de laatste letters
DE VALLEI
B
H
1
B
Dokter HOLL
DIJKSTRA
jongens en meisjes
Voor de Jeugd
20°lo korting
VOOR
LAGE PRIJS
sjoelbak
boekenschap
Gaan vrouwen
straks Frankrijk
regeren
Meester in de Letteren
Nog maar één weekkom niet te laat
De Gruyter heeft de grote, zware letters en
verreweg de voordeligste. Melk en puur.
CHOCOLADE HARTEN
VOOR IN DE SCHOENTJES
Roomboter-amandelletters
I 4.00 per pond.
Tot 6 december
geeft
St. Nicolaas
Fa. F. van de Bosch
N.V.V. Bestuurdersbond
als mannen kerels zgn
zwaan kleef aan
Recter's Fabrieken N.V.,
woningruit
bakkersbediende
M. van Otterlo
serveerblaadjes
boekenplanken
tafeltjes
Wij zullen u graag
met raad en daad
terzijde staan
Naar links of rechts?
FEUILLETON
HET ONPLEZIERIGE
AVONTUUR VAN
ZWARTE PIET
melk en puur 2 stuks in doos 60 ct
melkchocolade figuren15 ct
taai taai 6 stuks in zakje 30 ct
Kassabons voor 10% korting zorgen er
voor, dat U met Uw Sinterklaas-inkopen bij
De Gruyter extra voordelig uit bent. Nu
kunt U guldens verdienen door 10%
korting! Bovendien bij elke aankoop van
L 5.— De Gruyter-artikelen het Snoepje
van de Week voor slechts 10 cent, met
als attractie een cowboy te paard.
RUYTER
Roombotergevuld Speculaas
Dik Speculaas
Roomboter Amandelpoppcn
Amandel Speculaaspoppen
Ieder jaar wordt de vraag naar onze
groter. Ze zijn dan ook werkelijk iets
bijzonders, vervaardigd van roomboter
met uitsluitend zuivere amandelvulling
en verpakt in een zeer smaakvolle ver
pakking, vormen zij steeds een zeer
waardevolle verrassing.
En de prijs zal u dit jaar zeer meevallen
60 ct per 100 gram
75 ct per stuk
2,00 per pond
1,50 per pond
Enthousiast
roept
daarom
iedereen
Ha
GEBAK
1
op onze wollen vesten,
truitjes en rokken.
Hoofdstraat 12 - Telefoon 3078 Veenendaal
Veenendaal
brengt op donderdag 28 nov. 7.30 uur in gebouw
Eikenlaan de film
Toegang 0.50
Tevens 's middags 4.30 uur kinderfilm
Toegang 0.25
KAARTEN verkrijgbaar aan de zaal
In onze fabricage- en verpakkingsafdelitg van
chemische en pharmaceutische artikelen
kunnen enkele
ACTIEVE
tot 20 jaar geplaatst worden.
Gunstige arbeidsvoorwaarden.
Pretttge werkkring.
Aanmelden bij de Portier van
Parallelweg 50 te Veenendaal
trnsr
aangeboden EEN FLAT-WONING in Veenendaal-
Zuid. Huur pl m. f 11.-
Gevraagd EEN NIEUWBOUW eengezinswoning.
Hoge huur geen bezwaar.
Br. onder nr. 3642 aan het bureau van dit blad.
Een FLINKE
GEVRAAGD, liefst extern.
Zo spoedig mogelijk indiensttreding.
Patrim.laan 7 Telef. 3187 Veenendaal
leveren wtf u in aparte
vlotte modellen en kleuren
(desgewenst op maat)
enz. enz.
Maak zelf met ons
materiaal, veel goedkoper,
wat u graag hebben wil,
b.v.
of wat dan ook
Kerkewijk 37, Veenendaal
Telefoon 3014
(Vervolg van pagina 1)
zullen jullie straks stemmen? kregen
we de volgende antwoorden.
Twaalf zeiden vastbesloten te zijn
helemaal niet te stemmen. Vier ande
ren wilden hun heil links zoeken.
Slechts twee bleken geporteerd te zijn
voor een centrumpartij. Drie knapen
antwoordden: „Dat zal van de om
standigheden afhangen, maar als de
toestand zo blijft stemmen we niet."
„Wie van jullie begeert er een poli
tieke loopbaan?"
Niemand.
Toen de tongen loskwamen bleken
er van die 24 jongens maar zes te zijn
met gedeeltelijk vertrouwen in een of
meer der huidige politieke partijen. De
rest gaf unaniem toe te wachten op
„de man met de bezem".
Tot welke gevaren zo'n politiek va
cuum kan leiden is wel duidelijk.
Politiek dreigt een vrouwenbezigheid
te worden. De meisjes van de hoogste
klassen der middelbare scholen dromen
van een politieke loopbaan en ook als
we de puberin vloeden verwijderen
blijkt in deze kringen de actieve be
langstelling voor de politiek belangrijk
groter te zijn. Typerend voor de ge
aardheid van de Franse meisjes is ver
der dat ze wel het vertrouwen hebben
verloren in de mannen, die regeren,
maar niet in het systeem. Er is geen
verlangen naar de man met de bezem,
maar wel naar bekwame vrouwen of
mannen, die het bestaande, politieke
leven en het bestuur van land en volk
corrigeren.
Daarentegen zijn er onder de niet-
studerende meisjes duidelijke tekenen
van een politieke lusteloosheid, ook
weer voor zover ze niet rood zijn op
gevoed.
Gezien het vrouwenoverschot, het
grotere plichtsbesef van de Franse
vrouw, de politieke lusteloosheid van
de jongemannen en de animo voor een
politieke loopbaan bij de studerende
meisjes, staat het vast dat over vijf
tot tien jaar de Franse vrouwen drie
stemmen zullen bezitten tegen de man
nen hooguit twee. De Fran?aises zullen
dan Frankrijk regeren en het aantal
poederdonsjes in de nationale verga
dering zal ongeveer verdrievoudigd zijn
omdat een goed deel van het vrouwe
lijke kiezerscorps geen vertrouwen
meer heeft in mannelijke afgevaardig
den. Onder deze omstandigheden is het
duidelijk, dat Marianne dan ook vrou
welijke ministers zal hebben.
Maar betekent dit een draai naar
links of een slag naar rechts?
Hierover lopen de meningen sterk
uiteen: teveel thans nog onbekende
factoren zullen invloed uitoefenen. Ve
len geloven, dat de krachten elkaar in
evenwicht zullen houden. De politieke
lusteloosheid van „van-huis-uit-rechtse
of-centrale-jongemannen" verhoogt de
effectieve waarde der communistische
stemmen, maar anderzijds verhoogt zij
ook de gebruikswaarde der rechts en
centrum stemmende Franse vrouwen,
die vermoedelijk noch voor een links,
noch voor een rechts avontuur zijn te
verleiden.
Het enige wat vaststaat is, dat de
daadwerkelijke politieke invloed van.
de Franse vrouw in belangrijke mate
zal zijn toegenomen. Behalve de keu
ken, de mode, de smaak en het raffi
nement zal ze ook de politiek be
heersen.
Zal het ons dan beter gaan?" vragen
de mannen zich af.
„Slechter kan nooit", aldus de Eva's.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
Correspondentie.
Beste Tonnie en Gerda,
Natuurlijk zijn jullie welkom in onze
familiekring. Jullie verjaardagen heb ik
genoteerd. Krijg ik nog eens een brief van
jullie? Je krijgt dan zeker antwoord in
onze kinderrubriek. Ook raadsels, ver
haaltjes of versjes mag je gerust insturen.
Dag hoor, hartelijke groeten van
Tante Jos.
P.S. Ook de neven en nichten die alleen
hun namen opgaven voor de verjaardags
kalender welkom in onze kring!
ZILVERPAPIER-ACTIE
We kregen weer een berg zilverpapier
en wel van:
Wouter en Jopie v. d. Bijl; Jantje Dave-
laar; Corrie en Willy de Kruif; Corrie en
Truus Roks; Diny Alberts; Ineke van
Hardeveld; Piet Willemsen; Henny v. d.
Berg; Chris en Ineke Septer; Corrie van
Holland; Truusje en Corrie Roks; Cokky
en Gerard van Wakeren; mevrouw Van
Looyen.
Hartelijk dank!
ONZE JARIGEN
28 nov. Francina Boelhouder
28 Sientje v. d. Haar
28 Eefje Lansing
28 Neli van Burken
29 Cornelis Vendelo, Eist
dec.
Jelis Roorbeen
Bas je van Leeuwen
Henri v. d. Haar
Frans Lansing
Ina Damman
Josje Jansen
OPLOSSING RAADSELS
I. ruit, vers, snees, urn, Surhuisterveen
II. Niet thuis in de rijen horen: poon,
trap, gier, geranium, chloor.
III. Marie, Arie.
I. houtskool of steenkool.
II. Zeist.
III.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen.
I.
Xplaats in Zeeland
X plaats in België
X eiland Ind. Archipel
Xeen der kleine Soenda-eil.
Xmeer in Friesland
XDuits grensstation
X plaats in zuid-Frankrijk
Xrivier in Rusland
X plaats in Drente
Xvoorstad van Antwerpen
Xstad in midden Frankrijk
Xplaats in Italië
Xplaats in de Achterhoek
X plaats in Gelderland
X rivier in Egypte
X eil. t.n.v. Nw. Guinea
Xgr. eil. noord. Atl. Oceaan
X rivier in Spanje
Xstad uit gesch. v. Luther
XBelgische kustplaats
X plaats in Drente
X andere naam voor Perzië
X eil. uit gesch. v. Napoleon
X staat in midden-Amerika
Op de kruisjeslijn komt een bekend
spreekwoord.
Voor jongeren.
I.
LEG- KRUK
VUUR- PEUK
PIANO- KNOP
DEUR- STEEN
SIGARETTEN- KAART
TAFEL- KRUIN
HA- LOOD
POT- SPITS
BOOM- MER
TOREN- POOT
Hierboven staan rijen met gedeelten
van woorden. Links het eerste gedeelte,
rechts het tweede gedeelte. Maar de ge
deelten aan de rechterkant zijn door el
kaar gehaspeld. Kunnen jullie de woorden
weer goed schrijven?
II. Wie breekt door en blijft toch heel?
III.
X het tegenoversgest. van arm
X 60 minuten
X maak je op school
X verblijfplaats van duiven
X kledingstuk
(38)
Nee, lieveling, dat zou ik nooit
doen.
Zij trok zijn hoofd naar zich toe.
Ik hou zoveel van je, Stefan en ik
ben zo gelukkig. Hij kuste haar lang
en hield haar stevig in zijn armen.
Stefan, ben ik werkelijk nog zo
ziek?
Hij kuste haar ogen.
Wel nee, kindje, echt ziek ben je
niet meer, je moet alleen nog ontzien
worden. Je moet iedere opwinding ver
mijden, weet je.
Ja, Stefan.
Hij trok haar van de bank overeind.
Ik geloof dat er nu koele lucht van
het meer aan komt waaien. Het is be
ter, dat we nu gaan, lieveling.
Zoals je wilt.
Zwijgend, dicht naast elkaar, liepen
ze onder de magnolia's naar de vijver,
staken het bruggetje over en betraden
het slapende huis.
Hoofdstuk 20
Mevrouw Von Bergman duwde de
deur van Helga's kamer open en bracht
een vaas verse bloemen binnen.
Deze kamer was 'haar trots, want
geen enkele huurder was ordelijker dan
juffrouw Römer en niemand ontzag de
meubels meer dan zij. Ieder stuk stond
op zijn plaats, zelfs de boeken, schrif
ten en potloden lagen netjes op tafel,
alsof het aankwam op een centimeter.
Ja, Helga Römer was een huurster, van
wie iedere dame, die tegenwoordig tot
verhuren gedwongen was, slechts dro
men kon. Zij kookte en waste niet op
de kamer, hield rekening met de buren
en was oersolide. Zolang mevrouw
Bergman haar kende had zij altijd
slechts een en dezelfde vriend gehad,
namelijk Dr. Holl. Daar kon men wer
kelijk niets op tegen hebben. Tenslotte
wilden ze trouwen zodra zijn opdracht
in Italië afgelopen was. Verschrikkelijk
was dat met dat mooie meisje daar
ginds, dat absoluut moest sterven.
Vandaag was het Helga Römer's
grote dag dus, vandaag deed zij exa
men. Voor haar behoefde men niet
bang te zijn. Ofschoon... er waren wel
eens gevallen geweest waarbij juist
de besten bij het examen nerveus wer
den.
In het deruslot werd een sleutel om
gedraaid en mevrouw Von Bergman
haastte zich naar beneden.
Daar was zij al!
Nu, juffrouw Römer... hoe is het
gegaan?
Zij trok Helga haastig mee tot in
haar kamer. Maar daar, in het heldere
daglicht, beviel Helga's gezicht haar
helemaal niet.
O Heer... is het dan toch fout ge-
Helga keek haar hospita verbaasd
aan.
Hoezo... ik ben toch geslaagd!
Nu ging mevrouw Von Bergmann
ook zitten. Ze was zeer verwonderd.
Geslaagd! Hoe heb je ooit van je
leven gehoord! En u zet een gezicht als
of... ja, ik weet niet hoe. In elk geval
geen gelukkig gezicht. Dus u bent ge
slaagd, u bent er werkelijk door?
Ja... summa cum laude.
Nee maar, dat is enorm.. Nog wel
met de beste cijfers... nu, dan kunt u
zeker zijn van een grote carrière... En
u zet een gezicht, alsof u uit het raam
wilt springen.
Helga glimlachte vermoeid.
Ik ben veel te moe om te sprin
gen, mevrouw Von Bergmann. Maar-
zijn die bloemen van u? Wat prachtig...
Roman van
Hans-Otto Meissner
Nederlandse bewerking
H. Magnin Verschuur
gaan? Het viel haar in, dat men ge
zakte doctorandi troosten moest.
Ach, juffrouw Helga... windt u
zich maar niet op! Er is er wel meer
dan een voor zijn examen gezakt en
later toch een beroemdheid geworden.
Kom, liefste, ga eerst eens rustig zit
ten... Zo, en de koffie heb ik al klaar...
ik breng dadelijk een kopje. Och nee,
weet u, een examen is stom toeval, zui
ver een kwestie van geluk. Of men
knap is en wat presteert kan men bij
een examen helemaal niet vaststellen
Die de beste cijfers hebben zijn de
grootste mislukkingen in het leven...
Ja, zo gaat het altijd.
Ik dank u zeer... ja werkelijk, ik dank
u heel erg!
Hebt u dokter Holl al een tele
gram gestuurd? herinnerde mevrouw
Von Bergman bedrijvig.
Zij masseërde haar slapen.
Nee, nog niet. Hij zal het te zijner
tijd weieens horen. Nü heeft hij heel
andere zorgen aan zijn hoofd.
De oude dame ging rechtop zitten.
Wat drommel, Helga! Je laat je
gaan als een kleine bakvis! Veroorloof
een ervaren vrouw, dat zij u eens aan
de oren trekt. Figuurlijk gesproken, na
tuurlijk. Wat is dat voor onzin... Man
nen hebben wel hun bijzondere be
langstellingen en dat is goed... Ik zou
geen man willen hebben, die maar
doorlopend aan mijn rokken hangt. En
u hebt nu eenmaal A gezegd, dus moet
u ook B zeggen!
Helga lachte bitter.
Ach, dat spreekwoord heb ik al
meer gehoord!
Mevrouw Von Bergman tikte energiek
op de tafel.
Dokter Holl is een man op wie
men zich verlaten kan! Hij is niet erg
ordelijk als huurder, dat moet ik zeg
gen, maar wel in karakter. Ondanks
zijn vele werk schrijft hij u toch nu en
dan.
Nu en dan, herhaalde Helga, en
dan schrijft hij alleen over zijn proe
ven. Over zichzelf schrijft hij niets.
Mevrouw Von Bergman streelde Hel
ga's handen.
Maar Helga... Neem me niet kwa
lijk, dokter, die proeven waarover hij
schrijft, dat is hij toch zelf... daar steekt
hij toch met huid en haar zelf in. Wat
moet hij dan verder nog meer schrij
ven? Wees toch verstandig. Hij schrijft
altijd over datgene wat hem het meest
bezighoudt. In deze verantwoordelijke
situatie kan hij geen gloeiende liefdes
brieven schrijven... Bovendien hangt
van dit werk dat hij daarginds doet,
tenslotte toch uw toekomst af... uw ge
meenschappelijke toekomst.
U hebt volkomen gelijk, lieve me
vrouw Von Bergmann, gaf Helga plot
seling toe. Zo denk ik er ook over!
Wanneer hij werkelijk iets vindt en het
leven van dat kind inderdaad verlengen
kan... Daarvan hangt veel voor ons af,
zeer veel zelfs!
-fr
Dr. Holl nam Corvus het glasplaatje
uit de hand en schoof het onder de
microscoop.
Hij bekeek de snede.
Nummer...?
512... proef met Amido-groen C.
Negatief...!
Holl legde de snede opzij en greep,
zonder zijn oog van het occulair af te
nemen, naar de volgende.
Nummer 513..., zei Corvus me
chanisch, amido-groen D.
Negatief, zei Holl even mecha
nisch, trok het plaatje eruit en schoof
het volgende erin.
Nummer 514... Amido-groen E.
Corvus nam de volgende plaat en
reikte hem Holl aan.
Het plaatje werd echter niet aange
nomen.
Corvus boog zich naar hem toe. Holl
scheen ingeslapen te zijn... geen wonder
wanneer je dagelijks achttien of twin
tig uur werkt. Hij, hij sliep toch niet.
Zijn vingers draaiden aan de schroef
waarmee men de lichtsterkte regelt.
Corvus voelde plotseling hoe moe hij
zelf was. Zijn handreikingen had hij
bijna mechanisch verricht en daarom-
bracht deze kleine onderbreking hem
geheel uit het gewone rhythme. Daar
Holl over zijn microscoop gebogen zat,
kon hij zich veroorloven ongegeneerd
te gapen.
Maar toen voelde hij plotseling een
spanning in het vertrek. Iets, dat men
niet zien kon, gebeurde tussen deze vier
muren. Een gebeurtenis was binnen
gekomen. Corvus zag het niet, maar hij
voelde de vreemde aanwezigheid. Hij
hield zijn adem in.
Zijn chef lag volkomen roerloos over
de microscoop, hij verroerde geen vin
ger en zijn gezicht verried niets. Toch
was hij geheel veranderd, alleen kon
Corvus niet zeggen, wat hem zo ver
anderde.
Eindelijk schoof Holl met veel la
waai zijn stoel van de tafel af en stond
gelijktijdig op.
(Wordt vervolgd)
X familielid
X cijfer
X vocht uit vruchten
X speelgoed
Op de kruisjeslijn komt een bekend
spreekwoord.
Verleden week is uit de Spaanse
stad Valencia het motorschip „Spinola"
vertrokken. Aan boord waren hoge gas
ten en wel niemand minder dan Sin
terklaas en zijn knecht Zwarte Piet.
Die twee waren op weg naar Nederland
waar over enkele dagen het grote feest
van de goede Sint weer wordt gevierd.
Dan wordt het een drukke tijd voor de
oude baas, want dan moet hij er voor
zorgen dat duizenden kinderen in Ne
derland wat moois en wat lekkers krij
gen. Gelukkig helpt Piet hem altijd
prima en daarom is Sint ook zo gek
met zijn zwarte knecht. Wat de boot
reis betreft troffen Sinterklaas en Piet
het niet zo erg. Het waaide hard en
toen ze de Straat van Gibraltar door
gevaren waren, begon het gewoonweg
te stormen. Het schip danste op de
golven en op een avond werd het zo
erg, dat Piet er een beetje zeeziek van
werd. Een wonder was dat niet want
Zwarte Piet had eens even geneusd in
de grote zak die Sint in zijn hut had
staan en toen had hij flink van een
boterletter geproefd.
Geweldig lekker, maar door al het
geschommel werd Piet er een beetje
misselijk van. Hij ging dan ook maar
eens even naar het dek van een beetje
frisse lucht genieten. Hij vertelde nie
mand wat hij ging doen en dat was
dom van Piet, want als Sint geweten
had wat Piet van plan was, dan had hij
vast gezegd: „Niks ervan, ik wil je bij
dit stormweer niet op dat gevaarlijke
dek hebben."
En ja, toen Piet op het dek was
aangekomen, gebeurde het grote on
geluk. Ineens kwam er een geweldige
golf over het dek van het schip, die de
arme Piet meesleurde en overboord
wierp. Daar lag hij in het koude wa
ter en het schip ging verder, want nie
mand had iels van het ongeluk ge
merkt. Gelukkig kon Piet goed zwem
men en in de verte zag hij lichtjes op
het land. Misschien was dat wel een
haven. Piet zwom zo hard hij kon, na
dat hij nog een paar maal „Help, help"
had geschreeuwd. Maar niemand aan
boord hoorde hem. Piet worstelde met
de hoge golven en toen hij een half
uurtje gezwommen had, zag hij dat de
lichtjes wel iets dichterbij waren ge
komen, maar het was nog een heel eind
en die arme Piet werd zo moe; hij kon
haast niet meer. Zou hij moeten ver
drinken in die koude zee? Zou hij nooit
meer met zijn baas het grote kinder
feest in Nederland mee kunnen vieren?
Maar wat was dat? Ineens stootte
hij tegen iets hards. Piet richtte zijn
hoofd wat op en toen zag hij dat daar
zomaar een bootje naast hem dreef.
Wat, een geluk! Het was wel een klein
bootje, maar alles was beter dan dat
ijskoude water. Met inspanning van al
zijn krachten klom Piet in het bootje
en daar lagen zowaar een paar riemen
in. Kletsnat begon hij te roeien en hij
schoot nu flink op, want de harde wind
dreef hem in de richting van de licht
jes. Hoe dat bootje daar gekomen was,
wist Piet niet. Misschien was het los
geslagen van een schip, maar dat kon
Piet verder ook niets schelen; als hij
maar aan land kwam.
Intussen had men aan boord van het
schip gemerkt dat Zwarte Piet ver
dwenen was. Sint wilde vroeg naar
bed en hij riep Piet, want die moest
hem helpen de schoenen uit te trekken;
bukken kon Sint namelijk niet best.
Maar Piet was nergens te vinden. De
kapitein en de andere leden van de
bemanning zochten het hele schip af,
maar Zwarte Piet bleef onvindbaar.
En toen begreep men dat Piet over
boord geslagen moest zijn. Wat was
die Sinterklaas bedroefd en radeloos.
Hij hield ook zoveel van zijn trouwe
hulp. En hoe moest het straks gaan
met het uitdelen van de cadeautjes?
Alleen kon hij het werk onmogelijk af.
De hele nacht lag Sint wakker in het
slingerende schip. Arme, arme Piet,
dacht hij telkens.
Intussen had Piet zo hard geroeid
als hij kon en na een uurtje gleed hij
de haven binnen. De mensen keken
vreemd op dat daar zomaar een zwarte,
natte man in een bootje kwam aan
varen. Piet vertelde wat er gebeurd
was en hoen hoorde hij ook dat hij in
Le Havre, een havenplaats in Frankrijk,
terecht was gekomen. Piet werd met
hete koffie en een aspirientje in bed
gestopt en al gauw sliep hij als een
roos, moe van het zwemmen en roeien.
De volgende morgen stond er een be
richtje in het Nieuwsblad van Le Havre
dat de knecht van Sinterklaas uit
Spanje daar zomaar was geland en er
was bij gezet, dat de Sint wel erg on
gerust zou zijn over zijn knecht. Een
uur later kwam er een mijnheer in het
hotel waar Piet onderdak had gevon
den. Piet zat, met droge kleren aan,
juist een kadetje te eten, want hij
voelde zich flink opgeknapt. De mijn
heer stapte naar Piet en zei: „Ik heb
in de krant gelezen dat u hier, nood
gedwongen, aangeland bent. Ik ben
vliegenier en ik heb een helikopter. U
weet wel, zo'n klein vliegtuigje dat
overal landen kan. Ik wil u best weer
aan boord van het schip brengen, bij
uw baas."
„O", juichte Piet, „wat een prachtig
aanbod, wat ben ik daar blij mee, want
ik heb me al suf geprakkizeerd hoe ik
weer bij die goede Sint terug zou kun
nen komen; laten we direct maar gaan."
De vreemde mijnheer en Piet reden
per auto naar het vliegveld en al heel
gauw snorden ze door de lucht. De
vliegenier had al van de havenmensen
vernomen dat het schip „Spinola" op
weg naar Nederland was en in Het
Kanaal voer. Het weer was veel beter
geworden en het vliegtuigje vloog snel
in de richting van het schip.
Op het dek van de „Spinola" stond
Sint droevig over het water te staren,
waarin zijn trouwe knecht verongelukt
moest zijn. Ineens hoorde hij het ge
brom van een vliegtuig. Hij keek op en
zag een helikopter naderen. En wie
keek daar uit het raam van de helikop
ter? De Sint nam de bril van zijn neus
en tuurde nog eens scherp.
„Wel", mompelde hij, „als ik niet
beter wist dan zou ik zeggen dat Piet
in dat ding zit, maar dat kan toch niet?"
De helikopter was nu boven het dek
van het schip en het vliegtuig daalde
heel laag. Toen kwam er een touw uit
de machine en langs dat touw liet
Zwarte Piet zich behendig op het dek
zakken. Sint gaf een schreeuw van
blijdschap. Hij kuste Piet op zijn zwar
te wangen en Piet liepen de tranen uit
de ogen van geluk. Hij zwaaide nog
een keer naar het vertrekkende vlieg
tuig en toen moest Piet mee naar de
kajuit om te vertellen wat er allemaal
gebeurd was. De Sint, de kapitein, de
stuurman, allemaal luisterden ze en ze
konden het haast niet geloven dat Piet
op zo'n wonderbaarlijke manier gered
was. En toen zei Sint: „Piet, wat ben
ik gelukkig dat je er weer bent, ik
zou niet weten wat ik zonder je be
ginnen moest. Nu kunnen we straks in
Nederland zonder zorg mijn verjaardag
vieren."
En daarna greep Sint in de grote zak
en alle leden van de bemanning kre
gen een grote chocoladeletter van hem,
maar Piet kreeg de allergrootste. Een
geweldige P, die zeker wel een pond
woog!