RECLAME
DE VALLEI
BREISTERS
een pak Custard
of Choc, vlapoeder
voor halve prijs
Het gebeurde
in een Mei-nacht
en betere waar en tien procent
alleen
Royale Veenendaalse overwinning op
Arnhemse Boys
Voor de Jeugd
Pasen
Dansen
Eindstand reeds in de
eerste lielft bereikt
Merino's verloor van
Oranj e-Leeuwen
3-0 nederlaag voor
Matjan
N.S.V.S. bereikte 3-3
tegen Veense Boys
V.R.C. boekte winst
in Apeldoorn
G.V.V.V. won van het
Utrechtse Posta
Musketiers slaat Sova
met 3-1
Triangelboys klopte
B.V.C. in eigen huis
Adveiulo speelde tegen
Kulan gelijk (4-4)
Het vierde elftal van
Veenendaal
nog geen kampioen
Schaken
Oranje-Wit slaat
Scherpenzeel
met 1-0
Wims avontuur
J. P. VALKEMA BLOUW
ROMAN 'UIT DE NAPOLEONTISCHE TIJD
VLOT EN STERK
BIJ SPORT EN
WERK
r-
P.K. VAKKLEDING
is
D. v. d. Meyden
geschikt persoon
Kweker ij A. LOEF
Hotel „De Zwaan''
een net meisje
INSTUIF- RHENFN
bier is groot nieuws voor U
8.80
2e PAASDAG
Hotel La Campagne
Bij aankoop van f 5.— De Gruyter - artikelen
krijgt U het Snoepje van de Week voor slechts
10 cent en bovendien
Choc, vlapoeder pak45ct
Custardpak 28 ct
Vcenendaal heeft zich door een verdiende
4-0 overwinning op Arnhemse Boys op
gewerkt naar de vijfde plaats op de rang
lijst.
Er werd vooral voor de rust een prima
partij gevoetbald. Het was dan ook in
deze periode dat de doelpunten tot stand
kwamen. Dat wil natuurlijk niet zeggen,
dat de Veencndalers in de tweede helft
geen kansen meer kregen. Kansen waren
er zeker en waren die benut, dan had de
eindstand zeker verdubbeld kunnen kun
nen zijn.
Die tweede helft was door slecht plaat
sen en onsamenhangend spel, geen scha
duw van de eerste. Tevens zagen de
gasten in de eerste twintig minuten van
die periode nog kans om een licht over
wicht te verkrijgen, maar door onproduk-
tiviteit van de voorhoede bleef het tegen-
puntje uit. Het laatste gedeelte echter
waren de Veenendalers weer volkomen
heer en meester.
Bij Veenendaal zagen we weer twee
oude bekende, n.l. Van de Pol in het doel
en R. Heij, die Corry-Heikamp verving.
Beide spelers konden ons goed bekoren
en deden voor de andere spelers zeker
niet onder.
Arnhemse Boys dat ook enige wijzigin
gen in het elftal had aangebracht viel
enigszins tegen.
Veenendaal lanceerde direct al een
serie goede en snelle aanvallen die al in
de tiende minuut succes opleverde toen
Kees Heikamp uit een vrije trap van Re-
bergen keurig inkopte (1-0).
In de drieëntwintigste minuut werd het
zelfs al 2-0 toen na goed voorbereidend
werk vqn Anton Muller zijn naamgenoot
Piet mei een hard schuin schot doelman
Gunter passeerde.
Vijf minuten later kregen de Boys een
redelijke kans om de achterstand ge
deeltelijk in te lopen, maar rechtsbuiten
Aldenburg wist in vrije schietpositie
staande niet beter te doen dan langs de
verkeerde kant van de paal te schieten.
Nadat doelman Gunter enkele goede
scheten onschadelijk gemaakt had, moest
hij vijf minuten voor de rust voor de
de'-de maal gewonnen geven toen Kees
Heikamp profiteerde van een mistrap
van Keoergen (3-0).
Juist voor het rustsignaal was het Anton
Muller die na een solo-ren en goed door
zetten de stand op 4-0 bracht.
Zoals reeds gezegd pakte in de tweede
helft de gasten met de wind in de rug
even goed aan, maar ondanks redelijke
kansen was de voorhoede toch niet bij
machte om Veenendaal geweld aan te
doen.
Na twintig minuten kwamen de Vee
nendalers terug, maar enkele doelrijpe
kansen werden onbenut gelatén of ter
elfder, ure op de doellijn gestopt.
Ook de deze middag nogal bewegelijke
Rebergen probeerde het nog met enkele
van zijn ontzag inboezemende schoten,
m^ar verder succes bleef uit. Toen de
scheidsrechter het einde aankondigde had
Veenendaal door een verdiende over
winning twee kostbare puntjes aan haar
lijst toegevoegd.
Merino's heeft in Hilversum weer eens
met pech te kampen gehad. Het zit de
wolmensen de laatste tijd ook echt niet
mee, want als je ondanks beter spel toch
steeds weer verliezen moet, is het wel
erg verdrietig.
Hoewel de Veenendalers in het eerste
half uur steeds in de meerderheid waren,
bleek doelpunten maken er ook nu weer
niet bij te zijn.
De Oranje Leeuwen hadden meer geluk
want toen Rebergen met een hand op de
bal viel kregen zij een strafschop toe
gewezen die keurig benut werd (1-0).
Wel maakte Van Kruistum enige tijd
later gelijk maar even voor de rust kre
gen de Merino's weer een achterstand,
zij het dan door een buitenspeldoelpunt
<2-1).
Er bestaat weinig hoop meer voor Mat
jan om zich te handhaven in de eerste
klasse. Toch was er in de wedstrijd tegen
Montfoort zo goed als geen krachtsver
schil te bespeuren, maar het spel was
veel te onsamenhangend en te kort om
enig succes te boeken. Daarbij kwam nog
dat de eerste twee doelpunten ontstonden
door fouten in de achterhoede.
Aan de andere kant had de reeds grij
zende Montfoort-doelman waarschijnlijk
een goede dag. In elk geval was zijn op
stellen en ingrijpen behoorlijk.
In de eerste helft was de thuisclub
zeker niet de mindere. Na <ie thee echter
was het Montfoort dat zo nu en dan de
toon aangaf.
Tien minuten in de tweede helft resul
teerde het lichte Montfoort-overwicht
in een derde doelpunt, waarmede het
wel bekeken was. De Veenendalers staan
nu met Posta, ieder met twee punten uit
twaalf wedstrijden, steevast op de onder-
De benjamin in het Veenendaalse voet
bal is er in geslaagd Veense Boys in Nij-
kerkerveen een 3-3 gelijk spel af te dwin
gen. Dit is temeer een prestatie daar
hiervoor een 3-1 achterstand moest wor
den weggewerkt. Met vier invallers bon
den de Veenendalers de strijd aan en
hadden reeds na tien minuten een 1-0
Dit bleek ook de eindstand te zijn, want
1.. 1 Dit duurde echter niet lang want vijf
i/JnnUn W nn nnmtn I I An
minuten later maakte Van de Pest weer
VRC schijnt er nu pas goed in te
komen. Na de overwinning van vorige
week op SKV, was het nu Apeldoorn
dat in eigen huis klop kreeg van de Vee
nendalers. Toch is het niet helemaal
vanzelf gegaan want in de eerste helft
waren de geel-blauwen duidelijk in de
minderheid, wat dan ook een 2-1 achter
stand tot gevolg had.
Na de thee ging het echter beter en
kon deze achterstand worden omgezet in
een 3-2 voorsprong.
Bij de aanvang pakte de Apeldoornse
voetballers al direct goed aan, waardoor
zij al spoedig een 1-0 voorsprong wisten
te behalen. Even later was het zelfs al
2-0 toen een fout in de Veenendaalse
achterhoede met succes werd afgestraft.
Daarna wist VRC zich eindelijk wat los
te werken. Toen juist even voor rust
midvoor Rebergen de bal maar voor het
inkoppen had, werd deze door een speler
uit het doel geslagen. De hiervoor toe
gestane strafschop werd echter door Jan
sen keurig benut (2-1).
Ongeveer een kwartier in de tweede
helft was het Cornelissen die de partijen
weer op gelijke voet bracht (2-2).
Na ongeveer vijfentwintig minuten spe
len moest de geblesseerd geraakte Nel-
lestijn zich laten vervangen. Het was in
valler Keuken die even later zijn club de
verdiende overwinning kon bezorgen (2-3)
ondanks wederzijdse aanvallen kwamen
er in de tweede helft geen doelpunten
meer.
Twintig minuten had GVVV nodig om
met een 5-0 voorsprong haar superioriteit
over het Utrechtse Posta te bewijzen.
Daarna voelde de Veenendalers zich ge
roepen om de resterende tijd van de wed
strijd te vullen met show-voetbal, waar
bij we direct moeten toegeven dat toen
soms perfecte combinaties werden uit
gevoerd, maar die toch ook zeker nog
met enkele doelpunten afgerond hadden
moeten worden.
Doelman Van de Pavert kon deze mid
dag beslist niet van de partij zijn en werd
daarom vervangen door Pater, die dank
zij de stevige achterhoede al spoedig zijn
zenuwen de baas was en het werk dat
hij kreeg, leverde trouwens ook geen
buitensporige moeilijkheden op.
In de derde minuut werd de score door
Ditewig geopend en voor er twintig mi
nuten verstreken waren had de gehele
voorhoede voor een doelpunt gezorgd,
waarmee de stand 5-0 geworden was.
Na de thee was het Van Essen die nog
eenmaal het gat kon vinden en er 6-0
van maakte. Om de nederlaag niet al te
smadelijk af te laten lopen trokken de
gastheren zich toen terug in de verdedi
ging waarbij zij met succes de buitenspel-
val hanteerden.
De eerste speelhelft van de wedstrijd
bleef de stand aan beide zijden blank,
alhoewel Musketiers verschillende kan
sen kreeg. De rust had Musketiers schijn
baar goedgedaan want zij gingen direct
tot de aanval over en T. Kranenburg
kreeg een kans, maar zijn schot ging net
naast. Maar twee minuten later deed hij
het beter want toen verdween de bal in
het net (1-0). Maar een minuut later was
de stand gelijk door een misverstand in
de achterhoede (1-1). Enkele ogenblikken
later maakte een speler van Sova na het
nemen van een corner hands in het be
ruchte gebied, maar de scheidsrechter
liet doorspelen.
In de tweeëntwintigste minuut wist A.
Nellestijn door te drukken en zijn schot
ging in het verlaten doel (2-1).
In de laatste minuten kreeg Musketiers
een vrije trap te nemen wegens unfair
spel van een speler van Sova. Wildeman
die de vrije trap nam plaatste de bal
prachtig over het muurtje in het doel en
Musketiers leidde met 3-1 waarmee
tevens het einde kwam.
gelijk (1-1). Tot de rust bleef het daarna
een gelijkopgaande strijd.
Na de thee waren de gastheren aan
merkelijk sterker, waardoor zij gelegen
heid kregen tot 3-1 uit te lopen.
NSVS bleef zich echter hardnekkig
verzetten en na een half uur spelen was
het weer Van de Pest, die de achterstand
tot 2-3 reduceerde.
Dit gaf enige opleving in het Veenen
daalse kamp, want direct daarna was het
Mol die gelijk maakte (3-3). Er zat toen
zelfs nog een overwinning in de lucht,
maar jammer genoeg mistte Mol een op
gelegde kans.
Triangelboys haalde het kunststukje
uit om de leider in hun afdeling BVC in
eigen huis een nederlaag toe te brengen.
Het buitengewone goede spel van de
achterhoede is aan deze overwinning
heus niet vreemd, want zij waren het die
met Schocman aan het hoofd de score
blank wisten te houden.
In de eerste helft was het Slotboom
die de Veenendalers de leiding gaf. Alles
stelde de thuisclub in het werk om deze
achterstand weg te werken, maar dat
stond Triangelboys dit keer nu eens niet
toe.
Het werd na de rust zelfs nog 2-0 door
Landman. Door deze overwinning hebben
de Boys de tweede plaats op de ranglijst
bezet met drie punten achterstand op
BVC.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
ONZE JARIGEN
4 april Dik v. d. Lustgraaf
4
5
6
6
7
7
8
9
9
Bertie van Viegen
Lauwrens Roks
Henny van Leeuwen
Ali van Essen
Lize van Engelenburg
Jan M. van Leijen
Ansje Rebergen
Jan Achterberg
Tea Keman
Hartelijk gefeliciteerd!
II.
III.
I.
II.
III.
kindermiddagen niet zo lang maken."
„Kom moeder", zei Truus, ,,'k heb zo'n
trek, laten we maar beginnen, Wim komt
zo wel opdagen, misschien brengt hij een
vriendje naar huis." Vader, moeder en
Truus begonnen te eten, maar moeder
moest telkens naar de klok kijken. Het
werd half zeven en Wim was nog niet
thuis. „Waar zou die jongen toch zitten?"
zei moeder.
„Och vrouw" zei Wims vader, „maak
je nu niet ongerust, die jongen loopt niet
in zeven sloten tegelijk, natuurlijk heeft
hij weer helemaal geen haast." Het werd
zeven uur, half acht, en nog geen Wim.
Nu begonnen vader en Truus ook wel
een beetje raar te kijken. Om acht uur
kon vader het niet langer uithouden. Hij
pakte de fiets en reed naar het zaaltje op
de Dorpsweg. Tien minuten later was
vader terug, hij vertelde dat het zaaltje
donker en op slot was, de voorstelling
was allang afgelopen. Moeder keek erg
sip en ook vader en Truus vonden het
raar. 't Werd half negen en toen zei
moeder: „Vader bel alsjeblieft de politie
dit houd ik niet langer uit, hij kan wel
een ongeluk gekregen hebben." „Nou",
zei vader, „je moet niet direct het ergste
denken, als er was gebeurd was hadden
we wel bericht gekregen, maar ik snap
er ook niks meer van." Vader ging naar
de telefoon en belde de politie. Vader
vertelde aan de agent hoe de vork aan
de steel zat. De agent zei dat er deze
avond niets gebeurd was en er geen
enkel bericht over een ongeluk was bin
nengekomen. Dat stelde vader en moeder
wel een beetje gerust, maar waar was
Wim dan toch gebleven? Het werd negen
uur en nog geen Wim. Moeder huilde een
een beetje van narigheid.
Om vijf over negen werd er gebeld en
II. Voeg in onderstaand verhaaltje, na vader en moeder en Truus vlogen naar
het eerste woord op de stippen te hebben de deur- Daar stond een agent. „Agent
OPLOSSING RAADSELS
Het was zijn eigen dokter.
Deventer, Pannerden, Aardenburg.
h, jas, Wales, kalkoen, kroos, mei,
n, kalkoen
Als het oud was zou het een koe zijn
Papegaai, leeuwerik, scholekster
Baars, rood, Eelde, Ur, kurk, Emma,
los, eik, noord. Breukelen.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen:
I. Van een aantal woorden zijn steeds de
twee eerste letters weggenomen en het
zijn steeds dezelfde letters in dezelfde
volgorde. Bovendien is de laatste letter
van alle woorden weggelaten, ook steeds
dezelfde letter.
RTNE
NTE
STOO
A
NDOE
ARLEMOE
ingevuld, steeds één letter bij het vorige
gevonden woord bij:
Dat was een en al had het
meisje er geen naar, de jonge
man stond al gereed om de
te beklimmen. Hij beweerde dat het uit
zicht prachtig zou zijn en dat niemand
hen zouHet meisje was
echter bang dat het zou gaan
en de regenzou neer
slaan.
III. Welke meisjesnaam wordt een jon
gensnaam door er een m achter te plaat
sen?
Op het terrein van de voetbalvereniging
RKVUV speelde Advendo zaterdagmiddag
een vriendschappelijke wedstrijd tegen
de tweede klasser Kulan uit Veenendaal.
Voor de rust wogen de partijen goed
tegen elkaar op, met in het veld een iets
sterker Kulan, maar een veel gevaarlijker
Advendo voor het doel. Bij Advendo was wedstrijd tegen Rhenen I met 3-7 en 't
ook nu de rechtervleugel Greuter-Van Paard verloor van Wageningen II met
Het vierde elftal van Veenendaal dacht
zondag j.l. kampioen van haar afdeling
te worden. Het leek er trouwens wel op
ook, want in de wedstrijd tegen Rhenus
II ging het lekker, wel zo zelfs dat bij de
rust al een 10-1 voorsprong was bereikt.
Er kon dus niets meer gebeuren dacht
men. Maar zo was het toch ook weer niet
want de tegenstanders meenden termen
aanwezig te achten om de wedstrijd in
de tweede helft niet voort te zetten.
Veenendaal 4 zal dus nog even moeten
wachten met het ontplooien van de kam-
pioensvlag.
Voor jongeren:
I. Ook van onderstaand rijtje woorden
zijn steeds de eerste twee letters (altijd
dezelfde) weggelaten. Zo ook de laatste
letter (altijd dezelfde)
IJFSE
OPPE
ORMBA
OE
APE
EKE
De strijd in de tweede klasse van de
Oostelijke Schaakbond werd vorige week
beslist. De tweede degradatie-kandidaat
is het eerste tiental van 't Paard uit
Heveadorp geworden, dat nu samen met
Veenendaal II het volgend jaar in de
derde klasse zal spelen.
Veenendaal III verloor haar laatste
Brummelen weer de motor van de aanval.
Ook midvoor Smit was door zijn onop
houdelijk zwoegen en doorzetten een
voortdurend gevaar.
De rust kwam met een 4-1 voorsprong
voor Advendo door doelpunten van Smit
(3 x) en linksbinnen Lam (1 x).
Ook na de théfe aanvankelijk een gelijk
opgaande strijd. Het laatste half uur
kwam Kulan echter gevaarlijk opzetten
en het verbaasde dan ook niemand, dat
Kulan met drie goede doelpunten de ba
lans spoedig weer in evenwicht bracht. Ede II
Op het zwaar bespeelbare terrein Rhenen
kwam bij het nog jonge Advendo vooral
het tekort aan uithoudingsvermogen tot
uiting. Eindstand dus 4-4, een uitslag die
de verhouding goed weergaf.
S'/i-ö'/ï. Door deze uitslagen heeft Vee
nendaal III de competitie beëindigd met
een bordpunt voorsprong op 't Paard
en is dus met recht: „met de hakken over
de sloot".
Wageningen II heeft in deze afdeling
onbedreigd het kampioenschap veroverd,
met het eerste tiental van de Ritmeester
als goede tweede. De eindstand luidt:
Wageningen II
Ritmeester I
Veenendaal III
't Paard I
Veenendaal II
12 matchp.
10
6
6
4
4
0
42 bordp.
37
37
27
24
23Vs
24 Vi
In een frisse en sportieve wedstrijd
heeft Oranje-Wit, Scherpenzeel met 1-0
weten te slaan, waardoor Oranje-Wit
nog kans heeft op de bovenste plaats.
In de eerste helft was het een gelijkop
gaande strijd met aan beide zijden kan
sen.
Na twintig minuten spelen brak Oranje
Wit gevaarlijk door maar het harde schot
van Van Burken ging net over. Enkele
minuten later probeerde Scherpenzeel
het maar de keeper van Oranje-Wit
wist de bal keurig te stoppen.
Na de thee kreeg men eenzelfde spel-
beeld, tot in de laatste vijftien minuten
Oranje-Wit in de verdediging werd ge
drukt. Maar zij herstelden zich keurig en
konden zelfs tot de aanval overgaan. De
keeper van Scherpenzeel kreeg het zeer
moeilijk, opeens rolde hij met de bal
achterover in het doel, maar de scheids
rechter, die overigens goed leidde, liet
doorspelen.
Maar Oranje-Wit kwam terug en even
later wist Peters met een hard en ver
schot de keeper van Scherpenzeel het
nakijken te geven (1-0).
Met nog tien minuten te spelen zette
Scherpenzeel toen alles op alles, maar de
II. Vul de ontbrekende letters
dan ontstaan er dierennamen.
K - - IJ -
- ARTE -
W - SBE - R
N - - P - - RD
- - RMEL - N
N SHN
III. Welke tanden hebben nooit
In een mond of bek gezeten
En zijn zelfs ook nooit gebruikt
Om het eten op te eten?
in dan
(Vervolg vorige nummer)
Een korte natuurfilm besloot het pro
gramma. Die was ook erg mooi, maar
Wim, daar in het hoekje op de achterste
rij, kreeg ineens vreselijke slaap. De vo
rige dag was moeder jarig geweest en hij
was wat laat naar bed gegaan. En nu
vielen zijn ogen dicht. De laatste prach
tige opnamen van een grote waterval zag
hij niet eens meer. Wim had de voeten
op een ander klapstoeltje gelegd en hij
sliep als een os. Hij sliep zo vast, dat hij
niet eens hoorde, hoe het zaaltje met veel
lawaai leeg liep. Alle kinderen gingen
naar huis, maar Wim sliep maar. Het
jongetje op de laatste rij zei nog tegen
z'n zusje: „Kijk eens Tine, dat jongetje
slaapt", maar Tine zei: „die wordt zo wel
zei moeder, „weet u al wat. onze Wim is
toch niet„Kalm mevrouw", zei de
agent, „we weten nog niets, maar in op
dracht van de brigadier moet ik u vragen
of u ook weet wie er bij die kindermid
dag geweest zijn." „Dat weet ik", zei
vader, ,,'t waren meneer Molenaar en zijn
dochter, die geven steeds kindermiddagen
en ze wonen in de Kampstraat."
„Dan gaan we eens even naar de
Kampstraat", zei de agent. Vader behoef
de alleen maar mee, maar moeder kon
het niet langer uithouden. Die wilde ook
mee. Truus moest dan maar thuisblijven
voor als Wim soms inmiddels thuis kwam.
Ze gingen naar de Kampstraat en meneer
Molenaar was thuis. Die begreep er ook
niets van, de voorstelling was om half
zes al afgelopen geweest. Hij ging echter
direct mee naar het zaaltje.
Meneer Molenaar deed de deur van
het zaaltje open en vader en moeder gin
gen met een kloppend hart naar binnen.
Zou Wim hier per ongeluk achter ge
bleven zijn?
De agent draaide het licht op en ineens
gaf moeder een gil. Daar zat Wim op
twee stoelen, zijn hoofd geleund tegen
de muur en hij sliep nog.
„Gelukkig" zei de agent. „Wim" riep
moeder. En toen werd Wim wakker. Hij
wreef met beide knuisten in de ogen. „Is
het al morgen moeder", zei hij.
„Och jongen, wat ben ik blij, we waren
zo ongerust, je hebt bijna vier uur gesla
pen." En moeder knuffelde Wim eens
lekker. „Ja", zei Wim het waren prach
tige films, maar ik kreeg ineens zo'n
slaap en ik heb gedroomd van Dik en
Dun." „Kijk eens aan", lachtte de agent,
„ook nog twee voorstellingen voor je
twee dubbeltjes."
Maar allemaal waren ze blij dat Wim
gevonden was en ze gingen gauw naar
huis. Truus knuffelde haar broertje ook
al en toen Wim ging eten legde moeder
twee dikke plakken boterhamworst op
z'n boterham, zo blij was ze dat Wim
terug was. Maar toen de boterhammen
op waren moest Wim direct naar bed.
Moeder stopte hem heerlijk in en hij
kreeg een extra dikke zoen van haar
deze avond!
1
In 't vaalgroene gras staat een madeliefje
Zijn bloëmhoofdje is daar maar
nauw'lijks te zien.
Het staat er te kleumen in wind
en in regen,
Geen mens vindt dat kleine
bloempje misschien
Toch heeft het ons allemaal iets
te vertellen,
Al is het ook nóg zo nietig en klein.
Het roept dat het feest van het
nieuwe leven,
wakker, kom gauw Piet, we moeten bo- I De blijde lente, er spoedig zal zijn.
terham eten."
Wim sliep maar door en hij bleef hele
maal alleen in het zaaltje achter. De me
neer zei tegen de juffrouw: „Zo dat heb
ben we weer gehad, de kinderen hebben
wel genoten hè? We gaan nu ook maar
naar huis, morgenochtend ruimen we de
boel wel op." Toén gingen ze allebei weg
en de zacht snurkende Wim bleef alleen
achter. De meneer draaide de buitendeur
op slot. Thuis had moeder de tafel ge
dekt. Vader kwam thuis en Truus, de
grote zus van Wim. Moeder keek eens
Oranje-Wit-mensen gaven geen krimp en cp de klok. „He"', zei ze, „wat vervelend,
de stand bleef 1-0 voor Oranje-Wit. nu is Wim er nog niet. ze moesten die
Straks luiden de klokken in
steden en dorpen
Ze roepen het weer met hun
zilveren klank:
„Breng lof aan de Heer die 't
Pasen doet worden.
Breng Hem op de opstandings
morgen de dank.
Zing mee in het koor van de
bloemen en vogels,
Wij kunnen bij hen toch niet achterstaan?
Want ons is de grootste
blijdschap geworden:
De Here is waarlijk opgestaan!"
(18)
„Ongetwijfeld", valt Picard in, „daar
in hebt u gelijk. Maar niettemin... Het
kwaad is geschied. Er zijn brede lagen
in de bevolking, die in u - terecht of
ten onrechte - een nakomeling zullen
zien van de vroegere koning.... Dat is
bezwaarlijk, zéér bezwaarlijk. Was u
een vreemdeling, dan zouden wij u
over de grenzen zetten, met de goede
raad nooit terug te keren. Maar nu u
Fransman bent. Nee, het is moeilijk,
erg moeilijk...!"
„Ik begrijp uw bezwaren", zegt
Louis Bertrand, „ik voel, dat mijn aan
wezigheid prikkelend kan werken,
maar anderzijds ben ik toch totaal on
schuldig aan alles wat tot nu toe ge
beurd is."
„Och", antwoordt Picard kwasi open
hartig, „ik wil graag toegeven, dat u
tot zekere hoogte gelijk hebt. U is meer
slachtoffer dan agitator. U hebt zich
waarschijnlijk niets of heel weinig te
verwijten. Maar toch... Maar tóch moe
ten wij maatregelen nemen, die voor u
misschien zéér onaangenaam zullen
zijn. Geen nakomelingen van die Bour
bons kunnen in het tegenwoordige
Frankrijk geduld worden. Geen enkele
loot van die vervloekte stam kunnen
wij toestaan hier opnieuw wortel te
schieten. Zelfs nu er twijfel heerst om
trent uw geboorte, moeten wij het ze
kere voor het onzekere nemen en u on
verwijld onder bewaking stellen."
Louis Bertrand voelt zich het bloed
naar het hoofd stijgen.
„Maar mijnheer, moet ik nu - be
halve de vernedering van een onge
wenste naam - ook nog die van een
lange ballingschap ondergaan? Oh ze
ker, ook zonder dat u het zegt, begrijp
ik wat mijn lot zal zijn! Weggestopt
ergens in een uithoek, opgesloten ach
ter een donkere vestingmuur... Mijn
jeugd langzaam voelen wegvloeien in
eenzame afzondering en mateloze ver
veling. Meneer... wees rechtvaardig!
Spaar mij die pijniging. Wijs mij uit
laat mij in de vreemde mijn heil zoe
ken. maar stoot me niet in de vergetel
heid.
„Goed gezegd", mompelt Picard waar
derend. „ik hoor, dat u in de rechten
studeert. Inderdaad voor de balie zou
u geen slecht figuur slaan. En tenslot
te... u hebt gelijk ook! Iets dergelijks
als u daar opnoemt zijn we van plan.
Wreed? Het belang van Frankrijk
brengt nu eenmaal mee, dat wij geen
nakomelingen van vorige koningshui
zen in de openbaarheid kunnen latten
voortbestaan! En daarom... Ik had ge
dacht over het eiland Yff. Lagrange,
wat zou jij daarvan denken? Dat is ver
genoeg en van de wereld afgesloten."
Lagrange antwoordt niet direct. Hij
kijkt meewarig voor zich uit. „Moet
dat nu wel zo", zegt hij dan zachtjes,
„deze jongeman heeft inderdaad niets
op zijn geweten. Is er geen andere
weg?"
„Nee", zegt Picard hard, „er is geen
andere weg. Wij moeten doortasten,
voordat het kwaad zich uitbreidt."
„Het kwaad heeft al heel weinig ge
legenheid zich uit te breiden", zegt
Louis Bertrand, „omdat ik mij er een
voudig niet toe zou lenen. En wat uw
plannen aangaat... Ik vind deze onmen
selijk en verzet mij dan ook met alle
kracht die in mij is tegen zulk een
monsterlijke onrechtvaardigheid!"
Picard trekt zijn bovenlip op. Hij
lijkt een wild dier, dat geplaagd wordt.
„Zo", zegt hij hatelijk, „mijn daden
zijn... onmenselijk, mijn oordeel is
onrechtvaardig! Waarde Lagrange, ik
geloof dat je nogal met dit jongmens
op hebt. Noteer deze uitlatingen eens.
Nee, mijnheer De Travillot, dergelijke
woorden verbeteren uw toestand geens
zins. Geenszins."
„Ach", roept Louis Bertrand uit, „wat
zou het helpen, als ik mij al voor u in
het stof boog? Niets immers! Uw oor
deel is gevormd. Ik ben het zwarte
schaap dat uit de kudde gestoten moet
worden. Maar waarom, herhaal ik,
waarom? Wie is verantwoordelijk voor
zijn geboorte, wie voor de praatjes, die
zich onwillekeurig daaromheen hebben
gevormd? Straf hen die deze dwaas
heden begonnen. Maar laat mij het
vrije leven, dat ik nog nauwelijks ben
binnengetreden! En als u mij aan ban
den wilt leggen.... welnu plaats mij on
der toezicht. Ik zal geen stap doen bui
ten de mij voorgeschreven banen! Laat
mij tenminste enige vrijheid! Laai mij,
als het niet anders gaat, in het leger
dienst nemen. Ik zal voor de keizer
vechten! Graag en zonder voorbehoud.
In mijn hart is geen wrok. Ik bewon
der ten zeerste de heldenmoed en het
genie van degene, die mij nu wil ver
delgen. Ik zal mij naam - welke dot
ook is - geen oneer aandoen. Als ik
een De Travillot ben, zal ik trachten
die naam nieuwe glorie bij te brengen
en als ik..."
„Stil!" valt hier Lagrange in, „wij
weten wel, dat hier de oprechte wens
voorzit die eer hoog te houden. Maar
tenslotte... wie zou de zekerheid geven,
dat niet vroeg of laat de goede voor
nemens schipbreuk zouden lijden? Dat
is toch wel méér gebeurd...?"
Louis Bertrand kijkt op. „Mijn ere
woord moet genoeg zijn", zegt hij vast,
groot, maar gezond en fraai gelegen..."
„Ik zal mij natuurlijk moeten onder
werpen", valt Louis Bertrand op een
bittere toon uit. „Ik wéét, dat mijn lot
al beslist is! Maar is er dan niemand,
die mij helpen kan? Niemand, die mijn
bede wil verhoren, desnoods in een
harde krijgsdienst, vér van Parijs te
bewijzen, dat ik mijn vrijheid waard
ben? Kunt u, meneer Lagrange, mij
niet helpen? Of gij, meneer....?" Dit tot
de onrustig heen en weer benende on
bekende, die in het schemerdonker van
de kamer zijn gelaat nauwelijks laat
„en ik zweer, dat er nu, noch in de toe
komst ooit een gedachte in mij zal op
komen, gebruik te maken van een titel
die mij, naar mijn vaste overtuiging,
in 't geheel niet toekomt!"
„Wat toegeeflijk", zegt Picard, die
met een boze frons in 't voorhoofd heeft
geluisterd, „en wat tegemoetkomend!
Maar jongeman - wij zullen je des
ondanks de kans niet geven je belofte
te breken. Het eiland Yff! Dat is het
parool. Een interessante plek, niet zo
zien...
Déze, aldus aangesproken, keert zich
met een ruk om en staat met enkele
passen vlak naast Picard, die wat on
behaaglijk opkijkt.
Louis Bertrand verstart... Hij gelooft
zijn ogen niet! Vlak vóór hem staat, de
mond nerveus vertrokken, de ogen
groot en dreigend: de keizer!
„Vergeef me!" stottert de jongen.
„Er is niets te vergeven. Je vecht
voor je bestaan, jongmens! Dat doen
PK.
nimsr
Evenals P.K. - vakkleding
het beste dat in Nederland gemaakt wordt.
DE SPECIAALZAAK VOOR
Hoofdstraat 46 Veenendaal
Voor kwekerij werkzaamheden
zoeken wij een
plantwerk. zaaien, stekken, enz.
GEZOND BUITEN WE WK
En bij gebleken geschiktheid goed betaald.
Aanmeldenzaterdags tussen 2 en 4 uur.
Einde Sandbrinkstraat - Telefoon 2672
SCHERPENZEEL
vraagt
voor de dag
Degenen, die nog bibliotheek
boeken van de Instuif in hun
bezit bebben, worden in hun
eigen be'ang aangeraden deze
onmiddellijk in te leveren op
sociale zaken te Rhenen,
De Instuif is ingaande heden
tot nader order gesloten.
gelegenheid
tot
AANVANG 7.30 UUR
Nieuweweg - Veenendaal
E«n handig, klein, goedkoop brei-
toestel wordt nu door tieniallen
duizenden breisters in Engeland,
Frankrijk en België gebruikt. Het is
de Rota-Pin, het breiwonder,
dat sneller, mooier en gelijkmatiger
werkt dan breinaalden. Op de
Rota-Pin kunt U alles breien,
pullovers, ondergoed, kinderkleer-
tjes, sokken, enz., in alle steken,
ook in patentsteek. Meerderen
en minderen, recht en averecht,
alles kinderlijk eenvoudig, met de
prachtigste resultaten I Breibreed'e
tot 160 steken, geschikt voor wol,
garen, katoen en rayonne. Dit
handige breitoestel kost ge
heel compleet voorzien van
handleiding met breimodel-
len slechts f. 9.80.
Bestel Uw Rota-Pin onmiddellijk,
daar het aantal bestellingen zeer
groot is. Franco huis na ontvangst
van Uw postwissel of giro no
516084. Desgewenst rembours.
N.V. Lisa, afd. 712 te Ymuiden.
custard
geldig tot en met 8 april 1958
degruyter
580402
we allen", zegt Napoleon hard. „Pi
card!"
Deze buigt zich verlegen naar de
heerser over. „Majesteit?" zegt hij, wat
hulpeloos.
„Picard, ik kan de wijze waarop je
deze zaak getracteerd hebt, niet be
wonderen. Je hebt je mee laten slepen
door je humeur. Dat is altijd verkeerd.
Neen... geen excuses; ik weet precies,
wat je waard bent, maar..."
Picard krijgt een vuurrode kleur
en zwijgt
Dan opeens wendt de keizer zich tot
Louis Bertrand. „Monsieur", zegt hij
kort, „ik heb u gadegeslagen. Er be
staat voor mij geen twijfel of de ge
ruchten bevatten waarheid. De gelij
kenis is tè duidelijk. Ik wens dus tot u
te spreken, als tot op zekere hoogte een
gelijke. Uw aanwezigheid hier in Parijs
is ongewenst. De Bourbons zijn mijn
natuurlijke vijanden. Hier... en elders!
Het plan van Picard, om u naar een
afgelegen eiland te verbannen, is zon
der twijfel volkomen afdoend. Elke an
dere oplossing brengt risico's mee. Toch
- omdat ik voel, dat u moedig bent en
eerlijk - wil ik de kans wagen. Tegen
het advies van Picard in..."
Louis Bertrand, de ogen met een
mengsel van verwondering en eerbied
op de kleine gestalte voor hem geves
tigd, buigt zich naar voren.
„Uwe majesteit kan op mij rekenen."
„Ik wil de kans wagen", gaat de an
der verder, zonder zich ook maar iets
om het gezegde van Louis Bertrand te
bekommeren. „Kolonel Lagrange! Ik
geef je deze jongeman tot pupil. Hij zal
in uw huis wonen, door u tot de krijgs
dienst opgeleid worden. Daarna zullen
wij zien. U is voor hem verantwoor
delijk."
Monsieur Lagrange, met een stille,
haast voldane, glimlach, buigt toe
stemmend.
De keizer ziet snel rond, geeft Picard
een tikje op de schouder... en is plot
seling verdwenen.
Hoofdstuk 12
Zo kon het gebeuren, dat Louis Bert
rand tegen wil en dank overgeplaatst
werd in een geheel nieuwe omgeving:
het gezin van kolonel Lagrange.
Deze gunsteling van de keizer, was
de taak opgedragen de opleiding ter
hand te nemen van enige jongelieden,
die door bijzondere omstandigheden - en
naar 's keizers oordeel - gevaar ople
verden in de vrije samenleving. Deze
jongelui werden zonder meer voor de
krijgsdienst bestemd en Louis Bertrand
was nu één van hen. De anderen wa
ren: Otto, graaf Von Kessenich, een
jong Oostenrijker met een Franse
moeder. Hij wenste niets liever, dan
Frankrijk te dienen.
Als tweede huisgenoot was er een
jeugdige Corsikaan, Léon Serocco, een
bastaardzoon van een broer van Napo
leon; een vurige onbesuisde jongeman
voor wie streng toezicht geen over
dreven voorzorg was.
(Wordt vervolgd.)
