DE VALLEI
ALBERT HEIJH zelfbediening
HALVE
PRIJS
Rookworst
uil
X
Een heerlgke Gelder§e
VOOR HALVE PRIJS! 4
Dc Laatste Brug
ZELFBEDIENING
Voor de Jeugd
maakt u het leven goedkoperl
ffeeitdU
WdNDKLOKKÏH
f WfiNDK
mm
WITTE
KRUIS
HELPT
ECHT!
WITTE KRUIS
Scheidsrechter Van Dijk nam dubieuze
beslissing die Veenendaal de
overwinning kostte
Tweede helft bracht soms hard en minder fair spel
Dovo boekte verdiende 3-0 zege
op het Edese DTS '35
VRC nam 3-0 voorsprong maar
speelde toch gelijk
Merino's leed 3-0 nederlaag
tegen Geinoord
Oranje-Wit won van Hoogland
met 3-1
Matige wedstrijd van
Musketiers
Advendo verloor met liefst 8-1
van Barneveld
Blunderende achterhoede
bezorgde GVW een 5-2
nederlaag
Triangelboys kon het thuis
tegen S.V. Panter nog net
tot winst brengen
Rhenus verloor op het nippertje
OP ZOEK NAAR ZWARTE
PIET
250 GRAM PER STUK
VOOR
250 GRAM PER STUK
ter waarde van 95 cent
STEVIGE KOST!
EXTRA VOORDELIG!
KAPUCIJN-
500 7 EL
GELDERSE
100 #1 C
DERS
HAM
SPLIT-
500 *3 7
FIJNE
100 7 O
ERWTEN
SNIJWORST
Groot assortiment Sint Nicolaas artikelen - Zie onze etalage!
HOOFDSTRAAT 79 - TELEFOON 216S
VEENENDAAL
Ondanks een mooie 3-1 voorsprong met de ruit, moest Veenendaal tegen het
Tielse Theole toch met een gelijk spel genoegen nemen. In de eerste helft liep
het allemaal prima. De hardwerkende Veenendalers legden een enthousiasme
aan de dag, waar de technisch betere Tielenaren moeilijk een antwoord op
wisten. Na de thee was het minder mooi. waardoor soms heel moeilykee situa
ties ontstonden. De achterhoede hield aanvankelijk moedig stand en wist
steeds weer redding te brengen.
Het laatste kwartier werd de strijd wel wat al te hard. De oorzaak hiervan
was ongewijfeld de Tielse midvoor Van de Garde, die na de rust de geblesseerde
Wennekes verving. Toen ook nog bleek dat scheidsrechter Van Dijk niet door
tastend genoeg optrad en soms heel eigenaardige beslissingen nam, was het hek
helemaal van de dam. Het was dan ook een van die beslissingen, die er de
oorzaak van was, dat Veenendaal de overwinning moest laten glippen.
Na de hervatting namen de Tielenaren
al spoedig het initiatief over. Zij drongen
steeds verder op en drukte de thuisclub
danig in de verdediging.
De Veenendaalse achterhoede bleek
echter goed bij de tijd en wist aanvanke
lijk doelpunten te voorkomen. Het leek
er werkelijk op dat Veenendaal deze wed
strijd zou gaan winnen. De met de rust
ingevallen v. d. Garde begon echter zo nu
en dan minder fair te spelen, waardoor
de strijd steeds harder en minder fraai
werd.
Nadat Henny Muller zich had laten ver
vangen door Reindert Heij, was het
twaalf minuten voor tijd de naar voren
gekomen Van Beem die de stand op 3-2
bracht. Het spel werd steeds feller, te
meer daar de scheidsrechter de touwtjes
ook niet goed meer in handen had. Het
was tenslotte v. d. Garde, die meters bui
tenspel staande de partijen op gelijke
voet bracht. Ondanks heftige protesten
van de Veenendalers bleef de arbiter bij
zijn beslissing en kende het doelpunt toe.
Reeds in het begin werd de wedstrijd
getekend door een vrij hoog tempo. Er
werden keurige aanvallen ondernomen,
die aan beide kanten scoringskansen op
leverden, welke echter niet benut werden
Toch had Veenendaal al spoedig succes.
In de tiende minuut maakte achterspeler
v. Ewijk, hands binnen de beruchte lijnen.
De hiervoor toegekende strafschop,
werd door Henny Muller in een doelpunt
omgezet 1-0. De vreugde in het Veenen
daal kamp was echter van korte duur,
want nog geen vijf minuten later maakte
Piet Muller dezelfde fout en nu was het
linkshalf Valburg die het vonnis voltrok
1-1.
Veenendaal bleef echter in de aanval.
De deze middag zeer active linksbuiten
Gaasbeek ging er alleen tussen uit en los
te een hard schot dat doelman Bergakker
wel stopte maar niet onder controle kon
krijgen. Anton Muller was er als de
kippen bij, om de bal in het doel te wer
ken 2-1. De wedstrijd was ongeveer 20
minuten oud, toen Gaasbeek de bal nog
maals vrij speelde en een goede voorzet
gaf. Anton Muller ving de bal op en
plaatste door naar zijn broer Henny. Deze
bedacht zich geen ogenblik en schoot
ineens hard in. Doelman Bergakker deed
nog een moedige poging om redding te
brengen, maar dook finaal over de bal
heen 3-1.
Tot de rust hield Veenendaal het beste
spel, maar tot doelpunten kwam het niet
meer.
zagen in deze periode twee schoten de
buitenkant van de paal raken.
Langzamerhand kwam Rhenus er ech
ter beter in en ging het «pel op en neer,
waarbij beurtelings de doelen aan gevaar
ontsnapten. Vooral de Rhenus-achterhoe-
de schitterde met keeper Ter Burg aan
het hoofd. Jammer was het, dat juist hij
dit foutje maakte, dat achteraf de wed
strijd besliste.
De Grebbabewoners zetten allei op al
les om de stand op gelijke voet te bren
gen. We zagen Udo een kogel op het doel
van Scherpenzeel lossen, die echter op
chitterende wijze werd weggewerkt. Met
!e stand 1-0 voor Scherpenzeel ging de
rust in.
Na de rust verscheen Rhenus met een
invaller voor Udo, wegens een door hem
opgelopen blessure in de eerste helft. Het
betekende opnieuw een gevoelige ver
zwakking, speciaal voor de aanvalslinie.
Rhenus gaf zich echter nog niet gewon
nen en zette alles op de aanval. Wat men
echter ook probeerde, het gelukte niet
meer de stand te wijzigen.
Ondanks het feit dat het Edese DTS
de eerste burger van Ede mee naar Vee
nendaal gebracht had, is het tegen Dovo
toch een 3-0 nederlaag geworden. Het is
van beide kanten een slechte en vrij forse
wedstrijd geworden, waarbij vooral de
onproduktiviteit van de Edese voorhoede
opviel.
Toch was in de eerste helft DTS de
beste ploeg. De 1-0 voorsprong die Dovo
bij de rust bereikt had, was dan ook zeker
niet verdiend.
Na de thee ging het beter en zo kon
in behoorlijke vorm zijnde Edese doelman
Dovo ondanks heftige tegenstand van de
Huidhuizen, toch een verdiende 3-0 over
winning boeken. Jammer dat aanvoerder
Van Laar zich kort voor het einde ge
noodzaakt zag Bertus Kroesbergen, die
het voor deze gelegenheid zowel met de
scheidsrechter als met zijn medespelers
niet eens was, naar de kleedkamer te
verwijzen.
In het begin kwam Dovo al meteen in
de aanval, maar aangezien Slotboom het
doel niet vinden kon en Kroesbergen van
enkele meters afstand de Edese doelman
de bal in handen schoot, bleven doelpun
ten uit. Na'een kwartier spelen was het
wel raak. Van Laar gaf Schoeman een
prachtkans, welke hij op de juiste wijze
benutte (1-0).
Hierna ondernamen de DTS'ers een
serie goed opgezette aanvallen, maar de
voorhoede was te onproduktief om sukses
te boeken. Toch maakten zij nog een doel
punt, hetgeen o.i. ten onrechte werd af
gekeurd wegens buitenspel. Tot aan de
rust waren daarna de gasten gevaarlijker
in de aanval, maar de achterstand inlopen
gelukte hen niet.
Na de hervatting toog Dovo direct in
hoog tempo ten aanval, wat reeds na vijf
minuten sukses opleverde. Uit een vrije
trap door Van Laar, bracht Schoeman
met een keurige kopbal de stand op 2-0.
Hierna zakte het spel der gasten steeds
meer af, maar al kwam Dovo steeds weer
gevaarlijk voor het Edese doel, gescoord
werd er niet. De in prima vorm zijnde
DTS-doelman kon echter niet verhinde
ren dat Slotboom een corner ineens in
het doel plaatste (3-0). Hierna was alle
aardigheid er af en iedereen was blij toen
de scheidsrechter het einde aankondigde.
VRC heeft het in Harskamp niet tot
winst kunnen brengen. Wel slaagden zij
er in voor de rust een verdiende 3-0 voor
sprong te nemen, maar met fel en hard
spel wisten de gastheren de achterstand
volledig weg te werken en zodoende een
gelijk spel uit het vuur te slepen.
Harskamp had in de eerste helft weinig
in te brengen tegen het betere veldspel
der Veenendalers. Het was dan ook Jan
sen die al spoedig de duidelijke meerder
heid der Veenendalers in een goed doel
punt uitdrukte (1-0).
Hoewel VRC daarna nog vele goede
kansen kreeg om een ruime voorsprong
te nemen moest het toch nog twintig mi
nuten duren voor B. Keuken de stand op
2-0 kon brengen. Cornelissen maakte er
kort voor rust 0-3 van.
Na de hervatting kon de Harskamp
voorhoede met overrompelend spel al
spoedig de stand op 1-3 brengen. De Vee
nendalers namen het aanvankelijk gemoe
delijk op en voor ze goed beseften wat er
gebeurde, was het al 2-3. VRC pakte beter
aan, maar toen Van Barneveld in de ge
vaarlijke zone de bal met de hand be
werkte, kon de midvoor door de aan Hars
kamp toegekende strafschop de partijen
weer op gelijke voet brengen. De Veenen
dalers deden daarna wat in hun vermogen
lag, om het winnende doelpunt te scoren,
maar de Harskampers wisten dit te voor
komen, zodat met een gelijk spel genoe
gen genomen moest worden.
Merino's moest de meerdere erkennen
in een beter spelend Geinoord. In de
eerste helft ging het nog wel. Er ontspon
zich toen een gelijkopgaande strijd, waar
in beide ploegen beurtelings scorings
kansen kregen, die echter niet benut wer
den.
Na de thee aanvankelijk hetzelfde beeld.
De wolmensen hadden toen een voor
sprong kunnen nemen, maar zowel Suk
kel als Kroes misten voor open doel.
Toen Geinoord in de tweede helft een
1-0 voorsprong had genomen, lieten de
Veenendalers de moed zakken. Geinoord
scheen dit aan te voelen en ging aan
merkelijk beter spelen. Zij hadden dan
ook weinig moeite om de stand tot 3-0
op te voeren. Al met al, ziet het er nu
voor Merino's wel heel erg donker uit.
In een harde, maar sportieve, wedstrijd
heeft Oranje-Wit zondag het bezoekende
Hoogland met 3-1 weten te overwinnen.
De eerste tijd was Oranje-Wit sterker
alhoewel ook Hoogland goede aanvallen
opbouwde. Het was een steeds wisselend
spel dat soms wel eens hard, maar toch
niet onsportief werd. Het eerste half uur
bleef de stand blanco. In de zevenender
tigste minuut ontstond uit een kluwen
van spelers voor het Hooglanddoel het
eerste doelpunt. Miltenburg die vrij stond
opgesteld kreeg de bal voor zijn voeten
en schoot raak (1-0).
Na de rust ging Oranje-Wit direct in
de aanval en in de vierde minuut gaf
Onink de bal goed af aan de vrijstaande
Miltenburg, die de aanval prachtig af
rondde met een schot in de hoek (2-0).
Maar nog geen minuut later had ook
Hoogland sukses doordat de linksbinnen
van Hoogland doelman De Vries met een
ver schot wist te verrassen (2-1). Oranje-
Wit trok weer ten aanval, maar het harde
schot van Ursinus ging net over. De Hoog
land-defensie kwam onder zware druk
te staan en tot tweemaal toe moest de
back van Hoogland met zijn hand redding
brengen in het beruchte gebied, maar de
arbiter kende tweemaal een corner toe.
Even later zag de scheidsrechter het wel
dat een speler van Oranje-Wit ongeoor
loofd werd aangevallen en hij wees toen
onverbiddelijk naar de bekende stip. Mil
tenburg, die de penalty nam, plaatste de
bal in het net (3-1), met welke stand ook
het einde kwam.
Direct al in het begin van de wedstrijd
tussen Musketiers en Scva, was de thuis
club in de meerderheid. In de zesde mi
nuut leidde dit tot resultaat, toen Kroes
bergen de bal ver naar voren trapte en
v. d. Klift de keeper van Sova passeerde
(1-0). Toch was de verdediging van Mus
ketiers deze middag niet erg op dreef en
keer op keer brak de Sova-voorhoede
door. In de dertigste minuut miste de
achterhoede weer, de keeper greep de bal
niet klemvast en de gelijkmaker was ge
boren (1-1).
Na de rust ging Musketiers goed van
start en vier minuten later werkte G.»
Henzen een aanval goed af met een
prachtig doelpunt (2-1). Bij een volgende
aanval stuitte een hard schot af op een
speler, maar de bal rolde in de richting
van Kranenburg die niet twijfelde en met
een ver schot de bal in de uiterste hoek
plaatste (3-1). In de dertigste minuut toen
twee spelers voor het vijandelijk doel
misten, maakte de toelopende rechtsbui
ten van de gelegenheid gebruik en de
stand was 4-1.
Hierna werd door nonchalant spel Mus
ketiers in de verdediging gedrukt en kon
Sova de stand op 4-2 brengen.
Drie minuten voor tijd kreeg Sova een
penalty toegewezen wegens ongeoorloofd
aanvallen. Het harde schot werd echter
door keeper Honders gestopt. Veel span
ning was er in deze wedstrijd niet, wat
zijn oorzaak grotendeels vond in het
herhaaldelijk fluiten van de arbiter.
Advendo uit Ederveen blijkt na enkele
successen thans weer van slag. In de
uitwedstrijd tegen Barneveld moesten de
zwart-witten een veelzeggende 8-1 neder
laag incasseren.
Barneveld was in deze wedstrijd heer
en meester en daar doelman Van Wake
ren van Advendo volkomen uit vorm was,
kon de thuisclub met de rust al een 4-0
voorsprong nemen.
Na rust probeerde Advendo wat schuch
tere aanvallen, maar de uitstekende Bar-
neveld-spil Beek, kon deze aanvallen af
slaan.
Barneveld liep intussen rustig naar een
6-0 score en toen kon eindelijk de zwoe
gende midvoor W. v. d. Brink een tegen-
punt laten aantekenen (6-1).
Tegen het einde scoorden de produk-
tieve Barnevelders nog tweemaal, profi
terend van zwakke momenten bij Adven
do.
Het Amersfoortse Cobu Boys zag zater
dag kans om GVW op eigen terrein de
eerste nederlaag van dit seizoen toe te
brengen. Een nederlaag met klinkende
cijfers, namelijk 5-2. Het eigenaardige
was dat het deze middag alleen de thuis
club was die voetbalde, maar het spel
te kort en te mooi hield om tegen het
open en enthousiaste spel van de Amers-
foorters ook maar het minste sukses te
hebben.
De vrij hoge score vond zijn beslag
reeds in de eerste helft. Voor er een
half uur verstreken was, hadden de gas
ten door onoplettendheid van de Vee
nendaalse achterhoede reeds een 4-1 voor
sprong bereikt. J. v. d. Bovenkamp wist
op werkelijk vakkundige wijze het enige
Veenendaalse doelpunt voor zijn rekening
te nemen.
Ondanks dat de thuisclub het daarna
tegen net sterk in de verdediging spelend
Cobu Boys niet gemakkelijk had, zagen
we tot de rust keurig voetbal, waarbij
Schols met een prachtig doelpunt de stand
op 2-4 bracht.
Na de hervatting was er weer een steeds
op de aanval spelend GVW, maar door
te ver opdringen miste het de ruimte, om
ook maar één der talrijke gevaarlijke
aanvallen af te ronden.
Aan de andere kant lukte het de gasten,
om zij het dan met enige medewerking
van doelman v. d. Pavert, de eindstand op
2-5 te brengen.
In een over het algemeen prettig ge
speelde wedstrijd hebben de Triangelboys
in de plaatselijke ontmoeting tegen SV
Panter, een 2-1 overwinning weten te be
halen. Doordat aan beide kanten in de
eerste helft ettelijke doelrijpe kansen ge
mist werden, ging de rust in met een
dubbelblanke stand. Een stand die de
spelverhoudingen goed weergaf.
Een kwartier na de hervatting was het
v. d. Poel, die Panter, na een schermutse
ling voor het Boys-doel, de leiding kon
geven (1-0).
Tien minuten later hadden de sigaren
makers hun voorsprong zelfs kunnen ver
groten, maar Van Riesen schoot een we
gens hands toegekende strafschop aan de
verkeerde kant langs de paal.
Na een half uur was het Bouman, die
met een effectvol schot, de partijen weer
op gelijke voet bracht (1-1).
Enkele minuten voor tijd kwam bij een
misverstand in de Panterverdediging, de
bal voor de voeten van de vrijstaande
Rebergen, die geen fout maakte en zijn
club de overwinning bezorgde (2-1).
Rhenus verspeelde tegen Scherpenzeel
twee volle punten, doordat doelman Ter
Burg een harde kopbal door zijn vingers
liet glijden vanwege de gladheid, nadat
hij het leer reeds in zijn bezit had.
De groenwitten verschenen met inval
lers voor Bleijenberg en Pleijler, die we
gens ziekte verhinderd waren te spelen,
hetgeen een verzwakking voor Rhenus
betekende. 0
Toen de scheidsrechter het sein gaf om
te beginnen, zette Scherpenzeel direct
een hoog tempo in, waarbij het doel van
Rhenus aan doorboring ontsnapte. We
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
Voor de jeugd
WIE ZIJN ER JARIG?
4 dec.
Franck Lansing
4
99
Ina Damman
4
99
Josje Jansen
6
99
Wim Sipman
7
99
Marion van Dorland
8
99
Cobi Ariessen
8
99
Gerrit Voorsluys
8
99
Evert Vermeer
9
99
Tonnie Blankestijn
10
99
Robbie v. d. Veen
Allen gefeliciteerd!
Zilverpapieractie
Zilverpapier is ingebracht door Ineke
van de Weerd en Gerard van de Weerd.
Hartelijk dank! Spaart allemaal ijverig
mee voor de blinden.
EEN, TWEE, DRIE, WIE HEEFT DIE
BAL
Hallo, jongens en meisjes, hier is de
tweede wedstrijd, waarmee jullie behal
ve een bal, ook nog een heerlijke choco
ladeletter kunnen winnen. Doet dus alle
maal extra je best en lees goed de regels
voor inzending. Ik kreeg n.l. ook raadsels
toegestuurd die buiten de wedstrijd vie
len. Dat is niet nodig. Alléén als er boven
staat: Eén, twee, drie, wie heeft die bal.,
kunnen de raadsels worden ingezonden.
Vermeld op je oplossing je naam, adres
en geboortedatum. Dus ook je verjaardag.
Inzendingen tot uiterlijk 10 december aan
het Redactie bureau. De daarop volgende
week lezen jullie dan de uitslag.
De chocoladeletter komt dan wel wat
laat, maar hij zal er nog even goed om
smaken! En hier komt dan de wedstrijd
die deze keer ook maar in het teken van
het Sinterklaasfeest moest staan, vond ik.
Probeer maar 't is niet moeilijk.
Voor ouderen (van 11 tot 16 jaar)
I. Elk der onderstaande getallen duidt
een letter van het alfabeth aan. Zoek
deze eerst op. Voorbeeld: getal 19 is
letter S. Tel maar af op je vingers. Heb
je alle getallen in letters omgezet dan
staat er een vreemde, onsamenhangende
regel. Maar nu moeten jullie de letters
zó zetten, dat er de eerste regel van een
bekend Sinterklaasversje komt te staan.
19, 15, 5, 11, 15, 18, 11, 5, 14, 13, 25, 14, 5, 11, 5
II. In de onderstaande regels zitten al
lerlei namen en dingen verborgen die iets
met het sinterklaasfeest hebben uit te
staan. Er behoeven geen woorden te
word/sn veranderd of omgekeerd. Lees
het gewoon van voor naar achter en
streep de gevonden woorden aan. Er
zitten er 14 in:
Toen Bas in Tiel kwam aangeraced, had
Akke mij ter kennismaking een hartig
hapje laten proeven. „Smaakt het?" zei
Let tergend. Ik had een paar dagen te
voren ruzie met haar gehad. Gelukkig
had Ernst afdoende gezorgd voor herstel
van de vrede, ,'k Heb aardappelen liever',
zei ik. „Misschien was deze hap iets te
zout", zei Akke zakelijk. Bas had schoen
smeer bij zich en hij begon meteen de
vuile voetbekleding van Let, Ab, Berdien
en Ernst te poetsen.
Voor jongeren (van 6 tot 11 jaar)
I. Zet de cijfers 1 tot en met 26 op een
rij. Hieronder komt de eerste regel van
een heel bekend Sinterklaasversje. Je
kunt de regel vinden met behulp van het
volgende:
20, 17, 6, is de hoogste toren in ons land.
7, 1, 13, 9, is een zure vloeistof.
10, 11, 12, 7, 8, 19, vindt js in moeders
naaimand.
22, 18, 23, 15, is e^i vaartuig.
16, 19, 18, 24, 3, 26, doe je 's nachts soms.
24, 2, 21, 14, is een meisjesnaam
26, 5, 25, 4, 3, is een plaats in de Achter
hoek (Gld.)
II. En hier is een briefje met het ver
langlijstje van kleine Marian voor Sint.
Marianneke is een echt poppenmoedertje,
dat kun je goed zien aan het lijstje. Hier
volgt het, maar Marian heeft alle klinkers
vergeten. Zetten jullie die er tussen?
Lv Sntrkls,
k bn dt jr hl zt gwst. k wl grg hbbn:
1. n pp mt cht hr.
2. n pppwgn.
3. pppklrtjs.
4. tw chcldlttrs.
Dg Snt, Mrn.
Denken jullie er aan dat jullie de op
lossing gerust kunnen inzenden ook al
vonden jullie alle antwoorden niet? Je
werk behoort misschien toch tot het
beste. Gauw aan de slag allemaal en een
gezellig Sinterklaasfeest toegewenst door
Tante Jo».
Kees en Koos, twee aardige jongetjes,
verlangden erg naar 5 december. Dan
was het immers groot feest! Een jarige
Sinterklaas die geschenken uit ging delen.
„Jongens," had vader gezegd, „jullie
moeten de Sint maar eens een mooie brief
schrijven en in die brief zet je dan maar
wat jullie graag hebben willen".
Dat vonden de jongens prachtig. Kees
zat in de tweede klas en kon al aardig
schrijven, zijn broertje, Koos, zat in de
eerste klas en die kon ook al wel een
beetje schrijven, maar nog niet zo goed
als Kees. Maar hij kon wel mooi lezen en
hij zou er wel op letten dat Kees hem
niet vergat in de brief. Op een avond
zou vader heel laat van kantoor thuis
FEUILLETON
door
NORBERT KUNZE
(6)
„Juist!" zei Rottsieper. „Juist!"
Helga zei: „Vreemd, nietwaar? En
iets vreemds komt bij ons meestal over
een met negatief."
„Dank u voor de berisping, Rein-
beck!" bromde Rottsieper geprikkeld
en met het vage gevoel dat zij gelijk
had.
„Tot uw dienst, dokter."
„Nou en wat nog meer uit deze ge
zichten spreekt. Wilt u daar ook op in
gaan?"
„Wat bedoelt u, dokter?" vroeg Helga.
„Wat ik bedoel?! De haat bedoel ik!
Hebt u weieens deze haat opgemerkt.
Is die misschien ook internationaal?"
„Jammer genoeg", zei Helga. „Juist
die."
Rottsiepers sigarettenetui sprong open.
Hij hield het Helga voor, wachtte even
en toen er niets gebeurde, nam hij zelf
een sigaret en stak die aan.
Helga zei: „Kunnen zij anders dan
ons haten?"
„Zegt u er maar bij, dat het hier om
een echte nationale opstand gaat!" zei
Rottsieper. Hij greep in de zak van zijn
doktersjas en haalde er een pet uit,
die hij van het bed van de verzets
strijder had weggenomen. Hij hield
haar Helga voor de ogen.
„Hier!" Dat is het teken van deze
heren: een vijfpuntige rode ster! Uw
nationalisten zijn internationalisten,
handlangers van de Sowjets! Dat is al
les!"
„In elk geval verdedigen zij hun va
derland", zei Helga.
Rottsieper liet niet met zich pingelen.
Hij had zijn stellige meningen en was
militair opgevoed. Voor hem bestond
er geen uitwijken. Men moest desnoods
ook over menselijke gevoelens heen
kunnen stappen. Alleen op deze manier
kon men een zaak dienen. De wereld
geschiedenis kende immers geen andere
wetten.
„Voor de verdediging bestaat er een
georganiseerd leger!" zei hij. „En dit
leger heeft twee jaren geleden regle
mentair gecapituleerd! Wat er nu nog
rondmarcheert, zijn en blijven voor mij
bandieten!"
Helga was naar haar wagen gegaan
en wilde verder. Rottsieper liet zich
niet afschepen. Hij ging naast haar mee.
„Waarom hebt u de bandiet dan met
zoveel opoffering opgelapt?" vroeg zij.
Rottsieper bleef staan. Hij was wer
kelijk verbaasd. Toen schreeuwde hij:
„Wat heeft dat er mee te maken?! Ik
ben toch arts! Het object doet er niet
toe!"
Helga glimlachte vermoeid.
„Dank u", zei zij. „Dat wilde ik al
leen weten."
Rottsieper hapte naar lucht. Hij
schudde het hoofd en besloot eveneens
te glimlachen. In ieder geval was deze
dr. Reinbeck slagvaardig, dacht hij en,
een plotselinge ingeving volgend, over
handigde hij haar de pet van de ver
zetsstrijder. „Hier! Neemt u dit ding
mee! Als talisman tegen nadenken. Tij
den zoals deze vereisen duidelijke be
slissingen, begrepen, dokter Reinbeck?
Ook wanneer men er morele buikpijn
van krijgt!" Hij was blijven staan en
greep naar zijn hoofd. Hij bespeurde
plotseling, dat hij zich ternauwernood
staande kon houden.
„Ik moet werkelijk weer eens sla
pen", zei hij. „Ik spreek persklare
spreuken!"
Thesing moest voor het middagbezoek
wakker geschud worden. Hij stond
zuchtend op en masseerde zijn slapen
de ledematen. Terwijl hij nog wankelde
hield hij zijn hoofd onder de straal
koud water en toen ging het weer.
Nog enigszins wankel begon hij met
zuster Martha en Helga de rondgang.
Tönne schitterde als steeds. Hij was
de enige Rijnlander temidden van de
enigszins zwaar op de handse Zuid
duitsers: boerenjongens uit Beieren en
de Oostenrijkse Alpenlanden, waaruit
de eenheden bergjagers meestal ge-
recruteerd waren. Hoe hij daar terecht
was gekomen, bleef een raadsel. Ook
voor Tönne zelf. Maar in ieder geval
zorgde hij als stemmingmaker algemeen
voor een prachtig humeur bij de be
woners van het hospitaal. Hij stond bij
Rottsieper goed aangeschreven en kon
zich daardoor in een ruime mate van
vrijheid verheugen. Toen de bezoekers
nu bij hem stonden en zijn enorme gips-
been bekeken, uitte Tönne voor het
eerst een werkelijke klacht. Hij had
daar al de gehele dag onder geleden.
Eerst was het nog dragelijk geweest,
maar het kriebelen onder het gipsver
ROOK
WORST
Van donderdag 4 t/m woensdag 10 december
bij f 5.- aan gemengde boodschappen
(Aan iedere koper worden maximaal twee rookworsten voor halve prijs
verstrekt als het bedrag aan boodschappen f 10.- of meer bedraagt!)
gram J
gram
gram Jr g
gram ^g
Onvoorwaardelijke kwaliteitsgarantie
Wanneer u enig AH-artikel niet elke cent waard acht die u er voor
betaalde, dan geeft AH u het volle bedrag terug.
Albert Heijn
komen en moeder moest nog even op zie
kenbezoek in de buurt.
„Jongens," zei moeder, „ik moet even
weg en goed op het huis passen hoor".
„Ja moe," zeiden de knaapjes, „we
gaan vast een brief schrijven aan Sinter
klaas." „Dat is prachtig" zei moeder en
ze ging met een gerust hart op ziekenbe
zoek.
Kees nam een vel papier en de ball
point van zijn vader en begon de brief
aan de Sint te schrijven. De kleine Koos
hielp hem, want het was heel moeilijk
een brief te schrijven aan die deftige bis
schop. Dit kwam er op het vel papier te
staan:
Liefe Zint.
As u straks jaarig ben, kom u dan ook
bei ons keiken. We verlannen erg na u.
En breng u ons dan wat lekers en wat
moojs mee. Ik ben Kees en ik wil graag
een spoortrijn hebben, die vanself wil
lopen op de reelzen. En Koos wil graag
een bauwdoos heben, waarmee hei hui-
sen kan bauwen. En dan graag een boek
om te lesen, voor allebij een boek en ook
graag wat lekers er bei. Een leter van
sokola en een hard van marsapijn. En
as u nog meer in de sak heeft dan wilen
wei dat ook wel heben. Een kleurboek
met kleurkreit voor mei en een moond-
orgel voor Koos. Wei zein slim zoet ge-
wees dit jaar, ik ben maar 1 keer vroeg
naar bet gestuurd omdat ik de kat van
de buurfrouw mit de besem gegooit hat,
maar de kat wou mein duifen opvreeten
en Koos moest maar 1 keer in skool blij-
fen van de jufrauw omdat hei Kareltje
van de baker een mep gegeven hat, maar
Kareltje is een kliekspaan. Dag Zinte-
klaas.
Kees en Koos.
Dat was een prachtige brief. Daar zou
de goede Sint wel schik van hebben. En
toen zei Kees: „Koos we gaan de brief
samen naar zwarte Piet brengen". Weet
je dan waar die is?" vroeg Koos „Jawel,"
zei Kees, „zwarte Piet is al druk met het
luisteren aan de deuren of er ook stoute
kinderen zijn, die zien we wel ergens,
kom mee, moeder is toch weg." En zo
gingen Kees en Koos met de brief op stap
OP ZOEK NAAR PIET
Het was al donker toen Kees en Koos
buiten kwamen. Ze liepen de straat uit,
ze zagen wel mensen lopen, maar geen
zwarte Piet. „We vinden hem nooit," zei
Koos. „Och vent", zei Kees, „je bent zo
ongeduldig, kijk maar goed uit, wacht
eens even wat ligt daar op de grond?
De beide jongens zagen een dikke
eierkool liggen en tien meter verder lag
al weer een eierkool. „Zouden dat dan
pepernoten zijn?" grapte Koos. „Dat kan
best", meende Kees. „Zwarte Piet strooit
met zwarte pepernoten en wat zijn ze dik
van 't jaar." Kees pakte een eierkool op
en likte er aan. „Bah", riep hij, „wat een
vieze smaak, het is een eierkool, maar
die kolen kunnen toch best van zwarte
Piet zijn. Misschien is hij op weg naar
een arm oud vrouwtje die hij al vast een
zak eierkolen brengt en doordat er een
gat in de zak was, heeft hij eierkolen ver
loren. Kijk daar liggen er nog meer, we
volgen de kolen en dan komen we van
zelf bij zwarte Piet." Dat was een goed
idee, vond Koos Maar de jongens wisten
niet, dat de kolen uit een zak op een
vrachtwagen waren gevallen van de ko-
lenman. Ze liepen nog een straat uit en
toen zagen ze ineens een grote kolenauto
staan. „Kijk" juichte Koos, „daar heb je
zwarte Piet, hij sjouwt net een zak naar
binnen." Even later kwam de zwarte man
weer naar de vrachtwagen en hij wilde
weer een zak pakken.
HET GOEDE ADRES
„Ben je zwarte Piet?" vroeg Kees. De
kolenman lachte al zijn mooie witte tan
den bloot. „Ja jongens ik ben zwarte
Piet". „O," zei Kees „wilt u dan deze
brief aan Sinterklaas geven, 't is ons
verlanglijstje, we hebben een trein en een
bouwdoos gevraagd en nog meer. ,'t Komt
in orde jongens', lachte zwarte Piet, „je
bent aan het goede adres, geef maar hier
die brief". Kees gaf de brief aan zwarte
Piet. O, wat waren zijn handen zwart.
„Prachtig," zei Piet, „maar staat jullie
adres er ook op, anders weet mijn baas
niet waar hij de trein en de bouwdoos
moet brengen." „Drommels" mopperde
Kees, „dat hebben we vergeten, hoe moet
dat nu?"
„Dat geeft niks", zei zwarte Piet, „zeg
maar waar jullie wonen, dan zal ik het
adres wel onthouden." „Wij wonen in de
Koekoekstraat, nummer 10", zei Kees.
„Schitterend", zei zwarte Piet, „en ik zal
een goed woordje voor jullie doen bij de
Sint, jullie zijn flinke jongens." „Dank
ja wel Piet", juichten Kees en Koos.
toot beter® nurweriten
H00FDSTP 91 VEENENDAAL
Toen gingen ze naar huis en moeder
was erg kwaad dat ze zo maar in het
donker weggegaan waren, maar ze moest
toch lachen, nadat Kees verteld had dat
ze de brief zelf aan zwarte Piet gebracht
hadden. „Zwarte Piet was druk moeder,
hij bracht kolen aan arme mensen en op
zijn auto stond P. Zwart, kolenhandel."
„Aha", zei moeder, „die zwarte Piet ken
ik wel, dat komt met jullie brief vast
wel in orde, die komt wel bij Sint terecht"
Zouden Kees en Koos alles gekregen heb
ben wat ze in hun mooie brief gevraagd
hadden? Ik weet het niet, maar ze zullen
zeker wel tevreden zijn geweest met hun
cadeautjes.
band was voortdurend erger geworden.
Het was, alsof duizenden duivelen juist
hem als oefenterrein voor hun sadisti
sche lusten hadden uitverkoren.
Helga zag zijn bekommerd gezicht.
„Nu, Tönne, wat scheelt er aan? Iets
niet in orde?" Tönne wees op het pak
gips, dat op monsterachtige wijze de
vormen van zijn been natekende.
„Ik heb het gevoel, dat jullie in dat
apparaat ongedierte hebben ingemet
seld!" zei hij. „Het jeukt zo!"
Helga stelde hem lachend gerust.
„Dat is het genezingsproces, Tönne",
zei ze.
Het auditorium grinnikte. Tönne was
boos.
„Je hoeft helemaal niet zo dom te
grijnzen, Karl", zei hij tot zijn buur
man. „Je hoeft ook helemaal niet meer
op je hoofd te krabben. Dat zijn geen
luizen, dat is het genezingsproces!"
Thesings gelach scheen de zaal te
vullen. Zij gingen verder naar de an
dere bedden.
Buiten op de gang kwam Rottsieper
hen tegemoet.
Hij was uitgeslapen en zijn pessimis
tische stemming was verdwenen. Hij
sloot zich aan bij degenen, die de rond
gang maakten. Later riep hij Helga bij
zich.
Rottsieper bespeurde het onbestemde
gevoel dat iemand krijgt, die iets, dat
hij bedorven heeft, moet herstellen. Hij
wist dat het cynisch was en hij wist
ook, dat het hem niet goed bekomen
was, toen hij getracht had, zich anders
voor te doen. Gedachten uit te spreken
zoals zij werkelijk waren. Zoals zij op
kwamen en vragen stelden.
„U wenst, dokter?" zei Helga.
Rottsieper grijnsde uit de hoogte. Het
gebruikelijke sigarettenritueel begon.
Eindelijk rookte hij. Helga had gedul
dig gewacht.
„Ik heb een therapie voor u ontdekt,
Reinbeck!"
„En welke?"
„Tegen het nadenken!" zei Rottsie
per. „U moest eens proberen, in plaats
van de soort mens in het algemeen, één
enkel exemplaar in het bijzonder lief
te hebben. Zo mogelijk van het man
nelijk geslacht."
Helga bedankte voor de originele
raad. Daarop zei zij: „Wie zegt u ove
rigens, dokter, dat ik die therapie nog
niet heb toegepast?"
„Het blijkbaar negatieve resultaat",
meende Rottsieper.
Helga zei glimlachend: „Geeft u de
hoop op mijn genezing niet op, dokter.
Er is op het ogenblik nog een proef
neming gaande. Zelfs met enige kan
sen." (Wordt vervolgd.)
Inderdaad, op Witte Kruis
kunt u zich rustig verlaten.
Witte Kruis de enige pijn
stiller in 3 vormen
verkrijgbaar.
tabletten, poeder», cachets
