de laatste letters DE VALLEI B H 1 B Dokter HOLL DIJKSTRA jongens en meisjes Voor de Jeugd 20°lo korting VOOR LAGE PRIJS sjoelbak boekenschap Gaan vrouwen straks Frankrijk regeren Meester in de Letteren Nog maar één weekkom niet te laat De Gruyter heeft de grote, zware letters en verreweg de voordeligste. Melk en puur. CHOCOLADE HARTEN VOOR IN DE SCHOENTJES Roomboter-amandelletters I 4.00 per pond. Tot 6 december geeft St. Nicolaas Fa. F. van de Bosch N.V.V. Bestuurdersbond als mannen kerels zgn zwaan kleef aan Recter's Fabrieken N.V., woningruit bakkersbediende M. van Otterlo serveerblaadjes boekenplanken tafeltjes Wij zullen u graag met raad en daad terzijde staan Naar links of rechts? FEUILLETON HET ONPLEZIERIGE AVONTUUR VAN ZWARTE PIET melk en puur 2 stuks in doos 60 ct melkchocolade figuren15 ct taai taai 6 stuks in zakje 30 ct Kassabons voor 10% korting zorgen er voor, dat U met Uw Sinterklaas-inkopen bij De Gruyter extra voordelig uit bent. Nu kunt U guldens verdienen door 10% korting! Bovendien bij elke aankoop van L 5.— De Gruyter-artikelen het Snoepje van de Week voor slechts 10 cent, met als attractie een cowboy te paard. RUYTER Roombotergevuld Speculaas Dik Speculaas Roomboter Amandelpoppcn Amandel Speculaaspoppen Ieder jaar wordt de vraag naar onze groter. Ze zijn dan ook werkelijk iets bijzonders, vervaardigd van roomboter met uitsluitend zuivere amandelvulling en verpakt in een zeer smaakvolle ver pakking, vormen zij steeds een zeer waardevolle verrassing. En de prijs zal u dit jaar zeer meevallen 60 ct per 100 gram 75 ct per stuk 2,00 per pond 1,50 per pond Enthousiast roept daarom iedereen Ha GEBAK 1 op onze wollen vesten, truitjes en rokken. Hoofdstraat 12 - Telefoon 3078 Veenendaal Veenendaal brengt op donderdag 28 nov. 7.30 uur in gebouw Eikenlaan de film Toegang 0.50 Tevens 's middags 4.30 uur kinderfilm Toegang 0.25 KAARTEN verkrijgbaar aan de zaal In onze fabricage- en verpakkingsafdelitg van chemische en pharmaceutische artikelen kunnen enkele ACTIEVE tot 20 jaar geplaatst worden. Gunstige arbeidsvoorwaarden. Pretttge werkkring. Aanmelden bij de Portier van Parallelweg 50 te Veenendaal trnsr aangeboden EEN FLAT-WONING in Veenendaal- Zuid. Huur pl m. f 11.- Gevraagd EEN NIEUWBOUW eengezinswoning. Hoge huur geen bezwaar. Br. onder nr. 3642 aan het bureau van dit blad. Een FLINKE GEVRAAGD, liefst extern. Zo spoedig mogelijk indiensttreding. Patrim.laan 7 Telef. 3187 Veenendaal leveren wtf u in aparte vlotte modellen en kleuren (desgewenst op maat) enz. enz. Maak zelf met ons materiaal, veel goedkoper, wat u graag hebben wil, b.v. of wat dan ook Kerkewijk 37, Veenendaal Telefoon 3014 (Vervolg van pagina 1) zullen jullie straks stemmen? kregen we de volgende antwoorden. Twaalf zeiden vastbesloten te zijn helemaal niet te stemmen. Vier ande ren wilden hun heil links zoeken. Slechts twee bleken geporteerd te zijn voor een centrumpartij. Drie knapen antwoordden: „Dat zal van de om standigheden afhangen, maar als de toestand zo blijft stemmen we niet." „Wie van jullie begeert er een poli tieke loopbaan?" Niemand. Toen de tongen loskwamen bleken er van die 24 jongens maar zes te zijn met gedeeltelijk vertrouwen in een of meer der huidige politieke partijen. De rest gaf unaniem toe te wachten op „de man met de bezem". Tot welke gevaren zo'n politiek va cuum kan leiden is wel duidelijk. Politiek dreigt een vrouwenbezigheid te worden. De meisjes van de hoogste klassen der middelbare scholen dromen van een politieke loopbaan en ook als we de puberin vloeden verwijderen blijkt in deze kringen de actieve be langstelling voor de politiek belangrijk groter te zijn. Typerend voor de ge aardheid van de Franse meisjes is ver der dat ze wel het vertrouwen hebben verloren in de mannen, die regeren, maar niet in het systeem. Er is geen verlangen naar de man met de bezem, maar wel naar bekwame vrouwen of mannen, die het bestaande, politieke leven en het bestuur van land en volk corrigeren. Daarentegen zijn er onder de niet- studerende meisjes duidelijke tekenen van een politieke lusteloosheid, ook weer voor zover ze niet rood zijn op gevoed. Gezien het vrouwenoverschot, het grotere plichtsbesef van de Franse vrouw, de politieke lusteloosheid van de jongemannen en de animo voor een politieke loopbaan bij de studerende meisjes, staat het vast dat over vijf tot tien jaar de Franse vrouwen drie stemmen zullen bezitten tegen de man nen hooguit twee. De Fran?aises zullen dan Frankrijk regeren en het aantal poederdonsjes in de nationale verga dering zal ongeveer verdrievoudigd zijn omdat een goed deel van het vrouwe lijke kiezerscorps geen vertrouwen meer heeft in mannelijke afgevaardig den. Onder deze omstandigheden is het duidelijk, dat Marianne dan ook vrou welijke ministers zal hebben. Maar betekent dit een draai naar links of een slag naar rechts? Hierover lopen de meningen sterk uiteen: teveel thans nog onbekende factoren zullen invloed uitoefenen. Ve len geloven, dat de krachten elkaar in evenwicht zullen houden. De politieke lusteloosheid van „van-huis-uit-rechtse of-centrale-jongemannen" verhoogt de effectieve waarde der communistische stemmen, maar anderzijds verhoogt zij ook de gebruikswaarde der rechts en centrum stemmende Franse vrouwen, die vermoedelijk noch voor een links, noch voor een rechts avontuur zijn te verleiden. Het enige wat vaststaat is, dat de daadwerkelijke politieke invloed van. de Franse vrouw in belangrijke mate zal zijn toegenomen. Behalve de keu ken, de mode, de smaak en het raffi nement zal ze ook de politiek be heersen. Zal het ons dan beter gaan?" vragen de mannen zich af. „Slechter kan nooit", aldus de Eva's. Verschijnt als bijlage van het streekblad „De Vallei" onder redactie v. tante Jos Correspondentie te richten aan tante Jos, per adres Parallelweg 10, Veenendaal Correspondentie. Beste Tonnie en Gerda, Natuurlijk zijn jullie welkom in onze familiekring. Jullie verjaardagen heb ik genoteerd. Krijg ik nog eens een brief van jullie? Je krijgt dan zeker antwoord in onze kinderrubriek. Ook raadsels, ver haaltjes of versjes mag je gerust insturen. Dag hoor, hartelijke groeten van Tante Jos. P.S. Ook de neven en nichten die alleen hun namen opgaven voor de verjaardags kalender welkom in onze kring! ZILVERPAPIER-ACTIE We kregen weer een berg zilverpapier en wel van: Wouter en Jopie v. d. Bijl; Jantje Dave- laar; Corrie en Willy de Kruif; Corrie en Truus Roks; Diny Alberts; Ineke van Hardeveld; Piet Willemsen; Henny v. d. Berg; Chris en Ineke Septer; Corrie van Holland; Truusje en Corrie Roks; Cokky en Gerard van Wakeren; mevrouw Van Looyen. Hartelijk dank! ONZE JARIGEN 28 nov. Francina Boelhouder 28 Sientje v. d. Haar 28 Eefje Lansing 28 Neli van Burken 29 Cornelis Vendelo, Eist dec. Jelis Roorbeen Bas je van Leeuwen Henri v. d. Haar Frans Lansing Ina Damman Josje Jansen OPLOSSING RAADSELS I. ruit, vers, snees, urn, Surhuisterveen II. Niet thuis in de rijen horen: poon, trap, gier, geranium, chloor. III. Marie, Arie. I. houtskool of steenkool. II. Zeist. III. NIEUWE RAADSELS Voor ouderen. I. Xplaats in Zeeland X plaats in België X eiland Ind. Archipel Xeen der kleine Soenda-eil. Xmeer in Friesland XDuits grensstation X plaats in zuid-Frankrijk Xrivier in Rusland X plaats in Drente Xvoorstad van Antwerpen Xstad in midden Frankrijk Xplaats in Italië Xplaats in de Achterhoek X plaats in Gelderland X rivier in Egypte X eil. t.n.v. Nw. Guinea Xgr. eil. noord. Atl. Oceaan X rivier in Spanje Xstad uit gesch. v. Luther XBelgische kustplaats X plaats in Drente X andere naam voor Perzië X eil. uit gesch. v. Napoleon X staat in midden-Amerika Op de kruisjeslijn komt een bekend spreekwoord. Voor jongeren. I. LEG- KRUK VUUR- PEUK PIANO- KNOP DEUR- STEEN SIGARETTEN- KAART TAFEL- KRUIN HA- LOOD POT- SPITS BOOM- MER TOREN- POOT Hierboven staan rijen met gedeelten van woorden. Links het eerste gedeelte, rechts het tweede gedeelte. Maar de ge deelten aan de rechterkant zijn door el kaar gehaspeld. Kunnen jullie de woorden weer goed schrijven? II. Wie breekt door en blijft toch heel? III. X het tegenoversgest. van arm X 60 minuten X maak je op school X verblijfplaats van duiven X kledingstuk (38) Nee, lieveling, dat zou ik nooit doen. Zij trok zijn hoofd naar zich toe. Ik hou zoveel van je, Stefan en ik ben zo gelukkig. Hij kuste haar lang en hield haar stevig in zijn armen. Stefan, ben ik werkelijk nog zo ziek? Hij kuste haar ogen. Wel nee, kindje, echt ziek ben je niet meer, je moet alleen nog ontzien worden. Je moet iedere opwinding ver mijden, weet je. Ja, Stefan. Hij trok haar van de bank overeind. Ik geloof dat er nu koele lucht van het meer aan komt waaien. Het is be ter, dat we nu gaan, lieveling. Zoals je wilt. Zwijgend, dicht naast elkaar, liepen ze onder de magnolia's naar de vijver, staken het bruggetje over en betraden het slapende huis. Hoofdstuk 20 Mevrouw Von Bergman duwde de deur van Helga's kamer open en bracht een vaas verse bloemen binnen. Deze kamer was 'haar trots, want geen enkele huurder was ordelijker dan juffrouw Römer en niemand ontzag de meubels meer dan zij. Ieder stuk stond op zijn plaats, zelfs de boeken, schrif ten en potloden lagen netjes op tafel, alsof het aankwam op een centimeter. Ja, Helga Römer was een huurster, van wie iedere dame, die tegenwoordig tot verhuren gedwongen was, slechts dro men kon. Zij kookte en waste niet op de kamer, hield rekening met de buren en was oersolide. Zolang mevrouw Bergman haar kende had zij altijd slechts een en dezelfde vriend gehad, namelijk Dr. Holl. Daar kon men wer kelijk niets op tegen hebben. Tenslotte wilden ze trouwen zodra zijn opdracht in Italië afgelopen was. Verschrikkelijk was dat met dat mooie meisje daar ginds, dat absoluut moest sterven. Vandaag was het Helga Römer's grote dag dus, vandaag deed zij exa men. Voor haar behoefde men niet bang te zijn. Ofschoon... er waren wel eens gevallen geweest waarbij juist de besten bij het examen nerveus wer den. In het deruslot werd een sleutel om gedraaid en mevrouw Von Bergman haastte zich naar beneden. Daar was zij al! Nu, juffrouw Römer... hoe is het gegaan? Zij trok Helga haastig mee tot in haar kamer. Maar daar, in het heldere daglicht, beviel Helga's gezicht haar helemaal niet. O Heer... is het dan toch fout ge- Helga keek haar hospita verbaasd aan. Hoezo... ik ben toch geslaagd! Nu ging mevrouw Von Bergmann ook zitten. Ze was zeer verwonderd. Geslaagd! Hoe heb je ooit van je leven gehoord! En u zet een gezicht als of... ja, ik weet niet hoe. In elk geval geen gelukkig gezicht. Dus u bent ge slaagd, u bent er werkelijk door? Ja... summa cum laude. Nee maar, dat is enorm.. Nog wel met de beste cijfers... nu, dan kunt u zeker zijn van een grote carrière... En u zet een gezicht, alsof u uit het raam wilt springen. Helga glimlachte vermoeid. Ik ben veel te moe om te sprin gen, mevrouw Von Bergmann. Maar- zijn die bloemen van u? Wat prachtig... Roman van Hans-Otto Meissner Nederlandse bewerking H. Magnin Verschuur gaan? Het viel haar in, dat men ge zakte doctorandi troosten moest. Ach, juffrouw Helga... windt u zich maar niet op! Er is er wel meer dan een voor zijn examen gezakt en later toch een beroemdheid geworden. Kom, liefste, ga eerst eens rustig zit ten... Zo, en de koffie heb ik al klaar... ik breng dadelijk een kopje. Och nee, weet u, een examen is stom toeval, zui ver een kwestie van geluk. Of men knap is en wat presteert kan men bij een examen helemaal niet vaststellen Die de beste cijfers hebben zijn de grootste mislukkingen in het leven... Ja, zo gaat het altijd. Ik dank u zeer... ja werkelijk, ik dank u heel erg! Hebt u dokter Holl al een tele gram gestuurd? herinnerde mevrouw Von Bergman bedrijvig. Zij masseërde haar slapen. Nee, nog niet. Hij zal het te zijner tijd weieens horen. Nü heeft hij heel andere zorgen aan zijn hoofd. De oude dame ging rechtop zitten. Wat drommel, Helga! Je laat je gaan als een kleine bakvis! Veroorloof een ervaren vrouw, dat zij u eens aan de oren trekt. Figuurlijk gesproken, na tuurlijk. Wat is dat voor onzin... Man nen hebben wel hun bijzondere be langstellingen en dat is goed... Ik zou geen man willen hebben, die maar doorlopend aan mijn rokken hangt. En u hebt nu eenmaal A gezegd, dus moet u ook B zeggen! Helga lachte bitter. Ach, dat spreekwoord heb ik al meer gehoord! Mevrouw Von Bergman tikte energiek op de tafel. Dokter Holl is een man op wie men zich verlaten kan! Hij is niet erg ordelijk als huurder, dat moet ik zeg gen, maar wel in karakter. Ondanks zijn vele werk schrijft hij u toch nu en dan. Nu en dan, herhaalde Helga, en dan schrijft hij alleen over zijn proe ven. Over zichzelf schrijft hij niets. Mevrouw Von Bergman streelde Hel ga's handen. Maar Helga... Neem me niet kwa lijk, dokter, die proeven waarover hij schrijft, dat is hij toch zelf... daar steekt hij toch met huid en haar zelf in. Wat moet hij dan verder nog meer schrij ven? Wees toch verstandig. Hij schrijft altijd over datgene wat hem het meest bezighoudt. In deze verantwoordelijke situatie kan hij geen gloeiende liefdes brieven schrijven... Bovendien hangt van dit werk dat hij daarginds doet, tenslotte toch uw toekomst af... uw ge meenschappelijke toekomst. U hebt volkomen gelijk, lieve me vrouw Von Bergmann, gaf Helga plot seling toe. Zo denk ik er ook over! Wanneer hij werkelijk iets vindt en het leven van dat kind inderdaad verlengen kan... Daarvan hangt veel voor ons af, zeer veel zelfs! -fr Dr. Holl nam Corvus het glasplaatje uit de hand en schoof het onder de microscoop. Hij bekeek de snede. Nummer...? 512... proef met Amido-groen C. Negatief...! Holl legde de snede opzij en greep, zonder zijn oog van het occulair af te nemen, naar de volgende. Nummer 513..., zei Corvus me chanisch, amido-groen D. Negatief, zei Holl even mecha nisch, trok het plaatje eruit en schoof het volgende erin. Nummer 514... Amido-groen E. Corvus nam de volgende plaat en reikte hem Holl aan. Het plaatje werd echter niet aange nomen. Corvus boog zich naar hem toe. Holl scheen ingeslapen te zijn... geen wonder wanneer je dagelijks achttien of twin tig uur werkt. Hij, hij sliep toch niet. Zijn vingers draaiden aan de schroef waarmee men de lichtsterkte regelt. Corvus voelde plotseling hoe moe hij zelf was. Zijn handreikingen had hij bijna mechanisch verricht en daarom- bracht deze kleine onderbreking hem geheel uit het gewone rhythme. Daar Holl over zijn microscoop gebogen zat, kon hij zich veroorloven ongegeneerd te gapen. Maar toen voelde hij plotseling een spanning in het vertrek. Iets, dat men niet zien kon, gebeurde tussen deze vier muren. Een gebeurtenis was binnen gekomen. Corvus zag het niet, maar hij voelde de vreemde aanwezigheid. Hij hield zijn adem in. Zijn chef lag volkomen roerloos over de microscoop, hij verroerde geen vin ger en zijn gezicht verried niets. Toch was hij geheel veranderd, alleen kon Corvus niet zeggen, wat hem zo ver anderde. Eindelijk schoof Holl met veel la waai zijn stoel van de tafel af en stond gelijktijdig op. (Wordt vervolgd) X familielid X cijfer X vocht uit vruchten X speelgoed Op de kruisjeslijn komt een bekend spreekwoord. Verleden week is uit de Spaanse stad Valencia het motorschip „Spinola" vertrokken. Aan boord waren hoge gas ten en wel niemand minder dan Sin terklaas en zijn knecht Zwarte Piet. Die twee waren op weg naar Nederland waar over enkele dagen het grote feest van de goede Sint weer wordt gevierd. Dan wordt het een drukke tijd voor de oude baas, want dan moet hij er voor zorgen dat duizenden kinderen in Ne derland wat moois en wat lekkers krij gen. Gelukkig helpt Piet hem altijd prima en daarom is Sint ook zo gek met zijn zwarte knecht. Wat de boot reis betreft troffen Sinterklaas en Piet het niet zo erg. Het waaide hard en toen ze de Straat van Gibraltar door gevaren waren, begon het gewoonweg te stormen. Het schip danste op de golven en op een avond werd het zo erg, dat Piet er een beetje zeeziek van werd. Een wonder was dat niet want Zwarte Piet had eens even geneusd in de grote zak die Sint in zijn hut had staan en toen had hij flink van een boterletter geproefd. Geweldig lekker, maar door al het geschommel werd Piet er een beetje misselijk van. Hij ging dan ook maar eens even naar het dek van een beetje frisse lucht genieten. Hij vertelde nie mand wat hij ging doen en dat was dom van Piet, want als Sint geweten had wat Piet van plan was, dan had hij vast gezegd: „Niks ervan, ik wil je bij dit stormweer niet op dat gevaarlijke dek hebben." En ja, toen Piet op het dek was aangekomen, gebeurde het grote on geluk. Ineens kwam er een geweldige golf over het dek van het schip, die de arme Piet meesleurde en overboord wierp. Daar lag hij in het koude wa ter en het schip ging verder, want nie mand had iels van het ongeluk ge merkt. Gelukkig kon Piet goed zwem men en in de verte zag hij lichtjes op het land. Misschien was dat wel een haven. Piet zwom zo hard hij kon, na dat hij nog een paar maal „Help, help" had geschreeuwd. Maar niemand aan boord hoorde hem. Piet worstelde met de hoge golven en toen hij een half uurtje gezwommen had, zag hij dat de lichtjes wel iets dichterbij waren ge komen, maar het was nog een heel eind en die arme Piet werd zo moe; hij kon haast niet meer. Zou hij moeten ver drinken in die koude zee? Zou hij nooit meer met zijn baas het grote kinder feest in Nederland mee kunnen vieren? Maar wat was dat? Ineens stootte hij tegen iets hards. Piet richtte zijn hoofd wat op en toen zag hij dat daar zomaar een bootje naast hem dreef. Wat, een geluk! Het was wel een klein bootje, maar alles was beter dan dat ijskoude water. Met inspanning van al zijn krachten klom Piet in het bootje en daar lagen zowaar een paar riemen in. Kletsnat begon hij te roeien en hij schoot nu flink op, want de harde wind dreef hem in de richting van de licht jes. Hoe dat bootje daar gekomen was, wist Piet niet. Misschien was het los geslagen van een schip, maar dat kon Piet verder ook niets schelen; als hij maar aan land kwam. Intussen had men aan boord van het schip gemerkt dat Zwarte Piet ver dwenen was. Sint wilde vroeg naar bed en hij riep Piet, want die moest hem helpen de schoenen uit te trekken; bukken kon Sint namelijk niet best. Maar Piet was nergens te vinden. De kapitein en de andere leden van de bemanning zochten het hele schip af, maar Zwarte Piet bleef onvindbaar. En toen begreep men dat Piet over boord geslagen moest zijn. Wat was die Sinterklaas bedroefd en radeloos. Hij hield ook zoveel van zijn trouwe hulp. En hoe moest het straks gaan met het uitdelen van de cadeautjes? Alleen kon hij het werk onmogelijk af. De hele nacht lag Sint wakker in het slingerende schip. Arme, arme Piet, dacht hij telkens. Intussen had Piet zo hard geroeid als hij kon en na een uurtje gleed hij de haven binnen. De mensen keken vreemd op dat daar zomaar een zwarte, natte man in een bootje kwam aan varen. Piet vertelde wat er gebeurd was en hoen hoorde hij ook dat hij in Le Havre, een havenplaats in Frankrijk, terecht was gekomen. Piet werd met hete koffie en een aspirientje in bed gestopt en al gauw sliep hij als een roos, moe van het zwemmen en roeien. De volgende morgen stond er een be richtje in het Nieuwsblad van Le Havre dat de knecht van Sinterklaas uit Spanje daar zomaar was geland en er was bij gezet, dat de Sint wel erg on gerust zou zijn over zijn knecht. Een uur later kwam er een mijnheer in het hotel waar Piet onderdak had gevon den. Piet zat, met droge kleren aan, juist een kadetje te eten, want hij voelde zich flink opgeknapt. De mijn heer stapte naar Piet en zei: „Ik heb in de krant gelezen dat u hier, nood gedwongen, aangeland bent. Ik ben vliegenier en ik heb een helikopter. U weet wel, zo'n klein vliegtuigje dat overal landen kan. Ik wil u best weer aan boord van het schip brengen, bij uw baas." „O", juichte Piet, „wat een prachtig aanbod, wat ben ik daar blij mee, want ik heb me al suf geprakkizeerd hoe ik weer bij die goede Sint terug zou kun nen komen; laten we direct maar gaan." De vreemde mijnheer en Piet reden per auto naar het vliegveld en al heel gauw snorden ze door de lucht. De vliegenier had al van de havenmensen vernomen dat het schip „Spinola" op weg naar Nederland was en in Het Kanaal voer. Het weer was veel beter geworden en het vliegtuigje vloog snel in de richting van het schip. Op het dek van de „Spinola" stond Sint droevig over het water te staren, waarin zijn trouwe knecht verongelukt moest zijn. Ineens hoorde hij het ge brom van een vliegtuig. Hij keek op en zag een helikopter naderen. En wie keek daar uit het raam van de helikop ter? De Sint nam de bril van zijn neus en tuurde nog eens scherp. „Wel", mompelde hij, „als ik niet beter wist dan zou ik zeggen dat Piet in dat ding zit, maar dat kan toch niet?" De helikopter was nu boven het dek van het schip en het vliegtuig daalde heel laag. Toen kwam er een touw uit de machine en langs dat touw liet Zwarte Piet zich behendig op het dek zakken. Sint gaf een schreeuw van blijdschap. Hij kuste Piet op zijn zwar te wangen en Piet liepen de tranen uit de ogen van geluk. Hij zwaaide nog een keer naar het vertrekkende vlieg tuig en toen moest Piet mee naar de kajuit om te vertellen wat er allemaal gebeurd was. De Sint, de kapitein, de stuurman, allemaal luisterden ze en ze konden het haast niet geloven dat Piet op zo'n wonderbaarlijke manier gered was. En toen zei Sint: „Piet, wat ben ik gelukkig dat je er weer bent, ik zou niet weten wat ik zonder je be ginnen moest. Nu kunnen we straks in Nederland zonder zorg mijn verjaardag vieren." En daarna greep Sint in de grote zak en alle leden van de bemanning kre gen een grote chocoladeletter van hem, maar Piet kreeg de allergrootste. Een geweldige P, die zeker wel een pond woog!

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1957 | | pagina 4