DE VALLEI
De Draaikolk
Veteranentournooi
Parade der avondvierdaagse werd een groots
evenement
Op een tiental tippelaars 11a, bereikten
alle deelnemers de finish
Veenendaal - totaal uit vorm - verloor met
2-0 van Quick, Amersfoort
V.R.C. versloeg S.D.C. (Putten) met 3-0
in eigen huis
Voor de Jeugd
Dovo won jeugd-
toernooi
Scherpenzeel
Weer een worst voor
Olie B. Bommel
Koning Engbert wordt
mens
De wedstrijden van vrijdag 21 Jnnl
vonden plaats op het Matjan-terrein.
Jammer dat sommige terreinen zo ver
van de bebouwde kom afliggen, waar
door de voetballiefhebbers zich zo gauw
laten afschrikken, terwijl het doel, de
autotocht voor de ouden van dagen,
hierdoor aanmerkelijk geschaad wordt.
Niettemin zijn er toch vele supporters
steeds weer elke vrijdag- en maandag
avond present.
Hoeveel geld er nu al binnen is we
ten wij niet. Dit is trouwens ook niet
van belang. Hoofdzaak is het eindbedrag
zo hoog mogelijk te brengen.
Neveda - G.V.V.V. 0-2
Zoals wij in het sportoverzkht al voor
spelden, was G.V.V.V. de meest ge
routineerde ploeg. Daarnaast was zij
echter ook de gelukkigste, want ondanks
dat Neveda zeker niet de mindere was,
verloren zij toch met 2-0.
Van de aanvang af was Neveda sterker.
Maar tetgen de sterke G.V.V.V.-achter-
hoede konden de wolmensen toch niet
veel klaar krijgen. Het was dan ook
G.V.V.V., dat na een kwartier spelen
door Geerestein de leiding nam (O-l).
Tegen de verhouding in werd het zelfs
nog voor de rust 0-2 door C. Heikamp.
In de tweede helft ging de strijd meer
gelijk op. Om beurten werden behoor
lijke aanvallen opgebouwd. De afwerking
liet echter steeds weer te wensen.
Na tien minuten was het weer Geere
stein, die na een snelle doorbraak van
G.V.V.V. de bal in de touwen drukte. De
scheidsrechter had echter buitenspel ge
constateerd en keurde dit doelpunt af.
Tien minuten voor het einde werd het
even heel gevaarlijk voor het G.V.V.V.-
doel. Uit een kluwen van spelen loste
Van Ommeren een hard schot. Hoog op
springend kon Bobby Heikamp de bal
echter juist over de lat tikken. Hoewel
Neveda weer sterker werd en steeds in
de aanval bleef, kwam er in de stand
toch geen wijziging.
Frisia - Ritmeester 0-2
Frisia kon het, met een invaller spe
lende, tegen de sigarenmakers niet bol
werken. Al spoedig kreeg de Frisia-
doelman Anbeek het erg zwaar en moest
verschillende malen handelend optreden.
Een vrije kans voor Ritmeester in de
tiende minuut werd door Otte naast ge
schoten. Na ongeveer twintig minuten
spelen nam Ritmeester toch de leiding.
Van de Kraats loste een hard schot op
het Frisia-doel. Hoewel Anbeek stopte
kon hij de bal toch niet onder controle
krijgen en sloeg in eigen doel (0-1).
Tot de rust zagen wij een steeds ster
ker wordend Ritmeester tegen een hard
werkend Frisia. Doelpunten bleven ech
ter uit.
Een kwartier in de tweede helft kreeg
Frisia een goede kans om de gelijkmaker
te scoren. Bij een handige aanval werd
de bal n.l. over doelman Diller heen-
gespeeld, waarna Diepeveen, met Van
Manen op zijn hielen, nog juist corner
kon werken.
Direct daarna was het Muller, die een
aanval over rechts afronde met een goed
doelpunt (0-2).
Geenszins ontmoedigd trok Frisia ten
aanval, om althans de eer te redden,
maar het lukte niet.
Drie minuten voor tijd kreeg Muller
nog een kans de score te verhogen. Moe
dig optreden van Anbeek voorkwam
echter ook nu weer een doelpunt.
SKF - Triangelboys 0-2
Hoewel Triangelboys van het begin af
de sterkste was, lukte het aanvankelijk
toch niet deze veldmeerderheid in doel
punten uit te drukken.
Eerst na twintig minuten spelen was
het Gijs van Zanten die de grondslag
legde voor een Triangel-boys doelpunt.
Hij plaatste de bal ver naar voren. Doel
man Elsacker greep, uit zijn doel ko
mende, de bal wel, maar liet deze weer
los. De goed meegekomen Van Dijk was
er toen als de kippen bij om de bal in
het lege doel te werken (0-1).
Voor de thee kreeg Triangel-Boys nog
tweemaal een goede kans om de score te
verhogen, maar beide keren ging de bal
over. Na de thee werd de toch al niet
beste wedstrijd er door de gestaag neer
vallende regen niet beter op.
Het was in de tiende minuut dat Van
Dijk, in de neerstromende regen, met
een hard schot doelman Elsacker kans
loos wist te slaan (0-2).
Nadat nog verschillende goede kansen
voor Triangelboys onbenut waren ge
laten, ktvam met SKF in de aanval het
einde.
Hollandiawol - V.R.C. 2-1
Deze wedstrijd is er weer een gewor
den, die eigenlijk in een veteranentoer-
nooi niet thuishoort. In de eerste helft
ging alles aardig goed. Na de rust ech
ter ontaarde het zo nu en dan in een
akelig harde strijd, waarbij het met de
sportiviteit niet altijd even nauw werd
genomen. In de eerste helft was V.R.C.
overwegend sterker, wat dan ook in de
twaalfde minuut resulteerde in een doel
punt van Budding, zij het dan met vol
ledige medewerking van de overigens
goed werk verrichtende doelman Rozen-
daal. Er werd veel beter en sneller voet
bal gespeeld dan in de eerste wedstrijd.
Hoewel V.R.C. voor de rust nog ver
schillende goede kansen kreeg, rehabili
teerde Rozendaal zich volkomen en hield
zijn doel verder schoon.
In de tweede helft was V.R.C. aan
vankelijk weer in de aanval, maar de
Hollandia-achterhoede weerde zich goed.
Na zeven minuten was het bij een Hol-
landia-doorbraak dat Spies niet beter
wist te doen dan in eigen doel te trap
pen (1-1).
Hollandia kwam er beter in en het
leek erop of zij meteen al de leiding
zouden gaan nemen. Dit mislukte ech
ter. Na een kwartier spelen, toen de
Hollandia-speler v. d. Broek zich buiten
de lijnen liet verzorgen, drukte Hollan
dia door, met als besluit een hard
schot van Van Engelenburg, waarbij
doelman Van de Bovenkamp finaal over
de bal heenviel (2-1).
Wat we daarna zagen was niet erg
mooi meer. Er werd aan alle kanten ge
trapt en geduwd, waardoor de gemoe
deren steeds meer verhit werden. Ge
lukkig had Piet van Kruistum de touw
tjes stevig in handen en kon erger voor
komen.
De laatste minuten trok het hele V.R.C.-
elftal ten aanval, maar de wolmensen
stonden met de rug tegen de muur en
gaven de gewonnen voorsprong niet prijs.
Programma voor vrijdag 28 juni, ter
rein Triangelboys.
6.45 uur G.V.V.V. Merino's.
7.45 uur Geha Panter.
Bij het jeugdtoernooi van de voetbal
vereniging Scherpenzeel heeft het zater
dag 22 juni niet aan spanning ontbroken.
De finalisten van de junioren speelden
een prima wedstrijd. Toen het echter tijd
was, hadden Dovo uit Veenendaal en
Scherpenzeel ieder eenmaal het net ge
vonden. De reglementaire verlenging
bracht hierin geen verandering. Toen
moesten strafschoppen beslissen en hier
in was Dovo de sterkste en won de eerste
prijs van dit prachtige toernooi.
Bij de aspiranten werd Zeist de eerste
door een goede 3-0 zege op C.J.V.V.
Beladen met bloemen paradeerden
1360 wandelaars aan het slot van de
Avondvierdaagse door Veenendaal.
De begeleiding van de drie plaatse
lijke muziekkorpsen nog versterkt met
een drumband uit Eist en de duizenden
enthousiaste belangstellenden die
langs de straten stonden opgesteld, heb
ben de tippelaars, de laatste kilometers
van Prattenbutg naar finish, bepaald
alle vermoeienissen van de laatste da
gen totaal doen vergeten. Hiervan ge
tuigden trouwens wel de opgewekte
gezichten en de stevige pas, waarmede
de wandelhelden zich voortbewogen.
Was het de gehele week prachtig
wandelweer geweest, juist toen de stoet
het terrein aan de J.G. Sandbrinkstraat
opmarcheerde, begon het wat te re
genen. Gelukkig was dit niet van zo-
er eerst niets aan. Wij nemen echter
aan, dat dit maar van korte duur ge
weest is.
De tocht ging de laatste dag, voor
een groot deel door de bosrijke omge
ving van Veenendaal. Een parcours dat
door de wandelaars, altijd weer met
groot genoegen gelopen wordt.
Wij hebben deze vierdaagse, de tip
pelaars op diverse punten gadegeslagen
en we kunnen niet anders zeggen, dan
dat er keurig en goed gedisciplineerd
gewandeld is. Wij hebben dit ook wel
eens anders gezien. Wat ons vooral op
viel, waren de keurige en kleurige uni
formen, waarmede bijna alle groepen
voor de dag kwamen.
Naast de groepen waar we al eerder
kennis meegemaakt hadden, zoals, de
V.S.W., Ritmeester, Hollandia-meisjes,
V.S.W. in nieuwe uniformen
Wij willen van onze indrukken rond
de Avondvierdaagse 1957, nog even wij
zen op de nieuwe uniformen van de
wandelsportvereniging „V.S.W."
Waren zij al goed gekleed voorheen,
het is nu werkelijk iets aparts. Degelij
ke kleding met een shirt in twee niet
te ver uiteenlopende kleuren.
Wij nemen aan, dat we vele van deze
groepen op 6 juli weer ontmoeten zul
len bij de grote Valkenheide-tocht.
LIJFWACHT VAN DE PAUS
BEDREIGD?
Volgens een oude traditie moet de
lijfgarde van de paus, die slechts wacht
diensten verricht, van Zwitserse natio
naliteit zijn.
Nu is het. tegenwoordig moeilijk, te
gen de soldij van ongeveer 270 gulden
in de maand, in Zwitserland de daar
voor in aanmerking komende jonge
mensen - tussen de 18 en 24 jaar - aan
te werven. De vraag rijst, of deze we
reldberoemde garde daardoor met de
ondergang wordt bedreigd.
Overigens werd, ter verbetering van
de discipline een kolonel van de Zwit
serse generale staf tot commandant
van de garde benoemd. Hij moet er o.a.
tegen waken, dat leden van dit keur
korps particuliere zaken drijven en
dat zij stamgasten van bepaalde wijn
lokalen in Rome worden.
lange duur, zodat de meesten nog vrij Hollandia Wol, D.S., Pehave, Trek-
droog thuisgekomen zijn. Aan de finish vogels en andere, waren er nu ook twee
werden zij toegesproken door burge- nieuwe groepen in keurig uniform ge-
meester Bakker, die zijn blijdschap stoken, namelijk Frisia en S.K.F. Kra-
uitsprak over het feit, dat de wandel
sport in Veenendaal in zo belangrijke
mate toeneemt. Na een duizendtal deel
nemers in het vorige jaar, waren er nu
1368 gestart. Deze cijfers geven hoop
voor de toekomst. Spreker durfde dan
ook te veronderstellen, dat het er vol
gend jaar 1750 zouden zijn.
Na de commissie bedankt te hebben,
die zich veel moeite getroost heeft, om
deze elfde Veenendaalse Avondvier
daagse te doen slagen, reikte de bur
gemeester enkele herinneringsmedailles
persoonlijk uit. In de eerste plaats was
dat voor de heer Harinch, uit Ameron-
gen, die voor de twaalfde maal de
Avondvierdaagse gelopen heeft, waar
van elf maal in Veenendaal.
Vervolgens, de oudste deelnemer, de
heer Piet van Viegen, de bijna 64-jarige
veteraan, die de medaille met het cijfer
elf in ontvangst mocht nemen.
Bij de wandelclubs was het de wan
delsportvereniging „V.S.W.", die voor
de elfde maal de groepsmedaille ontving
Olie B. Bommel, het nog jeugdige
hondje, dat al enkele jaren met de
kleine „Trekvogeltjes" uit kamp Over-
berg meeloopt, kreeg als grote prijs
weer een leverworst versierd met la
thyrus om zijn nek gehangen. Wie ge
dacht had, dat hij daar wel direct in
bijten zou, had het mis, want hij vond
nig hebben ook deze mensen zich ge
weerd.
Bij de jeugd zijn de verschillende
scholen moeilijk meer uit elkaar te
houden. Wij menen echter, dat wij de
U.L.O. nog niet eerder met zo grote
deelname gezien hebben. Evenals de
twee scholen uit Overberg, waar trou
wens bij de finish, de heer Van der
Walle, zijn blijdschap al over uitsprak.
Hij vond het n.l. zo prettig, dat ook
scholen uit de omgeving in Veenendaal
mee kwamen wandelen.
NAAR HET ZWEMBAD
In Dun-sur-Meuse, Frankrijk, heeft
men een oude basaltgroeve van een
paar hectaren in een meer, „Lac Vert",
omgetoverd. De mensen komen er van
honderden kilometers uit de omtrek
naar toe. Op zomerse zondagen telde
men er 4500 bezoekers. Zelfs uit België
en uit Nederland kwamen de auto's.
HUIL WEDSTRIJDEN
Dit jaar werden te Philadelphia
huilwedstrijden gehouden. Kampioene
werd een 28-jarige naaister. Ze schrei
de onafgebroken 44 uur. Daarmee huil
de ze een wasmachine, een koelkast en
tal van andere artikelen bij elkaar, die
door verscheidene fabrikanten voor de
winnares beschikbaar waren gesteld.
Zij kreeg bovendien een contante „be
loning" van een kleine tweeduizend
gulden en een zilveren beker.
Men heeft vastgesteld, dat bij deze
wedstrijden nog nooit een man winnaar
is geworden.
Overigens zijn er vele bepalingen bij
die wedstrijden, waar een jury nauw
keurig op let. Wie bijvoorbeeld een
zakdoekje, in uiensap gedrenkt ge
bruikt, wordt onherroepelijk gedis
kwalificeerd. Dergelijke grof-materiële
Veel goeds hebben we van Veenendaal
in de wedstrijd tegen het Amersfoortse
Quick (nota bene een vierde-klasser) niet
gezien. Mogelijk heeft Veenendaal het
afgelopen seizoen teveel in de benen zit
ten en zou een poosje rust vast geen
kwaad doen. Hoe dan ook, het doel
waarvoor gespeeld werd, was wel goed.
De baten waren namelijk bestemd voor
het bouwfonds van de afdeling Veenen
daal van het Rode Kruis.
Veenendaal speelde met invallers voor
Corry Heikamp en R. Heij.
De Amersfoorters kwamen al direct
stevig voor de dag en bezorgden de
Veense achterhoede handen vol werk.
Daarna verplaatste het spel zich wel
iets, maar goed loskomen kon Veenen
daal toch niet.
Steeds werd het weer gevaarlijk voor
Met een 3-0 overwinning op het Put-
tense S.D.C. heeft V.R.C. zich in de
kwartfinale geplaatst voor de K.N.V.B.-
beker zaterdagvoetbal.
Dat een wedstrijd in Putten geen ge
makkelijke opgave is ondervond Dovo
enkele weken geleden al. Nu moest
V.R.C. de strijd daar opnemen tegen
een ploeg die al in twee jaar tijd geen
thuiswedstrijd had verloren en fel trok
men ten ten aanval, maar V.R.C. beet
ook goed van zich af en de goed leiden
de scheidsrechter Bergmeijer hield de
leiding strak en volkomen in zijn hand
zodat na een harde maar zeer spor
tieve wedstrijd de Veenendaalse jon
gens met een verdiende 3-0 overwin
ning naar huis terug keerden.
Het eerste half uur van de wedstrijd
was wel het beste. Men zag twee ploe
gen die weinig voor elkaar onder deden.
Goed opgezette aanvallen van beide
kanten, S.D.C. speelde veel door het
midden, V.R.C. daarintegen hield het
over de vleugels. Beide achterhoedes
waren er goed in. Toen na ongeveer
twintig minuten spelen V.R.C. een
klein veldoverwicht had, kon J. Bleij-
enberg uit een cornerbal zijn club de
leiding geven. (0-1)
S.D.C. probeerde het spel te ver
plaatsen maar Jan de Gier pingelde te
veel en vond in aanvoerder Diepeveen
een te groot struikelblok. De S.D.C.
rechtsbinnen Bosman kwam ten val en
moest zich laten vervangen. Later hoor
den wij dat hij zijn sleutelbeen gebro
ken had. Dit betekende geen verbete
ring voor zijn ploeg. De Veenendaalse
midvoor brak alleen door maar stopper
Bos kon op het allerlaatste moment
redding brengen ten koste van een cor
ner, maar liep hierbij een verwonding
op aan zijn enkel zodat ook hij zich
enkele minuten later moest laten ver
vangen.
Nu was de. meeste tegenstand ge
broken en al spoedig kon midvoor Cor-
nelissen met een goed schot de stand
op 0-2 brengen dat was drie minuten
voor de rust.
De tweede helft werd er slechter ge
speeld de regen had het veld erg glad
gemaakt. Er kwamen veel doorschiet-
ballen die allen een prooi waren voor
de achterhoede. Wel kwam S.D.C. flink
opzetten, het publiek ging zich ook roe
ren maar de scheidsrechter liet zich
niet van zijn stuk brengen en hield de
leiding in handen. V.R.C. ging de voor
sprong verdedigen maar de S.D.C.-
voorhoede kwam niet verder dan een
schot tegen de paal. De V.R.C. uitvallen
bleven gevaarlijk en toen er nog vijf
minuten te spelen waren werd de
rechtsback van Putten in het nauw ge
dreven. Hij kopte terug op zijn keeper
deze maakte zijn eerste fout van de
hele wedstrijd viel over de bal heen
en de stand werd 0-3.
A.s. zaterdag 29 juni speelt V.R.C.
thuis voor de kwartfinale tegen een
sterke westelijke derde klasser S.I.S.O.
uit Hillegom. Deze wedstrijd moet ge
wonnen worden.
het Veenendaalse doel en had doelman
v. d. Pol niet z'n uitstekende vorm ge
had dan zouden er zeker al spoedig doel
punten gekomen zijn. Al met al wisten
de geel-blauwen tot de rust de stand
blank te houden.
De tweede helft was echter pas vijf
minuten oud, toen goed aangeven van
Blom linksbuiten Hulsebos in de ge
legenheid stelde Quick de leiding te ge
ven (0-1). Ook Veenendaal kreeg nog wel
goede kansen, maar benutten was er
niet bij.
Na- twintig minuten spelen schoot de
ver opgedrongen rechtshalf Meijer tegen
de lat, waar midvoor Blom de terug
springende bal in het lege doel kopte
(0-2).
Wat Veenendaal daarna ook probeer
de, het lukte eenvoudig niet. Vooral het
laatste kwartier viel Veenendaal soms
zeer sterk aan," maar een stevige Amers
foortse achterhoede liet niet toe, dat de
Veense voorhoede het doelman Mosterd
ook maar eenmaal lastig maakte.
De tijd verstreek en Quick won ver
diend in de wedstrijd die we liefst maar
zo spoedig mogelijk vergeten.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
Onze jarigen
27 juni Bea v. d. Bosch.
28 Gerrit v. d. Bijl, Rhenen.
30 Corrie de Bruin.
1 juli Tineke v. Dam.
2 Annie v. d. Bruyn.
2 Joop Spies.
3 Diny v. d. Haar.
Van harte gefeliciteerd!
Zilverpapieraktie
Voor de blinden ontvingen we zil
verpapier van:
Ina Bouman, Rhenen; Henny Wagens-
veld, Scherpenzeel; Jan Damman, Gert
en Leo van Manen, Wim en Ike ter
Hoeven, Tonny v. d. Haar, Beppy
Schrijver, Bep v. Barneveld, Tonny en
Berty v. d. Heuvel, Dicky v. d. Pest,
Dirk, Japie, Willie en Beppie Bos, Far
ley en Terry Schlundt Bodien, openb.
school, J. G. Sandbrinkstraat, Gelderse
school, Prins Bernhardlaan.
Allemaal hartelijk dank!
Nieuwe raadsels
VOOR OUDEREN.
- - X - - inw. v. Friesland.
- - X - - deel v. e. bloem.
- - X - - familielid.
- - X - - to. gestelde van groot.
- - X - - Mohammed, bijbel.
- - X - - jongensnaam.
- - X - - vrucht.
- - X - - bloeiende struik.
- - X - - werpstrik van cowboy.
- - X - - broer van Abraham.
- - X - - stad in Duitsland.
- - X - - plaats in Z.-Drente.
- - X - - meubelstuk.
- - X - - zuivelproduct.
- - X - - schuw roofdiertje.
- - X - - werkwoordsvorm v. snijden.
- - X - - godin der schoonheid.
- - X - - vast.
- - X - - jongensnaam.
- - X - - muziekinstrument.
- - X - - ziekte.
- - X - - Chr. feestdag.
hulpmiddeltjes worden niet toegestaan.
Daarentegen wordt aan alle mede
dingsters steun verleend door middel
van een orkest, dat met zijn treurmu
ziek als het ware de tranenvloed sti
muleert. De tranen worden in kopjes
opgevangen om de hoeveelheid nauw
keurig te kunnen meten. Zoals bij tal
van andere wedstrijden wordt er elk
jaar een nieuw record gevestigd.
Wij weten helaas geen bijzonder
heden van de voorbereidingen of de
training. Een vroegere Amerikaanse
kampioene verklaarde echter na een
wedstrijd dat ze pas echt op dreef was
gekomen, toen ze de andere mede
dingsters ook zag huilen.
De wereld wordt wel eens een tra
nendal genoemd, maar meermalen
denkt men ookin een gekkenhuis
te leven!
MEER MANNEN DAN VROUWEN
ZIJN KLEURENBLIND
Uit de nieuwste statistieken in de
V.S. is gebleken, dat vier van de hon
derd mannen kleurenblind zijn, althans
geen groen van rood kunnen onder
scheiden. Voor de veiligheid van het
verkeer is dit van grote betekenis.
Bij de vrouwen komt deze kleuren
blindheid slechts viermaal op de dui
zend voor. Zou het vermijden van elke
overdaad bij het eten van de vrouwen
(de „slanke lijn") in deze een woordje
meespreken?
Overstromingen in de
Po-delta. Door de ab
normale regenval is de
Po in Noord-Italië bui
ten haar oevers getre
den. Foto: Boeren uit
de gehele omtrek wer
ken hard aan de ver
sterking van de nog niet
bezweken dijken.
VOOR JONGEREN.
I. 'k Woon in een heel klein huisje,
En praat verschrikkelijk graag.
En heel veel witte kind'ren
Staan om me heen gestaag.
Maar staan z' ook altijd om me heen
Somstijds verlies ik er toch een.
'k Heb meestal een rood jasje aan,
Maar kan soms in 't wit wel gaan.
Maar draag ik 't witte jurkje,
Dan is er iets niet pluis,
Want dan is altijd ietwat ziek
De eigenaar van mijn huis.
II. Met b ben ik een vis, met r een
vorm van bederf, met d erg lief en
met 1 een meisjesnaam.
(Vervolg.)
De koning begon langzaam aan in te
zien, dat er niets anders opzat dan zich
te schikken naar de wensen van de
Capucci-koning, die hier alles te zeggen
had en zijn bevelen liet uitvoeren door
zijn vele dienaren. Zuchtend trok hij zijn
werkpak aan. De man aan wiens zorgen
hij was toevertrouwd, leerde hem weven,
maar de koning, die nooit een vinger had
uitgestoken, voor welke arbeid ook, ver
veelde die wirwar van draden al gauw
en toen hij een foutje maakte en de man
hem hierop wees, overviel hem plotse
ling weer een van zijn driftbuien. Hij
greep twee spoelen en smeet die met
kracht door de zaal. Ongelukkig genoeg
ging op hetzelfde ogenblik de zaaldeur
open om een der Capucci-monsters door
te laten en deze kreeg de spoelen precies
tegen zijn kop. De gele ogen begonnen
even onheilspellend te flikkeren en de
koning wenste zich mijlen ver weg, maar
het monster kwam kalm naar hem toe
en zei opnieuw: „Volg mij".
De woede van de koning was als bij
toverslag verdwenen en stil volgde hij
het monster door de lange gangen. Plot
seling werd er voor zijn neus weer een
deur geopend en het monster duwde hem
naar binnen. Pats, de deur sloeg meteen
achter hem dicht en toen zijn ogen enigs
zins aan de schemer gewend waren, zag
hij weer kale muren. Tegen een dezer
muren stond een laag houten bankje,
waar de koning terneergeslagen op ging
zitten. Plotseling verscheen er op de te
genovergestelde muur een groot wit vlak
en tot zijn grote verwondering sprongen
daarop één voor één zwarte letters, die
de zin vormden: „De tijd, die u in het
rijk der Capucci's moet doorbrengen om
een ander mens te worden, is door de
daad die u zojuist bedreef, met een week
verlengd!"
De koning schrok danig van deze
woorden en ook voelde hij de drift weer
in zich oplaaien, maar hij besefte meteen
dat zijn woedende vlagen hem in de
ware zin alleen maar verder van huis
brachten en dat hij verstandig zou doen
zich voortaan wat te bedwingen. Uit de
woorden op het witte bord bleek wel,
dat hij slechts zichzelf benadeelde met
zijn driftbuien. Na enige tijd van rustig
nadenken, nam hij zich dan ook voor
voortaan maar precies te doen, wat er
van hem verlangd werd.
Met weemoed dacht hij aan zijn vrouw,
koningin Florine, van wie hij zeker ge
ruime tijd gescheiden zou zijn. Ja zelfs
begon er een klein beetje wroeging te
knagen aan zijn hart, om de wijze waarop
hij haar dag aan dag behandeld had.
Na enige uren alleen te hebben door
gebracht werd de koning weer op de
zelfde wijze teruggebracht naar de
werkplaats, waar hij zijn werk weer
voort mocht zetten. Een jonge vrouw,
die naast hem stond te weven, fluisterde
hem in vertrouwen toe: „Met schade en
schande word je hier wijs. Wat ik u
raden mag, vecht tegen uw karakter
gebreken, anders komt u hier niet licht
vandaan. Ik heb vaak gestolen vroeger,
het waren maar kleinigheden, maar ik
kon het nooit laten. Ook hier niet in het
begin. Maar nu gaat het zoveel beter en
ik heb goede hoop dat ik gauw naar huis
mag, naar mijn man en kinderen."
Nu, de koning begon hierna ook wer
kelijk erg zijn best te doen. Gaandeweg
kreeg hij meer handigheid in het weven
en toen hij zag dat er een aardig werk
stuk groeide onder zijn handen, die nog
nooit iets moois gemaakt hadden, kreeg
hij er zelfs een beetje plezier in. Zonder
morren schikte hij zich op gezette tijden
aan de lange tafel in de eetzaal, waar
het eten werd opgediend door koks, die
eveneens hun proeftijd doorbrachten in
het Capuccirijk. Natuurlijk was de ko
ning niet ineens een ander mens ge
worden, maar zodra hij buiten zijn boekje
ging, volgde voor hem, evenals voor de
anderen, een tijd van een eenzame op
sluiting. waarbij hij te lezen kreeg dat
zijn tijd hier weer met enkele dagen of
weken was verlengd. Langzamerhand
leerde de koning zijn zelfzucht af en be
gon hij zijn medemensen te waarderen.
Hij bekwaamde zich in verschillende tak
ken van nijverheid en heel veel prach
tige werkstukken leverde hij af. Af en
toe werd er iemand waarmee hij samen
werkte, ontslagen. Die mocht naar zijn
eigen omgeving terugkeren en het vreem
de was dat ze allemaal de Capucci-mon
sters bedankten voor de tijd die ze hier
doorbrachten en waarin ze mensen wer
den die geen last meer waren voor hun
familie en medemensen. Vóór ze ver
trokken werden ze naar de Capucci-
koning gebracht en er was niemand die
daar nietverschrikkelijk tegenop zag.
(Wordt vervolgd.)
FEUILLETON
DOOR
REIN VAN GELDER
Het vaartuig waarin de beide schip
perskinderen omkwamen, spookt weer
door zijn brein. Hij staat er weer op, tu
rend naar de oevers. Kastelen en heuvels
verrijzen en verdwijnen, berkenbossen en
rotsige steenblokken nemen hun-plaats
in. Hij kijkt in het roefje, waar een kof
fiepot te pruttelen staat op het thee
lichtje. Dan zijn er eensklap vlammen,
er klinkt kindergegil en er stijgen nood
kreten op van een vrouw. Gerrit de Kruif
snelt te hulp.
De armen, gestaald in dagelijkse oefe
ning heffen en duwen in razend tempo.
Behendig ontwijkt hij tegemoetkomende
boerenwagens. Op enkele kruispunten is
een lichte weifeling, maar hg komt op de
goede weg, als een hond die alleen op
het kompas van het instinct de juiste
richting vindt. Steentjes springen onder
de wielen weg, stof waait op, de wind
jaagt het over het dorre grasland. In de
verte ligt de rivierdijk als een donkere
muur.
Gertoom verdubbelt zijn inspanning
als de helling voor hem ligt. Schuin loopt
ze naar de kruin. Hij wringt het lichaam
in allerlei bochten om kracht bij te zet-
maar de kracht neemt af naarmate hij
hoger komt. Gevaar voor terugrijden of
zijdelings uitschieten ziet hij niet. Toch is
er dat gevaar, want de wind grijpt hem
opzij, Zijn muts is afgevallen. Hij zwoegt
tegen de helling op, de ogen strak geves
tigd op het eind ervan. Moeizaam en
zwaar hijgend komt hij boven. Dan voelt
hij de kracht wegvloeien uit zijn armen.
Hij ademt met korte hete stoten.
Op een afstand van een vijftig meter
beneden zich ziet hij de rivier en hij be
gint te zingen. De uiterwaarden, waar
over het licht van de stervende dag een
mat schijnsel legt zien roestig bruin. Hij
merkt niet de snel invallende duisternis
en de donkere wolken die boven zijn hoofd
worden voortgejaagd. Hier en daar is de
lucht zwart als inkt. Temidden van een
troosteloze natuur zit hij daar in zijn
wagentje en het zweet op zijn voorhoofd
is ijzig koud.
Ook binnen in zijn hoofd komt de
nacht. Voor zijn geestesoog verrijzen
geen torenspitsen meer, geen bergen en
geen bossen. Boven hem, om hem en in
hem is er duisternis. Hij staart naar de
overzijde van het water, waar lichtjes
branden in het veerhuis. Ook op de
veerpont, die juist de andere oever ver
laat, zijn de lichten ontstoken. Het don
kere pontlichaam is in het duister ge
huld. Gertoom draait het wagentje met
de kop naar de veerdam. Het kost hem
moeite om op de dijk te blijven, want de
wind is uitgegroeid tot een storm, die
loeit en brult als een troep hongerige
wolven.
In extase kleven zijn ogen aan de licht
jes. Korte nijdige golven beuken op de
bazaltblokken van de kribben, die met
onverzettelijke armen de stroom naar het
midden drijven. Op de dijk is het brui
send geweld duidelijk hoorbaar.
De veerpont is weer teruggevaren naar
de overkant. Een boerenwagen met twee
forse paarden bespannen is er juist afge
komen, rijdt langzaam naar boven. De
paarden trekken met gebogen koppen,
de voerman heeft een jaskraag over zijn
oren getrokken. Gertoom steekt als groet
een hand op, de boer groet terug. Hij kijkt
nog eens om naar de man in het wagen
tje. Wat doet zo'n scharrelaar hier? Da
delijk is het pikdonker en dat met zo'n
wind! Twee paarden hebben al moeite
genoe.g om ertegen in te komen.
Het gespan wordt opgeslokt door de
duisternis, de wind maakt piepgeluiden
in de wielspaken. ue pont koim weer te
rug. Gertoom zit dansend in het wagen
tje. Ja, dat is vast en zeker de schip
per wat zal die opkijken als hij me
zietik ga Sientje ook halen die
mag mee naar Duitsland de schipper
moet wachten tot Sientje komtze
mag naast me staan aan 't roeren
met de kinderen spelen ja hoor, ik ga
de schipper waarschuwen ah daar
zgn de lichtjes.
Het wagentje suist de veerdam af met
de volle wind erachter. Gertooms handen
klemmen zich krampachtig om de stan
gen, die nu zonder zijn hulp vliegensvlug
op en neer gaan. Hij is onafgebroken in
gesprek. Och, wat zal Sientje wel zeggen
al ze met me mee mag een mooi
schip en een goeie schipper dat
wagentje gaat harddat moest Jan
nou eens zien ja, ik kan 't wel, al den
ken ze van niet.
De Rijn komt naar hem toe; De golven
hebben witte koppen. De pont kreunt. De
lichten spiegelen in het water met korte
flitsen, hup weg, hup weg Ja hoor,
daar is de schipper alen zijn vrouw
zal er ook wel zijn Sientje heeft in 't
water gelegen met Hendrik oei, wat
loopt dat wagentje de vrouw zal wel
roepen, kijk daar heb je onze Gerrit
weergauw dan Gerrit, nog vlugger
anders zijn ze wegja vrouw ik kom
alSientje oh Sientje daar zijn
ze.
Hij zingt het hoogste lied uit, terwijl
de wielen de grond haast niet meer ra
ken. Het wagentje raast in ongebreidelde
vaart omlaag, recht op de lichtjes aan
die bijna de wal hebben bereikt.
Gertoom roept: „Sientje, we zijn d'r,
kom nou." En hij laat de stangen los. Dan
is er een doordringende gil die van de
pont komt: „Iemand in 't water."
Een zware klap op de golven, hoogop-
spattende waterslierten, die door de wind
worden verstoven tot damp. De Rijn
sluit zich boven het wagentje en Gert
oom die eruit wordt geslingerd. Het
scheepje van Ad van Wely is het enige
wat blijft drijven. Het beweegt zich naar
het midden van de stroom, met het zeil
omlaag.
(Wordt varvolgd)
