DE VALLEI
T
eöUza V
PHeST
Kwart Edammer,.i.,.„109
Lunchworst gramsblik 69
Sardines 2 blikjes 59
1 tube mayonaise
1 pa* toast
91
SPECULAAS
Vruchtenbowl
Samos eik"
Pinda's
Worteltjes
Qiom riicfextra grote korrel
f2.
833
210
270
49
99
55
m
Uw boodschappen
GRATIS thuisbezorgd
samen 75
UIC1III lijsI 500 gramspak UÜ
Hoofdstraat 93 - Telefoon 2015
De Laatste Brug
Veenendaal kwam niet met lege handen
uit Huissen terug
Voor de Jeugd
Doelman Van de Pol in prima vorm
Dovo kon het tegen twaalf
Wageningers niet
bolwerken
S.V. Panter verloor in laatste
minuten van Musketiers
Triangelboys bleef met 1-0
Hierden de baas
Valleivogels behaalden over
winning op Beverwijkse
Boys
Oranje-Wit versloeg Dorestad
met 4-2
KORFBALNIEUWS
Eerste 12-tal van S.K.F. nog
ongeslagen!
BADMINTON
Dubbel succes voor „Flash"
TAFELTENNIS
Duel CITOSEV onbeslist
Advendo verloor met 5-2 van
E.F.C.
Zwarte Piet moet zelf in de zak
VOOR DE
MAAND
Telt u
maar na
250 gram ouderwets gekruld
vers
gebrand 250 gramszak
literblik
Alleen op deze
artikelen reeds
500 gramspak
92
V verdiend!
De huisvrouwen van Veenendaal kunnen profiteren van
de service van Simon de Wit. Op uw verzoek komt ons
personeel elke week bij u horen en bezorgen. Stuur dus
een berichtje naar onze winkel of bel even no. 2015; onze
bezorger staat voor u klaar.
VEENENDAAL
NORBERT KUNZE
Veenendaal heeft het gepresteerd om in Huissen tegen Jonge Kracht een
eervol gciyk spel uit het vuur te slepen. Dit grootse succes kan op rekening ge
schreven worden van de stoere, fel vechtende achterhoede, die gesteund door
de halflinie, vele aanvallen van de Iluissenaren in de kiem wist te smoren. En
dan niet te vergeten het prachtige werk van doelman v. d. Pol, die in uitwed
strijden tot veel groter hoogte schijnt te groeien, dan voor eigen publiek. Zelfs
in een groot en hard slotoffensief, dat de gastheren kort voor het einde inzetten,
wisten de Veenendalers staande te blijven. Mogelijk werden de geel-blauwen
ook nog geïnspireerd door de Huissense Harmonie, die voor een fleurige muzi
kale omlijsting zorgde.
Een grootse wedstrijd is het niet be
paald geweest. Het plaatsen was aan
beide kanten uitgesproken slecht en het
schieten lang niet feilloos. Al spoedig
trachtten de gastheren door te stoten,
waarbij vooral de snelle rechtsbuiten
Lamers een grote rol speelde. Voor het
doel gekomen gingen zijn schoten echter
ver naast. Na een kwartier spelen kwam
Veenendaal even los, maar verder dan
een schot van Gaasbeek tegen de deklat
kwam het niet. Enkele malen slaagde
Jonge Kracht erin om linksback Van
Soest te omspelen, maar steeds kwam
spil Gerritsen op het juiste moment te
hulp en wist de aanvallen af te breken.
Na nog tweemaal op doelman v. d. Pol
gestrand te zijn, ging met een licht over
wicht van Jonge Kracht de rust in.
Na de hervatting moest Veenendaal
weer in de verdediging, maar daar nu
ook Van Soest zijn oude vorm weer terug
gevonden had, sloot de achterhoede als
een bus en werd het spel van de gast
heren veelal aan banden gelegd. Hoewel
de spaarzame aanvallen der Veenendalers
soms zeer gevaarlijk waren, leverden
zij toch geen doelpunten op.
Een kwartier voor het einde werd de
strijd aanmerkelijk feller. Men begreep
aan beide kanten dat een doelpunt de be
slissing zou brengen. Er ontstonden voor
Dovo heeft zaterdag in Wageningen
geen prettige wedstrijd gespeeld. Ondanks
een sterkere ploeg en beter voetbal, werd
Dovo mede door het soms onbegrijpelijke
fluiten van de Wageningse scheidsrech
ter v. d. Peppel, een verdiende overwin
ning onthouden. De Veenendalers dien
den na afloop een protest in tegen twee
niet toegekende strafschoppen, maar of
dat veel uit zal halen staat nog te bezien.
Hoewel Dovo voortdurend in de aanval
was kon de SKV-verdediging zeker
schijnende doelpunten telkens weer voor
komen. Bovendien konden de Veenen
dalers door het smalle en vrij zware ter
rein hun eigen afgemeten spel niet vol
doende tot ontplooiing brengen.
Toch hgeft Schoeman enkele zekere
scoringskansen gehad. In beide gevallen
was het de Wageningse doelman, die door
ongeoorloofd aanvallen de situatie kon
redden. De ene keer werd Schoeman ge
woon hardhandig van de bal af geslin
gerd, terwijl hij de tweede maal toen hij
in schietpositie stond werd vastgehouden.
In geen van beide gevallen zag de scheids
rechter aanleiding om op te treden.
Het enige doelpunt in deze wedstrijd
kwam vijfentwintig minuten in de tweede
helft. Profiterende van een misverstand
in de Dovo-achterhoede wist de Wage
ningse midvoor de bal in het Veenen-
daalse doel te schuiven (1-0).
Hoewel Musketiers de overwinning
tegen SV Panter volkomen verdiende, was
het toch sneu voor de Veenendalers, dat
dit nu juist in de laatste minuten van de
wedstrijd moest gebeuren.
In de eerste helft zagen we een gelijk-
opgaande strijd, waarbij Panter door
windvoordeel iets meer in de aanval was.
Enkele goede kansen voor de thuisclub
werden echter om zeep gebracht.
Na de hervatting was Musketiers steeds
in de aanval. Er werd dan ook bijna
steeds op de Panterhelft gespeeld. Het
was echter in die periode, dat de Panter-
doelman Adri Aalbers van zich deed spré
ken. Ondanks de grote druk op zijn doel,
ranselde hij alles weg en wist daarmee
aanvankelijk zijn doel schoon te houden.
Twee minuten voor tijd kwam echter
het eerste Elsterse doelpunt. Het was v. d.
Klift die zijn club de z obegeerde leiding
bezorgde. Eén minuut later kon Kranen
burg de stand nog op 2-0 brengen.
beide doelen soms uitermate gevaarlijke
situaties, maar om tussen de palen en
dan nog langs de doelverdedigers te
schieten bleek een onoplosbare opgave.
Tenslotte werd Veenendaal toch weer
geheel in de verdediging gedrukt, maar
zelfs een zestal corners kon de verdedi
ging niet verontrusten. Rechtsbinnen Ver
maas probeerde het nog eens met een
harde schuiver, maar doelman v. d. Pol,
bleef op zijn post, evenals bij een hard en
hoog schot van de naar voren gekomen
spil Hom, dat juist nog corner gewerkt
kon worden. Toen ook deze corner weer
door v. d. Pol onschadelijk gemaakt was,
floot de scheidsrechter voor het einde en
konden de Veenendalers juichend en zeer
voldaan het veld verlaten. Men kan zich
indenken, dat zowel supporters als spelers
voldaan huiswaarts keerden.
Triangelboys is erin geslaagd Hierden
een paar kostbare puntjes af te snoepen.
Het was een spannende wedstrijd waarin
Hierden wel iets beter voetbalde, maai
de Veenendalers gevaarlijker waren.
Reeds in de vijftiende minuut gaf Slot
boom zijn club met een hard schot de
leiding(l-O). Direct daarna kreeg Becker-
man nog een goede kans om de score te
verhogen, maar hij schoot jammerlijk
tegen de paal. Na de hervatting was Hier
den onbetwist de sterkere ploeg, maar
goed werk in de achterhoede wist alle
gevaar te bezweren.
Ook de Boys kregen nog enkele doel-
rijpe "kansen, maar tot scoren kwam het
niet meer. Zo bleek één treffer voldoen
de om de overwinning in de wacht te
slepen.
In een sportieve en op hoog peil staan
de wedstrijd hebben de Valleivogels za
terdag op eigen veld kans gezien van de
bezoekende club Beverwijkse Boys met
4-2 te winnen.
De voorhoede van de thuisclub was deze
middag bijzonder goed op dreef en veel
gevaarlijker dan die van de gasten.
Het spel der gasten was soms wel
mooier om te zien maar miste veelal de
capaciteiten een doorbraak tot een goed
einde te brengen. Vooral het feit, dat
rechtsbuiten J. v. d. Berg na de rust veel
meer in het spel werd betrokken, heeft
ei ongetwijfeld toe bijgedragen, dat Val
leivogels als overwinnaar uit de strijd
kwam.
Na een half uur spelen boekte Vallei
vogels het eerste succes, doordat Eikel
kamp van dichtbij scoorde.
Het antwoord van de tegenpartij was
een fel, doch schotloos offensief. Tien
minuten na rust maakte v. d. Linden er
2-0 van, gevolgd door J. v. d. Berg, die
de stand op 3-0 bracht.
Beverwijkse Boys achtte toen de tijd
gekomen ook eens het doel te zoeken en
met succes, want binnen korte tijd was
het 3-2.
Van Overeem stelde de zege voor Val
leivogels veilig met een prachtige kopbal
(4-2). Wel scoorden beide clubs nog een
maal maar de scheidsrechter keurde beide
doelpunten af.
Zondag heeft Oranje-Wit in Wijk bij
Duurstede zich de meerdere getoond van
Dorestad. Het eerste kwartier was voor
Dorestad, want Oranje-Wit kon het niet
erg vinden. In de twintigste minuut ech
ter nam Oranje-Wit het initiatief over en
ging in de aanval. Van Burken trok naar
voren en zette de bal keurig voor, waar
door Onink de bal in kon schieten (0-1).
Dorestad had zijn antwoord klaar en
Koolwijk wist De Vries te passeren (1-1).
Tien minuten voor rust brak Oranje-
Wit weer door en Ursinus plaatste de bal
achter de keeper van Dorestad.
Na de hervatting trok Oranje-Wit direct
ten aanval en in de derde minuut wist
Miltenburg het heiligdom van Dorestad
te doorboren (3-1). Een minuut later was
het Onink die de keeper van Dorestad
het nakijken gaf (4-1). Hierna nam het
spel aan beide zijden zienderogen af, tot
dat acht minuten voor tijd Dorestad een
strafschop kreeg toegewezen wegens
hands, net buiten de fatale lijn. Koolwijk
die de strafschop nam, plaatste de bal
langs de grond in de uiterste hoek en de
stand was 4-2, waarmee tevens het einde
kwam.
Nog voor de rust werd een tweede mis-
verstapd bij Advendo door E.F.C. uitge
buit en sprong da voorsprong naar 2-0.
Advendo kwam er na de rust wat beter
in. Men speelde nu sterk op de aanval en
liep ook in tot 2-1 toen rechtsbuiten
Greuter naar binnen zwenkte en de bal
over de doellijn tikte. (2-1).
Terwijl ieder de gelijkmaker verwacht
te kwam het succes aan de andere kant.
E.F.C. bracht weer met een zacht en
houdbaar schot de stand op 3-1.
Het werd na 20 min. zelfs 4-1 toen de
rechtsbinnen van E.F.C. een wandeling
door de Advendo geleder-en ondernam
en de solo besloot met een goed doelpunt.
Na een doelworsteling wist Advendo
nog in te halen tot 4-2, maar kort voor
het einde moest doelman van Wakeren
nogmaals capituleren. (2-5).
S.K.F. I versloeg zaterdag j.l. een van
haar concurenten, n.l. Doorn I met 10-4.
De uitslag doet vermoeden dat de Vee
nendalers niet veel moeite hadden met de
Doornse ploeg, hetgeen echter beslist niet
het geval was. Met de rust was de stand
nog gelijk (3-3) en het zag er naar uit dat
de jeugdige ploeg van Doorn de beste
papieren had wat het uithoudingsvermo
gen betrof. Het kwam echter anders uit,
want de grotere routine en schotvaardig
heid gaf de doorslag, zodat uiteindelijk
de beste ploeg met de verdiende zege
ging strijken.
Het begin was ongetwijfeld voor Doorn,
dat snel en enthousiast de korf der Vee
nendalers onder schot nam. Ze hadden
daarmee vrij spoedig succes met een zui
ver afstandsschot (1-0). Gelukkig bleef
S.K.F. het antwoord niet schuldig. Door
invaller Böhne werd de stand weer gelijk
(1-1). Dit herhaalde zich tot de 3e goal.
Door mej. J. van Dijk en Diepgrond
kon S.K.F. het steeds gelijk houden (3-3).
Na de rust gelukte het S.K.F. door
Böhne en mej. van Beek uit te lopen tot
3-5. Daarna sloeg S.K.F. definitief toe
door snel achter elkaar vier maal te doel
punten (van Jaarsveld, mej.. Hament en
weer Diepgrond 2 x), waardoor Doorn
plotseling voor een vrijwel hopeloze taak
stond. Het pleit voor hen dat ze moedig
volhielden. De stand werd tenslotte nog
4-9 en als laatste liet aanvoerder Farber
het 10 de doelpunt aantekenen (4-10).
Het 3de 12-tal verloor weliswaar niet
onverwacht maar speelde bovendien een
slechte wedstrijd tegen R.D.Z. 3 uit Zeist.
De adspirantenploegjes C en D moesten
eveneens de eer aan hun Zeister tegen
standers laten, waarbij het de C-adspi-
ranten gelukte één puntje thuis te houden
(1-1 en 0-1).
In de afgelopen week zijn de beide
teams vande Badmintonclub ..Flash" zeer
fortuinlijk geweest in de competitie. Het
eerste team won van Exelsior, Den Haag
met 4-3 en Flash 2 versloeg het Utrechtse
Iduna met 2-5.
Flash 1 - Excelsior was een matige wed
strijd, waarbij de Flash-heren steeds een
voorsprong namen op de Hagenaren, die
cp hun beurt de achterstand weer ver
kleinden door overwinningen op de Vee-
nendaalse dames.
Het heerendubbel Freddy Wuck - Bert
Steffers won zijn partij, doch de dames
Koosje van Ruiswijk en Truus van Bar-
neveld kwamen niet tot winst. De heren
enkels werden ook een Veenendaalse
zaak door overwinningen van Wuck en
Steffers.
Het gemengde dubbel Koosje van Ruis
wijk - Steffers wist niet de vorm te be
reiken van vorige week en verloor, doch
Truus van Barneveld en Wuck rekenden
in het laatste gemengde dubbel resoluut
af met Excelsior. Zij brachten de eind
uitslag op 4-3 in het voordeel van Flash.
De balans is voor de Veenendalers op
de helft van de competitie niet ongun
stig. In deafgelopen weken zegenvierden
zij driemaal, waar één verloren partij
tegenoverstond, n.l. tegen ABCD, Delft.
Het tweede team, voornamelijk be
staande uit Rhenense spelers, had in
Utrecht een zeer sportieve ontmoeting
met Iduna V, die in een 2-5 overwinning
voor Flash eindigde.
De herenenkels wonnen Bronsvoort en
Spies, terwijl ook mevr. Bronsvoort, na
alle zeilen te hebben bijgezet ook haar
partij won. Invalster Ria Veen moest
echter het onderspit delven. De gemengde
partij mevr. Bronsvoort - Kuypers bracht
geen overwinning, doch Spies zegevierde
met Ria Veen in de volgende mixed.
Het herendubbel Bronsvoort - Kuypers
vergrootte de einduitslag tot 2-5 voor
Flash 2.
Het tweede team heeft zich na een zwak
begin schijnbaar hersteld; het won van
voorlaatste, alsmede de laatste wedstrijd,
waardoor deze ploeg nu over vier punten
uit eveneens vier wedstrijden beschikt.
Het badmintonprogramma voor de vol
gende w.eek vermeldt: Flash 1 tegen het
sterke Smash 1 uit Leiden en Barneveld 1
tegen Flash 2 te Barneveld.
Voor de tweede maal in succesie leed
Climax een 9-1 nederlaag, nu tegen Well
Shot uit Nijmegen. Met OTTC 2 is dit
team wel een van de ernstigste gegadig
den voor het kampioenschap en de neder
laag voor Climax was dan ook te voor
zien. Al met al hebben de Veenendalers
tot nog toe maar één punt gescoord en in
de resterende drie wedstrijden van de
eerste helft zal men dan ook beter voor
de dag moeten komen.
Nu zijn dit alle drie ook zwakkere
teams zodat de mogelijkheid cm wat hoger
op de ranklijst te stijgen er zeker inzit.
Well Shot kwam zaterdag met de Ne
derlandse kampioene Noortje-van der Me-
gen, maar haar zusje Coby liet verstek
'gaan en werd vervangen door Onderstal,
een al wat oudere, maar zeer gerouti
neerd speler.
Tegen Noortje van Megen waren zowel
Van Manen als Van Eist kansloos, doch
Vos heeft lange tijd de kans gehad de
partij in z'n voordeel te beslissen. De hele
wedstrijd was van beide kanten een po
gen in de aanval te komen en in de eerste
twee games ging de strijd volkomen gelijk
op, getuige de cijfers 22-20 waarmee zo
wel N. van Megen als Vos een game
wonnen. In de derde game lukte het
Noortje uit te lopen en nu was de strijd
spoedig beslist. Met 21-8 was de partij
voor de Ned. kampioene.
Ook Van Gulick was te sterk voor de
drie Climaxspelers en Vos wist door van
Onderstal te winnen de eer te redden.
Zaterdag a.s. gaat Climax naar Galto
in Doesburg. Ook dit is een onbekende
tegenstander maar gezien de tot nog too
door dit team behaalde resultaten, moet
Climax in staat zijn één of twee punten
te bemachtigen.
Ritac kwam tweemaal achter de groene
tafel. Tegen Well Shot 2 werd een ver
dienstelijk gelijk spel bevochten, doch in
Tios 2 moesten de Ritmeester-mensen
weer hun meerderen erkennen. Hier was
de uitslag 7-3 in het nadeel van Ritac.
Roelofs won tweemaal en Van de Scheur
éénmaal, v. d. Brink stelde teleur en
kwam niet tot winst.
Ook Climax 2 incasseerde zaterdag haar
eerste nederlaag. Dit tegen Boemerang 2
uit Nijmegen. Van Dam won tweemaal
n.l. van Stappers en Bakker, maar moest
in Gasseling z'n meerdere erkennen. Dit
was de eerste nederlaag voor Van Dam
in dit seizoen. Heikamp won alleen van
Stappers en Van Manen kwam niet tot
winst.
Eindstand dus 7-3 in het voordeel van
Boemerang.
Zaterdagmiddag hebben de SEV-
spelers in de zware uitwedstrijd tegen
het Zeisterse Cito 3 een zeer eervolle
draw weten te bevechten.
In de eerste se'fc moesten de Veenen
dalers wennen aan de zaal, wat aan
leiding gaf tot moeilijkheden vooral
bij het serveren, dat werkelijk bedroe
vend was. Doch in de tweede set, waar
in aanvankelijk een achterstand was
opgelopen (7-3) kwamen de SEV-ers
pas goed op dreef en wisten door prach
tig beheerst spel de achterstand in te
lopen en om te zetten in een voorsprong
van 14-10. Cito kwam nog tot 14-13,
doch een keiharde smash van captain
Sipkema bracht de set bij de SEV-ploeg.
In de derde set werden de Cito-spe-
lers van het veld geslagen door tacti
sche en keiharde ballen van een in top
vorm spelende SEV-ploeg (15-6).
Een ieder verwachtte dan ook, dat
ook de laatste set voor Veenendaal zou
zijn, doch hier wreekte zich weer het
gebrek aan routine van deze jonge
ploeg. Ineens bleek alle inspiratie ver
dwenen en binnen een oogwenk ston
den de SEV'ers met 10-1 achter. Cap
tain-coach Sipkema trachtte door het
wisselen van spelers nog het onheil te
voorkomen. Het baatte echter niet, met
15-3 wisten de Zeistenaren althans nog
een gelijk spel uit het vuur te slepen,
waarmede zij echter tevens beslag leg
den op de bovenste plaats, op de voet
gevolgd door SEV, dat één verliespunt
meer heeft.
Scherpenzeel
Advendo, dat in drie weken niet in het
veld kwam, kon het zaterdag in de thuis
wedstrijd tegen E.F.C. '58 uit Ermelo niet
bolwerken. Met 5-2 gingen de zwartwit-
ten tenonder. Enkele misverstanden in de
verdediging waren de oorzaak van de Er-
melose doelpunten, terwijl de Ederveense
aanval weinig verrassing in haar spel lag.
Het voorhoedespel was wat onsamen
hangend en men begreep elkaar niet al
tijd met het afspelen van de bal. Bij Er
melo klopte het beter en speelde vooral
de voorhoede snel en vlot.
Na een kwartier spelen nam E.F.C. de
leiding toen keeper van Wakeren een
houdbaar schot, liet glippen. (0-1).
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
ONZE JARIGEN
28 nov. Neli van Burken
28 Eefje Lansing
28 Corry van Holland
30 Jelis Roodbeen
2 dec. Basje van Leeuwen
3 Henri v. d. Haar
Wel gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
I. Marnix van St. Aldegonde, Jacob
van Campen, P. fc. Hooft, Vondel.
II. Dokters, men steekt de tong tegen
hen uit.
III. Peper, pruim, merel, komen, Sneek,
Oeral, prent, lente, Wodan. Purme-
rend.
I. Liever hard geblazen dan de mond
gebrand.
Zo de waard is, vertrouwt hij zijn
gasten.
Geen roos zonder doornen.
II. Paard, paars, kaars.
III. Raven, zeven, mager, brief, groen,
Bambi, brood, boter, groot. Regen
boog.
Uitslag een, twee, drie wie heeft die bal....
Hier is eerst de oplossing van de raad
sels (prijsvraag):
I. N, nar, slaaf, Naarden, Meran, bek
(of nek) n. Naarden.
II. Bank, Aser, Nero, krop
III. Room, zoom, zool.
■I. Bijl, mest, peer, klok. IJsel
II. Kool, Orpa, open, land.
III. Kip, wip, Wim.
Bijna alle jongens en meisjes die de
raadsels instuurden hadden deze goed,
zodat de prijzen door loting moesten
worden toegekend. De prijs (een bal) voor
de groep „ouderen" is gewonnen door
K. van Ruiswük, 12 jaar, Zuiderkade 8,
Veenendaal (Gld.)
De bal, uitgeloofd voor de groep „jon
geren", is voor Tineke Greve, 10 jaar,
Van Limburg Stirumstraat 8, Veenendaal.
Gefeliciteerd! De bal kan worden ge
haald op het redactiebureau. Volgende
week komt de tweede wedstrijd, waarin
ook weer twee ballen als prijs kunnen
worden gewonnen. Bovendien krijgt elk
der beide prijswinnaars deze keer een
fijne chocoladeletter, ter ere van het
Sinterklaasfeest. Endan is er nog de
kans op de grote plasticbal die gewonnen
kan worden!
Doe dus allemaal mee jongens en meis
jes en let goed op ons hoekje van vol
gende week.
Spaaractie zilverpapier
Jongens en Meisjes,
Ik heb deze week weer zilverpapier
ontvangen. De Openbare school aan de
Sandbrinkstraat bracht een grote zak vol
zilverpapier bijeengespaard door de scho
lieren. Als er één schaap over de dam is
volgen er meer. Hartelijk dank jongelui!!
Ook de 9 jarige Willem van de Kraats
verblijde met zilverpapier. Willem har
telijk dank en ik hoop dat je spoedig
weer een heleboel gespaard hebt.
In afwachting, Tante Jos.
Ja, ja, jongens en meisjes dat was me
een rare geschiedenis verleden jaar, toen
Sint z'n verjaardag vierde. In heel z'n
lange leven had Sinterklaas nog nooit
zoiets meegemaakt. Hij heeft zich diep
geschaamd voor zijn snoeplustige knecht
die de onbeschaamdheid had om
Enfin, laat ik bij 't begin beginnen. Bij
de familie Hansma zou Sinterklaas met
zwarte Piet om half acht aanwezig zijn,
om de cadeautj-es aan alle familieleden
uit te reiken. Ze waren prompt op tijd,
maar jammer genoeg was vader Hansma
(een dierenarts) weggeroepen. Hij zou
waarschijnlijk niet lang wegblijven, maar
Sint had niet zoveel tijd dat hij maar
kalmpjes kon blijven wachten tot meneer
Hansma terug was. „Weet u wat me
vrouw", zei de goede bisschop, „ik ga
eerst naar uw buren, daar moet ik ook
zijn en dan kom ik over een half uur
weer bij u terug. Maar mag Piet dan
zolang hier ergens in uw huis op me
wachten, want het kleine meisje van hier
naast is zo verschrikkelijk bang voor mijn
zwarte knechtje, haar moeder heeft me
TWEE DIKKE, BRUINE EENDEN
Twee dikke bruine eenden,
Die klommen uit de gracht.
Ze wilden naar de overkant
Vóór 't vallen van de nacht.
Ze wilden voedsel zoeken,
Ginds in de polderwei.
Hoe moesten ze er komen?
Ze keken lang niet blij.
Om in de wei te komen,
Was daar een brede straat
Die z'over moesten steken
Wat niet zo heel best gaat.
Want fietsers, brommers, auto's,
Ze reden af en aan.
Die dikke bruine eenden,
Ze bleven daar maar staan.
„Hoe komen wij er over,"
Dacht 't tweetal vol verdriet.
„Wc willen 't wel proberen,
Maar ach, het gaat haast niet.
Wij kunnen niet hard lopen,
Daarvoor zijn wij te vet.
En op twee arme eenden,
Wordt door geen mens gelet."
Toen werd het éven stiller,
De eenden keken blij.
„Nu zullen we het wagen,
Nu gaan we naar de wei."
Ze waggelden heel langzaam
En bleven telkens staan.
Weer kwam daar over 't wegdek
Een grote auto aan.
Wat schrokken onze eenden,
Wat angstig klonk hun roep:
„Ho, rijdt ons niet te pletter,
Rijdt ons niet in de soep!"
Toen gierden alle remmen,
De eenden keken bang,
Een man riep uit het raampje:
„Wel dames, gaat uw gang!"
Ze kwamen in het weiland,
Niet bang, niet angstig meer.
Ze kwaakten blij en dankbaar:
„Een heer in het verkeer!"
verzocht of ik alléén wilde komen." „O
ja, Sinterklaas", zei mevrouw Hansma,
„dat is best, Piet kan zolang wachten in
het kleine kamertje aan de straat. Daar
brandt de kachel, het is er lekker warm".
Zo gebeurde het dus. Sint Nicolaas
ging met een zak vol cadeaus naar de
buren en Piet zette zich in het kleine
kamertje op een stoel bij de kachel. Hij
keek eens rond. Op tafel stonden de ca
deautjes die ze straks moeten uitdelen
aan vader, moeder en kinderen Hansma.
Vooraan stond een kartonnen doos en
Piet wist wel haast zeker dat daar een
banketletter in zat. Eens even neuzen,
dacht Piet. Jawel hoor, een reuze H
„voor moeder" stond er op de doos. Nu
was Piet verzot op banketletters, ten
minste op de heerlijke amandelspijs waar
mee ze gevuld waren. O, daar kon hij
wel een kilo van opeten zonder dat het
hem tegenstond. De letter zag er zo heer
lijk vers uit. De ene poot van de H was
aan het eind een beetje los. 't Was net of
er een deurtje voor zat dat je open kon
klappen. Piet duwde er een beetje tegen
en toen brak het stukje er zo maar af.
Hij schrok wel een beetje, maar nu
moest hij toch even kijken of de bakker
de letter wel goed gevuld had. Nou, enof
De letter zat tjokvol amandelspijs,
't Was natuurlijk helemaal verkeerd van
van Piet, maar hij kon het niet nalaten
er een klein brokje af te peuteren. Hap.
O, wat heerlijk! De spijs smolt op de
tong. En ja, wie eenmaal een stap op de
verkeerde weg zet, kont vaak van kwaad
tot erger. Een tweed*: stukje volgde en
een derde. Toen kon Piet er niet goed
meer bij. Hij keek rond en ontdekte naast
de kachel een klein, handig pookje. Piet
pakte het en wurmde opnieuw een kluit
amandelspijs uit de letter. Zo ging hij
maar door, zolang tot de ene poot van
de H helemaal lerg was. En hield hij toen
op? Welnee. Hij had nu de smaak pas
goed te pakken want hij maakte ook een
deurtje aan de andere poot.
Weer kwam de pook er aan te pas en
ook de tweede poot at de smulpaap
schoon leeg! Nu zat er alleen nog maar
amandelspijs in het kleine dwarsstukje
van de H. „Ringggklonk het opeens
door de gang. Piet trilde plotseling op
zijn benen, oei, oei wat had hij gedaan?
Vliegensvlug deed hij het deksel van
de doos dicht, legde de pook weer bij
de kachel en vloog naar z'n stoel. Met
een ging de deur open en Sinterklaas
kwam binnen met mijnheer Hansma. Ze
waren precies tegelijk klaar geweest.
De cadeaus werden voorzichtig in een
zak gedaan. De doos met de banketletter
bovenop. De dierenarts haaste zich naar
de huiskamer, waar de kinderen vol on
geduld zaten te wachten. Piet pakte zijn
roe, een lege zak en een zak pepernoten
en volgde met wild bonzend hart Sinter
klaas door de gang naar de kamer.
„Sinterklaasje kom maar binnen met je
knechtzongen de kinderen.
Piet strooide handenvol pepernoten door
de halfgeopende deur. De kinderen joel
den en grabbelden en toen trad Sinter
klaas de kamer binnen. Na de begroeting
zongen de kinderen nog: „Zie de maan
schijnt door de bomenen daarna
begon Sinterklaas de cadeautjes uit te
reiken. Je kon het natuurlijk niet zien,
maar Piet kreeg een vuurrode kleur en
hij wist niet hoe hij kijken moest. De let
ter kwam het eerst voor de dag. Mevrouw
Hansma deed de deksel van de doos en..
„O, hm, hm," kuchte mevrouw, „harte
lijk dank Sint maar waar hebt u die letter
laten bakken? Ze spiedde in de poten
van de H en begon toen te lachen. „Ik
dacht al wat is die letter licht," zei ze
proestend. De anderen (behalve Piet)
snapten er niets van maar even later
wisten ze het allemaal, want Piet vond
Fantastisch? Nee! Reken
maar hoe snel u een groot
bedrag bespaart, als u al uw
boodschappen (natuurlijk ook
kaas en vleeswaren) haalt bij
SIMON DE WIT
geldig t/m
zaterdag 6 december
bij di
gemiddelds
kruidenier
bij ieder 250 gramspak SdW-koffie
ORAT.S
het maar het beste om eerlijk op te biech
ten. Sinterklaas had een dikke rimpel
boven zijn neus en knorde: „Foei Piet,
schaam je, hoe durfde je, je doet mij ook
beschaamd staan, wat moet de familie
wel niet van je denken?"
Mijnheer Hansma had moeite om niet
te lachen, want hij nam de dingen altijd
nogal van de vrolijke kant op, al vond
hij natuurlijk wel dat Piet dit niet had
moeten doen.. Maar Sinterklaas vond er
niets grappigs aan. Hij pakte Piet de lege
zak uit de handen en voor de verbaasde
blikken vaan de kinderen ging Piet er,
een, twee, hupla, in!
Toen deelde Sint de cadeautjes voor
de kinderen uit, vergezeld van zijn pluim
pjes of vermaningen. En daarna? Sinter
klaas voelde een klein knuistje in zijn
grote hand kruipen en een bibberend
stemmetje vroeg: of Piet nu alstublieft
maar weer uit de zak mocht, hij zou vast
nooit weer stout zijn. Dat was kleine
Joost, die een medelijdend hartje bezat.
En liet Sinterklaas zich vermurwen?
Ja. Piet mocht weer uit de zak, maar
toen moest hij zijn verontschuldiging
aan mijnheer en mevrouw Hansma en
Sinterklaas beloven dat hij nooit, nooit
zoiets weer zou uithalen.
Een uurtje nadat Sinterklaas en Piet
vertrokken waren, werd er gebeld en
werd er door de loopjongen van bakker
de Jong een reuze banketletter bezorgd.
Een dikke H en er was een briefje bij
waarop stond: Een nieuwe letter zo u
ziet, Eet smakelijk samen. Zwarte Piet.
FEUILLETON
door
(4)
De verzetsstrijder hief langzaam het
hoofd omhoog en verkende het terrein.
Hij sloeg geen struik en geen rots over.
Pas daarna gaf hij de anderen een teken.
Zij gleden als robben tot aan de hoogte
waar de voorste man lag en gingen naast
hem liggen. Weer lieten de mannen de
wijd-open ogen over het terrein weiden
om het grillige mozaïek van lichte glan
zende stenen en ondoordringbaar donkere
schaduwen te ontraadselen.
Bizarre jeneverbesstruiken toverden,
op bedriegelijke wijze, hurkende gestal
ten, gereed voor de sprong, op het net
vlies, maar in werkelijkheid was er niets
anders te zien dan het tafereel van de
gegroefde karsthelling. De voorste man
fluisterde zijn kameraden naast hem een
bevel in het oor, wenkte de drie anderen
en kroop verder. Zij volgden hem. De
laatste bleef veiligheidshalve achter tot
alle vier mannen verder beneden onzicht
baar werden in de schaduw van een rots.
Daarna draaide hij zich om en klom,
voorzichtig bukkend en van iedere dek
king gebruik makend, omhoog.
Achter een dikke gordel van jenever
besstruiken wachtte de colonne van de
dragers: soldaten, vrouwen, een paar op
geschoten kinderen. Allen keken naar be
neden in de richting van de opslagplaats.
Op de helling, schuin tegenover hen,
had de MG-sectie zich ingegraven. Een
machinegeweer was reeds in stelling ge
bracht. De luitenant had zijn nachtkijker
tegen de ogen gedrukt en zocht de hoogte
af om een plaats voor het tweede machi
negeweer te vinden. Hij had het bevel
gekregen de opslagplaats te beschermen;
de munitie zou in de loop van de volgen
de dag worden weggebracht, maar later
had hij zijn wachtpost weer teruggetrok
ken en de camouflagestelling opgericht.
Glimlachend had hij tegen zijn onderge
schikten gezegd: „Wij zullen eens op de
loer gaan liggen. Ik ben een boon, wan
neer op deze lijmstok geen vliegen blij
ven kleven!"
„Op welke lijmstok?" had Berger
gevraagd en de luitenant had het hoofd
geschud over zoveel gebrek aan fantasie
en toen ongeduldig geantwoord: „Nou,
op de opslagplaats, man! Waar an
ders?!"
En bewaken en beschermen konden zij
tenslotte hier boven net zo goed.
De bergjagers droegen camouflage
jassen en hadden takken van jeneverbes
struiken onder hun buikriem gestoken,
waarmee zij de camouflage op de stalen
helm vastmaakten. Zij hadden de hele
dag in de zon gelegen en gemaft en wa
ren nu uitgerust en klaar wakker. De
stelling was goed en ze zaten er als ja
gers op hun uitkijkpost en wanneer het
wild op de open plek kwam, zouden zij
het zeker kunnen neerschieten.
Eindelijk had de luitenant een geschik
te rotspunt ontdekt en hij riep zijn sectie
commandant bij zich om hem de plek te
laten zien. Hij drukte hem de nachtkijker
in de handen en wees met uitgestrekte
hand de plaats aan.
Roisterer knikte.
„Is in orde," zei hij zacht. „Maar
wacht eerst tot wij in stelling zijn."
„Natuurlijk, kerel!" ze de luitenant.
„En hoepel nu op, maar zachtjes dat
verzoek ik julie dringend!"
„Jawel," zei Roisterer en de man
schappen van het tweede machinegeweer
gingen weg.
De vier verzetsstrijders lagen in een
kleine kuil voor de plaats waar het ma
gazijn stond. De hond had er de lucht van
gekregen en huilde van blijdschap. Zijn
staart sloeg in de maat op de grond.
Boro draaide zich op zijn rug om, zette
zijn handen aan de mond en bootste de
roep van een steenuiltje na.
„Khiiiiwitt!Khiiiiwit!"
De colonne daalde vlug en zo stil mo
gelijk. De mannen droegen tassen, zak
ken, geïmproviseerde draagstellen. Eni
ge anderen sleepten alleen maar oude
dekens mee, waarvan ze de slippen bg-
een hadden gebonden. Ook die vervulden
hun doel als transportmiddel. Verzets
strijders die de colonne moesten bescher
men, verlieten deze en betrokken hun
posten langs de weg. Ratko en Boro wa
ren de eersten, die bij de opslagplaats
aankwamen. Zij gingen naar het maga
zijn; de hond sprong op en kwam hen
tegemoet zover het touw dit toeliet. Rat
ko had zijn M.P. omgedraaid en wilde het
dier een slag met de kolf geven, maar
Boro hield hem tegen en maakte de hond
los. Ratko gaf h^<u^ schop in zijn ma
gere flank en hetcm*Wênde jankend weg
met ingetrokken staart.
Zij trokken de tweede vleugel van de
ijzeren deur open en vormden samen een
keten om de kisten naar buiten door te
geven. Buiten, op de plaats, stond een
groep, die was aangewezen om ze te ope
nen.
De luitenant zag Roisterer eindelijk
weer door zijn kijker. Hij keek, hoe het
tweede machinegeweer in stelling werd
gebracht en toen de MG-schutler lang
zaam zijn vizier instelde, gaf hij zijn
manschappen een teken om zich gereed
te maken. Hij lag in een kleine kuil die
b(jna precies pas was voor zijn lichaam,
en wanneer hij op zijn ellebogen steunde
en een beetje omhoog kwam, moest hij
bijna kunnen spuwen op dit „presenteer
blad", waarop zijn „vliegen" nu ijverig
heen en weer liepen. Langzaam streek
hij met zijn tong over de dunne samen
geknepen lippen. Hij slikte. Daarna legde
hij zijn nachtkijker weg en greep het ma
chinepistool dat naast hem lag. Hij maak
te het gereed, schoof nog een steen onder
de loop en toen was hij zo ver. De MG-
schutter keek in gespannen aandacht
naar hem. Hij wachtte op zijn teken.
De luitenant knikte.
Zijn salvo zou het sein voor de andere
zijn.
Hij schoof een paar centimeter naar
voren en steunde op zijn ellebogen. Met
zijn rechterhand drukte hij het machine
pistool stegen tegen zijn schouder, de
wijsvinger lag aan de trekker.
Door het vizier kijkend legde hij aan
op de groep mannen, die de kisten open
braken. Het volgende ogenblik zouden
zij door elkaar buitelen.
Hij wilde aftrekken en voelde plotse
ling de weerstand van de zekering.
„Vervloekt!" siste hij en legde snel
de vleugel van de zekering om en drukte
op de trekker, zonder nog eens nauwkeu
rig te kijken, waar hij nu heen schoot.
De banen van het lichtspoor sneden als
blinkende messen de nacht in stukken,
en de inslaande schoten scheurden figu
ren in de plaats voor het magazijn, men
sen schreeuwden en wentelden zich in
hun bloed, nog voor zij wisten, wat er
was gebeurd. De munitie vloog omhoog
en de banen van de beide machinegewe
ren sneden ■elkaar en op de stenen ket
sten krijsende projectielen af, en. toen
een salvo de ijzeren deur trof, trommelde
de dood zijn woeste roffel en de verzets
strijders vielen op rijen in zgn armen. En
kelen hadden dekking gevonden en de
beschermingsposten schoten omhoog
naar de MG-nesten, maar zij konden ze
niet krijgen. Boro zag hoe de comman
dant op zij vloog, hij schoof naar hem toe
en nam hem op zijn schouders. Het was
niet nodig, een bevel te geven, het licht
spoor van de Duitsers had het plaatsje al
schoon geveegd. Toen het ene MG een
ogenblik haperde, slaagde ook Boro er in,
achter de rots dekking te vinden; later
ontmoette hij een paar anderen en nu
sleepten zij de ernstig gewonde tfbmman-
dant om beurten verder. Nauwelijks de
helft was overgebleven. Zij hadden alles
moeten achterlaten. De plaats was vol
doden en stervenden.
De luitenant hief zijn hand op en de
bregjagers gingen springend voorwaarts.
Toen zagen zij er van af zich op de
grond te werpen. Er was niemand meer,
die terugschoot. Zij liepen langs de
helling omlaag en ieder wilde de eerste
zijn. Sergeant-majoor Berger en de lui
tenant kwamen samen beneden. Zij gin
gen naar het magazijn toe. Plotseling
sprong Berger op zij en trok de luitenant
mee. Hij liet zich verder rollen, en de lui
tenant had het terstond begrepen en had
eveneens in een oogwenk weer dekking
gevonden. Berger had binnen in het ma
gazijn iets zien bewegen. Een paar ver
zetsstrijders hadden zich daar verstopt,
en nu waren zij van de anderen afgesne
den en zaten in hun rattenkooi en moes
ten wachten, tot de Duitsers hen doodden.
De bergjagers lagen allen achter rots
blokken en nu begonnen zij langzaam en
stelselmatig op te treden. Nu eens sprong
de een, dan weer een ander. De kring-
werd steeds kleiner gemaakt.
Berger kroop wat terug, zodat hij nu
schuin in het magazijn kon kijken. Hij
legde aan op de betonnen muur en vuur
de kort achter elkaar twee schoten af.
De projectielen ketsten op het beton en
sloegen snerpend in het magazijn. Maar
zij hoorden geen kreten, zoals zij hadden
verwacht en wisten niet of hij getroffen
had. Berger wilde op het dak van de uit
bouw springen en er van daar een flinke
lading in gooien. (Wordt vervolgd.)
