DE VALLEI Dokter HOLL Rookworst Gelderse 250 gram 99 Kapucijners 500 gram Spinazie literblik Prima cacao 250 gram Koffie huishoud-kwaliteit 250 gram 89 ierwten 49 Boterh.korrels SZ 39 Pindakaas in drinkglas 59 Haring i„tasaus3bHkjes100 Biscuit Zaanse Molen rol 35 Thee kwaliteit 100 gram 49 Calif, pruimen g™ 35 Droptoffees JZ 49 Peperm.balleng™39 Borstulevelleng"i 25 Huishoudzeep Tui! 17 Zware dweilen er, 59 AH-Lucifers 2 pak 39 Palmoliezeep 4,t 59 Bruine bonen Witte bonen Spliterwten Grauwe erwten5™ 52 Groene erwten 5g°° 29 Bruine bonen 39 Kapucijners 500 89 150 AQ Havermout Siam-rijst AA Macaroni 99 Vermicellis™^ 19 Maizena per pak 19 Vet spek gerookt Zuurkoolspek 59 Zuiver rundvet 55 Fijne snijworst 743 Leverworst Geld. ham Ontbijtspek Leverpastei Edammers Tafelbeschuit stuks 26 Ontbijtkoek grote koek 42 45 32 ''«ui, 99 Margarine ïTèfJ 00 maakt u het leven goedkoperI Voor de Jeugd Oudejaarsavond Albert Heijn laat nieuwe klanten aan 't woord: rC^met wortelen Stevige kost die de weerstand verhoogt Voor een voordelige voedzame maaltijd Albert Heijn fijne vleeswaren Bij AH 62 artikelen in prijs verlaagd! i Verschijnt als bijlage van het streekblad „De Vallei" onder redactie v. tante Joa Correspondentie te richten aan tante Jos, per adres Parallelweg 10, Veenendaal OPLOSSING RAADSELS I. Zwammerdam, Kijkduin, Loon op Zand, Ooltgensplaat, Vollenhove, Krommenie. II. straal-jager, straaljager. III. Aan elke voet vijf tenen. I. top - aas, topaas. II. Medemblik, Roermond, Barneveld, Noordwijk, Winschoten, Voorburg. III. De Melkweg. Vader en moeder en vier kinderen zaten in de kamer. Het was Oudejaars avond. Nog een half uurtje en het jaar 1957 zou voorbij zijn. Ze hadden samen naar de radio geluisterd, ze hadden een schaal vol heerlijke oliebollen gegeten en nu was het wachten op de klokslag van 12 uur. Dan zouden ze naar buiten gaan om nog even een beetje pret te hebben. Er moesten toch een paar knappers afgestoken worden om de komst van het nieuwe jaar aan te kon digen. Vader was die Oudejaarsavond vroeg van zijn werk thuisgekomen en hij had vier knappers meegebracht. Voor ieder van zijn kinderen één om ter ere van het nieuwe jaar af te ste ken. Meer wilde vader niet, want hij hield niet van al dat spektakel op de straat, maar zo'n enkel knappertje was toch wel aardig. De vier voetzoekers werden op de schoorsteen gelegd, dan waren ze mooi droog als ze afgestoken werden. TWAALF UUR Nog enkele minuten en het zou twaalf uur zijn. Moeder schonk voor de kin deren een glas coca-cola in, waar ze zo dol op waren en vader en moeder kregen een glaasje wijn. Moeder legde bij ieder glas een dikke slagroomsoes. We drinken de glazen leeg en we eten straks de roomsoezen op en dan gaan we naar buiten, zei vader. Wacht, zei moeder, ik zal nog even de kachel bijvulllen, die heeft zo hard gebrand de hele avond, en dan vergeten we het straks niet. Moeder pakte de kolenkit en gooide een flinke laag kolen in de kachel. Daarna klonken er plechtig twaalf sla gen uit de luidspreker. Ze wensten elkaar een gelukkig 1958 toe en de glazen met cola en wijn werden op geheven. Een gelukkig en voorspoedig jaar jongens, zei vader, en allemaal kregen ze een dikke zoen. En nu de slagroomsoezen, zei moeder. Leo, de oudste zoon, keek toevallig op de schoorsteen en ineens zag hij dat er maar twee voetzoekers meer lagen. Hé, riep hij, waar zijn die andere twee voetzoekers gebleven? Iedereen keek naar de schoorsteen en werkelijk, twee knappers waren verdwenen. Dat is ook wat, zeiden de kinde ren, we hebben er maar vier en nu zijn er ook nog twee weg, hoe kan dat nu? De hele familie ging zoeken in de buurt van de schoorsteen, maar nergens wa ren de voetzoekers te vinden. Nou ja, zei vader, die komen wel weer voor de dag, laten we maar eerst onze roomsoes opeten. Dat deden ze. Vader zat vlak bij de kachel en ineens klonk er een gewel dige knal in de kachel, direct gevolgd door een tweede knal. Vader wilde net een grote hap van de roomsoes nemen en hij schrok zo van de knallen, dat hij met zijn neus in de soes terecht kwam. En toen zat zijn hele gezicht vol slag room, zijn ene oog zat zelfs helemaal dicht geplamuurd. Toen liet vader van pure schrik de rest van de roomsoes ook nog vallen en die kwam natuurlijk net omgekeerd op zijn mooie broek terecht. Vader keek zo beteuterd dat de kinderen allemaal moesten lachen. Maar moeder lachte niet. Nu moet je toch eens kijken, die prachtige broek. Mijn gezicht is veel erger, steunde vader, veeg die rommel dan toch eens weg. TWEE KNALLEN Moeder haalde water en een doek uit de keuken en vader werd weer toon baar gemaakt. Ook de slagroom op de broek werd weggeveegd, maar er bleef een lelijke vlek achter. Moeder zuchtte ervan, maar vader zei: De stomerijen moeten in 1958 ook wat te doen hebben. Hu, zei moeder, wat ben ik ge schrokken van die knallen in de ka chel, hoe komen die dingen daar nu in? Och, antwoordde vader, die zijn van de schoorsteen gevallen, toen er vanavond nog een grote vrachtauto door de straat ging en ze zijn in de kolenkit terecht gekomen en toen heeft moeder ze in de kachel gesmeten. Toen de schrik voorbij was gingen ze naar buiten met de twee voetzoekers. De beide jongste kinderen mochten ze aansteken. Leo en Jaap, de twee oud sten, vonden dat best. Pang, zei de voetzoeker van Jan. Die is voor het oude jaar, zei vader. Pang, zei de knapper van Marietje. En die is voor het nieuwe jaar, zei vader. De buren waren ook buiten en er werden veel handen gedrukt en goede wensen uitgesproken. De andere kin deren uit de straat hadden ook nog een paar knappers en zo was het nog even heel gezellig in de buurt. Maar om half één klapte moeder in de han den en riep? Vooruit, allemaal naar bed. Het feest van Oudejaarsavond was voorbij. Ze togen allemaal naar boven en vader zei nog: Je kunt nog van alles beleven op die laatste avond van het jaar, ik ben nog nooit met zo'n zoete neus het nieuwe jaar ingegaan. En ook niet met zo'n lelijke vlek in je broek, zei moeder een beetje snibbig. FEUILLETON Roman van Hans-Otto Meissner Nederlandse bewerking H. Magnin Verschuur (47) Daarna lagen ze onder de oude olijf bomen op het grasveld en keken naar een lieveheersbeestje dat zich ver schrikkelijk inspande om tot aan de punt van een grassprietje te klimmen Toen hij boven was en om zich heen gekeken had, kroop hij langs de bin nenzijde van het blad weer terug. Waarom doet zo'n kever dat? vroeg Angela, daar boven is toch niets voor hem te eten. Wat denk jij materialistisch, lie veling... ik vermoed dat hij alleen maar bij jou naar binnen wilde kijken. Zij kreeg een kleur en trok haar badpak hoger op. 's Middags reden ze met Corvus en Helga naar Como om de Dom te be kijken. Angela had hem van binnen nog wel niet gezien, maar toch liet men haar de leiding over. Haar kennis van de kunstgeschiedenis was verbluffend, hoewel zij deze wijsheid slechts uit boeken of van haar vader had. Hoe goed zij overal vanaf wist bleek bij deze rondgang, want zij wees de andere drie menige kostbaarheid in hout of steen aan, die zelfs een man als Holl achteloos voorbijgegaan zou zijn. Ze bracht de dienstdoende pater in grote verlegenheid toen zij hem naar de grafsteen van koning Clovis vroeg. De vrome man had daar nog nooit van gehoord. Maar Angela hield vol, dat deze vorst der Longobarden hier in de Dom begraven lag. Ze had inderdaad gelijk, want er werd tenslotte toch nog iemand gevonden, die haar naar de gezochte grafsteen bracht. Halfverge ten en scheefgewaaid stond hij buiten in een hoek. Angela was zo trots op het resultaat van haar vasthoudend heid, dat zij de plompe sculpturen erop prachtig vond. Tenslotte werd thee gedronken in de Villa d'Este en vandaar ging het over Cernobolo met het Belaggio-veer naar huis. -H- Na het avondeten werd Stefan door Helga voor een partijtje schaak uitge nodigd en hij volgde haar naar de speeltafel voor de haard. Angela wilde niet toekijken. Ik zal voor jullie wat muziek ma ken, stelde ze voor, en wie gewonnen heeft, geeft mij een teken. Dan zal de Triomfmars uit Aïda weerklinken! Hoewel hij anders een goed speler was, verzette Holl thans zijn stukken zonder duidelijk plan voor ogen. Daar door werden de pauzen tussen zijn zet ten langzamerhand steeds groter. Helga sloeg hem zwijgend gade. Uiterlijk scheen het, alsof hij zeer in het spel verdiept was. Tenslotte ech ter verroerde hij zich in het geheel niet meer. Hij zat met zijn hoofd in zijn hand en luisterde naar Angela, die ginds aan de vleugel voor zich heen zat te fantaseren. Ik wacht al tien minuten op uw volgende zet, dokter, zei Helga einde lijk. O, pardon! Stefan schrok. Hij. greep een stuk en schoof het in een ander veld. Helga haalde de schouders op. Dat was niet verstandig... nu staat je koningin in een moeilijke positie. Hij zei niets, leunde achterover en streek met de hand over de ogen. Stefan... je houdt dus van haar? vroeg Helga. Hij zag haar verschrikt aan. Toch had de vraag hem niet zo overrompeld als zij gedacht had. Nee, Helga, antwoordde hij na enig nadenken, ik hou niet van haar. Maar het is toch wel natuurlijk, dat iemand, om wie men zo gestreden heeft.... ...en die zo lief is als Angela, on derbrak zij hem, dat wilde je zeker zeggen? Ook dat, gaf hij toe, en zijn stem klonk wat opgewonden. dat iemand, om wie men zo ge streden heeft, maakte zij de zin af, je zeer aan het hart ligt. Stefan ging hier niet op in. Hij scheen weer naar Angela te luisteren, die met zachte stem een Spaans liedje zong. Amriss heeft vandaag geschreven, nietwaar, Stefan? Ja, hij heeft geschreven... hij zit al midden in de onderhandelingen om mijn serum productief te maken. Zij keek hem verwonderd aan. Zonder jou? Holl maakte een ongeduldige bewe ging en het scheen, alsof hij wilde op staan. Een ogenblik nog, Stefan. Hij bleef zitten en deed zelfs moeite tegen haar te glimlachen. Je weet, Stefan, dat Angela erop stond, dat ik op die beslissende dag hier zou zijn. En Alberti heeft dringend verzocht om ook daarna nog wat te blijven... alles terwille van Angela. Maar... zij bukte zich een weinig naar voren en sprak nu harder dan zij van plan was, maar, Stefan... ik kan nu niet langer meer onder één dak met jou en... je vrouw samenleven! Ik kan het eenvoudig niet aanzien, hoe haar... ik bedoel, hoe zij tegenover je staat... met welke vanzelfsprekendheid zij jou voor haar man houdt... je weet, Stefan, dat ik zelden zeg, dat ik niet meer kan, DIE HEEFT ME WAKKER GESCHUD! Je verandert niet zo gauw van kruidenier. Maar toen die radicale prijsverlaging van Albert Heijn afkwam... toen gingen me de ogen open.Toen werd het prijsverschil wel héél erg duidelijk... Toen ben ik meteen klant bij Albert Heijn geworden... Wat een besparing! Iedere week, iedere dag! En bovendien heb je het veilige gevoel, dat als 't maar éven kan, Albert Heijn zijn prijzen prompt verlaagt... en dat je altijd de beste kwaliteit koopt... Tot morgen, mevrouw, bij Albert Heijn! Wat lage prijzen betreft is deze exceptionele aanbieding de M t/m woensdag 8 januari liter blik 500 JQ gram lU 5°° OQ gram O W 500 gram kant en klaar kant en klaar literblik 69 literblik 69 gram Saks. gram i %3 vlugkokend pak 500 gram £0 grove korrel, droogkokend 500 gr. elleboogjes pak 250 gram 100 gram 100 gram per blik 37 Wanneer u enig AH-artikel niet élke cent waard acht die u ervoor betaalde dan geeft AH u het voile bedrag terug. Albert Heijn maar ditmaal.... kan ik werkelijk niet meer! Hij keek op het schaakbord en de stukken, hij zag ook hoe zij haar zak doekje ineenfrommelde en haar vin gers erin boorde. Ik begrijp het, Helga... Ik kan me indenken hoe onnatuurlijk en pijnlijk dit alles voor jou moet zijn... Je hebt gelijk, Niemand kan je dit kwalijk ne men... Maar niet jij zult afreizen, maar ik ga heen! Ja, ik weet wat ik zeg. Het speelt me allang door het hoofd. Maar, je moet me beloven, Helga, dat je nog een of twee weken hier blijft. Toen hij haar bevestiging hierop niet kreeg, ging hij verder: Er moet in ieder geval een toe gewijd iemand bij haar blijven. We mogen haar nog niet zo heel alleen laten. Maar Stefan... zij is toch volkomen gezond! Hij maakte een ontkennend gebaar met de hand. Daarvan ben ik nog niet zo over tuigd, Helga... de schijn bedriegt vaak. In werkelijkheid is zij, evenals vroeger, zeer vatbaar. Daardoor verdraagt ze nog geen sterke geestelijke opwindin gen. Mijn plotseling afreizen moet jij haar op een of andere wijze verklaren, van vrouw tot vrouw gaat dat beter... Vertel haar van een telegram, dat Amriss gezonden heeft, of zo iets. We moeten het aan Alberti overlaten haar de gehele waarheid op te biechten. Maar als arts moet ik er op staan, dat jij goed op haar past. En je moet me onmiddellijk van de geringste veran dering op de hoogte stellen. Wanneer ik wegga, moet ik de stellige zekerheid hebben, dat er goed voor haar gezorgd Helga hield het hoofd gebogen, alsof zij deemoedig de instructies aanhoorde. Goed, zei ze eindelijk, goed, Ste fan... ik beloof je bij Angela te blijven en goed voor haar te zorgen. Ga je morgen of overmorgen weg? Overmorgen. Overmorgen vroeg? Ja.... heel vroeg. Helga boog zich weer over het bord en bekeek de stand van het spel. Met haa* volgende zet nam ze Stefans ko ningin weg. Wat speel je vandaag verschrik kelijk slecht, Stefan... Laten we er maar mee ophouden. Deze partij heeft toch geen zin meer. Voor wie? vroeg Angela vanaf de piano, voor wie moet ik de Triomfmars spelen? Holl vermeed het antwoord. Dat is nog niet beslist, riep Helga terug. De partij wordt een andere keer verder gespeeld. Zij reikte Stefan de hand en wenste hem goede nacht. Breng nu je vrouw naar bed. De dag was zeer inspannend voor haar. Zij drukte zijn hand, liet haar blik over zijn gezicht glijden en liep snel weg. Helga ging naar buiten. Op het ter ras stond Alberti van de ontbijttafel op om haar goede morgen te wensen. Zij ging naast hem zitten en zag met verwondering, dat slechts voor hen beiden gedekt was. Ja, Helga, je moet mijn gezel schap maar voor.lief nemen, verklaar de Alberti, terwijl hij haar melk en suiker aanreikte. Angela en Stefan hebben al ontbeten en Corvus zit waar schijnlijk al sedert een onmenselijk vroeg uur in het laboratorium. Hij moet de lijsten samenstellen, die Holl in München zal nodig hebben. Zij sneed een broodje door en smeer de er boter op. (Wordt vervolgd)

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1957 | | pagina 4