DE VALLEI
KIPPEBOUILLONSOEP
hei derde pak
Damesvoetbal besluit
Voor de Jeugd
V.R.C. uitgeschakeld door gelijk spel
VETERANENT0ERN00I
Bij elke aankoop van twee pakken
kippebouillonsoep
Officiële
bekendmaking
Publiek
in handgemeen
op het veld
Koning Engbert wordt
mens
G.V.V.V. - Merino's 1-0
Geha - Panter 4-0
Hollandiawol - Neveda 1-1
Veenendaal - Ritmeester 0-0
<gfl-fcfoW*ar
FEUILLETON
Ik denk er al over om een tob met water
in de schuur te zetten naast zijn wagen
tje, dan kan hij het nog laten varen ook."
Er heerste een geladen stilte in de ka
mer, ze keek van de een naar de ander.
Plotseling stond ze op, liep naar de
schuur om het scheepje een plaatsje te
geven. Jan de Kruif gaf Gozewien een
wenk. „Ga jij ze even achterna en zie ze
over te halen om morgen met je naar
Utrecht te gaan winkelen. Dan hebben
we tenminste weer een dag speling. Kon
den we haar maar een hele week of lan
ger hier vandaan houden, maar ik weet
er ook geen raad mee."
Het onmogelijke ervan zag hij wel in.
Misschien was het toch maar beter om
alles ronduit te zeggen, het zou er uit
eindelijk toch van moeten komen. Toen
even erna de vrouwen weer binnen kwa
men stond hij nog besluiteloos te kijken.
Sientje zei: „We gaan morgen samen
naar Utrecht, Jan als je het goedvind.
Maar we komen niet laat terug. Ik wil
graag zien hoe Gertoom de eerste keer
met het scheepje handelt. Ad zal voor
een tob water zorgen."
Gelukkig heeft ze nog geen vermoeden,
dacht hij, maar hij zag tevens tegen de
dag van morgen óp als een berg.
GERRITS LAATSTE RIT.
De omstandigheden waren de volgende
dag gunstig voor Jan de Kruif en voor
DOOR
REIN VAN GELDER
allen die zich zorgen hadden gemaakt
over Sientje. Zeker kwam er een nieuwe
zorg bij, maar deze was zelfs een verlos
sing. Om twee uur in de middag was Go
zewien alweer terug uit Utrecht. Alleen.
Jan schrok ervan. „Waar is Sientje?"
vroeg hij angstig. Gozewien trachtte hem
gerust te stellen, want haar grotendeels
gelukte.
„Sientje heeft een enkel gebroken, va
der, toen zij bij het verlaten van een win
kel van de stoep viel. Ze kwam nogal on
gelukkig te vallen, een been lag dubbel
gevouwen onder haar en ze kon niet meer
opstaan. Veel mensen er omheen natuur
lijk en tenslotte een ziekenwagen die ons
meteen maar naar hat ziekenhuis bracht.
Ik ben nog even bij haar geweest op de
zaal. Ze had erge pijn maar zei dat we
ons niet ongerust moesten maken, het
zou gauw in orde zijn."
In grote spanning hoorde Jan het re
laas aan. Gozewien zei: „Aan de ene
kant is het jammer dat Sientje pijn
heeft, vader, maar ik geloof dat dit onge
lukje haar voor veel narigheid zal vrij
waren en ons van veel zorg verlossen."
„Is Gertoom al aangekomen?"
„Nee, Hendrik gaat dalijk inspannen
om hem te halen en ik moet even naar
het dorp om opdracht te geven voor de
begrafenis en verzorging als hij straks
thuiskomt. Dat kunnen wij natuurlijk
zelf niet doen."
Jan de Kruif liep naar het erf om Hen
drik nog enige wenken te geven. Daar
zag hij meteen dat dit overbodig was,
want een boerenwagen kwam het erf op
rijden. Op de bok zat een boerenarbeider,
naast hem zaten twee rijksveldwachters.
In de wagen lag Gerrit de Kruif, overdekt
met een paar aardappelbalen, kletsnat
door de regen. Het uitdruipende water
vermengde zich met de kleiplakkaten op
de bodem van de wagen. Tussen de plan
ken door druppelt de modderige vloei
stof op de grond. Het paard dampt. Een
van de mannen der wet heeft een grote
snor en een krijgshaftig voorkomen. De
ander is jong en gladgeschoren.
„Gecondoleerd, de Kruif," zegt de
krijgsman.
„M'n deelneming, de Kruif,'.' zegt de
ander.
„Ook gecondeleerd," schoot de arbei
der-koetsier.
Dan dragen ze Gertoom op een plank
naar binnen, de zakken erover latend.
Ad en Dolf nemen hun petten in de hand,
Hendrik en de dienstboden staan met
ontdane gezichten op een afstand. Goze
wien steekt haar hoofd om de deur. On
der het uitstoten van een verschrikte
kreet trekt ze het hoofd terug en de deur
dicht. De hond snuffelt aan de balen, ter
wijl de mannen de dode op de deel neer
leggen. Ze hebben eerbied voor de dood en
doen het voorzichtig.
,,'t Is een erg ongeluk, de Kruif," zeg
gen de veldwachters, haast beiden tege
lijk. „Heel erg," herhaalt de arbeider.
Het gezicht van Jan de Kruif is zonder
beweging. Hij staart naar de balen als
een wezenloze.
,,'t Wagentje hebben we vergeten, dat
komt morgen wel, de Kruif," deelt een
veldwachter mee. „We moesten haast ma
ken, anders hadden we wel op je zoon
gewacht. Maar de vrouw van de veerbaas
wao u v ei de zenuwen heen, ze had hem
ook gisteravond binnen zien brengen, ze
kon het niet langer verdragen dat er een
lijk in huis lag en ook de kinderen wa
ren bang.. Toen hebben we maar ineens
besloten, zie je."
„Hoe wisten jullie zo gauw wie 't
was?" vroeg Jan.
De arbeider antwoordde: „Nou, dat
was stom geluk. Toevallig was er iemand
op de pont die hier in 't dorp thuishoort.
Hij heeft nog mee helpen zoeken. Ik was
ook op de pont, die al zowat bij de wal
voer. En daar kwam iets zwarts in volle
vaart van de veerdam af naar benede,
recht op de pont aan. De veerknecht riep
nog „kijk daar 's aankome!" We hoorden
iemand hard zingen, het ging nog boven
de wind uit. Eer we er erg in hadden
hoorden we een plons, vlak voor de klep
van de pont. De veerknecht gaf een harde
schreeuw en een vrouw die naast me
stond gilde van schrik. De mensen op de
pont stonden allemaal aan een kant te
kijken in het donkere water. De veerman
plonste met een lange haak naar iets dat
hij zag drijven en hij riep nog: Zwemmen
kerel, de armen en benen uitslaan, toe
dan. We wisten niet dat ie zo was de
Kruif." Hij wees naar de balen. „We wis
ten helemaal niks, het was aardedonker,
't Wagentje hadden ze gauw te pakken,
maar ander niks. Jammer de Kruif, erg
jammer."
Nadat er nog enige formaliteiten wa
ren vervuld, vertrokken de mannen, Ad
van Wely tilde een baal bij de punt op en
keek eronder, Dolf liep hard weg toen
hij dit zag. Daarna bleef Jan alleen ach
ter. Roerloos stond hy bij het lichaam
van zijn broer en keek niet onder de ba
len. Hij wilde Gerrit zo niet zien. Zelfs
zijn eigen beeld, zoals hij altijd zat in het
wagentje, werd door hem losgelaten. Hij
zag alleen zijn broer als jongen, fris en
levenslustig en daarnaast zag hij zijn
moeder, luisterend naar verhalen over
het schip en de Rijn.
Hard slaat het leven soms toe. In het
water van de rivier is Gerrits levenslamp
geblust. Welk geluk heeft hij gehad en
hoe kort was dit Misschien heeft hij de
warmte van Sientjes medelijdend hart
gevoeld, zich daaraan gekoesterd, iedere
minuut dat ze bij hem was. Het waren
vele minuten
Jan de Kruif peinst en peinst.
Nu ligt hier een mens, een wonderwerk
van God, bedekt met oude balen. En on
der hem is modder. In zijn jeugd is hem
geleerd dat hij zijn lichaam slechts in
bruikleen had en het moest verzorgen en
bewaren als een heilig geschenk. En wat
is ervan terecht gekomen Naar lichaam
en geest is hij verminkt geweest, gedu
rende jaren van zijn leven. Hij had geen
schuld aan het slechte beheer van het
hoogste goed dat de mens is geschonken.
Het leven.
Zo keert hij terug naar de eeuwigheid,
om de beloning in ontvangst te nemen.
Straks komen de mannen om de balen
weg te nemen en hem gereed te maken
voor de laatste rit, die leidt naar het klei
ne kerkhof naast de toren, waar ook zijn
ouders en Hendrika rusten.
Jan de Kruif rukt zich los uit de som
bere gedachtengang en loopt de keuken
door naar het voorhuis, waar hij Goze
wien op bed vond, nog geheel overstuur.
Hij doolde door verschillende vertrekken
zonder bepaald doel, als een kind dat de
moeder zoekt. Het huis lijkt hem doods
en leeg nu Sientje er niet is. Hij stelt
zich voor hoe het zou zijn als die eens
niet meer terug kwam. Het gevoel van
eenzaamheid had hij nimmer zo sterk ge
voeld als nu. Het zelfverwijt knaagt om
Gerrit.
In de keuken hoort hij de dienstboden
gedempt praten. Hendrik is naar het
dorp, aan Gozewien heeft hij niets, de
somberheid van het huis sluit hem in als
in een verstikkende damp die de adem
haling belemmert. Buiten giext een kou
de wind, onder alle deuren door tocht het.
De takken van de bomen zwiepen wild
heen en weer, de luiken klepperen. Er is
muziek op het dak en in de bomen, helse
muziek. Moedeloos laat hij zich in de
voorkamer op een stoel vallen, steunt het
hoofd met de handen.
Zijn blik valt op het zilver Hoefijzer
boven de secretaire. Het heeft nog geen
geluk gebracht, want Sientje is eerst bij
na verdronken en nu dit weer met die en
kel. En dan de ramp met Gerrit. Het
ding brengt ongeluk over de Wilgenburg.
Hij klimt op een stoel en steekt het ijzer
in de zak om het in de sloot te werpen.
Juist komen de begrafenisdienaars het
erf op. Ze komen alleen voor Gertoom.
Jan weet dit wel, maar toch schrikt hy
er hevig van. Ver blijft hij van hun werk
weg, hy wil niets zien en niets horen.
De laatste eer bewijzen zal hij zelf
doen en dat zal al zwaar genoeg wezen.
In de draaikolk van het leven is de
mens diijfhout. De zwaargetroffen broer
van Jan de Kruif was er in ondergegaan
en ook Hendrika was meegesleurd naar
de diepte. Het kind Sientje Brink was op
een veilig strand geworpen, waar een
goed en gaaf mens gereed stond om haar
te verzorgen als een eigen kind. Haar
jong en sterk gestel en grote liefde voor
Jan de Kruif overwon het verdriet over
Gertoom na korte tijd. Geleidelijk werd
ze ingelicht over alles wat er was ge
beurd en ze was grootmoedig genoeg om
het te vergeven.
Drie maanden later wapperde de vlag
op de Wilgenburg. Uit de wyde omge
ving waren de boeren gekomen om getui
ge te zijn van het huwelijk tussen Jan de
Kruif en Sientje Brink. De hele Beuken
laan stond vol gerij, het erf was vol en
tot ver op de grindweg stonden ze. Rij
tuigen en tilbury's, boerenwagens en vi-
gelantes waren gewassen en gewreven
voor deze gelegenheid. Paarden van ver
schillende edele rassen stonden geros
kamd en geschuierd te trappelen voor
de voertuigen. Het tuig glom in de helde
re wintermorgen. Vrouwen en mannen in
hun zondagse kleren vulden de kamers
en er was een geroezemoes van stemmen
en andere geluiden die het grote huis op
een vergaderzaal deed gelijken.
Sientje stond op het erf. Ze was op aan
dringen van Jan geheel in het wit met
bloemen in het haar.
Nu was het zover.
Jan de Kruif had zijn hoge hoed binnen
gelaten, toen hij zich bij haar voegde. Hij.
trok Sientje mee naar het hek, waar het
hele omliggende land overzien kon wor
den. Ze stonden hand in hand als kinde
ren die op elkaar moesten passen.
„Sientje, nu ben je mijn kind niet meer.
Zal je dat niet vreemd vallen?"
„Nee, Jan, het zal goed zijn tussen
ons."
„Sientje, kijk me eens aan."
Ze hield zijn beide handen vast en ging
recht voor hem staan. Hij vroeg niets
meer, hij zag het. In haar ogen waren
de lichtjes en die lichtjes lachten. De
hond en de geit van schele Teunis waren
al lang dood, de lichtjes waren gebleven.
Dat stemde hem gerust. Ze was dezelfde
Sientje nog als altijd en ze legde haar
hoofd tegen zijn schouder.
Zo stonden ze nog toen Ad van Welij
hen kwam roepen: „Baas en vrouw, of
jullie dadelyk binnen wilt komen, daar is
de nieuwe burgemeester met de wethou
ders om jullie te feliciteren."
EINDE.
vrouw, koningin Florine, om zich lang
te verdiepen in de wonderbaarlijke onder
aardse gewelven en zijn vreemde bewo
ners, die er alleen maar schrikwekkend
uitzagen, maar verder niets dan goed
schenen te doen. Toen de dag van vertrek
voor de koning was aangebroken, kwam
het ogenblik waarop hij oog in ook met
de Capuccikoning zou komen te staan.
Het afscheid van de andere mannen en
vrouwen was zeer hartelijk. Hij telde er
veel vrienden onder, maar toch was de
koning erg blij dat hij eindelijk weer het
gewone daglicht zou zien en zijn taak als
koning weer mocht opnemen. Wat zou
den ze hem veranderd vinden en wat zou
alles nu goed worden in zijn rijk!
Hetzelfde monster dat hem acht maan
den geleden ook gehaald had, kwam nu
om hem naar de koning te brengen. Ko
ning Engbert beefde van opwinding en
voelde zich toch verre van rustig, hoewel
hij zelf wist hoe de gedwongen werktijd
hem ten goede had veranderd. Overal in
de gangen ontmoette hij de Capuccimon-
sters, die hem thans met vriendelijke
ogen aankeken. Een enkele knikte hem
zelfs toe. Eindelijk kwamen ze aan de
deur die het verblijf van de koning af
sloot. Wat koning Engbert achter die
deur te zien kreeg, overtrof zijn stoutste
verwachtingen. Nooit had hij zulke rijk
versierde zalen gezien. Het schitterde al
les van goud en edelstenen, zijn eigen
paleis was hierbij vergeleken maar een
armzalige woning. Vol ontzag wierp ko
ning Engbert nu een blik op de geweldige
troon, die voor hem verrees en de aanblik
van de Cappuccikoning benam hem bijna
de adem. Zijn lichaam, dat overigens de
zelfde geweldige vangarmen vertoonde
als dat van zijn onderdanen, had een
vreemde, doorschijnende zilverkleur, zijn
ogen flitsten naar alle kanten en het leek
wel of zich hierin alle mogelijke kleuren
verzameld hadden.
Uit de geweldige muil stak een ellen
lange, spitse en helwitte tong, die tot
bijna aan de voeten van koning Engbert
reikte. Met een vreemde rollende keel
stem sprak deze wel zeer vreemdsoor
tige koning, maar wat hij zei kon men
zeer goed verstaan. Hij feliciteerde ko
ning Engbert met het feit dat hij zijn
kwade gewoonte had leren overwinnen
en drukte hem op het hart, nu voortaan
te regeren als een koning die hait had
voor zijn onderdanen, zijn vrouw het le
ven niet meer te verzuren en zijn drift
aanvallen de baas te blijven.
Koning Engbert antwoordde bevend
dat hij tot dit alles zijn uiterste best zou
doen en dat hij de Capuccikoning, bene
vens zijn onderdanen hoogst dankbaar
was, dat ze een beter mens van hem had
den willen maken.
De Capuccikoning knikte hierna min
zaam met de afschrikwekkende kop en
koning Engbert slaakte en zucht van ver
lichting toen hij weer veilig en wel buiten
het verblijf van Zijne Majesteit stond.
Nu kreeg de koning nog verschillende
van zijn werkstukken, die hij mocht mee
nemen naar huis. Natuurlijk was hij
hiermee zeer blij en hij stelde zich al voor,
hoe hij zijn vrouw zou vertellen van de
Capuccimonsters en de grote werkzalen,
waar hij dit alles had leren maken.
(Slot volgt)
BESCHERMING WATERVVINPLAATSEN
De burgemeester van Rhenen; gelet op
artikel 17 van de wet van 28 september
1950, stbl. K 415, houdende voorlopige re
geling in zake het Nationale plan en
streekplannen;
maakt bekend:
dat op 1 juli 1957 ter provinciale griffie
van Utrecht en ter secretarie der ge
meenten Amersfoort, Baarn, De Bilt,
Breukelen, Doorn, Driebergen-Rijsenburg,
Jutphaas, Kamerik, Loenen, Loosdrecht,
Maarssen, Maartensdijk, Montfoort, Rhe
nen, Schalkwijk, Soest, Stoutenburg,
Tuil en 't Waal, Veenendaal, Vleuten-de
Meern, Vreeswijk, IJsselstein, Zegveld
en Zeist voor een ieder ter inzage wordt
nedergelegd het bij Koninklijk besluit
van 6 april 1957, nr. 7, gedeeltelijk goed
gekeurde streekplan tot bescherming van
de waterwinplaatsen ten behoeve van de
drinkwatervoorziening in de provincie
Utrecht.
Rhenen, 26 juni 1957.
De burgemeester van Rhenen,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL.
UITBREIDINGSPLAN
DOMINEESBERGWEG
Het hoofd van het gemeentebestuur van
Rhenen brengt, ter voldoening aan het be
paalde in artikel 37, 4e lid der woningwet,
ter openbare kennis, dat van 1 juli 1957 af
gedurende veertien dagen ter gemeente
secretarie, afdeling financiën, voor een
ieder ter inzage ligt het door de gemeente
raad in zijn vergadering van 21 mei 1957
vastgestelde plan van uitbreiding, regelen
de de bestemming in onderdelen van gron
den nabij de bebouwde kom van Rhenen
(plan Domineesbergweg), bestaande uit een
uitgewerkte kaart, een tekening der weg-
profielen, de bebouwingsvoorschriften en
een toelichtende beschrijving.
Binnen zes weken na afloop van boven
genoemde termijn kunnen belanghebben
den, die zich met bezwaren tot de ge
meenteraad hebben gewend, bij gedepu
teerde staten der provincie Utrecht be
zwaren tegen het plan indienen.
Rhenen, 26 juni 1957.
Het hoofd van het gemeente
bestuur voornoemd,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL.
DRANKWET
Burgemeester en wethouders van Rhe
nen brengen ter openbare kennis, dat op
19 juni 1957 bij gedeputeerde staten van
Utrecht is ingekomen een verzoekschrift
van P. v. Londen, wonende alhier, Greb-
beweg 160, d.d. 18 juni 1957, om hem een
hotelvergunning te verlenen voor de vol
gende lokaliteit:
de beneden-voorlokaliteit links van de
hoofdingang van het perceel Grebbeweg
nr. 160 te Rhenen.
Binnen twee weken na dagtekening
dezer bekendmaking kan ieder tegen het
verlenen van deze vergunning schriftelijk
bezwaren bij ons inbrengen.
Rhenen, 29 juni 1957.
Burgemeester en wethouders
voornoemd,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL.
G. J. BLEUMINK, wns.
DIAMANT
De vindplaatsen van diamant zijn:
Voor-Indië, Brazilië, Zuid-Afrika.
Het gewicht van diamanten wordt
aangegeven in karaten. Zo'n karaat is
200 miligram. Het is een heel oude ge
wichtseenheid. De Cullinan I in de
scepter van de Engelse Koningin weegt
516 karaat, de Cullinan II, 309 karaat,
is in de Engelse koningskroon geplaatst.
Edelstenen worden wel eens be
schouwd als de brengers van voorspoed
en geluk. Zo heeft iedere maand ziji.
eigen steen.
De steen van januari is de granaat,
van februari de saffier, van maart de
jaspis. De steen voor april is het dia
mant: „de koning der stenen".
Voor de maanden mei, juni, enz. ko
men verder de smaragd, de agaat, de
robijn, de sardonyx, de chrisopraes, de
opaal, de topaas en de turkois.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
Onze jarigen
5 juli Dik Overeem, Renswoude
5 juli Beppie Onderstal
6 juli Piet Willemsen
7 juli Henk v. Ginkel
7 juli Frea v. Ommeren
7 juli Anton v. d. Heuvel
9 juli Janny van Eist
9 juli Nita Jansen
10 juli Jelis Budding
10 juli Janny v. d. Weerd
10 juli Willy van Engelenburg
Hartelijk Gefeliciteerd!
II. x Ie rij een bloem
x 2e rij voederbak v. paar
den
x 3e rij plaats in Overijsel
x 4 e rij een vogel
x 5e rij twee stuks
x 6e rij stekelig dier
x 7e rij deel van je voet
Op de kruisjeslijn komt, van boven naar
beneden, de naam van een muziekinstru
ment.
III. Welke plaatsnamen kun je door om
zettingen van de letters hiervan maken
RNOHO PLEMPE UDAGO
REEHLEN
geldig van 3 t/m 9 juli 1957
Voor de kwartfinale van de K.N.V.B.-
beker speelde V.R.C. tegen Sizo uit
Hillegom op het goedverzorgde Meri-
no's-terrein aan de Wageningselaan.
In een tropische hitte hebben wfj twee
ploegen gezien die goed aan elkaar ge
waagd waren. Was de eerste helft voor
Sizo, die met een 2-0 vorosprong het
beste van het spel had, in de tweede
helft was het V.R.C. die de achterstand
omzette in een 3-2 voorsprong maar
geen kans zag in dat tempo te blijven
spelen, zodat Sizo zich kon herstellen
en met een gelijk spel 3-3 zich in de
halve finale plaatste.
Om kwart over vier werd de strijd aan
gebonden en alle hitte ten spijt werd er
in een behoorlijk tempo gespeeld. Men
kwam beurtelings tot aardige combina
ties. Na ongeveer een kwartier was het
de V.R.C.-linksbinnen Van Dijk, die een
opgelegde kans miste door slecht schie
ten. Even later was het weer dezelfde
speler die van een misverstand in de
S.I.Z.O.-achterhoede had kunnen profi
teren, maar weer was zijn schot veel te
onzuiver. Het duurde niet lang meer of
het werd duidelijk dat S.I.Z.O. het beste
van het spel kreeg en het middenveld
ging bezetten. Er werd hier ook beter
geplaatst. Na 35 minuten was het S.I.Z.O.
dat de leiding nam (1-0).
De hitte ging een woordje meespreken;
men hielp elkaar met natte sponsen. Het
verwonderde niemand dat S.I.Z.O. nog
voor de rust de voorsprong vergrootte en
bij de thee een mooie 2-0 voorsprong had.
Na de rust zagen wij een herboren
V.R.C, Rechtsbinnen Drost was vervan
gen door Keuken jr. en men had de voor
hoede enigszins gewijzigd. Men speelde
niet meer zo in de breedte. Het eerste
doelpunt kwam vrij gelukkig tot stand.
Linksback Van Barneveld gaf de bal ver
door in de doelmond en zo hard geplaatst
dat hij net onder de lat in het doel ver
dween (2-1). Hierdoor aangemoedigd was
het nu V.R.C. wat de klok sloeg. Midden
voor Cornelissen kopte een voorzet mooi
in en de stand was gelijk (2-2). Even
kwam S.I.Z.O. terug maar het duurde
niet lang; V.R.C. had een overwicht en
bleef dit houden. Het was weer midden
voor Cornelissen die alleen op de uit
stekende S.I.Z.O.-keeper afging, hbn. om
speelde en tergend langzaam in het lege
doel schoot (3-2). Er werd weer met wa
ter gegooid en met natte sponzen ge
smeten, want de temperatuur was voor
de spelers ondraaglijk. Na dit doelpunt
was Let overwicht van V.R.C. verbroken.
Met nog twaalf minuten te spelen dacht
men dat deze wedstrijd al gewonnen was,
maar de S.I.Z.O.-linksbinnen dacht er
anders over, hij kreeg een vrije schiet
kans en de stand was weer gelijk (3-3).
V.R.C. moest winnen om verder te kun
nen bekeren, men ging het nogmaals pro
beren. Het was steeds een eerlijke en
sportieve strijd geweest tot dat ongeveer
acht minuten voor het einde de grootste
sensatie van de middag kwam. V.R.C.
lanceerde een aanval over links, waar de
scherp opgestelde linksbuiten Janssen de
bal te pakken kreeg. Hij wilde zijn tegen
stander, de S.I.Z.O.-rechterback, passeren
maar dit lukte niet en de bal ging over
de doellijn. Beiden kwamen ten val vlak
bij de doellijn; de S.I.Z.O.-back was het
eerst overeind en gaf de nog op de grond
liggende V.R.C.-linksbuiten een trap te
gen zijn schouder. De scheidsrechter floot
onmiddellijk terwijl de bal buiten het
veld was. Enkele mensen uit het publiek
kwamen het veld op en wilden de spe
ler te lijf. Er vielen enkele klappen en in
minder dan geen tijd was een groot deel
van het publiek op het speelveld, de een
om hem te beschermen, de ander weer
om de ene te bestraffen. De betrokken
speler wilde er vandoor gaan, maar kreeg
geen kans. Gelukkig kwam hij bij een
paar sportieve Veense kerels die de
S.I.Z.O.-back in bescherming namen.
Eerst moest het publiek achter de afras
tering en toen werd die speler door de
scheidsrechter uit het veld gestuurd.
Met een oponthoud van vier minuten
werd de wedstrijd weer hervat, de ver
standhouding van de spelers was en bleef
goed. Er werden nog verschillende pogin
gen ondernomen voor het winnende doel
punt, maar het incident vond zijn terug
slag bij de spelers en toen de goed leiden
de scheidsrechter het einde aankondigde,
betekende dit voor de 21 spelers dat zij
verlost waren uit de smorende hitte.
Zo komt S.I.Z.O. door dit gelijke sp
volgende week in de halve finale uit
tegen IJsselmeervogels uit Spakenburg.
Oplossing raadsels
I. Fries - steel - vader - klein - koran -
Johan - druif - vlier - lasso - Nahor -
Kleef - Steen - tafel - boter - wezel -
snijdt - Venus - zeker - Karei - fluit -
griep - Pasen. Ieder huis heeft zijn kruis.
I. de tong.
EL bot - rot - dot - Lot.
Nieuwe raadsels
Voor ouderen:
I. Ergens in Groningen liggen de plaat
sen MRLUU en NZRDUHOI, in Friesland
ontdekte ik ELPINHODEN, in Overijsel
FLASNDE en in Noord-Brabant nog
RGEMET. Nu ja, zó heten die plaatsen
niet, maar wanneer jullie de letters in
goede volgorde zeten, krijg je correcte
plaatsnamen.
Correspondentie
Beste Neven en Nichten,
Nog eens wil ik er op wijzen dat jullie,
als je je te oud voelt om nog in de rij van
verjaardagen opgenomen te worden,
even een kaart moeten schrijven naar de
redactie (Parallelweg 10) dat je liever
geschrapt wilt worden, anders gaat het
gewoon door. Hoe is het, heeft de exa
menkoorts jullie al te pakken, of de rap
portenangst? Zet alles op alles, maar
houdt je hoofd koel! En dan maar: goed
succes! De grote vakantie wacht.
Hartelijke groeten van Tante Jos.
-
pak 48 Ct.
pak 30 Ct.
pak 38 Ct.
zakje 50 ct.
zakje 55 Ct.
zakje 35 Ct.
zakje 50 Ct.
pot 58 Ct.
Het veteraneutoernooi loopt ten einde.
Als alles tjoeU uaat zuilen op vryuajj 12
juli ue laatste weustryuen ptaais viuucn.
Daarna woruen aan nog ue nuaies ge- j
nouuen en een voetoaiweustryu lussen
twee uameseulallen. Deze uames neouen
we irouweus ai zien trainen en w« Kun
nen verKiappen üat er DeuoonyKe voet
balsters Dy zyn. Dat zal trouwens wel
biyacn ais ze oinnen de lynen nomen.
Naar wy vernemen ligt net in ue be
doeling uat een einal geneei uit
dames zal oestaan. net anuere eutai zal
woruen samengesteiu uit voetüaiixemeu-
benue Veeneuuaarse uames. Ken en tal
dus, dat met geen enneie uestaanue voet-
baiciuD iets neen uit te staan.
Vrijdagavond wera gespeeld op het
terrein vun 'xriangeiooys. m de eerste
ontmoeting ging net tussen twee voiko-
men geiyKWaarcUge tegenstanders, ue
Buurtlaanoewoners waren ecmer iets ge-
lukKiger dan de D.B.-mensen en Konden
mede daardoor een 1-ü overwinning
boenen.
Ondanks het hete weer ontwikkelde
zich al spoedig een levendige strijd, waar
bij beide doeien meer dan eens m ge
vaar Kwamen. De nogal stevige acnter-
hoeden wisten eenter doelpunten te voor
komen.
in de vijftiende minuut had G.V.V.V.
de leiding Kunnen nemen, maar Geere-
siem uapte voor net doei langs. Na de
tnee Kwain Merino s ïeis meer in de
aanval. i\a tien minuten ondernam
G.v.v.V. een goede tegenaanval, die
werd axgesioien met een uard scnot tegen
do lat. iue terugspringende Dal Kwam
voor de voeten van Oeerestein, die aan
G.V.V.V. toen nog de leiding Kon geven
(i-U). Fel troKKen de Merino s ten aan
val om de genjKinaKer te lorceren. Even
zal net er ook inderdaad wei in, toen
Veluw heel dicht by BoDDy Kwam, maar
een doelpunt bleek toen teveel gevraagd.
Het bleef 1-0.
Zoals te verwachten was, moest Pan
ter tegen Geha het loodje leggen. Niet
dat de sigarenmakers het cadeau hebben
gegeven, integendeel, zij hebben zich be
hoorlijk verdedigd, maar waren er niet
tegen opgewassen.
Reeds na vijf minuten was het Budding
die na goed individueel spel doelman
Van Dijk in de luren legde (1-0), hoewel
juist daarvoor doelman Valkenburg met
grote moeite een Panteraanval had we
ten af te slaan.
Tot acht minuten voor rust bleef Pan
ter zich krampachtig verdedigen, terwijl
zij ook zo nu en dan nog een uitval
waagde. Toen de Panter-achterhoede ech
ter oleef staan voor buitenspel, liep Bud
ding wel door en wist nummer twee in
de touwen te drukken (2-0). Even later
werd het door een hard schot van Die-
peveen zelfs 3-0.
Na de rust kwam Panter zo nu en dan
goed opzetten. Het was dan ook werkelijk
voor een groot deel aan geluk te danken
dat Valkenburg het zo verdiende tegen-
puntje voorkomen kon. In de laatste mi
nuut was het weer Budding, die na goed
opbrengen van Gijsbertsen de eindstand
op 4-0 kon brengen.
Maandagavond werd gespeeld op het
Merino's terrein. Eerst ontmoetten Hol
landiawol en Neveda elkaar. Het werd
een vrij snelle en aantrekkelijke wed
strijd, waarin rechtsbuiten Van Maanen
het de Neveda-doelman Van de Boven-
kamp al spoedig heel erg moeilijk maakte.
In de vijftiende minuut was het toch
de snelle Van Maanen die Van Engelen
burg in de gelegenheid stelde Hollandia
de leiding te geven. Het was echter maar
enkele minuten later dat, na keurig werk
van Henzen de goed op dreef zijnde Van
de Waal met een hard schot door een
kluwen van spelers heen, de partijen op
gelijke voet bracht. Juist voor de rust
kreeg Van de Waal weer een goede kans,
de bal ging echter hoog over.
In de tweede helft zagen wij een sterk
aanvallend Neveda. Er werden goede
combinaties uitgevoerd, maar de overal
opduikende Van de Waal had geen grein
tje geluk. Alles ging over en zelfs nog
eenmaal tegen de paal.
Aan de andere kant kreeg v. Engelen
burg een vrije kans, maar hij kon de
bal niet onder controle krijgen, zodat
Een foto genomen tijdens de zaterdag
op het circuit van Assen gehouden
T.T.-races. Drie rijders in de klasse
125 c.c. tijdens hun training: v.l.n.r. nr.
2 R. Colombe, nr. 1 C. Ubbiali en nr. 6
F. Bartos.
dit mislukte. Hoewel Neveda in deze
tweede helft steeds iets sterker was,
kwam het winnende doelpunt, hoe ver-
I diend ook, toch niet.
In de tweede wedstrijd, om de eerste
plaats in de afdeling B., werd een
zware strijd geleverd, tussen de finalis
ten van vorig, Veenendaal-Ritmeester.
Hoewel Ritmeester in de tweede helft
misschien iets meer verdiend had, kon
den zij niet tot een doelpunt komen en
kwam Veenendaal ongeslagen door de
afdeling heen en in eik geval uitkomt
in de finale, tegen de winnaar van de
afdeling A.
Jammer dat deze soms wat harde maar
toch vrij fair gespeelde wedstrijd een
onaangenaam slot had, waarbij de spor
tiviteit een behoorlijke knauw kreeg.
Het was in de laatste minuten, dat
Muller,op de Veenendaalse doelman v.
Eist, instormde. Had hij dit gewoon ge
daan, dan was er waarschijnlijk niets
aan de hand geweest, nu deed hij het
echter met een been vooruit, waardoor
v. Eist in de borst en op de arm ge
raakt werd. Meteen daarop werd er
geslagen en getrapt, wat tot gevolg had,
dat het talrijke publiek het speelveld op
stormde, om zich met verhitte gemoe
deren in dit onverkwikkelijke spel te
mengen.
Gelukkig waren er ook mensen die het
hoofd koel hielden en de rel wisten te
sussen.
Met de beslissing, die toen de gemoe
deren wat tot rust gekomen waren, ge
nomen werd, kunnen wij het echter niet
voor 100 procent eens zijn. Dat Muller
door zijn daad van verder spelen moest
afzien, is natuurlijk duidelijk. Dat Vee
nendaal echter met elf man verder speel
de, terwijl de geblesseerde doelman, door
een reeds eerder uitgevallen speler ver
vangen kon worden, kunnen wij niet
helemaal begrijpen.
Wij zijn n.l. van mening, dat wanneer
er een overtreding door de scheidsrechter
geconstateerd wordt, deze handelend op
treed. Wie dan na het fluitje van de
scheidsrechter nog slaat of trapt, of
poogt dit te doen, moet naar onze mening
ook naar^iet kleedlokaal verwezen wor
den. Mógelijk is natuurlijk, dat de
scheidsrechter niet alles in een oogopslag
opgemerkt heeft. Hoe dan ook, dergelijke
dingen zijn nu niet bepaald een sierraad
voor een veteranen-toernooi, waar toch
de sportieve geest de boventoon moet
voeren.
Program voor vrijdagavond, terrein SKF.
SKF Frisia, Panter Merino's.
EEN MENS KAN NIET TEGEN
ABSOLUTE RIJST
In onze zenuwslopende tijd zouden
tal van mensen het misschien zeer op
prijs stellen, eens gedurende een etmaal
volkomen met rust te worden gelaten.
De Australische psycholoog Russel Wil
let (28) heeft zichzelf gedurende 25 uur
aan een dergelijke rust-experiment on
derworpen.
Voorzien van een bril, die hem vol
komen blind deed worden, op een bui
tengewoon zacht matras liggend, met
manchetten aan de handen, die het hem
onmogelijk maakten, iets te voelen,
btèef hij in een cabine, die volkomen
tegen geluiden was afgeschermd. De
televisie-kijkers in Engeland konden
hem gedurende enkele minuten gade
slaan. x
Het moge vreemd klinken dat de
Sovjet-ambassadeur te Londen tegen
het experiment protesteerde. Willett
wilde nl. met behulp van dit experi
ment bewijzen dat men zonder folterin
gen elke gewenste verklaring op een
rechtzitting in Sovjet-Rusland kan ver
krijgen, enkel en alleen door deze „her
senspoeling". Willett kan bewijzen dat
er voor een mens niets ergers bestaat
dan deze absolute „eenzaamheid".
HET VOORDEEL VAN EXPRESSO-
KOFFIE
Bij de bereiding van expresso-koffie
komt de moderne koffie in de meest
moderne installaties slechts met zeer
hete stoom en niet met kokend water
in contact. Dit heeft ten gevolge, dat
zelfs sterke koffie een minder hoog ge
halte aan coffeïne bevat en zodoende
minder schadelijk voor onze gezond-
heidi s.
(Vervolg)
Koning Egbert had nu bijna 8 maan
den in het rijk van de Cappuccimonsters
doorgebracht. Veel goede en mooie din
gen had hij leren maken. De mensen,
waarmee hij volkomen gelijk was gesteld,
had hij leren waardei'en en zijn driftbuien
waren steeds zeldzamer geworden. Zo
kwam dan ook spoedig voor hem de tijd
dat hij naar de gewone mensenwereld te
rug zou keren. Voor het zover was,
mocht hij de prachtige zalen zien, waar
de duizenden werkstukken, gemaakt door
de mensen, die hier hun proeftijd door
brachten, een plaatsje hadden gevonden.
De zalen schitterden van edelstenen en
de kostbaarste tapijten versierden de
muren. De koning had zich al dikwijls af
gevraagd waar de Cappucci's die kost
bare grondstoffen' weg zouden halen,
maar niemand van zijn kameraden kon
hem daarover inlichten en ook de ge
heimzinnige monsters lieten daarover
nooit iets los. De koning verbaasde zich
over de uitgestrektheid van het rijk en
de vele onverklaarbare dingen die hij zag,
maar hij verlangde te veel naar zijn
NIET ZEER BELEEFD
De multi-miljoenair Cornelius Van-
1 derbilt Jr. een zeer vrijmoedige vrijge
zel, heeft gedurende een televisie-inter
view de volgende verklaring afgelegd:
„Het kan mij niets schelen, of een uit
stommelingen bestaande jury mij tot
de tien best geklede mannen ter wereld
rekent. Voor mijzelf weet ik zeker, dat
ik de duurst geklede landloper ter
wereld ben!",
j Dit interview bewijst, dat zowel
J landlopers als miljoenairs zich dingen
J kunnen veroorloven, die „gewone men-
I sen" onfatsoenlijk noemen.
L*7Q703.
Kippebouillonsoep
Vermicellisoep
Groentesoep
Kalfsbouillonsoep
Erwtensoep
Koninginnesoep
Ossestaartsoep
Tomatensoep
II. Vul in van links naar rechts en van
boven naar beneden le rij heffer van de
tiende penning. 2. verouderd muziekin
strument, 3. grondsoort, 4. rivier in Italië.
III. Zoek twee getallen, die tezamen 100
bedragen en waaxwan het ene door 7 en
het andere door 11 deelbaar is.
Voor jongeren:
I. Het is een jongensnaam, zet er een
letter voor en het is een lekkernij. Zet er
nog een letter voor en het is qen
lichaamsdeel van een dier.
