai. By Renswoude was vooral de
rechtsachter Ten Brake trapvast en deze
was wel het grote struikelblok voor de
Scherpcnzeel-aanval. Toen men echter by
Renswoude na de rust het tempo niet zo
goed meer kon bijhouden en J. Renes
wat meer vryheid gaf was het spoedig
beslist en twee doelpunten van zyn voet
waren voldoende. De prima spelende
Scherpenzeel achterhoede gaf zeer weinig
kansen weg. Stutvoet by Renswoude le
verde weer enkele onsportieve trucjes,
waarmee hy de goede sfeer vertroebelde.
Na wat heen en weer getrap zette
Scherpenzeel de eerste goede aanval op,
doch de voorzet was te scherp. Er was
echter weinig krachtsverschil. Over het
aanvallen wat beter van opzet. De Rens-
woude-doelman kreeg enkele gevaarlijke
schoten te verwerken. Renswoude bracht
het niet verder dan een kopbal en een
schot over het doel.
Na de rust begonnen verschillende
spelers van Renswoude tekenen van ver
moeidheid te vertonen. Na een kwartier
spelen wist J. Renes te scoren, maar om
onbegrijpelijke reden werd dit doelpunt
afgekeurd. Het was echter uitstel en een
volgend effectvol schot was door de
doelman niet te stoppen (10). Even latei-
volgde een fraai schot van J. Rootselaar,
maar ook dit doelpunt werd afgekeurd.
Een fraai schot van J. Renes werd nog
fraaier door de Renswoude-doelman cor
ner gewerkt. Toen na 28 minuten spelen
J. Renes weer een kans kreeg trachtte
de doelman het schot weer te stoppen,
maar het was te hard en vloog via zijn
lichaam in het net (20). Renswoude
deed nog enkele verwoede pogingen om
door de Scherpenzeel-verdediging te ko
men, doch zonder resultaat. Gelukkig kan
gezegd worden dat deze semi-plaatselijke
ontmoeting een sportief verloop had.
Wanneer U de goede
hoedanigheden van Uw
artikelen onder de aan
dacht van het kopend
publiek wilt brengen.
Daarvoor staat De Vallei
te uwer beschikking.
Dit nieuwsblad wordt,
doordat het plaatselijk
en regionaal nieuws
brengt, niet gelezen,
maar „gespeld"van
A tot Z. In die sfeer ge
nieten ook Uw adverten
ties méér dan gewone
belangstelling ende
resultaten bewijzen dat.
Adverteert dus in De
Vallei. Het blad met ver
reweg de grootste oplaag
voor deze omgeving. Het
blad dot vrijwel huis-
aan-huis haar abonné's
heeft.
Nieuwe 6-8 persoons auto's
disponibel
Zeer voordelige tarieven
N.V. v/h Fa. Wed.
Markt 16
Veenendaal
BESTEL
Combi, in zeer goede staat
f 3600.-
Telefoonweg 63 - EDE
Rotterdamsche Bank N.V
Kantoor
VEENENDAAL
heeft plaats voor een
JONGSTE
ze zijn er weer, de
ECHTE FRIESE
In ALLE soorten, klasse
en maten
Bijhet vanouds vertrouwde
adres
Achterkerkstraat 65
Veenendaal Telef. 3104
MAG GEEN GOKJE
ZIJN!
Volg de zekere weg. Via
De Vallei bereikt U een
kopend publiek, dat zijn
krant leest met de inten
se belangstelling waar
mee streekbladen gele
zen worden.
mm
Geldig van 10 t/m 16 april 1957
DE GRUYTER
570410
DOOR
REIN VAN GELDER
In de radiorubriek van het Ministerie
van Landbouw zal op maandag 15 april
a.s., van 19.45—20 uur over de zender
Hilversum II, prof. dr. A. C. Schuffelen
zijn derde causerie over de betekenis van
atoomenergie voor de landbouw houden.
Daarna zal een reportage worden uit
gezonden over het machinaal poten van
aardappelen, waaraan o.m. zal worden
medegewerkt door ir. P. W. Bakker Arke-
ma, rijkslandbouwconsulent «voor de
werktuigen in Wageningen.
De uitzending zal worden besloten met
een praatje van de heer Joh. de Jong,
hoofd van de lagere landbouwschool te
Alphen a.d. Rijn, over de voordelen van
het lidmaatschap van een melkcontrole-
vereniging.
RUBBERPRODUKTIE EN VERBRUIK
Indonesië is een van de grootste pro
ducenten van rubber. Daar staat tegen
over, dat het de kleinste verbruiker van
dit artikel is, per hoofd van de bevolking
gerekend. Zelfs landen, die zuinig moe
ten zijn op hun invoer, hebben een groter
verbruik.
(14)
Ja, die Duitse pleegzuster was wel een
goed mens, geen automaat zoals zoveel
van die vrouwen. Zij voelde tenminste het
leed van anderen.
Met dit verslag kon vader de Kruif
naar Holland terug en hij bracht het over
bij Jan en Hendrika met de woorden:
„Het gaat best met Gerrit. Hij komt
gauw terug. Allemaal de groeten van
hem." Hij wilde het leed over Gerrit al
leen dragen, zoals moeder het deed over
Arie. Maar Gerrit is voor de Wilgenburg
verloren, dat is zeker. Deze tak van het
geslacht is ten dode opgeschreven. Een
andere jonge loot ligt in het wiegje om
tot mens te worden.
Misschien komen er meer. Als de
grondslag eenmaal gelegd is, gaat het
vaak vanzelf. Het zou bovendien best
mogelyk zijn dat Arie in de vreemde ge
trouwd is en onverwacht met een heel
huishouden overkomt. Grootvader, wiens
verlangen naar een kleinzoon bevredigd
is, begint nu weer aan Arie te denken.
Hij verlangt naar hem, al kon hij hem
nog maar éénmaal zien, omd^it hij wat
wil goed maken. Hij zal Arie vergeving
vragen, dat hij hem zo liefdeloos heeft
laten gaan en de familieband zo ruw
heeft doorgehakt, Het is toch ook een
kind van hem.
Zoals Jan nu bij Hendriks wiegje staat,
zo heeft hy zelf by Arie gestaan, een fyn
blond jongetje. Ja, Arie zal terugkomen!
Nu wacht ook grootvader en het smart
hem niet minder dan moeder indertijd.
Ook hij luistert naar voetstappen en
stemmen en hy doet het kinderlyk, pre
cies als vroeger zijn vrouw. Het is hem
aan te zien, hij lijdt er onder, dat Arie
weg is en Gerrit verminkt. Zelfs de ge
boorte van het tweede kind, Gozewientje,
anderhalf jaar later, kan hem niet meer
opvrolijken. De hele gebeurtenis gaat
voor een groot deel aan hem voorbij.
Neerslachtig loopt hy door het huis.
Er is wat aan scherven geslagen bij hem,
het is niet meer te repareren, het zal ka
pot blijven. Hij is zich ervan bewust dat
zijn rol is uitgespeeld op aarde.
NACHT OVER DE WILGENBURG
Grootvader, nauwelijks zestig jaar,
stierf aan een verwaarloosd wondje.
Enige maanden daarna liep ook Hen
drika's levensdraad over een scherp
kantje en brak.
Na het tweede kind kwam de inzin
king. Genadeloos greep de ziekte haar
aan, na jarenlang teruggedrongen te zijn
geweest, door het onmetelijke geluksge
voel der jonge vrouw, de degelijke voe
ding en de dagelijkse rusturen, door Jan
de Kruif ingesteld en gehandhaafd met
stugge onverzettelijkheid.
't Was alsof de bacteriën wraak wilden
nemen op de hen zolang onthouden prooi,
zo snel volgden ernstige ziekte en dood
elkaar op. Jan de Kruif, verheven tot een
aardse hemel, werd neergesmakt in een
poel van neerslachtigheid en verdriet.
Rijtuigen kwamen en mannen in het
zwart om Hendrika weg te halen. Ze til
den de kist op hun houders, keurig en
plichtmatig. Regen stortte neer op hun
glimmende zwarte jassen, de hemel was
duister als het hart van Jan de Kruif.
Nu kwam de vrouw van Dolf van der
Heiden, die kortelings moeder was ge
worden, om Gozewientje te voeden. Sien-
tje stond erbij en keek vragend toe, hoe
de vrouw haar jak openmaakte en het
kind aan de borst legde. Ze was groter
geworden, de school had al enige invloed
op haar uitgeoefend, maar ze was nog
zo geheel een kind dat, evenals een dier,
alles met verbaasde ogen beziet. Alles
wat vreemd is.
Hier zag ze vrouw Van der Heiden
met Gozewientje en het aangrijpende
daarvan drong niet tot haar door. De
vrouw voelde het zoveel temeer, ze had
zelf twee kinderen. Ze trok Sientje met
de vrye hand naar zich toe, zoals ook
Hendrika zo vaak gedaan had. Beide
meisjes, Sientje en Gozewientje, arm en
rfjk, ondergingen hetzelfde lot, dacht ze.
Beiden hadden geen moeder meer, maar
vrouw Van der Heiden vergat, dat Sien
tje ook geen vader meer had en met
Hendrika de tweede moeder had verlo
ren.
„Je moet maar heel lief zijn voor De
Kruif, Sientje", zei ze. „Je bent nou ze
ven jaar, je wordt al een groot meisje.
En je moet maar veel met Hendrik spe
len en het kleine meisje dat ik hier heb.
Je moet maar een beetje moedertje zijn
over die twee kinderen. Dat wil je wel,
hè Sientje?"
„Jawel, vrouw Van der Heide, dat zal
ik wel doen. Komt juffrouw, moeder De
Kruif nou niet meer terug? Is ze naar
grootvader?"
„Ja Sientje", antwoordde de vrouw,
terwijl ze de zuigeling aan haar andere
borst legde. Ze streelde het meisje over
de haren. Het drukte zich tegen haar
aan, in een onbestemd veilig vertrouwen.
Allemaal kinderen op de Wilgenburg,
en geen een van hen kon op eigen benen
staan: Hendrik, Gozewientje en Sientje.
Nog hulpelozer dan een kind was Ger
rit, die in een ziekenwagen, kort na Hen
drika's dood, als een postpakket werd
afgeleverd. Stevig verpakt in dikke wol
len dekens, werd hij op een draagbaar
door twee Duitse verplegers naar binnen
gedragen en op een gereedstaand bed in
een der kamers neergelegd.
Eige raadgevingen en een brief voor
Jan van de dokter, een handdruk en de
beste wensen voor Gerrit lieten ze ach
ter. De rekening, de allerlaatste reke
ning zou nog volgen. Jan stelde er geen
belang in hoe hoog dit bedrag weer we
zen zou. Het betekende niets in vergelij
king met het menselyk wrak dat daar
was neergelegd. Verlamde benen, ge
krenkte hersenen, een scheefgetrokken
mond, daar tussenin was Gerrit, zijn
oudste broer. Gaaf en fors was hij naar
het schip gegaan, de trots van vader en
moederzó kwam hij terug. Jan be
stierf het haast van ontzetting, Ad en
Dolf, die hem kwamen begroeten, traden
verschrikt terug, vrouw Van der Heiden
gaf een luide schreeuw. De dienstboden
werden op een afstand gehouden om hen
niet te ontstellen.
Maar Sientje die tegen het verbod in,
tussen de mannen was doorgekropen,
trad onbevangen op Gerrit, die ze nooit
gezien had, toe. Ze pakte zijn dorre
hand en wreef zacht over de pols. Ze
aaide hem over het hoofd en sprak hem
zachtjes toe: „Och, arme man, ben je
ziek? Niks erg, hoor. Ik zal wel op je
passen, tot je weer beter bent.Ik heb
Hendrik ook en Gozewientje. nou. dan
zijn we lekker met z'n vieren."
Gerrit wendde even het hoofd om naar
hot kind. In zijn blik scheen iets van be
grijpen. Jan trok Sientje weg, hij kon het
niet langer aanzien.
Nu vier kinderen op de Wilgenburg die
bijstand nodig hadden. Hijzelf was het
vyfde, het meest hulpeloze in deze maan
den. Vader zei altijd, dat er niets gebeur
de zonder God's wil. Jan de Kruif dacht
daaraan haast iedere dag.
Maar als d i t dan de wil van God was,
vader en Hendrika kort na elkaar dood,
Gerrit als een wrak teruggekomen
dan zal hij eeuwen moeten leven om die
wil te doorgronden.
Het denken viel hem zwaar. Hy zag
alles donker in. Soms verzonk hij in een
afgrond van slaap, die hem niet ver
kwikte en waaruit hij ontwaakte met
een gevoel alsof zware wielen over hem
heen waren gegaan. Wat betekenden de
ze offers? Heeft God geen andere mid
delen om Zijn doel te bereiken dan deze,
die zo scherp en smartelijk troffen? Die
alle hoop op een betere toekomst verlo
ren deden gaan, alle werklust en energie
doodden? Het ging de spanwijdte van
zijn begrip ver te boven en zijn moede
loosheid grensde aan een hevig verlan
gen naar de dood. De zon had geen glans
meer, ze was dof als een stervend nacht
licht. Alles was duister en troebel.
En toch ging er opnieuw een lichtje
branden. Het werd ontstoken zonder dat
hij het jonge schijnsel had opgemerkt.
Een glimp ervan ving hij op, toen hij
met het hoofd in de handen bij zijn twee
jonge kinderen zat. Buiten gierde de
wind door de kale bomen. De winter lag
op de velden met ys en sneeuw, de na
tuur was grimmig en dreigend.
Een stemmetje, helder en vol warmte
kwam aan zijn oor; „Vader, vrouw Van
der Heide heeft gezegd, dat ik moeder
ben van de kleine kinderen en dan mag
ik je toch wel een handje geven?"
„Sientje... jy?" kan hij er uitbrengen.
„Ik kan best moeder zyn, dan laat ik
de pop maar liggen. Naar de geit ga ik
niet meer naar toe, daar moet schele
Teunis zelf maar voor zorgen. Ik heb
nou de handen vol. Vind je dat zelf ook
niet, vader?"
Hij hief zijn hoofd op. Kleine troosten
de handen streelden zijn arm. Een warm
gezichtje raakte zijn wang, streek voor
zichtig over de baardhaartjes. Hij zette
haar op zijn knie. Vertrouwelijk vleide
ze zich tegen hem aan. Hij kuste haar zo
onstuimig, dat ze zich plotseling loswerk
te, pynlyk getroffen door het steken der
stoppels. God, ja, die kleine Sientje
Brink! Zonder enig bezit was ze achter
gebleven, een verschoppeling zonder
weermiddelen. En toch was ze altijd vro
lijk, hoewel op dit ogenblik een ernstige
trek om haar mond, het gezichtje ouder
maakte dan het was. Hij zei: „Dat is
goed, Sientje, dan ben jij het kleine moe
dertje hier in huis over ons allemaal."
„Over jou ook, vader?"
„Ja, Sientje, ook over mij."
„Dan ben ik wel tevreden, vader," zei
ze, „Kom maar hier jongen, dan kryg je
een kusje van je moeder en dan moet je
de hele dag zoet oppassen, hoor." Ze
voegde de daad by het woord, het was
voor Jan de Kruif als balsem op een
schrijnende wond.
Jawel, het was een klein lichtje.
Hij had het ontdekt op de morgen toen
hij haar wilde wegsturen. De nabijheid
van het kind scheen de zwaarte van zijn
geest te verlichten. Hy dacht, wat bezit
ik toch nog veel. Zij heeft niets. Wij
hebben haar in de kleertjes gestoken, om
dat haar Rotterdamse familie niets van
zich liet horen. Die rekende er zeker op
dat een ander zich wel over het kind ont
fermen zou. En wat heeft ze ons rijke-
lyk beloond met haar opgeruimd karak
ter! Wat heeft ze Hendrika een aantal
gelukkige uren bezorgd!
(Wordt vervolgd!.
