DE VALLEI
IK HOU VAN
DE GRUYTER
GEHEEL GRATIS
GOEDKOPER
mnrm
Elk derde pak Trexop
of Zelfw. Wasmiddel
ELK TWEEDE BLIK
SPERCIEB0NEN
10 ct goedkoper
i
Het gebeurde
in een Mei-nacht
Laatste half uur bracht Veenendaal
overwinning op Oss '20
Openingswandeltocht eindigde in een wilde
sneeuwjacht
Voor de Jeugd
I
16 ct
10% KORTING DOOR
Ondanks koude toch ongeveer
730 deelnemers
V.V.V. zegeviert over
S.O.S. III
Schaken
waar je bij elke bestede gulden
een dubbeltje toe krijgt I
dQ/Qite&k, $vVe*tcU&Ks
Een doos meubelwas
of een doos linoleumwas
Meubelwas
geel en bruin
eigen importen
eigen expeditie
eigen fabrieken
eigen winkels
- -M'4
TEUN ROM
G A. ROOTS
T. I. O. POL
A. L. SEGER
KO ERDT
WIL NIERKE
Veenendaal speelde zondag vriend
schappelijk tegen de zuidelijke tweede
klasser Oss '20.
Ondanks verschillende goede scorings
kansen van de Vecnendaalse voorhoede,
leek het aanvankelijk toch dat de gasten
een grote overwinning zouden gaan be
halen, want bij de rust hadden de geel-
blauwen, die voor deze gelegenheid ge
heel in het wit speelden, reeds een 3-0
achterstand.
Na de thee ging het beter hoewel het
toch nog tot de twintigste minuut moest
duren voor de thuisclub de score kon
openen en daarna de stand opvoeren tot
een 5-4 overwinning.
Het werd van het begin af een gelijk-
opgaande strijd. Goed voetbal was het
nu bepaald niet, maar de weersomstan
digheden waren er ook niet naar. Al
spoedig kreeg Veenendaal enkele goede
kansen maar de juiste richting kon de
voorhoede met haar schoten nog niet
vinden.
Zo sukkelde men door tot tien minuten
voor de rust, toen waren het de gasten
die, zij het dan in buitenspelpositie, door
de actieve linksbuiten Hendriks de lei
ding kon nemen (0-1).
Even later liet Van Soest zich in de
lure legen en het was weer Hendriks die
de bal langs doelman Spies plaatste (0-2).
Nog voor de rust was het midvoor Van
Orsouw die de stand op 0-3 bracht.
Na de thee kwamen de Veenendalers
iets in de meerderheid. Verscheidene
goede aanvallen werden ondernomen en
eindelijk in de twintigste minuut met
succes. Het was toen Kees Heikamp die
de achterstand verkleinde (1-3). Tien mi
nuten later werd het echter weer 1-4
door Bouman. Toen vond de thuisclub
het welletjes en trok geheel ten aanval
wat tot gevolg had dat het met een goede
kopbal van Kees Heikamp al spoedig 2-4
werd.
Een minuut later leverde ook Rebergen
zijn aandeel in de overwinning door na
keurig individueel spel de bal met een
strak schot tussen de palen te plaatsen
(3-4).
Het zal ongeveer tien minuten voor tijd
geweest zijn toen Kees Heikamp na goed
aangeven van zijn neef Corry, de par
tijen op gelijke voet bracht (4-4). Nog
eenmaal wist- Kees Heikamp zich los te
werken en dat betekende zijn vierde
doelpunt en voor Veenendaal de over
winning (5-4).
Ongeveer 730 moedige wandelaars, trot
seerde koude en sneeuw om deel te
nemen aan de onder auspiciën van de
N.W.B. georganiseerde openingstocht.
25 groepen en 225 individuelen, waar
onder vele van buiten Veenendaal, start
ten voor de tocht, die in twee gedeelten
gesplitst was, n.l. eerst door de bossen
naar „Roodland" en na de verplichte
rust door de Achterbergse Meent weer
naar Veenendaal.
Het eerste gedeelte was nog wel te
doen. In de bossen hadden de wandelaars
betrekkelijk weinig last van de wind,
terwijl de sneeuw voor een groot deel
van de paden was weggedooid. Er werd
dan ook lustig en vrolijk getippeld, zodat
allen tevreden en in een beste stemming
bij „Roodland" arriveerden.
Na een korte rust, opgeluisterd door
muziek uit een geluidswagen, werd ge
zamenlijk de tocht naar Veenendaal
voortgezet.
Maar o, die Achterbergse Meent. De
wandelaars waren in het vlakke lande
lijke gebied blootgesteld aan de snijdende
winterkou. Niet allen hadden daarop ge
rekend, zodat velen liepen te rillen in
hun bloesjes. Daarnaast was er steeds
een dreigende sneeuwbui, die zich elk
ogenblik kon ontlasten.
Gelukkig zag ook de leiding het hope
loze van dit slot in, zodat na enig overleg
besloten werd. het parcours met enkele
ijskoude kilometers te bekorten. Men kon
echter niet voorkomen dat de natuur
tegen het einde van de tocht haar sneeuw
rijkelijk over de wandelaars uitstortte.
Geheel besneeuwd en half verkleumd
werd uiteindelijk de finish bereikt.
In de warme Ritmeesterkantine was
het leed echter onder het genot van een
consumptie en een pittig stukje muziek,
weer gauw vergeten.
Hoewel er voor deze tocht een keurig
parcours was uitgezet, was een ieder het
er toch wel over eens dat het wandel-
seizoen met deze tocht toch wel wat al
te vroeg ingezet is. Men had beter een
maandje kunen wachten.
Rest ons nog op te merken dat de or
ganisatoren van deze openingstocht, on
danks alle ongemakken, toch alle lof Ver
dienden. De belangrijkste dingen waren
keurig verzorgd.
Woensdag 5 maart j.l. werd in Hotel
Schoonoord in Oosterbeek de belangrijke
Schaakwedstrijd Oosterbeek I Veenen
daal I gespeeld voor de le klasse van de
Oostelijke Schaakbond. Beide tientallen
waren nog ongeslagen, zodat de bezetting
van de eerste plaats van deze wedstrijd
afhing.
Hoewel Veenendaal met twee invallers
uitkwam, is toch gebleken dat dit geen
verzwakking betekende, de beide reser
ves boekten namelijk de volle winst! Met
5V*4>/i wist „Veenendaal" te winnen,
waardoor haar positie aan de kop van de
ranglijst praktisch onaantastbaar gewor
den is en het kampioenschap voor het
grijpen ligt. Haar laatste wedstrijd speelt
„Veenendaal" woensdag 12 maart tegen
Velp I in ,,'t Trefpunt".
De gedetailleerde uitslag Oosterbeek—
Veenendaal luidde:
C. H. F. Heldring J. de Vries 01
M- Bunkert J. SchoemanVtilt
J. Mentink J. Konings V*Va
Reyenga C. van Genderen 0—1
G. Schepel L. Ebskamp 10
Bergman J. Diepeveen 1/tVa
Diepenveen A. van Essen 10
Zomer D. J. van Manen 10
Storms M. Vink 0—1
Ir. De Graaff G. R. Kets 01
Zaterdagavond hebben de heren van de
Veenendaalse volleybalvereniging in een
aardige wedstrijd een gemakkelijke 3-0
overwinning geboekt op het technisch
zeer zwakke SOS III uit Utrecht.
De eerste game begon SOS in hoog
tempo, waar VVV zich eerst nog even
moest aanpassen, zodat de 3-7 achter
stand na de ouverture weggewerkt werd
in een allegro tempo en een verdiende
voorsprong werd behaald 13-9.
Hoewel SOS alles op alles zette konden
ze toch niet verhinderen dat de laatste
twee punten voor VVV zonder veel
moeite behaald werden 15-9.
In de tweede _game was het VVV wat
de klok sloeg. Nu de spelers geproefd
hadden dat in hoog tempo spelen veel
aangenamer voor hun was, was het
Utrechtse team geen partij meer voor de
Veenendalers. Via 7-1, 10-4 werd tenslotte
de set gewonnen met 15-5.
Nadat de WV-ploeg in de laatste game
met hetzelfde tempo gestart was en een
12-4 voorsprong werd verkregen, ver
slapte het tempo aanmerkelijk, zodat pas
na vele servicewisselingen de wedstrijd
beslist kon worden met een derde game-
overwinning voor VVV van 15-9.
De dameswedstrijd welke was vastge
steld tussen VW en Salvo (Bilthoven),
werd door niet opkomen van de Bilt-
hovense dames reglementair door VVV
met 3-0 gewonnen, zodat hun leiders
positie onaangetast is gebleven.
Voor de komende week staat er voor
de heren de uitwedstrijd tegen UDS in
Utrecht te wachten. Twee punten zullen
hierna wel worden toegevoegd aan de
totale puntentelling van het Veenendaal
se team.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos. per adres
Parallelweg 10. Veenendaal
JARIGE NEVEN EN NICHTEN
13 maart Matty Budding
13 Annie Lodder
14 Jopie Lefers
15 Willy Vermeulen
16 Dik van Wijk
16 Tiny Verhoef
17 Jan van Wijk
17 Jaap Budding
I.
II.
André Onderstal
Agnes de Kleijn
Truusje de Ruiter
Jan van Engelenburg
Hartelijk gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
Rolde, Bedum, Venlo, Monster en
Een, Weert, Kuinre.
winter, eland, reus, vier, eik, luit,
Dat zet zoden aan de dijk: voor tien gulden kassabons betaalt De Gruyter
één gulden contant uit. En dat doet De Gruyter al meer dan 50 jaarl
voordeel I voordeel
tot en met
18 maart '58
tot en met
18 maart '58
580312
-
Syrië, tegel, Oder, raaf, monnik.
Wervelstorm.
III. stop, verf. Stopverf.
I. Eelde en Oss, Doorn, Hoorn, Petten,
Laren en Ede, Tiel.
II. rood, oost, oven, mier, hoed, Olst,
Opel, roer, noot. Roomhoorn.
III. koe, koek. Koekoek.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen:
I.
Hierboven weer eens drie visitekaart
jes. Probeer, door de letters anders te
plaatsen, het beroep van deze mannen
vinden.
II.
X - - deel van een huis;
X - - hijstuig voor zware lasten;
X - - huishoudelijk voorwerp;
X - - drijfkr. voortbr. machine;
X - - tegenovergest. van groot;
X - - zure vrucht (lijkt op kers);
X - - koning van Israël;
X - - natuurverschijnsel;
X - - vogel met gele snavel;
X - - deel van de voet (meerv.)
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een berg in Zwitselrand.
III. Ik ben een deel van een schip, maar
ook een plaats in Duitsland. Hoe is mijn
naam?
Voor jongeren:
I.
Ook voor de jongere neven en nichten
drie visitekaartjes. Proberen jullie de
beroepen te vinden van deze mannen,
door de letters anders te zetten.
II.
X -
- trouwe viervoeter;
- X - -
groen van wortels;
- X - -
wordt brood van ge
bakken;
- - X -
deel van de arm;
X -
- tegenovergest. v. goedk.
- X - -
deel van een molen;
- - X -
deel van een wagen;
X -
- twee stuks.»
Op de kruisjeslijn komt de naam van
van een water in Groningen.
III. Mijn eerste gebruik je iedere mor
gen voor je toilet, met mijn tweede
schrijf je en mijn geheel is een plaats in
Overijsel.
(13)
Louis Bertrand heeft zin! Zijn ogen
stralen, zijn hart klopt onstuimig... Al
leen - in 't schemerdonker alléén met
dit mooie wezen...!
„Ach", zegt Angélique, „wat een
avond". En zij drukt de arm van haar
begeleider.
„Ja", denkt deze, „wat een heerlijke,,
een goddelijke avond!" Hoe is 't moge
lijk dat hij er andere, onnadenkend
vergenoegd doorleefd heeft? Hoe flauw
en betekenisloos schijnen hem alle
avonden... vóór deze. Hij drukt de lieve
arm tegen zich aan en denkt - plicht
matig - over een kus....
Maar hij krijgt geen kans, helaas.
Opeens begint het te regenen. Zacht,
daarna harder. Dikke droppels.
„Ach", zucht Angélique - een prac-
tisch meisje - „mijn japon... Laten wij
schuilen... of naar huis teruggaan."
„Hier vlak bij", zegt Louis Bertrand,
is een klein paviljoen, 't Wordt niet
gebruikt, 't staat open. Daar is het
droog..."
Zij snellen erheen. Angélique voor
op... vanwege de japon! De deur is in
derdaad open. 't Riekt binnen duf en
kelderachtig. Er zijn geen stoelen, al
leen een vermolmde houten bank. „Zet
die voor de deur", zegt Angélique, „er
is een afdak."
Zo zitten beiden een half uur op de
krakende bank voor 't vervallen pavil
joen.
Louis Bertrand is in de zevende he
mel, maar Angélique is rillerig en zij
geeuwt achter haar waaier.
„Hield de regen nu maar op", denkt
ze.
Haar ridder bemerkt de stilzwijgend
heid nauwelijks, hij voelt de warmte
van de aangebedene en heeft daaraan
genoeg.
Eindelijk houdt de regen op. Angéli
que veert overeind.
„Gauw naar huis", beveelt ze. „Men
zal ons missen."
Enkele minuten later is de idylle af
gelopen. 't Helle kaarslicht laat daar
van niets over. Louis Bertrand trilt
nog wat na en beledigt de arme Mar-
celline door een onbeheerste uitval.
Maar Angélique neemt voor 't verdere
van de avond geen notitie meer van
hem.
In een zijkamer: Monsieur de Mon-
tebran met enige vrienden. Hij is uit
de grote zaal ontsnapt en heeft de in
timi een wenk gegeven, die opgevolgd
is.
„Nu?" vraagt de gastheer, „wat zeg
gen jullie ervan? Quoi?"
Monsieur De Cavallance kucht. „Wat
mij aangaat", bromt hij, „ik ben ge
heel voldaan. De gelijkenis is frappant.
Er valt niet aan te twijfelen, we heb
ben een zoon - 't mag dan een on
echte zijn - van onze geliefde vorst...,
hun instemming blijk.
Monsieur Mistral - een rijke han
delsman - is echter kritischer gestemd.
,,'t Is waar", zegt hij „er is gelijke
nis - momenteel. Maar zal die blijven?
En tenslotte... over welke andere be
wijsstukken beschikken wij? De ver
klaring van een oude knecht - die wel
J. P. VALKEMA BLOUW
ROMA'N UIT DE NAPOLEONTISCHE TIJD
we hebben een laatste afstammeling
der Bourbons in ons midden!"
„In rechte lijn", verbetert notaris
Bernard, een bezadigd man met een
overvloed van grijs haar en een enor
me wrat naast de neus.
„Natuurlijk, dat bedoel ik", beves
tigt De Cavallance, „dat bedoel ik na
tuurlijk".
Ook de andere aanwezigen geven van
omgekocht kan zijn... en een ring... die
wel vals kan zijn. Nee, wat mij aan
gaat..., ikzelf twijfel niet, maar ik ben
er niet gerust op, dat anderen niet zul
len gaan twijfelen."
„Och", bromt de heer De Montebran,
maak je daarover geen zorg. Dat komt
wel terecht. En wij weten immers nog
helemaal niet, of wij..."
„Juist", valt notaris Bernard in, „we
weten helemaal niet, of wij ooit in de
gelegenheid zullen zijn, dat jongmens
op de voorgrond te schuiven. De poli
tieke toestand is momenteel nu niet
bepaald zó, dat wij veel hoop mogen
koesteren..."
„Kom, kom", klinkt de stem van de
gebochelde monsieur Tréviot, „neem
alles niet zo zwaar op, notaris! Natuur
lijk zullen wij vroeg of laat de kans
krijgen! En als wij die vervloekte Bo
naparte..."
„Kalm", waarschuwt de gastheer be
dachtzaam, „de muren hebben soms
oren en zulk een taal is op 't ogenblik
gevaarlijk, érg gevaarlijk..."
„Ik ben niet bang", roept monsieur
Tréviot, zijn kleine en belachelijke ge
stalte zo hoog mogelijk oprichtend, „ik
ben niet bang! Voor niemand!"
„Maar ik wel", bekent monsieur De
Cavallance, die angstig rondkijkt, „ik
dacht zo net al wat te horen."
„Onzin", zegt monsieur De Monte
bran, „het is hier veilig, maar op zulke
uitlatingen, als die van monsieur Tré
viot ben ik toch niet gesteld. Wat geeft
het ons trouwens?"
,,'k Ben het met je eens", valt de
notaris bij, „we moeten voorlopig de
ogen openhouden en... afwachten. Maar
tenslotte meen ik wel, dat vriend De
Montebran een fijne neus gehad heeft...
en de goede weg heeft ingeslagen."
„Zeker", aarzelt monsieur Mistral,
„zeker.... Maar - je moet mij ten goe
de houden - over de kans van wel
slagen blijf ik critisch gestemd, érg
critisch..."
Marcelline heeft geluisterd. Brutaal
weg geluisterd aan de tussendeur, die
naar de bibliotheek voert. Het ligt
overigens geheel in haar aard door het
huis te sluipen en anderen af te luiste
ren. Ze heeft intieme gesprekken tus
sen haar ouders bijgewoond en weet
méér van de dienstboden en huisbe
dienden, dan deze vermoeden.
Toen zij haar vader met enige vrien
den zag verdwijnen, begreep ze dat er
iets bijzonders op til was en sloop ze
langs een omweg naar de bibliotheek.
Zij heeft niet alles kunnen verstaan,
maar spant zich nu in 't gehoorde aan
te vullen. Zij laat haar verbeelding vrij
spel.
„Louis Bertrand!" zegt ze suikerzoet,
„ik wilde je wat vertellen."
„Zo", zegt deze onverschillig, ;,wat
is het, meisje! Geen danseurs van
avond?"
(Wordt vervolgd.)
