DE VALLEI VETERANEN-TOERNOOI WAFELKOEKEN QQ Haring in tomatensaus gramsblik 57 3 flesjes Tonic 39 BOTERHAMKORRELS CO Leidse kaas Lunchworst SIMON DE WIT 200 gram QC Het gebeurde in een Mei-nacht 77Ï Ternauwernood behaalde G.Y.V.V. een zege op Posthoorn Voor de Jeugd Oud-Hollandsche IxlJoL grof gebroken 500 gram00 Hoe rolde de voethal in liet weekeind? G.V.V.V. handhaafde zicli op de bovenste plaats Merino's speelt gelijk tegen C.S.W. Matjan verloor van Hoogerheide Ritmeester - Frisia 4-1 Dovo - Triangelboys 2-0 Neveda - SKF 2-1 Veenendaal - Merino's 3-1 x Jefs uitstapje J. P. VALKEMA BLOUW ROMAN UIT DE NAPOLEONTISCHE TIJD 1 rekent u maar na DÜci droogkokend OQ 20+ jong 200 gg gramsblik GVVV behield de leiding in haar af deling door in de laatste tien minuten met 1-0 te winnen van Posthoorn. Door dat ook Jonathan met 1-0 van Lopik won, blijft de stand aan de kop van de rang lijst ongewijzigd. Merino's speelde thuis met 0-0 gelijk tegen CSW uit Wilnis. Matjan verloor door verkeerde tactiek met 8-2 van Hoo- gerheide uit Hilversum. De GVVV-ers hebben het zaterdag wel erg moeilijk gehad om tegen Posthoorn het enige doelpunt van de wedstrijd te scoren. Eerst tien minuten voor tijd kwam dit doelpunt tot stand uit een cor ner, op links genomen door rechtsbuiten Ditewig, waarbij de bal door Van Essen in het Amersfoortse doel gekopt werd. Van tevoren was het een harde strijd geweest tussen een goed voetballende Veenendaalse ploeg en aan de andere kant het hardwerkende en stoer verdedi gende Posthoorn, dat het als haar spor tieve plicht beschouwde de koplopers de Voet dwars te zetten. Wie gedacht had dat Posthoorn na dit doelpunt wel door de knieën zou gaan, had misgerekend, want onmiddellijk werd de achtmans verdediging in de aanval be trokken, waardoor het de Veenendalers in de laatste minuten nog verdraaid moei lijk gemaakt werd. De stevige GWV-achterhoede waarbij deze middag vooral rechtsback Diepen veen een prima partij speelde, wist zich echter te handhaven. Zo werd deze zenuwslopende zware wedstrijd toch nog een verdiende over winning. Hoewel een overwinning voor Merino's zeker gerechtvaardigd geweest zou zijn, moesten zij tegen CSW uit Wilnis toch weer met een gelijk spel genoegen nemen. Met een teruggetrokken midvoor spe lende hadden de Veenendalers het ac cent weer op de verdediging gelegd, wat tot gevolg had dat de viermansvoorhoede niet bij machte was om de stevige achter hoede der gasten in grote moeilijkheden te brengen. Na de rust werd er in de achterhoede goed opgebouwd, waardoor de gastheren overwegend in de aanval kwamen, maar in de voorhoede kwam men steeds één man tekort om de soms keurig opgezette aanvallen af te werken. Matjan leed een 8-2 nederlaag tegen het Hilversumse Hoogerheide, wat wel in Hoofdzaak te danken was aan het ab soluut systeemloos voetbal dat vertoond werd. Het elftal stond steeds in twee rechte lijnen opgesteld, een in de voorhoede en een achter. In het geheel vrijgelaten mid denveld kon de tegenpartij naar harte lust opereren en aanvallen opbouwen. Daarbij kwam nog dat Matjan zonder spil speelde. De man die voor deze taak aangewezen was hield zich in hoofdzaak onledig met op het vijandelijk doel te schieten. Toch zijn er nog wel kansen voor de Veenendalers geweest. Vooral in de twee de helft hadden er zeker nog wel een paar Veenendaalse doelpunten ingezeten, maar te traag reageren stond alle succes in de weg. Jammer was dat in deze vrij sportieve en overigens prettige wedstrijd twee te genstanders zodanig ongenoegen kregen, dat zij op last van de scheidsrechter van verder spelen moesten afzien. G.V.V.V. ontving hoog bezoek aan de Buurtlaan De voetbalvereniging GVVV ontving maandagavond aan de Buurtlaan bezoek van burgemeester en wethouders van de gemeente Ede. De aanleiding van dit bezoek lag in het feit, dat GWV om het nogal vervallen terrein aan de Buurtlaan in een enigs zins behoorlijke staat te brengen, van de gemeente Ede een subsidie hadden ont vangen. Nu kwam het college van B. en W. dan op verzoek van GVVV eens kij ken wat er met deze subsidie gedaan was. Bij de aankomst van het hoge bezoek stond het bestuur van GVVV keurig op getuigd bij het hek opgesteld om de gas ten te verwelkomen. Bij de rondleiding over het terrein waarbij wethouder Rozeboom zich als volleerd terreinspecialist onderscheidde, toonde de heren de grootste waardering voor de hardwerkende GVVV-ers. De prettige gedachtenwisseling over het terrein en later over de voetbalsport in het algemeen, werd na de rondwandeling onder het genot van een kopje koffie voortgezet in hotel „La Campagne'* aan de Nieuweweg. Discussiërende over de grasmat van het terrein, merkte een der bestuursleden op, dat het scheren nog wel enige moeilijk heden gaf en veel kosten meebracht. Op een vraag of hiervoor de gemeente-ton- deuze niet ingeschakeld kon worden, werd meegedeeld dat dit op aanvraag zeker mogelijk was. Bij het afscheid wenste de heren GVVV nog veel succes toe en niet in het minst een welverdiend kampioenschap van de afdeling Utrecht, na het huidige zware voetbalseizoen. V.Z.C. zet overwinningenreeks voort Met een vlotheid en een gemak als gold het een theevisite, demonstreerde het derde herenzevental van de Veenen daalse zwemclub in de Zaltbommelse haven een partijtje waterpolo aan zijn jonge tegenstander Excelsior I. VZC 3, voor het merendeel bestaande uit oudere geroutineerde spelers - Rom- pes, T. van Schuppen, Schoeman, Van Dijk, Dijkstra, Steffers en De Koning - overspeelde Excelsior volkomen. Het werd een vrij eenzijdige vertoning en aan de Veenendaalse techniek kwam Zaltbommel eenvoudig niet te pas. Met de rust was het reeds 4-0 en toen voor het einde werd gefloten had VZC gewon nen met de respectabele cijfers 13-0. De VZC-aspiranten speelden een uit wedstrijd tegen de Zeister-aspiranten. De jongens benaderden hun oudere clubge noten in het aantal doelpunten. Het team, bestaande uit Rien Drost, Aart Slotboom, Cel Slotboom, Riet Kieviet, Chris van Dijk, Kees Hardeman en Henny van Schuppen, scoorde tienmaal, tegenover Zeist eenmaal. Eindstand dus 10-1 voor VZC. Verschijnt als bijlage van het streekblad „De Vallei" onder redactie v. tante Jos Correspondentie te richten aan tante Jos, per adres Parallelweg 10, Veenendaal ONZE JARIGEN 12 juni Jansje van Ilunnik *12 Henny de Kruijff 13 Janny van Schuppen 14 Henk van Ravenswaaij 14 Gerrif van Wijk 14 Elly van Ravenswaaij 15 Corrie Bos 15 Judith van Manen 17 Wim van Dijk 18 Jaantje van Kooten 18 Jannie van Dijk 18 Bert Klop Hartelijk gefeliciteerd! OPLOSSING RAADSELS I. Oldenzaal, Monster, Breskens, Ven raai, Wassenaar, Medemblik, Loenen Wildervank. II. Fez, pond, rente, knal, week, dof, blauw, mud, kwart. Zonnnedauw. III. Levertraan. I. Van 1. naar r.: 1. tak, 3. pit, 5. opa, 6. iep, 7. Rijn, 8. Jan, 10. lei, 12. es, 13. is. Van b. naar b.: 1. tuitje, 2. kepen, 3. parel, 4. tennis, 9. as, 11. ei. II. Schild, pad. Schildpad. III. Een pak voor de broek. NIEUWE RAADSELS Voor ouderen: I. Wie weet het? 1. Hoe noemt men de topopening in een vulkaan? 2. In een veenkolonie stonden grote ho pen turven te drogen. Waarom kan dat niet waar zijn? 3. Welk deel van de plant is bamboe? 4. Noem 3 diersoorten die 100 jaar of ouder kunnen worden. 5. Welk nationaliteitsteken dragen de Nederlandse vliegtuigen? 6. Hoe noemt men een rivier die z'n water uitsluitend ontvangt van een gletcher? De oudj'es doen het weer best. De spieren beginnen al soepeler te worden, waardoor de momenten van goed voetbai steeds talrijker worden. Het feit dat meestal met volledige overgave gespeeld wordt, maakt de wedstrijden dan ook aantrekkelijker. Vrijdagavond werd gespeeld op het Dovoterrein aan het Panhuis De eerste ontmoeting ging het tussen Ritmeester en Frisia. Hoewel Frisia goed partij gaf bleek toch al spoedig dat de sigarenmakers het sterkste waren. Zij kregen dan ook al gauw doelrijpe kansen die echter door Otte en Baars om zeep gebracht werden. Frisia kwam er wat beter in maar het was toch tegen de verhouding in dat zij in de twintigste minuut door Harteman maar via het lichaam van de Ritmeester- achterspeler Van Zoeren, de leiding na men (0-1) Hoewel Ritmeester voor de rust nog goede kansen kreeg bleef het 0-1. Direct na de hervatting was het Van Kooten, die hoewel zwaar gehinderd, de partijen weer op gelijke voet bracht (1-1). Nadat v. d. Kraats uit een vrije trap over de vuisten van doelman Oelderik heen de stand op 2-1 gebracht had, waren het Van Kooten en Baars die er als eind resultaat 4-1 van maakten. Dit werd een vlot partijtje voetbal, waarbij Dovo de sterkste bleek te zijn. Na tien minuten spelen was het de nog al actieve v. d. Scheur, die, zij het dan in buitenspelpositie, het eerste doelpunt voor zijn rekening nam (1-0). Niet lang daarna werd het 2-0, toen Dovo een strafschop te nemen kreeg. Kennelijk was Triangelboys het daar niet helemaal mee eens, want zonder te re ageren liet doelman Labé, Dovospeler Bos rustig inschieten. Hoewel Dovo tot de rust sterker en gevaarlijk in de aanval was, kwamen er toch geen doelpunten meer. In de tweede helft zagen we een meer gelijkopgaande strijd waarin beide elf tallen goede kansen kregen, maar de ver dedigingen bleven de toestand steeds weer meester. Toch kreeg Triangelboys nog de ge legenheid om de achtestand te verkleinen, maar de strafschop genomen door Bleijen- berg ging jammer genoeg tegen de lat. Maandagavond werd gespeeld op het terrein van SKF. De eerste wedstrijd ging het tussen een wat rommelig Neveda en een hardwerkend doch uiterst zwak SKF. Het zou dan ook heel normaal geweest zijn als Neveda met behoorlijke cijfers gewonnen had, maar dat het zover niet kwam was voor een groot deel te wijten aan eigen schuld. In elk geval is in deze wedstrijd vast komen te staan dat de uitgesproken spil v. d. Waal, absoluut geen midvoor is. Toch was het deze speler die al voor de rust de stand op 1-0 bracht. Na de rust had Neveda door steeds maar wisselen haar elftal zo radikaal ge wijzigd, dat eigenlijk niemand meer pre cies wist waar hij lopen moest. Nadat Keiman de stand op 2-0 gebracht had, kwam SKF juist voor tijd door een wel heel eigenaardige beslissing van de scheidsrechter aan een tegenpuntje, want na eerst voor buitenspel gefloten te heb ben werd dit later gewijzigd in een doel punt. In de wedstrijd Veenendaal-Merino's was laatstgenoemde er kennelijk op uit om nu eens van Veenendaal te winnen. Er werd van de zijde der wolmensen dan ook gevochten als leeuwen, hetwelk tegen het veel meer technisch Veenen daal een spannende strijd opleverde. Nadat beide ploegen eenmaal gescoord hadden bleef het gelijk tot ongeveer een minuut of zes voor het einde. Het was voor het hardwerkende Meri no's dan ook jammer dat het toen door een fout in de achterhoede, door Van Hunnik 2-1 moest worden. Nog was de spanning echter niet ge weken, want weer kwamen de wolmensen terug, maar voor een doelpunt schoten zij toch precies tekort. Aan de andere kant ging het wel, want net voor tijd wist Sukkel uit een voorzet van Van Hunnik de eindstand op 3-1 te brengen. Programma veteranentoernooi: Vrijdagavond op terrein Matjan: 6.45 uur Panter Dovo 7.45 uur Hollandia Ritmeester. II. X X - - - - X - - - - X X - - - - X X - - - - X X - - - - X Ie rij land van belofte (O.T.) 2e rij muziekinstrument 3e rij plaats in Noord-Brabant 4e rij andere naam voor ooievaar 5e rij scherp deel van mes of zwaard 6e rij kapwerk van een dak 7e rij dubbele fiets 8e rij land "waar Salomo goud, ivoor, liet halen 9e rij verh. grasvlakte v. een landgoed 10e rij plaats waar Saul, Salomo opriep 11e rij vierde bijbelboek (O.T.) Op de kruisjeslijn komt de naam van een bepaalde sport. III. Het eerste deel is groente; het twee de deel zit aan een vis en het geheel was vroeger eigendom van een ander. Voor jongeren: I. Wie weet het? 1. Een ander woord voor klokkenspel. 2. Hoe heet de streek tussen Rijn en Waal? 3. Hoe heette de moordenaar van Prins Willem van Oranje? 4. Wat is onze kleinste provincie? 5. Hoe heet de luchthaven bij Amster dam? 6. Er zat een hele school bokkingen in" het net. Waarom kan dat niet? II. X - - X - - X - - X - - X - - X - - - - komt uit de kraan deel van je gezicht - - zit aan een schip - - schrijf je mee op het bord zestig minuten - - staat op een schip Op de kruisjeslijn komt de naam van een plaats in Workum. III. Het is een hals, maar die niet zit Aan 't hoofd van mens of dier, Een sukkel is hij zeker niet, Door eigen schuld heeft hij verdriet In plaats van veel plezier. LAATSTE MAN BINNEN (een spelletje om buiten te doen) De spelers van elke ploeg staan achter elkander en de ploegen naast elkander achter een lijn. Tegenover de ploegen is op een afstand van 15 a 20 m. pas een tweede lijn. Op het beginsignaal lopen de nummers 1, die elk in het bezit zijn van tennisbal, achter de tweede lijn en gooien de bal naar nummer 2 van de eigen ploeg, die de bal moet vangen zonder dat de bal de grond heeft geraakt. Laat hij de bal vallen, dan mag hij hem alleen op rapen, als de bal achter de eigen lijn valt, anders moet hij door de gooier wor den opgeraapt. Als nummer 2 de bal vangt, loopt hij ermee naar de tweede lijn en gooit hem naar nummer 3. Zo gaat het spel verder en de ploeg, die het eerst geheel achter de tweede lijn is, wint het spel. In een heerlijk verwarmd hok in Artis zat Jef, de aap. Het dier was een paar jaar geleden in de dierentuin geboren, 's Zomers zat hij in het buitenhok, maar als het koud werd huisde Jef in het war me binnenhok. Het grote oerwoud van Afrika had Jef nooit gekend, maar hij had ook geen heimwee naar de zon van Afrika, hij was tevreden met zijn heerlijk warme hok, dat trouw door de oppasser werd schoon gemaakt. Hij kreeg bananen en pinda's, niet alleen van de oppassers, maar ook van de mensen die de dierentuin kwamen bezoeken. Vaag hoorde Jef soms de straat- drukte van Amsterdam tot zich doordrin gen en dan ging hij wel eens in een hoek je zitten en probeerde hij iets van die drukte te zien. DE DEUR STOND OPEN Op een dag in november was de oppas ser weer bezig het hok van Jef schoon te maken. Hij smeet met emmers water en Jef moest niets van die nattigheid heb ben. Hoog in zijn schommel zat hij het gedoe van de oppasser te bekijken. Die oppasser moest even een zeemleren lap halen, om de ruiten van Jefs verblijf op te poetsen, anders konden de bezoekers niets zien. De oppasser trok de deur wel achter zich dicht, maar hij vergat het slot er op te doen. Hij was immers zo terug en die aap zat daar hoog en droog in de schom mel. Maar Jef was een pienter aapje en zijn glurende oogjes hadden best gezien, dat de deur niet op slot was. En toen de (36) Hij heeft een onderhoud met Louis Bertrand. Deze is als monsieur Bouclé- Druot in enkele woorden 't doel van zijn bezoek vertelt, geroerd en verbaasd. Hij wist nietHad nooit vermoed, dat En toch valt aan deze mededeling niet te twijfelen! Zeker, 't gaat over belang rijke bezittingen, om aanzienlijke sommen Persoonlijke overkomst naar Parijs is dan ook dringend noodzzakelijk. Of er geen beletsels zouden bestaan Neen, de terugkeer kan zonder enig be zwaar geschieden't regime is veran derd, de toestanden gewijzigd! Zijn de Bourbon's niet op de troon hersteld De jonge rechtsgeleerde volbrengt zijn taak voortreffelijk. Hij vermijdt alle klip pen en heeft zijn gastheer spoedig over tuigd, dat de enige weg, die open staat is:onverwijld naar Frankrijk terug te keren Louis Bertrand leeft op. Hij merkt het zelf nauwelijks. Maar zijn lusteloze, on verschillige houding verdwijnt. Zij ogen krijgen weer glans. Naar Parijsen wel zo spoedig. Mon sieur Druot heeft reeds alles voorbereid. In Warschau informaties ingewonnen om trent reisgelegenheid. Passen en andere bescheiden in orde laten maken. (Als men de kanalen kent Niets staat dan ook een spoedig vertrek in de weg. En madameDie gaat toch mee? Natuurlijk, madame zal haar echtgenoot vergezellen! Zij doet uitbundig, als zij alles hoort. En dandie onverwachte rijkdom! Zij valt Louis Bertrand pardoes en ongegeneerd om de hals en kijkt on dertussen koket naar Maurice Bouclé- Druot, die bescheiden glimlacht.... Louis Bertrand is opeens vol energie en vuur. Wil voor alles tegelijk zorgen. Er moeten valiezen zijnZijn garda- robe - niet al te best in orde - moet wor den nagezien! Heeft Rosette costuums ge noegNatuurlijk, in Parijs kan wor den aangevuld, maar onderweg moet zij toch ook goed voor de dag kunnen komen! In de drukte van de voorbereidingen vergeet Louis Bertrand bijna de smarte lijke oorzaak van deze ommekeer Hoofdstuk XXV Mademoiselle Sicot is gestorven. Zij is heengegaan zonder te lijden. De dienst bode vond haar op een morgen in 't witte kleine ledikant, waarin ze vanaf haar meisjesjaren heeft geslapen. Men riep haastig de dokter die slechts de dood kon constateren. Op 't kleine kerkhof heeft men Made moiselle Sicot ter ruste gelegd, onder een witte roselaar, die in de voorzomer over vloedig bloeit en kleine schelpvormige blaadjes zal strooien over 't graf. Het testament wordt geopend en tot universeel erfgenaam blijkt benoemd: Louis Bertrand de Travillot. Maire Jean Patou, die een legaat heeft gekregen, knikt tevreden. Nu zal dat jongmens wel terugkeren en misschien in Arpagnon blijven wonen! Misschien Het witte huis op het marktpleintje wordt voorlopig gesloten. Alles blijft bij 't oudetot de nieuwe eigenaar zal verschijnen. Deze nadert zijn vaderland. In snelle dagreizen. In comfortabele, minder be- hagelijke en soms zeer ongemakkelijke reiskoetsen. Hortend en stotend over ru- welijk geslacht leren kennen als genot zuchtig. Het is geen kwade jongen, deze Mau rice. Lichtzinnig en oppervlakkig, zoals de meeste jongelui uit zijn omgeving. Hij maakt Rosette 't hof en deze laat zich dat vanzelfsprekend welgevallen. Louis Bertrand ziet het spel aan. Weg gedoken in een hoek van de reiswagen, mijmert hij de lange uren door. Zwijgt véél en overdenkt véél. Geeft zich reken schap van zijn eigen daden en spaart de we wegen. Met vriendelijk-lachende of bot-kijkende voerlieden. Soms een dag ergens stilhoudend - om wat te bekomen - dan weer haastende om sneller de be stemming te bereiken. Rosette hotst mee, vrolijk, ongegeneerd, onbezorgd. En Maurice Bouclé-Druot hotst mee. Geïrriteerd. Hij vindt het gezelschap van Rosette een zonnestraal op zijn pad. Dat is nog eens een vrouw! Daar zit ras in. Maurice is niet veeleisend. Zijn Parijse avonturen hebben, hem het vrou zelf-kritiek niet. Als hij zo, door snelle en minder snelle paarden getrokken, in 't vaderland terug keert, gaan zijn ogen open voor véél, dat hem tot nu toe als in nevels gehuld, heeft toegeschenen. Hij beseft opeens duidelijk, dat hij een misstap heeft begaan. Dat hij van Rosette houdtmaar niet genoeg om er mee getrouwd te zijn. Gebonden voor 't hele, lange leven Hij voelt wroeging. Niet, dat Rosette geldig i/m bij I gemiddeld woensdag 18 juni Simon de Wit in Nederland j in cellophaan verpakt van 54^ voor bij iedere f 3,- aan boodschappen bij aankoop van ieder 100 gramspakje Sc/W thee 500 gram Op deze boodschappen reeds f 1,23 vakantie-voordeel341 464| én zoals altijd: GRATIS MELKKOETJES! 805IO HOOFDSTRAAT 93 - VEENENDAAL In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen: Tel. 2015 oppasser met zijn zeemlap terugkwam, had Jef de deur opengemaakt en wandel de buiten. „Kom hier Jef", schreeuwde de oppasser, maar Jef dacht: schreeuw maar raak, ik ga de wereld eens bekijken en hij wipte in een hoge boom. Vanuit die boom kon de aap op een muur komen en toen de oppasser alarm geslagen had, zat Jef al deftig in een boom in een Amster damse straat. Jef vermaakte zich best. Met nieuwsgierige oogjes gluurde hij naar de trams, die met veel gepiep door de bochten gingen en wat een mensen zag hij lopen. Niemand zag de aap die op een tak zat van een boom, die het blad nog niet had laten vallen. Even later ging er een groenteboer door de straat en op de kar stond ook een plat kistje met bananen. Hmmm, dacht Jef, wat zien die er heerlijk uit, die zijn zeker voor mij bestemd en ineens liet hij zich uit de boom zakken. Met twee sprongen zat Jef midden op de groentekar en de groenteman viel zowat om van schrik. Jef deed een greep in de bananenkist. De groenteman schreeuwde: „Lelijke rover, blijf van mijn bananen af" en met zijn pet sloeg hij naar de aap. Daar schrok Jef wel van en hij sprong gauw naar de boom terug, maar hij had twee dikke bananen meegenomen. Die peuzelde hij lekker op. „Een aap in de boom", galmde de groen teman en ineens stonden er wel vijfen twintig Amsterdammers onder de boom. „Een apie van Artis" riep een jongen. Maar het apie van Artis smeet hem een bananenschil op z'n neus. Alle mensen lachten. GEEN ZIN Intussen was Artis in het geweer ge komen. Drie oppassers kwamen naar bui ten. De oppasser die de deur opengelaten had liep voorop en in zijn hand had een banaan. Onder de boom riep hij: „Kom dan Jeffie, kom bij de baas" en de banaan hield hij in de hoogte. Maar Jeffie had net twee bananen naar binnen gewerkt en hij verkoos in de boom te blijven zit ten. „Klim in de boom, vader", zei een grinnekende slagersjongen, maar de boom was hoog en glad en de oppasser voelde daar niets voor. Hij probeerde Jef nog eens naar beneden te lokken, maar die luisterde niet eens. Toen gingen de op passers weg, maar heel die middag liep het af en aan van Amsterdammers die de aap in de boom wilden zien zitten. Jef had nog nooit zoveel bekijks gehad, zelfs niet in september, als artis voor een kwartje toegang geeft! HET WERD AVOND Toen begon de avond te vallen en het begon kouder te worden. Ook begon er een motregentje te vallen en de mensen gingen naar huis. De lichten floepten aan en Jef werd nat en ook een beetje bang. Hij begon nu toch wel echt naar zijn warme hokje te verlangen. Even latei- kwamen de oppassers weer en de voorste oppasser had weer een banaan in de hand. „Kom Jef, kom bij de baas", fleemde de oppasser, „zoete aap, kom dan." Het wa ter lekte Jef van de kop en die banaan van de oppasser leek hem nu ook wel erg lekker. Nog eenmaal keek hij de straat af, die er nu erg triest uitzag in de regen en toen liet hij zich naar beneden zakken en met een sprong was hij in de armen van de oppasser. „Zo, zo" mopperde de oppasser, „zal je me zoiets nog eens weer leveren, dan krijg je twee dagen geen eten. Eet nou die banaan maar op weg loper, je bent niet wijzer zullen we maar denken." Jef had echt honger gekregen en de banaan was in een ogenblik verdwenen. De oppasser droeg Jef naar zijn hok en de deur ging secuur op slot. Dat kon Jef niets meer schelen. Hij had een plezierige middag gehad en een hele hoop van de wereld gezien en nu had hij alleen maar slaap. Hij ging rustig op zijn bed van stro liggen en droomde dat hij op een groente- kar door Amsterdam reed en net zoveel bananen mocht eten als hij zelf wilde. Maar hij is zich bewust behoefte aan iets anders te hebben; niet alleen lichame lijke aantrekking, maar geestelijk con tact. En onwillekeurig denkt hij aan zijn omgang met Marianne. Denkt er steeds meer aan, nu hij Parijs nadert, 't Lijkt wel of allerlei vooroordelen en misvat tingen van hem afvallen. Of hij weer helder ziet. Welke betovering heeft hem daar in die verre, halfwoeste en ongeciviliseerde streken gevangen gehouden? Maar tegelijkertijd beseft hij volkomen duidelijk, gebonden te zijn. Gebonden door eigen daden, door eigen onnaden kendheid, door eigentoegeeflijkheid. Neen! Rosette mag niet het slachtoffer worden van deze misgreep. Zij mag niet lijden onder te snelle, onoverwogen daden zijnerzijds. RosetteHij ziet, dat zijn vrouw in een uiterst geanimeerd gesprek met Mau rice gewikkeld is. Om hem behoeft hij zich - helaas of gelukkig? - niet veel zorgen te maken. Dit is geen natuur, die diep tast. De aan genaamheden van 't ogenblikde mo gelijkheden van vermaak en verstrooiing - deze zijn het, die bij Rosette de stem ming bepalen. De tocht gaat verder. Zij passeren de grens. De papieren door de goede zorgen van de jonge rechtsgeleerde prima in or de, leveren geen bezwaren. Monsieur de Travillot.. met zijn jonge vrouw: u kunt doorgaan Rosette, die meent dat in Frankrijk alles anders is als overal elders in de wereld, ondervindt teleurstelling, 't Is hier even armoedig, onzindelijk en schaars bevolkt, als in de Rijnstaten. Zij deelt haar desillusie aan Maurice mee, die haar troost met Parijs. Dat is nog eens een stad! Zij zal zich de ogen uitkijken. Louis Bertrand geniet er van in Parijs terug te zijn. Nooit heeft hij zich gereali seerd, dat er zoveel uit zijn leven was weggevallen. De drukke, levendige stra ten, de dure magazijnen en winkels, de fraaie koetsen, goed geklede mensen Oh zeker, ook armoede, schrijnende armoede - vooral nu, na al die oorlogen en veldtochten, welke 't land hebben uit geput - maar deze ziet men hoogstens aan 't grote aantal bedelaars, dat de wel gestelde voorbijgangers om een aalmoes aanklampt. Neen, Parijs is niet veranderd. Uiterlijk althans niet en Louis Bertrand geniet dubbel, na zijn lange ballingschap. Hij voelt geen behoefte, oude kennissen op te zoeken. MarianneHoe staat hij tegenover haar? Hij weet het niet. Terug in de oude omgeving, is plotseling alles anders. Schijnt Rosette, met haar te-levendige manieren, 'n tikje onverzorgde conver satie, luidruchtige uitvallen en genot zuchtige wensen, hem haast een vreemde toe. (Wordt vervolgd.)

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1958 | | pagina 4