DE VALLEI
m
Waar je ook komt...
je vindt er tien tegen één
De Gruyter's koffieklanten
1
VOORDEEL
VOORDEEL
DE KOFFIE- EN THEEZAAK
Voor de Jeugd
EDERVEEN
ELST
De Zoon
Burgemeester
100 gram chocolade pastilles
25 cent goedkoper
een pak afwasmiddel en
een dubbel stuk huishoudzeep
samen 47 cent
Dovo won in Kampen verdiend
van D.O.S.K.
G.V.V.V. zet opmars voort en
won met 6-0 van D.V.S. '33
Scherpenzeel veroverde eerste
punt
Doelman Budding neemt
strafschop
EEN KLEIN STUKJE
STEENKOOL
Merino's verloor thuis met 5-0
van Lopik
Triangelboys kon het in
Barneveld tegen S.D V.B. niet
bolwerken
S.V. Panter speelde thuis met
3-3 gelijk tegen
Scherpenzeel
Advendo schoot in eigen doel
Posta-Musketiers 2-6
Elke huisvrouw, die gesteld is op krakend
verse koffie, gaat naar De Gruyter.
Daar geldt al jaren als vaste regel: vers
gebrand, vers in de winkels. Een devies,
waardoor dagelijks honderden huisvrouwen
de kring van De Gruyter's koffieklanten
komen versterken.
In de aangegeven woningen
mag de huisvrouw
gratis De Gruyter's koffie schenken.
Als zij zich bekend maakt aan De Gruyter,
Postbus 276, 's-Hertogenbosch, krijgt zij
gratis een kilo Goudmerkkoffie.
tot en met 7 okt. 1958
Bij elke aankoop van een pakje thee
of doosje theezakjes
Dovo dat waarschijnlijk haar oude vorm
heeft teruggevonden, speelde zaterdag
een uitstekende wedstrijd, tegen D.O.S.K.
in Kampen. Voor meer dan 2000 toeschou
wers won het over alle linies sterkere
Dovo, verdiend met 3-0. Toch had de
score veel hoger kunnen zijn, als Kam
pen niet zo zeer in de gunst bij vrouwe
Fortuna gestaan had.
Wel probeerde de gastheren steeds, het
spel naar de Veenendaalse helft over te
brengen, maar dan was het de hechte
verdediging, die geen enkel doelpunt toe
stond en elk gevaar in de kiem smoorde.
Hoewel de rood-witten reeds voor de
rust behoorlijke scoringskansen kregen
was het alleen Bertus Kroesbergen, die
de goede richting wist te vinden en daar
mee zijn club een 1-0 voorsprong gaf.
Kort na de hervatting kwam het tweede
doelpunt. Van de Pol kreeg de bal op de
vleugel te pakken en gaf een keurige
voorzet, waarna Bertus Kroesbergen met
een fantastische zweefduik, de bal in het
net kopte 2-0.
Natuurlijk leverde ook van Hal weer
zijn aandeel in deze overwinning, be
keken plaatste hij de bal over de uit
lopende doelman heen in de richting van
het doel. Hij had echter geen geluk, want
de bal kwam via de paal weer in het
veld terug. Toen was het echter Gijs
Slotboom, die de bal over de doellijn
kon tikken 3-0.
Dat G.V.V.V. dit seizoen weer grootse
plannen heeft is nu wel duidelijk. Zater
dag werd in Ermelo de vierde achter
een volgende overwinning geboekt. Liefst
met 6-0 moest D.V.S. '33, het onderspit
delven. Reeds in de eerste minuut was
het raak, toen Scnolts een voorzet van
v. Hardeveld benutte 0-1.
Gesteund door deze voorsprong speel
de de Veenendalers een partij voetbal
die aan alle kanten af was.
De Ermeloers kwamen er gewoon niet
meer aan te pas. Toch moest het nog tot
de twintigste minuut duren, voor de dui
delijke veldmeerderheid opnieuw in een
doelpunt werd uitgedrukt.
Het was Ditewig, die profiteerde van
een doorschuifbal van Hoedman, de stand
op 0-2 bracht. Twee minuten later maak
te Leppers, onder zeer moeilijke omstan
digheden het derde doelpunt 0-3.
De tweede helft bracht in het spelbeeld
niet de minste verandering. Steeds waren
het de Veenendalers die de toon aan ga
ven. Na een kwartier spelen plaatste
Schols de bal tussen de Ermelose backs
door, juist binnen het bereik van Lep
pers 0-4.
Bij een algemene aanval in de 28ste
minuut, kon Ditewig er 0-5 van maken.
Tien minuten voor tijd, goochelde Hoe-
deman, na een voorzet van Hardeveld,
met de bal tussen drie verdedigers dooi
en tikte de bal in het uiterste hoekje 0-6.
Na drie wedstrijden is „Scherpen
zeel" er zaterdagmiddag in geslaagd
het eerste punt van de nieuwe compe
titie te veroveren, in Veenendaal werd
S.V.P. namelijk een 3-3 gelijk spel af
gedwongen.
Het begin van deze ontmoeting had
er echter alle schijn van, dat de blauw-
witten ook na deze derde wedstrijd
zonder punten zouden blijven. Na tien
minuten spelen hadden de gastheren
namelijk reeds een 2-0 voorsprong ge
nomen, dat na een half uur spelen zelfs
uitgroeide tot een 3-0 achterstand voor
de bezoekers. Wel verzette de Scher-
penzeelse middenlinie onder leiding van
spil De Koning bergen werk, maar de
Veenendalers grendelden hun doel voor
rust hermetisch af. De Veenendaalse
keeper ging enkele ogenblikken neer
toen hij zijn gezicht gebruikte bij het
stoppen van een hard schot in plaats
van zijn handen. Na rust kwam „Scher
penzeel" er echter steeds beter in.
In eerste instantie was het G. Meer-
veld die de achterstand reduceerde en
daarmee de hatelijke nul van het sco-
ringsbord deed verdwijnen. Een back
van de gastheren was kort hierop zo
vriendelijk de bal in eigen doel te de
poneren. „Scherpenzeel" bleef doorgaan
en stelde de S.V.D.-achterhoede danig
op de proef. Bovendien namen de
blauw-witten meer en meer het mid
denveld in handen waardoor steeds
nieuwe aanvallen konden worden op
gebouwd. Kort voor tijd was het A. ter
Burg, die zijn club aan de verdiende
gelijkmaker en daarmee aan het eerste
punt hielp.
„Valleivogels" zette zaterdagmiddag
haar zegetocht met een misschien wat
geflatteerde zege over het bezoekende
N.S.V.S. uit Veenendaal voort. De
schietbaanbewoners wonnen met 6-1
van de Veenendalers die deze neder
laag naarmate het einde naderde, maar
slecht bleken te kunnen verdragen.
Het begin scheen voor beide partijen
moeilijk. Er werd zenuwachtig ge
speeld en hier en daar vielen er nog
wel eens onbesuisde trappen te note
ren. Wel openden de rood-witten door
rechtsbuiten J. v. d. Berg de score
maar 7 minuten later was de balans
weer in evenwicht toen de „Vallei-
vogels"-defensie uit positie werd ge
speeld, door de Veenendalers die zich
technisch lang niet de minderen toon
den. „Valleivogels" profiteerde kort
hierop van misplaatste keeperstalenten
van de N.S.V.S.-spil waarvoor scheids
rechter Dirks een strafschop toekende.
Doelman Buddingh werd voor het ne
men van de strafschop uit zijn doel
gehaald en bracht „Valleivogels" aan
de leiding. Met deze stand ging ook de
rust in. Na de thee kwam „Valleivogels"
er steeds beter in. Opmerkelijk waren
de goede combinaties die de roodwitte
voorhoedespelers Van 't Foort en Van
der Linden uitvoerden, terwijl in het
middenveld spil Van Schaik goed stu
wend werk verrichtte.
Het was Van der Linden die de voor
sprong vergrootte. Met deze stand
kreeg ook scheidsrechter Dirks meer
werk, aangezien de Veenendalers steeds
harder begonnen te spelen. Deze arbi
ter kweet zich echter uitstekend van
zijn taak. Zonder het spel dood te flui
ten hield hij de touwtjes strak in han
den. Vijfentwintig minuten na rust
speelde Eijkelenkamp zijn middenvoor
Overeem vrij, wat de stand op 4-1
bracht. Drie minuten later werd het
door dezelfde speler 5-1. Het spel ver
ruwde steeds meer, zodat scheidsrech
ter Dirks talrijke waarschuwingen
moest uitdelen. Eén Veenendaalse spe
ler werd zelfs buiten de lijnen gezon
den wegens natrappen. Een kwartier
voor tijd zag Van der Linden, die deze
middag een uitstekende wedstrijd
speelde, zijn zwoegen beloond met een
fraai doelpunt, wat tevens de eind
stand bleef.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
WIE ZIJN ER JARIG?
okt. Janny van Manen.
Gerrie van Wijk.
Wimmy Bergmeijer.
Annie Kleijer.
Janny Aartsen.
Cor Overeem.
Jaap Bos.
Coosje van Ruiswijk.
Gert Overeem, Renswoude.
Jopie Vermeij.
Gefeliciteerd!
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen.
I. Eén van de woorden uit een reeks
behoort niet thuis in het gezelschap van
de andere. Welk woord is dat?
1. Kubus, driehoek, pyramide, cylin
der, kegel.
2. Tuba, trompet, waldhoorn, gitaar,
fluit.
3. Rood, beige, geel, groen, blauw.
4. Chopin, Mozart, Grieg, Rossini,
Goethe.
II. Vul in van boven naar beneden en
van links naar rechts: le rij een nacht
vogel; 2e rij een meisjesnaam; 3e rij
een inwoner van een land in Noord-
Europa.
III. Hark, kurk, kast, teen, tram,
pool, erwt, bles, ster.
Uit elk van deze woorden moet één
letter gezocht worden zo, dat de letters
een spreekwoord vormen, dat luie
mensen (en kinderen) vermaant.
Voor jongeren.
I. Ik ben een zacht viervoetig dier,
Maar draai mij even om,
Dan zit ik rustig aan een boom,
En ben voor eeuwig stom.
1
2
3
2
II. Vul de hokjes in zó, dat van links
naar rechts en van boven naar bene
den telkens dezelfde woorden komen,
le rij lichaamsdeel van een dier. 2e rij
moeders moeder; 3e rij eten kook je in
een
III. Vos, kip, rat, hond, rob, beer, hert.
Uit deze woorden moet telkens één
letter gezocht worden. Van boven naar
beneden moet de naam van een maand
komen.
De prijsvraag (zie „De Vallei" van 1.1.
vrijdag) kan tot 6 oktober nog worden
ingezonden.
Oplossing raadsels
I. Heiligerlee. Klokken. Groningen.
Delfzijl. Amerika. Australië. Afrika.
Wolkenkrabbers. New York. Kangeroes.
Australië. Tafelberg. Kaapstad. Mar
tinitoren. Groningen.
II. Koers. Karbies. Kerks. Kluis,
Knus. Karkas. Kers. Kans. Koorts.
Kolos.
III. Worst, horst, vorst.
I. Koffie, drop, taart, room, yoghurt,
stroop, vla, kaas, flik, Fotograaf.
II. Twee. Dieren hebben poten.
III. Roos, rook, rood.
Vijf jaar geleden werd in een Lim
burgse kolenmijn met vele andere stuk
ken steenkool, een heel klein stukje
steenkool naar boven gebracht. Honder
den jaren had dat stukje steenkool diep
onder de grond gezeten, tot het door een
mijnwerker werd losgehakt en naar bo
ven werd gebracht. Toen kwam dat stuk
steenkool in een geheel andere wereld.
Het kreeg nu ineens ook een taak te
vervullen. Het werd met vele andere
stukken steenkool in een goederenwagon
geladen. Geluukig kwam het bovenop de
geweldige vracht steenkool te liggen en
zo kon het uitkijken, toen de lange goe
deren trein met kolenwagens naar het
werd gereden. Het zag het mooie Lim
burgse land, trok de grote rivieren over
en kwam eindelijk in een stad in Utrecht
terecht. Het stukje steenkool was blij dat
het nu zijn bestemming had bereikt, nu
zou het zijn taak kunnen vervullen en
warmte geven aan de mensen, die ze 's
winters zo nodig hadden.
EEN TEGENVALLER
Maar het liep heel anders dan het stuk
je steenkool gedroomd had. Eerst ging
alles goed. Het stukje kool werd met an
dere stukken in een zak geschept. Toen
werd de zak op een vrachtauto geladen
en reed men naar het huis van een ze
kere mijnheer Konings. Een man nam de
zak op de rug en liep er mee naar het
kolenhok. In dat hok werd de zak leeg
gestort. Het stukje steenkool kwam hele
maal in een hoekje van het kolenhok te
liggen. Vele andere zakken werden in
het kolenhok leeggestort en toen werd
het weer donker rondom dat kleine stuk
je steenkool. Maar dat zou niet zo lang
duren. De mensen zouden komen om
kolen uit het hok te halen en de kachel
zou weer heerlijk branden. Het stukje
steenkool verlangde ernaar om de men
sen een beetje te helpen in de koude van
de winter. Het werd erg koud en iedere
dag kwam er iemand bij het kolenhok
om een kit kolen te halen. Het werd
kerstmis en nieuwjaar, het werd febru
ari en steeds minderde de voorraad kolen
in het hok. Toen kwam het voorjaar en
de mensen schraapten de laatste kolen
uit het kolenhok.
Het stukje steenkool lag niet meer in
het donker, want alle andere kolen wa
ren bijna verdwenen. Het zag af en toe
de schuif van het hok opengaan en dan
schraapte een kolenschop over de vloer
van het hok. Maar de man die de kolen
schop hanteerde kon net het hoekje, waar
ons stukje steenkool lag, niet bereiken en
toen de kachels uit konden gaan, bleef
het stukje steenkool precies in dat hoek
je liggen. Och, dacht het stukje steen
kool, nu kom ik helemaal niet aan de
beurt om de mensen warmte te verschaf
fen, nu blijf ik hier maar doelloos liggen.
Heel de zomer lag het stukje steen
kool in dat kolenhok en toen het weer
najaar werd, werd een nieuwe vracht
steenkool in het hok gegooid en weer
werd het donker om het stukje steen
kool.
NA VIJF JAAR
Weer kwam een lange winter en weer
werd het kolenhok leeggeschept, maar
ook die winter kwam het stukje steen
kool niet aan de beurt. De kolenschop
kwam niet in het hoekje en het bleef er
maar liggen. Zo gingen vijf lange jaren
voorbij. Het stukje steenkool werd hoe
langer hoe treuriger. Was het daarom nu
uit de donkere aarde gehaald om hier
maar jaar op jaar in een kolenhok te
liggen? Het wilde branden en de mensen
warmte verschaffen, want dat was toch
zijn bestemming. Toen kwam het najaar
van 1958 en het regende vaak. Veel men
sen kregen griep. Dan kwamen ze rillend
en koud thuis en verlangden naar de
bbrandende kachel. Ook mijnheer Ko
nings kwam op een middag thuis van
zijn werk. „Ik voel me helemaal niet
lekker", zei hij, „ik ben zo koud, vrouw,
je moest de kachel maar aan maken."
Tot nu toe hadden ze zich nog gewarmd
bij een straalkachel, maar dat ging nu
toch niet meer. „Ja", zei mevrouw Ko
nings, „dat zou ik wel willen doen, maar
de kolenman heeft nog geen kolen ge
bracht, hij komt morgen. Dat heeft hij
tenminste beloofd." Herman Konings was
ook in de kamer en hij hoorde wat zijn
moeder zei. „Maak de kachel maar aan
moeder", zei Herman, „ik neem wel een
duik in het kolenhok, want in een hoekje
ligt nog een aardig hoopje kolen, net ge
noeg voor vandaag om Pa een beetje
warm te maken." En toen gebeurde het.
Het deksel van het kolenhok ging open
en het stukje steenkool zag ineens een
jongen met een schop en een kolenkit in
het hok springen. De jongen ging naar
het hoekje en schepte het hoopje kolen
in de kolenkit. De kit werd voor de helft
nog vol en ook ons stukje steenkool was
erin geschept. Herman ging het huis
weer binnen. Moeder had intussen de
haard aangemaakt en Herman wierp de
kolen erin. Na een kwartiertje begon het
heerlijk warm te worden in de kamer en
vader Konings kroop rillend bij de haard.
„Hè," zuchtte hij, „wat is dat heerlijk."
Het kleine stukje steenkool lag boven in
de haard en toen het hoorde hoe blij va
der Konings was met een beetje warmte
begon het te gloeien van trots. Zo had
het stukje steenkool dan toch na vijf jaar
zijn doel bereikt: het gaf warmte aan
de mensen die buiten die warmte nu
eenmaal niet kunnen.
Met Merinos gaat het de verkeerde
kant op. Slechts één puntje hebben zij
in dit seizoen nog maar binnen kunnen
halen. Zaterdag verloren zij thuis liefst
met 5-0 van Lopik.
Na een kwartier spelen hadden de Vee
nendalers reeds een 3-0 achterstand op
gelopen, wat voldoende was, om in deze
slechte wedstrijd het moreel van de wol
mensen te breken. Wat Merinos ook pro
beerde, het lukte gewoon niet. Nog voor
de rust werd het 4-0.
Hoewel de gasten ook na de rust steeds
sterker waren, wisten zij het overwicht
toch maar met één doelpunt uit te druk
ken 5-0. De Merinos zullen uit een heel
ander vaatje moeten gaan tappen als zij
zich deze competitie in de eerste klasse
willen handhaven.
Door een in de eerste helft volkomen
falende achterhoede, hadden de Boys
reeds spoedig een 0-3 achterstand opge
lopen. Daarna was het Budding, die via
een achterspeler van de tegenstanders
de stand op 1-3 bracht. De Veenendalers
kwamen er beter in en het was Reber-
gen die de achterstand terug bracht naar
2-3. Toen ieder op een gelijkmaker re
kende, was het echter Barneveld dat er
2-4 van maakte. Juist voor de rust werd
het door Budding 3-4.
Na de hervatting ging het wel beter
met de Veenendalers, maar toch moest
het eerst nog 3-5 worden, voordat Bud
ding met een hakballetje succes had 4-5.
Een minuut voor tijd was het bijna nog
gelijk geworden, maar jammer genoeg
stuite de bal via de paal weer het veld in.
Panter startte tegen Scherpenzeel bui-
gewoon goed. Vooral het eerste halfuur
verliep alles buitengewoon vlot. Zo vlot
zelfs, dat de ongekende weelde van een
3-0 voorsprong gemaakt werd. Zou het
dan eindelijk eens een overwinning wor
den? Even voor de rust kwam het eerste
tegenpuntje, toen Scherpenzeel profiteer
de van een fout in de Veenendaalse ver
dediging 3-1.
Na de hervatting was het al spoedig
3-2, dank zij het feit dat Spies in eigen
doel schoot. Panter raakte eruit en ver
viel weer in haar oude spelletje. Hier
mede werd voor de zoveelste maal de
overwinning verspeeld, want door een
misverstand in de achterhoede kon
Scherpenzeel kort voor tijd toch nog
weer gelijkmaken 3-3.
De voetbalclub Advendo kon het ook
in de strijd tegen Hulshorst niet bolwer
ken. Men scoorde zes maal, maar twee
treffers werden afgekeurd en twee be
landden in het eigen doel. Hulshorst won
tenslotte met 4-2. Het gewijzigde team
van Advendo deed het aanvankelijk aar
dig, waarbij vooral de jonge midvoor
Maniputty de aandacht op zich vestigde.
Toch wist Hulshorst het eerst te scoren,
waarna van Barneveld voor de gelijk
maker zorgde. De Advendo-midvoor
maakte nog een doelpunt, maar de
scheidsrechter keurde de goal af om wat
onbegrijpelijke redenen.
Voor de rust nam Hulshorst met 2-1 de
leiding. Ook na rust scoorde Advendo,
maar weer werd het doelpunt geannu
leerd. Rechtshalf Lam had daarna de
pech een terugspeelbal in eigen doel te
zien belanden (3-1) en even daarna deed
spil van Ruiswijk hetzelfde met een om
haal. 4-1. Tegen het einde ging T. Snit-
selaar naar voren en bracht de eindstand
op 4-2.
In een uitwedstrijd heeft Musketiers
tegen Posta met 6-2 weten te winnen.
Reeds na acht minuten spelen werd de
score geopend doordat een van de spe
lers van Posta hands maakte en H.
Honders deze penalty goed afwerkte.
Maar enkele minuten later was de
stand al weer gelijk doordat de mid
voor van Posta door de verdediging van
Musketiers heen brak en hard inschoot.
(1-1).
Na een paar aanvallen aan beide zij
den, kwam Musketiers weer met een
aardige combinatie voor het doel van
Posta en na wat heen en weergetrap
benutte Van Kranenburg zijn kans en
verraste de keeper volkomen (1-2).
Na de rust kwam Musketiers iets in
de meerderheid. Maar de enkele aan
vallen van Posta waren veel gevaar
lijker. Toch werd de druk op het Pos-
tadoel steeds zwaarder. G. Henzen wist
na een zwaar offensief in te schieten
en de stand was 4-1. Ook Kranenburg
kwam nog een keer aan de beurt en
maakte er 5-1 van. Toen werd het Pos
ta toch te bar en de linksbinnen wist
een goed opgezette aanval prachtig af
te werken (2-5).
Eén minuut voor het eind wist Kroes
bergen, die deze wedstrijd niet in beste
vorm was, door te breken, waarna hij
de bal mooi doorgaf naar Henzen, die
eerst de keeper passeerde en toen in
schoot (6-2). Toen de bal midden uit
ging, floot de arbiter voor het einde.
WÊm,
mam
De Gruytef's te Harderwijk
flBUnElR
581001
FEUILLETON
van de
DOOR TOM LODEWIJK
17
Neegoed, ik zal het jullie ver
tellen. Val me niet in de rede en laat
me rustig uitpraten. De zaak is deze.
Rob komt uit een heel andere kring
dan wij.
Ja, dat had ik al meteen gemerkt,
viel Koster, ondanks het verbod, zijn
dochter in de rede.
Goed. Zijn vader, ik wou graag
dat dit onder ons bleef, is de burge
meester van Beerzoyen, u weet wel. Hij
heet Van Liempden van Heerwaarden.
Ze zijn rijk. Het is een oude deftige fa
milie. Maar Rob kon niet leren. Rob
wou in het autovak. En daarom hebben
ze hem, ten einde raad, bij Korrenga
gedaan.
Nou, vroeg moeder, dat is toch
geen schande? Het eert de jongen, dat
hij zich niet schaamt zijn handen te ge
bruiken. En hij is zo gewoon. Je kon
alleen aan zijn manieren merken, dat
hij uit andere kringen kwam, maar als
hij hier zatgunst, ik beschouwde
hem als mijn eigen zoon.
Dat woord deed Koster een onver
wachte beweging maken. Juist. Net dat
je dat zegt, vrouw, begrijp ik, waarom
Rie er zo'n zwaar hoofd in heeft. Goed,
jij beschouwt hem als je eigen zoon.
Dat kan ik begrijpen. Het zou mij ook
geen moeite kosten. Ik zou hem graag
als onze eigen zoon zien. Maarer
is een andere kant aan de zaak. Hij
wordt onze schoonzoon. Maar de def
tige familie Van Liempden van Heer
waarden krijgt een schoondochter, die
uit een heel andere kring komt. De
dochter van de bedrijfschef van Kor
renga, een doodgewone arbeider, een
man die langs de harde weg zich een
plaats in de maatschappij heeft weten
te verwerven.
Juist, stemde Rie toe. En nu kun
nen we allemaal mooi praten van vrij
heid, gelijkheid en broederschap, maar
er zijn verschillen. Als Rob een wees
was, zou ik geen ogenblik geaarzeld
hebben, ja te zeggen, want ik hou van
hem. Eigenlijk al vanaf het eerste ogen
blik dat hij hier kwam, zo bescheiden.
Ik vond dat ie ons allemaal de baas
was, maar hij was zo erkentelijk dat
wij hem bij ons ontvingen. Die jongen
heeft geen snars verbeelding, hij is de
eenvoud zelf, hij is eerlijk, ik vertrouw
'm door en doorenfinik hou
van 'm! En hij van mij. En daar moest
ik stikgelukkig om zijn, en ik voel me
doodongelukkig! En opeens borg ze het
hoofd in de handen en zat met schok
kende schouders in haar stoel.
De moeder stond op en legde haar
hand op de blonde haren.
Nee, nee, praatte ze zacht. Nee
kind, dat hoeft niet. Jij hoeft niet on
gelukkig te worden. Maar je zult het
niet gemakkelijk hebben. En hij ook
niet. Maar je moet maar denken: goud
doorstaat de vuurproef. Als jullie echt
van elkaar houdt, kom je dat alles te
boven en wordt je liefde nog veel ster
ker. Denk maar aan vader en mij.
Koster knikte nadenkend. Zijn vrouw
dochter van een onderwijzer, was in
die tijd ook ver boven zijn stand ge
weest. Hij, een doodarme duvelstoe
jager, had het gewaagd, haar te bena
deren. Zijn volharding, zijn eerlijkheid,
hadden haar alle andere gedachten
doen opgeven. En ze had er nooit spijt
van gehad. Maar wat dat thuis voor ge
duvel gegeven had! Zij, dat knappe
Lientje Brouwers, met die knul van
Koster uit dat grote, rommelige gezin
daar aan de Veendijk! En hij dacht aan
haar eerste bezoek in die grote, roeze
moezige huiskamer, waar een moede,
zwakke vrouw zo'n beetje met de
Franse slag probeerde tien rekels te re
gerenJa, zijn vrouw moest toch
ook wél begrijpen, dat de geschiedenis
zich hier herhaalde. Zijn Rie, een me
vrouw Van Liempden van Heerwaar
denhet was te mal om los te lopen!
Kijk es kind, zei hij toen beslist,
één ding staat vast: wij leggen je niets
in de weg. En ook: wij weten onze
plaats. Wij zullen heus niet bij die def
tige burgemeestersfamilie de stoep plat
lopen, de aanstaande schoonouders.
Maak je niet ongerust. Je kent ons wel,
je bent uit hetzelfde hout gesneden. Wij
hebben onze trots, en jij hebt daar een
flinke portie van beet. Gelukkig, maar
ook lastig. Voor jou. Dit is een zaak
tussen Rob en jou alléén. Als je over al
die moeilijkheden heen wilt stappen om
hém, als je denkt dat je ondanks alles
met hem gelukkig kunt worden
Ik zou zonder hem ongelukkig zijn,
antwoordde het meisje zacht.
Nou, kijk es an. Tussen jullie
tweeën is het goed in orde. Onze zegen
heb je. En verder zal Rob moeten to
nen of hij werkelijk een kerel is. Want
alleen aan een kérel gun ik mijn doch
ter of ie nou kolentremmer is of minis
ter!
Jullie bent schatten, zei Rie warm,
ik zag er zo tegen op het jullie te ver
tellen, en jullie begrijpt het zo goed.
Morgen komt Rob, moeder, dan wil hij
met u praten. Maar ik heb hem be
loofd u eerst een en ander te vertellen,
dan was het makkelijker.
Hoelang wist jij het al? vorste de
vader.
Al maanden, antwoordde Rie en
ze glimlachte. Dacht u dat het anders
zo lang geduurd had, voor ik Rob het
jawoord gaf?
Het was, voor de zaterdagavond, on
gewoon rustig in de grote burgemees-i
tersvilla. Rob, bijna onherkenbaar in
een keurig donkergrijs pak, zat met
zijn vader en moeder rond de schemer
lamp. Vera speelde in de andere kamer
piano. Alles ademde vrede en huiselijk
heid. Maar Rob zat als op spelden.
De telefoon rinkelde. De burgemees
ter stond op. Rob en zijn moeder ble
ven zwijgend achter. Even later stak
Van Liempden het hoofd om de hoek
van de deur.
Bikkers belt op, en ik moet even
op de studeerkamer wat voor hem na
kijken. Met een kwartiertje ben ik er
weer. Heb je dan koffie, Agnes?
Ja hoor, antwoordde ze, ga jij
maar. Als het te lang duurt brengt Vera
het wel even bij je boven.
Die Bikkers, hervatte ze tegen
Rob, dat is toch een geweldige vent. Ik
mag hem graag.
Ik ook, bevestigde Rob.
Hij heeft ook heel veel aan zijn
vrouw te danken ging mevrouw Van
Liempden voort, je weet, hij is maar
heel gewoon begonnen. Maar zij heeft,
van haar kant, net zo hard aan zijn
succes gewerkt als hij. Zij bezorgde
hem relaties. Zij lette op allerlei din
gen. Hij kon in z'n fabriek blijven en
had zich nergens mee te bemoeien, thuis
rolde het wel. Dat is héél wat waard
voor een man, die opgaat in zijn werk.
Dat doe jij trouwens ook, niet?
Haar vriendelijke vraag deed hem
zijn waakzaamheid verliezen. Want zijn
moeder kennende^ had hij aan haar
toon moeten merken, dat mevrouw Ag
nes niet zo maar, om over koetjes en
kalfjes te praten, dit gesprek over de
echtelieden Bikkers begonnen was.
Ja moeder, zei hij dankbaar, ik ga
op in mijn werk. Ik doe het graag. En
het wordt nu ook steeds interessanter.
Ik ben allang leerjongen-óf.
Kun je met je chef goed opschie
ten? Ze zag gelukkig niet hoe hij kleur
de en ongemakkelijk verschoof.
Ja. In 't eerst was het niet mak
kelijk, tussen al die jongens. Maar nu
gaat het best.
Als je je maar niet te veel met ze
encanailleert. Je werkt met ze gelijk
op, maar je bent niet hun gelijke. Dat
moet je niet vergeten, Rob. Je volgt
een ongewone weg, een moeilijke weg,
en ik ben er blij om en heb er respect
voor, dat je je er zo kranig doorslaat,
maar eenmaal hoop ik toch, dat je
daardoor weer een positie krijgt, die
de naam waardig is die je draagt. Je
ziet hoe een man als Bikkers er geko
men is, zoals ik zeg, ook al door de
juiste vrouw te kiezen.
Nu kon de bedoeling van zijn moe
ders opmerkingen Rob niet meer ont
gaan.
U wilt me toch nog niet aan de
vrouw hebben, moeder? Ik ben amper
twintig
Nu, je bent nog jong genoeg. Maar
ik houd niet van die late huwelijken.
Als mensen jong beginnen, komen ze
samen lachend over de moeilijkheden
heen, die later bergenhoog voor ze op
rijzen. Ik trouwde met je vader toen
ik eenentwintig was, en hij is, zoals je
weet, twee jaar ouder dan ik. Dus ga
maar na.
Tjapeinsde Rob. Opeens was
alle geluk en vrede heen. Iets zei hem,
dat deze avond een beslissing brengen
zou. En nu zijn moeder zó begon: zou
ze iets vermoeden, iets gehoord heb
ben?
Ik was net zo oud als Isabeau toen
vader me vroeg, zette mevrouw Agnes
haar herinneringen voort. Mooi meisje,
Isabeau, vind je niet? En ze weet wat
ze wil. Net als haar moeder. De man
die haar trouwt, heeft een steun aan
haar. Ik heb wel eens gedacht, eindigde
ze stoutmoedig, zouden jullie niets voor
elkaar zijn?
Isabeau! Hij lachte zonder vrolijk
heid. Ik ben niets voor Isabeau, moe
der! Die trouwt nog eens met een mi
nister. Die moet in Den Haag wonen in
een groot huis en bals en recepties ge
ven.
Nu, zo hoog vliegt Isa niet, ant
woordde de moeder, en ze mag jou
graag, al laat ze dat niet zo merken.
Ik had het er laatst met mevrouw Bik
kers over.
(Wordt vervolgd.)
