DE VALLEI
FROUFROU
Jan en Koos aan Zee
PIJNLIJKE VOETEN
een pak frou-frou
voor 25 cent
samen voor 35 cent
DE KOFFIE- EN THEEZAAK
DE NIEUWE DIKTATOR
Een pak figuurvermicelli en
een zakje edelbouillonpoeder
Voor de Jeugd f\
Voor de Boer
VOOR DE VROUW
DIKWIJLS EIGEN SCHULD?
De Zoon
Burgemeester
Bij aankoop van 15.— De Gruyter- artikelen
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Job
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
ONZE JARIGEN
14 aug. Matti van Hardeveld
14 Henk van Resteren
15 Hendrik van Wakeren
15 Roelof van Beek
15 Japie Bos
16 Goudknopje
16 Piggelmee
16 Lette Bos
17 Cornelia Wartman
17 Tonny Maesbergen
18 Arjen Visser
19 Henny van Holland
20 Janny van Leeuwen
Oplossing raadsels
I. Onderwijzers
II. Kerkrade - Alkmaar - Marum -
Putten - Eelde - Raalte - Eindhoven -
Nunspeet - Kamperen.
III. Het kon voor 60 cent, want de goud
smid had één deel van drie schakels kun
nen gebruiken. Drie maal los, drie maal
vast.
I. Jan Klaassen uit de poppenkast.
II. School.
III. Kip - lip - wip.
Nienwe raadsels
Voor ouderen
I. Zet de cijfers 1 tot en met 28 op een
rij. Hieronder moet een bekend spreek
woord komen.
14 6 16 18 1 zoetwatervis
27 22 5 17 17 21 uitgestr. grasvl. (Rusl.)
4 23 12 9 3 19 26 wapen (Ind.)
8 15 10 25 7 hertachtig dier
28 16 26 3 ambtskleed (pred. rechter)
20 24 13 11 10 2 loods voor vliegtuig
II.Ik wordt dunner naarmate ik ouder
word en overleef het jaar nooit, maar
ik breng in m'n korte leven heel veel
mensen nut en wijsheid.
Jan en Koos woonden in een plaats die
rondom door bos was ingesloten. Je kon
er fijn spelen in die bossen, maar toch
vonden de jongens het ook heerlijk om
eens een tijdje aan zee door te brengen.
Nu, dat kon want in mei was er al een
brief gekomen van oom Frans en tante
Bep uit Egmond aan Zee, of de jongens
er plezier in zouden hebben een paar
weken van de zomervakantie aan zee
door te brengen. De jongens behoefden
niet lang te denken over hun antwoord.
Per kerende post ging er een brief tee-
rug, dat ze heel graag wilden komen.
Ze hadden al eens eerder in Egmond
gelogeerd maar toen waren ze nog erg
klein en vader en moeder waren er bij.
Nu mochten ze alleen gaan logeren.
Het duurde lang voor het half juli was.
maar eindelijk was het toch zo ver en
reisden de jongens, vergezeld van hun
vader naar de badplaats, waar het 's zo
mers zo heerlijk bedrijvig kon zijn met
al die badgasten. Vader kon niet lang in
Egmond blijven (hij had nog geen vakan
tie) en na de jongens nog eens terdege
allerlei raadgevingen op het hart gebon
den te hebben, vertrok hij weer.
Eén van die goede raadgevingen was
natuurlijk: „Ga niet te ver in zee, want
al kun je een beetje zwemmen, de zee is
altijd onbetrouwbaar". Oom en tante
voegden hun waarschuwingen bij die van
vader, zodat Jan en Koos wel goed door
drongen waren van de gevaren die de
zee kon opleveren. In hun hart vonden ze
dat eigenlijk wel een beetje overdreven.
Zo'n vaart zou het wel niet lopen, Je
merkte toch wel wanneer je niet verder
kon gaan, grote mensen maakten zich
vaak bezorgd om allerlei dingen, maar
ze waren nu al twaalf en dertien jaar,
dus heus geen baby's meer.
Opgewekt trokken ze de volgende mor
gen met tante naar het strand. Oom
moest nog één dag werken, dan kreeg
ook hij vier weken vakantie. Kinderen
hadden oom Frans en tante Bep niet,
maar de jongens wisten heel zeker dat ze
zich geen ogenblik zouden vervelen in
Egmond aan Zee. Ze begonnen met een
reusachtige vesting te bouwen aan het
strand, terwijl tante heerlijk in haar
strandstoel zat te lezen. Er was tamelijk
veel wind en geen zon, maar koud was
het niet. De zee leek grauw en de rollers,
die met hun eentonig geruis op het strand
uitliepen, hadden witte schuimkoppen.
De jongens lieten af en toe hun werk
in de steek om een eindje de zee in te
lopen. Heerlijk om de golven tegen je
blote rug te voelen petsen, je werd soms
helemaal overspoeld. Toen de vloed op
kwam liep de gracht om hun vesting vol
water en tante was genoodzaakt haar
strandstoel een eind naar achteren te
verplaatsen. Het was druk aan het strand.
Lange rijen kinderen liepen hand in
hand de telkens terugwijkende golven na
en ze juichten als een nieuwe met kracht
tegen hun benen sloeg. Jan en Koos slo-
III. Vos Uit elk dezer dieren-
Eend namen moet één letter
Spin gekozen worden.
Bunzing Van boven naar
Bever beneden vormen
Muis deze letters de naam
Leeuw van een vuur-
Haas spuwende berg.
Voor jongeren.
I. Waarom hipt een muis en trippelt
een kip bij het lopen?
II. Zet 17 cijfers op een rij (beginnen bij
1) Hieronder moet een spreekwoord ko
men.
9 7 11 5 17 maakt de bakker
1 14 2 5 een beroep
10 8 13 16 4 6 een profeet uit het O.T.
3 16 2 12 een getal
6 15 3 neef van Abraham
III. Ik ben een viervoetig dier van vijf
letters. Verander mijn eerste letter dan
word ik iets wat sommige mannen dra
gen. Verander dan weer mijn laatste let
ter en ik word een zoetwatervis.
ten zich al gauw bij het groepje aan en
genoten volop van het spel met de gol
ven.
Wat sliepen de jongens die eerste nacht
in Egmond! Geen wonder, de hele dag
hadden ze gewerkt met hun schop als
polderjongens de wind had hun aldoor
om de oren geblazen. En eten dat die
knapen hier deden! Tante zat verstomd te
kijken naar de bergen boterhammen die
ze naar binnen werkten.
De volgende dag trok oom er op uit
met z'n beide neven. Tante zei dat ze
vandaag weer eens een beetje moest wer
ken, want de wind had nogal wat zand
door de gaten en kieren geblazen.
Toen de jongens met oom aan het strand
kwamen was het er al weer erg druk.
't Was een vrolijk gezicht al die kleu
rige badpakjes en hel gekleurde wind
schermen op het gele zand.
Plotseling zei Koos: „Kijk eens oom,
wat zou daar te doen zijn?" Koos wees
in de richting van de badhokjes, waar
veel mensen op elkaar drongen.
Ze zagen ook een paar agenten, die van
hun paarden sprongen en de mensen
achteruit dreven.
Nu konden oom en de jongens zien wat
er aan de hand was. Twee mannen lagen
geknield naast het lichaam van een
jongen. „Een drenkeling", zei oom, „ze
zijn bezig kunstmatige ademhaling toe te
passen". De jongens waren onder de in
druk gekomen. „Is die te ver in zee ge
gaan oom", vroeg Jan, „en hoe hebben
ze hem er uit gekregen?"
„Dat laatste weet ik niet jongens, mis
schien door de reddingsbrigade maar hij
zal zich zeker wel te ver in zee gewaagd
hebben".
„Een stommerik," zei een man, die
langs oom en de jongens liep „de knul
kon niet zwemmen, en was bij eb naar
de laatste zandbank gekuierd met vloed
wilde die terug wandelen en kwam in
een zwin terecht waar ie lekker koppie
onder ging, ze zullen 't ook nooit leren".
„Is hij dood?" vroeg oom. „Nee, de bri
gade had 'm nog al gauw bij de kladden,
hij is al weer boven water". De man liep
door. „Wat is dat oom een zwin?" vroeg
Koos. „Laten we hier in deze kuil gaan
zitten jongens." zei oom, dan zal ik jullie
't een en ander vertellen over muien en
zwinnen, 't lijkt niet kwaad dat jullie
er iets van weten, je ziet een ongeluk is
gauw gebeurd. (Wordt vervolgd)
V E R K E E R
PARKEERTERREINEN ONDER
LONDENS' PARKEN?
Een speciale commissie heeft aan de
Engelse minister van Verkeer een rap
port uitgebracht over de mogelijkheid
onder Hyde Park en Green Park par-
keergelegenheden te maken voor auto's.
Deze ondergrondse parkeerplaatsen be
hoeven geen noemenswaardige schade toe
te brengen aan de schoonheid van de
parken, aldus het rapport. De aanleg van
de ondergrondse parkeergelegenheden
zou het parkeren aan de buitenzijde van
de parken tegen kunnen gaan. Een van
de leden van de commissie wees er op,
dat de schoonheid van de parken wel
schade zou worden toegebracht door au
to's toe te staan van de gehele lengte van
sommige wegen gebruik te maken.
NIEUWE TELEFOONAANSLUITINGEN
Hieonder volgt een opgaaf van nieuwe
telefoonaansluitingen in Veenendaal:
2232 Gem. Best. v. Veenendaal, Berg
weg 38
3131 Kerkvoogdij der Herv. Gem.,
Kerkewijk 47b
2543 J. Timmerman, Dr de Visserstr. 53
2205 J. Woliers, Dr de Visserstr. 43
Ederveen:
472 A. Snitselaar, Hoofdweg 93
BEZWAARSCHRIFTEN betreffende aan
vullende bijdragen voor oorlogsschade
aan bedrijfsuitrusting.
Zoals bekend is gemaakt worden vele
getroffenen, die een bezwaarschrift heb
ben ingediend tegen aftrek van molest-
verzekeringsuitkeringen bij de vaststel
ling van de aanvullende bijdrage voor het
herstel en de heraanschaffing van door
de oorlog verloren levende have en be-
drijfsinventaris, door de Overheid uitge
nodigd om binnen twee maanden een be
wijs van onvermogen - afgegeven door
de burgemeester van hun woonplaats -
of een bewijs van storting van 10.op
postrekening nummer 552770 van 's Rijks
schatkist toe te zenden aan de Cultuur
technische Dienst, Nieuwe Haven 105,
Schiedam. Deze getroffenen worden aan
geraden onverwijld schriftelijk contact op
te nemen met het Adviesorgaan voor
Oorlogs- en Rampschade van de Stichting
voor de Landbouw i.l. (Veilinggebouw,
Marialaan 104, Nijmegen) of desgewenst
zo spoedig mogelijk een bezoek te bren
gen aan een zitdag van dat orgaan. Het
is van belang dat deze getroffenen tege
lijk met het bovenbedoelde bewijs een
aanvullend bezwaarschrift indienen. Dat
aanvullend bezwaarschrift zal hen dan
direct door het Adviesorgaan worden toe
gezonden. De kans dat dit bezwaarschrift
tot succes leidt is naar de mening van het
Adviesorgaan groot.
NIEUW TENTOONSTELLINGSGEBOUW
IN PARIJS Het nieuwe tentoonstellings-
paleis in Parys nadert z(jn voltooiing. De
bijgaande foto geeft een goed beeld van
de moderne l\jnen van het gebouw, waar
van een van de grote bijzonderheden is,
dat het enorme driehoekige dak door
geen enkele pilaar gesteund wordt. Men
hoopt het paleis volgende maand in ge
bruik te nemen.
CONFERENTIE VARKENSHOUDERS
Op 24 september a.s., na afloop van de
wekelijkse Bossche Varkensmarkt zal in
het Casino te Den Bosch een conferentie
gehouden worden voor varkenshouders,
die wederom georganiseerd is door Calvé.
Op deze bijeenkomst zal spreken de
heer Joh. de Veer, voorzitter van het
Produktschap voor Vee en Vlees en Prof.
Dr. Hirschfeld, Hoogleraar in de Zoo
techniek te Utrecht.
Aan het slot zal een voorlichtingsfilm
over de varkenshouderij vertoond wor
den.
UITGAVE VOETBALAGENDA
1958 - 1959
Onder redactie van de sportjournalist
Herman P. Kuiphof is bij N.V. Lochemse
Handels- en Courantdrukkerij voorheen
J. H. Scheen een voetbalagenda 1958-1959
uitgegeven.
Deze goed verzorgde agenda is geïl
lustreerd met tal van fraaie fotos en ook
voor de pool-liefhebbers zijn diagrammen
opgesteld voor alle wedstrijden in het ko
mend seizoen. Verkrijgbaar bij Boekhan
del of rechtstreeks bij de uitgever.
Voeten van winkelmeisjes, verkoop
sters, buffetjuffrouwen en kapstertjes,
ze zijn er zó uit te halen.
Nu we in de warmere dagen zijn, ko
men er weer andere voetklachten dan uit
de wintertijd, waarin winterteen met al
zijn nare gevolgen van zich doet spreken.
Toch is dat allemaal niet nodig, want
door onwetendheid op het gebied der
voetverzorging wordt er meer geleden
dan nodig is.
Bij het aanschaffen van nieuwe schoe
nen wordt meestal de eerste fout ge
maakt: Men is namelijk van mening, dat
nieuwe schoenen gerust wat krap mogen
zitten, omdat ze wat uitgelopen moeten
worden. Dat is verkeerd. Een schoen, zo
wel een nieuwe als een oude, moet ruim
zitten, de tenen mogen niet tegen de neus
stoten; alleen om de wreef behoren ze
strak- te zitten. Immers wanneer een
nieuwe schoen direkt goed loopt blijft
het juiste model er vanzelf in, terwijl de
voeten worden behoed voor knellen en
een te zware druk, die veelal de oorzaak
is van verschillende voeteuvels. Door
knellende schoenen wordt o.a. de bloeds
omloop gestremd, met als gevolg: Winter
voeten. En als men bovendien niet op
past voor tocht en natte voeten, Is de
ramp helemaal niet te overzien en bete
kent een gezonde vorstperiode een lange
lijdensweg. Wanneer men aanleg heeft
voor wintervoeten is het aanbevelens
waardig in het najaar al te beginnen met
zoute wisselbaden tot halverwege de kui
ten.
Nu de schoenenmaat: een heel teer punt.
Een te kleine schoen staat immers zo
elegant, toch is het werkelijk om Uw ei
gen bestwil als U zich niet meer laat ver
leiden door die enige zwarte pump met
hoge hak, die U eigenlijk een halve maat
te klein is
Nu kunt U wel zeggen dat U die maat
al meer hebt gedragen, maar verlangt Uw
voet werkelijk naar die maat?
Een aardig hulpmiddeltje om de juiste
schoenmaat te weten te komen is het vol
gende: Zet Uw voet even op een natte
doek en direkt daarna op een droge plek
op het zeil. Op die manier krijgt U een
nauwkeurige afdruk van Uw voet en
wanneer U nu bij het begin en het eind
een streepje zet en dan de legte van die
afdruk opmeet, kunt U achter de juiste
schoenmaat komen.
Tel bij de opgemeten lengte l'/a cm en
vermenigvuldig dit getal met V/i. Een
voorbeeld ter verduidelijking: Lengte
voet 24V2 cm en lVt cm is 26 cm x 1 Vï is
39 cm. En dat is dan de maat „39".
Een voetspecialist past dit systeem ook
toe wanneer hij ter bestudering van de
te behandelen voeten een afdruk wil heb
ben; alleen met dit verschil, dat hij met
blauwdrukken werkt, i.p.v. natte voeten.
Ter voorkoming van transpirerende
voeten dienen de voeten droog gehouden
te worden. Er zijn speciale zooltjes in de
handel, die de hyperdrosis voorkomen en
die absoluut onschadelijk zijn voor de
huid en bovendien de nylons niet bescha
digen. Wist U tussen haakjes, dat nylon
kousen transpiratie bevorderen?
Om nu nog even op die hoge hak terug
te komen: een te hoge hak kan beter ver
meden worden. Omdat de steunpunten
van het lichaam onder de hiel rust, wordt
deze door een hoge hak overgebracht op
de voorvoet, hetgeen doorgezakte voeten
kan veroorzaken. Voor anderen is het lo
pen op sportschoenen weer verkeerd,
voor die gevallen is een driekwart hak
weer aan te bevelen. Maar ja, ijdelheid
en persoonlijke smaak spelen een zo grote
rol, dat men dikwijls ten koste van ge
zonde voeten de mode volgt.
Een kijkje in een archief van voetaf
drukken zou U ook een beangstigend dui
delijk beeld geven van het aantal ver
vormde en „slechte" voeten, die er zijn.
Alle ijdelheid zou bij het bekijken van
deze droevige voorbeelden als sneeuw
voor de zon verdwijnen.
Interessant is het, dat uit deze blauw
drukken het beroep gelezen kan worden,
kelners, kappers, winkelmeisjes, buffet
juffrouwen zijn er zo uit te halen. Door
het lange staan krijgen de voetspieren
n.l. niet de juiste beweging. In dergelijke
gevallen kan echter veel bereikt worden
met goede voetmassage.
Een advies tot besluit: Loop nooit lan
ger dan één of twee dagen op het zelfde
paar schoenen. Het is n.l. noodzakelijk
om de schoenen geregeld tijd te gunnen
uit te wasemen.
Wij zouden niet durven beweren, dat
de grote regiem-verandering in Rusland
voor het westen kwam als een don
derslag bij heldere hemel.
Na de dood van „Vadertje" Stalin - 5
maart 1953 - was het voor ons alleen
maar de vraag: wie zal uiteindelijk de
opvolger van deze diktator worden?
Reeds dadelijk na de dood van Stalin be
gon de strijd om de macht - een strijd,
die het westen, voor zover dit mogelijk
was, met belangstelling volgde en die het
als een zuiver Russische binnenlandse
aangelegenheid zag. Deze strijd deed den
ken aan het bekende verhaal van de tien
kleine negertjes, waarvan er telkens een
verdween.
Na de dood van Stalin werd het Rus
sische volk schijnbaar rijp gemaakt voor
een meerhoofdig leiderschap. Besluiten
door één leider genomen konden nooit
vrij zijn van eenzijdigheid - en zelfs durf
de Chroestsjef het aan, de stralenkrans
van onfeilbaarheid, die diktator Stalin
had, weg te nemen en de wereld te tonen,
welk een louche figuur deze man in we
zen was.
Hoewel later veel van wat toen mede
gedeeld is teruggenomen, bewijst dit en
kele feit reeds, dat deze Chroestsjef een
man is, die wat aandurft.
Men herinnert zich, dat na de dood van
Stalin het presidium van de Russische
communistische partij op tien man werd
gebrachtde tien kleine negertjes, die
stuk voor stuk het veld moesten ruimen.
Denken wij aan Malenkof, Molotof, Kaga-
nowits, Worosjilof (nu herkozen als pre
sident), Beria en anderen, die stuk voor
stuk werden weggewerkt en op een of
andere manier de strijd om de macht ver
loren.
In die fel gevoerde strijd schoof het
driemanschap Malenkof-Beria-Molotof
een man naar voren, die in hun ogen
weinig kwaad zou kunnen doen. Beria en
Malenkof zagen in Chroestsjef een 2e
rangsfiguur die zij tegenover de heers
zuchtige Malenkof konden stellen om
hem daarna naar hun hand te zetten. Zij
hadden zich in de figuur van Chroestsjef
schromelijk vergist. In korte tijd zag
Chroestsjef er kans toe, de politiechef
Beria weg te werken en in het geheim
terecht te laten stellen. Met Molotof ging
het niet veel beter, ofschoon hij niet ter
dood werd gebracht.
Maarschalk Zjoekof werd uit dankbaar
heid voor zijn hulp om Beria te elimine
ren, bevorderd tot lid van het centrale
comité der partij. Later zag Chroestsjef
er kans toe, zich ook van de bij velen
populaire Zjoekof te ontdoen. Malenkof
die aanvankelijk premier was gebleven,
werd eveneens ten val gebracht en werd
door Boelganin opgevolgd. De twee-een
heid: de „firma B. en C." - het tweeman
schap Boelganin-Chroestsjef was ontstaan
en dit tweetal bezocht tal van landen in
het oosten en zelfs in het westen (Enge
land), om de nieuwe Russische politiek
die werd of zou worden gevoerd uit te
dragen, waarbij de gemoedelijke figuur
van Boelganin er veel toe bijdroeg om op
de gedachte te komen, dat er tóch wel
iets in Rusland was veranderd.
Maar het liep anders want ook Boel
ganin is van het politieke toneel ver
dwenen.
De Opperste Sovjet juichte de be
noeming van Chroestsjef tot premier
in plaats van Boelganin geestdriftig toe
en - als een goed verliezer - stemde ook
Boelganin vóór. Daar Chroestsjef tevens
secretaris-generaal van de Russische
Communistische Partij is gebleven, heeft
hij thans dezelfde, de hoogste macht in
het Russische rijk welke destijds ook dik
tator Stalin had.
Wat is nu de betekenis van deze bin
nenlandse Russische aangelegenheid voor
het westen? Och, in feite verandert er
niet veel. Insiders in de politiek wisten
al lang, dat Chroestsjef eigenlijk de leider
van Rusland was. Het voordeel is, dat
men weet, met wie men te doen heeft.
Als het ooit tot een top-conferentie zal
komen, weet het westen nu met zeker
heid, dat het te maken heeft met een
man, die voor zijn besluiten geen rugge
spraak behoeft te houden met anderen.
Als er voorwaarden worden gesteld, weet
men, van wie die komen: van de Rus
sische alleenheerser - wiens macht in de
Sovjet-Unie onbeperkt kan worden ge
noemd.
En nu is het alleen nog maar de vraag:
zal hij die macht ten goede often
kwade aanwenden?
De toekomst zal het leren!
reclame
geldig tot en met 19 aug. 1958
deGruyter
080813
FEUILLETON
van de
DOOR TOM LODEWIJK
Want onder verbaasde uitroepen ar
riveerde daar plots Frits Rij kens, de
zoon van de Rijkstuinbouwconsulent.
Blozend, lachend stond de jonge adel
borst in de blauwe uniform met de rode
kraag daar opeens midden in de groep
en feliciteerde mevrouw Van Liemp-
den.
Waar kom jij opeens vandaan?
vorste zijn verbaasde vader.
Verlof! antwoordde de zoon. Ik
heb nog geprobeerd jullie op te bellen,
maar het duurde me te lang. Ha, Vera,
hoe is het met jou?
Mevrouw Van Liempden glimlachte,
want die kameraadschappelijke, onver
schillige toon bedroog haar niet. Het
was niet alleen haar verjaardag, die de
jonge Rij kens naar het burgemeesters
huis gedreven had. Er waren wel eens
geheimzinnige brieven uit Den Helder
gekomen, waarover Vera nooit sprak...
Vera's grijze ogen lachten hem tegen.
Ik dacht dat jij zo'n hekel had
aan verjaarsvisites?
Die neem ik op de koop toe, fluis
terde hij veelbetekenend en toen zag ze
de blik in zijn ogen veranderen. Ze za
gen haar niet meer aan, maar staarden
naar een ander. Vera wendde het hoofd
en zag Isabeau staan, slank, tenger en
koninklijk.
Frits Rij kens, zei de jongen en
maakte een lichte buiging alvorens hij
haar de hand toestak.
Mijn dochter Isabeau, stelde me
vrouw Bikkers haastig voor.
Een knap paar, die twee. Maar niets
gedaan. De vader... tuinbouwinspecteur
of zoiets... geen vooruitzichten. Enfin,
Isa wist dat evengoed.
Maar Isabeau vond dat het helemaal
geen kwaad kon, voor vanavond deze
jonge knappe adspirant-zeeofficier voor
haarzelf te reserveren. Ze leefde op be
wondering en had nooit genoeg scalpen
aan haar gordel.
Nu kunnen we veilig feest vieren,
stelde ze vrolijk vast Prikt dat ding
echt? vroeg ze met kinderlijke angst
wijzend naar de korte ponjaard, die
Frits droeg.
Frits voeide zich mannelijk gestreeld.
Volgende keer zal ik een houwit-
zer meenemen, beloofde hij, dat helpt
beter.
Wat is een houwitzer? wilde Isa
weten en kreeg Frits meteen op zijn
praatstoel. Vera wendde zich weer naar
mevrouw Laarman en Rob luisterde
geduldig naar de vertogen van Hans,
die nog niet uitgepraat was over de
zweefvliegclub.
Maar onder het praten gingen zijn
ogen naar de hoek van de salon, waar
de donkerblauwe uniform en het goud
gele a vond japonnetje maar steeds
naast elkaar bleven. Hij zag hoe Vera
de kamer uit ging „om eens even te kij
ken of alles in de keuken op rolletjes
liep" en dacht er het zijne van...
Later op de avond werd er gedanst.
De heren, behalve de notaris, die jicht
had en meneer Bikkers die niet dan
sen kon of deed alsof, streden om de
eer, de schone Isabeau ten dans te mo
gen leiden. Frits danste met Vera en
lachte en schertste, maar zijn ogen
volgden het slanke figuurtje, dat zo
gracieus walste. Rob danste plichtma
tig met mevrouw Laarman en met me
vrouw Bikkers, die tegen hem schert
ste over de aantrekkingskracht van
uniformen „of het nu een agent was of
een generaal". Mevrouw Bikkers, snap
te hij, zag de flirtation maar met lede
ogen en inwendig moest hij lachen,
maar dan dacht hij aan Vera, zijn zus.
En hij danste niet meer, maar keek in
een hoekje toe.
Toen zette Hans Bikkers een tango
op.
Die is voor mij, zei Frits en stapte
op Isabeau loc.
Zijns ondanks bewonderend, keek
Bob toe. De anderen staakten het dan
sen en schaarden zich rond de parket
vloer. Want Frits en Isabeau maakten
van dit dansnummer een schouwspel
vol gratie en charme. Ingewikkelde fi
guren makend, leidde de jonge adel
borst het meisje met feilloze zekerheid.
Ze schenen één. En toen de laatste
klank verstorven was, klapten de an
deren spontaan in de handen.
Die marine van ons kan wel wat,
lachte de notaris goedmoedig.
Met zó'n partner..., voegde de bur
gemeester er met duidelijke bewonde
ring aan toe. Het had hem herinnerd
aan de dagen, dat Agnes en hij op de
dansvloer triomfen vierden, en zijn
ogen zochten zijn statige, nog altijd
knappe vrouw.
M'n compliment, Frits! lachte Ve
ra en Rob voelde opeens, hoeveel hij
van zijn zuster hield. Vera kón tegen
haar verlies!
Daarna danste Frits met Vera en
toen weer met Isabeau. Hij verdeelde
zijn attenties nauwgezet tussen de bei
de meisjes.
Maar toch ging Vera met hoofdpijn
naar bed.
En Rob lag nog lang wakker. Hij
had niet met Isabeau gedanst....
HOOFDSTUK III
In de garage.
Het verhaal tot hiertoe:
Rob, de zoon van burgemeester
Van Liempden van Heerwaarden
kan met leren niet meekomen en
gaat niet over naar de vierde klas
van de H.B.S. Zijn leraar adviseert
zijn vader, de jongen eenvoudig
een vak te laten leren, omdat hij
zelfs voor de ambachtsschool niet
over genoeg studiehersens beschikt.
Rob maakt op een verjaardag ken
nis met Isabeau, de dochter van de
industrieel Bikkers, aan wie hij
terstond zij hart verliest en wier
moeder een huwelijk tussen de
twee wel zou willen, maar Isabeau
flirt liever met de adelborst Frits
Rij kens, die al jaren bevriend is
met Rob's zuster Vera.
Rob's knieën beefden toen hij voor
de deur van zijn vaders studeerkamer
stond. Kom straks even op m'n kamer,
ik heb wat met je te bepraten, had de
burgemeester gezegd. En Rob voelde
intuïtief dat dit gesprek voor hem van
grote betekenis zou worden. Hij wist
ook wel hoe slecht het er voor stond
op school. Zou zijn vader hem wéér
naar een andere school sturen, een
kostschool misschien? Zou hij opnieuw
zijn hersens moeten afpijnigen met een
studie die hij niet doorzag en waarvan
hij niet wist te profiteren?
De burgemeester keek naar zijn
zoon, toen deze schoorvoetend de ka
mer binnenkwam. Zijn hart kroop sa
men. Daar stond zijn enige zoon, zijn
stamhouder, een flinke, sterke, gezon
de kerel. Alle wegen stonden voor hem
open. Duizenden jongens met een dub
bel stel hersens zouden vinger en duim
aflikken naar de kansen die Robbert
van Liempden van Heerwaarden wer
den geboden. En de jongen greep ze
nietkón ze niet grijpen blijkbaar.
Dit uur, wist de burgemeester, zou
misschien wel het zwaarste van zijn
leven zijn. In dit uur begroef hij alle
toekomstdromen die hij gedroomd had
over deze zoon. En hij deed dat, om de
jongen niet ongelukkiger te maken.
Misschien kon hij zich nu ontplooien.
Misschien, wie weet, zelfs zo ver, dat
hij mettertijd, zij het langs een minder
gebruikelijke weg, tóch zichzelf een
positie wist te scheppen waarin hij de
naam die hij droeg eer zou aandoen.
Aan die hoop klemde de vader zich
vast (Wordt vervolgd).
