DE VALLEI
2
BK
omn
WM 5
mts!
Wie je ook neemt...
het zijn tien tegen één
De Gruyter's koffiekianten
DRINK
FENS
een busje Oploskoffie (50 gr)
voor slechts f 1.50
VOORDEEL
1
VOORDEEL
DE KOFFIE- EN THEEZAAK
Fa. S BOS
De Laatste Brug
Schotloos Veenendaal kon het in Hees niet
tot winst brengen
Voor de Jeugd
begrafenis
WAT
Dovo behaalde in Ede een grote
overwinning op DTS '35
VRC bleef met 3-1 harskamp
de baas
431 JËff fMG£JV
GVW verloor in oefenwed
strijd met 0-1 van SDC
uit Putten
EEN SPELLETJE
SKF KORFBALNIEUWS
DE KANARIE VAN ANKE
vf7^Twr^wmmm
Ze zijn het er allemaal over eens, dat
De Gruyter's koffie verreweg de geurigste,
de lekkerste is.
Koffie uit De Gruyter's eigen branderij,
krakend vers afgewogen uit aromabe-
schermende silo's. Alleen bij De Gruyter
zó vers, en zó voordelig door 10% korting.
^NTENKLAA*
>eGRUÏ
Velk 2e pak zelfr. bakmeel extra
of Cakemeel voor halve prijs
Xö pakjes Vanillesuiker 1
ct
GOUD - ZILVER - UURWERKEN
Voor een
A. W. de Haas
Met adverteren
werden de grootste
zaken gebouwd,
met niet adverteren
de beste vergeten.
Veenendaal heeft in een kleurloze wedstrijd met 2-0 van SCH in Hees bij
Nymegen verloren. Vooral in de eerste helft waren de Veenendalers beslist de
minderen. Na de thee werden zij wel iets sterker, maar misten toch de kracht
om door te stoten en zodoende de achterstand in te lopen. Ook werd het in die
periode een soms al te harde strijd, waardoor van beide ploegen een speler op
last van de scheidsrechter het veld moest verlaten.
Direc na de aftrap togen de Nijmege-
naren ten aanval maar slecht schieten
was de oorzaak dat doelpunten achter
wege bleven, bovendien was er nog v.d.
Pol, die door goed ingrijpen de situatie
wist te redden.
Toch werd de 35ste minuut 1-0, toen
Hensen midvoor Klaassen vrij liet en de
reactie van doelman'v.d. Pol net iets te
laat kwam. Wel probeerde Veenendaal
het spel te verleggen, maar het plaatsen
en positie kiezen was van dien aard, dat
alle verdere pogingen op niets uit liepen.
Bij de gasten was het al niet veel beter,
met dit verschil dan, dat de doelman
overwegend werkeloos bleef.
Na de hervatting leek het aanvanke
lijk of het iets zou gaan veranderen. De
Veenendaalers forceerden al direct twee
corners, maar door te onbenullig spel,
konden ook nu de Nijmegenaren de toe
stand meester blijven. Zij wisten het spel
te verplaatsen en in de vijfde minuut het
tweede doelpunt te produceren. Het was
weer midvo*:: VfLaassen, die een strakke
voorzet van de rechtsbuiten met een keu
rige kopbal in een doelpunt omzette.
Daarna werd Veenendaal iets sterker
en zag kans om tot op de helft van SCH
door te dringen. Het hele elftal drong
op en zelfs de achterspelers trachten op
het vijandelijke doel te schieten. Door
met man en macht te verdedigen wisten
echter de gastheren dit offensief te door-
Staan en het gevaar af te wenden.
Het laatste kwartier werd de strijd ruw
en de sportiviteit was af en toe geheel
Dovo heeft met groot machtsvertoon
het Edese DTS '35 een verpletterende 7-0
nederlaag toegebracht. Vooral in de eerste
helft waren de Veenendalers prima in
vorm. Dovo dat met drie invallers speelde
heeft dit succes in belangrijke mate te
danken aan de jeugdige Slotboom, die
op de midvoorplaats Bertus Kroesbergen
verving. Deze invaller deed het daar pri
ma en zal waarschijnlijk in de toekomst
nog wel eens van zich doen spreken. Ook
Van Kooten, die de plaats van de op de
ziekenlijst staande v. d. Kraats innam,
bewees weer eens dat hij als vaste speler
in het eerste elftal een buitengewoon
goed figuur zou slaan.
De doelpunten kwamen deze keer alle
van Schoeman en Slotboom. Er was nog
geen kwartier verstreken toen deze heren
de stand al op 3-0 gebracht hadden en nog
voor de rust maakten zij er gezamenlijk
in een hoog tempo 6-0 van.
Na de hervatting ging Dovo het wat
rustiger aan doen, maar dit betekende
echter niet dat de Edenaren nu de kans
zouden krijgen. Integendeel zelfs, waren
de Veenendalers nog steeds in de aanval
en kon Schoeman de eindstand op 0-7
brengen. Hierna was de aardigheid er af.
DTS gaf zich volkomen gewonnen, zodat
deze zo goed begonnen wedstrijd als een
nachtkaars uitging.
*Tc net gelijke spel van vorige week,
heeft VR£ het in eigen huis beter ge
daan tegen Harskamp. Nu werd het on
danks heftige tegenstand en soms te hard
spel een verdiende 3-1 overwinning.
Voor de rust was er soms vrij behoor
lijk voetbal te zien. Toch konden de Vee
nendalers het ondanks een duidelijke
meerderheid in die periode niet verder
brengen dan een 1-1 gelijk spel. Dat het
na de hervatting toch een overwinning
werd, was voor een groot deel te danken
aan het kwieke en doortastende spel van
de 16 jarige Rebergen, die als midvoor
spelende, twee prima en bekeken doel
punten voor zijn rekening nam.
Na een serie gemiste kansen, namen de
Veenendalers na een kwartier spelen
door Jansen de leiding 1-0.
Ook daarna bleef VRC sterker, maar
zagen geen kans het overwicht in doel
punten uit te drukken. Het kwam zelfs
nog zo ver, dat de gasten voor de thee
gelijk konden maken 1-1.
Na de hervatting werd het spel steeds
harder en had mede door de onvoldoende
leiding al spoedig een groot deel van de
aantrekkelijkheid verloren. Niettemin
was het al spoedig de juniorenspeler
Rebergen, die na de bal van Cornelissen
ontvangen te hebben, deze keurig over de
Harskamp-spil lepelde, om daarna be
heerst in het doel te plaatsen (2-1).
Nog geen vijf minuten later was het
weer Rebergen die met een afgemeten
schot in de hoek de stand op 3-1 bracht.
VRC wist deze score nu tot het einde
toe te handhaven en werd daarmee weer
twee kostbare puntjes rijker.
zoek. De scheidsrechter leidde echter
goed en deelde vele waar-.chi wingen uit.
Nadat Henny Muller vervangen was
door Renes, ging Gaasbeek m'dvoor spe
len. Hij kreeg het echter al spoedig aan
de stok met spil Eibers. Het resultaat
hiervan was, dat beide spelers naar het
kleedlokaal verwezen werden. Zo ging
het met tien man aan beide kanten ver
der en het was dan ook een ware ver
ademing toen de scheidsrechter het einde
floot.
DAMMEN
Voor de onderlinge competitie werden
de volgende wedstrijden gespeeld:
Groep A: Maris A. v. d. Grift 20;
Van Loon Meijer, afgebroken.
Groep B:
Wildeman Veenendaal 2—0
Plantinga Viegen 2—0
G. Reede A. Berkhof 02
Derksen Kleinveld 20
Meerwijk E. v. d. Grift 20
A. Berkhof G. v. d. Grift2—0
Reede Viegen 20
De Groot De Greef02
Swetselaar Wildeman 11
Van Wamel Rebergen 11
Derksen Plantinga 0—2
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10, Veenendaal
ONZE JARIGEN
11 dec. Henny Schuilenburg
11 Bertus Hament
12 Jansje Veer, Eist
12 Petrus van Limbeek
13 Ria de Koning
13 Eefje Diepeveen
14 René Lodder, Rhenen
16 Woutje v. d. Bijl, Rhenen
Allemaal hartelijk gefeliciteerd!
ZILVERPAPIERAKTIE
Van Ada Voorsluis en Rob v. d. Veen
ontvingen we weer zilverpapier voor de
blinden. Bedankt hoor en spaar maar
weer verder!
RAADSELS
Voor ouderen:
I.
X - - - handbekleding van wol
- X - - kindervriend die vertrok
- - X - ander woord voor spies, speer
- - - X koord v. onsteken van ont
plofbare stoffen
- - X - deel van een jaar
- X - - armoedige, bouwval, woning
X - - - naaldboom
- X - - klok- of parapluvormig dier
(op 't strand)
- -" X - dient om mee op het bord te
schrijven
- - - X romp van gestrand schip
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een plaats in de Gelderse Achterhoek.
II. Ik ben een vogeltje; verander mijn
laatste letter dan word ik door de bakker
gebruikt. Verander daarna mijn eerste
letter dan word ik een kleur.
III. Vul in deze 9 vakjes in van links
naar rechts en van boven naar beneden:
le rij: zot, grappenmaker; 2e rij meisjes
naam; 3e rij geraamte, skelet.
GVW benutte haar vrije zaterdag met
een vriendschappelijke wedstrijd tegen
het Puttense SDC en verloor met 0-1, een
uitslag die de spelverhouding vrij goed
weergaf.
De Buurtlaanbewoners die Schols, Dite-
wig en v. d. Haar misten, hadden voor
deze gelegenheid Ab Rebergen in de voor
hoede opgenomen.
Het werd een stevige, maar toch in
prettige verstandhouding gespeelde wed
strijd, waarin de tchnisch betere gasten
reeds in de eerste helft een verdiende 0-1
voorsprong boekten.
Hoewel de Veenendalers er geen enkel
doelpunt tegenover konden stellen, is het
voor de thuisclub toch een wedstrijd ge
worden waar wel wat van te leren viel.
1
2
3
2
3
Voor jongeren:
I. Ik ben een zacht, viervoetig dier; ver
ander mijn eerste letter en ik word een
taartje. Verander weer mijn eerste letter
dan word ik een meisjesnaam.
II. Verborgen bomennamen:
1. Ik heb de zwabber klaargezet
2. In deze vrucht zit veel sap
3. Is Parijs een mooie stad?
4. Ik wil Gerard straks verrassen
5 Tante zal in april of mei komen
III. Waarbij zou 't papier behoren
Dat zo nu en dan
Hoger stijgen kan
Dan het haantje van de toren?
ZO ZIJN ONZE MANIEREN
Jullie weten natuurlijk allemaal best,
hoe je je moet gedragen in het verkeer,
maar weten jullie ook zo goed hoe je
je moet gedragen tegenover andere
(oudere) mensen? 'k Geloof dat niet
iedereen daar altijd aan denkt en daarom
is het misschien wel goed dat we in ons
hoekje samen nog eens even kijken hoe
het hoort. In de volgende weken komt er
telkens één ding waaraan we ons houden
moeten als we door willen gaan voor
welgemanierde jonge mensen!
Willen we een gebouw of huis binnen
gaan of verlaten en zijn daarbij oudere
mensen aanwezig, dan laten we deze al
tijd vóórgaan.
SKF I heeft j.l. zaterdag kans gezien
DOSC II een 26-0 nederlaag te bezorgen.
Topscorer deze week was H. Diepgrond,
die maar liefst achtmaal de mand wist
te doorboren.
SKF III Terre Neuve I (5-5)
In een spannende wedstrijd is het SKF
III gelukt Terre Neuve I (één van de
kampioensgegadigden) een gelijk spel af
te dwingen. SKF III nam al vrij spoedig
een 2-0 voorsprong door A. van Rossum.
Even later was het H. v. d. Bunt die de
mand wist te doorboren (3-0). TN gooide
er een schepje bovenop en wist de stand
op 3-1 te brengen.
Na de thee scoorde SKF wederom, nu
door IL_de Man (4-1). Wat de Veenen
dalers ook probeerden, hun tegenstanders
gaven niet op en wisten zelfs de stand
weer te verkleinen tot 4-2. Toen kort
daarna P. Philips nummer vijf scoorde
leek de overwinning veilig. TN dacht er
anders over en nam de touwtjes in han
den. Geleidelijk liepen zij in tot 5-5. De
toeschouwers kregen hierna wel veel
spanning, maar geen doelpunten meer te
zien
Doorn B SKF C aspiranten (0-1)
In een leuke wedstrijd is het de jonge
Veenendalertjes gelukt Doorn B een ne
derlaag toe te brengen. Na aardig veld
spel en de nodige spanning was het A.
Gerritsen, die het enige doelpunt scoorde.
Anke had op haar verjaardag een mooie
kanarie gekregen. Natuurlijk was Anke
er verschrikkelijk blij mee. Als het meisje
van school thuis kwam, hoorde ze in de
gang Piet, de kanarie al fluiten. „Al bo
den ze me honderd gulden voor Piet",
zei Anke wel eens, „dan wou ik hem nog
niet missen". Op een morgen toen Anke
naar school was, gebeurde er een onge
luk. Moeder was in de kamer bezig en
toen maakte ze ook de kooi van de kana
rie s<^hoon. Ze deed het deurtje van de
kooi even open en floep, Piet vloog de
kooi uit en was meteen door het open
raam verdwenen. Wat schrok moeder
toen. Ze wist hoe gek haar dochtertje
met de kanarie was. Ze keek uit het raam
maar Piet was al niet meer te zien. Hoe
moet dat nu, dacht moeder. Straks komt
Anke thuis en het eerste wat ze doet is
naar de kanarie kijken en dan is het kooi
tje leeg. Die kanarie zien we nooit weer
terug, dacht moeder. Het beest zou wel
een paar dagen rondvliegen en dan zou
het van honger sterven, want kanaries
kunnen in Nederland niet het juiste voed
sel vinden. Moeder had een heel nare
morgen, want telkens dacht ze er aan
hoe verdrietig Anke zou zijn. Ze zouden
haar wel weer een nieuwe kanarie kopen,
maar dan was het toch een heel andere
Piet. Als Anke thuis kwam zou moeder
maar voorzichtig vertellen wat er ge
beurd was.
ANKE OP SCHOOL
Anke zat op school. Ze maakte erg
moeilijke sommen en ze wist niet wat er
thuis gebeurd was. Dat haar lieve. Piet
weggevlogen was. Het was bijzonder
zacht voor de tijd van het jaar en de
meester had het raam in de klas open
gezet. Ineens keek Anke op. Op de ven
sterbank zat een kanarie. Anke dacht
helemaal niet meer aan d.e moeilijke som- I
men. Wat leuk, zo maar een kanarie op
de vensterbank. Anke bekeek het vogel
tje eens, dat dicht bij haar zat. Als ze
niet wist, dat haar Piet thuis in de kooi
zat, dan zou dit haar kanarie kunnen zijn.
Hij leek er heel veel op. Ook de meester
had de kanarie gezien. „Jongens", zei
meester, „er zit een kanarie op de ven
sterbank. Heel stil blijven zitten. Die ka
narie is vast ergens weggevlogen en we
zullen proberen hem te vangen. Het is
een mooi beestje en als het buiten blijft
vliegen gaat het vast en zeker dood. Ze
kunnen geen voedsel vinden." De kinde
ren bleven doodstil zitten. De kanarie zat
nog steeds op de vensterbank. Ineens
raasde er echter een grote vrachtauto
door de straat en daar schrok Piet zo van,
dat hij ineens door het open raam naar
binnen vloog. Toen was meester er gauw
bij en hij deed het raam dicht. De kanarie
vloog even door de klas en ging toen op
het bord zitten. „Zo", zei de meester, „nu
zullen we proberen hem te vangen." Dat
viel lang niet mee. De kanarie liet zich
zo maar niet pakken. Er was ruimte ge
noeg in de klas om rond te vliegen. Toen
zette meester de deur van het lokaal
open en de vogel vloog de gang in. Aan
het eind van de gang was een berghok en
meester joeg Piet in dat berghok. Nu was
het met de vrijheid van de vogel gebeurd
en al heel gauw had meester het diertje
te pakken. Hij kwam de klas weer in en
de kinderen konden de kanarie bewonde
ren.
ANKE KOMT THUIS
„Tja", zei meester, „nu hebben we hem
te pakken, maar wat moeten we er mee
doen. Ik heb geen kooi en het beest moet
toch ergens blijven tot de eigenaar komt"
Toen zei Anke: „Meneer, ik kan de ka
narie wel meenemen, ik heb thuis ook
een kanarie en deze vogel lijkt precies
op die van mij. Ik stop hem zolang bij
onze Piet en dan kijken we in de krant
of iemand soms ook een advertentie ge
zet heeft over een weggevlogen kanarie."
wMfflmmzMMmmmmma
Ww,
tot en met 16 dec. 1958
Ee»> van De G'uyter s winkels te 's-Hertogenbosch
Bij aankoop van 250 gr. koffie of 50 gr.Oploskoffie
581110
Dat leek meester een prachtige oplossing.
In een lege krijtdoos werd de kanarie ge
stopt en om twaalf uur mocht Anke de
doos met de kanarie mee naar huis ne
men. Anke liep vlug, want de vogel zou
het wel niet prettig vinden in de doos.
Wat leuk, dat Piet nu een kameraad
kreeg in de kooi. Misschien kwam de
eigenaar wel gauw, maar tot zolang was
het toch wel gezellig voor haar Piet. Anke
duwde dedeur open en stapte haar huis
binnen. Ze zette de krijtdoos even onder
de kapstok en trok haar mantel uit. Me-
Hebt u griep die zo echt in
uw botten is gaan zitten,Jaagt
hem eruit met
WITTE KRUIS.
teen kwam moeder de kamer uit. Moeder
keek erg bedrukt. „Anke", zei moeder,
„ik moet je wat ergs vertellen. Je kanarie
is weggevlogen. Ik maakte de kooi schoon
en voor ik er erg in had was Piet het
deurtje uit en hij vloog weg door het
open raam. Ik vindt het erg jammer
voor je. We zullen morgen direcht een
advertentie in de krant zetten.
Misshien heeft iemand je kanarie wel
gevangen. Gebeurt dat niet dan kopen
we een andere kanarie, je moet maar
niet verdrietig zijn". Anke was helemaal
niet verdrietig, Anke lachte zelfs en dat
vond moeder maar raar.
MOEDER ZETTE GROTE OGEN OP
„Kijk eens' moeder," lachte Anke. „Wat
staat daar onder de kapstok?" „Een doos
je", zei moeder. „Ja", zei Anke, „een
doosje en in dat doosje zit onze Piet."
Moeder zette heel grote ogen op. „Onze
Piet", zei ze, „hoe kan dat nu?"
Toen vertelde Anke wat er op school
gebeurd was. „Ik dacht direkt al", zei
Anke, „dat de kanarie precies op onze
Plet leek, maar dat het Piet werkelijk
was, had ik niet kunnen denken."
„Hoe is het mogelijk", zei moeder dank
baar, „die vogel houdt vast veel van je,
die is zo maar naar school gevlogen, nu
moet hij maar gauw in de kooi daar
heeft hij meer ruimte dan in dat doosje."
Even later wipte Piet weer rond in
z'n eigen kooi. Hij ging dadelijk naar
zijn voerbakje en begon te pikken. Van
zo'n avontuur zou je ook wel honger krij
gen. Meester keek ook raar op toen Anke
hem 's middags vertelde dat het haar
eigen kanarie was, die de school was
binnengevlogen.
de fraai gevormde
edele, onverslijtbare
VERLOVINGSRING
zowel klassiek
als modern
Hoofdstraat 91 - 91 bis Veenendaal
Graveren zonodig binnen 1 uur gereed.
met auto's zijn wij speciaal
ingericht
48 persoons auto's
disponibel
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewijk 91 Veenendaal
Telefoon 2845
7JOp~kn*
FEUILLETON
door
NORBERT KUNZE
(8)
„Ken je die mop", zei een van de
hospitaalsoldaten, „waar Hitler, Cham
berlain en Stalin in de hemel zijn?"
„Nee, die ken ik niet. Vertel op!"
Op de brancard lag de verzetsstrijder
uit de kleine kamer. Het meisje deins
de verschrikt achteruit. Zij herkende
zijn gezicht: Jasjka! Jasjka Donkuc.
De hospitaalsoldaat merkte de ver
schrikte blik van het meisje op en trok
het laken over het gezicht van de dode.
Diens neus vormde een spitse, kleine
heuvel in de witte vlakte. Maar het
lijkkleed was te kort en de tenen van
de dode kwamen er onderuit. Hij is nog
maar een pakket dat zijn laatste reis
begint. Naar het massagraf. De adres
kaart hangt aan de grote teen. Exitus
45. En op de achterkant van de kaart
mogen berichten voor de ontvanger
worden geschreven. Daar staat de soort)
en de graad van de verwonding ver
meld en het tijdstip waarop het pakket
werd ingeleverd.
De ambulancewagen hobbelde van
kuil tot kuil. De weg was moordend.
Ondanks de geringe snelheid hing er
een ondoorzichtige stofwolk achter de
wagen. Soms, bij een bocht, kon men
achteruitzien. De wolk bleef onbewe
gelijk boven de weg hangen en teken
de al zijn bochten getrouw na. Een
vuile witte band die langzaam daalde.
Niet het geringste briesje was te be
speuren. Onheilspellend, dreigend zag
het landschap van de Balkan er uit.
Helga en het boerenmeisje zaten op
de draagbaren die aan de carrosserie
van de wagen waren vastgemaakt. Hun
lichamen schommelden en zwaaiden in
hetzelfde ritme. Zij waren gelijk spie
gelbeelden. Wanneer de as kraakte als
zij door een kuil reden, werden zij door
een onzichtbare kracht omhoog getild
zodat zij seconden achtereen in de lucht
hingen en nog slechts met de handen
waarmede zij zich aan de rand van de
brancards vastklemden, de wagen aan
raakten. De bestuurder vloekte voort
durend binnensmonds. De ventilator op
het dak zoemde en perste warme lucht
naar binnen. Helga had bijna niet ge
slapen en kon haar ogen niet meer
open houden. Telkens daalde de druk
kende, slaapverwekkende hitte op
haar neer en alleen een plotselinge
schok van de wagen maakte haar een
ogenblik half wakker.
Eenmaal had zij het meisje gevraagd
hoe lang ze nog moesten rijden, maar
zij had geen antwoord meer gehoord.
Eindelijk leidde de weg naar een dorp.
Een paar kippen renden kakelend weg,
er was geen mens te zien.
„Direct daar huis", zei het meisje en
wees ergens vooruit. Helga dommelde
opnieuw in.
Ineens stond de wagen stil. De be
stuurder had de motor stilgezet. Helga
schrok uit de slaap wakker.
„Ik ben moe", zei ze bijna veront
schuldigend en het meisje knikte hef
tig.
De bestuurder was uitgestapt.
Midden op de weg lagen een paar
grote stukken steen. Hij smeet zijn uni
formpet op de kap van de radiator,
spuwde in zijn handen en bukte om de
weg vrij te maken. Helga en het meisje
keken belangstellend toe.
Plotseling dook de man weg en hij
draaide zijn hoofd met een ruk om,
maar het was al te laat. Een slag met
een geweerkolf trof hem dwars over
zijn schedel en hij zakte ineen. Op het
zelfde ogenblik werd de deur van de
auto opengerukt en toen Helga op
sprong, greep het meisje haar bij haar
armen en duwde haar terug. Een ver
zetsstrijder met een machinepistool in
de aanslag stapte in.
„Zitten!" schreeuwde hij Helga toe
en zij ging, geheel ontdaan door deze
plotselinge overval, wéér op de bran
card zitten. De verzetsstrijder sprak
met het meisje. Zij wees naar Helga en
duwde de man haar instrumententas
in de handen. Hij maakte die open en
scheen' min of meer tevreden te zijn
over de inhoud. Hij knikte tenminste
goedkeurend.
De beide andere verzetsstrijders, die
bij de overval aanwezig waren ge
weest, tilden de bestuurder op en
brachten hem naar de ingang aan de
achterkant van de wagen. Boro en het
meisje legden hem op een draagbaar.
De beide soldaten keken Helga nieuws
gierig aan. Niemand was er geestdriftig
over, dat zij een vrouw te pakken had
den gekregen.
De soldaten gingen in de bestuurders
cabine zitten. De deuren klapten dicht
en de motor sloeg aan.
De wagen maakte een sprong en
reed weg.
Helga hoorde haar hart tot in haar
slapen kloppen. Zij slaakte een kreet
en haar stem sloeg van angst over.
„Waar brengt u mij toch heen?"
„Niet hebben angst?" zei Boro. „Niks
gebeuren, wanneer stil zijn. Wij u no
dig hebben, begrijp? Nodig hebben
dokter!" Na een poos hield de auto stil
en zij stapten uit. De bestuurder was
nog steeds niet bijgekomen. Helga
moest hem onderzoeken. Hij was dood.
De slag met de kolf had zijn schedel
verbrijzeld. Zij lieten hem in de wagen
achter en sloten de deuren. Daarna
maakte Ratko, een reus van een vent,
die de auto tot dusver had bestuurd, de
remmen los en zij keken hoe de wagen
langzaam de weg afreed en in de rich
ting van een afgrond rolde. Zij hoorde
het kraken van de wagen die in de
diepte te pletter sloeg, daarna was het
stil. Zij gingen te voet verder. Helga
liep in het midden.
De weg scheen de aarde te hebben
verlaten en steil naar de wolken te
leiden. Niemandsland.
Een pad kronkelde van de ene nevel
bank naar de andere en ontweek de
rotspunten die hier en daar uit de ne
vel oprezen. Wanneer men sprak, weer
galmden de woorden, zij kwamen uit
alle richtingen terug en mondden steeds
weer uit in het ene woord: Niemands
land!
Het kwam Helga voor, dat zij in het
bodemloze stortte.
Er was geen hier, er was geen ginds
en geen doel. Ergens, achter de grenzen
van dit grenzenloze land, stonden de
vijanden tegenover elkaar, maar daar
tussen was niets, daar was leegte. En.
daartussen werd alles verpletterd.
Wanneer de legers in beweging kwa
men, wanneer de molenstenen begon
nen te malen, kwam de nevel kolkend
op en slingerde heftig rond. Hier en
daar werden als het ware de sluiers
weggerukt en onthulden enkele secon
den lang de tijd. Gisteren, heden, te
eniger tijdzo heetten de taferelen.
Een kreet kwam op, een kreet naar
Martin om hulp. Martin antwoordde
en om aan zijn antwoord meer kracht
bij te zetten, zette hij de handen aan
de mond. Langzaam vloog het woord
van zijn lippen de verte in, het steeg
over de rotsen, viel door de nevel en
kwam aan: Niemandsland!
Helga liep tussen de anderen in. Het
meisje, dat zij zo bereidwillig hulp had
willen bieden, was een vreemde, vijan
dige vrouw geworden.
Miliza.
En voor haar en achter haar liepen
vreemde soldaten. Boro heette de ene
en Ratko de andere. Steeds wanneer
Ratko sprak schrok Helga op. Ratko
was haar ergste vijand. In zijn ogen
hadden zij gefaald omdat het hun niet
gelukt was een mannelijke arts te vin
den. De vrouw kon zijn plaats niet in
nemen. Een man kon men aanvallen,
neerdrukken en overwinnen. Een man
zou hun een moeilijker taak geven, zou
hun moeilijkheden veroorzaken, maar
men kon er desondanks op rekenen,
dat het resultaat zou opleveren. Dit
zwakke „iets" echter, met tranen in de
ogen, op wankele benen, kon vanwege
zijn hulpeloosheid tenslotte alleen maar
tot last zijn. En moeite hadden ze
waarlijk genoeg. Een afdeling die voor
de helft uit gewonden bestond!
Het was avond toen zij in het kamp
aankwamen.
(Wordt vervolgd.)
