DE VALLEI
goedkopez kuUhtud&i
chocoladerepen ||l
SIMON
DE WIT
Dokter HOLL
Leidsekaas j0ng 500 gram »an-wvoor 95
Gehakt 400 gramsblik vanTHL voor 89
1 pot rode Pruimenjam
2heerlijke dikke
Tutti-frutti Californisch z
ZUIVER
RUNDVET
Veenendaal verzette de bakens en won in
Arnhem van Eendracht
G.V.V.V. moest in Bussum met gelijk spel
genoegen nemen
Voor de Jeugd
Hoofdstraat 93
Veenendaal
Sneeuwstorm bleek geen beletsel te zijn
Dovo werd de eerste nederlaag
opgedrongen door het
Wageningse S.K.V.
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
Ijs, scliaasten, maar..
Matjan verloor van
C.S.W. uit Wilnis
1-4
Kulan leed nederlaag
tegen S.D.Y.B. uit
Barneveld
Nieuwe voordelen in de actie voor
NIEUWE
melk of puur voor
bij aankoop van een 100 gramspak SdW thee
200ud-Hollandse wafelkoeken
Blikgroentenweek:
half blik Sperciebonen 46
424-
500 gramsbeker
FEUILLETON
Eindelijk Is er dan weer eens verheu
gend nieuws van „Veenendaal", want om
in de wel erg slechte weersomstandig
heden van zondag een uitwedstrijd te
winnen, kan toch wel een prestatie op
zichzelf genoemd worden.
Door deze overwinning hebben de Vee-
nendalers hun lot weer geheel in eigen
handen. Wordt in de nog resterende wed
strijden een beetje gevoetbald dan kunnen
nog een behoorlijk aantal punten ver
zameld worden, waardoor het degradatie
gevaar afgewend zal kunnen worden.
Of deze overwinning nu bepaald aan het
gewijzigde systeem te danken is kunnen
we moeilijk beweren.
Nee, het systeem met een dubbele spil,
of een teruggetrokken midvoor, had niet
het gewenste resultaat. Zeker, de achter
hoede werd er flink door versterkt maar
er bleef voortdurend een hinderlijk gat
waar de tegenpartij betrekkelijk vrij spel
kreeg.
In de tweede helft, toen Kees Heikamp,
meer in de voorhoede opereerde Reber-
gen, de verbindingsrol toebedeeld kreeg,
ging het wel iets beter, maar ideaal was
het allerminst.
In een nog behoorlijke sneeuwstorm
ving de strijd aan. Veenendaal had de
wind in de rug. maar kon daar door de
gladheid van het terrein niet al te best
van profiteren.
Al direct in het begin was het zelfs heel
erg gevaarlijk voor de Veenendalers toen
de achterhoede maar geen vat op de bal
kon krijgen, maar uiteindelijk net nog
corner kon werken.
Daarna kwamen de geel-blauwen er be
ter in en wisten een serie goede aanvallen
te lanceren, welke echter door het nogal
stevige Arnhemse backstel en de in goede
vorm zijnde doelman De Knegt, werden
afgeslagen.
Na een kwartier spelen kreeg de deze
middag wel buitengewoon actieve Gaas
beek een prachtkans om Veenendaal de
leiding te geven, maar weer was het De
Knegt die zich met mannemoed op de bal
wierp. Even later werd een vrije trap
door Rebergen keihard over de deklat
geschoten.
Het zat er werkelijk wel in, maar door
de straffe wind bleek zuiver schieten erg
moeilijk. Toch maakten de Veenendalers
na ongeveer een half uur spelen twee
doelpunten, maar de eerste werd afge
keurd omdat P. Muller de bal even met
de hand bewerkt had, terwijl het tweede
doelpunt hetzelfde lot onderging, omdat
twee Veenendaal-spelers doelman De
Knegt wat hardhandig aanvielen.
Eindelijk tien minuten voor de rust
kreeg Veenendaal dan toch de verdiende
voorsprong. P. Muller gaf een afgemeten
voorzet, waarna de bal door zijn naamge
noot Anton keurig in het doel werd ge
kopt (0-1).
Na de thee pakte de Arnhemmers direct
goed aan. hetgeen door missen in de
Veense achterhoede, door Kaaijk de ge
lijkmaker opleverde.
Toen was het Veenendaal dat het spel
weer in handen nam. Hoewel zij over
wegend in de aanval bleven duurde het
toch tot negen minuten voor tijd voor
Veenendaal na goed individueel spel van
Anton Muller, door Kees Heikamp of door
een der Arnhemse achterspelers, dat
weten we niet precies, de leiding kon
nemen en ondanks grote activiteit van de
tegenpartij behouden.
Dat de Buurtlaanbewoners met een ge
lijk spel genoegen moesten nemen is voor
een groot deel te wijten aan de slechte
vorm van de achterhoede. Alleen Diepe-
veen kon zo nu en dan tot behoorlijk spel
komen.
komen. Mogelijk is natuurlijk ook dat de
weinige wedstrijden van de laatste tijd
medé oorzaak zijn van de cnproduk-
tiviteit.
Na tien minuten spelen was het al 1-0
voor de gastheren, toen na missen in de
achterhoede, Van Manen foutief terug
speelde op doelman Van de Pavert. Direct
daarna zag Van de Bovenkamp echter
kans om de partijen weer op gelijke voet
te brengen (1-1).
Door een tweede misverstand in de
achterhoede werd het na een half uur
spelen 2-1. Dit was voor de Veenendalers
het sein om het nog eens goed te proberen
wat dan ook lukte, want met twee goede
doelpunten wist de goed in vorm zijnde
Van de Bovenkamp zijn club een 3-2 voor
sprong te geven.
In de tweede helft was het echter al
spoedig weer gelijk, toen de midvoor van
Bussum een afgemeten voorzet benutte
(3-3). GVW bleef daarna steeds in de
meerderheid wat een kwartier voor tijd
in een goed individueel doelpunt van Van
de Bovenkamp (het vierde) werd uitge
drukt.
Tcch zou het geen overwinning worden
want juist voor tijd wisten de gastheren
uit een vrije trap voor de zoveelste maal
gelijk te maken.
Dovo dat zaterdag met twee invallers
naar Wageningen trok. om SKV te be
kampen, heeft daar nu niet bepaald ge
luk gehad.
In een van beide kanten slecht gespeel
de wedstrijd moesten de Veenendalers,
zij het dan onverdiend, hun eerste neder
laag in dit seizoen incasseren. Naar ons
oordeel, zou een gelijk spel de verhouding
zeker beter weergegeven hebben.
Het spel was hard maar niet unfair in de
deze wedstrijd niet zo veel doelpunten
zouden vallen, daar de Veenendaalse
voorhoede, hoewel sterker zijnde, teveel
individueel speelde om succes te boeken.
Aan de andere kant hadden de gast
heren niet gemakkelijk tegen de nogal
hechte Dovo-defensie.
Toch kon Dovo in de achtendertigste
minuut de leiding nemen, toen Slotboom
vanaf de vleugel ineens inschoot (0-1).
De tweede helft bracht niet veel ver
andering in het spelbeeld. Hoewel Dovo
de technisch betere ploeg was, was door
gedeeltelijk falen van de middenlinie,
SKV meer in de aanval.
Toen in de vijfentwintigste minuut ook
de achterhoede nog blunderde, was het
Ytsma die de partijen weer op gelijke
voet bracht (1-1).
De Veenendalers zochten het daarna
meer in de aanval maar ook nu bleven
door te egoïstisch spel van de voorwaart-
sen, doelpunten uit.
Toen een ieder zich al enigszins met een
puntenverdeling verzoend had, was het
enkele minuten voor tijd doelman Harde-
veld, die wat nonchalant uittrapte. De
handig hiervan profiterende Van Amers
foort wist na een paar Veenendalers om
speeld te hebben, de bal in de touwen te
drukken en daarmede zijn club de over
winning te bezorgen (2-1).
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
OPLOSSING RAADSELS
I. apotheker, stukadoor.
II. klinkers.
III. zijde, rups. Zijderups.
I. mos, som.
II. regenjas, jasbeschermer, theepot, pot
lood, korenbloem, bloempot, zeiljacht,
sneeuwbal, balspel, klokhuis, huis
deur.
III. ster, spar, kaas, hark, peer, knop,
boer, ruif, verf, zaag. Spakenburg.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen.
I.
1
2
3
4
2
3
4
Vul in, van links naar rechts en van
boven naar beneden:
le rij romp van een gestrand schip;
2e rij ander woord voor zuiver, onbesmet;
3e rij titel van een bekende opera;
4e rij kort afgebroken geluid.
II.
le rij plaats in Zuid-Holland
2e plaatsje de Betuwe
3e plaats Limburg
4e Zeeland
5e Gelderland
6e Overijsel
7e Noord-Holland
8e Groningen
9e Noord-Brabant
10e Drente
11e Utrecht
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een Schotse zendeling en ontdekkings
reiziger.
III. Met twee o's zie je me overal in dorp
en stad. Met één o leef ik in de zee.
Voor jongeren.
I.
Ik weet hoe ik heet
maar meer ook niet.
Ik roep mijn naam
en zing nooit een lied.
Toch maakt mijn roep
veel mensen blij
Men komt in het bos
en luistert naar mij.
II.
1
2
3
4
2
3
4
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een plaats in Overijsel.
JARIGE NEVEN EN NICHTEN
24 jan. Dikje Veer
24 Corrie Roks
25 Jannie v. d. Haar
25 Ada van Kooten
26 Gerrie Leppers
26 Corrie de Kruif
27 Basje Ravenswaay
28 Arie Diepeveen
28 Diny Berends
29 Teunie Heikamp
29 Tonny v. d. Heuvel
29 Aartje v. d. Kraats
Wel gefeliciteerd!
Vul in, van links naar rechts en van
boven naar beneden:
le rij een boom;
2e rij de broer van Jacob;
3e rij een mooie bloem;
4e rij strand, oever.
III.
le rij een cijfer
2e een roofdier
3e een nijver insect
4e uitbouw aan sommige huizen
5e kan uit een vulkaan vloeien
6e een automerk.
(Slot.)
Antje werd ineens één en al bedrijvig
heid. „Zet hem in die leunstoel daar bij
de kachel, schipper. Zo, een andere stoel
onder dat zere been. Wacht, eerst een
kussen erop. Nou, zo zit je lekker hè?
Schipper, probeer jij nou de dokter te
pakken te krijgen. Hij zal nog wel thuis
zijn." Antje redderde maar door, ook toen
de schipper was verdwenen. Ze schonk
Bert een kop hete thee in en smeerde een
paar beschuiten. Ondertussen informeer
de ze hoe hij heette. „Ach, Bert Boots
man zeg je? Ja, nou zie ik het ook wel,
je lijkt sprekend op je moeder, daar heb
ik vroeger heel wat steekjes voor ge
naaid. En zakt de pijn nou al wat? Jongen
wat doe je ook voor dag en dauw op dat
ijs. 't Is bekant nog donker." Antje bab
belde maar en ondertussen knabbelde
Bert van zijn beschuit met suiker. De pijn
was werkelijk aardig gezakt, maar o, o,
er zou zeker van schaatsenrijden de
eerste dagen niets komen en als hij daar
aan dacht kon hij wel huilen. Wat had
hij verlangd naar ijs. Nu was er ijs en
nu zat hij hier met z'n zere been. „Rust
houden, minstens een week", hoorde hij
de dokter al zeggen. En ja, zo heel ver
mis was Bert daarmee niet. „Je bent
daar nogal te pas geweest baasje", zei
dokter Ter Haar met z'n zware brom
stem. Je knie is nogal gekneusd. Dat
wordt een weekje rust hè, jammer voor
je, net nou het zo heerlijk vriest. Kom,
ik zet je wel even in m'n wagen en breng
je thuis. Je bent toch het zoontje van
Bootsman, de drogist, niet? Dacht ik al.
Pak me maar om m'n nek."
Antje dribbelde mee naar de voordeur.
Bert bedankte haar voor haar hulp. De
schipper was er niet meer, die kon hij
niet bedanken. Maar toen hij in de auto
zat, zijn zere been gemakkelijk gestrekt,
tikte daar ineens iemand tegen het ach
terraampje. 't Was de schipper, die een
tijdschrift in de hand had. „Is dat van
jou, baasje? 'k Zag het net bij die boom
daar liggen." Ja, z'n boodschap, daar had
Bert niet meer aan gedacht.
„Ik breng het wel even naar mijnheer
Schot hoor, 'k moet toch die kant uit,
straks", beloofde de schipper. Bert be
dankte ook hem voor zijn hulp en toen
schoot de auto het smalle straatje uit.
Vader en moeder keken niet weinig
verbaasd, toen ze hun Bert zo weer thuis
kregen. Ze hadden echt medelijden met
hem. want nu zou er van schaatsenrijden
vooreerst niets komen. „Een weekje rust",
zei de dokter ook hier.
Bert moest door een zure appel heen
bijten, want 's middags waren de scholen
inderdaad gesloten en alles wat rijden kon
zwierde op de ijsbaan buiten het dorp.
Het ijs was prachtig en spiegelglad. Cobi
en Rietje zijn zusjes, kwamen pas thuis
toen het donker begon te worden. Hun
ogen schitterden en hun wangen gloeiden
nog van het heerlijke rijden.
Toch vertelden ze niet veel van de ver
rukkelijke middag en Bert begreep dat
dat om hem was. Ze vonden het natuurlijk
ook erg sneu voor hem, maar hij zag wel
aan hun gezichten hoe ze genoten hadden.
„Misschien houdt de vorst nu wel een
poosje aan", troostte moeder, „wie weet
doe je volgende week ook mee."
Na een paar dagen kwam dokter nog
eens kijken en hij vond dat het goed voor
uit ging. Nóg vier dagen later en Bert
liep weer door de kamer al was het voet
je voor voetje. Maar toen kwam de twee
de grote teleurstelling voor Bert. De vol
gende dag begon het te dooien en toen
hij weer geheel hersteld was stonden er
grote plassen water op het ijs en het
haantje van de toren tuurde weer hard
nekkig naar het zuidwesten. Een fijne
motregen miezerde neer. Stil ging Bert
die dag weer naar school. De schaatsen
had hij weggeborgen, boven in z'n kast.
Vader en moeder hadden innig met hem
te doen, maar ze konden het ook niet
helpen.
De maand februari was ongewoon zacht
en de eerste sneeuwklokjes kwamen al
boven de grond. Bert had alle verwach
ting van ijspret verloren. Er zou dit jaar
wel niets van komen.
Maar dit had hij mis, want begin maart
zwaaide het haantje van de toren toch
nog weer om. Bert durfde zijn ogen bijna
niet geloven. Maar het was waar, het
vroor behoorlijk. Nog twee dagen en hij
kon z'n schaatsen dan toch werkelijk on
derbinden. Het hele gezin leefde mee met
Berts blijdschap. Moeder had 's avonds
als hij in bed lag, heel hard zitten breien
aan een prachtige ijstrui, zwart met geel.
„Die heb je wel verdiend na al die.
narigheid", lachte ze. Bert was er reuze
blij mee. Ha, wat zwierde hij heerlijk op
z'n nieuwe hardlopers. Hij trok zijn zus
jes, was de eerste als hij met z'n vrienden
om het hardst reed en stapte altijd als
een der laatsten van het ijs.
Veertien dagen lang genoot de jeugd
volop. Toen regende het op een morgen
pijpestelen. Maar Bert zette met een vol
daan gezicht zijn schaatsen in het vet.
„Tot volgend winter", zei hij, toen hij ze
achter de kastdeur sloot.
Matjan kon het natuurlijk ook thuis
tegen CSW uit Wilnis niet bolwerken. Dat
zij echter met tien man spelende maar
met 4-1 ten onder gingen pleit voor hun
spel.
Hoewel de Pantermensen door afschrij
vingen en zieke spelers niet volledig in
het veld kon komen, heeft zij toch alles
gegeven om een zo goed mogelijk resul
taat te bereiken. Dat zij hierin voor een
groot deel geslaagd is, blijkt wel uit de
geringe achterstand van 2-1 bij de rust.
Eerst na een half uur spelen werd het 1-0
toen bij een schot op het Matjandoel de
bal door een der eigen spelers van rich
ting veranderd werd. Het moest echter
eerst nog 2-0 worden voor Van de Brink
even voor de rust de stand op 1-2 kon
brengen.
In de tweede helft kon Matjan ondanks
goed vasthouden toch niet voorkomen dat
de gasten in de tiende minuut de zege
veilig stelde (1-3). Ongeveer tien minuten
voor het einde werd het nog 1-4.
Het heeft Kulan ondanks hard werken
in Barneveld niet bepaald meegezeten.
Na lange tijd gelijk gestaan te hebben,
draaide het aan het einde van de wed
strijd nog op een nederlaag uit.
Reeds in de zevende minuut namen de
Barnevelders de leiding (1-0). Twee mi
nuten later werd het echter weer gelijk
fouttief terugspelen van een SDVB-ach-
terspeler (1-1). Na een half uur nam
Kulan zelfs de leiding met een hard on
verwacht schot van Sluis (1-2).
Toch wisten de gastheren nog voor de
rust met twee doelpunten weer een 3-2
voorsprong te bereiken.
Ondanks tegenwind in de tweede helft
maakte de Veenendalers weer gelijk (3-3).
Lange tijd werd deze stand door het iets
sterker wordende Kulan gehandhaafd,
maar bij een sterk slotoffensief konden de
Barnevelders nog twee doelpunten op
brengen waardoor Kulan met 5-3 ten on
der ging.
m.
f/m woensdag 29 jan.
van-§4* voor
per zak
varv§4*
voor
van-êO"
Californisch zongedroogd fruit voor
half blik Doperwten middel II39
haif blik Spinazie39
samen
van
voor
en zoals altijd
GRATIS MELKKOETJES
van4HL voor
80104
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen: Telefoon 2015
(52)
Ja... maar die kan ik haar toch
niet geven, vader, nu niet meer.
Alberti knikte.
Ja, zo is het. En luister nu eens...
Ik heb ook rechten, namelijk op de
firma Negrini en wel op anderhalve
ton koper... Negrini is echter failliet
gegaan en heeft geen anderhalve ton
koper meer, hij heeft zelfs geen gram
koper meer. Negrini erkent zijn schuld
en hij is volkomen bereid zijn verplich
tingen na te komen... zojuist was hij
hier, hij voelt zich diep bij mij in de
schuld en is doodongelukkig dat hij
mijn gerechtvaardigde verwachtingen
niet kan vervullen. Maar wat is daar
aan te doen? Wat hij mij schuldig is,
is er niet meer! Daar helpt nu eenmaal
niets aan... ik moet mijn verlies dus
afboeken. Of... weet jij een beter voor
stel?
Maar vader, die vergelijking houdt
niet stand, liefde is toch geen koop
waar?
Zeker niet, zij is een geestelijk
waarde-object. Maar wanneer een
waarde-object er niet meer is, dat de
een krijgen en de ander geven moet,
dan is het resultaat hetzelfde, of het
om een geldsom, om koopwaar of om
een gevoel gaat.
Holl wierp het hoofd achterover.
Nee... nee, zo kan ik het niet zien!
Hoe moet Helga dit te boven komen?
Werk is de beste therapie! Dat
zegt ze toch zelf altijd... of heeft Am-
riss het gezegd, ik weet het niet meer.
Zulk werk heb ik voor haar... Dokter
Helga Römer wordt hoofdarts van het
nieuwe ziekenhuis, dat ik aan het
Como-meer ga bouwen... Ik heb je
daar weliswaar nog niets van verteld,
maar het wordt iets reusachtigs. Een
speciale kliniek voor de slachtoffers
van de ziekte van Miller. Honderd
bedden, de modernste inrichting en de
allerbeste verzorging... volgens de me
thode van Dr. Holl.
Stefan Holl was buitengewoon ver
rast.
Dat is eenvoudig geweldig, vader,
en een prachtige opdracht voor Helga.
Maar of het de wonden helen kan, die
ik haar sla...?
Stellig niet onmiddellijk, knikte
Alberti, maar verantwoordelijk werk
en de macht van de tijd tezamen kun
nen zeer veel. Overigens zal ik mij...
zal ik er voor zorgen Helga naar kracht
bij te staan.
Stefan Holl zweeg en Alberti liet
hem nadenken.
Maar Angela, zei hij eindelijk, zij
moet toch de volle waarheid weten...
Zo kunnen wij niet samenleven. Zij
moet alles weten, precies weten hoe
alles gegaan is en zij moet het be
grijpen.
Alberti knikte.
Ja... daarin geef ik je volkomen
gelijk.
Het kan best zijn, dat ze me daar
na de bons geeft, vermoedde Holl. Dat
zou ik haar niet kwalijk kunnen ne
men. Waarom zou ze ook bij me blij
ven? Een man, die Helga zo trouweloos
verraden heeft, die zijn woord brak en
wiens gevoelens zo veranderlijk zijn.
En wie zal haar die hele verschrik
kelijke geschiedenis uitleggen? Ik
vader.... ik kan het niet.
Alstublieft, zei Alberti's secreta
resse en hield de deur voor Angela
open.
Zij snelde naar haar vader toe, zag
Stefan en bleef staan.
O, Stefan... Ja, wie moet ik nu het
eerst om de hals gaan hangen?
Alberti vond, dat onder welopge
voede mensen nog altijd de ouderdom
voorging.
Ouderdom...! Wat een onzin! riep
ze en kuste hem vol liefde.
Daarna ging ze naar Holl, keek hem
lang aan en legde vervolgens teder
haar hoofdje aan zijn hart.
Hij trok haar langzaam naast zich
op de sofa.
Luister eens, lieveling. Het is
goed, dat je gekomen bent. Ik... ik be
doel je vader en ik... we moeten je na
melijk iets zeer ernstigs vertellen... Ja,
O ja, knikte ze, de wind had de
schaal omgegooid. Maar jij hebt hem
weer voorzichtig geplant. Hij heeft zich
prachtig ontwikkeld en als je nu thuis
komt, zul je hem op je schrijftafel
vinden... Hij heeft dat ongeluk prima
doorstaan.
O, daar ben ik blij om... daar ben
ik echt blij om.
Stefan keek naar zijn schoonvader,
maar deze bladerde in een tijdschrift,
dat op de tafel lag.
Angela vleide zich tegen haar man
aan.
Je wilde me iets belangrijks zeg
gen, Stefan, zeg het dan!
Ja... dat wilden we. Nu dan, om
Roman van
Hans-Otto Meissner
Nederlandse bewerking
H. Magnin Verschuur
Angela en daarbij hebben we heel veel
begrip van jouw kant nodig.
Zij glimlachte hem uitnodigend toe
en knikte ook even naar haar vader.
En... wat hebben jullie beiden me
dan wel te zeggen?
Alberti ging aan haar andere kant
zitten en greep haar hand.
Het is niet zo gemakkelijk, kindje.
Het kost ons enige moeite...
Alberti schraapte zijn keel en zweeg.
Nu begon Stefan weer:
Weet je, Angela, weet je nog toen
met die lelie...
de waarheid te zeggen, toen ik... toen
ik vannacht wilde weggaan, ik bedoel,
toen we elkaar plotseling tegenkwa
men... toen heeft Eckert met de kleine
wagen op me gewacht, heimelijk en
met gedimde lichten, bij de poort., aan
de straatweg.
Nee, liefste, viel zij hem in de
rede, Eckert heeft niet op je gewacht-
en de kleine wagen ook niet.
Jawel, lieveling, je begrijpt niet
wat ik bedoel.
Ik begrijp het heel goed, Stefan en
daarom weet ik, dat Eckert niet op je
gewacht heeft. Daarvoor mag hij ons
allebei veel te graag lijden. Hij komt
namelijk uit Berlijn en is zeer ver
standig. Daarom heeft hij mij meteen
aan de huistelefoon geroepen en me op
de hoogte gesteld. Daarna is hij gaan
slapen... Vader zal hem een motorfiets
geven.
Waarom niet, bevestigde Alberti
en schoof het tijdschrift van zich af,
wanneer je wilt, koop ik voor Eckert
een motorfiets. Maar, waarom eigen
lijk?
Maar vader, hij heeft tenslotte
mijn man verhinderd van mij weg te
lopen!
Alberti knikte nadenkend, maar be
sloot toen energiek klare wijn te gaan
schenken.
Luister nu eens, Angela... je moet
weten, dat Helga en Stefan destijds...
...met elkaar verloofd waren, vul
de Angela aan, en zij wilden in de
herfst gaan trouwen. Omdat ik zo dol
verliefd op Stefan werd, is hij toen
mgar met mij getrouwd... voor de schijn
natuurlijk, omdat ik toch gauw dood
zou gaan...
Alberti en Holl waren in elkaar ge
krompen en keken haar verschrikt aan.
...en omdat ik zo indiscreet was
om niet dood te gaan ontstond er een
zeer pijnlijke situatie. En hier wisten
de beide aanwezige heren niet meer
uit te komen...
Ja, hoe...?
...Aangezien deze twee verstandige
mannen in dit doolhof van eigenge
maakte plannetjes geen uitweg meer
wisten, hebben wij, zielige vrouwen,
de regie in handen genomen en de zaak
volmaakt in orde gebracht. Dus... dok
ter Stefan Holl zal zich er bij moeten
neerleggen, dat uit de schijn thans
bittere ernst wordt. Hij blijft nu voor
altijd mijn wettige echtgenoot, zoals
hij me al voor het altaar beloofd heeft,
en Helga...
Ja... wat is er met Helga? wilde
Stefan weten, hoe heeft zich alles toe
gedragen, Angela? Ik heb geen rustige
minuut meer, wanneer ik niet... wan
neer ik niet... Ach Angela... ik weet
werkelijk niet of ik haar ooit weer
onder de ogen kan komen... Ondanks
dat moeten we dadelijk naar haar toe.
Vader, vindt u ook niet, dat-
Hij wendde zich tot Alberti, maar de
plaats waar hij zoëven nog gezeten
had, was leeg.
De deur naar de andere kamer was
open blijven staan en de gangdeur ook.
Alberti's secretaresse kwam juist aan
lopen om hem te sluiten.
Wat is er met hem, Angela?
vroeg Stefan verbluft. Waarom loopt
hij nu weg, nu wij nog met hem over
Helga moeten spreken? Zij verdient
toch wat meer consideratie...
In plaats van te antwoorden legde
zij haar arm om zijn hals en kuste hem
met tedere innigheid. Stefan hield haar
lang vast.
Ach Angela... wat zou alles mooi
kunnen zijn, wanneer ik maar niet die
zorgen om Helga had-
Zij keek hem erenstig in de ogen.
Is er wat, Angela?
Ja, liefste, lachte ze teder. Ja,
mijn Stefan, juist nu valt het me op
welke slechte ogen jij hebben moet.
Ik... hoe kom je daar zo bij?
Met betere ogen zou je toch al
lang gezien hebben, bij wie op zekere
dag Helga's toekomst ligt.
EINDE
