DE VALLEI
VETERANEN-TOERNOOI
WAFELKOEKEN QQ
Haring in tomatensaus gramsblik 57
3 flesjes Tonic 39
BOTERHAMKORRELS CO
Leidse kaas
Lunchworst
SIMON DE WIT
200 gram QC
Het gebeurde
in een Mei-nacht
77Ï
Ternauwernood behaalde G.Y.V.V. een zege
op Posthoorn
Voor de Jeugd
Oud-Hollandsche
IxlJoL grof gebroken 500 gram00
Hoe rolde de voethal in liet weekeind?
G.V.V.V. handhaafde
zicli op de
bovenste plaats
Merino's speelt gelijk
tegen C.S.W.
Matjan verloor van
Hoogerheide
Ritmeester - Frisia 4-1
Dovo - Triangelboys
2-0
Neveda - SKF 2-1
Veenendaal - Merino's
3-1
x
Jefs uitstapje
J. P. VALKEMA BLOUW
ROMAN UIT DE NAPOLEONTISCHE TIJD
1 rekent u maar na
DÜci droogkokend OQ
20+
jong
200 gg
gramsblik
GVVV behield de leiding in haar af
deling door in de laatste tien minuten
met 1-0 te winnen van Posthoorn. Door
dat ook Jonathan met 1-0 van Lopik won,
blijft de stand aan de kop van de rang
lijst ongewijzigd.
Merino's speelde thuis met 0-0 gelijk
tegen CSW uit Wilnis. Matjan verloor
door verkeerde tactiek met 8-2 van Hoo-
gerheide uit Hilversum.
De GVVV-ers hebben het zaterdag wel
erg moeilijk gehad om tegen Posthoorn
het enige doelpunt van de wedstrijd te
scoren. Eerst tien minuten voor tijd
kwam dit doelpunt tot stand uit een cor
ner, op links genomen door rechtsbuiten
Ditewig, waarbij de bal door Van Essen
in het Amersfoortse doel gekopt werd.
Van tevoren was het een harde strijd
geweest tussen een goed voetballende
Veenendaalse ploeg en aan de andere
kant het hardwerkende en stoer verdedi
gende Posthoorn, dat het als haar spor
tieve plicht beschouwde de koplopers de
Voet dwars te zetten.
Wie gedacht had dat Posthoorn na dit
doelpunt wel door de knieën zou gaan,
had misgerekend, want onmiddellijk werd
de achtmans verdediging in de aanval be
trokken, waardoor het de Veenendalers
in de laatste minuten nog verdraaid moei
lijk gemaakt werd.
De stevige GWV-achterhoede waarbij
deze middag vooral rechtsback Diepen
veen een prima partij speelde, wist zich
echter te handhaven.
Zo werd deze zenuwslopende zware
wedstrijd toch nog een verdiende over
winning.
Hoewel een overwinning voor Merino's
zeker gerechtvaardigd geweest zou zijn,
moesten zij tegen CSW uit Wilnis toch
weer met een gelijk spel genoegen nemen.
Met een teruggetrokken midvoor spe
lende hadden de Veenendalers het ac
cent weer op de verdediging gelegd, wat
tot gevolg had dat de viermansvoorhoede
niet bij machte was om de stevige achter
hoede der gasten in grote moeilijkheden
te brengen.
Na de rust werd er in de achterhoede
goed opgebouwd, waardoor de gastheren
overwegend in de aanval kwamen, maar
in de voorhoede kwam men steeds één
man tekort om de soms keurig opgezette
aanvallen af te werken.
Matjan leed een 8-2 nederlaag tegen
het Hilversumse Hoogerheide, wat wel
in Hoofdzaak te danken was aan het ab
soluut systeemloos voetbal dat vertoond
werd.
Het elftal stond steeds in twee rechte
lijnen opgesteld, een in de voorhoede en
een achter. In het geheel vrijgelaten mid
denveld kon de tegenpartij naar harte
lust opereren en aanvallen opbouwen.
Daarbij kwam nog dat Matjan zonder
spil speelde. De man die voor deze taak
aangewezen was hield zich in hoofdzaak
onledig met op het vijandelijk doel te
schieten.
Toch zijn er nog wel kansen voor de
Veenendalers geweest. Vooral in de twee
de helft hadden er zeker nog wel een
paar Veenendaalse doelpunten ingezeten,
maar te traag reageren stond alle succes
in de weg.
Jammer was dat in deze vrij sportieve
en overigens prettige wedstrijd twee te
genstanders zodanig ongenoegen kregen,
dat zij op last van de scheidsrechter van
verder spelen moesten afzien.
G.V.V.V. ontving hoog bezoek
aan de Buurtlaan
De voetbalvereniging GVVV ontving
maandagavond aan de Buurtlaan bezoek
van burgemeester en wethouders van de
gemeente Ede.
De aanleiding van dit bezoek lag in het
feit, dat GWV om het nogal vervallen
terrein aan de Buurtlaan in een enigs
zins behoorlijke staat te brengen, van de
gemeente Ede een subsidie hadden ont
vangen. Nu kwam het college van B. en
W. dan op verzoek van GVVV eens kij
ken wat er met deze subsidie gedaan was.
Bij de aankomst van het hoge bezoek
stond het bestuur van GVVV keurig op
getuigd bij het hek opgesteld om de gas
ten te verwelkomen.
Bij de rondleiding over het terrein
waarbij wethouder Rozeboom zich als
volleerd terreinspecialist onderscheidde,
toonde de heren de grootste waardering
voor de hardwerkende GVVV-ers.
De prettige gedachtenwisseling over het
terrein en later over de voetbalsport in
het algemeen, werd na de rondwandeling
onder het genot van een kopje koffie
voortgezet in hotel „La Campagne'* aan
de Nieuweweg.
Discussiërende over de grasmat van het
terrein, merkte een der bestuursleden op,
dat het scheren nog wel enige moeilijk
heden gaf en veel kosten meebracht. Op
een vraag of hiervoor de gemeente-ton-
deuze niet ingeschakeld kon worden, werd
meegedeeld dat dit op aanvraag zeker
mogelijk was.
Bij het afscheid wenste de heren GVVV
nog veel succes toe en niet in het minst
een welverdiend kampioenschap van de
afdeling Utrecht, na het huidige zware
voetbalseizoen.
V.Z.C. zet overwinningenreeks
voort
Met een vlotheid en een gemak als
gold het een theevisite, demonstreerde
het derde herenzevental van de Veenen
daalse zwemclub in de Zaltbommelse
haven een partijtje waterpolo aan zijn
jonge tegenstander Excelsior I.
VZC 3, voor het merendeel bestaande
uit oudere geroutineerde spelers - Rom-
pes, T. van Schuppen, Schoeman, Van
Dijk, Dijkstra, Steffers en De Koning -
overspeelde Excelsior volkomen. Het
werd een vrij eenzijdige vertoning en
aan de Veenendaalse techniek kwam
Zaltbommel eenvoudig niet te pas. Met
de rust was het reeds 4-0 en toen voor
het einde werd gefloten had VZC gewon
nen met de respectabele cijfers 13-0.
De VZC-aspiranten speelden een uit
wedstrijd tegen de Zeister-aspiranten. De
jongens benaderden hun oudere clubge
noten in het aantal doelpunten. Het team,
bestaande uit Rien Drost, Aart Slotboom,
Cel Slotboom, Riet Kieviet, Chris van
Dijk, Kees Hardeman en Henny van
Schuppen, scoorde tienmaal, tegenover
Zeist eenmaal. Eindstand dus 10-1 voor
VZC.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
ONZE JARIGEN
12 juni Jansje van Ilunnik
*12 Henny de Kruijff
13 Janny van Schuppen
14 Henk van Ravenswaaij
14 Gerrif van Wijk
14 Elly van Ravenswaaij
15 Corrie Bos
15 Judith van Manen
17 Wim van Dijk
18 Jaantje van Kooten
18 Jannie van Dijk
18 Bert Klop
Hartelijk gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
I. Oldenzaal, Monster, Breskens, Ven
raai, Wassenaar, Medemblik, Loenen
Wildervank.
II. Fez, pond, rente, knal, week, dof,
blauw, mud, kwart. Zonnnedauw.
III. Levertraan.
I. Van 1. naar r.: 1. tak, 3. pit, 5. opa,
6. iep, 7. Rijn, 8. Jan, 10. lei, 12. es,
13. is. Van b. naar b.: 1. tuitje, 2.
kepen, 3. parel, 4. tennis, 9. as, 11. ei.
II. Schild, pad. Schildpad.
III. Een pak voor de broek.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen:
I. Wie weet het?
1. Hoe noemt men de topopening in een
vulkaan?
2. In een veenkolonie stonden grote ho
pen turven te drogen. Waarom kan
dat niet waar zijn?
3. Welk deel van de plant is bamboe?
4. Noem 3 diersoorten die 100 jaar of
ouder kunnen worden.
5. Welk nationaliteitsteken dragen de
Nederlandse vliegtuigen?
6. Hoe noemt men een rivier die z'n
water uitsluitend ontvangt van een
gletcher?
De oudj'es doen het weer best. De spieren beginnen al soepeler te worden,
waardoor de momenten van goed voetbai steeds talrijker worden. Het feit dat
meestal met volledige overgave gespeeld wordt, maakt de wedstrijden dan ook
aantrekkelijker. Vrijdagavond werd gespeeld op het Dovoterrein aan het Panhuis
De eerste ontmoeting ging het tussen
Ritmeester en Frisia. Hoewel Frisia goed
partij gaf bleek toch al spoedig dat de
sigarenmakers het sterkste waren. Zij
kregen dan ook al gauw doelrijpe kansen
die echter door Otte en Baars om zeep
gebracht werden.
Frisia kwam er wat beter in maar het
was toch tegen de verhouding in dat zij
in de twintigste minuut door Harteman
maar via het lichaam van de Ritmeester-
achterspeler Van Zoeren, de leiding na
men (0-1)
Hoewel Ritmeester voor de rust nog
goede kansen kreeg bleef het 0-1.
Direct na de hervatting was het Van
Kooten, die hoewel zwaar gehinderd, de
partijen weer op gelijke voet bracht (1-1).
Nadat v. d. Kraats uit een vrije trap
over de vuisten van doelman Oelderik
heen de stand op 2-1 gebracht had, waren
het Van Kooten en Baars die er als eind
resultaat 4-1 van maakten.
Dit werd een vlot partijtje voetbal,
waarbij Dovo de sterkste bleek te zijn.
Na tien minuten spelen was het de nog
al actieve v. d. Scheur, die, zij het dan in
buitenspelpositie, het eerste doelpunt voor
zijn rekening nam (1-0).
Niet lang daarna werd het 2-0, toen
Dovo een strafschop te nemen kreeg.
Kennelijk was Triangelboys het daar niet
helemaal mee eens, want zonder te re
ageren liet doelman Labé, Dovospeler
Bos rustig inschieten.
Hoewel Dovo tot de rust sterker en
gevaarlijk in de aanval was, kwamen er
toch geen doelpunten meer.
In de tweede helft zagen we een meer
gelijkopgaande strijd waarin beide elf
tallen goede kansen kregen, maar de ver
dedigingen bleven de toestand steeds
weer meester.
Toch kreeg Triangelboys nog de ge
legenheid om de achtestand te verkleinen,
maar de strafschop genomen door Bleijen-
berg ging jammer genoeg tegen de lat.
Maandagavond werd gespeeld op het
terrein van SKF. De eerste wedstrijd
ging het tussen een wat rommelig Neveda
en een hardwerkend doch uiterst zwak
SKF.
Het zou dan ook heel normaal geweest
zijn als Neveda met behoorlijke cijfers
gewonnen had, maar dat het zover niet
kwam was voor een groot deel te wijten
aan eigen schuld.
In elk geval is in deze wedstrijd vast
komen te staan dat de uitgesproken spil
v. d. Waal, absoluut geen midvoor is.
Toch was het deze speler die al voor
de rust de stand op 1-0 bracht.
Na de rust had Neveda door steeds
maar wisselen haar elftal zo radikaal ge
wijzigd, dat eigenlijk niemand meer pre
cies wist waar hij lopen moest. Nadat
Keiman de stand op 2-0 gebracht had,
kwam SKF juist voor tijd door een wel
heel eigenaardige beslissing van de
scheidsrechter aan een tegenpuntje, want
na eerst voor buitenspel gefloten te heb
ben werd dit later gewijzigd in een doel
punt.
In de wedstrijd Veenendaal-Merino's
was laatstgenoemde er kennelijk op uit
om nu eens van Veenendaal te winnen.
Er werd van de zijde der wolmensen
dan ook gevochten als leeuwen, hetwelk
tegen het veel meer technisch Veenen
daal een spannende strijd opleverde.
Nadat beide ploegen eenmaal gescoord
hadden bleef het gelijk tot ongeveer een
minuut of zes voor het einde.
Het was voor het hardwerkende Meri
no's dan ook jammer dat het toen door
een fout in de achterhoede, door Van
Hunnik 2-1 moest worden.
Nog was de spanning echter niet ge
weken, want weer kwamen de wolmensen
terug, maar voor een doelpunt schoten
zij toch precies tekort.
Aan de andere kant ging het wel, want
net voor tijd wist Sukkel uit een voorzet
van Van Hunnik de eindstand op 3-1 te
brengen.
Programma veteranentoernooi:
Vrijdagavond op terrein Matjan:
6.45 uur Panter Dovo
7.45 uur Hollandia Ritmeester.
II. X
X - - - -
X - - - -
X
X - - - -
X
X - - - -
X
X - - - -
X
Ie rij land van belofte (O.T.)
2e rij muziekinstrument
3e rij plaats in Noord-Brabant
4e rij andere naam voor ooievaar
5e rij scherp deel van mes of zwaard
6e rij kapwerk van een dak
7e rij dubbele fiets
8e rij land "waar Salomo goud, ivoor, liet
halen
9e rij verh. grasvlakte v. een landgoed
10e rij plaats waar Saul, Salomo opriep
11e rij vierde bijbelboek (O.T.)
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een bepaalde sport.
III. Het eerste deel is groente; het twee
de deel zit aan een vis en het geheel was
vroeger eigendom van een ander.
Voor jongeren:
I. Wie weet het?
1. Een ander woord voor klokkenspel.
2. Hoe heet de streek tussen Rijn en
Waal?
3. Hoe heette de moordenaar van Prins
Willem van Oranje?
4. Wat is onze kleinste provincie?
5. Hoe heet de luchthaven bij Amster
dam?
6. Er zat een hele school bokkingen in"
het net. Waarom kan dat niet?
II.
X - -
X - -
X - -
X - -
X - -
X - -
- - komt uit de kraan
deel van je gezicht
- - zit aan een schip
- - schrijf je mee op het bord
zestig minuten
- - staat op een schip
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een plaats in Workum.
III. Het is een hals, maar die niet zit
Aan 't hoofd van mens of dier,
Een sukkel is hij zeker niet,
Door eigen schuld heeft hij verdriet
In plaats van veel plezier.
LAATSTE MAN BINNEN
(een spelletje om buiten te doen)
De spelers van elke ploeg staan achter
elkander en de ploegen naast elkander
achter een lijn. Tegenover de ploegen is
op een afstand van 15 a 20 m. pas een
tweede lijn. Op het beginsignaal lopen de
nummers 1, die elk in het bezit zijn van
tennisbal, achter de tweede lijn en gooien
de bal naar nummer 2 van de eigen ploeg,
die de bal moet vangen zonder dat de
bal de grond heeft geraakt. Laat hij de
bal vallen, dan mag hij hem alleen op
rapen, als de bal achter de eigen lijn
valt, anders moet hij door de gooier wor
den opgeraapt. Als nummer 2 de bal
vangt, loopt hij ermee naar de tweede
lijn en gooit hem naar nummer 3. Zo gaat
het spel verder en de ploeg, die het eerst
geheel achter de tweede lijn is, wint het
spel.
In een heerlijk verwarmd hok in Artis
zat Jef, de aap. Het dier was een paar
jaar geleden in de dierentuin geboren,
's Zomers zat hij in het buitenhok, maar
als het koud werd huisde Jef in het war
me binnenhok.
Het grote oerwoud van Afrika had Jef
nooit gekend, maar hij had ook geen
heimwee naar de zon van Afrika, hij was
tevreden met zijn heerlijk warme hok,
dat trouw door de oppasser werd schoon
gemaakt. Hij kreeg bananen en pinda's,
niet alleen van de oppassers, maar ook
van de mensen die de dierentuin kwamen
bezoeken. Vaag hoorde Jef soms de straat-
drukte van Amsterdam tot zich doordrin
gen en dan ging hij wel eens in een hoek
je zitten en probeerde hij iets van die
drukte te zien.
DE DEUR STOND OPEN
Op een dag in november was de oppas
ser weer bezig het hok van Jef schoon te
maken. Hij smeet met emmers water en
Jef moest niets van die nattigheid heb
ben. Hoog in zijn schommel zat hij het
gedoe van de oppasser te bekijken. Die
oppasser moest even een zeemleren lap
halen, om de ruiten van Jefs verblijf op
te poetsen, anders konden de bezoekers
niets zien.
De oppasser trok de deur wel achter
zich dicht, maar hij vergat het slot er op
te doen. Hij was immers zo terug en die
aap zat daar hoog en droog in de schom
mel. Maar Jef was een pienter aapje en
zijn glurende oogjes hadden best gezien,
dat de deur niet op slot was. En toen de
(36)
Hij heeft een onderhoud met Louis
Bertrand. Deze is als monsieur Bouclé-
Druot in enkele woorden 't doel van zijn
bezoek vertelt, geroerd en verbaasd. Hij
wist nietHad nooit vermoed, dat
En toch valt aan deze mededeling niet
te twijfelen! Zeker, 't gaat over belang
rijke bezittingen, om aanzienlijke sommen
Persoonlijke overkomst naar Parijs is dan
ook dringend noodzzakelijk. Of er geen
beletsels zouden bestaan
Neen, de terugkeer kan zonder enig be
zwaar geschieden't regime is veran
derd, de toestanden gewijzigd! Zijn de
Bourbon's niet op de troon hersteld
De jonge rechtsgeleerde volbrengt zijn
taak voortreffelijk. Hij vermijdt alle klip
pen en heeft zijn gastheer spoedig over
tuigd, dat de enige weg, die open staat
is:onverwijld naar Frankrijk terug
te keren
Louis Bertrand leeft op. Hij merkt het
zelf nauwelijks. Maar zijn lusteloze, on
verschillige houding verdwijnt. Zij ogen
krijgen weer glans.
Naar Parijsen wel zo spoedig. Mon
sieur Druot heeft reeds alles voorbereid.
In Warschau informaties ingewonnen om
trent reisgelegenheid. Passen en andere
bescheiden in orde laten maken. (Als men
de kanalen kent
Niets staat dan ook een spoedig vertrek
in de weg.
En madameDie gaat toch mee?
Natuurlijk, madame zal haar echtgenoot
vergezellen! Zij doet uitbundig, als zij
alles hoort. En dandie onverwachte
rijkdom! Zij valt Louis Bertrand pardoes
en ongegeneerd om de hals en kijkt on
dertussen koket naar Maurice Bouclé-
Druot, die bescheiden glimlacht....
Louis Bertrand is opeens vol energie
en vuur. Wil voor alles tegelijk zorgen.
Er moeten valiezen zijnZijn garda-
robe - niet al te best in orde - moet wor
den nagezien! Heeft Rosette costuums ge
noegNatuurlijk, in Parijs kan wor
den aangevuld, maar onderweg moet zij
toch ook goed voor de dag kunnen komen!
In de drukte van de voorbereidingen
vergeet Louis Bertrand bijna de smarte
lijke oorzaak van deze ommekeer
Hoofdstuk XXV
Mademoiselle Sicot is gestorven. Zij is
heengegaan zonder te lijden. De dienst
bode vond haar op een morgen in 't witte
kleine ledikant, waarin ze vanaf haar
meisjesjaren heeft geslapen.
Men riep haastig de dokter die slechts
de dood kon constateren.
Op 't kleine kerkhof heeft men Made
moiselle Sicot ter ruste gelegd, onder een
witte roselaar, die in de voorzomer over
vloedig bloeit en kleine schelpvormige
blaadjes zal strooien over 't graf.
Het testament wordt geopend en tot
universeel erfgenaam blijkt benoemd:
Louis Bertrand de Travillot.
Maire Jean Patou, die een legaat heeft
gekregen, knikt tevreden.
Nu zal dat jongmens wel terugkeren en
misschien in Arpagnon blijven wonen!
Misschien
Het witte huis op het marktpleintje
wordt voorlopig gesloten. Alles blijft bij
't oudetot de nieuwe eigenaar zal
verschijnen.
Deze nadert zijn vaderland. In snelle
dagreizen. In comfortabele, minder be-
hagelijke en soms zeer ongemakkelijke
reiskoetsen. Hortend en stotend over ru-
welijk geslacht leren kennen als genot
zuchtig.
Het is geen kwade jongen, deze Mau
rice. Lichtzinnig en oppervlakkig, zoals
de meeste jongelui uit zijn omgeving.
Hij maakt Rosette 't hof en deze laat
zich dat vanzelfsprekend welgevallen.
Louis Bertrand ziet het spel aan. Weg
gedoken in een hoek van de reiswagen,
mijmert hij de lange uren door. Zwijgt
véél en overdenkt véél. Geeft zich reken
schap van zijn eigen daden en spaart de
we wegen. Met vriendelijk-lachende of
bot-kijkende voerlieden. Soms een dag
ergens stilhoudend - om wat te bekomen
- dan weer haastende om sneller de be
stemming te bereiken. Rosette hotst mee,
vrolijk, ongegeneerd, onbezorgd.
En Maurice Bouclé-Druot hotst mee.
Geïrriteerd. Hij vindt het gezelschap van
Rosette een zonnestraal op zijn pad.
Dat is nog eens een vrouw! Daar zit
ras in. Maurice is niet veeleisend. Zijn
Parijse avonturen hebben, hem het vrou
zelf-kritiek niet.
Als hij zo, door snelle en minder snelle
paarden getrokken, in 't vaderland terug
keert, gaan zijn ogen open voor véél, dat
hem tot nu toe als in nevels gehuld, heeft
toegeschenen.
Hij beseft opeens duidelijk, dat hij een
misstap heeft begaan. Dat hij van Rosette
houdtmaar niet genoeg om er mee
getrouwd te zijn. Gebonden voor 't hele,
lange leven
Hij voelt wroeging. Niet, dat Rosette
geldig i/m
bij I gemiddeld
woensdag 18 juni Simon de Wit in Nederland j
in cellophaan verpakt van 54^ voor
bij iedere f 3,- aan boodschappen
bij aankoop van ieder 100 gramspakje Sc/W thee
500
gram
Op deze boodschappen reeds f 1,23 vakantie-voordeel341 464|
én zoals altijd: GRATIS MELKKOETJES!
805IO
HOOFDSTRAAT 93 - VEENENDAAL
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen: Tel. 2015
oppasser met zijn zeemlap terugkwam,
had Jef de deur opengemaakt en wandel
de buiten. „Kom hier Jef", schreeuwde de
oppasser, maar Jef dacht: schreeuw maar
raak, ik ga de wereld eens bekijken en
hij wipte in een hoge boom. Vanuit die
boom kon de aap op een muur komen en
toen de oppasser alarm geslagen had, zat
Jef al deftig in een boom in een Amster
damse straat. Jef vermaakte zich best.
Met nieuwsgierige oogjes gluurde hij naar
de trams, die met veel gepiep door de
bochten gingen en wat een mensen zag
hij lopen. Niemand zag de aap die op een
tak zat van een boom, die het blad nog
niet had laten vallen.
Even later ging er een groenteboer door
de straat en op de kar stond ook een plat
kistje met bananen. Hmmm, dacht Jef,
wat zien die er heerlijk uit, die zijn zeker
voor mij bestemd en ineens liet hij zich
uit de boom zakken. Met twee sprongen
zat Jef midden op de groentekar en de
groenteman viel zowat om van schrik.
Jef deed een greep in de bananenkist. De
groenteman schreeuwde: „Lelijke rover,
blijf van mijn bananen af" en met zijn pet
sloeg hij naar de aap. Daar schrok Jef
wel van en hij sprong gauw naar de boom
terug, maar hij had twee dikke bananen
meegenomen. Die peuzelde hij lekker op.
„Een aap in de boom", galmde de groen
teman en ineens stonden er wel vijfen
twintig Amsterdammers onder de boom.
„Een apie van Artis" riep een jongen.
Maar het apie van Artis smeet hem een
bananenschil op z'n neus. Alle mensen
lachten.
GEEN ZIN
Intussen was Artis in het geweer ge
komen. Drie oppassers kwamen naar bui
ten. De oppasser die de deur opengelaten
had liep voorop en in zijn hand had een
banaan. Onder de boom riep hij: „Kom
dan Jeffie, kom bij de baas" en de banaan
hield hij in de hoogte. Maar Jeffie had
net twee bananen naar binnen gewerkt
en hij verkoos in de boom te blijven zit
ten. „Klim in de boom, vader", zei een
grinnekende slagersjongen, maar de boom
was hoog en glad en de oppasser voelde
daar niets voor. Hij probeerde Jef nog
eens naar beneden te lokken, maar die
luisterde niet eens. Toen gingen de op
passers weg, maar heel die middag liep
het af en aan van Amsterdammers die
de aap in de boom wilden zien zitten.
Jef had nog nooit zoveel bekijks gehad,
zelfs niet in september, als artis voor een
kwartje toegang geeft!
HET WERD AVOND
Toen begon de avond te vallen en het
begon kouder te worden. Ook begon er
een motregentje te vallen en de mensen
gingen naar huis. De lichten floepten aan
en Jef werd nat en ook een beetje bang.
Hij begon nu toch wel echt naar zijn
warme hokje te verlangen. Even latei-
kwamen de oppassers weer en de voorste
oppasser had weer een banaan in de hand.
„Kom Jef, kom bij de baas", fleemde de
oppasser, „zoete aap, kom dan." Het wa
ter lekte Jef van de kop en die banaan
van de oppasser leek hem nu ook wel erg
lekker. Nog eenmaal keek hij de straat
af, die er nu erg triest uitzag in de regen
en toen liet hij zich naar beneden zakken
en met een sprong was hij in de armen
van de oppasser. „Zo, zo" mopperde de
oppasser, „zal je me zoiets nog eens weer
leveren, dan krijg je twee dagen geen
eten. Eet nou die banaan maar op weg
loper, je bent niet wijzer zullen we maar
denken."
Jef had echt honger gekregen en de
banaan was in een ogenblik verdwenen.
De oppasser droeg Jef naar zijn hok en
de deur ging secuur op slot. Dat kon Jef
niets meer schelen. Hij had een plezierige
middag gehad en een hele hoop van de
wereld gezien en nu had hij alleen maar
slaap. Hij ging rustig op zijn bed van stro
liggen en droomde dat hij op een groente-
kar door Amsterdam reed en net zoveel
bananen mocht eten als hij zelf wilde.
Maar hij is zich bewust behoefte aan iets
anders te hebben; niet alleen lichame
lijke aantrekking, maar geestelijk con
tact. En onwillekeurig denkt hij aan zijn
omgang met Marianne. Denkt er steeds
meer aan, nu hij Parijs nadert, 't Lijkt
wel of allerlei vooroordelen en misvat
tingen van hem afvallen. Of hij weer
helder ziet.
Welke betovering heeft hem daar in
die verre, halfwoeste en ongeciviliseerde
streken gevangen gehouden?
Maar tegelijkertijd beseft hij volkomen
duidelijk, gebonden te zijn. Gebonden
door eigen daden, door eigen onnaden
kendheid, door eigentoegeeflijkheid.
Neen! Rosette mag niet het slachtoffer
worden van deze misgreep. Zij mag niet
lijden onder te snelle, onoverwogen daden
zijnerzijds.
RosetteHij ziet, dat zijn vrouw in
een uiterst geanimeerd gesprek met Mau
rice gewikkeld is.
Om hem behoeft hij zich - helaas of
gelukkig? - niet veel zorgen te maken.
Dit is geen natuur, die diep tast. De aan
genaamheden van 't ogenblikde mo
gelijkheden van vermaak en verstrooiing
- deze zijn het, die bij Rosette de stem
ming bepalen.
De tocht gaat verder. Zij passeren de
grens. De papieren door de goede zorgen
van de jonge rechtsgeleerde prima in or
de, leveren geen bezwaren. Monsieur de
Travillot.. met zijn jonge vrouw: u kunt
doorgaan
Rosette, die meent dat in Frankrijk
alles anders is als overal elders in de
wereld, ondervindt teleurstelling, 't Is
hier even armoedig, onzindelijk en
schaars bevolkt, als in de Rijnstaten.
Zij deelt haar desillusie aan Maurice
mee, die haar troost met Parijs. Dat is
nog eens een stad! Zij zal zich de ogen
uitkijken.
Louis Bertrand geniet er van in Parijs
terug te zijn. Nooit heeft hij zich gereali
seerd, dat er zoveel uit zijn leven was
weggevallen. De drukke, levendige stra
ten, de dure magazijnen en winkels, de
fraaie koetsen, goed geklede mensen
Oh zeker, ook armoede, schrijnende
armoede - vooral nu, na al die oorlogen
en veldtochten, welke 't land hebben uit
geput - maar deze ziet men hoogstens
aan 't grote aantal bedelaars, dat de wel
gestelde voorbijgangers om een aalmoes
aanklampt.
Neen, Parijs is niet veranderd. Uiterlijk
althans niet en Louis Bertrand geniet
dubbel, na zijn lange ballingschap.
Hij voelt geen behoefte, oude kennissen
op te zoeken.
MarianneHoe staat hij tegenover
haar? Hij weet het niet. Terug in de oude
omgeving, is plotseling alles anders.
Schijnt Rosette, met haar te-levendige
manieren, 'n tikje onverzorgde conver
satie, luidruchtige uitvallen en genot
zuchtige wensen, hem haast een vreemde
toe. (Wordt vervolgd.)