ELLEN van HEMERT MAXIM HAMEL Het gebeurde in een Mei-nacht PAKO zoekt flinke jongens PAKO PAKO Tijdelijke leerkracht DE VALLEI" Uw blad PRODENT L U X O R\ j De slavin van het oertvoud TZHENEN JZHENEN Bromfiets verhuur DROGISTERIJ Rein Kok DUKE wmtmv muwDismmD Wat Piet Paling beleefde Tweede blad „DE VALLEI" VRIJDAG 18 JULI 1958 Nr. 53 Theater eenendaal i EERSTE NEDERLANDSE EELFILM IN KLEUREN ANDREA DOMBURG KO VAN DIJK KEES BRUSSE TEDDY SCHAANK PAKO Metaalwarenfabriek §owtijn6loffen REPARATIES KUNSTGEBITTEN VERMEULEN nieuwste „Sparta" bromfietsen. gelegenheidskleding Joh. v. d. Meyden ZANDSTRAAT 26 - TELEFOON 2419 HET GROENE KRUIS Pharmavet's extract openlucht-show gesloten Rein Veenendaal ADVERTEERT IN „DE VALLEI" PFAFF NAAIMACHINEHUIS Voor verven en stomen bij zo'n voordelige tube tandpasta van slechts 70 Ct de mond fris en gezond de klok rond naar Hardeveld komen Bakkers vakantieschema 1958 vanaf maandag 21 t.m. woensdag 30 juli: van donderdag 31 juli t.m. zaterdag 9 aug.: S.v.p. verpakkingsmateriaal of mandje meebrengen. J. P. VALKEMA BLOUW ROMAN UIT DE NAPOLEONTISCHE TIJD Van vrijdag 18 juli t.m. dinsdag 22 juli Elke avond 7.30 uur, zaterdag 7 en 9 uur Zondag 3 en 7.30 uur N.V. STANDAARDFILMS PRESENTEERT Corrie Brokken zingt de song „Weet je nog" begeleid door Sem Nijveen en zijn kwintet Regie Willy van Hemert Muziek: Jos Cleber Toegang 14 jaar Woensdag 23 en donderdag 24 juli 7.30 uur In de hete groene hel van de Mato Grosso speelt zich een tragedie af! Een fascinerende film, die u de geheimen van het oerwoud openbaart! Sensatie op sensatie! Toegang 14 jaar Plaatsbespreken dagelijks van 1 tot 2 uur aan de kassa, a 10 cent, ook telefonisch: 2376 Rijwielstalling naast het theater VENDELSEWEG, VEENENDAAL, TELEF. 2376 van 1418 jaar voor alle afdelingen biedt flink loon biedt prettig werk biedt gevarieerd werk biedt extra pensioenregeling maakt alles van metaal U M 1 I maakt lepels, vorken en messen JL rXlVV/ maakt souvenirs, relatiegeschenken f maakt 1001 mooie artikelen heeft afzet over de hele wereld heeft vakmensen in dienst heeft plaats voor vooruitstrevende jongens heeft altijd volop werk De metaalbranche, de oudste industrie van ons land, biedt altijd het meeste werk aan de meeste mensen en het hoogste loon en dus de meeste zekerheid voor de toekomst. In de PAKO-fabriek werd nooit iemand ont slagen door gebrek aan werk. Alleen zij, die graag hun best doen en een goed betaald vak willen leren, kunnen zich dagelijks aan de fabriek melden. RHENEN SPECIAAL in BRILLE N i Hoofdstraat 51 Veenendaal Sneller, beter en... goedkoper! ACHTERBERG Pr. Bernhardlaan 317, Vdaal Het juiste adres voor alle VERZEKERINGEN HYPOTHEKEN VERKOOP VASTE GOEDEREN WONINGBEHEER TAXATIES Assurantie-, Hypotheek- en Woningbureau Beëdigd als makelaar en taxateur Mr. Heemskerkstraat 9 Veenendaal Vanaf heden verhuren wij per dag en langer de Voorkomt teleurstelling en bespreek nu reeds voor Uw vakantie. J. P. C. Leinweberstraat 39 - tel. 3164 - Veenendaal Verhuur nieuwe VRAAGT EEN NET MEISJE zelfst. kunnende werken Aanmelden Mevr. M. HOOGENBOOM, Populierenlaan 6, Telefoon 2652 - Veenendaal Tegen LEVERZIEKTE (grote levers) bij uw pluimvee is voor leverziekte een afdoend middel. Verkrijgbaar in flacons voor circa 100 dieren. Alleenverkoop voor Veenendaal Gelderland 10. Voor ELST (U.) Drogisterij REIN KOK, Rijksstraatweg. Voor de handel HACO N.V., Maastricht. BEZOEKT DE GROTE op zaterdag 19 juli, des avonds half acht, op „De Hazenberg", dierenasyl, Amerongen. Medewerkers: Fred. Ternier, «ls Dorus, Hans Plas, Andreij Reijs, Leny Cramer, Haru- wa's, Anly Sisters en Cor Moordam. ZIE AANPLAKBILJET. Wegens VAKANTIE is ons bedrijf VAN 19 TOT 30 JULI A.S. GALVANISEERBEDRIJF Franse weg 95 Eist (Utr.) Telefoon K 8377-223 DOOR RIJWIEL- en BROMFIETSHANDEL Zandstraat (hoek Gortstraat) VEENENDAAL Telefoon 2456 ...sinds 1862 Kerlcewijk 9 Veenendaal - Tel. 0.8385-3043 GEMEENTE RHENEN Aan de openbare u.l.o. school (hoofd de heer J. J. Altena) wordt per 26 augustus a.s. gevraagd Er wordt een tegemoetkoming in reis- of even tuele pensionkosten verstrekt. Sollicitaties inzenden aan de burgemeester van Rhenen. II Zolang de voorraad strekt. in 4 kleuren: rood geel groen blauw leder kan z'n eigen kleur kiezen. Vraag het vandaag nog aan uw winkelier. Prodent tandpasta hebt u toch nodig en dit bekertje komt u elke dag goed van pas. P 785 Beatrixstraat 37 - Telefoon 2415 ENIGST BEDRIJF TER PLAATSE Onderstaande bakkerszaken en staanplaatsen ZIJN OPEN WED. MIDDELHOVEN JAC. GAASBEEK P. HOEKSTRA G. HAMENT JOH. ARIESSEN H. HIENSCH M. BOS R. VAN SILFHOUT LEUSINK W. DE GOOYER B. WALLET D. VAN STEMPVOORT J. BOLDERMAN WED. J. BOS H. BOS J. RENSELAAR J. v. d. BRINK D. VAN SILFHOUT WED. G. H. v. d. BOSCH Patrimoniumlaan Patrimoniumlaan 14 Nic. Beetsstraat Kerkewijk Boslaan Hoofdstraat Hoofdstraat Hoofdstraat Hoogstraat Gelderland Mulderslaan Emmalaan Buurtlaan Nieuweweg Nieuweweg (Geld. winkel) Munnikenweg Gortstraat Zandstraat Pr. Bernhardlaan De staanplaatsen zijn: Beatrixstraat, Da Costa- plein, Bergweg, Dijkstraat, Achterkerkstraat, Julianastraat, Eikenlaan, Frans Halslaan hoek Rembrandtlaan, Stationsstraat, Rembrandtlaan hoek Ferd. Bolstraat, Zuivelstraat. Onderstaande bakkerszaken en staanplaatsen ZIJN OPEN G. VAN SOEST K. SLOK M. OTTERLO v. d. WEERD M. BASTMEYER Fa. B. VAN KOOTEN Fa. C. v. VOORTHUIZEN JANSEN JAC. DE FLUITER T. DROST C. BOLDERMAN WED. T. BOLDERMAN Patrimoniumlaan Lindenlaan Patrimoniumlaan Parallelweg Hoofdstraat Hoofdstraat Pr. Bernhardlaan Gelderland, Fluitersstraat Mulderslaan Nieuweweg Zandstraat Achterkerkstraat De staanplaatsen z(jn: Zuivelstraat, Davidsplein, Nic. Beetsstraat, Buurtlaan, Munnikenweg, Den nenlaan, Boslaan, Da Costaplein, Dijkstraat, Ferd. Bolstraat hoek Rembrandtlaan, Bergweg, W. C. Beeremansstraat. STAANPLAATSEN zijn GEOPEND tot 2 nur, zaterdags tot 5 uur. Louis Bertrand heeft Rosette aangebo den de inboedel te behouden, maar zij heeft hooghartig geweigerd. Een ijle sneeuwjacht waait tegen de hoge vensters. Het is 't slechtst denkbare weer, om een reis te beginnen. „Wat hin dert het?" denkt Louis Bertrand onver schillig, „misschien geeft het nog wat emotie Er wordt geklopt. De onvriendelijke dienstbode kondigt een bezoek aan. Verheugd ondanks zichzelf geeft Louis Bertrand order de gast binnen te laten. De deur gaat openMarianne Neen: Marcinelle! Bleek en koud. Zij schudt zich lachend. „Louis Bertrand ik wilde afscheid komen nemen. Ik hoorde van mijn ouders, dat je vandaag vertrekt." „Ja," zegt Louis Bertrand koel hij is de teleurstelling nog niet te boven „ik ga zo dadelijk heen. Dat zal je wel plezier doen!" „Mij?" „Ja," antwoordt Louis Bertrand hard, „jou! Je hebt immers je doel be reikt „Mijn doel bereiktwat bedoel je?" „Wat ik zeg, vervloekte huichelaar ster! Dacht je dacht je nu werkelijk, Marcelline, dat ik niet wistaan wie ik dit te danken heb. Meen je, dat ik niet begrijp, wie hierin de hand gehad heeft Kom, wees wijzer!" Marcelline wordt nog een nuance ble ker. Zij knijpt haar zakdoek in el kaar. Dan lacht ze luid op. „Dus je wist „Natuurlijk!" zegt Louis Bertrand, „ik heb het dadelijk vermoed. Dit dus was je wraak?" „Wraak Misschien. Maar Louis Bertrandik heb er zo'n gruwelijke spijt van Je gaat dus weg. En ik blijf hier Met die met die idioot van een Léon. Die ik niet meer kan uit- stcLcin „Marcelline! Het is toch je man." „Helaas Zeg, Louis Bertrand Nu je toch alleen gaat Oh, la la dat met Rosette is mij allang bekend kun je mij niet méénemen Het moet een mooi land zijn en warm. En de vrouwen zijn er schaars en gezocht Louis Bertrand lacht grimmig. „Ik zou je voordien vast en zeker over boord werpen Neen, Marcelline, pro beer je kunsten maar niet meer op mij Ik ben er immuun voor. Marcelline ziet hem spottend aan. „Jammer Want ik houd toch van je. Heb dat altijd gedaanAl heb je er nooit notitie van genomen, dwaas die je bent. Maar als er dan toch niets met je te beginnen valtadieu Bourbon! En denk nog eens aan mij!" „Daar zal ik wel voor oppassen!" ant woordt Louis Bertrand woedend, een hand weigerende. De deur valt achter Marcelline dicht en Louis Bertrand is weer alleen. Alleen met zijn gedachten. Die niet vrolijk zijn. Wat heeft hij bereikt? Een mislukt hu welijk en een verkapte verbanning naar een ver-afgelegen eiland. Zijn nood lot? Natuurlijk. Maar wat heeft hij ge daan om het af te wenden? Zich laten drijven op stemmingen en invallen. Ge speeld met het enige, wat werkelijk waarde kon brengen in zijn leven. Louis Bertrand vindt zich opeens oud. Afgeleefd en oud. Belachelijk? Neen... hij voelt het zo! Wanneer Louis Bertrand aan boord van het zeil-ree aan de kade liggende schip komt, wordt hij door de kapi tein glimlachend en met een blik van verstandhouding ontvangen. „Madame is reeds aan boord," zegt hij vriendelijk. ,En voor uw bagage is ge zorgd!" Louis Bertrand staart de gezagvoer der aan. „Madame," stamelt hij, „madame?" „Ja... in de hut!" Blijft naar de sneeuwvlokken staren, die gestaag uit de vuil-grijze hemel ko men neerdwarrelen en voelt zijn leven verwoest en de toekomst zonder licht Ach, als slechts Marianne! Maar Marianne is er niet en het tik ken van de klok vertelt, dat de minu ten steeds meer verstrijken. Haasten naar zijn vertrek. Zijn ver trek uit het vaderland, uit Frankrijk Alléén! Louis Bertrand laat de kapitein, zon der zich om de etiquette te bekommeren, staan. Zijn hut is hem bekend. Hij snelt er heen. Zou Rosette Toch Neen, onmogelijk! Als hij de deur opent, blijft Louis Ber trand als aan de grond genageld staan. „Marianne?!" Marianne, rechtop en nerveus de han den samenknijpend, kijkt hem nu in de ogen. „JaLouis Bertrand! Ik ben hier gekomen Om met je mee te gaan. Als je vrouw Louis Bertrand staart haar niet-begrij- pend, aan. „Marianne Als mijn vrouw onmogelijk! Besef je wat je wat je doet „Ik wéét het," zegt zij, „ik weet het béter, dan iets anders in de wereld! Ik heb alles alles overwogen. Ik wéét ik heb met Rosette gesproken dat je huwelijk practisch ontbonden is. Ik weet Maurice Mouclé-Durant heeft het mij verzekerd dat het zeer weinig moeite zal kosten een rechterlijke uit spraak in die zin te verkrijgen. Ik heb met enkele autoriteiten gesproken en hun de zaak uiteengezet. Ook heb ik met de kapitein van dit schip gepraat, die een oud vriend van mijn vader is Ik heb al die vaak pijnlijke en vernede rende stappen gedaan Louis Bertrand, omdat ik wéétdat je nog van mij houdt. En ik heb die stappen gedaan omdat ik je liefheb. Nog altijd lief heb, Louis Bertrand! Lang heb ik geaar zeld. Mij afgevraagd of ik dit doen mocht. Maar tenslotte heb ik gezegd: wie is er mee gebaat, als wij nog langer tegenover elkaar komedie spelen? Als wij uit valse schaamte elkaar ontwijken en ons misschien voor ons hele, verdere leven ongelukkig maken „Neen, Louis Bertrand, wij moeten toe grijpen. 't Leven zoals het dan voor ons ligt durven aanvatten. Niet lan- JEUGDVERHAAL (Vervolg van j.l. woensdag) stad waren dol op een maaltje paling. Piet Paling voelde hoe andere palingen over hem heen kronkelden en hij begreep maar niet wat er toch met hem gebeurde. De kar hobbelde over de straat en Piet kreeg hoofdpijn van het gestoot over de stenen. Hij verlangde erg naarJiet koele water van het IJsselmeer terug. De zon scheen in de kar en dat vond Piet wel het allerergste. Voorzichtig tilde hij de kop op en keek eens over de rand van de kar. Maar meteen kreeg hij van Klaas Vin een tik en hij rolde in de kar terug. „Geen gekheid", zei Klaas, „jij bent mijn mooiste paling, ik moet aan jou een paar cent verdienen." Klaas Vin maakte goede zaken. Bij de een verkocht hij twee pond, bij de ander drie of vier pond paling en de voorraad in de kar werd steeds minder. Op het laatst was er nog twee pond paling over plus de dikke Piet Paling. „Eens even nadenken", zei Klaas Vin. Die twee laatste pondjes kan ik wel kwijt aan juffrouw Kool, die is dol op paling en dan ben ik ook vlak bij het huis van dokter Kappers en die is dol op dikke gebakken paling, die moet die dikke dan maar van mij kopen, dan ben ik klaar en nog net voor etenstijd thuis." Juffrouw Kool kocht inderdaad de twee laatste pondjes en toen lag Piet nog hele maal alleen op de kar. Pietje vond het maar gek dat alle andere palingen nu weg waren en hij vertrouwde het zaakje niet. Hij had zo het idee dat er met hem ook wat zou gebeuren en de paling had gelijk. Hij zou straks aan moten gesneden in de koekepan zitten en ze zouden hem lekker bruin braden voor de maaltijd van het doktersgezin. Pietje Paling lag heel stil, want hij dacht na hoe hij uit dat nare hobbelende ding zou kunnen komen. Klaas Vin reed naar de villa van de dokter, die vlak bij het kanaal stond. Klaas keek even naar de dikke paling, maar die lag mooi rustig, dat kon geen kwaad. Toen stapte hij naar de villa en belde aan. Mevrouw Kappers deed zelf open. „Dag Klaas", zei mevrouw, „heb je weer wat lekkers in de kar?" „Dat zou ik denken mevrouw", zei Klaas „een beste paling van twee pond, zo mals als boter en vanmorgen vers gevangen, net iets voor de dokter." „Je", zei mevrouw, „we hebben dit jaar nog niet vaak paling gehad, laat ik de dokter eens verrassen, hij is altijd zo druk met zijn zieken. Geef die paling maar Klaas en dan graag in dikke, moten gesneden." „In orde mevrouw", zei Klaas maar intussen was er op de kar wat ge beurd. Toen Klaas Vin met de dokters vrouw praatte, lichtte Piet Paling zijn kop op want hij rook water. Dat klopte, want bij de villa liep het brede kanaal. „Ik moet proberen hier weg te komen", dacht Piet, „voor het te laat is." Piet Pa ling spande al zijn krachten in en met een vaart schoot hij over de rand van de kar. Met een smak kwam hij op de stenen terecht. Even lag hij stil, want de kop bonsde hem van de val op de stenen. Maar toen begon hij te kronkelen in de richting van het kanaal. Hij rook het water steeds duidelijker. Nog een paar meterToen liep Klaas Vin naar de kar en de doktersvrouw liep met hem mee, want ze wilde die dikke paling ook wel even zien. „Een prachtstuk mevrouw" zei Klaas, „zoeen krijgt u direct niet weer kijk maar eens En toen zei mevrouw: „Ik zie niets." „Ik ook niet", schreeuwde Klaas, „die lelijke paling heeft de benen genomen, waar is hij gebleven? Daar gaat ie", brul de hij opeens, „o mensen vlak bij het water, als ik vlug benAls een hard loper liep Klaas naar het kanaal, maar toen maakte Pietje Paling nog een ge weldige kronkel en hij schoot het water in. Klaas greep hem nog bij het puntje van de staart, maar dat was zo glad, dat hij geen houvast had en Piet Paling ver dween in het water. Heerlijk voelde dat koele water aan en Piet Paling dook me teen in de modder om eens lekker uit te rusten van alles wat er die morgen ge beurd was. De bodem van het kanaal was wel geen bodem van het IJsselmeer, maar altijd nog beter dan de kar van Klaas Vin en zeker beter dan de koekepan van de doktersvrouw. Mevrouw Kappers deed niets dan lachen, als ze naar het beteuterde gezicht van de palingboer keek. Maar die lachte helemaal niet. „Het is wat moois", klaag de Klaas, „dan denk je een paar cent te verdienen en dan gaat die flauwe pa ling er vandoor, vanmiddag laat ik een deksel op de kar maken, dit zal me niet weer gebeuren. De dokter zal het vandaag zonder paling moeten doen." „Dat denk ik ook" zei mevrouw, „maar een karbonade is ook lekker en zo gauw je weer een dikke paling hebt, kom je maar weer. Deze paling was jou te slim af, Klaas." Klaas keerde naar huis terug. Het speet hem wel van de paling, maar hij had dar maar beter op moeten letten en hij had vanmorgen toch wel goed verdiend. Op de bodem van het kanaal lag Piet Paling. Hij ging een dutje doen in dt heerlijke modder en als hij had kunnen praten had hij zeker geroepen: „Welterusten, Klaas Vin." ger aarzelen En hier ben ik Louis Bertrand is doodsbleek gewor den. „Marianne,' stamelt hij, „meen jc datwerkelijk Zij reikt hem rustig opeens en zeker de hand. Een slanke, vaste, vrouwen hand. „Het is zoLouis Bertrand, ik heb gekozen?" De zee spoelt tegen de scherpe kiel van de zwaar beladen bark. Op de voor plecht staan Louis Bertrand en Marian ne. Naast elkaar. Zij kijken in de verte waar een donkere massa uit de oceaai opdoemt. „Martinique!" mompelt Louis Bertranc peinzend. Marianne drukt zich dichter tegen hem aan. „Onze toekomst," zegt zij halfluid. Louis Bertrand wendt zich tot haar en terwijl hun ogen elkaar in een lango blik ontmoeten, zegt ook hij „Onze toekomst! Goddank!" EINDE.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1958 | | pagina 3