DE VALLEI
fflARLIJH
PERSOÜEEL
IIII OU III LIJK
PERSOÜEEL
IÏIE0RSI KG
DE SPAR
Dokter H0LL
PUROL
V.R.C. was niet op dreef tegen W.H.C. (2-d)
Rumoerige wedstrijd Oranje-Wit-Rhenus
C.V.V.V. zegevierde met 4-1 over Matjan
Overwegend sterker Merino's verliest toch
met 5-2 van Posthoorn
Voor de Jeugd
Huidgenezing
Renswoude won van Scherpenzeel in zeer
sportieve strijd met 3-2
trouwpartij
Rlieims kreeg iets meer dan liet toekwam
Scheur, na hotsing met scheidsrechter,
van de kaart
Officiële
bekendmaking
Goede maatjes met een
horde wolven
BISCUITFABRIEKEN
Voor uw
zijn wij thans speciaal
ingericht
A. W. de H a a s
FEUILLETON
Zaterdag speelde V.R.C. de tweede
wedstrijd in de 3e klasse. Ook deze
werd verloren. Wanneer er geen ver
andering in het spel komt, dan zal men
ook verder niet veel overwinningen be
halen. De achterhoede bleef driemaal
staan voor vermeend buitenspel en dit
kostte ook drie doelpunten.
Ondanks de vele regen was het veld
aan de Brinkersteeg goed bespeelbaar.
Al spoedig bleek dat W.H.C. heel wat
mans was. In de vijfde minuut was het
al raak, toen de W.H.C.-rechtsbuiten
met een onhoudbaar schot zijn ploeg
de leiding gaf (0-1). Bij V.R.C. was het
ploegverband zoek en vooral het plaat
sen liet veel te wensen over.
Toen de V.R.C.-stopper in de 16e mi
nuut bleef staan voor vermeend buiten
spel, ging de W.H.C.-middenvoor alleen
op het doel af en maakte geen fout
(0-2). Even leek het erop dat V.R.C.
ook nog voetbalde, er kwamen wat aan
vallen, maar de W.H.C.-doelman De
Wolf bleek in goede vorm. Na onge
veer een half uur spelen was het mid
denvoor Cornelissen die uit een corner
bal goed inkopte en de stand was 1-2.
Toen was er nog van alles mogelijk,
ten. De W.H.C.-linksbinnen deed dit
goed en hard en bracht de stand op 1-3.
Enkele minuten voor de rust was het
weer de Veenendaalse achterhoede die
bleef staan voor buitenspel. De gasten
profiteerden hiervan en het was 1-4. Na
de rust nog steeds hetzelfde spelbeeld:
het verband was volledig zoek bij
V.R.C. en voor de derde maal bleef men
staan voor buitenspel en dit kostte
weer een doelpunt (1-5).
Nu ging men de hele ploeg door
elkaar gooien; de achterspelers gingen
maar de V.R.C.-verdediging ruimde niet
voldoende op en de voorhoede van
W.H.C. stond steeds klaar om te schie-
het in de voorhoede proberen, maar dit
liep ook op niets uit. Alleen de V.R.C.-
keeper Adrie van Kooten, die zijn broer
verving, bleef goed op zijn post. Hij
verdedigde het doel op voortreffelijke
wijze. Maar toen hij er driemaal ach
tereen schoten uitsloeg, was het vol
gende schot raak (1-6).
Even voor tijd probeerde middenvoor
Cornelissen het nog eens alleen, maar
hij werd door twee tegenstanders gelijk
aangevallen. De scheidsrechter nam dit
niet en zo kon B. Jansen de toegestane
strafschop benutten en kwam de eind
stand op 2-6.
Een slechtgespeelde wedstrijd en als
het niet beter gaat, dan ziet het er za
terdag in de wedstrijd Dovo-V.R.C. niet
erg best uit voor de racing.
SCHEIDSRECHTERS GEVRAAGD
In verband met het feit, dat er nog
steeds een gebrek aan voetbalscheids
rechters bestaat, zal de Scheidsrechter
commissie van de K.N.V.B. afdeling
Utrecht, te beginnen in de eerste week
van oktober a.s. een opleidingscursus
voor scheidsrechters organiseren.
Gezien de beperkte omvang van de
zaterdagvoetbal, dienen candidaten ook
's zondags beschikbaar te zijn.
Personen die de leeftijd van 35 jaar
nog niet hebben bereikt, kunnen zich
voor het volgen van deze cursus tot 28
september a.s. aanmelden bij de afde
lingsadministratie Biltstraat 194, te
Utrecht.
Zoals te voorzien was heeft Matjan
het in de eerste competitiewedstrijd
moeten afleggen tegen de sterk ver
jongde G.V.V.V.-ploeg. Toch hebben
we alle waardering voor de sigaren
makers, die, met een gehavende ploeg
spelende, tot het einde toe dapper vol
hielden en in de laatste minuten met
een goed doelpunt van Bolderman de
eer wisten te redden, door handig ge
bruik te maken van een foutje in de
achterhoede van de Buurtlaanbewoners.
Omstreeks vier uur ving de strijd aan.
op een terrein, zo nat, dat het ons ver
baasde, dat dit goedgekeurd kon worden.
Hoe dan ook, de voetbal ging door. Mat
jan aanvankelijk met negen man spelen
de, had echter al spoedig een elftal bij
elkaar geraapt. In het eerste half uur
hadden wij beslist bewondering voor de
Pantermensen, die ondanks behoorlijke
aanvallen van G.V.V.V., het doel schoon
konden houden.
Nadat Ditewig na goed individueel spel
een behoorlijke kans gemist had, was
het direct daarna wel raak en kon deze
speler G.V.V.V. de leiding geven. (1-0)
Acht minuten voor tijd werd het 2-0,
toen Klaas de Kampert de bal van rich
ting veranderde waardoor doelman Van
Dijk geen kans had.
Na de thee was het meteen weer
G.V.V.V. dat ten aanval trok, maar een
hard schot van Scholtus ging juist naast.
In de tiende minuut kreeg Matjan een
strafschop toegewezen wegens hands. Jan
Heikamp wist deze kans echter niet te
benutten en schoot naast.
Vijf minuten later was het Budding die
een voorzet van J. v. d. Bovenkamp be
nutte. (3-0). Nadat Hardeveld een paar
opgelegde kansen had gemist, was het
J. v. d. Bovenkamp die de bal tussen drie
Pantermensen uitpikte en onder Van Dijk
door in het doel schoot. (4-0).
Eindelijk, even voor tijd was het dan
Bolderman die een fout in de G.V.V.V.-
achterhoede afstrafte en daarmee de
stand op 4-1 bracht.
Anderhalve minuut voor tijd zagen we
Scheur van de kaart gaan, toen hij bij
een G.V.V.V.-aanval tegen de scheids
rechter opliep. Toen hij weer wat opge
knapt was, werd hij buiten de lijn
gebracht.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
ONZE JARIGEN
20 sept. Willy van Viegen.
Door de slappe leiding van de scheids
rechter is de wedstrijd Oranje-Wit
Rhenus zeer rumoerig geweest. Van
beide kanten werd er slecht gespeeld.
In de eerste helft was Rhenus wat in
de meerderheid, alhoewel ook Oranje-
Wit gevaarlijke aanvallen opbouwde,
maar voor het doel slecht afwerkte.
Het enige doelpunt in de wedstrijd
werd reeds twaalf minuten na de aan
vang gemaakt, doordat de midvoor van
Rhenus na wat heen en weer getrap
voor open doel kwam te staan.
Vjjf minuten later ondernam Oranje-
Wit een aanval die een corner oplever
de. Van Mourik zette keurig voor, maar
Miltenburg schoot hard tegen de lat.
Herhaaldeiyk werden toen van beide
kanten aanvallen opgebouwd, maar de
doelmond kon men niet vinden.
Even voor rust miste Onink de kans
om gelijk te maken, door een prachtige
voorzet van Van Mourik te missen. Na
de thee was Oranje-Wit in de meerder
heid, ook al omdat men toen wind mee
had. Pracht kansen ontstonden voor het
Rhenus-doel, maar telkens werd naast
of over geschoten. Ook het plaatsen was
aan beide kanten slecht. Vijfentwintig
minuten na de hervatting kwam zelfs
een speler van Rhenus vrij voor een
verlaten doel en nog werd de bal hoog
over geschoten. Tien minuten voor het
einde kreeg Oranje-Wit, doordat een
speler van Rhenus hands maakte, een
penalty toegewezen, welke echter door
de keeper van Rhenus werd gestopt.
Even later deed zich een schermutseling
Hoewel vooral in het begin Merino's
sterk aanvallend speelde, werd de strijd
tegen Posthoorn uit Amersfoort toch
een 5-2 nederlaag. Mogelijk is een blun
der van doelman Van Dijk, in de twee
de helft, hier niet vreemd aan, omdat
daarna het hele Merino's-team dermate
in de put zat, dat het voor de gasten
niet moeilijk meer was de score ge
leidelijk op te voeren.
Reeds in de eerste minuten leek het
of Merino's de leiding zou nemen, maar
een goed schot van Van Dolder, vond zijn
bestemming tegen de lat.
Nadat nog enkele goede scoringskansen
gemist waren, was het tegen de verhou
ding in Posthoorn, dat door zijn midvoor
de leiding nam. Eerst nadat deze zelfde
speler er na een half uur spelen 2-0 van
gemaakt had, kon Van Ommeren, zeven
minuten voor tijd, de achterstand tot 2-1
terugbrengen.
Direct na de hervatting was het weer
Van Ommeren, die de partijen op gelijke
voet bracht (2-2).
Er zat toen weer van alles in. Moedig
trokken de wolmensen dan ook ten aan
val. Er zou zeker een doelpunt gekomen
Huidzuiverheid - Huidgezondheid
En.puistjes verdrogen door Purolpoeder
zijn voor Merino's, als niet doelman Van
Dijk in een zwak ogenblik de bal had
laten glippen (2-3). Dit was teveel voor
de Merino's. Het spel werd steeds slechter
en toen de Veenendalers ook de dekking
gingen verwaarlozen, was het gauw be
keken. Met nog twee doelpunten werd de
stand opgevoerd ^tot 2-5.
Burgemeester en wethouders van Rhe-
nen brengen ter openbare kennis, dat ter
gemeentesecretarie ter inzage ligt een
verzoek met bijlagen van Esso Nederland
N.V., Benoordenhoutseweg 7, 's-Graven-
hage om vergunning tot het uitbreiden
van een ondergrondse petroleumbewaar-
plaats met aftapinrichting op het perceel
Rijksstraatweg 75, Eist, kadastraal bekend
gemeente Rhenen sectie H, nr. 2970.
Gedurende tien dagen na de dagteke
ning van deze bekendmaking bestaat voor
een ieder de gelegenheid schriftelijk be
zwaren tegen het verlenen der vergun
ning in te brengen bij het gemeentebe
stuur.
Bovendien zal op dinsdag 1 oktober a.s.
des voormiddags 11 uur, in het gemeente
huis een openbare zitting worden gehou
den, waarin mondeling bezwaren tegen
de inwilliging van dit verzoek kunnen
worden ingebracht.
Een ieder kan ter secretarie der ge
meente kennis nemen van de ter zake
ingekomen schrifturen.
Rhenen, 16 september 1957
In een forse, doch niet onsportieve
wedstrijd, heeft Renswoude een 3-2
overwinning behaald op Scherpenzeel.
Het niet beschikbaar zijn van A. v. d.
Haar en het treuzelen met ingrypen
van de achterhoede kostte Scherpen
zeel drie doelpunten. Ook de voorhoede
kon niet op dreef komen en voor de
rust miste men nog een strafschop.
Hierbq beging de slecht leidende
scheidsrechter de fout er niet op te let
ten dat de doelverdediger stilstond,
waardoor deze het overigens zeer slech
te schot van Veenendaal kon stoppen.
Na de rust onthield de scheidsrechter
Scherpenzeel een drietal strafschoppen
door in het strafschopgebied een drietal
indirect vrije schoppen te geven, die
zeker niets met obstructie te maken
hadden.
Direct na de aftrap zag het er hoopvol
schoot over. In de 8e minuut brak Har
deman door de Scherpenzeel achterhoede
heen, doch de snel uitlopende doelman
Veldhuizen bezweerde het gevaar. Na 11
minuten spelen wist Veenendaal met een
fraai doelpunt Scherpenzeel de leiding te
geven (1-0). Scherpenzeel had weinig ple
zier van de voorsprong, want toen de
Scherpenzeel-achterhoede aarzelde met
wegwerken, was Van de Voort er als de
kippen bij met een fraai schot (1-1). Lange
tijd ging het aardig tegen elkaar op
Scherpenzeel speelde niet best en toen
de achterhoede weer even aarzelde waren
het Van de Voort en Van de Weert die
hier handig van profiteerden. Wel kreeg
Scherpenzeel nog een strafschop maar die
werd te slecht genomen om succes te
hebben. Na de rust kwam Renswoude
even in de aanval, maar spoedig nam
Scherpenzeel het initiatief weer in han
den in deze periode, maar het zat niet
mee. Het was in deze periode dat Scher
penzeel een drietal indirecte vrije trap
pen kreeg toegewezen en een strafschop
die Cozijnsen onberispelijk in een doel
punt omzette. Bij een paar gevaarlijke
Renswoude-uitvallen toonde doelman
Veldhuizen zijn kunnen. Onder grgte
spanning kwam het einde.
21
ff
Dinie v. d. Broek.
21
tt
Henny de Bruin.
21
ff
Ada Lodder.
21
ft
Ineke Hensen.
21
ft
Winterkoninkje.
23
ft
Tineke Bergmeijer.
24
ft
Jan van Dijk.
24
ft
Karin van Os.
25
ft
Ineke de Man.
25
ft
Wybe v. d. Kuinder.
25
ft
Dick van Kesteren.
25
ft
Erna Hardeman.
Hartelijk gefeliciteerd.
OPLOSSING RAADSELS
I. Onderwijzeres - verpleegster.
II. Jong geleerd is oud gedaan.
III. Zondag.
I. Maart - taart - Aart.
II. Tiel - wel - Ier - later. Waterlelie
III. 1. Wie de schoen past trekke hem
aan.
2. Beter hard geblazen dan de mond
gebrand.
3. Aan de vruchten kent men de
boom.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen,
het tegenovergestelde van
X - - -
klein.
X -
X -
X -
X
X
X
X
X
le rij zwaar ijzeren scheepstuig.
2e rij goddeloze koning onder Israël.
3e rij andere naam voor ooievaar.
4e rij naam van een maand.
5e rij uitbouw van sommige huizen.
6e rij knaagdier.
7e rij meubelstuk.
8e rij het tegenovergestelde van klein.
9e rij roodkleurige bedekking op ijzer.
10e rij gestreepte ezel (Z.- en M.-Afrika)
Op de kruisjes moet, van boven naar
beneden, de naam van een bekende
figuur uit de sportwereld komen.
II. Wie weet het?
1. Sepia is: a. een uitheems gerecht;
b. zwartbruine verf; c. een drijfijzer;
d. geneeskrachtige plant.
Een moker is: a. een Middeleeuwse
zanger; b. een lichtbruin Engels
paard; c. een gebakje met chocolade
glazuur; d. een korte, vierkante ha
mer.
Een assegaai is: a. een Soedanese
werphengel; b. Zuidafrikaanse werp
spies met ijzeren punt; c. een uit
heemse kikkersoort; d. korte roei
riem voor inlandse boot.
Melasse is: a. stroop die bij de sui
kerbereiding overblijft; b. het waas
op druiven; c. ranzig vet; d. verza
melnaam voor kleine vis, die tot
eendenvoer dient.
III. De naam van welk dier is tegelijk
een kledingstuk?
2.
3.
4.
Voor jongeren.
X
X
X
X
X
X
X
le rij zit aan elke wagen.
2e rij een cijfer beneden de vijf.
3e rij zit in je mond.
4e rij het tegenovergestelde van koud.
5e rij een kleur.
6e rij dient om naar boven te lopen.
7e rij koop je bij de slager.
8e rij een dier, dat 's zomers op het
strand ligt.
9e rij metschrijf je op het bord.
10e rij in eenkun je lezen.
Op de kruisjeslijn komt, van boven
naar beneden, de naam van een plaats
in de Gelderse Achterhoek.
II. Wie weet het?
1. Een bark is: a. een stuk gereedschap;
b. een muziekinstrument; c. een
boom; d. een soort zeilschip.
2. Hars is: a. een mengsel van spece
rijen; b. vogelmest; c. kleverig plan
tensap van naaldbomen; d. 'n plaats
in Drente.
3. Een palet is: a. een verfbordje van
een kunstschilder; b. een hotel in de
bergen; c. een vis; d. een wapen van
de Surinaamse bosneger.
4. Zwavel is: a. bezinksel van ruwe
olie; b. een stof waarvan inkt wordt
gemaakt; c. roet uit een fabrieks
schoorsteen; d. een geelachtige delf-
III. Wie blijven staan waar ze staan,
Als ze toch heten uit te gaan?
Misschien zijn er wel onder jullie die
bang zijn voor een hond. Nu, daar behoef
je je niet voor te schamen, want er zijn
genoeg grote mensen, die het ook niet be
grepen hebben op die woest bossende,
wild springende viervoeters. En toch zijn
verreweg de meeste honden goede, trou
we kameraden, die helemaal niet van
zins zijn de mensen (en kinderen) kwaad
te doen. Wel blijkt het vaak dat sommige
honden degene die bang voor hen zijn,
een kwaad hart toedragen.
Het is zelfs gebleken dat wilde dieren
geen mensen aanvallen, als men ze maar
onbevreest in de ogen blikt. Nu, met een
leeuw of tijger zou ik dat toch maar
liever niet proberen.
Maar laatst heb ik een verhaal gelezen
van een jongetje van tien jaar, dat rustig
omging met een groep hongerige wolven,
die leefden in het barre Siberië. De jon
gen heette Wladimir en woonde met zijn
ouders in een nederzetting aan het Bai-
nalmeer. De vader voorzag in het onder
houd van zijn gezin door het schieten
van wild, waarvan hij dan later de hui
den verkocht, 's Zomers mocht Wladimir
zijn vader vaak vergezellen op zijn toch-
voor, terwijl ook het publiek rumoerig
werd. Eerst na zeven minuten vertra
ging kon de strijd worden voortgezet.
Even voor het einde werd Peters van
Oranje-Wit geblesseerd, maar kon toch
de wedstrqd uitspelen.
Ook na de wedstrijd waren de toe
schouwers rumoerig, maar door ingrij
pen van het bestuur waren de gemoe
deren spoedig gekalmeerd.
ten, maar 's winters vond vader dat te
koud en te gevaarlijk.
Op een winterdag was vader er weer
met zijn geweer op uit getrokken. Toen
moeder tegen het middaguur haar zoontje
riep om te komen eten, was hij nergens te
vinden. Natuurlijk was ze erg bang, want
ze kende maar al te goed de avontuurlijke
aard van Wladimir. Toen vader tegen
zonsondergang thuiskwam, ging hij dade
lijk met enige buren en vrienden op zoek.
Er waren zes mannen die zich over twee
sleden verdeelden. Deze sleden werden
door paarden getrokken. Ook vader was
heel erg ongerust, want er waren in de
buurt al enkele malen een paar horden
wolven waar genomen. Des zomers leven
deze wolven in de bossen en meestal
apart, maar 's winters verzamelen ze
zich in horden en vormen dan voor mens
en dier een gevaarlijke bedreiging. De
mannen vreesden dan ook, dat Wladimir
een prooi was geworden van deze hon
gerige dieren.
De jager vuurde de paarden steeds
meer aan, maar plotseling begonnen deze
te steigeren en op vijftig meter afstand
zagen de mannen een groep van ongeveer
25 wolven meteen voelde Wladimirs va
der het bloed in zijn aderen stollen, want
daar, uit het midden van de horde wolven
klonk opeens de stem van zijn zoontje,
die riep: „Blijf weg vaderniet
schietende wolven doen mij geen
kwaad."
De mannen konden hun oren niet ge
loven en Wladimirs vader huiverde. Hij
wist dat hij niet verder moest gaan met
zijn slede. Hij kende de aard van de wol
ven en wist dat ze tot de aanval zouden
overgaan. Hij zei dus tegen de mannen:
„Blijf hier, ik ga alleen verder." Hij stak
tWee pistolen bij zicht, toen liep hij lang
zaam en rustig in de richting van de
wolven.
Weer riep Wladimir: „Niet schieten
vader, de wolven zorgen voor mij." De
jongen sprak zo beslist dat de vader bleef
staan. Wladimir stond tussen twee wolven
in, zijn handen rusten op de ruggen van
de roofdieren. De andere wolven stonden
een eindje achter het drietal. De jongen
stapte bedaard naar zijn vader toe en
riep tot de wolven dat ze maar heen
moesten gaan.
Daarbij strekte hij zijn hand in ooste
lijke richting. Enkele dieren stieten een
gehuil uit. Wladimir herhaalde zijn roe
pen. Toen verdwenen de wolven plotse
ling in de winteravond. In snelle vaart
reden de sleden terug naar de nederzet
ting. Wladimirs moeder was overgelukkig
toen ze haar jongen weer gezond terug
had.
Alle mannen die het vreemde schouwspel
gezien hadden, wilden nu een verklaring
van Wladimir horen. De jongen zei, dat
hij er nooit over had willen spreken,
want het was eigenlijk een geheim dat
hij met niemand wilde delen. Als jongen
van zes jaar was hij eens het bos in
gelopen. Daar had hij een jong dier ont
moet. Hij dacht dat het een hond was.
Hij had het dier aangehaald en er mee
gespeeld. Later was het dier nog enkele
malen op dezelfde plaats gekomen en zo
was er een hechte vriendschap ontstaan.
Natuurlijk had hij toen wel begrepen dat
het geen hond, maar een wolf was. Doch
bang was hij nooit geweest. Na enkele
jaren werd de wolf een der aanvoerders
van een horde.
De vorige winter was hij met zijn vol
gelingen voor het eerst dicht bij de neder
zetting gekomen. Wladimir was naar het
bos gegaan, bij het vernemen van het
bekende wolvengehuil Hij had zich toen,
eerst wat aarzelend, maar al gauw vol
vertrouwen tussen de horde begeven. En
bij die ene keer was het niet gebleven.
Ook deze middag was hij weer met zijn
wolven op pad geweest. De mensen in de
nederzetting, die de jongen niet zelf tus
sen de wolven gezien hadden, konden het
verhaal haast niet geloven, maar spoedig
werd het bewijs geleverd, dat er werke
lijk een geheimzinnige band bestond tus
sen de jongen en de wolven. Twee maan
den later drong een aantal wolven de
nederzetting binnen, 't Was bitter koud
en de wolven waren hongerig. Hun ge
huil klonk angstaanjagend. De mannen
maakten zich gereed voor een strijd met
de wapenen tegen de horde.
Toen kwam plotseling Wladimir zijn
huis uit. Hij riep een paar woorden, waar
op een der grootste wolven naar hem toe
kwam. Wladimir legde zijn hand ver
trouwelijk op de rug van het ondier en
sprak zacht en overredend met hem. Toen
pakte hij de wolf bij het nekvel en bracht
hem buiten de nederzetting. De anderen
volgden. Natuurlijk waren de mensen
dankbaar en ze koesterden ontzag voor
de dappere jongen. Maar Wladimir schud
de zijn hoofd. Het was geen dapperheid,
zei hij, het was alleen maar de zekerheid,
dat hij de dieren kon vertrouwen en dat
ze zouden doen wat hij wilde. Sinds de
dag dat hij met die ene wolf speelde, be
stond er een band tussen hem en de wol
ven.
Wij vragen voor alle
afdelingen
TOT 23 JAAR
ALLE LEEFTIJDEN
(Gehuwden eventueel
voor halve dagen)
PRETTIGE WERKKRING
AANTREKKELIJKE
LOONREGELING
Aanmelden: Smallepad 7
(kan óók schriftelijk)
AMERSFOORT
Nieuwe 6-8 persoons auto's
disponibel
Zeer voordelige tarieven
N.V. v/h Fa. Wed.
Markt 16 Veenendaal
Bij 1 pakje EDELCACAO 1 rol oven-
verse EIERBESCHUIT voor de halve
prijs van 30 voor 1 5 ct en 1 0°/o zegel
korting I
Bij 1 doosje SCHOENCREME (30 ct)
het tweede doosje voor de halve prijs
1 5 ct en 1 0°/o zegelkorting!
Nu de kinderen trakteren
Steeds krijgen wij aanvragen om weer de
reep-aanbieding op te nemen. Daatom
dus geprolongeerd:
Bij 2 p. MARGARINE (Spar) een zware
CHOCOLADEREEP voor de halve
prijs van 20 voor 10 cent en 10°/o
zegelkorting.
Van 19-26 september
8 dubbel zegel aanbiedingen:
Sprits, 250 gram 58 ct, 23 zegels
Zachte caramels,
200 gram74 ct, 30 zegels
Rumbonen,
fijne vulling, 1 50 gr.. 60 ct, 24 zegels
Chocoladepasta,
per pot1 OO ct, 40 zegels
Maizena, per pak 24 ct, 1 O zegels
Bleekwater, literfles 27 ct, 11 zegels
Leverpastei,
blik 200 gram 65 ct, 26 zegels
Gebr. Gehakt,
1 00 gram42 ct, 1 7 zegels
ZELFSTANDIGE KRUIDENIERS
(19)
Haar grote, grijze ogen tuurden in de
verte, aan haar wimpers hingen glin
sterende druppels. Ze droeg geen bad
muts, haar natte haren zagen er uit,
alsof ze bij een waternymf behoorden.
Op Alberti maakte zij de indruk van
een gezonde brok natuur. Hij merkte
echter dat ze het koud kreeg in het
water.
U hebt het koud, nietwaar?
Ja... nu wel, omdat ik niet meer
zwem!
Hier is een warme deken... Kom,
ik help u in de boot.
Hij strekte de hand uit, maar zij
aarzelde.
Toe... komt u toch! drong hij aan.
Het is werkelijk te koud en we zijn
tamelijk ver van de kust.
Och... ik wilde graag eens een
flink eind zwemmen en ik kan nog best
terug.
Alberti lachte.
Maar u moet juist helemaal niet
meteen teruggaan. Ik zou u zo graag
naar de Blauwe Grot varen, die men
slechts over het water kan bereiken.
Is hier een blauwe grot?... Maar
ik moet toch weer naar Angela?
Angela wilde alleen zijn en sla
pen. De föhn vermoeit haar altijd erg.
Zo, klimt u er nu gauw in. U zult nog
bevriezen.
Zij greep dus zijn hand en liet zich in
de boot helpen. Zij droeg een donker,
eenvoudig badpak, dat haar natte, ste
vige ledematen als een huid omspande.
Haar lichaam was volmaakt, maar
krachtiger en rqper dan van een heel
jong meisje. Zij wist dat en voelde de
nabijheid van een man. Daarom nam zij
de kameelharen deken in de boot snel
ler op dan Alberti hem haar kon aan
geven. Zij hing hem om haar schouders.
De motor begon weer te draaien en
de boot ging verder het meer op.
Als Angela slaapt kunt u toch
rustig wat ontspanning zoeken, zuster
Helga. Is het hier niet schitterend?
Zij knikte.
Ik zei het al, dit landschap is een
paradijs.
Het zou het kunnen zijn-
Haar blik ging snel over zijn gezicht.
Hij keek langs haar heen, alsof hij
noodzakelijk vooruit moest zien om
koers te houden.
Zy zwegen een poosje, terwijl Alberti
de motor steeds sneller liet lopen.
Waarom hebt u zo'n haast? vroeg
ze hem. Dat langzame glijden is toch
veel mooier!
Meteen nam hy het gas weg. De boeg
vlijde zich op het water en bijna ge
ruisloos ging de boot nu verder.
U bent vandaag zo ernstig...? ver
brak Helga het zwijgen.
Alberti keek haar openhartig aan.
Ben ik dat niet altyd?
Neemt u me niet kwalijk... ik be-
slotte toch maar niet. In plaats daar
van ging Alberti snel verder:
Vergeef me... ik overval u als een
struikrover. Maar u moet bedenken...
ik ben tenslotte geen jongeling meer en
ik heb toch eigeniyk nog niet eens goed
geleefd! Mijn weg ging in de schaduw
van de dood... twintig jaar lang. Waar
heen? Wat heb ik bereikt? Niets!...
Roman van
Hans-Otto Meissner
Nederlandse bewerking
H. Magnin Verschuur
doelde, dat u vandaag zo anders bent.
Zo?
Hij zette de motor nu helemaal af en
liet de boot drijven.
Zuster Helga, vroeg hij, zich voor
over buigend, zou het niet mogelijk zijn
dat u mijn vrouw werd?
Zij maakte een verschrikte beweging,
opende de mond om een snel antwoord
te geven, maar gaf dat antwoord ten
want nu sterft ook mijn dochter. Twin
tig jaar lang heb ik op een verloren
post tegen een doodsvijand gevochten,
verbitterd en zonder me te ontzien.
Eerst verloor ik mijn vrouw en nu... Ik
was gedwongen twintig jaar lang te
liegen, vroeger loog ik tegen Maria en
nu lieg ik tegen Angela. O, kijk me niet
zo verschrikt aan! Het gebeurde toch
terwille van een goed doel... Ik moest
hun het leven voorliegen, dat zij niet
meer voor zich hadden... Het waren
goede leugens, maar toch, eeuwigduren
de onwaarheden. Het was... mag ik ver
der gaan?
Haar koele verzekerdheid was ver
dwenen. Ontroerd, ja met groeiende
bezorgdheid hoorde zij hem aan. Na
tuurlijk had zij al lang gemerkt, dat hy
haar graag mocht, maar niet op deze
wyze...
Mag ik verder gaan? Er is niet
veel meer te zeggen.
Als uit de verte hoorde zij zqn stem.
Het was een goede, zachte stem, een
donkere, mannelyke stem, die ondanks
alle goedheid vast en beslist was... Wat
moest zij hem zeggen?
Ik had misschien beter kunnen
zwijgen, Helga! Het klonk in het ge
heel niet verbitterd, slechts geresig
neerd en bovendien bescheiden. Zij
moest hem nu iets goeds zeggen, iets
heel goeds...
Maar je hebt me toch gevraagd,
waarom ik zo ernstig was, ging hij
voort. Zie je, Helga, alles hier leeft.
Kijk waarheen je wilt... Alles is zo ge
zond, ook jij, Helga, bent gezond! Eerst
dacht ik niet zo daaraan... niet zo aan
jou! Maar sinds vanochtend weet ik
het, en... en ik moest he't je zeggen.
Want met jou kan men openhartig
praten... zonder schroom. Ik weet nu
hoe het leven me ontgaat, als water,
dat men niet kan opvangen, omdat het
door de vingers stroomt... onhoudbaar
wegstroomt.
Hy staarde voor zich uit op de plan
ken vloer, die vochtig was door het
water, dat zq in de boot gebracht had.
Hij voelde hoe zij vocht om een ant
woord, maar hy voelde ook, dat deze
strijd niet om ja of nee ging, maar al
leen om de vorm van het nee.
Je hoeft het je niet moeilijk te
maken om een antwoord, Helga. Ik hacti
het toch vooruit moeten weten... Zeg
alsjeblieft niets en laten wij beiden
doen, alsof er niets gezegd was. Ja...?
Zij hief haar blik op en keek hem
aan.
U... u bent zeer goed... meneer
Alberti. Ik... ik zal u nooit vergeten. U
hebt me diep beschaamd, heel diep
zelfs!
Plotseling sloeg zij de handen voor
het gezicht en haar schouders schokten.
Hij wilde opstaan, maar bleef toch
hulpeloos zitten.
(Wordt vervolgd.)
