scholtus
Gebr. v. Ginkel
haarden en kachels
CEHA
Dokter H0LL
r
Firma H. HIENSCH
HOUWELING
M. Bastmeijer
Renault Dauphine
Fa. J. Hogendoorn 6 Zn.
allernieuwste modellen
School en jeugd in „De goede oude tijd"
Pracht handen
Wie vermoordde Amerikaanse in Chinon?
H. J. HARTING-BANK
LERAREN
PICNIC
Het miljoenencomplot
De gewetenlozen
f 5655.-
naar Hardeveld komen
Voor krentenbrood naar
DE GOOUER!
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1957
No. 72
(i)
„Slaet hem vrij
Vaders en moeders
De meester
Franse en Amerikaanse politie
willen niet samenwerken
7)/7J71PS^ere huid?
Medische bandages
Orthop. apparaten - Korsetten
Elastieken kousen - Breukbanden
Steunzolen enz.
Heeft u ons heerlijk gebak al
geprobeerd? 18 ct. per stuk
Slagroomgebak 25 ct. per stuk
gelegenheidskleding
Joh. v. d. Meiden
ZANDSTRAAT 26 - TELEFOON 2419
Hollandia Tricotagefabriek N*V.
enkele nette jongens
Ni j verheidsavondschool
Wageningen
It U O R Veenendaal
Theater
model
pluimvee-
exportslachterij
De meest economische wagen
voor zaken en genoegen.
n.v. nimag ^r^rr9280-1*101761-,9M
EDERVEEN
Fr. Hardeman - Overberg
Nutsspaarbank-Wageningen
Rente 3 °/o tot 20.000,
daarboven ll/f */o.
Voor verven en stomen
Weer tijd voor
KOLENHAARDEN - OLIEHAARDEN
HUISHOUDKACHELS
r
Elektrische, Benzine en Diesel MOTORPOMPEN voor
alle bedrijven
Sproeimachines - Compressoren
Briggs en Stratton benzinemotoren
Petter-dieselmotoren
E.M.F. Elektromotoren - Zuig- en Persslangen
Grote voorraad Pomp- en Motoronderdelen
VRAAGT ZE UW HANDELAAR OF
FEUILLETON
„De ouders gevense hedendaechs al haer willekens. Men straft haer niet, men
spaert haer billekens." Dit is een klacht die werd neergeschreven in de zestiende
eeuw, dus zo omstreeks vierhonderd jaar geleden.
Daaruit blijkt dat het probleem van de gezagsverhouding tussen kinderen en
ouders alle eeuwen door actueel is geweest. Ook in de „goede oude tijd" klaagde
men over de jeugd!
99
Een goede indruk van de lieve jeugd
in wat men zo gaarne verlangend noemt
„de goede oude tijd" geeft ons de befaam
de schoolmeester Valcooch (hoe moeten
zijn leerlingen voor zijn valkenblik heb
ben gesidderd!) uit Barsingerhorn.
Notter even het jaartal1594!
Schoolmeester Valcooch heeft (natuur
lijk op rijm) de regelen vastgesteld voor
straffen die de jeugd verdient. Uit deze
regelen kunnen we makkelijk afleiden
hoe de jongeheren en jongedames zich
somwijlen plachten te gedragen.
We geven hier een bloemlezing uit het
lange gedicht:
„Die zijn muts niet afneemt
voor een man van eeren
die daar lopen krijten,
vloeken ende zweren
die wild en onzedig lopen
langs de straten
die spelen om geld ofte
logenen praten
die der luiden eenden smijten
en de beesten jagen
die niet doen wat hunner
ouderen behagen
die zijn boek scheurt of
verrabbelt zijn papier
die malkanderen geven
toenamen hier
die nakend baden, in erwten
of wortelen lopen
die in de kerk rabbauwen of
snoeperij kopen
die in anders drinken spuwt
of op zijn eten treedt
die uit de school klapt en
niet heelt 't secreet
die speeksel uit de neus
of uit de mond
met de voeten niet uit en
treden terstond
die op de wallen lopen als
men gaat naar huis
die eikanderen bewerpen met
snot, vlooien en luis
Alle degenen die zich aan deze door
Valcooch opgesomde misdaden (en nog
veel meer) schuldig maken „zullen twee
plakken krijgen ofte hen met roeden
clouwen"!
Het waren dus geen „lieve wichtjesn"
a la Van Alphen, die de schoolmeesters
van die dagen op de bank kregen.
En de meester ondervond ook, dat het
gedrag van zijn leerlingen in sterke mate
werd bepaald door de houding van de
ouders.
Ook in die dagen waren er de moeders
die „met opgestoken zeil" bij de meester
kwamen klagen als hun lievelingen wa
ren mishandeld.
Een oude prent uit die dagen toont de
meester, in zijn stoel gezeten, terwijl een
rijk opgetuigde moeder bij hem komt,
aan haar hand zoonlief, opgeblazen, bru
taal, een grote stok in de hand, luisterend
naar mama's weeklacht
„Ik ben schier ontzind
ik kan niet verdragen
dat mijn lieve kind
gij zo hebt geslagen!"
Maar de plaat zorgt ook voor het pen
dant van deze moeder, wanneer daar een
stoere vader binnenstapt, zoon aan de
hand met zich meevoerend, die de mees
ter adviseert:
Slaat hem vrij en spaart
hem plak noch roe
Eer ik hem elders doe!
De meesters van die dagen waren lang
niet alleen opvoeders en paedagogen, ja
ook lang niet alleen behoorlijk tot hun
taak bekwaam.
Het schoolmeestersbaantje werd door
de „heren" vergeven aan lakeien, oud
gedienden, varensgasten en andere lieden,
wier opleidig veel te wensen overliet.
en nimmer
ruw of schraal
Uruw or scnraai^j n
Het is de Hamamelis die het m doet
Dat blijkt wel uit een sollicitatiebrief,
waarin de sollicitant vermeldt dat hij
nevens andere bekwaamheden zowel het
„wijnroeien" als „de stuurmanskunst"
machtig is. En verder kan hij zonder
roem, want het is een Gods gave, extra
ordinair puik overheerlijk schoon zingen,
als het God belieft."
Dikwijls leidde de meester zijn zoon
in het vak op. Velen van die meesters
beheersten zelf de vakken niet, waarin
zij de leerlingen moesten onderwijzen.
En zij handhaafden hun gezag door getier
en geschreeuw, het overvloedig uitdelen
van „handplackxkens" en het gebruik
van de roede.
In één opzicht zagen zij echter toe op
de hygiëne. Wie met verwarde haren of
„onreyn hooft" de school binnenkwam,
werd door meester onderhanden genomen
met de roskam, een ijzeren kam met
scherpe tanden, die soms hele plukken
haar meenam!
Sommigen dezer meesters verstonden
echter zeer goed de schoonschrijfkunst
en proeven van hun werk, met prachtige
krullen versierd, zo mogelijk „in één
streek" getrokken, zijn nog bewaard ge
bleven. Soms bedekte meester het blad
papier van een der leerlingen met zijn
kunstgewrochten, en dit werd beschouwd
als een bijzondere onderscheiding en zui
nig bewaard.
De school was in de goede oude tijd
maar een primitieve organisatie en de
meeste leerlingen kwamen eer ondanks
dan dóór het onderwijs toch nog goed in
de maatschappij terecht. Maar de jeugd
is alle eepwen door dezelfde gebleven.
En, naar blijkt, de ouders ook!
(Van onze Parijse correspondent)
PARIJS, september. De moord op een
Amerikaanse heeft hooglopende ruzie
veroorzaakt tussen de Franse gendarme
rie en de Amerikaanse militaire politie.
De vrede is nog niet getekend. Nadat aan
vankelijk de speurders vs^n het Ameri
kaanse leger het onderzoek ter hand na
men, bewerende, dat ze binnen 24 uur de
dader zouden hebben ontmaskerd, hebben
de Fransen tenslotte het onderzoek her
begonnen. Ze verwijten de Amerikaanse
speurders kostbare uren verloren te heb
ben laten gaan, waardoor de daders wel
licht zijn ontsnapt.
Mrs. Nell Dean, de 34-jarige, knappe
echtgenote van een Amerikaanse ser
geant woonde met haar man op gemeu
bileerde kamers in het Hotel du Lion
d'Or te Chinon. Dezer dagen ging het
echtpaar uit. Met vrienden bezocht het
enige café's om tenslotte te stranden in
een dancing, waar vooral Mrs. Dean zich
uitstekend vermaakte. Haar man ging
rond elf uur naar huis. Zijn vrienden
zouden wel voor Mrs. Dean zorgen. Deze
laatste danste tot één uur in de nacht,
waarna ze te voet de 800 meter welke
haar hotel van de dancing scheidde wilde
afleggen. Vrienden van haar man, met
wie ze ook had gedanst, hadden haar aan
geboden haar te vergezellen, doch ze had
het aanbod afgeslagen. Tot nu toe is on
bekend hoe het drama zich heeft afge
speeld, maar in de prille morgen werd
het lijk van mrs. Dean in de bossen rond
Chinon gevonden. Uit alles bleek, dat de
vrouw een vreselijke strijd had geleverd
Babyderm-zeep
met haar overvallers, die haar onder
meer beroofd hebben van handtas, geld,
polshorloge en enige juwelen. In de rech
terhand van het lijk vond men een bosje
haren van de dader(s). Is de beroving
slechts bedoeld om het onderzoek op een
dwaalspoor te leiden? Hoewel Mrs. Dean
niet werd verkracht heeft de dader een
vreemd sadisme op haar lichaam gekoeld
door met een scherp mes symetrisch zeer
nauwkeurige, exotische lijnengroepen in
haar lichaam te snijden.
Défilé in het legerkamp
De eerste verdenking viel onmiddellijk
op twee Amerikaanse negersoldaten, die
kort na Mrs. Dean de danszaal hadden
verlaten. Om één zo volledig mogelijk
uitgangspunt te hebben werden alle be
woners van Chinon, die de betreffende
avond in de danszaal waren opgeroepen
om in het Amerikaanse legerkamp te ver
schijnen, teneinde daar geconfronteerd te
worden met de Amerikanen, die in de
dancing waren. Deze confrontatie was
tegen de zin van de Franse speurders, die
inmiddels een onderzoek waren begon
nen, hoewel ook de legerspeurders der
Yanks op eigen gelegenheid doende wa
ren naar de moordenaars te zoeken.
De twee negersoldaten werden herkend.
Ze bleken inderdaad in een niet-
Amerikaanse wagen te hebben gereden,
die duidelijke bandsporen op de plaats
van het drama had achtergelaten. De
Amerikanen, die inmiddels de Franse
gendarmerie hadden verzocht zich niet
meer met de moordkwestie in te laten
„omdat men de daders al ongeveer te
pakken had" ontdekten tenslotte, dat het
in de vuist van het vrouwelijk gevonden
plukje haar niet afkomstig was van een
neger maar van een blanke.
De Franse speurders, die inmiddels een
gentlemans overeenkomst hadden gesloten
met hun Amerikaanse collega's de eer
aan de Yanks te laten vonden het nu wel
letjes en hoewel de Amerikanen hen aan
vankelijk de toegang tot het legerkamp
weigerden en hen niet wilden toestaan
de twee negersoldaten te verhoren zijn ze
het onderzoek begonnen bij punt nul.
Nog nimmer heeft een moordenaar der
mate in de knel gezeten. De Amerikaanse
legerspecialisten willen de Franse politie
tonen, dat zij de knapste speurders heb
ben, maar de Franse politie wil het tegen
deel bewijzen.
Maar ondanks deze na-ijver heeft men
de dader nog niet gevonden.
Het huwelijk van Mrs. Dean was uit
stekend. Haar man heeft gepoogd zich
van het leven te beroven en wordt thans
in een Amerikaans hospitaal verpleegd.
PAUSDAM 1 - 2
UTRECHT
Iedere donderdag van 10-11.30 uur zitting in het
Julianaziekenhuis te Veenendaal
Gevulde koekjes 1.10 per 250 gram
Fijne cake 36 ct. per 100 gram
Vele soorten koekjesvanaf 55 ct. per 250 gram
PENSEES - GEVULDE KOEKEN - GANGMAKERS
Hoofdstraat
V eenendaal
Verhuur nieuwe
VEENENDAAL
Vraagt voor diract
LEEFTIJD 14-16 JAAR
Aanmelden bij de portier Kerkewijk 57, Veenendaal
Gevraagd per 1 oktober a.s. gedurende één of
meer avonden per week
voor:
a. vaktekenen en vaktheorie aan diverse
vakrioh tingen;
b. algemeen vormend onderwijs;
c. natuur- en werktuigkunde.
Sollicitaties onder opgave van bevoegdheden enz., ten
spoedigste in te zenden aan het bestuur der school,
Grindweg lila, Wageningen. Het bestuur.
PRESENTEERT:
Van vrijdag 13 sept. t.e.m. zondag 15 sept.
Iedere dag 7.30 uur, zaterdag 6.45 en 9 uur
zondag 3 en 7.30 uur
WILLIAM HOLDEN en KIM NOVAK, in
Een jonge zwerver stapt af in een klein
stadje, waar vijf vrouwen hunkeren naar
het prettige gevoel: „Een man in huis"....
Technicolor - Cinemascope
Toegang 14 jaar
Maandag 16 sept. t.e.m. woensdag 18 sept.
DENNIS O'KEEFE en ABBE LANE# in
Onthullingen over moderne gangster
methoden in een spannende, schokkende
film
Toegang 18 jaar
Donderdag 19 september, 7.30 uur
De laatste film van HUMPHREY BOGART
U wist niet, dat mensen zo hard en door
trapt konden zijn!
Toegang 18 jaar
Plaatsbespreken dagelijks van 1 tot 2 uur aan
de kassa, 10 cent, ook telefonisch: 2376
Rijwielstalling naast het theater
VENDELSEWEG - VEENENDAAL - TEL. 2376
mulderslaan 12 telefoon 2974
veenendaal
Aanschafprijs
inclusief verwarming.
Benzineverbruik 1 1. 15 km.
Wegenbelasting 48,per jaar.
Ook te leveren met schuifdak en auto
matische koppeling.
Vraagt vrijblijvend demonstratie.
Garage
Nieuweweg 151-155 - Telefoon 2454
TYPE T.E. 20 EN DE NIEUWE TYPEN F.E. 35 EN F.E. 35 SUPER
Qerguaon-ayateem ia niet te evenaren f
NÓG BETER
NÓG SNELLER
NÓG GOEDKOPER
»aaaa A Importnce voor Nederland
OFFICIAL-KEY DEALER
- Hoofdvertegenwoordiger -
- TEL K 3431-390 -
De kantoren te
WAGENINGEN, Stationsstraat 3;
VEENENDAAL, Hoogstraat 19;
RHENEN, Acacialaan (hoek Veenendaalseweg)
zijn dagelijks geopend en verstrekken u gaarne alle
gewenste inlichtingen.
Beatrixstraat 37 - Telefoon 2415
ENIGST BEDRIJF TER PLAATSE
Gelderland 5
Want daar is het veel
lekkerder en mooier.
Alles verpakt in cellophaan.
Wilt U vroegtijdig bestellen!
Ook kunt U 2204 bellen,
op prompte bezorging kunt U aan!
Bij ons vindt u een zeer uitgebreide collectie van de
Jaarsma - Interno - Linco - Beckers - Etna - Tromp enz.
Ook haarden voor zeer fijne brandstof.
VAKKUNDIGE PLAATSING - VOLLEDIGE SERVICE
Zandstraat hoek Julianastraat - Tel. 2026 - Veenendaal
Speciale Installaties met Centrifugaal- of plungerpomp voor
huiswatervoorziening - stallen - kippenhokken
Pompenfabriek - ENGWEG 39 - LUNTEREN - Telefoon 383 K 8388
(18)
Hij zweeg en keek Angela hulpeloos
aan. Zij wees op het kleine bijzettafel
tje naast haar divan.
Hier, Tonio... Maar dat is een
prachtige goudlelie. Heb je die zelf
gekweekt?
Tonio zette de pot voorzichtig op het
blad neer en zuchtte van verlichting.
Ja Signorina... voor u!
Angela stak hem haar hand toe.
Dat is lief van je, Tonio, ik dank
je oprecht hartelijk en ik beloof je, dat
ik goed voor haar zal zorgen.
Rood van geluk raakte hij haar hand
aan, maar niet voordat hij de zijne eerst
aan zijn voorschoot had afgeveegd.
Nu viel het spreken hem makkelijker.
Maar niet te veel water geven,
signorina! Zij moet wel vochtig, maar
niet nat zijn, anders worden de wortels
lui. En vooral geen tocht... Tegen tocht
kan ze helemaal niet En ook niet in de
volle zon! Een beetje zon mag wel, maar
niet volop! Ja, ja..., wendde hij zich
tot de dreigend naderbij gekomen Mar-
gareta, ik ga al... het beste met u,
signorina.
En daarmee had de huishoudster hem
reeds de deur uitgeduwd. Margareta
boog zich over de pot.
Wat een schandaal, mopperde ze,
eenvoudig maar in een ziekenkamer te
komen om een bloem.
Zij wilde de pot wegnemen, maar dat
liet Angela niet toe.
Laat haar alsjeblieft staan, Mar
gareta! Toe! En in de eerste plaats is
dit geen ziekekamer en in de tweede
plaats heeft Tonio het toch echt goed
bedoeld. Waarom was je eigenlijk zo
onvriendelijk tegen hem?
Margareta rukte haar stoel recht en
zette een zeer beslist gezicht.
Omdat het eenvoudig een dwaas
heid is... een veel te voorbarige dwaas
heid!
Wat dan, Margareta? Wat is dan
een voorbarige dwaasheid?
Nou, wat die twee van plan zijn!
Welke twee? En wat zijn ze dan
van plan?
Och... het is toch onzin... Die dom
me jongen, die Tonio en die Giuseppina
dat kuiken... zij zijn samen nog geen
veertig jaar oud en willen al trouwen!
Zoiets moet toch overwogen worden...
door ervaren mensen. De liefde alleen
doet het 'm niet... bovendien, de liefde!
Margareta maakte een gebaar met de
hand, alsof zij iets wegwierp. Het was
duidelijk, dat ze met de liefde niet veel
op had.
Gewoon onzedelijk is het als zulke
jonge mensen al trouwplannen hebben!
Angela hoorde haar lachend aan. Een
paar maal ging ze met de hand over
de deken.
Maar als zij van elkander houden,
Margareta? zei ze tenslotte.
Ach wat... van elkaar houden!
riep de oude vrouw. Wat weten die van
liefde! Net zoveel als onze koe in de
stal van de Scala in Milaan. Nauwe
lijks is het lente, of ze denken meteen
dat hun hart vol liefde is. En... het
ongeluk is al gebeurd!
Angela hoorde het aan.
Maar Margareta, als zij elkaar
toch lief hebben!
De oude vrouw deinsde terug en keek
Angela verschrikt aan.
Ach wat, kind, mopperde ze dan
hardnekkig, die zogenaamde liefde is
Roman van
Hans-Otto Meissner
Nederlandse bewerking
H. Magnin Verschuur
niet meer dan een vlo. Geen mens weet
waar hij heen springt en hoe lang hij
daar blijft zitten.
Zij voegde er nog aan toe dat, hoe
langer iemand van de liefde verschoond
bleef, hoe beter dat was.
En Angela dacht bij zichzelf, dat
haar goede Margareta deze verschoning
ten volle had genoten.
Hoofdstuk 11
Helga bleef staan en bukte zich. Voor
haar, op de plavuizen van de tuin, liep
een vlugge, zeldzame kever. Zo'n dier
had ze nog nooit gezien. De vleugel-
schilden fonkelden in alle kleuren naar
gelang de kant vanwaar men hem be
keek. Hij voelde wel, dat vreemde ogen
naar hem keken en was bang. Toen
spreidde hij plotseling zijn vleugels uit
en snorde ruisend weg. Het leek, alsof
iemand een schitterende edelsteen door
de twijgen geworpen had.
Helga richtte zich op en haalde diep
adem. Het rook naar amandelbloesem,
fris gesproeid gras en naar het meer.
Door de bloeiende vruchtbomen sche
merde het water. Geen ander geluid was
te horen dan het zacht klotsen van de
golven, die in de stenen aan het strand
verloren gingen. En zo nu en dan klon
ken ook kleine klokjes van het meer.
Alberti had haar gezegd dat ze aan
de boeien van de vissersnetten hingen
om de schepen te waarschuwen.
De wereld was zo mooi... ze was hier
zo mooi, dat men wel gelukkig moest
zijn daarin te mogen ademen. Men
moest er zich in oplossen, er geheel in
opgaan, men moest met deze geur ver
waaien en in die flitsende stralen, dit
gras, bloemen, olijven en warme stenen
ingaan.
Wanneer men naar het zuiden keek,
tot Como toe, glansde het meer onder
de zon als een gouden schijf. Hier aan
de Punt van Bellagio glinsterde het als
een schaal vol blanke munten. Daaren
tegen was het in het noorden, in de
richting van Dongo, alsof er dampige,
grijze sluiers hingen. Daar was het
duister en geheimzinnig. Dongo had
ook een duistere klank en een diep
geheim omgeeft nog steeds de schat
van Dongo, de schat van het meer.
Maar daarvan wist Helga niets af.
Zij liep de kronkelige, kleine trap uit
ruwe stenen af en wrong zich door het
struikgewas naar haar badplaats. Hier,
tussen de oude cypressen en in de scha
duw van de vervallen romeinse muren,
was een plekje waar niemand kwam.
Zij kon ongestoord haar kleren af
gooien, haar badpak droeg zij er reeds
onder.
Het grint was rond en met een wei
nig voorzichtigheid kon men er wel met
blote voeten over lopen. Scholen kleine,
doorzichtige visjes zweefden zonder
angst om haar heen.
Helga liet zich voorover vallen en
zwom met rustige, brede slagen het
meer op.
Hoofdstuk 12
In tegenstelling met de hele rest van
het huis was zowel de slaapkamer als
de kleedkamer van de heer des huizes
zakelijk, ja nuchter ingericht. Alle
meubelen waren van ongebeitst, glad
hout. De grote, lange kasten had men
ingebouwd en ook de vloer was slechts
met een effen, grijsgroen tapijt bedekt.
Er hing geen enkel schilderij aan de
wand en er stonden geen pronkstuk
ken in de kamer, maar wel twee tele
foons en een tafel vol mappen en
correspondentie.
Alberti stond voor de kleedspiegel en
bekeek zichzelf.
Met zijn costuum kon hij tevreden
zijn. Het was feilloos geperst en ver
zorgd, de stof was van het beste mate
riaal, in kleur en vorm aan het jaar
getijde en het verblijf buiten aange
past. Hemd en das, schoenen en sokken
ja zelfs zijn zakdoek, waren harmonisch
op elkaar afgestemd. Maar dat was het
niet, wat Alberti onderzocht. Want die
uiterlijkheden waren hem reeds lang
tot een gewoonte geworden. Nee, zijn
kleding bekeek Alberti niet, toen hij
nu in de spiegel zag. Veeleer onder
zocht hij zijn persoonlijkheid, voorzover
een spiegel er al toe in staat is inlich
tingen te geven over een persoonlijk
heid. Carlo Alberti was thans acht en
veertig jaar oud. Hij zag er echter be
duidend jonger uit, hetgeen te danken
was aan een verstandige leefregel en
zijn jachtgebied in de Dolomieten. Het
gebergte daar, het meer en de zon
hadden hem gebruind, niet van voorbij
gaande aard, zoals iedere vakantie
ganger, maar met die bruine kleur, die
ook de winter in de grote stad trotseert.
Zijn haar... dat was helaas niet te ont
kennen... vertoonde witte strepen en
de slapen waren zelfs geheel grijs.
Maar men had hem wel eens gezegd,
dat dit hem niet misstond. Zo slank
als vroeger was hij ook niet meer, maar
hieraan was geen vetzucht schuldig,
maar slechts een breder worden van
beenderen en spieren, dat met de jaren
kwam en dat men door geen dieet kon
voorkomen. Hij voelde zich ook kern
gezond en vol energie... meer dan ooit.
Tenslotte was men niet zo oud als het
jaartal in de pas beweerde, maar zoals
men zichzelf voelde. En daarom kon
Alberti met goed recht geloven, dat
hij van deze zuiver bureaucratische
ouderdom best tien jaar mocht af
trekken. Dan klopte de rekening.
Alberti ging van de spiegel weg en
liep de tuin door. Hij ontsloot het bo-
tenhuis.
De kleine motorboot hing in zijn ta
kels aan het dak boven het water. In
dit voorjaar had niemand hem nog ge
bruikt.
In plaats van Tonio te roepen, wiens
werk het eigenlijk was de boot te wa
ter te laten, deed Alberti het zelf. Hij
liet het vaartuig zakken, totdat het met
een tamelijk hevige plons op het water
viel.
Daarna waren er nog allerlei hand
grepen nodig tot de motor eindelijk be
gon te puffen. Hij had tenslotte ook
een lange winterslaap achter zich.
Voorzichtig stiet Alberti het tralie
hek naar het meer open en voer naar
buiten. Hij moest even het meer af
zoeken tot hij het puntje gevonden had,
dat Helga's hoofd moest zijn.
Hij gaf gas en voer met volle snel
heid naar haar toe. Toen hij haar bijna
bereikt had zette hij de motor af en
liet de boot naast haar uitlopen.
U probeert zeker uzelf te ver
drinken, zuster Helga?
Dat zou geen slecht einde zijn,
antwoordde ze goedgeluimd, hier, zo
midden in het paradijs!
Zij zwom naar de boot toe en hield
zich aan de rand vast.
Is het niet te koud? vroeg hij.
Gaat wel, meende ze, hoewel ik
mij het Lago di Como warmer had
voorgesteld.
Dat wordt het wel... wanneer de
zomer komt, en dan blijft het tot aan
oktober toe heel lekker.
(Wordt vervolgd.)