Boeren meikaas
Gerookt vet spek
Bruine bonen 500 gramspak 49
Zoetzure
Doperwtjes
Koffiemelk groot blik 52
Boterham korrels s 35
Perziken op sap'si 59
5881155
DE VALLEI
nu
CAFÉ-NOIR
CAKE-MEEL
Veenendaal leed 3-0 nederlaag tegen
sterker Leones
augurken
De Zoon
Burgemeester
Voor de Jeugd
Dovo won in matige wedstrijd
van WHC
VRC boekte een winstpunt
tegen het ongeslagen
Sportclub Genemuiden
De Merino's konden het thuis
tegen VVVM net niet bol
werken (3-4)
Triangelboys had het tegen
Scherpenzeel niet moeilijk
(4-0)
Panter ontfutselde in Amers
foort een puntje aan
SOVA
GVVV versloeg concurrent
Bloemenkwartier
met 4-3
NSVS verloor tegen de ver
wachting in van Valkenheide
Oranje-Wit overspeelde HDS
Rhenus kwam niet tot winst
B3S
Telt U
maar na
middelfijn
literblik
250 gram
van 63 voor
Een 500 gramspak
van 42 voor
Alleen op deze fir
verdiend I
Advendo versloeg Veluwse
Boys
VOLLEYBALNIEUVVS
Overwinningen voor beide
VVV-teams
KORFBALNIEUWS
Daverende overwinningen
voor SKF
ANSJE GING STOFZUIGEN
Zoals wel te verwachten was, heeft Veenendaal het ook tegen Leones niet tot
winst kunnen brengen. Door technisch beter spel en meer doorzettingsvermogen
was de overwinning voor de Leeuwense club dan ook ten volle verdiend. Vooral
de vleugels der gasten waren buitengewoon snel, terwijl de stugge verdediging
de Veenendalers maar weinig kans gaf, om beslist gevaarlijk te worden, temeer
daar de thuisclub vooral in de eerste helft veelal maar met twee man in de
voorhoede opereerde. De rest bleef in de achterhoede, om de aanvalsdrift der
tegenstanders te stuiten.
Kees Gerritsen was deze middag naar de rechtsbackplaats verhuisd, kennelijk
om de gevaarlijke linksbuiten Roelofs in bedwang te houden. Op de spilplaats
stond evenals vorige week De Kleuver opgesteld. De kanthalfs werkten hard,
maar werden nogal eens van het kastje naar de muur gestuurd. Linksbuiten
Renes deed het beter dan vorige week in Arnhem en zijn voorzetten verdienden
met wat meer doortastende binnenspelers zeker een beter lot.
Het was van het begin af al te zien,
dat de gasten heel wat mans waren.
Dat zij in de dertiende minuut de lei
ding namen, was helemaal niet vreemd.
Het was bij een scrimage in de rechter
hoek, dat Hulst keurig voorzette, waar
door Roelofs kans kreeg langs op de
doellijn staande Gerritsen te schieten
(0-1).
Ook Veenendaal bouwde zo nu en dan
een aardige aanval op, maar verder dan
de achterhoede der gasten kwamen zij
meestal niet.
In de 25ste minuut werd er van korte
afstand op het Veenendaalse doel ge
schoten. In eerste instantie kon Gerrit
sen nog wegkoppen, maar de op de
grond liggende v. d. Pol kon toch niet
verhinderen, dat de naar binnen gelo
pen Hulst de bal in het net schoot (0-2).
Daarna kwam Veenendaal er iets be
ter in en ondernam enkele snelle uit
vallen, maar schoten van Heikamp,
Muller en Renes kon doelman Van Bar-
neveld zonder moeite stoppen.
Na de hervatting trok Veenendaal
aanvankelijk goed ten aanval, maar in
de zesde minuut was het toch weer
Roelofs, die over de op de grond lig
gende v. d. Pol in het net schoot (0-3).
Nu werd Gerritsen naar voren ge
stuurd om de voorhoede te versterken.
Dit bracht echter wel meer gevaar maar
geen doelpunten, want nu was het doel
man Van Barneveld, die alles onder-
Dovo heeft het tegen het Wezepse
WHC niet tot een uitzonderlijk grote
overwinning kunnen brengen. Het spel
dat de rood-witten te zien gaven, was
dan ook lang niet van de kwaliteit, als
bij de twee voorgaande wedstrijden. Nu
vond dit voor een groot deel zijn oor
zaak in het afbraaksysteem der gasten,
maar anderzijds werd er soms zeer
slordig geplaatst en werden verschil
lende redelijke scoringskansen om zeep
geholpen. Wegens een blessure van Jean
Kroesbergen stond Teus van Laar weer
op de spilplaats. Zoals van hem te ver
wachten was deed hij het op een paar
gevaarlijke terugspeelballen na, weer
prima.
Hoewel Dovo de gehele wedstrijd
overwegend in de aanval was, bleek
het stugge verdedigende spel der gas
ten er kennelijk op gericht te zijn, om
de nederlaag zo klein mogelijk te hou
den. Dat zij daarin slaagden bleek wel
uit het feit, dat de Veenendalers eerst
na een half uur door Bertus Kroesber
gen de leiding konden nemen (1-0).
Na de hervatting stelde WHC alles
in het werk om de achterstand in te
lopen. Met lange trappen naar voren
werd de aanval aan het werk gezet,
maar voor het Veenendaalse doel ge
komen bleek veelal alle energie ver
bruikt te zijn. Al spoedig nam Dovo
het heft dan ook weer volledig in han
den, maar een doelpunt liet de goed in
vorm zijnde Wezepse doelman voor
lopig nog niet toe. Ongeveer een kwar
tier voor het einde was het toch zover,
maar de scheidsrechter wees dit doel
punt terecht af wegens buitenspel. Vijf
minuten later werd door Kroesbergen
en Van Zetten gezamenlijk een doel
punt gemaakt. Met een 2-0 stand kwam
het einde.
VRC heeft j.L zaterdag de aandacht
op zich doen vestigen, door het nog on
geslagen Sportclub Genemuiden in
eigen huis een gelijk spel af te dwin
gen. Het zou zelfs de volle winst ge
weest zijn, als niet zeven minuten voor
tijd de scheidsrechter ontgaan was dat
de spil der gastheren de bal met de
hand in het Veenendaalse doel werkte.
Het werd toen 2-2, waarmede VRC de
zo begeerde overwinning verspeelde.
De Veenendalers speelden met vier
man in de voorhoede, terwijl rechtshalf
Rebergen de moeilijke taak had, om de
nationale midvoor Van Dalfsen te be
waken.
Vanzelfsprekend waren de gastheren
technisch beter, maar de vasthoudend
heid van de Veenendalers woog hier
ruimschoots tegen op.
In het begin had VRC het erg moei
lijk. Met man en macht trachtte de
thuisclub door te drukken, om de Vee
nendalers meteen op de knieën te bren
gen. Dank zij prima werken van spil
v. d. Weerdhof en zijn achterhoede, mis
lukte dit echter.
Na een kwartier spelen wist VRC
zich van de zware druk te ontdoen en
trok naar voren. De Koning kreeg de
bal te pakken en gaf meteen goed door
aan Cornelissen, die op zijn beurt Jan
sen in staat stelde om te scoren (0-1).
Met kunst- en vliegwerk wisten de
geel-blauwen tot de rust de voorsprong
te handhaven.
Na de thee kwam de thuisclub weer
fel opzetten en het duurde dan ook niet
lang of midvoor Van Dalfsen, die uit
een van de lat terugkomende bal de
stand gelijk maakte (1-1). Toch zou
VRC nog weer aan de leiding komen.
Dat was in de twintigste minuut, toen
Reininga van grote afstand met succes
inschoot (1-2). Zo bleef het tot zeven
minuten voor tijd. Toen werd VRC met
het hierboven omschreven doelpunt de
overwinningsillusie wreed ontnomen.
schepte.
Na een half uur kwam er toch een
Veenendaals doelpunt, toen Van Barne
veld een schot van Kees Heikamp ach
ter de doellijn stopte. De scheidsrechter
had het echter niet gezien en keurde
het doelpunt af.
Het tempo van Leones werd minder
waardoor de Veenendalers hun spel
konden ontplooien, maar wat zij ook
probeerden, een doelpunt kwam er niet
uit. Zo eindigde ook deze wedstrijd
weer in een nederlaag en staat Veenen
daal nog steeds met een punt onderaan.
Merino's heeft het tegen VVVM in de
eerste helft vergokt, want zouden zij be
ter opgelet hebben dan zouden zij de
Bussummers zeker onder de duim gehou
den hebben.
Nadat in de vijftiende minuut VVVM
door een fout in de D.S. verdediging de
leiding genomen had, wisten zij voor de
rust deze voorsprong op vrij fortuinlijke
wijze door dekkingsfouten in de Merino's
verdediging tot 0-3 op te voeren.
Na de hervatting speelden de wolmensen
veel beter wat tot gevolg had dat Sukkel
na ongeveer een kwartier spelen de stand
op 1-3 kon brengen.
De gasten namen dit echter niet en
maakten er meteen weer 1-4 van. Weer
trok Merino's naar voren en het was
Gijsbertsen die met een fraai schot het
tweede Veenendaalse doelpunt voor zijn
rekening nam (2-4). Tien minuten later
was het weer Sukkel die bij een scrimage
voor het Bussumse doel de bal in het net
drukte (3-4).
Fel kwamen de Merino's daarna opzet
ten maar de tijd bleek te kort te zijn om
het verdiende gelijk spel uit het vuur te
slepen.
De Boys boekten een ruime en verdien
de overwinning op het bezoekende Scher
penzeel. Deze score had beslist nog hoger
kunnen zijn wanneer men de linkervleu
gel wat meer in het spel betrokken had,
nu ging alles over rechts waar rechts
buiten Slotboom de zaak kennelijk boven
het hoofd groeide. Door doelpunten van
Rebergen en Budding was het bij de rust
reeds 2-0, het had zelfs 3-0 kunnen zijn,
wanneer Budding voor open doel niet
grandioos gemist had.
Na de thee wist Budding zijn fout spoe
dig te herstellen door er 3-0 van te maken
toen hij een voorzet van Bouman keurig
inkopte.
Het vierde Veenendaalse doelpunt
kwam tot stand door een harde kogel
van Rebergen, die de Scherpenzeelse
doelman te machtig was (4-0).
Wellicht had de score nog hoger opge
voerd kunnen worden wanneer men links
buiten Bouman wat meer in het spel be
trokken had.
SV Panter is erin geslaagd om het
Amersfoortse Sova op haar eigen terrein
een kostbaar puntje afhandig te maken.
De sigarenmakers hebben zelfs de volle
winst voor het grijpen gehad, maar in de
laatste seconden wisten de gastheren toch
nog gelijk te maken.
Panter dat de gehele wedstrijd over
wegend de meerdere geweest is, kwam
reeds in de achtste minuut aan de leiding
toen Van Sloten uit een voorzet van Tanis
inschoot (0-1).
De pret duurde echter niet lang want
direct daarna was een dekkingsfout in
de Veenendaalse achterhoede oorzaak
dat het weer gelijk werd (1-1). Hoewel
Panter in de aanval bleef kwam er voor
de rust in de stand toch geen verandering
meer.
Na de thee was Panter meteen weer in
de aanval, maar het moest twintig minu
ten duren alvorens Spies zijn club weder
om de leiding kon geven (1-2).
Even later maakte Tanis nog een doel
punt, maar dit werd door de scheidsrech
ter afgekeurd.
Toen ieder al dacht dat de Veenendalers
de eerste overwinning geboekt hadden,
maakten de Amersfoorters nog in de
laatste seconde gelijk (2-2).
GVVV zit wat men noemt weer op flu
weel. Door de overwinning op het lastige
Hilversumse Bloemenkwartier en de ne
derlaag van VVJ staan de Veenendalers
thans aan de kop, met twee punten meer
en een wedstrijd minder gespeeld. Dat
het echter in deze afdeling hard werken
zal worden hebben de GVVV'ers wel on
dervonden tegen Bloemenkwartier, want
hoewel zij overwegend beter speelden,
moesten ze tegen de stugge Hilversumse
verdediging tweemaal een achterstand
wegwerken.
Toch lukte het in het begin niet hele
maal. Steeds weer wisten de gastheren
de snelle aanvallen te onderbreken en
het gevaar voor doelpunten af te wenden.
Eindelijk in de twintigste minuut was het
toch raak. De bal werd van achteren af
goed doorgegeven. Ditewig ving deze han
dig cp en wist na een snelle sprint de
doelman te omspelen (0-1).
Tien minuten later was het echter door
een dekkingsfout in de Veenendaalse
achterhoede weer gelijk (1-1).
Vijf minuten voor de rust was het de
scherp opgestelde veteraan De Heus, die
tegen de spelverhouding in zijn club de
leiding gaf (2-1).
Na de hervatting speelde de Veenen
daalse voorhoede levendiger en kwam
soms wel erg gevaarlijk voor het Hilver
sumse doel. Al te kort spel belette echter
de juiste afwerking.
In de tweeëntwintigste minuut was het
Hoedeman die uit een corner van Ditewig
via de paal de partijen weer op gelijke
voet bracht (2-2).
Twee minuten later kon doelman v. d.
Pavert de bal niet goed wegwerken waar
na de gastheren wederom de leiding
namen (3-2).
Eerst toen wist GVVV door te drukken.
Het was ongeveer tien minuten voor tijd
toen Ditewig een algemene aanval af
rondde met een keihard schot (3-3), ter
wijl vijf minuten later Hoedeman een
keurige soloren afsloot met een goed doel
punt (3-4).
NSVS heeft met de 4-2 nederlaag te
gen Valkenheide niet bepaald aan de
verwachtingen voldaan. In de eerste
helft had het trouwens alle schijn, dat
de Veenendalers gemakkelijk een dui
delijke overwinning zouden gaan be
halen, want reeds na vijf minuten was
het voor Van Manen al 0-1 in het voor
deel van NSVS. Hoewel er daarna nog
verschillende goede scoringskansen wa
ren, werd het pas in de 25ste minuut
0-2 door v. d. Heuvel. Met deze stand
ging de rust in.
Na de rust kwamen de jongens uit
Valkenheide sterk opzetten, wat tot ge
volg had, dat al spoedig de stand weer
gelijk was (2-2).
Gesterkt door dit onverwachte suc
ces, pakte Valkenheide nog iets steviger
aan en kon met nog twee keurige doel
punten een 4-2 zege behalen.
In een uitwedstrijd heeft Oranje-Wit
het Leersumse HDS volkomen overspeeld.
Was het in het begin een gelijk opgaan
de strijd, na twintig minuten spelen gaf
Oranje-Wit volkomen de toon aan. HDS
kreeg ook wel enkele mooie kansen, maar
de voorhoede wist de aanvallen niet af te
ronden. In de vijfentwintigste minuut
werd de score geopend, nadt Ursinus de
bal voorzette en via een speler van HDS
kwam het leer bij Onink terecht, die zich
razend snel omdraaide en hard inschoot
(0-1). Twee minuten later bleef de hele
verdediging van HDS staan voor ver
meend buitenspel, zodat Miltenburg kon
doelpunten (0-2).
Na de rust was HDS direct in de aanval
maar vijf minuten later was hun offert-
sief al weer op niets uitgelopen en was
het weer de beurt aan Oranje-Wit. Nadat
de bal over rechts was opgebracht kwam
Onink vrij voor het doel en plaatste de
bal in de uiterste hoek (0-3). Hierna kreeg
HDS een opgelegde kans om te scoren,
doch ook nu wisten zij geen raad met
het leer. Even later was Oranje-Wit weer
in het offensief. Onink kopte prachtig
in, maar de keeper van HDS wist de bal
te keren, echter niet klemvast, zodat
Miltenburg kon ingrijpen (0-4).
Enkele minuten voor tijd werd het vijf
de doelpunt geboren uit een voorzet van
Van Burken, die werd afgerond met een
lage kopbal van Miltenburg (0-5).
3-3 uitslag onder protest van Rhenus
Rhenus I stond j.l. voor een zeer zware
opgave, want het ging met drie invallers
naar Wijk bij Duurstede. Afwezig waren
wegens ziekte de spil G. van Mourik, de
linksbinnen E. Ophof en G. Nellesteyn.
Na de aftrap bleek al gauw dat men
met geen gemakkelijke tegenstander te
doen had, want na enige minuten gaf een
der spelers van Dorestad keeper Ter Burg
het nakijken, door van zeer korte afstand
te doelpunten. Rhenus liet zich hierdoor
echter niet deprimeren en zette een tegen
offensief in waarbij A. Udo de bal op de
vleugel kreeg toegespeeld. Deze bedacht
zich geen moment en schoot hard in.
Weer kwam Rhenus terug en nu was het
G. van Baaren, die met een schuiver de
keeper van Dorestad passeerde.
Het spel verplaatste zich echter van
doel naar doel. Bij een aanval van Dore
stad ving de rechtsbinnen de bal op en
passeerde keeper Ter Burg met een ferm
schot, zodat de partijen weer op gelijke
voet stonden. Met deze stand ging de
rust in.
Na de thee zetten de Grebbebewoners,
die een prima wedstrijd speelden, nog
maals alles op alles. W. Pleyler kreeg in
deze periode de bal uit een hoge voorzet,
ving deze met de borst op en liep de bal
in het doel van Dorestad, zodat de stand
3-2 voor Rhenus werd.
Dorestad zette nu alles op alles, maar
hoe men ook zwoegde de Rhenus-achter-
hoede gaf geen krimp. Doelman Ter Burg
stopte een vliegend schot in de hoek, het
geen hem een open doekje bezorgde van
het publiek. Overigens deden de oudjes
het in deze wedstrijd weer best.
Tien minuten voor het einde moest J.
Albers wegens kramp het veld verlaten
en werd vervangen door J. van Drumpt.
Langzamerhand raakten de spelers ver
moeid en het zag er naar uit dat Rhenus
een verdiende overwinning ging behalen.
Bij een aanval op het doel der groen-wit-
ten kreeg L. Klaassen de bal onder de
arm. Scheidsrechter Blankespoor, die de
wedstrijd uitstekend leidde, floot en wees
naar de beruchte witte stip. De genomen
penalty werd benut zodat met nog twee
minuten te spelen de stand 3-3 werd.
Rhenus heeft tegen deze penalty protest
aangetekend men is van mening dat er
van opzet geen sprake is en het een zui
vere handsbal was, die met een vrije
schop had kunnen worden bestraft.
Het tweede elftal van Rhenus speelde
een thuiswedstrijd tegen Amerongen II
en won deze ontmoeting maar liefst met
12-0.
Fantastisch? Nee! Reken
maar hoe snel u een groot
bedrag bespaart, als u al uw
boodschappen (natuurlijk ook
kaas en vleeswaren) haalt bij
SIMON DE WIT
geldig i/m
woensdag 5 november
bij
Simon do Vit
extra
belegen
250 gram
mooi dik
250
gram
gesneden
per pot
bij do
gemiddelde
kruidenier
bij ieder 250 gramspak SdW-koffie
n J_ allerbeste kwaliteit
bij iedere 5 kippeneieren tegen dagprijs
qoedteopev
ón
G»*T,S
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen: Tel. 201 5
HOOFDSTRAAT 93 - VEENENDAAL
FEUILLETON
van de
DOOR TOM LODEWIJK
25
Het zou anders lopen.
Na het diner kwamen de eerste vrien
den al spoedig opzetten: Meneer Rij-
kens, de rijkstuinbouwconsulent, de va
der van Frits, kwam gelijk met meneer
Laarman, en was al spoedig met de ad
vocaat in druk gesprek over een ont
eigeningskwestie, die in Beerzoyen het
gesprek van de dag vormde. Vera ver
lust 1; -.r moeder van de taak, Rie als
Robs verloofde voor te stellen. Laarman
en Rijkens, gans zonder standsvooroor
delen, knipten met geen oog, vonden
Jat die jenge Rob het goed getroffen
had. Vera zette Rie en mevrouwtje
Laarman naast elkaar en het blonde
advocatenvrouwtje zat al heel gauw
met het meisje in gezellig gebabbel.
Langzaam zonk de spanning uit Rie
weg. Dit waren aardige mensen, tussen
hen voelde zij zich op haar gemak. En
Robs vader was zo aardig vanavond,
zou alles toch nog goed komen?
Notaris Midema zag haar met zijn bij
ziende ogen aan, zei „aangenaam" en
trok meteen op de beide andere heren
aan. Mevrouw Midema, geen pond lich
ter geworden, toonde meer belangstel
ling.
Koster? Koster? zei ze - toch geen
familie van prof. Coster uit Utrecht?
Nee? Geen professors in de familie? O!
En dat „o" kreeg mevrouw Midema's
volle tweehonderd pond aan nadruk.
Mevrouw Van Liempden glimlachte
grimmig. Mevrouw Midema zou wel
verder zuigen aan dit sappig stukje
nieuws: Rob van Liempden opeens aan
komen zetten met een meisje van geen
familie.wat zou daar achter zitten?
'n Golddigger? Mevrouw Agnes kon
zich de roddelpraatjes levendig inden
ken.
De lieve, zachte stem van mevrouw
Laarman praatte Rie's weer opgekomen
onrust weg. Rob kwam bij hen zitten,
vertelde van zijn werk in Rotterdam.
Het gesprek kwam op muziek.
Hoe kom jij zo muzikaal opeens?
vroeg mevrouw Laarman lachend.
Door Rie, zei Rob trots, zij heeft
me meegesleept, nietwaar, Rie? Eigen
lijk heeft de muziek ons tot elkaar ge
bracht!
Mevrouw Laarman glimlachte appre
ciërend. Zie je wel, zo'n meisje moest
deze jongen hebben. Hij was ook veel
flinker, zelfbewuster, niet meer zo sul
lig en links als vroeger. Het kwam nog
best in orde met Rob.
Toen vulde de grote figuur van Bik
kers de deuropening. Regelrecht kwam
hij op Rob toe, schudde hem hartelijk
de hand. Ook de hand van Rie vatte hij
in een stevige greep.
Je krijgt een flinke vent, let op
mijn woorden, zei hij, zijn handen staan
nergens verkeerd voor.
Rob kleurde bij die lof. Hij had altijd
hoog tegen Bikkers, de self-made man,
opgezien. Ook Hans Bikkers groette het
tweetal, bekeek Rie met goedkeurende
blik.
Jongens, ik kom even bij jullie
zitten, zei hij, ik zou je haast niet meer
kennen, Rob.
Rie was de kwaadaardige mevrouw
Midema al weer vergeten. Die Hans
was een gezellige vent, heel geen kouwe
drukte, net als zijn vader.
De burgemeester zag het allemaal
aan. Dat meisje wist zich zeer behoor
Advendo '57 komt na een wat stroef
begin van de competitie thans op toeren.
Nu werd in een aantrekkelijke wedstrijd
de Veluwse Boys uit Garderen met 3-1
verslagen.
Het klopte deze middag uitstekend over
alle linies bij de zwart-witten. Vooral
doelman Van Wakeren was goed op dreef
en weerhield de Boys in het laatste half
uur van succes.
Na twintig minuten spelen nam Veluw
se Boys de leiding toen de linksbinnen
een misverstand tussen back en keeper
kon uitbuiten (0-1).
Tien minuten later kwam echter de ge
lijkmaker, toen de jonge midvoor Mani-
putty een klein gaatje zag waar hij de
bal doorschoof en zo in het doel depo
neerde (1-1).
Even voor de rust kwam Advendo op
2-1. Er kwam een hoge voorzet van rechts
voor de voeten van linksbuiten v. Brum-
melen die de bal hard en zuiver in het
doel van de Boys joeg (2-1).
Na de hervatting gaf Advendo weer de
toon aan en waren de aanvallen van de
Ederveense ploeg gevaarlijk. Na een
kwartier loste rechtsbinnen Lam een
schot vanuit het middenveld dat hoog in
het doel van de gasten verdween (3-1).
Toen kwam Veluwse Boys met een slot-
offensief dat echter geen effect sorteerde
omdat de Advendo-defensie met doelman
Van Wakeren aan het hoofd van geen
wijken wist.
Door deze overwinning steeg Advendo
een plaats op de ranglijst en heeft nu vijf
punten uit zeven wedstrijden.
De afgelopen week hebben de beide
VVV-teams overwinningen geboekt. De
dames wonnen met 0-3 van Polonia in
Zuilen en de heren met 1-3 van Valbovol
te Woerden. De dameswedstrijd gaf een
beeld van een oppermachtig VVV en een
slecht spelende tegenpartij.
Nadat de Veenendaalse dames de eerste
game met 15-3 hadden gewonnen en de
tweede game al direct een voorsprong
hadden behaald, kwam bij de stand 8-3
eindelijk een beetje leven in de wedstrijd.
Polonia kwam opzetten en liep de achter
stand in tot 8-7. VVV zette echter net op
tijd de beslissende tegenaanval in wat
gepaard ging met goede aanvallen en
soms harde smashes, waartegen de Po-
lonia-ploeg geen verweer had. Met 15-9
werd de tweede en met 15-2 de laatste
game gewonnen.
De herenwedstrijd vormde een grote
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten -^.y
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
WIE ZIJN ER JARIG?
30 okt. Aplonia Jenner
31 Carolina van Dam
31 Mia Edink
31 Anneke van Dijk
2 nov. Annie Nuissenburg
3 Keesje v. d. HeUvel
3 Henny v. d. Grift
3 Betsy v. d. He*dvel
4 Dick Schoonderbeek
5 Wimmie Limbeék
5 Johan van Koten
5 Hansje van Dijk
5 Bertie Geerenstein
Allemaal gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
I. Geel, raaf, Ambon, Abe, fluit, sterk,
cent, hamer, Amos, pool. Graafschap
II. Gasfitter, landbouwer, violiste.
III. Sofa is een ouderwetse rustbank;
meun is een vis; dominant is de
vijfde toon v. d. toonladder; mispel
is een vrucht die men overrijp eet.
I. Droog, egel, leeuw, fiets, zout, IJlst,
lood, Delfzijl.
II. Wasbeer, Giraffe, bunzing.
III. Farm is een boerderij; katrol is een
schijf van een takelblok; notenkra
ker is een instrument om noten te
kraken, ook een vogel; poema is een
katachtig roofdier.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen:
I. Het geheel bestaat uit 39 letters die
tezamen een bekend spreekwoord vormen
van 10 woorden. Door het invullen van
de volgende cijfers in juiste volgorde, kun
je het spreekwoord vinden.
1, 2, 3, 7 deel van een molen; 4, 5, 19, 6
tweehoevig dier; 8, 10, 11, 13, 15, 31 tex
tiel; 16. 17, 18, 19 teder; 23, 14, 20 paardje;
26, 27, 28, 29 een hol in de bergen; 39, 21,
22 tafel; 38, 32, 33, 34 lange grassoort aan
het water; 25, 35, 24, 30 getal; 13, 36, 37, 31
ontkenning.
II. Kettingwoorden:
Piano - muziek - korps
Huis - - lid
Nood - - knop
Kabel -- veger
Zee -- letter
Vinger - - hoek
Goud - - lamp
III. Met H ben ik een deel van je arm;
met L ben ik een gedeelte der aarde; met
T kan ik in iets bijten; met Z ben ik kor
relig en met M draag je iets in me.
Voor jongeren:
I. Zoek eens uit:
De spreekwoorden die hieronder staan
zijn verkeerd aan elkaar geschreven.
Kunnen jullie ze recht zetten?
De beste stuurlui wegen het zwaarst,
De eerste klap maakt het paard vet,
De laatste loodjes staan aan wal,
Het oog van de meester is een daalder
waard.
II. Wat staat hier?
To enke esjej ari gwa skre egh ije
enza kme tho nde rdkn ikk ers.
lijk te gedragen, al wou hij z'n hoofd
er onder verwedden dat haar zenuwen
vanavond zwaar op de proef werden
gesteld. De vuurproef, inderdaad. Maar
ze viel helemaal niet uit de toon. En ze
zag er zo keurig uit. Die mooie grijze
jurk met die heel eenvoudige versiering,
dat strakke blonde haar, dat sportieve
figuur. Ze had stijl, dat meisje
Maar nu werd aller aandacht opge
ëist door de entree van mevrouw Bik
kers en haar dochter Isabeau. En inder
daadIsabeau trok de blikken als
een magneet. Boven haar champagne-
kleurig toilet was haar matbleek ge
zicht met de grote donkere ogen en het
blauwzwarte haar als een exotische
bloem. Nee, dacht Rie Koster eerlijk en
een beetje ontmoedigd, daar kan ik
niet tegenop
Mevrouw Bikkers feliciteerde Rob
met zijn verjaardag, heel hartelijk, zijn
hand in de hare.
Dit is Rie Koster, Robs verloofde,
stelde Vera voor.
Mevrouw Bikkers wendde zich op
nieuw tot Rob.
Hé, Rob, ben je verloofd? Ondeu
gende jongen, om ons daar niets van te
vertellen. En is dat zo maar uit de lucht
komen vallen?
tegenstelling met bovengenoemde dames
wedstrijd.
Het spel was veel feller, enthousiaster
en daarom ook veel mooier.
Vooral de eerste set was spannend en
eiste veel van de spelers. VW dat aan
vankelijk een 5-10 voorsprong had, moest
met lede ogen toezien dat Valbovol deze
achterstand omwerkte tot een verdiende
15-11 overwinning.
Enigszins geprikkeld door deze neder
laag begonnen de Veenendalers de tweede
set met een hoog tempo en met keiharde
smashes werd de Woerdense verdediging
uiteengerafeld. Door dit hoge tempo de
gehele set te handhaven gingen de Val-
bovol-mensen eervol met 3-15 ten onder.
De derde set verflauwde aanvankelijk
maar bij 5-5 kwam VVV weer tot haar
spel van de tweede set, met als gevolg
een 7-15 overwinnig.
De laatste set was zeer eenzijdig; vol
komen leeggespeeld en misschien ook
wel enigszins teleurgesteld speelde Val
bovol zeer slecht en onsamenhangend.
VVV liet zich hierdoor niet beïnvloeden
en won ook de vierde set met 3-15.
SKF 1 heeft ook Amersfoort 2 aan de
zegekar gebonden. Met liefst 15-2 gingen
de gasten ten onder. Toch was het on
danks de hoge score niet helemaal een
eenzijdige wedstrijd. Het waren hoofd
zakelijk de dekkingsfouten in de verdedi
ging waaraan de Amersfoorters ten gron
de gingen. De graag-schietende Veenen
dalers waren daar als de kippen bij om
ze af te straffen.
Van de aanvang af draaide SKF meteen
voorsprong opleverde. Na de vakwisse-
op volle toeren, wat al spoedig een 2-0
ling deden de gasten het iets beter en
zagen kans om de achterstand tot 2-1 te
rug te brengen. De Veenendalers zaten
echter ook niet stil en hiielden de pro-
duktie van doelpunten ijverig in stand.
Bij de rust was het dan ook el 7-1 in het
voordeel van de SKF'ers.
Na de rust zagen we hetzelfde spel-
beeld. Met de regelmaat van de klok
werd de score opgevoerd. Toen het 11-1
was, wisten de Amersfoorters nog een
tweede tegenpuntje te scoren 11-2. Daarna
werd met nog vier doelpunten de uitslag
op 15-2 gebracht, waarmede het einde
kwam van deze in prima verstandhouding
gespeelde wedstrijd.
Ook SKF 2 kwam goed uit de bus en
klopte het Bussumse DSV 3 met liefst 9-2.
Al met al was het weer een goede en
doelpuntrijke dag voor de Veenendaalse
korfballers.
•7)1
III. Verborgen vogelnamen:
1. Zul je de hamer elke week terug
brengen?
2. Is die volksstam eeuwen geleden al
ontdekt?
3. Kan Arie morgen niet wat vroeger
komen?
4. Laat Ankie vitaminerijk voedsel eten.
5. De gravin kwam te laat op het feest.
6. Staande werd het Wilhelmus gezon
gen.
Ansje was een meisje van vijf jaar, dat
moeder altijd graag wou helpen. Afdro
gen kon ze al best en stof afnemen ook
wel, maar aan de stofzuiger mocht Ansje
niet komen. Moeder wilde het niet heb
ben. Dat vond Ans wel erg jammer, want
dat werk leek haar nu juist het leukste
van alles. Grappig dat alle draadjes en
pluisjes zo in die lange buis verdwenen.
Op een morgen had moeder de kamer
gedaan en Ansje had haar weer trouw
geholpen. Ze mocht zelfs van moeder het
kleine haardbankje wrijven met echte
wrijfwas. Nu moest de vloer nog gedaan
worden met de stofzuiger. Moeder stopte
de stekker in het stopcontact en ze wilde
net beginnen toen er op de ruiten werd
getikt, 't Was mevrouw Van Ens, die
naast hen woonde. „Telefoon voor u",
riep mevrouw Van Ens, „komt u even?"
Moeder legde de stofzuigerslang neer.
„Ik kom", riep ze. „Blijf jij hier even in
de kamer spelen Ansje", zei ze tegen
haar kleine meid, „moeder is zo terug."
„Ja moeder", zei Ans gehoorzaam. Moe
der ging weg. Misschien was tante Rie uit
Amsterdam aan de telefoon, dacht moe
der. Ze zou nog een paar dagen komen
logeren en nu wilde ze zeker afspreken
wanneer ze kwam. Ze hadden zelf geen
telefoon, maar mevrouw Van Ens vond
het helemaal niet erg dat er af en toe
voor de buren gebeld werd. Ze konden
goed met elkaar opschieten en maakten
dan soms meteen een praatje.
Ansje keek de kamer eens rond toen
moeder weg was. Wat zou ze gaan doen?
Haar ogen werden onweerstaanbaar naar
de blinkende stofzuiger getrokken. Zou
ze eens even proberen? Wat zou moeder
opkijken als zij, Ansje de kamervloer al
zo netjes gedaan had. Dat scheelde moe
der al weer in het werk. Ansje dacht er
niet langer over, ze nam de buis in haar
handjes, trapte met haar voet op het
knopje dat boven op de stofzuiger zat,
net als moeder dat altijd deed en zzzzzzzz
daar begon de stofzuiger zacht te zoemen.
Ansje bewoog de buis ijverig heen en
weer over de mat. Alle draadjes en krui
meltjes floepten naar binnen. Ansje kreeg
een kleur van plezier en werkte lustig
door. Toen de vloer gedaan was had ze
er nog lang niet genoeg van. Op het
dressoir lag een knoopje. Floep, zonder
er bij te denken had Ansje er de stof
zuigerslang voor gehouden. Ze lachte van
plezier en keek rond of er nog meer op
te zuigen viel. Wacht in de kast misschien
Ansje trok de deur open. Ha, ja, daar lag
Min of meer, ja, glimlachte Rob
verlegen. Rie stond naast hem, afwach
tend, trachtend te glimlachen, maar het
lukte haar niet.
Zo zo, zei mevrouw Bikkers, nu,
dan jullie samen veel geluk, jongelui!
En ze trippelde verder zonder Rie met
een blik te verwaardigen. Het gezicht
van het meisje werd heel bleek.
Dag Rob, zei Isabeau koeltjes, gaf
hem een slap handje en wendde zich
meteen naar Vera om te vragen of ze
al wist of ze morgen meeging.
Mevrouwtje Laarman tikte Rie op
haar arm.
Vertel eens verder, zei ze tactvol....
en probeerde het gesprek voort te zet
ten. Ze merkte wel dat het meisje er
met haar gedachten niet bij was. Het
zachte mevrouwtje Laarman had alles
begrepen en haar gedachten omtrent
de beide dames Bikkers waren verre
van zachtaardig. Maar ze kon er ook
niets aan doen, hoogstens proberen het
meisje af te leiden.
Rie hield zich ferm. Die twee en dat
andere mens, die notarisvrouw, dacht
ze. Die moesten haar niet. Goed. Dat
moesten zij dan maar weten. Ze zou er
zich niets van aantrekken. Maar haar
als een bloem opkomende tevredenheid,
van alles. Postzegels van broer Jan. een
paar veiligheidspelden, twee manchet
knopen van vader, plastic kralen van zus
Betty, floep, floep, alles zoog ze op. Zelfs
de zilveren vingerhoed van moeder, die
in haar naaimandje lag, verdween in de
stofzuiger. Toen hoorde ze de voordeur
opengaan en Ansje schrok geweldig. Ze
vloog naar de stofzuiger en zette hem
af. Ze duwde haastig de kastdeur dicht
en klom gauw op een stoel. Moeder kwam
binnen met een blij gezicht. „Morgen
komt tante Rie uit Amsterdam Ansje, is
dat niet leuk", zei moeder. „We zullen
haar samen van de trein halen he?"
Ansje knikte. Moeder vond dat ze er
wel wat beteuterd uitzag. Ze keek de
kamer rond en zag dat er maar weinig
draadjes en kruimeltjes meer lagen.
„Heb je aan de stofzuiger gezeten?" vroeg
moeder toen ineens. Ansje liet haar
hoofdje zakken maar zei niets. „O ja, ik
zie het al", zei moeder, „foei stoute meid,
dat mag je niet doen". Maar zo erg boos
was moeder toch niet. Even later waren
ze samen weer gezellig aan het werk en
Ansje vergat al heel gauw wat ze ge
daan had. 's Middags, na het eten zei
vader: „M'n manchetknopen zijn weg. Ik
weet zeker dat ze hier in de kast gelegen
hebben en nu zie ik ze nergens, 'k Moet
ze hebben voor m'n schone overhemd,
want ik moet naar een vergadering."
Moeder zocht mee, maar er waren geen
manchetknopen te vinden. Ansje was
bezig haar pop aan te kleden. Ze durfde
niets te zeggen en sjorde ijverig aan een
mouwtje dat niet omlaag wilde. Om vier
uur toen de school uit was kwam Jan
het gevoel van rustig geluk, was neer
getrapt. Ze bleef onrustig, op haar qui
vive, bedacht op nieuwe vernederingen.
En daardoor verloor ze haar evenwich
tigheid, die haar zich zo gemakkelijk in
dit haar vreemde milieu deed bewegen.
Haar woorden kregen een gespannen
ondertoon, haar gebaren iets hoekigs.
Rob keek Isabeau aan. Ja, ze was
mooi. En het had hem gestoken, dat ze
hem zo koel begroet had. Dat was wel
eens anders geweest, bedacht hij. Zou
hij Isabeau beledigd hebben? Ze zond
hem van de overzijde een uitdagende
blik, die toch iets uitnodigends had. Hij
moest haar straks even op haar num
mer zetten, bedacht Rob. Ze moest niet
denken dat hij dit nam.
De gasten gingen naar de grote ka
mer. Daar stond de grammofooncombi
natie, daar was een stuk van de gladde
parketvloer blootgelegd, daar konden ze
een dansje maken.
Ajakkes, dacht Rie, wat een dei
ning maken ze van die verjaardag. Ze
had gehoopt op een rustige avond, wat
praten, wat tot elkaar komen. Wie
weet, welke complicaties er nu nog
wachtten. Maar een behandeling als die
van de twee hooghartige vrouwsperso
nen nam ze niet weer.
de kamer binnen rennen. „Gauw m'n
postzegels", riep hij, Wim de Geus heeft
een paar pracht exemplaren om te rui
len." Maar hoe hij zocht, geen postzegels
meer in de kast. Jan stampvoette van
kwaadheid en hij gooide alles door elkaar.
,,'k Weet zeker dat ze hier vanmorgen
nog lagen", huilde hij. ,,'t Lijkt wel of de
boel hier betoverd is", bromde moeder,
„alles is weg." Ze zocht weer mee, maar
de postzegels waren weg. Jan liep kwaad
de deur uit en Ansje zat stilletjes op haar
stoel. Ze zei niets, ze durfde niet. 's
Avonds wilde moeder even een knoop
aan Jan's jas zetten, maar hoe ze ook
zocht, haar vingerhoed was weg. „O wat
spijt me dat", zei moeder, ,,'t was zo'n
mooie vingerhoed". Toen keek ze plotse
ling Ansje aan, die al in haar pyama
liep. „Jij was vanmorgen alleen in de
kamer Ans, jij hebt toch niet in de kast
zitten snuffelen?" Ansje kreeg een vuur
rode kleur en toen wist moeder al genoeg.
Ze zette Ansje op haar schoot en zei:
„Vertel moeder nu maar eens precies
waar je al die dingen uit de kast gelaten
hebt he?" „In de stohofzuiger
huilde Ansje. „Wat", zei moeder, „heb je
al die dingen in de stofzuiger laten ver
dwijnen, o, o, wat een rakker ben je ge
weest. Jan was al naar de gang gerend
om zijn dierbare postzegels te achter
halen. De stofzuigerzak werd leegge
schud op een krant en jawel hoor, daar
kwamen alle verloren schapen weer voor
de dag. Ansje kreeg geen straf, ze was
nog zo klein, maar moeder zette in 't ver
volg de stofzuiger maar eerst weg als ze
even ergens heen moest.
Ze zag hoe Rob in beslag werd ge
nomen door Bikkers en Rijkens. Ze be
sloot, niet aldoor in zijn kielzog te blij
ven. Ze zocht Vera en mevrouw Laar
man, maar opeens stond mevrouw Ag
nes voor haar, wie ze nog maar steeds
niet als aanstaande schoonmoeder ver
mocht te zientenzij dan van het
slag der komieken-moppen.
Ach..., zei mevrouw Agnes, laat
me je even voorstellen...., en ze voerde
haar mee naar de plaats waar het drie
tal wachtte, dat Rie het allerlaatst als
gezelschap zou hebben uitgekozen.
Dit is Robs vriendinnetje, zei ze
met een dubieuze glimlach, Rie Koster.
Rie, dit is mevrouw Bikkers en haar
dochter. Mevrouw Midema ken je al,
geloof ik.
Ik heb zoëven al het genoegen ge
had, met de dames kennis te maken,
atwoordde Rie stijfjes en bleef staan.
Ga zitten meisje. Mevrouw Agnes
drong haar zachtjes op een stoel. Ja,
ging ze verder tegen de beide dames,
onze Rob heeft zo zijn eigenaardighe
den, komt daar opeens met een meisje
uit de lucht vallen
(Wordt vervolgd.)
